Παρασκευή 30 Νοεμβρίου 2012

Πρώτο Θέμα: αποκάλυψη για το στημένο ρεπορτάζ υπέρ της Χρυσής Αυγής

Αξιοπρέπεια και αντοχή
 

 Το κείμενο που ακολουθεί είναι απόσπασμα από το πολυσέλιδο αφιέρωμα του περιοδικού Hot Doc στον αρχηγό της Χρυσής Αυγής, Νίκο Μιχαλολιάκο, με τίτλο«Νίκος Μιχαλολιάκος: ο Αγών του». Το υπογράφει ο Κώστας Βαξεβάνης.

«(…) Πριν από τις εκλογές του Μαΐου του 2012, η οργάνωση που μαχαίρωνε μετανάστες και έβριζε τους ομοφυλόφιλους είχε καταφέρει να εμφανίζεται σαν Ρομπέν των Δασών. Ακόμη και σαν πρόσκοπος. Η οργάνωση της βίας έγινε ξαφνικά μια οργάνωση εξυπηρετήσεων.

Την 1η Απριλίου, πριν από τις εκλογές, η εφημερίδα ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ έχει στην πρώτη σελίδα κύριο θέμα με τίτλο «Πέτα τη γιαγιά… στη Χρυσή Αυγή» (εικ. αριστερά). Μια εντυπωσιακή φωτογραφία απεικονίζει ένα μέλος της Χρυσής Αυγής με το μαύρο μπλουζάκι και τα σήματα της οργάνωσης να περιμένει δύο ηλικιωμένες κυρίες να κάνουν ανάληψη από ένα ΑΤΜ τράπεζας.

Στο ρεπορτάζ του δημοσιογράφου Παναγιώτη Σαββίδη μαθαίνουμε πως οι γριούλες έχουν καλέσει την άμεση δράση της Χρυσής Αυγής προκειμένου να πάνε ως την τράπεζα και να κάνουν με ασφάλεια μια συναλλαγή. Μία από τις κυρίες μιλά στον δημοσιογράφο και εξηγεί πως καλούν τη Χρυσή Αυγή γιατί φοβούνται. Η οργάνωση τους εξασφαλίζει την ασφάλεια που δεν υπάρχει.

Όπως λέει χαρακτηριστικά η έντρομη κυρία, δεν κυκλοφορούν στον δρόμο με κοσμήματα παρά μόνο με τη βέρα, για την οποία επίσης φοβούνται μήπως την πάρουν. Η καλοκάγαθη και εξομολογητική κυρία που προσέφυγε στις υπηρεσίες της Χρυσής Αυγής ονομάζεται Ερωφίλη Πλωμαρίτου.

Όπως αποκαλύπτει στο βιβλίο του «Η Μαύρη Βίβλος της Χρυσής Αυγής» ο δημοσιογράφος Δημήτρης Ψαράς, η αυθορμήτως συνεντευξιαζόμενη κυρία δεν είναι άλλη από τη μητέρα του στελέχους του Μιχαλολιάκου και υποψήφιου βουλευτή Αλέξανδρου Πλωμαρίτη (εικ. δεξιά).

Τη συγγένεια των δύο διασταυρώσαμε κι εμείς. Επικοινωνήσαμε με τονΠαναγιώτη Σαββίδη, τον δημοσιογράφο που έκανε το ρεπορτάζ, και του ζητήσαμε να μας εξηγήσει πως συνέβη να κάνει ένα ρεπορτάζ που δίνει την εντύπωση του στημένου. Μας απάντησε πως δεν θυμάται τι ακριβώς έγινε τότε, αλλά δεν ήξερε πως η κυρία ήταν μητέρα στελέχους του Μιχαλολιάκου.

Αξίζει να σημειωθεί πως ο συγκεκριμένος δημοσιογράφος ειδικεύεται σε ρεπορτάζ Χρυσής Αυγής, φροντίζοντας μάλιστα να αποδίδει πλήρως τις δραστηριότητές της. Στο επίμαχο ρεπορτάζ του ο τίτλος είναι «Τα προσκοπάκια της Χρυσής Αυγής». Ένα από τα ρεπορτάζ που βοήθησαν στην απενοχοποίησή της και στη δημιουργία μιας κοινωνικής εικόνας. Άγνωστο παραμένει αν η διεύθυνση της εφημερίδας γνωρίζει τους όρους με τους οποίους έγινε. (…)»

*** Σημείωση: στις 12 Σεπτεμβρίου 2012, και πάλι το protothema.gr αναδημοσίευσε είδηση με τίτλο «Μέλη της Χρυσής Αυγής έδειραν γιατρό που ζήτησε φακελάκι!». Η «είδηση» τελικά διαψεύστηκε μέχρι κι από τον... τοπικό χρυσαυγίτη βουλευτή...

Υποκινούμενος αλβανικός αλυτρωτισμός


Δημήτρης Μυς -το Ποντίκι

Οι ελληνοαλβανικές σχέσεις ουδέποτε έπαψαν να ακροβατούν πάνω από το επικίνδυνο χάος του εθνικισμού.
Και από τις δύο πλευρές των συνόρων υπάρχουν θερμοκέφαλοι (και πράκτορες) που προπαγανδίζουν είτε τη δημιουργία είτε της Μεγάλης Αλβανίας είτε την ενσωμάτωση των Βορειοηπειρωτών αδελφών στη μητέρα πατρίδα Ελλάδα. Οι φωνές των θερμοκέφαλων μειοψηφιών, δυστυχώς, δυναμώνουν επικίνδυνα σε περιόδους σύγχυσης και αστάθειας όπως η τρέχουσα.
Δεν είναι άγνωστη η αλβανική... επιχειρηματολογία ότι το μεγάλο αλβανικό κράτος ξεκινά από την... Πρέβεζα. Ενδιαφέρον έχει, ωστόσο, ότι αυτήν την επιχειρηματολογία την υιοθετεί στο δημόσιο λόγο του ο Πρόεδρος της χώρας. Είναι, δηλαδή, σαν να έβγαινε ο Κάρολος Παπούλιας και να έλεγε πως η Ελλάδα περιμένει τη στιγμή που θα κάνει πρωτεύουσά της την Κωνσταντινούπολη...
Πίσω από τέτοιου είδους εθνικιστικά κρωξίματα – σαν αυτά που την περασμένη Τετάρτη εκστόμισε ο Σαλί Μπερίσα – κατά κανόνα βρίσκονται εσωτερικοί πολιτικοί υπολογισμοί και μικροπολιτικά παιχνίδια. Ωστόσο, είναι η συγκυρία αυτή που μετατρέπει τον εθνικιστικό λόγο από γραφικό σε επικίνδυνο.
Ας ρίξουμε λοιπόν, μια γρήγορη ματιά στη συγκυρία μέσα στην οποία διατυπώθηκαν τα μεγαλοϊδεατικά οράματα του Αλβανού προέδρου. Διατυπώθηκαν τη στιγμή που:
● Η Ελλάδα έχει χρεοκοπήσει και βρίσκεται κάτω από Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο και επιτροπεία. Μάλιστα, αξίζει να υπογραμμιστεί, ότι στο ελληνικό πτώμα εξελίσσεται η άγρια «ενδο-ιμπεριαλιστική» κόντρα ανάμεσα σε Γερμανία και ΗΠΑ για τον έλεγχο του οικοπέδου.
● Κάτω από την πίεση των πιστωτών η ελληνική κυβέρνηση ξεκίνησε τη διαδικασία ερευνών για υδρογονάνθρακες στη δυτική Ελλάδα. Αξίζει να υπογραμμιστεί ότι σύμφωνα με τα μνημόνια και τις συμβάσεις που έχουν υπογράψει οι ελληνικές κυβερνήσεις, οι όποιοι πόροι εξευρεθούν είναι ήδη αποθηκευμένοι για την εξυπηρέτηση του χρέους.
Στο σημείο αυτό θα πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι τα Τίρανα αξιοποιώντας συνταγματικά προσκόμματα «ακύρωσαν» τη συμφωνία που είχε επιτευχθεί μετά από ελληνοαλβανικές συνομιλίες για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών στα σύνορα των δύο χωρών.
Όπως υποστηρίζουν οι γνωρίζοντες, η αλβανική υπαναχώρηση έχει να κάνει με το γεγονός ότι το παιχνίδι των ερευνών για υδρογονάνθρακες στο Ιόνιο, καθώς και η δρομολόγηση των αγωγών μεταφοράς των ενεργειακών πόρων προς την Ευρώπη, είναι ακόμη ανοιχτό για παρεμβάσεις από ισχυρούς παίκτες όπως οι Αμερικανοί...
Με πιο απλά λόγια: Η αποτύπωση της περιορισμένης κυριαρχίας στην εξωτερική πολιτική της χώρας, περιγράφει μια κυβέρνηση χωρίς σχέδιο ικανό να αντιμετωπίσει, όχι τις εθνικιστικές κορώνες του κάθε Μπερίσα, αλλά το παιχνίδι που μέσω των αλυτρωτικών και εθνικιστικών φωνών μπορούν ανά πάσα στιγμή να στήσουν οι ισχυροί «εταίροι» και «σύμμαχοι». Ο νοών...

Από αξιοσέβαστοι φτωχοί, απατεώνες..

(Εδώ κ Τώρα:Δε συμβαίνει μόνο σε μας. Ο καπιταλισμός δουλεύει με ζήλο παντού!)





Όταν ο Σερ Μπέβεριτζ λίγο μετά τον πόλεμο, 70 χρόνια πριν, έστηνε το αγγλικό κοινωνικό κράτος, ο ενθουσιασμός ήταν μεγάλος. Να σκεφτείτε ότι το έντυπο με το σχέδιο πούλησε σε μια νύχτα (τρόπος του λέγειν) πάνω από 600,000 αντίτυπα.


Αυτά τότε. Παρά το γεγονός ότι το αγγλικό σύστημα υγείας εξακολουθεί να παραμένει δημοφιλές, δεν συνέβη το ίδιο και με τις υπόλοιπες παροχές, κυρίως όμως με τους παραλήπτες αυτών των παροχών.


Πρόσφατη έρευνα της Επιτροπής Κοινωνικών Στάσεων και Συμπεριφορών βρήκε ότι πάνω από το 1/3 του πληθυσμού (37%) τους θεωρεί χασομέρηδες. Και ότι σχεδόν τα 2/3 των ερωτηθέντων θεωρούν ότι το επίδομα ανεργίας είναι πολύ υψηλό, τόσο ώστε να αποθαρρύνει την εργασία. Παρεμπιπτόντως, το ποσοστό αυτό το 1993 ήταν 13 μονάδες λιγότερο, στο 24%, παρόλο που λόγω της ύφεσης των δεκαετιών ‘80 και ‘90 οι παροχές ήταν μεγαλύτερες από τις σημερινές.


Επίσης, κατά την ίδια έρευνα, 6 στους 10 συμφωνούν ότι οι περισσότεροι από τους ανέργους θα μπορούσαν να βρουν δουλειά, αν το ήθελαν. Στη δεκαετία του ’90 η αναλογία ήταν η μισή, δηλαδή 3 στους δέκα.


Τι συνέβη λοιπόν μέσα σ’ αυτό το χρονικό διάστημα; Πώς έγινε και οι απόκληροι κατατρύχονται από τη ρετσινιά του τεμπέλη και τρακαδόρου; Πρώτα και κύρια, η αυξημένη ανεργία, η οποία και έκανε εμφανή τη διάκριση ανάμεσα σε ανέργους και εργαζόμενους. Στην εποχή του Μπέβεριτζ, με ανεργία μόνο στο 2%, τέτοιο διάκριση δεν ήταν δυνατόν να υφίσταται. Τότε, μόνο το 9% των ανέργων έμενε εκτός εργασίας για πάνω από ένα χρόνο. Σήμερα, το ποσοστό αυτό ανεβαίνει στο 30%.


Δεύτερο, ο κατακερματισμός των κοινωνιών και η απώλεια της αίσθησης της κοινότητας και των κοινών αξιών τα οποία χρειάζονται για τη λειτουργιών των όποιων αναδιανεμητικών συστημάτων.


Παρά το γεγονός ότι, σύμφωνα με εκτίμηση του Υπουργείου για τις Συντάξεις, μόνο ένα 2% των παροχών φέρεται να φτάνει λόγω απάτης σε λάθος χέρια, εν τούτοις είναι διάχυτη η αίσθηση στο παραδαρμένο από την προπαγάνδα κοινό, ότι το κοινωνικό κράτος βρίσκεται παραδομένο στα χέρια κακοποιών, ληστών, και καταχραστών. Κουτσών που περπατάνε, τυφλών που βλέπουν, και καμπούρηδων που φοράνε μαξιλάρι.


Στην πραγματικότητα, όπως έδειξε η έρευνα, 9 στους 10 εφ’ όσον βρουν δουλειά παραιτούνται από το επίδομα ανεργίας μέσα στο χρόνο. Το πρόβλημα, (δεν χρειάζεται να το πούμε ξανά), δεν είναι η τεμπελιά, ή το κακοταίριασμα ανάμεσα στις περιοχές που συχνάζουν οι άνεργοι και στις περιοχές που συχνάζουν οι δουλειές, κατά τον ανεκδιήγητο Πισσαρίδη, που πήρε και το Νόμπελ, αλλά η έλλειψη δουλειά γενικώς. Για να δούμε τώρα, στους καιρούς της κρίσης, αν το κοινωνικό κράτος είναι καλό ή ακόμα ένα άθλιο απομεινάρι των μπολσεβίκων! Αλλά κι εδώ υπάρχει το αντεπιχείρημα: Για την κρίση φταίει το κοινωνικό κράτος!


Y.Γ. Δείτε χθεσινό ρεπορτάζ από BBC

«Καθίστε ήσυχα... » - Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ


Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ


Πάνω από 56.000 επιχειρήσεις έβαλαν «λουκέτο» μόνο μέσα στους πρώτους 4 μήνες του 2012.

Μόνο μέσα στο προηγούμενο δεκαήμερο έκλεισαν τα «Costa Coffe», η Citibank ανακοίνωσε «λουκέτο» σε 16 υποκαταστήματα, η NEOSET οδεύει στο άρθρο 99, τα ΙΚΕΑ μειώνουν τους μισθούς των εργαζομένων.

Οσο για τους εργάτες του Σκαραμαγκά μετρούν 42 μήνες απλήρωτοι και οι χαλυβουργοί της«Χαλυβουργίας» Ασπροπύργου, εκεί που ο Σαμαράς και ο Δένδιας έστειλαν τα ΜΑΤ στην υπηρεσία του βιομήχανου Μάνεση εναντίον των απεργών

(σ.σ.: «για να ανοίξει το εργοστάσιο», όπως είπαν),

ο Μάνεσης από τις 12 Νοέμβρη έβαλε «λουκέτο» στο εργοστάσιο στέλνοντας τους εργάτες σε υποχρεωτική διαθεσιμότητα.

*

Ποιος ευθύνεται για όλα αυτά;

Μα φυσικά το... ΠΑΜΕ. Και το ΚΚΕ.

Και γιατί ευθύνονται;

Μα διότι «δεν κάθονται ήσυχα». «Φωνασκούν», «διαμαρτύρονται», «απεργούν» και εν γένει εμποδίζουν την «ανάπτυξη» της χώρας.

Η οποία χώρα βρίσκεται σε φάση «επανεκκίνησης». Το βεβαιώνουν οι ταγοί της. Αυτοί που κάνουν «αναδιαρθρώσεις», που ψηφίζουν μνημόνια, και «ανοίγουν» επαγγέλματα - αλλά που το μόνο «επάγγελμα» που έχουν ανοίξει είναι αυτό της... ανεργίας.

«Καθίστε ήσυχα», λοιπόν...

Για το καλό της χώρας. Μιας χώρας, της Ελλάδας, που κάθε τρεις και λίγο τη «σώζουν». Που - κατά το σποτάκι του κυρίου πρωθυπουργού - «τώρα ξεκινάει».

Αλλά που με την πολιτική που ακολουθείται, το μόνο που ο λαός της έχει να περιμένει, αν τους ακούσει και «κάτσει ήσυχα», είναι ό,τι ακριβώς μας υποσχέθηκε ο κ. Στουρνάρας:

«Τώρα - κατά τον κ. Στουρνάρα - αρχίζουν τα δύσκολα»...

Δεν χρειάζεται και πολλή φαντασία επομένως. Αν όλα όσα έχουμε ζήσει μέχρι τώρα ήταν τα «εύκολα», τότε πίσω από τα «δύσκολα» που μας τάζει η κυβέρνηση, και που ο λαός πρέπει «να κάτσει ήσυχα» και να τα υποδεχτεί αδιαμαρτύρητα,

μια μόνο «ησυχία» είναι αυτή που ακολουθεί: Του νεκροταφείου δικαιωμάτων, ονείρων και ψυχών.

Πάνος Τσακλόγλου ή τα παιδιά ως τεκμήριο...-Παιδιά έχει;

Διαβάσαμε στο enikos.gr "ποιος είναι ο Π.Τσακλόγλου" που εισηγήθηκε την κατάργηση του αφορολόγηταου για τα παιδιά, κάνοντας έτσι τα παιδιά τεκμήριο.
Είδαμε τι διαμάντια κρύβονται πίσω από τα λαμπερά βιογραφικά αυτών των ξεχωριστών που "τα κατάφεραν",κι έτσι φυσικά δεν  έχουν καμιά σχεση με την πλέμπα. Έχει σημασία το ότι "δεν είναι ενταγμένος σε κόμμα, αλλά λέγεται ότι βρίσκεται πιο κοντά στη... ΔΗΜΑΡ". Ολίγον αριστερά δηλαδή. Ο καλύτερος σύμμαχος του συστήματος είναι αυτός που λέει ότι είναι μαζί σου.

"Ο σύμβουλος του Υπουργού Οικονομικών που εισηγήθηκε την κατάργηση του αφορολόγητου για τα παιδιά ονομάζεται Πάνος Τσακλόγλου. Είναι πρόεδρος του συμβουλίου οικονομικών εμπειρογνωμόνων και καθηγητής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών (πρώην ΑΣΟΕΕ), με ειδίκευση σε ζητήματα οικονομικής ανισότητας, φτώχειας και οικονομικού αποκλεισμού.

Ο κ. Τσακλόγλου δεν είναι ενταγμένος σε κόμμα, αλλά λέγεται ότι βρίσκεται πιο κοντά στη... ΔΗΜΑΡ. Ως σύμβουλος του υπουργού Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα, λέγεται ότι είναι ο άνθρωπος που έπεισε τον πρωθυπουργό να υιοθετήσει η κυβέρνηση την πρόταση που ουσιαστικά καθιστά τα παιδιά τεκμήριο διαβίωσης στο όνομα της εύρεσης εσόδων για την παραγωγή πρωτογενών πλεονασμάτων.

Το βιογραφικό του 
Ο Πάνος Τσακλόγλου είναι Καθηγητής στο Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Οικονομικών Σπουδών του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Ερευνητικός Εταίρος, Institute for the Study of Labor (IZA, Bonn) και μέλος της Αρχής Διασφάλισης Ποιότητας Ανώτατης Εκπαίδευσης (ΑΔΙΠ). Έχει Πτυχίο Οικονομικών Επιστημών από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και M.A. in Economics και Ph.D. από το Πανεπιστήμιο του Warwick.

Είναι πρώην μέλος του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων (2002-04), του Εθνικού Συμβουλίου Έρευνας και Τεχνολογίας (2002-2005) και του Συμβουλίου Εμπειρογνωμόνων σε θέματα Απασχόλησης και Κοινωνικής Πολιτικής (2001-02). Έχει διατελέσει Επισκέπτης Καθηγητής στα Πανεπιστήμια Warwick, Bristol, Charles (Prague) και στο London School of Economics. Έχει συμμετάσχει σε πολλά ευρωπαϊκά ερευνητικά Προγράμματα και δίκτυα και είναι μέλος της Εκδοτικής Επιτροπής των περιοδικών Review of Income and Wealth και Journal of Economic Inequality.

Η έρευνά του επικεντρώνεται σε ζητήματα Οικονομικής Ανισότητας, Φτώχειας, Κοινωνικού Αποκλεισμού, Οικονομικών Αποδόσεων της Εκπαίδευσης και Κοινωνικής Πολιτικής (κυρίως Αναδιανεμητικού Ρόλου του Κράτους)."

Ένα βήμα πιο κοντά στη σύγκρουση

"Κι όσο περισσότερο σε στίβουμε και βγάζεις, τόσο περισσότερο γίνεσαι άγγελος της ελευθερίας, διότι δεν σου μένει... κουκούτσι να νογάς τι σου γίνεται και τι σου μέλλεται" Κωστας Βάρναλης


Την ώρα που οι πανηγυρισμοί της κυβέρνησης και των "αναλυτών" που στηρίζουν  την πολιτική της αρχίζουν να κοπάζουν, κάνουμε μια γρήγορη αποτίμηση του τι σημαίνουν τα όσα έγιναν ή αποφασίστηκαν στις Βρυξέλλες.

Μέχρι τώρα, και ενόσω όλοι γνώριζαν ότι το σύστημα δεν μπορούσε να προσφέρει ικανοποιητική τελική λύση, προσπαθούσαν εξαθλιώνοντας την Ελλάδα και τους Έλληνες εργαζόμενους(και λιγότερο και τους άλλους λαούς), να πείσουν τους "δανειστές" και τις "αγορές"(δηλαδή τις μεγάλες τράπεζες,  τους καπιταλιστές μετόχους τους και τους κεφαλαιοκράτες "επενδυτές", ότι ακόμα κι αν έχαναν στο παιχνίδι των ομολόγων και του δανεισμού, την επόμενη θα είχαν δώρο και ανταπόδοση, στρατιές εξαθλιωμένων εργαζόμενων με μισθούς πείνας και χωρίς δικαιώματα όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε άλλες χώρες αφού η ΕΕ είχε φροντίσει να θέσει τα θεμέλια για κάτι τέτοιο. 
Το χορό του Ζαλλόγγου για τους λαούς,  τον ξεκίνησε η Ελλάδα και  ακολουθούν και όλοι οι άλλοι, εφ'όσον θα "κριθεί" από τους αρμοδίους μεταρρυθμιστές πως "άλλη λύση από τις αιματηρές θυσίες" δεν υπάρχει.
Αυτό ακριβώς συνέβη λοιπόν στις Βρυξέλλες και αυτή τη φορά, πέρα από το αν θα αποφασιζόταν η εκταμίευση  ή όχι της δόσης, ολόκληρης ή σε δόσεις δόσεων. Όλο αυτό που παρακολουθήσαμε ήταν μια σκληρή διαπραγμάτευση μεταξύ των εκπροσώπων των καπιταλιστικών συμφερόντων που λέγονται αλλιώς και κυβερνήσεις, που είχε να κάνει με το πως θα αποφύγει το κάθε κράτος(κι όχι ο κάθε λαός), όσο είναι δυνατόν, να πληρώσει τις ζημιές που θα προκύψουν για λογαριασμό των ομάδων συμφερόντων που εκπροσωπεί. Κι επειδή καμιά κυβέρνηση και κανένας αρχηγός κράτους ή υπουργός οικονομικών δεν εκπροσωπεί το λαό του, αυτοί που θα βγούν χαμένοι μετά τη νέα "σημαντική συμφωνία" θα είναι όλοι οι λαοί της Ευρώπης, και φυσικά ακόμη περισσότερο ο δικός μας, που ήταν και πάλι απόντες από το τραπέζι.

Οι λαοί σε όλη την Ευρώπη αλλά και σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο πρέπει να αντιληφθούν γρήγορα τι συμβαινει. Ενα από τα κριτήρια για να διαπιστώσουμε το κατά πόσο μια πολιτικη δύναμη βρίσκεται στο πλευρό του λαού, θα πρέπει να είναι το ποσο αυτή βοηθάει να φωτιστεί η αλήθεια αυτης της κρίσης. Η αλήθεια που λεει πως οι καπιταλιστές έχουν ξεκαθαρίσει πλέον ότι το τελικο διακύβευμα είναι ή ίδια τους η εξουσία.
Ο καπιταλισμός τρίζει από τα θεμέλια του και βυθίζεται όλο και περισσότερο. Δεν πρέπει να υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι το μόνο που ενδιαφέρει πλέον την καπιταλιστική οικονομία είναι αποκλειστικά και μόνο η δική της διάσωση. Δε δίνει δεκάρα για το αν οι λαοί θα ζήσουν ή θα πεθάνουν.Ξέρει καλά ότι παίζει σε ένα παιχνιδι ζωής και θανάτου και γι αυτό οι εκπρόσωποί της κάνουν όσα κάνουν. Η βία, η υποταγή, η ταπείνωση, η εξαθλίωση και ο εξευτελισμός θα είναι  από τα εργαλεία που θα χρησιμοποιούν όποτε χρειάζεται προκειμένου να πετύχουν το στόχο τους, προκειμένου οι λαοί να μη σηκώσουν κεφάλι, να μην πιστέψουν πως μπορούν, πως έχουν τη δύναμη να κερδίσουν αυτό που τους ανήκει.

"Κι όσο περισσότερο σε στίβουμε και βγάζεις, τόσο περισσότερο γίνεσαι άγγελος της ελευθερίας, διότι δεν σου μένει... κουκούτσι να νογάς τι σου γίνεται και τι σου μέλλεται" είχε πει υπέροχα ο Κ.Βάρναλης δεκαετίες πριν.

Γίνεται όλο και πιο φανερό με κάθε αφορμή, ότι η περίοδος που το σύστημα είχε περιθώρια να κάνει παραχωρήσεις έχει περάσει.
Αυτό που συνέβη τη νύχτα της Δευτέρας 26/11,  ήταν άλλο ένα επεισόδιο, που φέρνει τη σύγκρουση μεταξύ των  μονοπωλίων  και των λαών ακόμα πιο κοντά.

Τα συμφέροντα των λαών από τη μια και τα ιμπεριαλιστικά μονοπωλιακά συμφέροντα από την άλλη κινούνται πάνω στην ίδια μονή σιδηροδρομική γραμμή αλλά με αντίθετες κατευθύνσεις εναντίον αλλήλων.
Είναι βέβαιο ότι η σκληρή σύγκρουση είναι αναπόφευκτη και η έκβασή της θα κριθεί από το βαθμό  ετοιμότητας και αποφασιστικότητας των 2 πλευρών. Μετά τη σύγκρουση αυτή οι λαοί ή θα έχουν νικήσει ή θα έχουν νικηθεί. Η  θα κατακτήσουμε τη δική μας εξουσία ή θα γυρίσουμε πίσω σε άλλες εποχές καταπίεσης(με άλλο ρούχο βέβαια αφού η ιστορία δε γυρίζει πίσω).

Δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι η μεγάλη αυτή καπιταλιστική κρίση μας φέρνει με ταχύτητα  μπροστά σε ένα τρομερά κρίσιμο σταυροδρόμι της ιστορίας.

Ο πρόεδρος του σωματείου διοικητικών του ΑΠΘ για την επέμβαση των ΜΑΤ(βίντεο)


902.gr
 Η διοίκηση του ΑΠΘ θα μείνει στην ιστορία ως η πρώτη πρυτανική αρχή που ενεργοποίησε τον αντιδραστικό νόμο-πλαίσιο για την κατάργηση του ακαδημαϊκού ασύλου και, μάλιστα, ενάντια σε απεργιακή κινητοποίηση εργαζομένων του ιδρύματος.




Επέμβαση των ΜΑΤ πραγματοποιήθηκε τα ξημερώματα της Παρασκευής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης με συλλήψεις 11 εργαζομένων. ΠΑΜΕ και ΜΑΣ απαίτησαν την άμεση απελευθέρωσή τους και πραγματοποίησαν συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο κτίριο διοίκησης του ΑΠΘ.

Λίγο πριν τις 11.00, ξεκίνησε η πορεία προς τα δικαστήρια, όπου περίπου στις 12 μ. αναμένεται να οδηγηθούν οι συλληφθέντες εργαζόμενοι.

Οι αστυνομικοί, περίπου στις 4.30 τα ξημερώματα, εισέβαλαν στο κτίριο διοίκησης που τελούσε υπό κατάληψη από τους απεργούς. Η επιχείρηση έγινε με στόχο να σπάσει ο αγώνας των εργολαβικών εργαζομένων που απεργούν διεκδικώντας δεδουλευμένα και μόνιμη σταθερή δουλειά.

Οι συλληφθέντες μεταφέρθηκαν στο Αστυνομικό Μέγαρο Θεσσαλονίκης και το μεσημέρι αναμένεται να οδηγηθούν στον εισαγγελέα, με την κατηγορία της «διατάραξης οικιακής ειρήνης».

Το ΠΑΜΕ απαίτησε την απελευθέρωσή τους και με παράσταση διαμαρτυρίας στο αστυνομικό τμήμα νωρίτερα.
Σύμφωνα με πληροφορίες και ο πρύτανης του ΑΠΘ ζήτησε από τη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Θεσσαλονίκης την απελευθέρωση των 11 εργαζομένων. Πρόκειται όμως για υποκρισία, αφού η πρυτανεία είναι που είχε ζητήσει από την Τρίτη την παρέμβαση του εισαγγελέα ενάντια στους απεργούς, λέγοντας ότι στην κατάληψη «τελούνται αξιόποινες πράξεις που διώκονται αυτεπαγγέλτως». Η διοίκηση του ΑΠΘ θα μείνει στην ιστορία ως η πρώτη πρυτανική αρχή που ενεργοποίησε τον αντιδραστικό νόμο-πλαίσιο για την κατάργηση του ακαδημαϊκού ασύλου και, μάλιστα, ενάντια σε απεργιακή κινητοποίηση εργαζομένων του ιδρύματος.

Η καταστολή της απεργίας στο ΑΠΘ και ο βρώμικος ρόλος της Χρυσής Αυγής

902.gr

ΕΙΧΕ ΖΗΤΗΣΕΙ ΑΠΟ ΤΙΣ 23/11 ΤΗΝ «ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΜΗΧΑΝΙΣΜΩΝ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ» ΚΑΙ ΣΥΛΛΗΨΕΙΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

Μακρύ χέρι της κυβέρνησης και μαντρόσκυλο των αφεντικών για άλλη μια φορά η Χρυσή Αυγή


Το πρωί της Παρασκευής, τα ΜΑΤ μπούκαραν στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο και συνέλαβαν 11 απεργούς εργολαβικούς εργαζόμενους, σε μία ακόμα επίδειξη αντιλαϊκής πυγμής από τη συγκυβέρνηση.

Εδώ και μια βδομάδα όμως κάποιος έπρεπε να προετοιμάσει το έδαφος της ανοιχτής καταστολής και, ως γνωστόν, τις βρώμικες δουλειές του συστήματος πρόθυμα τις αναλαμβάνει η Χρυσή Αυγή.

Ως μακρύ χέρι της κυβέρνησης και μαντρόσκυλο των αφεντικών, η Χρυσή Αυγή με Ερώτησή της στη Βουλή από τις 23 Νοέμβρη είχε ζητήσει «να κινητοποιηθούν οι αρμόδιοι μηχανισμοί του κράτους ώστε να πάψει το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο να θυμίζει χωματερή και να προστατευθεί η υγεία των ανθρώπων», καθώς επίσης και «να προβεί άμεσα στη σύλληψη των ατόμων που διαπράττουν καθημερινά σωρεία ποινικών αδικημάτων». Σε Ερώτηση, που κατέθεσε ο βουλευτής της Χρυσής Αυγής Αντώνης Γρέγος προς τους υπουργούς Παιδείας και Δημόσιας Τάξης, αναφέρει ότι «η απεργία για χρονικό διάστημα πάνω από δύο μήνες των εργολαβικών υπαλλήλων καθαριότητας έχει οδηγήσει σε σωρούς απορριμμάτων που πνίγουν τους χώρους του ιδρύματος και είναι άκρως επικίνδυνοι για τη δημόσια υγεία».

Έτσι αντιμετωπίζει η Χρυσή Αυγή τον αγώνα των εργαζομένων που παλεύουν να σταματήσουν να είναι όμηροι των εργολάβων και, μετά από 25 χρόνια ομηρίας, να αποκτήσουν απευθείας εργασιακή σχέση με το Πανεπιστήμιο.

Ετσι αντιμετωπίζει τους εργαζόμενους που διεκδικούν να πληρωθούν τα δεδουλευμένα τους και εκβιάζονται από πρυτανεία και εργολάβους.

Η ...«αντισυστημική» Χρυσή Αυγή έσπευσε να βοηθήσει το αστικό κράτος να σπάσει την απεργία των Ελλήνων εργαζομένων - που κατά τα άλλα υπερασπίζεται - για να τους στείλει να δουλεύουν για τους εργολάβους με μισθούς μειωμένους κατά 200 ευρώ. Γιατί αυτή είναι η πρόταση πρυτανείας και εργολάβων.

Αλέκα Παπαρήγα: Η λύση δε συζητιέται σε εξεταστικές. Την επιβάλει ο δρόμος


Αλέκα Παπαρήγα: Υπάρχουν ορισμένα ζητήματα που αφορούν τη στρατηγική εξόδου απ' την οικονομική καπιταλιστική κρίση. Αυτά αντιμετωπίζονται με εναλλακτική πολιτική, η οποία δεν κατασκευάζεται ούτε συζητιέται σε εξεταστικές. Εναλλακτική πολιτική λύση που την επιβάλλει ο δρόμος, με όρους ρήξης και ανατροπής.

Πολύ σωστη η στάση του ΚΚΕ στη Βουλή, όπου ψήφισε υπερ μεν της εξεταστικής, αλλά  καταθετοντας όπως έπρεπε τις επιφυλάξεις του για την αποτελεσματικότητα αυτών των επιτροπών που ποτέ δεν έφεραν κάποιο αποτέλεσμα. "Μακάρι να βγεί κάτι" είπε η Α.Παπαρήγα.

Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2012

ΔΝΤ: Αναγκαίος συμβιβασμός, αλλά δεν είναι λύση

902.gr




O εκπρόσωπος του ΔΝΤ στην Ουάσιγκτον, καλωσόρισε τις ανακοινώσεις της ελληνικής κυβέρνησης για την έναρξη των διαδικασιών επαναγοράς χρέους την επόμενη εβδομάδα, χωρίς όμως να πει τι θα κάνει το Ταμείο, αν η διαδικασία δεν αποδώσει τα αναμενόμενα. Προσδιόρισε ακόμα για μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας επαναγοράς (13 Δεκεμβρίου) την σύγκληση του ΔΣ του Ταμείου για την εκταμίευση των 1,2 δισ. ευρώ προς την Ελλάδα, όσο είναι το μερίδιο από τη δόση που αναλογεί στο ΔΝΤ.

Ο ίδιος άφησε ανοιχτό ένα επόμενο «κούρεμα» του ελληνικού χρέους, λέγοντας ότι «οι αποφάσεις του Γιούρογκρουπ λήφθηκαν προ δύο ημερών και καλό είναι να γίνεται ένα βήμα κάθε φορά». Χωρίς μια «βιώσιμη λύση για το χρέος» της Ελλάδας είναι αδύνατη η αντιμετώπιση της κρίσης στην Ευρωζώνη, συμπλήρωσε ο εκτελεστικός διευθυντής του ΔΝΤ, Γιόχαν Πράντερ, σε συνέντευξη στην αυστριακή εφημερίδα «ΝτιΠρέσε».

Όπως είπε, η απόφαση για εκταμίευση της δόσης για την Ελλάδα, συμβάλλει μεν σε στιγμιαία εκτόνωση της κρίσης του ευρώ, αποτελεί όμως μόνον έναν ακόμη συμβιβασμό, χωρίς ωστόσο να συνιστά λύση. Επαληθεύοντας την αντίθεση Ευρωζώνης - ΔΝΤ ως προς το μείγμα διαχείριση της κρίσης, είπε ότι «το ΔΝΤ και οι ηγέτες στην Ευρωζώνη εκπροσωπούν τελείως διαφορετικές απόψεις ως προς τη λύση της κρίσης, που αφορούν κυρίως την ταχύτητα των μέτρων αντιμετώπισης της κρίσης στην Ευρώπη».

Αξιόπιστοι για μια μέρα

Μπορεί ο κοσμάκης να περνάει εντελώς χαλια, αλλά χαλάλι, αφού αυτό το χάλι είναι που μας χαρίζει αξιοπιστία και όχι το άλλο που είχε πει πέρσι κατά λάθος ο Γιώργος.

Μόνο που απ'ότι φαίνεται σ'αυτό το μάταιο κόσμο όλα κρατάνε λίγο. Ακόμη κι η αξιοπιστία του Σαμαρά και του Στουρνάρα.
Γιατί όπως φυσικά θυμόμαστε προχθές το πρωί πανηγύριζαν και μας έλεγαν ότι το θέμα της δόσης έληξε οριστικά και αμετάκλητα και την παίρνουμε¨ολόκληρη" 'εστω και σε 4 δόσεις, αλλά ας μην κολλάμε σε λεπτομέρειες.
Εμείς βεβαια είδαμε τι έλεγε η απόφαση και το γράψαμε : "Το Eurogroup περιμένει να είναι σε θέση να αποφασίσει και επίσημα για την εκταμίευση μέχρι τις 13 Δεκεμβρίου υπό την αίρεση της ολοκλήρωσης των εθνικών διαδικασιών και μετά την αξιολόγηση μιας πιθανής πράξης επαναγοράς χρέους από την Ελλάδα... "
Οι πανηγυρισμοί όμως συνεχίστηκαν, μέχρι που το βράδι ο κ.Στουρνάρας το είπε καθαρά. Οταν στο δελτίο του Μega τον ρώτησαν αν υπάρχει κίνδυνος περιπλοκής στην εκταμίευση αν δεν πετύχει η επαναγορά απάντησε: Η επιτυχια της επαναγοράς είναι πατριωτικό καθήκον..."
Εντάξει το πατριωτικό καθήκον του είπαν αλλά κίνδυνος περιπλοκής υπάρχει;
"Βεβαίως" απάντησε. "Βεβαίως. Πάντα υπάρχει κίνδυνος περιπλοκής, πάντα"!
Κι έτσι φαίνεται πως την απόλυτη σιγουριά για την εκταμίευση, μέσα σε μια μέρα μόνο, την παρασέρνει ο άνεμος μαζί με το ζενίθ της αξιοπιστίας.
Αφού πήρε φόρα λοιπόν το πράγμα κι άρχισαν να το λένε, αρχίσαμε να μαθαίνουμε κι άλλα.
Οι τράπεζες ας πούμε, που έτσι κι αλλιώς είχαν δείξει με τη συμπεριφορά τους στο ταμπλώ του Χρηματιστηρίου τη διαφωνία τους, δεν θέλουν ούτε να ακούσουν για συμμετοχή στο πρόγραμμα... και μάλιστα σε τόσο χαμηλή τιμή στο 28% της ονομαστικής αξίας. Άρχισε λοιπόν ένα παζάρι από ό,τι διέρρεαν κύκλοι της ΝΔ-είπαν στο δελτίο του REAL- κάποιοι τραπεζίτες που εχουν αγοράσει πιο χαμηλά στο 20 και λίγο παραπάνω(πως μυρίστηκαν τότε κάποιοι και αγόραζαν σε τόσο χαμηλές τιμες, και πόσο μεγάλες ήταν αυτές οι αγορές άραγε;), θα δεχόντουσαν ίσως να πουλήσουν στα 33 με 35.
Ναι άλλα η απόφαση(και η "επιστημονική" μελέτη για τη βιωσιμότητα του χρέους "ΜΑΣ" έλεγε ότι η τιμή επαναγοράς δεν θα μπορούσε να είναι πάνω από το 28(κλείσιμο Παρασκευής 23/11). Τώρα όμως...είπαμε ξείπαμε. Οπότε το 28 μπορεί να γίνει και 33 και 35, ή και ποιος ξέρει πόσο.                           

Αυτές οι διαφορές εννοείται ότι μεταφράζονται σε δίς που ρίχνουν τη "βιωσιμότητα" στα βράχια, αλλά εδώ που τα λέμε μερικά ψωροδίς πάνω κάτω αποτελούν λεπτομέρεια. Σημασία έχει το 20άρικο του συνταξιούχου, το μεροκάματο των 400 ευρώ που πρέπει να γίνει ένα με το χωμα, και βέβαια οι μεταρρυθμίσεις. Τι τα θέλουν τώρα τα δικαιώματα και τις χλιδές(δώρα, άδειες...) οι εργαζόμενοι μες στην κρίση; Θα τη σώσουμε ή δε θα τη σώσουμε την πατρίδα;
Κι έπειτα, εδώ που τα λέμε, το να παραμένει κανείς σταθερά και μόνιμα αναξιόπιστος σ'αυτό το ντουνιά που τίποτα δε διαρκεί, είναι κι αυτό μια αξιοπιστία

Μείωση φορολογίας επιχειρήσεων κατα 7%!- Ποιος πληρώνει;

Να λοιπόν που οι φόροι δεν αυξάνονται μόνο όπως λένε οι Κασσάνδρες. Μειώνονται κιόλας, αφού τώρα είμαστε πια στο "ζενίθ της αξιοπιστίας μας" όπως είπε και ο κ.Στουρνάρας!
Για ποιούς μειώνονται; Μα για τους επιχειρηματίες, ποιούς άλλους; Και μάλιστα γενναία, 7 ολόκληρες μονάδες! Το είπε χθες ο Γιάννης Στουρνάρας στο MEGA.

Θα μου πείτε εδώ κόβουν δεκάρικα και εικοσάρικα από φτωχούς, ανάπηρους και άνεργους για να βγεί ο λογαριασμός και να πληρωθεί το χρέος. Το κενό που θα προκύψει από ποιούς θα καλυφθεί;
Περιμένετε και θα δείτε από ποιούς. Τα συνήθη θύματα θα βάλουν και πάλι το χέρι στην τρύπια και στεγνή τους τσέπη. Εσύ, εγώ, ο άλλος...
Για να τονωθεί η επιχειρηματικότητα. Για να δοθούν κίνητρα και να πάρει μπροστά "η οικονομία μας"! Τι νόμιζες δηλαδή, ότι η Ανάπτυξη ήταν έτσι, δωρεάν. Η Ανάπτυξη θέλει θυσίες!
Μεταρρυθμίσεις δεν είπαν και μεις περιμέναμε με αμηχανία να δούμε τι εννούν; Ε, αυτό ακριβώς εννοουσαν. Έφτασε η ώρα των μετερρυθμίσεων. "Η Ελλάδα ΜΑΣ" αλλάζει σελίδα.
Θα μας μεταρρυθμίσουν ό,τι έχουμε και δεν έχουμε...



Ποια "Ανάπτυξη"...

Γ.Δελαστίκ-έθνος (απόσπασμα)

....Μόνο κατά το τρίμηνο Αυγούστου, Σεπτέμβρη, Οκτώβρη, μόλις άρχισε δηλαδή η περίοδος πληρωμής του φόρου εισοδήματος, οι ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το Δημόσιο ανήλθαν σε 7,14 δισεκατομμύρια ευρώ! Και να σκεφθεί κανείς ότι το 2013 η φορολογία θα είναι πολύ αγριότερη, με εισοδήματα ακόμη πιο συρρικνωμένα.

Καταποντίζεται το ΑΕΠ της Ελλάδας εξαιτίας της μνημονιακής πολιτικής. Μείον 2,9% το 2009, νέα μείωση κατά 4,8% το 2010, εκ νέου καταβύθιση κατά 7,1% το 2011, νέα κατακρήμνιση κατά 6,7% το 2012. Νέα βουτιά κατά τουλάχιστον 4,7% αναμένεται το 2013. Χαίρε βάθος αμέτρητον. Δεν πρόκειται να παραμείνει τίποτα όρθιο στην ελληνική οικονομία. Οποιος μιλάει για ανάπτυξη σε τέτοιο οικονομικό περιβάλλον, ή δεν ξέρει τι λέει ή κοροϊδεύει συνειδητά όσους τον ακούν και θέλουν να ελπίζουν.

Ποια ανάπτυξη; Ο δημόσιος τομέας, ο οποίος πάντα χρησιμοποιείται ως μοχλός ανάπτυξης στις δύσκολες στιγμές όλων των κρατών, στην Ελλάδα από το 2013 όχι μόνο δεν θα προσλαμβάνει κόσμο, αλλά αντιθέτως θα παράγει κατά δεκάδες και σε λίγο κατά εκατοντάδες χιλιάδες ανέργους, στη βάση της αρχής «μια πρόσληψη για κάθε πέντε αποχωρήσεις». Εχουμε ήδη 1.250.000 ανέργους και σύντομα θα έχουμε πάνω από ενάμισι εκατομμύριο άτομα χωρίς δουλειά. Πού θα βρεθούν ένα - ενάμισι εκατομμύριο θέσεις εργασίας τα επόμενα χρόνια;

Έρευνα VPRC: ΣΥΡΙΖΑ 31,5% ΝΔ 26,5% ΧΑ 12,5% ΚΚΕ 6,5% ΑΝΕΛ 6,5% ΔΗΜΑΡ 5,5% ΠΑΣΟΚ 5%


Μπροστά ο ΣΥΡΙΖΑ.
7ο το ΠΑΣΟΚ!
Πολύ ψηλά ακόμα η ΝΔ, αντέχει η ΔΗΜΑΡ.
Εξακολουθεί να ξεγελάει η ΧΑ με το ψευτολαικό προφίλ και τον επικίνδυνο εθνικιστικό τσαμπουκά.
Ο λαός διστάζει ακόμα να δει ολοκληρωμένα την πραγματικότητα .

Κλειδί στις εξελίξεις θα είναι το δυνάμωμα του λαού. Στο βαθμό που ο λαός θα πιστεύει στη δύναμή του και θα οργανωνεται, όλα θα αλλάζουν υπέρ του.

Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2012

Εθνικιστικό παραλήρημα Μπερίσα - ΚΚΕ: Ο εθνικισμός αποτελεί μεγάλο κίνδυνο για τους λαούς


902.gr
...«εθνική ανεξαρτησία, όλων των αλβανικών εδαφών από την Πέβεζα μέχρι το Πρέσεβο, από τα Σκόπια μέχρι την Ποντγκόριτσα»...

Σε εθνικιστικό παραλήρημα, επιδόθηκε ο Αλβανός πρωθυπουργός Σαλί Μπερίσα, μιλώντας σε εορταστική εκδήλωση για την 100η επέτειο της ανεξαρτησίας της Αλβανίας, στον Αυλώνα.

Ο Αλβανός πρωθυπουργός, έκανε λόγο για «εθνική ανεξαρτησία, όλων των αλβανικών εδαφών από την Πέβεζα μέχρι το Πρέσεβο, από τα Σκόπια μέχρι την Ποντγκόριτσα».

Με αφορμή τις δηλώσεις Μπερίσα, το Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών, ανακοίνωσε την ματαίωση της επίσκεψης του υπουργού Εξωτερικών, Δημήτρη Αβραμόπουλου, σημειώνοντας ότι οι δηλώσεις αυτές, δεν συνάδουν με τις σχέσεις καλής γειτονίας.

Μετά το θόρυβο που προκλήθηκε, η εκπρόσωπος του Αλβανού πρωθυπουργού ανάρτησε δήλωση στην επίσημη ιστοσελίδα της αλβανικής κυβέρνησης, ότι τα όσα είπε ο Μπερίσα αναφέρονται «στο ιστορικό πλαίσιο 100 χρόνων πριν και δεν εκφράζουν καμία εδαφική διεκδίκηση σε βάρος των γειτόνων μας, στο Νότο, το Βορρά ή την Ανατολή».

ΚΚΕ: Η ομιλία Μπερίσα, δεν υπηρετεί τα συμφέροντα του αλβανικού λαού, αλλά στόχους της αστικής τάξης της Αλβανίας.

Σε σχόλιό του, για την εθνικιστική ομιλία του Αλβανού πρωθυπουργού, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ, σημειώνει: «Η εθνικιστική ομιλία Μπερίσα περί Μεγάλης Αλβανίας, που σημαίνει αλλαγή συνόρων στην Ελλάδα και στα Βαλκάνια, δεν υπηρετεί τα συμφέροντα του αλβανικού λαού, αλλά στόχους της αστικής τάξης της Αλβανίας που έχει τη στήριξη των ΗΠΑ και ισχυρών χωρών της ΕΕ. Ο εθνικισμός, τα συμφέροντα και οι ανταγωνισμοί των μονοπωλίων και των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων στα Βαλκάνια και την ευρύτερη περιοχή, αποτελούν μεγάλο και κοινό κίνδυνο για όλους τους λαούς, που πρέπει ο καθένας στη χώρα του και όλοι μαζί να τους αντιπαλέψουμε αποφασιστικά».

Θ.Παφίλης:"Ο καπιταλισμός εμποδίζει την πρόοδο της ανθρωπότητας"



(Από τη συνέντευξη που έδωσε ο Θανάσης Παφίλης στην εφημερίδα Realnews)


■ Φέτος συμπληρώνονται 94 χρόνια ύπαρξης του ΚΚΕ. Με τους αγώνες του και τη συμβολή του στη δημοκρατία της χώρας να θεωρούνται δεδομένα, σήμερα τι νέο έχει να προτείνει το ΚΚΕ;

Το νέο βρίσκεται μόνο στην πρόταση του ΚΚΕ για τον σοσιαλισμό, γιατί αυτή απαντά στις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες της εποχής και τα αδιέξοδα του καπιταλισμού. Η κρίση αποδεικνύει με τον πιο δραματικό τρόπο ότι ο καπιταλισμός εμποδίζει την πρόοδο της ανθρωπότητας. Παίρνει πίσω τις όποιες κατακτήσεις είχαν οι εργαζόμενοι και τους καλεί να ζήσουν σε συνθήκες σαράντα και πενήντα χρόνων πριν. Το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που υποστηρίζει πως σήμερα υπάρχουν όλες οι αντικειμενικές προϋποθέσεις για να μπορέσει ο λαός να ζήσει σε μια κοινωνία που θα υπηρετεί τις ανάγκες του και όχι να ζει στη φτώχεια και την αβεβαιότητα για την καπιταλιστική ανταγωνιστικότητα και κερδοφορία.
Η πρόοδος της επιστήμης της τεχνολογίας, το έμπειρο εργατικό δυναμικό, η παραγωγικότητα της εργασίας, η συγκέντρωση των μέσων παραγωγής δημιουργούν τεράστιες δυνατότητες ώστε οι εργαζόμενοι και τα φτωχά λαϊκά στρώματα, που παράγουν τον πλούτο, να αξιοποιήσουν με τη δική τους εξουσία όλες τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας προς όφελος τους.

Πώς εξηγείτε την πτώση του ΚΚΕ στις τελευταίες εκλογές, σε μια περίοδο που θεωρείται μάλλον ευνοϊκή για ένα κόμμα που αντιστέκεται στα αντιλαϊκά μέτρα που βαραίνουν τον λαό τα τελευταία χρόνια;

Στις τελευταίες εκλογές, πολλοί είδαν ως λύση τη δημιουργία της λεγόμενης αριστερής κυβέρνησης την οποία πρόβαλλε ο ΣΥΡΙΖΑ και ταυτόχρονα ασκήθηκαν από μια σειρά κομμάτων και την Ε.Ε. μια πρωτοφανής τρομοκρατία και ένας εκβιασμός περί εξόδου από το ευρώ και χρεωκοπίας. Τα διλήμματα αυτά εγκλωβίζουν λαϊκές δυνάμεις σε αυτή τη λογική, με αποτέλεσμα πολλοί να ψηφίσουν στην κατεύθυνση του «μικρότερου κακού». Η λαϊκή δυναμική εγκλωβίστηκε σε ψεύτικα διλήμματα. Οσοι ψήφισαν με αυτά τα κριτήρια ας αναρωτηθούν αν οι εξελίξεις δικαίωσαν την επιλογή τους. Ας αναρωτηθούν: Θα ήταν εύκολο στη σημερινή κυβέρνηση να περάσει τα βάρβαρα μέτρα με ένα υψηλό ποσοστό του ΚΚΕ και μεγάλη άνοδο του εργατικού κινήματος;

■Το ΚΚΕ πάλεψε κατά του ναζισμού, με κόστος και θυσίες... Πώς αισθάνεστε που σήμερα κάθονται στα έδρανα της ελληνικής Βουλής άνθρωποι που τους χαρακτηρίζετε «θιασώτες του Χίτλερ και του Παπαδόπουλου»; Θα έπρεπε το κόμμα του Ν. Μιχαλολιάκου να τεθεί εκτός νόμου;

Είναι πράγματι θλιβερό στην Ελλάδα, που είναι σπαρμένη με σταυρούς σε βουνά και πόλεις από τα φασιστικά εγκλήματα, οι απόγονοι του ναζισμού, του Χίτλερ και των συνεργατών του ταγματασφαλιτών και προδοτών να επιστρέψουν. 0 Β' Παγκόσμιος Πόλεμος τελείωσε όταν οι κομμουνιστές, η Σοβιετική Ενωση, έμπηξαν το κοντάρι της κόκκινης σημαίας με το σφυροδρέπανο στην καρδιά του Χίτλερ, στο Ράιχσταγκ στο Βερολίνο. Να συνειδητοποιήσουν οι εργάτες, οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα πως η Χρυσή Αυγή αποτελεί την προωθούμενη φρουρά του καπιταλιστικού συστήματος. Είναι εχθρός του εργάτη και πιστός σκύλος των αφεντικών. Η λαϊκή απομόνωση είναι το καλύτερο φάρμακο.

πηγή: Redfly planet

Ο ρόλος του παιδαγωγού στη διαμόρφωση της συνείδησης

σφυροδρέπανο


Τις προάλλες η κε του μπλοκ βρέθηκε στη λδ του βορρά, όπου παρακολούθησε την εκδήλωση της κομματικής αχτίδας εκπαιδευτικών και της τ.ο φιλοσοφικής της κνε, στον πύργο του παιδαγωγικού, για το ρόλο του παιδαγωγού (εφεξής ρτπ) στη διαμόρφωση της συνείδησης, με ομιλητή τον κυριάκο ιωαννίδη (κ.ι) από το τμήμα παιδείας της κετουκε. Παρακάτω θα προσπαθήσω να αναπαραγάγω αποσπασματικά κάποια σημεία της εισήγησης και της συζήτησης που ακολούθησαν με βάση το δικό μου βαθμό πρόσληψης, τις σημειώσεις που κράτησα και όσες τυχόν στρεβλώσεις αυτές περιέχουν, οι οποίες βαραίνουν αποκλειστικά εμένα.


Αρχικά ο κ.ι έθεσε τις διαστάσεις του θέματος της εκδήλωσης βάζοντας μερικά ερωτήματα τα οποία συνδέονται με αυτό.
  Τι είναι προσωπικότητα; Τι είναι διαπαιδαγώγηση; Υπάρχουν κοινές αντιλήψεις σε αυτά τα ζητήματα ή διαφορετικές κατευθύνσεις που συγκρούονται; Και παρακάτω. Με ποια πλευρά συντάσσεται ο παιδαγωγός; Με τη στατική θεώρηση της διαπαιδαγώγησης και τους σκοπούς του σημερινού σχολείου, ή με την πάλη για την αλλαγή του; Αρκεί αυτή η πάλη αν δε συνοδεύεται με την πάλη για την πολιτική εξουσία; Και ποια είναι η θέση ενός εκπαιδευτικού που θεωρεί ότι η λύση σε αυτά τα ζητήματα θα έρθει μόνο μέσω της αλλαγής τάξης στην εξουσία; Μήπως αυτό βάζει όρια στη δράση του; Τα καθημερινά φαινόμενα υποσιτισμού και τα προβλήματα επιβίωσης που αντιμετωπίζουν πολλοί μαθητές καθιστούν ακόμα πιο επιτακτικά αυτά τα ζητήματα.


Την ίδια στιγμή, δεν υπάρχει επίσημο κρατικό κείμενο που να μην αναφέρεται στον ειδικό ρόλο του παιδαγωγού –πχ οι επίσημες εκθέσεις της εε και του οοσα, ακόμα και τα θέματα των πανελλαδικών εξετάσεων (πέρσι στην ιστορία για την εσσδ και το 2ο ππ, ή πρόπερσι στην έκθεση για τη δια βίου μάθηση) αποδεικνύουν την πολιτική διάσταση του θέματος. Στον πυρήνα της αστικής προσέγγισης βρίσκεται η δικαιολόγηση και διαιώνιση των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής, της αστικής δημοκρατίας και της τυπικής ισότητας, όπου ο άλλος νοείται ως όριο και εμπόδιο. Η καλλιέργεια ορισμένων δεξιοτήτων, η προσαρμογή των μαθητών ώστε να αντιμετωπίζουν το διαρκές άγχος και την απογοήτευση, να αποδεχτούν το ρίσκο και την ατομική ευθύνη, η εμπέδωση του εθελοντισμού, της φιλανθρωπίας και της κοινωνικής συναίνεσης. Και φυσικά ο αντικομμουνισμός, που εξελίσσεται σε κεντρική κρατική πολιτική, περνώντας μέσα από τη διαστρέβλωση της ιστορίας και την εξίσωση του κομμουνισμού με το φασισμό και την τρομοκρατία.


Ποια είναι λοιπόν η απάντηση από τη σκοπιά της πρωτοπορίας, με ιδεολογικούς όρους –οι οποίοι μπορεί να γίνουν είτε υλικά εμπόδια είτε μαζικοί επιταχυντές της ιστορίας;
Ας επιστρέψουμε στο αρχικά ερωτήματα. Η προσωπικότητα εμφανίζεται στις ολοκληρωμένες κοινωνίες, στη βάση της εργασίας και της επικοινωνίας. Κάθε τι ανθρώπινο είναι 100 (κι όχι 90)% προϊόν κοινωνικών σχέσεων, της ανθρώπινης κοινωνίας κι όχι απλά ένα βιολογικό χαρακτηριστικό.
Οι αστοί δε συμφωνούν φυσικά με αυτήν την προσέγγιση. Ένα κοινό σημείο όλων των αστικών θεωριών στις διάφορες παραλλαγές τους είναι ότι αντιπαραθέτουν το άτομο με την κοινωνία και τις επιταγές του πολιτισμού με τα ζωώδη ένστικτα. Ενώ στο πεδίο της διαπαιδαγώγησης ψάχνουν τρόπους προσαρμογής του μαθητή στην κοινωνία –κι όχι τρόπους ανατροπής της- ή θεωρούν γενικά αντιδραστική την έννοια της αγωγής καθαυτή.


Οι σοβιετικοί αντιθέτως πίστευαν ότι η διαπαιδαγώγηση ανοίγει δρόμους για τη διαμόρφωση της προσωπικότητας. Ή όπως έλεγε ο μακάρενκο:μαθαίνει στον άνθρωπο πώς να ζει. Γιατί όμως –θα ρωτήσει κάποιος- έχει θέση η πολιτική σε αυτό το κομμάτι; Τι μας χρειάζεται η ταξική πάλη;
Αν κάποιος πιστεύει ότι ο σημερινός κόσμος είναι άδικος μεν, αλλά ο καλύτερος δυνατός, τότε θα δώσει αρνητική απάντηση στα παραπάνω ερωτήματα. Αν όμως θεωρεί ότι η καπιταλιστική κοινωνία δεν είναι ο τελευταίος σταθμός στην εξέλιξη της ανθρωπότητας, η απάντησή του θα ‘ναι διαφορετική


Γι’ αυτό η επιστήμη δε μπορεί να νοείται χωρίς γενικότερη επιστημονική κοσμοθεωρία, ως ένα απλό ουδέτερο σχήμα που εμπλουτίζεται κατά το δοκούν. Σε αυτό το σημείο ο κ.ι μας διάβασε ένα απόσπασμα από μια διάλεξη του λένιν για τους κομμουνιστές που πρέπει να κατέχουν όλο τον πλούτο της ανθρωπότητας, όχι για να τον παπαγαλίζουν σαν κούφια ταμπέλα, αλλά για να τον αφομοιώσουν ώστε να μπορούν να τον εξετάσουν κριτικά. Γιατί ο κομμουνιστής που περηφανεύεται για τον κομμουνισμό του με έτοιμες ιδέες είναι αξιοθρήνητος.


Την τελευταία δεκαετία έχει ανοίξει μια συζήτηση ως προς το αν η εκπαίδευση παραμένει κρίσιμος μηχανισμός ή αν η τηλεόραση και το διαδίκτυο –που καθορίζουν πρότυπα και στάσεις ζωής- έχουναποκαθηλώσει την προτεραιότητά της. Το ζήτημα ωστόσο δεν είναι αμιγώς ποσοτικό, αλλά ποιοτικό και αφορά τις πλέον κρίσιμες λειτουργίες. Ο αντιδραστικός ρόλος του σύγχρονου σχολείου εξάλλου έχει να κάνει συνολικά με τις λειτουργίες του, κι όχι μόνο με το περιεχόμενο της διδασκαλίας του –η προσευχή πχ είναι μια μορφή αθόρυβης ιδεολογικής παρέμβασης. Το σχολείο λοιπόν είναι η άγουσα, κυρίαρχη δραστηριότητα για το μαθητή (όρος που καθιέρωσε ο βιγκότσκι κι η σοβιετική ψυχολογία), όπως είναι για το νήπιο το παιχνίδι και για τον ενήλικο η εργασία. Είναι ο προσωπικός άξονας, το περιβάλλον όπου κοινωνικοποιείται για 6-7 ώρες σε καθημερινή βάση. Το συγκεριμένο κοινωνικό είναι που καθορίζει τη συνείδηση (σύμφωνα με τη γνωστή φράση του μαρξ). Κι επίσης ένα κομμάτι του εποικοδομήματος που αλληλεπιδρά διαλεκτικά με τη βάση.


Όπως γράφουν οι κλασικοί στη γερμανική ιδεολογία, κυρίαρχη ιδεολογία σε μια κοινωνία είναι η ιδεολογία της κυρίαρχης τάξης. Με άλλα λόγια οι κυρίαρχες υλικές σχέσεις συλλαμβάνονται ως ιδέες. Αυτό μπορεί να φαίνεται αυτονόητο για να το αρνηθεί κανείς, αλλά η απάντηση που θα δώσει επηρεάζει τη στάση του και τα χαρακτηριστικά του αγώνα του.
Ένα τμήμα του οπορτουνισμού πχ, αποδέχεται γενικά αυτήν την κυριαρχία και το ρόλο των ιδεολογικών μηχανισμών, αλλά αρνείται να εντάξει το σχολείο ως κρίκο στον ενιαίο κρατικό μηχανισμό, θεωρώντας το ως κάτι αυτόνομο, όπου μπορεί να υπάρξει ελεύθερη διαπάλη. Δε βλέπει το κράτος ως όργανο ταξικής κυριαρχίας, αλλά ως σχέση, που καθορίζεται από αυτή τη διαπάλη, η οποία μπορεί να εκφραστεί πολιτικά και μέσω της κυβερνώσας αριστεράς.
Καταλήγει επομένως να αποσπά την πολιτική από την οικονομία και να αποθεώνει αφηρημένα την παιδαγωγική ελευθερία που γίνεται άλλοθι και φύλο συκής της υποταγής στην αστική νομιμότητα.



Η πραγματική ελευθερία όμως δε βρίσκεται στην αποσύνδεση της παιδείας από την πολιτική και την οικονομία, ή σε αφηρημένες γενικές διακηρύξεις, αλλά στην ταξική πάλη, τη σύγκρουση με την υπάρχουσα κατάσταση και τη σοσιαλιστική ανασυγκρότηση της κοινωνίας, όπως έγραφε το 27’ ο γληνός σε ένα κείμενο του εκπαιδευτικού ομίλου. Καθώς και σε παραδείγματα που αντλούμε από τη σοβιετική ένωση, αλλά και από την ελεύθερη ελλάδα, με το σύνθημα «ένας λαός, μία παιδεία» ως παιδαγωγικό ιδανικό –μια πείρα που μπορεί να ήταν μικρή σε διάρκεια, όχι όμως και σε σημασία.


Πώς μπορεί να εκφραστεί λοιπόν στο σημερινό πλαίσιο ο ρτπ; Τα καθήκοντά του, τόσο στην τάξη όσο και μες στο κίνημα, είναι σύνθετα.
Καταρχάς είναι κρίσιμο να μην έχει αυταπάτες ότι μπορεί πχ να γίνει η τάξη του μια σοσιαλιστική νησίδα. Να έχει συνείδηση δηλ των ορίων και του αντικειμενικού ρόλου της σημερινής εκπαίδευσης στην αναπαραγωγή της κυρίαρχης ιδεολογίας, αξιοποιώντας παράλληλα κάθε δυνατότητα δράσης που του δίνεται στο υπάρχον ασφυκτικό πλαίσιο. Πρέπει επίσης να κατέχει στέρεα κοσμοθεωρητική βάση, γιατί ο μαρξισμός δεν είναι άλλη μία άποψη στο έδαφος του αστικού πλουραρισμού, αλλά η μοναδική επιστημονική προσέγγιση. Πρέπει να αποκαλύπτει την αλήθεια, να κεντρίζει το ενδιαφέρον των μαθητών για αυτήν, να μην την παρουσιάζει στεγνά και τυπολατρικά. Και να καταδείξει ότι υπάρχει μια αντικειμενική πραγματικότητα που μπορούμε να τη γνωρίσουμε (κάτι που δεν είναι αυτονόητο ούτε καν για τις γνωσιοκεντρικές αστικές θεωρίες). Να κατανοήσει ότι η προσωπικότητα δεν περιλαμβάνει μόνο τη γνώση, αλλά και τη βούληση και το συναίσθημα. Δομείται δηλ στη λογική, την αισθητική (για το ωραίο) και την ηθική. Κι ότι η παρέμβαση του παιδαγωγού χρειάζεται και στα τρία πεδία. Να διαμορφώνει στάσεις ζωής, να εμπνέει τους μαθητές με την ηθική των επαναστατών, να γίνει δηλ αρχιτέκτονας των ανθρώπινων ψυχών και προσωπικοτήτων. Να είναι ο ίδιος ανώτερα διαπαιδαγωγημένος για να μπορεί να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, αλλά και έτοιμος για να διαπαιδαγωγηθεί εκ νέου μες στην εκπαιδευτική διαδικασία.


Στη συνέχεια περάσαμε στον κύκλο των ερωτοαπαντήσεων.
Ο κ.ι ομαδοποίησε τα πρώτα ερωτήματα για το σχολείο του σάμερχιλ και τη διαθεματικότητα κι είπε ότι η αστική σκέψη εξελίχθηκε με βάση τις αντιφάσεις και τις αδυναμίες της, κι αυτό εκφράστηκε σε διάφορες φιλοσοφικές αναζητήσεις στις δεκαετίες του 60’ και του 70’. Μία εξ αυτών ήταν του ντιούι, που είχε στο επίκεντρό της την άρνηση του σχολικού καταναγκασμού και τον πραγματισμό. Ένας πραγματισμός που υποστηρίζει ότι δεν υπάρχει μία αντικειμενική αλήθεια, αλλά πολλές αλήθειες, εκ των οποίων παίρνουμε κάθε φορά αυτή που μας βολεύει στην πράξη –σύμφωνα με τη βασική αρχή του νεοθετικισμού. Η προσέγγιση του ντιούι θεωρεί τη μία αλήθεια καταπίεση και αρνείται να πάρει θέση στο βασικό ερώτημα της φιλοσοφίας για την ύλη και τη συνείδηση και για το αν η αλήθεια είναι αντικειμενική και συνεπώς γνώσιμη. Μπορεί επομένως το πείραμα του σάμερχιλ να είχε μια υπαρκτή βάση, αλλά δεν αποτελούσε την απάντηση στο πρόβλημα που θέλησε να επιλύσει.


Στον καπιταλισμό υπάρχει μόνο η ελευθερία του μοναχικού περιπατητή, μια σχετική ελευθερία, όπου δεν πρέπει να ξεχνάμε να συμπληρώνουμε κάθε φορά την ερώτηση: «ελευθερία από ποιον και για ποιον»; Παρεμπιπτόντως ο κ.ι άσκησε κριτική και στις δυνάμεις των παρεμβάσεων, που πριν απ’ την κρίση πίστευαν ότι θα μπορούσαν να αξιοποιήσουν τις διακηρύξεις του υπουργείου για την ευελιξία (ως μια πρώτη απόπειρα διαφοροποίησης του ενιαίου σχολικού προγράμματος) προς όφελος της παιδαγωγικής ελευθερίας –πχ με μαθήματα επιλογής. Κι έτσι πρόβαλλαν ως αίτημα του κινήματος εναλλακτικούς τρόπους υλοποίησης της κυβερνητικής πολιτικής.


Σχετικά με τη διαθεματικότητα απάντησε ότι εμείς δεν αρνούμαστε ένα μάθημα με πλούσια θεματική, αλλά την αποσπασματικότητα. Που αντί να πηγαίνει το μαθητή από το μέρος στο όλο κι αντίστροφα τον πηγαίνει από το μέρος στο μέρος, του δείχνει ασύνδετα φαινόμενα κι όχι την ουσία. Κάτι που γίνεται ιδιαίτερα εμφανές στους αριστούχους μαθητές, που την επομένη των εξετάσεων αποβάλλουν τις άχρηστες αποσπασματικές γνώσεις που είχαν αποθηκεύσει, γιατί η κτήση τους έγινε μηχανικά, κι απέτυχε να κινητοποιήσει το συναίσθημα και το σύνολο της προσωπικότητάς τους.


Αναφέρθηκε επίσης στο καίριο ζήτημα της τεχνολογίας στα σχολεία. Είπε ότι η θέση μας δε μπορεί να είναι η ίδια με αυτήν που είχαμε είκοσι χρόνια πριν (για την εισαγωγή των η/υ στο λύκειο) κι ότι οι υπολογιστές είναι ένα εργαλείο που δεν είναι πανάκεια, ούτε μπορεί να αντικαταστήσει την τριβή και την επαφή με το βιβλίο, αλλά πρέπει να χρησιμοποιείται (όχι με τη μορφή ξεχωριστού μαθήματος, αλλά) ως μέσο μάθησης κι όχι ως μέσο κερδοφορίας των μονοπωλίων στον χώρο της πληροφορικής, όπως σήμερα.


Θίχτηκαν επίσης τα ζητήματα: του «καθηγητικού κατεστημένου» και της απολυτοποίησης της διάκρισης «φοιτητές-καθηγητές» από τους αριστεριστές –και παλιότερα από την πασπ. Η διδασκαλία στις μικρότερες τάξεις του δημοτικού κι η έννοια της πλύσης εγκεφάλου. Και το ζήτημα των διαπολιτισμικών σχολείων (παλιότερα το κόμμα τασσόταν ενάντια στην ύπαρξή τους, και υπέρ της ένταξης των παιδιών της αλλοδαπής στο ενιαίο σχολείο, με ειδικά μαθήματα για να μαθαίνουν τη μητρική τους γλώσσα, την ιστορία, τη λογοτεχνία τους, κτλ –όπως δηλ έγινε με τους πολιτικούς πρόισφυγες που βρήκαν καταφύγιο στη σοβιετική ένωση κι άλλες λδ. Τώρα όμως που το κράτος κλείνει τα διαπολιτισμικά με αφορμή την κρίση, το βασικό μας σύνθημα είναι: κανένα παιδί εκτός εκπαίδευσης).
Δεν τα καταγράφω ωστόσο λεπτομερώς για να μην ξεφύγει περισσότερο σε έκταση η ανάρτηση.


Ίσως κάποιοι σύντροφοι να θεωρούν το θέμα αδιάφορο κι ότι δεν άξιζε μιας τόσο εκτενούς ανάπτυξης. Στην πραγματικότητα όμως οι κομμουνιστές που καλούνται να διαπαιδαγωγήσουν τις μάζες (και να διαπαιδαγωγηθούν από αυτές) οφείλουν να έχουν πάντα ευαίσθητες κεραίες σε ζητήματα παιδαγωγικής. Κι αυτή είναι –σύντομα και περιληπτικά- η δική μου (ελάχιστη) συμβολή στο θέμα της εκδήλωσης.

Αλ. Παπαρήγα για Eurogroup: Πελώριο ψέμα ότι η συμφωνία συνιστά ανάσα για το λαό (VIDEO)

902.gr
«Αποτελεί πελώριο και προκλητικό ψέμα ότι η συμφωνία που επιτεύχθηκε χτες συνιστά ανάσα για τον ελληνικό λαό», τόνισε η Αλέκα Παπαρήγα στις δηλώσεις της για το Eurogroup.

Πρόσθεσε επίσης ότι: «...αναδύθηκε στην επιφάνεια το μεγάλο ψέμα, ότι τα πάντα κρίνονται από την ικανότητα διαπραγμάτευσης. Αν θα κάνεις σκληρή διαπραγμάτευση όπως λέει ο ΣΥΡΙΖΑ ή αν θα κάνεις έξυπνη διαπραγμάτευση όπως λέει η τρικομματική κυβέρνηση. Όταν διαπραγματεύεσαι δεχόμενος τις δεσμεύσεις της ΕΕ, την ανταγωνιστικότητα, τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, τότε αυτή η διαπραγμάτευση είναι εντός των τειχών και δεν προμηνύει τίποτα καλό για το λαό».

Για το τι αποδεικνύει ο συμβιβασμός που έγινε χτες, υπογράμμισε μεταξύ άλλων ότι: «Καταρχήν ο όλος τσακωμός δεν αφορούσε αν θα βελτιωθεί η ζωή των λαών, της Ελλάδας και αν θέλετε των λαών της Ευρωζώνης και γενικότερα της Ευρώπης. Αποδείχθηκε ότι η βαθύτερη αιτία της επίθεσης είναι η φτηνή εργατική δύναμη και όχι αποκλειστικά ή τόσο η διαχείριση του χρέους».

Επισήμανε ακόμα πως: «Απ' τη στιγμή που υπάρχει ο σκληρός και αδυσώπητος ενδοκαπιταλιστικός ανταγωνισμός, απ' τη στιγμή που υπάρχουν δεσμεύσεις της ΕΕ, απ' τη στιγμή που η κούρσα του ανταγωνισμού γίνεται πάνω στα ερείπια της ζωής των εργαζομένων, δεν μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκό αποτέλεσμα. Δεν θα επιστραφούν κατακτήσεις».

Η Αλέκα Παπαρήγα σημείωσε τέλος ότι «δεν μπορεί να υπάρξει βελτίωση της ζωής του λαού, δίχως γραμμή αντεπίθεσης, ρήξης και ανατροπής. Όλα τα άλλα που ακούγονται, είτε απ' την τρικομματική κυβέρνηση είτε απ' τον ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα κόμματα, είναι απάτη».

"Τόσο μίζεροι...";

Άδωνις επι σκηνής MEGA.
Αρπάζει το λόγο ξαφνικά από τους συνομιλητές του με το δικό του αμίμητο τρόπο και λέει:
"Μείωση του χρέους  σας φέραμε(πως είπατε;), μείωση επιτοκίων σας φέραμε, μορατόριουμ στις πληρωμές σας φέραμε...  και γκρινιάζετε; Μα καλά, τόσο μίζεροι είστε;"...

Τόσο μίζεροι!
Ούτε 2 εκ. άνεργους δεν έχουμε και γκρινιάζουμε οι αχάριστοι! Επειδή πάνω από 1000 άνθρωποι κάθε μέρα(!) χάνουν τη δουλειά τους; Σιγά το θέμα..."Ο γυιός σου μοναχά νάναι καλά ν' αφήσεις τ'όνομα και τον παρά" που λέει και το τραγούδι. Για τους άλλους θα νοιαστείς τώρα;

Μας είπε λοιπόν το τυρί, αλλά ξέχασε τη φάκα ο αγαπημένος των καναλιών(γιατί άραγε μαζί με το Γιακουμάτο και το Βορίδη είναι οι πιο πολυκαλεσμενοι των εκπομπών; Υπάρχει κάτι που δεν το βλέπουμε;)
Ξέχασε όμως  να μας πει τι έχουν πίσω τους όλες αυτές "οι σημαντικές συμφωνίες" με τα τόσα "θετικά". Αυτές οι συμφωνίες που ενώ μας "δίνουν" 110 δισεκατομμύρια ευρώ την προηγούμενη σωτηρία(!), 40 δισεκατομμύρια τώρα(!) και τόσα τεράστια ποτάμια με χρήμα, εμείς με σβηστό το καλοριφέρ μες το καταχείμωνο, ανακαλύπτουμε πως δεν έχουμε ούτε για εισιτήρια, ούτε για φάρμακα, ούτε για τους λογαριασμούς της μέρας, ούτε καν για τα στοιχειώδη δηλαδή! Και κείνη την ώρα χτυπάει το κουδούνι κι είναι το συνεργείο της ΔΕΗ για να κοψει το ρεύμα χειμωνιάτικα, το 2012(!), εποχή της τεχνολογίας(για ποιόν;), την επόμενη της απόλυσης!!
Ξέχασε ας πούμε να μας πεί ότι την ώρα που η ΔΕΗ κόβει το ρεύμα σε φτωχούς ανθρώπους που δεν έχουν πια να το πληρώσουν, από 1/1/2013 θα έχουμε μεγάλη, απάνθρωπη, αύξηση τιμολογίων και πάλι! Γιατί τέτοια, και τόσα άλλα, έχει πίσω της και αυτή η "ευεργεσία". Τόσο ανθρώπινα.

Κι αυτό φυσικά δεν είναι "λάθος διαχείριση". Αυτό είναι καπιταλισμός στο μεγαλείο του, που αρπάζεται από ό,τι βρεί μπροστά του και το τραβάει στο βούρκο του προκειμένου να σώσει το τομάρι του.

Τρίτη 27 Νοεμβρίου 2012

Τι δεν είπε η Αλέκα Παπαρήγα στο ΣΕΦ

Στο μεσημεριανό μαγκαζίνο του REAL χθες ακούσαμε τη ρεπόρτερ να μας λεει τι ειπε η Α.Παπαρήγα στην ομιλία της στο ΣΕΦ για τα 94 χρόνια του ΚΚΕ.
Η αρχή το τέλος και η ραχοκοκκαλιά της ομιλίας της ήταν μια επίθεση στο ΣΥΡΙΖΑ έλεγε το ρεπορτάζ! H κ.Παπαρήγα ταύτισε το ΣΥΡΙΖΑ με το ΠΑΣΟΚ είπε η  ρεπόρτερ...
Μάλιστα.
Η αλήθεια φυσικά είναι εντελώς άλλη. Η Αλέκα Παπαρήγα στο ΣΕΦ, σε μια από τις καλύτερες ομιλίες της, δεν ανεφερε το ΣΥΡΙΖΑ ούτε στην αρχή, όπου αναφέρθηκε στον ιστορικό ρόλο του ΚΚΕ και στους λόγους που το έκαναν να αντέξει όλα αυτά τα 94 χρόνια, ούτε στη μέση, όπου έκανε μια καλή αναφορά στο τί θα κάνει η εργατική λαική εξουσία από την οποία τίποτα δεν έχει να φοβηθεί ο λαός, ούτε στο τέλος όπου αανφέρθηκε στην ευθύνη που έχει το ΚΚΕ μέσα στις σκληρές και δύσκολες συνθήκες που έρχονται καθώς και στο συνέδριο του ΚΚΕ και στην ανάγκη μαζικής συμμετοχής των φίλων του ΚΚΕ στο δημόσιο διάλογο που θα γίνει.
Σε μια αρκετά μεγάλη ομιλία η Α.Παπαρήγα ανέφερε το όνομα του ΣΥΡΙΖΑ όλες κι όλες 6 ή 7 φορές! Τις 3 μάλιστα από αυτές στην ίδια παράγραφο όπου ΔΕΝ ταύτισε τον ΣΥΡΙΖΑ με το ΠΑΣΟΚ αντίθετα με τα όσα λέει η ρεπόρτερ του REALfm.
Eίπε λοιπόν η ΓΓ του ΚΚΕ:
"Βεβαίως η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ίδια κόμματα, βεβαίως ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ δεν είναι ίδια κόμματα.Το βαρίδι του ΣΥΡΙΖΑ που ΘΑ τον οδηγήσει στον ίδιο δρόμο είναι ότι δεν έχει γραμμή ρήξης με τα μονοπώλια, τις καπιταλιστικές επιχειρήσεις, την ΕΕ και το ΝΑΤΟ."

Ακριβώς πριν είχε πει:
"Κύριοι, ξέρετε πολύ καλά και αυτό είναι που σας πονά, ότι το ΚΚΕ δεν ετεροκαθορίζεται. Δεν έχουμε διχασμένη προσωπικότητα, ούτε υποφέρουμε από διπλωπία και διπλοπροσωπία. Δεν είμαστε κόμμα αντιΝΔ, αντιΠΑΣΟΚ, αντιΣΥΡΙΖΑ.
Το κριτήριο για μας είναι οι δύο δρόμοι ανάπτυξης ο καπιταλιστικός δρόμος και ο σοσιαλιστικός. Κριτήριο για μας είναι η αντίθεση κεφάλαιο-εργασία, μονοπώλια-λαός. 
Κριτήριο για μας είναι η Ελλάδα ανεξάρτητη, διεθνιστική για τους λαούς και απαλλαγμένη από τις ιμπεριαλιστικές δεσμεύεις και εξαρτήσεις."
Και έκλεισε την αναφορά της στο θέμα λέγοντας:
"Σας λέμε καθαρά κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ. Αρχίζετε να μοιάζετε παντού στο ΠΑΣΟΚ και στην τακτική και στις μέθοδες προπαγάνδας"

Δεν είναι βέβαια η πρωτη φορά που το μεσημεριανό μαγκαζίνο του RΕΑL κάνει κάτι τέτοιο, ούτε έιναι το μόνο που το κάνει.
Ακριβώς το ίδιο γινόταν πριν τις εκλογές του Ιουνίου. Τότε όποτε μιλούσε η Α.Παπαρήγα δεν χρειαζόταν καν να ακούσεις το ρεπορτάζ."Όλη η ομιλία της Α.Π. ήταν μια μεγάλη επίθεση κατά του ΣΥΡΙΖΑ" έλεγε. Κι ας ας αναφερόταν τότε η Α.Π. στο ΣΥΡΙΖΑ στις 3 από τις 20 παραγράφους της ομιλίας της.
 Ειχαν απο τότε ανακαλύψει οτι για το λόγο ότι ο λαός δικαιολογημένα έψαχνε και ψάχνει  με αγωνία, αλλά και ανυπομονησία, για άμεση αν είναι δυνατόν λύση, έπιανε το κόλπο "όλοι μαζί για νάμαστε πολλοί" στο οποιο το ΚΚΕ έλεγε κι εξακολουθεί να λέει ΌΧΙ, όσο αυτό το "μαζί", όχι μόνο δεν έχει αιχμή προς την αιτια των προβλημάτων του λαού που δεν είναι άλλη απο το σαπισμένο καπιταλισμο, αλλά, όπως έδειξε και η υποψήφια για την "αριστερή" κυβέρνηση ΔΗΜΑΡ, μια χαρά τα πάει με το σύστημα και δεν έχει καμιά όρεξη για τρεχάματα και ταραχές.

Στο βίντεο μάλιστα που έχει αναρτήσει το site, από το MEGA, ακούμε την Αλέκα Παπαρήγα να λέει στην ομιλία της στο ΣΕΦ:
"Για σκεφθείτε το ΚΚΕ να δίνει ψήφο εμπιστοσύνης ή να μετέχει σε μια κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ. Τον ΣΥΡΙΖΑ που ενώ στα χαρτιά δεν αμφισβητεί το μονοπωλιακό-καπιταλιστικό χαρακτήρα της ΕΕ, στην πράξη αμφισβητεί μόνο τη γερμανική κυριαρχία στην Ευρωζώνη."
Εκεί σταματάει ενώ αν έδιναν άλλα 30 δεύτερα από τον "πολύτιμο χρόνο τους" θα ακουγόταν και η συνέχεια:
"Για σκεφθείτε το ΚΚΕ να στηρίζει ή να μετέχει σε μια κυβέρνηση που κινείται στη γραμμή της ΕΕ, του ευρωστρατού. Σε μια κυβέρνηση που διατυμπανίζει την εθνική ανεξαρτησία και αξιοπρέπεια την ίδια ώρα που η ΕΕ έχει αποφασίσει την προτεραιότητα του ιμπεριαλιστικού κοινοτικού δικαίου έναντι του εθνικού. Σε μια κυβέρνηση που θεωρεί ότι υπάρχουν καλά μονοπώλια, καλοί καπιταλιστές. Σε μια ΕΕ που υποστηρίζει ως επίσημη ιδεολογία την εξίσωση του φασισμού με τον κομμουνισμό, που υποστηρίζει τον αποκλεισμό της Κούβας."




Τόσο έγκυρη κι αληθινή ενημέρωση λοιπόν. Απ' ευθείας βγαλμένη από την πραγματικότητα.
Αν μετρήσετε τις φορές που αναφερθήκαμε στο ΣΥΡΙΖΑ θα βγάλετε το νούμερο που σας είπαμε στην αρχή.6 ή 7. Αυτές ήταν όλες .Αν μας ξέφυγε καμιά σε ολόκληρο το κατεβατό της ομιλίας συμπαθάτε μας που λέγαν κι οι παλιοί.

26-11-2012 ΚΚΕ ΕΛΕΝΗ ΓΕΡΑΣΙΜΙΔΟΥ Βουλή: Για την Παγκόσμια μέρα καταπολέμησης της βίας κατά των γυναικών(VIDEO)

902.gr


Συζήτηση για την Παγκόσμια Ημέρα Καταπολέμησης της βίας κατά των γυναικών, πραγματοποιήθηκε σήμερα στη βουλή.

Η βουλευτής του ΚΚΕ, Ελένη Γερασιμίδου, τόνισε πως το σύστημα, εφηύρε μια ακόμα ημέρα για να επιδείξει ευαισθησία και ενδιαφέρον. «Κλείνουν τα μάτια για τους “βιασμούς” που γίνονται καθημερινά. Θέλουν τη γυναίκα να μην πατά γερά στα πόδια της, να μη διεκδικεί τα δικαιώματά της ώστε να αγωνίζεται ενάντια σε κάθε βιασμό».

Η Ελ. Γερασιμίδου, τόνισε πως μια γυναίκα που πατά στα πόδια της, που έχει σταθερή δουλειά, είναι ικανή να καταγγείλει κάθε μορφή βίας ακόμα και ενδοοικογενειακή. Τη βία του καπιταλισμού πρόσθεσε, τη βιώνουν καθημερινά άνδρες και γυναίκες. Μια γυναίκα άνεργη χωρίς βοήθεια και το σύζυγό της επίσης άνεργο, τους καθιστά και τους δυο, ευκολότερα θύματα των πάσης φύσεως εκβιασμών.

Σπαζοκεφαλιές και Αλεξηκέραυνα


Από τη συνέντευξη του Α.Τσίπρα στις 6 μέρες πριν από μια εβδομάδα, διαβάζουμε (μεταξύ άλλων):
- Είναι ένα άνοιγμα δικό σας αυτό προς τις ΗΠΑ; Γιατί η Αριστερά εδώ και δεκαετίες εξέθρεψε τον αντιαμερικανισμό στη χώρα μας;

Η Αριστερά ανταποκρίθηκε με αίσθημα πατριωτικής ευθύνης σε όλα τα μεγάλα διλήμματα, σε όλες τις κρίσιμες ιστορικά περιόδους σε αυτόν τον τόπο. Στην Κατοχή οι αντάρτες στο βουνό συνεργάζονταν με τους Άγγλους. Όταν όμως αυτοί επιχείρησαν να εντάξουν τη χώρα στη δική τους σφαίρα επιρροής, πήγαν απέναντι. Δεν έχουμε μίσος με τους λαούς. Με τον αμερικανικό λαό, το θέμα ήταν η ιμπεριαλιστική πολιτική των ΗΠΑ, που ήθελε την Ελλάδα ενταγμένη στη Δυτική σφαίρα επιρροής. Και με πολύ βίαιο τρόπο, μάλιστα, σχεδίασαν και εκπόνησαν αυτή τη πολιτική. Μη ξεχνάμε ότι οργάνωσαν τη δικτατορία των συνταγματαρχών. Δεν είναι, όμως, όλες οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ οι ίδιες. Το ίδιο και με τους Γερμανούς. Δεν έχουμε κάτι με τον γερμανικό λαό, δεν είμαστε αντιγερμανοί. Είμαστε σε  πλήρη διάσταση με τη πολιτική της κ. Μέρκελ για την Ευρώπη, που καταστρέφει την ευρωπαϊκή ιδέα.

"Δεν είναι, όμως, όλες οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ οι ίδιες." λέει ο Α.Τσίπρας.
Πρώτο ερώτημα; Μπορεί να μας πει κάποιος μια κυβέρνηση των ΗΠΑ που δεν ακολούθησε ιμπεριαλιστική πολιτική; (Ελπίζω να μην απαντήσει κανείς την κυβέρνηση Ομπάμα, όπου η Χίλαρυ γελώντας έλεγε σε πρωινάδικο των ΗΠΑ μετά την επέμβαση στη Λιβύη το θρυλικό πια:"we came, we saw, he died..." κάνοντας επίδειξη ιμπεριαλιστικού κυνισμού. Εκτός αν εννοεί ότι υπάρχουν πολύ και λίγο ιμπεριαλιστές ή καλοί και κακοί ιμπεριαλιστές)
Δεύτερο ερώτημα: Αν δηλαδή εκλεγεί μια κυβέρνηση "άλλη", ας πούμε... αριστερή, στην Αμερική(ή στη Γερμανία) τότε ο Ιμπεριαλισμός τέλος; Αμέσως οι "φονιάδες των λαών" γίνονται αρνάκια και τα στρατεύματα τους από μόνα τους παίρνουν το αεροπλάνο και γυρίζουν πίσω βλέποντας τις βάσεις τους να εξατμίζονται καθώς απομακρύνεται το αεροπλάνο; Ενω την ίδια στιγμή το κεφάλαιο χάνει τα επιθετικά και επεκτατικά του χαρακτηριστικά, ως δια μαγείας παύει ο ανταγωνισμός και οι λύκοι γίνονται αρνάκια και το ρίχνουν στην ευγενή άμιλλα;

Τελικά τι είναι ο ιμπεριαλισμός; Δεν είναι αυτό που νομίζαμε;

Tι "συμφώνησαν" τελικά;- Πάνω από -10% οι τράπεζες στο Χ.Α.Α.!

Τελικά αποφάσισαν κάτι χθες το βράδι στο eurogroup;
Βρέθηκε κάποια τελική, μόνιμη και βιώσιμη λύση, έστω και όπως την εννοούν τα δολοφονικά μυαλά των "εταίρων, εκπροσώπων των μεγάλων ιμπεριαλιστικών μονοπωλιακών συμφερόντων, που λέγονται κυβερνήσεις και "εκπρόσωποι των λαών";
Φυσικά και κατηγορηματικά ΟΧΙ!
Για άλλη μια φορά, συμφώνησαν πως δεν μπορούν να βρούν τελική, σταθερή και βιώσιμη λύση και λογικά αφού τετοια δεν υπάρχει στον καπιταλισμό.
Συμφώνησαν να σφίξουν κι άλλο τη μέγγενη του ελληνικού λαού, να εκβιάσουν κι άλλο την ελληνική πλευρά ώστε να τους δώσει επί πλέον διαβεβαιώσεις και διασφαλίσεις ότι τα απίστευτα, αισχρά δολοφονικά μέτρα που ψηφίστηκαν, και που είναι ανθρώπινα αδύνατο να εφαρμοστούν χωρίς να αφήσουν πίσω τους 100άδες χιλιάδες πραγματικά θύματα και χειροπιαστές καταστροφές, να γίνει δυνατό παρ' όλα αυτά να εφαρμοστούν και να έχουν "αποτέλεσμα" στη σωτηρία του συστήματος. Να εφαρμοστούν με όποιο κόστος. Η σωτηρία του καπιταλισμού, η σταθεροποίηση του καπιταλισμού απαιτεί θυσίες.
Μετά εκείνοι θα δουν, θα κρίνουν και θα αποφασίσουν τι και πώς θα το κάνουν. Αυτή είναι η αλήθεια που βγαίνει από κάθε παράγραφο, κάθε γραμμή της συμφωνίας.
Ούτε η βιωσιμότητα του χρέους διασφαλίστηκε, αφου η "απόφαση" που έτρεχε να προλάβει το άνοιγμα των αγορών είναι γεμάτη ευχές κι επιφυλλάξεις, ούτε η "σταθερότητα του τραπεζικού συστήματος" και η ανακεφαλαιοποιηση των Τραπεζών* δείχνει να βρίσκει τελική λύση.
Το μόνο που έγινε ήταν να διαπιστωθεί για άλλη μια φορά η αδυναμία του συστήματος να σώσει τον εαυτό του ακόμη κι από τους μηχανισμούς που ελέγχονται απόλυτα από το ίδιο. Διαπιστώθηκε και πάλι ότι σε περιόδους μεγάλων κρίσεων ο καπιταλισμός εκτός των λαικών δικαιωμάτων τρώει με ευχαρίστηση και τις ίδιες του τις σάρκες.
Αυτοί είναι λοιπόν οι σωτήρες μας;
Σ' αυτούς εμπιστευόμαστε τη ζωή μας; Σε ένα σάπιο σύστημα που καταρρέει κερδοσκοπώντας ακόμη και στον επιθανάτιο ρόγχο του προσπαθώντας να αρπαχτεί από τα μαλλιά του κλι από το δικό μας μέλλον;

*Απ' ότι φαίνεται ξέχασαν να ρωτήσουν τους Έλληνες τραπεζίτες που "γκρινιάζουν" από το πρωί στο Χρηματιστήριο. Οι τράπεζες έκλεισαν με τραγικές απώλειες της τάξης του -11%(ΑΛΦΑ), -12%(ΕΥΡΩΒ) και -10%(ΕΤΕ)!
Κατι μου λέει ότι και αυτή η "λύση" θα έχει την τύχη τόσων άλλων τελικών "λύσεων" και "σωτηριών". 


Atzembla ★ "Ítaca" - "El teu viatge" (με υπότιτλους)

"Θα σου φορέσουνε μια μπάλα και θα τραβιέσαι μ'αυτή μέρα νύχτα ..."

Μετά από  πολλές "ώρες αγωνίας" το μόνο σίγουρο είναι ότι θα επιβεβαιώσουν το ότι η Ελλάδα(δηλαδή ο λαός) θα πρέπει να εκπληρώσει στο ακέραιο τις υποχρεώσεις της.

Και η ελληνική πλευρά θα τους διαβεβαιώσει ότι θα μας καταντήσουν τόσο σκλάβους όσο δε φαντάζονται.

"Θα σου φορέσουνε μια μπάλα
και θα τραβιέσαι μ'αυτή μέρα νύχτα
Θα φτύσεις αίμα απ' το στόμα δικέ μου
Έχει τους νόμους αυτή η ιστορία..."

Δευτέρα 26 Νοεμβρίου 2012

Τα διεθνή "πρακτορεία" σουπερμάρκετ ειδήσεων

Πηγές της αντιπολίτευσης λεει στη Συρία, είπαν ότι αεροσκάφος της πολεμικής αεροπορίας έριξε βόμβα διασποράς σε σχολείο σε κάποιο χωριό ανατολικά της Δαμασκού, και σκοτώθηκαν δέκα παιδιά.
Έβαλαν και σε κάποια site κάποιες φωτό από μια βόμβα που λενε δεν εξερράγη, έδειξαν και κάποιες φρικιαστικές άλλες φωτό με νεκρά παιδιά και καθάρισαν.
Στα ψιλά πέρασε το ότι η κυβέρνηση της Συρίας το διέψευσε, λεγοντας μάλιστα πως δεν διαθέτει τέτοιες βόμβες. 
Ετσι η δουλειά έγινε. Η "είδηση" από φήμη έγινε σιγουράκι και παίχτηκε σε όλα τα δίκτυα, φαντάζομαι εκτός από την Ελλάδα και στο εξωτερικό, χωρίς καμιά ουσιαστική απόδειξη. Αρκεί να δημιουργούνται οι εντυπώσεις που πρέπει για όταν έρθει η ώρα να πει η κοινή γνώμη και οι λαοι τα μεγάλα "ναι" που χρειάζεται, αντί να τους πάρουν με τις πέτρες.
Γιατί βέβαια "κλέφτες, φονιάδες και ληστές είναι οι ιμπεριαλιστες"

ΧΑ...ΧΟΥΝΤΑ



Τιμή τους και καμάρι τους.
Τους την έδωσαν λέει στον Ψηλορείτη και δεν είχαν κανενα πρόβλημα να την ξεδιπλώσουν.
Και την ξεδίπλωσαν, ο βουλευτής της ΧΑ και η παρέα εκεί, εν μεσω αλλαλαζόντων νοσταλγών της χούντας, απ' αυτούς που τόσα χρόνια κρυβόντουσαν και τωρα βγήκαν απ' τις φωλιές τους και απειλούν.

Χειροκροτούσαν όρθιοι λοιπόν, χωρίς να νοιώθουν καθόλου άσχημα μια βδομάδα μόλις μετά την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου.
Είπε και κάτι άλλα για ξεκάρφωμα ο Παππάς, για το συμβολισμό του φοίνικα που είχε χρησιμοποιηθεί και στο '21, αλλά η σημαία από κάτω έγραφε 21 Απριλίου.
Η σύγκρουση πλησιάζει. Ο φασισμός ζεσταίνεται.

Δημοσκόπηση Pulse: Γέρνει το τριόρωφο













Μετά την αναγωγή, δηλαδή όπως θα εμφανιζόταν αν γίνονταν εκλογές, το αποτέλεσμα είναι:

ΣΥΡΙΖΑ 26%
ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ 21,5%
ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ 13,5%
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ 7,5%
ΠΑΣΟΚ 6,5%
ΚΚΕ 5,5%
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ 4%

Α.Παπαρήγα: "Η εργατική-λαϊκή εξουσία"


Το απόσπασμα από την ομιλία της Α.Παπαρήγα για την εργατική λαική εξουσία.

"Τι έχει ανάγκη σήμερα ο τόπος; Ανυπότακτους και χειραφετημένους αγωνιστές ή ένα κίνημα που θα παράγει ψηφοφόρους πότε για τον κεντροδεξιό και πότε για τον κεντροαριστερό πόλο;
Ήμασταν και θα είμαστε παρόντες σε κάθε κινητοποίηση του λαού για άμεσα πιεστικά προβλήματα, με φιλοδοξία να πετύχουμε έστω και μια κάποια λαϊκή ανακούφιση. Όμως ειδικά σήμερα ο αγώνας πρέπει να έχει κατεύθυνση, προοπτική, ο λαός δεν μπορεί να βαδίζει στα τυφλά.
Η εργατική λαϊκή εξουσία, η λαϊκή οικονομία είναι η μόνη εναλλακτική λύση στο βασανιστικό και βάρβαρο σήμερα. Θα έλθει και στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες, με τη θέληση της εργατικής τάξης και των συμμάχων της.
Τι έχει να φοβηθεί ο εργάτης, η εργάτρια, ο μισθωτός που δεν έχει μέσα παραγωγής, ο άνεργος, ο περιπλανώμενος νέος και νέα από τη λαϊκή εξουσία, οικονομία; Τίποτα. Θα χάσει μόνο τις αλυσίδες της ταξικής εκμετάλλευσης. Θα οργανώσει σε νέες βάσεις την οικονομία, την κοινωνία, σε όλα τα επίπεδα, αυτό είναι σήμερα το καινούργιο.
Η εργατική-λαϊκή εξουσία θα κοινωνικοποιήσει τα μέσα παραγωγής στη βιομηχανία, στην ενέργεια-ύδρευση, στις τηλεπικοινωνίες, στις κατασκευές-επισκευές, τα μέσα μαζικών μεταφορών, το χονδρικό-λιανικό και εισαγωγικό-εξαγωγικό εμπόριο. Τις συγκεντρωμένες τουριστικές επισιτιστικές υποδομές, τις καπιταλιστικές αγροτικές εκμεταλλεύσεις.
Θα κοινωνικοποιήσει τη γη. Όσοι αγρότες έχουν χάσει τη γη τους θα εργάζονται στις κρατικές παραγωγικές μονάδες που θα επεξεργάζονται και θα παράγουν προϊόντα κατανάλωσης. Όσοι έχουν μικρή ιδιοκτησία γης θα ενταχθούν εθελοντικά και με κίνητρα στους αγροτικούς παραγωγικούς συνεταιρισμούς που θα προμηθεύονται από το κράτος πρώτες ύλες, για την καλλιέργεια. Θα προστατεύεται η παραγωγή τους από τις καταστροφές μέσω κρατικών υποδομών και με την επιστημονική στήριξη. Θα πωλούν την παραγωγή τους στο κράτος με βάση τον κεντρικό σχεδιασμό και στις κρατικά οργανωμένες λαϊκές αγορές με τιμές που θα καθορίζονται από το κράτος.
Η βιομηχανική και το μεγαλύτερος μέρος της αγροτικής παραγωγής θα πραγματοποιούνται από τον κοινωνικοποιημένο τομέα με εργατικό έλεγχο, σε όλη την κλίμακα της διεύθυνσης από τα κάτω προς τα επάνω.
Εκεί που η κοινωνικοποίηση δεν θα είναι υποχρεωτική, θα απαγορεύεται η χρησιμοποίηση ξένης εργασίας.
Εξαλείφεται η ανεργία, η ανασφάλεια, κάθε μορφής εκμετάλλευση, καταπίεση.
Καταργείται η ατομική ιδιοκτησία και η οικονομική δραστηριότητα στην εκπαίδευση, στην υγεία-πρόνοια, στον πολιτισμό και στον αθλητισμό, στα ΜΜΕ. Οργανώνονται πλήρως και αποκλειστικά ως δωρεάν κοινωνικές υπηρεσίες για όλους και όλες χωρίς εξαίρεση.
Ο κεντρικός σχεδιασμός αναπτύσσεται κατά κλάδο, μέσω ενιαίου κρατικού φορέα, που οργανώνεται κατά περιφέρεια και κατηγορία: Στην ενέργεια, στις μεταφορές, στη μεταποίηση και στην εξορυκτική βιομηχανία. Στις τηλεπικοινωνίες.
Ο κεντρικός σχεδιασμός περιλαμβάνει τον χωροταξικό σχεδιασμό και τις κατασκευές.
Η επιστημονική έρευνα οργανώνεται από κρατικούς οργανισμούς, ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα, ινστιτούτα. Υπηρετεί την προστασία και προαγωγή της υγείας, τον Κεντρικό Σχεδιασμό, την διεύθυνση της κοινωνικής παραγωγής και των κοινωνικών υπηρεσιών με στόχο την ανάπτυξη της κοινωνικής ευημερίας.
Ελάχιστη θα είναι η επιβάρυνση για στέγη, ενέργεια, ύδρευση, θέρμανση, διατροφή.
Η λαϊκή οικονομία είναι ασύμβατη με τη συμμετοχή της χώρας σε οποιαδήποτε ιμπεριαλιστική ένωση όπως είναι η ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Η νέα εξουσία ανάλογα με τις διεθνείς συνθήκες και τον περίγυρο της χώρας θα επιδιώξει να αναπτυχθούν διακρατικές σχέσεις με αμοιβαίο όφελος, ανάμεσα στην Ελλάδα και άλλες χώρες."

Ν. Μόττας-Το ΠΑΜΕ φταίει για όλα!

leninreloaded.blogspot.gr


Του Νικόλαου Μόττα.


Οι πρόσφατες απεργιακές κινητοποιήσεις των εργαζομένων στο πολυκατάστημα ΙΚΕΑ αποκάλυψαν μια καλά κρυμμένη αλήθεια. Το εργατικό κίνημα και το ΠΑΜΕ είναι οι υπεύθυνοι της κρίσης που ζούμε! Τα αστικά μέσα ενημέρωσης βρήκαν επιτέλους τον ένοχο! Μπορούμε με βεβαιότητα πλέον να πούμε πως για τις μειώσεις μισθών, τις απολύσεις, τις εξευτελιστικές ατομικές συμβάσεις εργασίας, τα λουκέτα των επιχειρήσεων, την ανασφάλιστη εργασία, την πτώση του τουρισμού, φταίει το ΠΑΜΕ...


Το έγραψαν άλλωστε και τα, αν μη τι άλλο, έγκυρα μνημονιακά φερέφωνα: “Ο νόμος του ΠΑΜΕ στα ΙΚΕΑ” έγραφε δυο μέρες πριν το ενημερωτικό capital.gr. Και να 'ταν μόνο τα ΙΚΕΑ; Ο νόμος του ΠΑΜΕ είναι παντού και απειλεί την προσπάθεια οικονομικής ανασυγκρότησης της χώρας, αυτήν που με τόσο κόπο, αίμα και δάκρυα, επιχειρεί ο κ.Σαμαράς και οι συγκυβερνήτες του. Το λένε μεγαλοδημοσιογράφοι των τηλεπαραθύρων, καλοπληρωμένοι αρθρογράφοι “κεντρώων” εφημερίδων, έγκυρες ιστοσελίδες, τσιριχτοί βουλευτές-βιβλιοπώλεις – ποιοί είμαστε εμείς που θα αμφισβητήσουμε τους φωτισμένους εργολάβους της διάσωσης του Καπιταλισμού;


Να δούμε λοιπόν γιατί και πως ο “νόμος του ΠΑΜΕ” (και αυτή η κακή συνήθεια των εργαζόμενων να διεκδικούν καλύτερους όρους και συνθήκες εργασίας) διαλύει τη χώρα, απειλεί την οικονομία και την πετυχημένη συνταγή των μνημονίων.


Από την «αριστερή διακυβέρνηση» στην… κυβέρνηση!

ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Μια συνέντευξη του Προέδρου της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ – ΕΚΜ κ. Αλέξη Τσίπρα στην εφημερίδα «6 μέρες», στις 18/11/2012, μας κάνει να αναρωτηθούμε πού θα σταματήσει η πορεία του ΣΥΡΙΖΑ προς τα δεξιά. Για μια ακόμη φορά διαπιστώνουμε αδυναμία.

Βλέπουμε σήμερα να ξεχνάει όλα όσα έλεγε προεκλογικά για «αριστερή διακυβέρνηση», για «αριστερό μέτωπο», για «αριστερή πολιτική» και να περνάει στην «απολίτικη» και αταξική θέση της «δημοκρατικής κυβέρνησης». Είναι οι αναγκαίες εξετάσεις που πρέπει να δώσει ένα κόμμα στην αστική τάξη και στο διεθνές κεφάλαιο για να αποσπάσει το «ο.κ.» ώστε να προωθηθεί στην κυβερνητική εξουσία;

Μερικά αποσπάσματα από τη συνέντευξη, χωρίς χαρακτηρισμούς και με πολύ λιτά σχόλια μας, δίνουν να καταλάβουμε τις στροφές που διέρχεται ο ΣΥΡΙΖΑ.


Πολλοί οικονομολόγοι, όπως ο Βαρουφάκης, λέει να μη δεχτούμε αυτή τη δόση. Εσείς συμφωνείτε;
… Προφανώς θέλουμε δανεισμό αλλά πρέπει να επανεξετάσουμε τους όρους του δανεισμού. Και αυτός ο διαρκής εκβιασμός με τις δόσεις πρέπει να σταματήσει.

«πρέπει να επανεξετάσουμε τους όρους του δανεισμού»! Το λιγότερο που λέει είναι η αποδοχή της σημερινής κατάστασης χρέους και η «καλή» διαχείριση του. Το χειρότερο; Διαιωνίζει το χρέος αφού «θέλουμε δανεισμό». Καμία άλλη πολιτική δεν μπορεί να δει.


- Χωρίς τις δόσεις, δεν θα κατέρρεε το τραπεζικό σύστημα της χώρας;
… το πρόβλημα είναι ότι η ανακεφαλαιοποίησή του, με τους όρους που γίνεται σήμερα, δεν θα ’χει αποτέλεσμα. …. Άρα βεβαίως χρειάζονται κεφάλαια οι τράπεζες. Δεν αρνούμαστε ότι είναι αναγκαίο στο ευρωπαϊκό πλαίσιο να βρεθεί λύση που θα εμπεριέχει φυσικά τον δανεισμό, αλλά αυτός ο δανεισμός πρέπει να αξιοποιηθεί σωστά. Να ανακεφαλαιοποιηθούν οι τράπεζες, αφού όμως εκκαθαρίσουν τα επισφαλή δάνεια σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις και δημιουργηθούν ασφαλείς συνθήκες για να είναι υγιείς.

Να ανακεφαλαιοποιηθούν οι τράπεζες … για να είναι υγιείς! Γη και ύδωρ στις τράπεζες. Καμία σχέση με παλιότερες θέσεις για το τι θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ με το τραπεζικό σύστημα.

- Φαίνεται ότι «ενοχλείτε» πολλούς συντρόφους σας όταν ταυτίζεστε με θέσεις του ΔΝΤ ή του Ομπάμα…
-Η ταύτιση στο θέμα της διαγραφής χρέους με το ΔΝΤ είναι συγκυριακή. Το ΔΝΤ δεν είναι αθώο του αίματος.... Σε ότι αφορά τον Ομπάμα είναι προφανές ότι υπάρχουν πτυχές της πολιτικής που ακολουθεί στις ΗΠΑ που βρίσκονται εν παραλληλία με τη βασική αντίληψη της δικής μας στρατηγικής για την αντιμετώπιση του χρέους. Δηλαδή εμείς λέμε όχι δημοσιονομική πειθαρχία, αλλά επεκτατική δημοσιονομική πολιτική. Εμείς λέμε να πληρώσουν οι πλούσιοι. Εν μέρει το προσπαθεί με δυσκολίες ο Ομπάμα στην Αμερική. Αυτό δεν σημαίνει ότι σε όλα έχουμε ταύτιση θέσεων.

Και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ, απλώς συγκυριακά! Ουδέν μονιμότερο…

- Με ποιους δηλαδή (θα συνεργαστείτε);
-Θα επιδιώξουμε συνεργασίες με όλες τις υγιείς πατριωτικές και δημοκρατικές πολιτικές δυνάμεις, ακόμα και αν διαφωνούμε σε πολλά. Αρκεί να συμφωνήσουμε ότι πρέπει να κάνουμε πολύ μεγάλες υπερβάσεις για να υπερασπιστούμε τα συμφέροντα του τόπου. Η αυτοδυναμία της Ελλάδας και του λαού θα είναι το κρίσιμο. Όπως ήρθαν τα πράγματα, αυτή η αυτοδυναμία σε αυτή τη νέα κρίσιμη φάση των διαπραγματεύσεων σχετίζεται με το ποσοστό που θα πάρει ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ στις επόμενες εκλογές.

Προφανώς επέλεξε ήδη τους… υγιείς πατριωτικούς συνεργάτες. Η Αριστερά που τόσο εκθείαζε ως δύναμη αλλαγής, ανατροπής και «διακυβέρνησης» έχει πάει σε μακρύ περίπατο! Τώρα άλλα είναι τα πεδία του ΣΥΡΙΖΑ και άλλοι οι σύμμαχοι. Ποια συμφέροντα ποιού τόπου όμως θα υπερασπιστεί έτσι; Τα συμφέροντα και οι «τόπος» έχουν ταξικά πρόσημα δεν είναι αταξικά. Αταξικά τα θεωρούν οι αστοί συνεργάτες που επιθυμεί να κάνει.
Η ταύτιση της αυτοδυναμίας του λαού με την αυτοδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί τουλάχιστον πρόκληση. Ποιος δεν θυμάται την ιστορία των αυτοδυναμιών; Το θέμα δεν είναι η αυτοδυναμία στην αστική δημοκρατία αλλά η απαλλαγή του λαού από ένα σύστημα που μόνο δεσμά παρήγαγε.

- Βλέπετε σύντομα εκλογές; Προετοιμάζεστε γι’ αυτές; Διότι σας κατηγορούν ότι ακόμα λέτε σε όλους «ναι», ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ έχει καταστεί ο «παρηγορητής» κάθε πικραμένου…
-Ευτυχώς που υπάρχει ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ για να δώσει πολιτική προοπτική στη οργή και την αγανάκτηση, αλλιώς θα είχαμε μια ανεξέλεγκτη κοινωνική σύγκρουση. Δεν θέλω να θέσω διλήμματα του είδους «ΣΥΡΙΖΑ ή χάος», γιατί ήδη βρισκόμαστε στο χάος,αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ σήμερα εκπροσωπεί τον βασικό υπερασπιστή μιας δημοκρατικής και ειρηνικής μετάβασης σε μια πιο ελπιδοφόρα προοπτική.

Και όμως, το θέτει το δίλημμα για να καταφέρει να αναδειχτεί σε βασικό εγγυητή της ομαλότητας του συστήματος δίνοντας εξετάσεις στην άρχουσα τάξη αφού «ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ εκπροσωπεί τον βασικό υπερασπιστή μιας δημοκρατικής και ειρηνικής μετάβασης σε μια πιο ελπιδοφόρα προοπτική …»


Ελπιδοφόρα προοπτική! Τι είδους και για ποιους; Τι να λένε άραγε για όλα αυτά οι «επαναστατικές συνιστώσες» του ΣΥΡΙΖΑ που εργάζονται πυρετωδώς για την αυτοδυναμία του; Δεν το ξέρουν ή κάνουν πως δεν το ξέρουν και στρίβουν από την πραγματικότητα δια του αγώνα τους για έναν… «επαναστατικό ΣΥΡΙΖΑ» μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ με μικροαλλαγές στο ετοιμαζόμενο πρόγραμμά του;

- Ούτε ένα φιλοευρωπαϊκό κεντροδεξιό κόμμα πιστεύετε ότι θα τα καταφέρει;
…. Είμαστε μπροστά σε μια πλήρη αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού … Η νέα χαρτογράφηση των πολιτικών δυνάμεων θα δώσει τη δυνατότητα για συνθέσεις και συνεργασίες ακόμα και ανάμεσα σε δυνάμεις που έχουν διαφορετικές εκτιμήσεις.

- Όπως οι Ανεξάρτητοι Έλληνες και ο ΣΥΡΙΖΑ …
-Πιθανώς...


Και οι Ανεξάρτητοι Έλληνες μέσα; Τι σχόλιο να κάνεις;

- Άρα θα δεχόσασταν μια συνεργασία με στελέχη που ήταν Υπουργοί με το ΠΑΣΟΚ;
-Σε αυτή λοιπόν τη φάση της πατριωτικής ευθύνης και για να σταματήσει η καταστροφή και να ανασυγκροτηθεί η οικονομία, θα μπορούν να υπάρξουν συνεργασίες.

Δεν αφήνει τίποτα εκτός. Αυτή η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ προφανώς χωράει όλους τους αντιμνημονιακούς χωρίς στοιχειώδες ταξικό κριτήριο. Τους Αριστερούς, που τόσο αναφερόταν πριν λίγο καιρό, φαίνεται ότι δεν τους χωράει γι αυτό τους αγνοεί τελείως. Στο τέλος η «πατριωτική ευθύνη» θα ευθύνεται για τις μη αριστερές επιλογές του ΣΥΡΙΖΑ!

- Τελευταία πυκνώνετε τις επαφές σας με διπλωμάτες, πρεσβευτές χωρών της Ε.Ε. …
-Είμαστε ανοικτοί στην επικοινωνία. Πολλοί πρεσβευτές ζητάνε συναντήσεις από εμένα κι εγώ τους δέχομαι. Δεν έχω αρνηθεί σε κανέναν. … δεν σας κρύβω ότι έχουμε πολλές διεθνείς επαφές, ότι υπάρχει επικοινωνία… βασικός στρατηγικός μας στόχος είναι να υπερασπιστούμε τα συμφέροντα της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού, να υπερασπιστούμε τα εθνικά συμφέροντα. Και να μη θέσουμε σε κίνδυνο τη σταθερότητα, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στην ευρύτερη περιοχή.

Τι να εννοεί άραγε πέρα από τη διαβεβαίωση προς τους ιμπεριαλιστές ότι δεν θα διαταράξει την ιμπεριαλιστική Τάξη Πραγμάτων;

Μέχρι να βρούμε την φλέβα,που φτάνει στην καρδιά της Άνοιξης

πηγή:Black Bedlam

Μια κόκκινη γιορτή



Οι δρόμοι του Πειραιά σε μεγάλη ακτίνα από το ΣΕΦ είχαν μποτιλιαριστεί σήμερα.
Χιλιάδες κόσμου σε μια συνάντηση τιμής και μνήμης, μνήμης και δέσμευσης για την συνέχιση των αγώνων για τα πανανθρώπινα ιδανικά.

Και σιγά σιγά το στάδιο γέμιζε με νιάτα και με γκρίζα και λευκά μαλλιά που έσμιγαν, που χαιρετίζονταν κι΄ας μην γνωρίζονταν, που κοιτιώνταν στα μάτια τα γεμάτα απόφαση.
Πριν ξεκινήσει η εκδήλωση από την είσοδο απέναντι από την κεντρική εξέδρα έκανε την εμφάνισή του ένας κατακόκκινος χείμαρρος με τις σημαίες του κόμματος στα χέρια των παιδιών της ΚΝΕ.
Των παιδιών μας που αλωνίζουν τους δρόμους στον καθημερινό αγώνα της ενημέρωσης, στον καθημερινό αγώνα της αλληλεγγύης για να μην μείνει κανείς μόνος και ανυπεράσπιστος στην σημερινή βαρβαρότητα του συστήματος, που πνέει τα λοίσθια.

"ΚΚΕ το κόμμα σου λαέ" ακούγεται μυριόστομο το σύνθημα.

Πρώτος χαιρετίζει εκ μέρους του ΚΚ των λαών της Ισπανίας ο σ.Χούλιο Ντιάς, που

Α.Παπαρήγα: Η εργατική λαική εξουσία θα έλθει και στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες, με τη θέληση της εργατικής τάξης και των συμμάχων της."

(Αποσπάσματα από την ομιλία της Α.Παπαρήγα στα 94χρονα του ΚΚΕ)

Τι είναι αυτό που κράτησε το ΚΚΕ ζωντανό παρά τις αντιξοότητες, τους διωγμούς και την παρανομία, την ιδία ώρα που μια σειρά αστικά και μικροαστικά κόμματα, καλοθρεμμένα στις αγκάλες του συστήματος, χαϊδεμένα και από τον ξένο παράγοντα, διαλύονταν, για να γεννηθούν νέα με παλιές ιδέες και νέα μορφή και με νέα πρόσωπα;
Κανένα κόμμα δεν μπορεί να υπάρξει για 94 χρόνια μόνο και μόνο γιατί το θέλουν τα στελέχη και τα μέλη του. Κάτι βαθύτερο πρέπει να καθορίζει αυτήν την μακροβιότητα, ανεξάρτητα της αυξομείωσης της δύναμής του. 
Δύο είναι οι βασικοί παράγοντες:
Πρώτος. Η σταθερή πίστη μας στην επαναστατική κοσμοθεωρία του μαρξισμού – λενινισμού και στην αρχή του προλεταριακού διεθνισμού, θεωρία που αναπτύσσεται με την επιστημονική εξήγηση της προόδου της ταξικής πάλης, των εξελίξεων στο καπιταλιστικό σύστημα και της κριτικής αποτίμησης της σοσιαλιστικής οικοδόμησης του 20ου αιώνα. Παραμείναμε αμετακίνητοι με το δίκιο των εκμεταλλευόμενων, ορκισμένοι εχθροί του καπιταλισμού
. Απορρίψαμε τον συμβιβασμό και τον ευρωκομμουνισμό.
Δεύτερος. Το ΚΚΕ είναι η οργανωμένη συνειδητή πρωτοπορία της εργατικής τάξης, της πρωτοπόρας επαναστατικής τάξης στην εποχή περάσματος από τον καπιταλισμό στο σοσιαλισμό. Η αντοχή του σφυρηλατήθηκε με δεσμούς αίματος με την εργατική τάξη, το λαό.

Μέχρι σήμερα δεν υπάρχει ριζοσπαστική ιδέα, δεν υπάρχει εργατική λαϊκή κατάκτηση, δεν υπάρχει αγώνας που το ΚΚΕ να μη πρωτοστάτησε ή να έλειψε από την πρώτη γραμμή. Μαζί με το ΚΚΕ η νεολαία του, η ΟΚΝΕ, η ΕΠΟΝ στην οποία ο ρόλος του ήταν ίδιος με το ρόλο που είχε στο ΕΑΜ, η ΚΝΕ, ήταν οπωσδήποτε οι φίλοι, οι σύντροφοι, οι σύμμαχοι που είχε σε κάθε φάση.

Το ΚΚΕ είναι το μοναδικό Κόμμα που διαπαιδαγωγεί τον εργάτη και την εργάτρια να αισθάνονται περηφάνια για την τάξη τους, να μη αισθάνονται παρακατιανοί όπως η κυρίαρχη ιδεολογία θέλει.
...
Από τις πιο σημαντικές στιγμές της τελευταίας δεκαετίας, που θα αποδειχθεί τα αμέσως επόμενα χρόνια ιστορική, αποτέλεσε η άρνησή μας το Μάιο του 2012 να δηλώσουμε ότι θα δώσουμε στήριξη σε κυβέρνηση αστικής διαχείρισης της κρίσης, με τη μάσκα «της ενότητας της αριστεράς» ή κυβέρνησης της αριστεράς.
Ναι, υποστήκαμε εκλογικά και πολιτικά τραύματα. Ναι. Κάποιοι φίλοι και οπαδοί μας πίστεψαν ότι μπορεί να λυθούν τα οξυμένα προβλήματα του βασανισμένου λάου με συνταγές τύπου ΣΥΡΙΖΑ ή τύπου ΔΗΜΑΡ και Ανεξαρτήτων Ελλήνων. Ναι, κάποιοι ξαναθυμήθηκαν τη θεωρία του σκαλοπατιού που οδήγησε το 1981 εκατοντάδες χιλιάδες ριζοσπάστες, αντιιμπεριαλιστές, αγωνιστές της εθνικής αντίστασης να δώσουν μεγάλο αέρα στα πανιά του ΠΑΣΟΚ, σε βάρος του ΚΚΕ.
Δυστυχώς το αστικό πολιτικό σύστημα, οι πολυπλόκαμοι μηχανισμοί του, με τη βοήθεια του οπορτουνισμού, πατώντας και σε δικές μας υποκειμενικές αδυναμίες καταφέρνει να σβήσει εργατική, λαϊκή πείρα, εκμεταλλευόμενο την ανυπομονησία και την αυταπάτη ότι υπάρχουν τάχα λύσεις εδώ και τώρα, δίχως σύγκρουση, θυσίες και ρήξη.
Για σκεφθείτε το ΚΚΕ να δίνει ψήφο εμπιστοσύνης ή να μετέχει σε μια κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ. Τον ΣΥΡΙΖΑ που ενώ στα χαρτιά δεν αμφισβητεί το μονοπωλιακό-καπιταλιστικό χαρακτήρα της ΕΕ, στην πράξη αμφισβητεί μόνο τη γερμανική κυριαρχία στην Ευρωζώνη.
...
Για σκεφθείτε το ΚΚΕ να στηρίζει ή να μετέχει σε μια κυβέρνηση που κινείται στη γραμμή της ΕΕ, του ευρωστρατού. Σε μια κυβέρνηση που διατυμπανίζει την εθνική ανεξαρτησία και αξιοπρέπεια την ίδια ώρα που η ΕΕ έχει αποφασίσει την προτεραιότητα του ιμπεριαλιστικού κοινοτικού δικαίου έναντι του εθνικού. Σε μια κυβέρνηση που θεωρεί ότι υπάρχουν καλά μονοπώλια, καλοί καπιταλιστές. Σε μια ΕΕ που υποστηρίζει ως επίσημη ιδεολογία την εξίσωση του φασισμού με τον κομμουνισμό, που υποστηρίζει τον αποκλεισμό της Κούβας.
Η ΝΔ, πρώτη–πρώτη, όλα τα κόμματα και ο ΣΥΡΙΖΑ διακηρύσσουν την παραγωγική ανασυγκρότηση που θα βάλει την Ελλάδα ξανά στην τροχιά της ανάπτυξης.
Ποιοι θα αποφασίσουν πού και με ποιους όρους θα γίνουν επενδύσεις; Οι καπιταλιστές, οι μονοπωλιακοί όμιλοι. Ποιο θα είναι το κριτήριο για να γίνει μια επένδυση; Η φθηνή εργατική δύναμη, η ελαστική απασχόληση, η απασχόληση ελάχιστου χρόνου, η μαζική ανεργία διαρκείας. Πού θα επενδύσουν, εκεί που θα βγει το μέγιστο δυνατό κέρδος και όχι εκεί που απαιτούν οι ανθρώπινες ανάγκες. Η ανάκαμψη όταν έλθει θα πατήσει επί πτωμάτων, στα ερείπια των κοινωνικών δικαιωμάτων, στη σχετική και απόλυτη εξαθλίωση.

Λάθη κάναμε. Ορισμένα από αυτά αδικαιολόγητα. Πρώτοι απ’ όλους τα πληρώσαμε ακριβά. Διδαχτήκαμε και επαγρυπνούμε. Χωρίς να τα δικαιολογούμε, ξεκαθαρίζουμε, δεν ήταν λάθη από επιλογή να προδώσουμε το λαό, δεν ήταν λάθη από δειλία και φόβο μπροστά στις θυσίες.
...
Η ιστορία του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος απέδειξε ότι όταν υποτιμήθηκε ο οπορτουνισμός, τότε τα ΚΚ δεν μπόρεσαν, ούτε και σήμερα μπορούν να συμβάλλουν στη ριζοσπαστικοποίηση, στη σταθερότητα της πρωτοπορίας

Κύριοι, ξέρετε πολύ καλά και αυτό είναι που σας πονά, ότι το ΚΚΕ δεν ετεροκαθορίζεται. Δεν έχουμε διχασμένη προσωπικότητα, ούτε υποφέρουμε από διπλωπία και διπλοπροσωπία. Δεν είμαστε κόμμα αντιΝΔ, αντιΠΑΣΟΚ, αντιΣΥΡΙΖΑ. Το κριτήριο για μας είναι οι δύο δρόμοι ανάπτυξης ο καπιταλιστικός δρόμος και ο σοσιαλιστικός. Κριτήριο για μας είναι η αντίθεση κεφάλαιο-εργασία, μονοπώλια-λαός. Κριτήριο για μας είναι η Ελλάδα ανεξάρτητη, διεθνιστική για τους λαούς και απαλλαγμένη από τις ιμπεριαλιστικές δεσμεύεις και εξαρτήσεις.
Σας λέμε καθαρά κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ. Αρχίζετε να μοιάζετε παντού στο ΠΑΣΟΚ και στην τακτική και στις μέθοδες προπαγάνδας.

Το 1981 ηττήθηκε η ΝΔ, όμως η φιλομονοπωλιακή πολιτική δεν έφυγε από την μέση. Αντίθετα στερεώθηκε η δικομματική εναλλαγή των αστικών κομμάτων. Σε χρόνο μηδέν το ΠΑΣΟΚ εγκατέλειψε τις θέσεις του για ΕΟΚ, ΝΑΤΟ, αμερικανατοϊκές βάσεις.

Αρκεί δηλαδή ένα κόμμα να βγάζει φλας αριστερά, όταν η γραμμή του πηγαίνει όλο και πιο δεξιά;
Βεβαίως η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ίδια κόμματα, βεβαίως ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ δεν είναι ίδια κόμματα.
Το βαρίδι του ΣΥΡΙΖΑ που θα τον οδηγήσει στον ίδιο δρόμο είναι ότι δεν έχει γραμμή ρήξης με τα μονοπώλια, τις καπιταλιστικές επιχειρήσεις, την ΕΕ και το ΝΑΤΟ.

Δε συνιστά γραμμή ρήξης και ανατροπής η αντιπαράθεση με τη Γερμανία, δε ριζοσπαστικοποιεί το επιχείρημα ότι η ΝΔ δεν διαπραγματεύεται, αλλά γυαλίζει τα παπούτσια της Μέρκελ.
Δεν είναι αντιμονοπωλιακή γραμμή να μιλάς για τον καζινοκαπιταλισμό, για τη διαπλοκή και τις μίζες ως αιτία της κρίσης, είναι επιφανειακή, λαϊκίστικη προπαγάνδα που οδηγεί το λαό να διαλέγει το ένα ή το άλλο μίγμα διαχείρισης της καπιταλιστικής κρίσης.
Δεν είναι αντιμονοπωλιακή, αντιιμπεριαλιστική, αντικαπιταλιστική κατεύθυνση να διεκδικείς φθηνά δάνεια από την ΕΚΤ για να τα αρπάξουν οι καπιταλιστικοί όμιλοι.

Η κρίση βαθαίνει και ξέρουμε καλά ότι όταν οι ιμπεριαλιστές μεταξύ τους δεν τα βρίσκουν με πολιτικά μέσα, αρπάζουν τα όπλα. Χωρίζουν τους λαούς είτε με το ένα είτε με το άλλο ιμπεριαλιστικό στρατόπεδο, με το αίμα των λαών κανονίζουν την νέα διανομή.

Το ΚΚΕ, αν χρειαστεί, είναι το κόμμα που μπορεί να δώσει νόημα στον αγώνα για την ελευθερία, γιατί αυτός ο αγώνας δένεται με την διέξοδο από το καπιταλιστικό σύστημα, που όσο κυριαρχεί, φέρνει τον πόλεμο και την ιμπεριαλιστική ειρήνη με το πιστόλι στον κρόταφο.


Ήμασταν και θα είμαστε παρόντες σε κάθε κινητοποίηση του λαού για άμεσα πιεστικά προβλήματα, με φιλοδοξία να πετύχουμε έστω και μια κάποια λαϊκή ανακούφιση.
  Όμως ειδικά σήμερα ο αγώνας πρέπει να έχει κατεύθυνση, προοπτική, ο λαός δεν μπορεί να βαδίζει στα τυφλά.
Η εργατική λαϊκή εξουσία, η λαϊκή οικονομία είναι η μόνη εναλλακτική λύση στο βασανιστικό και βάρβαρο σήμερα. 
Θα έλθει και στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες, με τη θέληση της εργατικής τάξης και των συμμάχων της.

Τι έχει να φοβηθεί ο εργάτης, η εργάτρια, ο μισθωτός που δεν έχει μέσα παραγωγής, ο άνεργος, ο περιπλανώμενος νέος και νέα από τη λαϊκή εξουσία, οικονομία; Τίποτα. Θα χάσει μόνο τις αλυσίδες της ταξικής εκμετάλλευσης. Θα οργανώσει σε νέες βάσεις την οικονομία, την κοινωνία, σε όλα τα επίπεδα, αυτό είναι σήμερα το καινούργιο.

Το Κόμμα μας σήμερα είναι περισσότερο έμπειρο από ποτέ. Αυτό βεβαίως δεν πρέπει να μας δημιουργεί καμία επανάπαυση.Πρέπει και μπορούμε να γίνουμε κόμμα παντός καιρού.
...

Οφείλουμε να ξέρουμε ότι ο δρόμος είναι και θα είναι σκληροτράχηλος. Οι αντικειμενικές δυσκολίες σήμερα είναι μεγάλες, τα καθήκοντα είναι πιο σύνθετα. Όμως σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να κρυβόμαστε πίσω από το δυσμενή συσχετισμό δυνάμεων. Υπάρχουν πολλά που πρέπει να τα βελτιώσουμε, όσο εξαρτάται από εμάς τους ίδιους.
Είμαστε κοντά στην έναρξη της προσυνεδριακής περιόδου για το 19ο συνέδριο. Όλα τα μέλη του Κόμματος, οι φίλοι και οι οπαδοί, οι αγωνιστές που παρά τις διαφορετικές απόψεις σέβονται το ΚΚΕ, πρέπει να πάρουν μέρος στον προσυνεδριακό διάλογο μέσα στο Κόμμα και στο δημόσιο μέρος του. Οφείλουμε να έχουμε ανοικτά αυτιά σε κάθε παρατήρηση, ακόμα και αν είναι υπερβολική ή και άδικη.

Ένα μόνο λέμε, δεν θα κάνουμε την χάρη στον αντίπαλο να βάλουμε νερό στο κρασί όπως επιδιώκει. Δεν έχουμε σήμερα την πολυτέλεια κανενός λάθους που θα ρίξει το κίνημα πίσω, θα του αφαιρέσει την δυνατότητα αντεπίθεσης.