Πορτογαλία χωρίς μνημόνιο ολέ!

Διαβάζουμε στο σάιτ της ΕΡΤ:

"Ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Βόλφγκανγκ Σόιμπλε προέτρεψε πιεστικά την κυβέρνηση της Πορτογαλίας να τηρήσει τους δημοσιονομικούς στόχους στους οποίους έχει συμφωνήσει με την ΕΕ, διαμηνύοντας ότι εάν χρειαστεί νέο πρόγραμμα στήριξης, οι όροι θα είναι εξαιρετικά σκληροί.

Το υπουργείο Οικονομικών της Πορτογαλίας διαβεβαίωσε ότι η Λισαβόνα δεν εξετάζει το ενδεχόμενο να ζητήσει νέο πρόγραμμα, εργάζεται για να εκπληρώσει τις δεσμεύσεις της προς τις Βρυξέλλες και για να μειώσει το δημόσιο έλλειμμα."

Μάλλον δεν ξέρουν τι λένε...

Αφού η Πορτογαλία έχει βγει από τα μνημόνια...

Η μήπως όχι;

Μαρινόπουλος: Μια βόμβα έτοιμη να εκραγεί

Η κάποτε κραταιά επιχείρηση Μαρινόπουλος βρίσκεται εδώ και καιρό σε δεινή θέση.
Σήμερα υπέβαλε αίτημα για υπαγωγή στον πτωχευτικό κώδικα και το άρθρο 99.

Άλλος ένας μεγάλος επιχειρηματίας, αφού κέρδισε 100άδες εκατομύρια στις πλάτες εργαζόμενων ετοιμάζεται να μπει σε καθεστώς χρεοκοπίας.

Το τι θα γίνει δεν το ξέρουμε ακόμα.

Η κατάσταση όμως της εταιρείας, η σχέση της με άλλες εταιρείες, ο τεράστιος αριθμός εργαζόμενων και πιστωτών, και η "λύση" που θα επιλεγεί θα επηρεάσει εκτός από τους 13000 εργαζόμενους και τους 3000 πιστωτές(!) όλη την οικονομία.

Η "σωτηρία" της επιχείρησης, και βέβαια του επιχειρηματία, είναι φυσικά πάνω από τις ζωές τόσων χιλιάδων ανθρώπων.

Παραθέτουμε 2 αρθρα από το capital.gr ενημερωτικά.



Σε κλοιό πιστωτών η Μαρινόπουλος, επίκεινται εξελίξεις

Της Αλεξάνδρας Γκίτση

Στον κλοιό 2.500-3.000 πιστωτών – προμηθευτών της, βρίσκεται τις τελευταίες ημέρες η αλυσίδα Μαρινόπουλος, οι οφειλές της οποίας μόνο προς το Δημόσιο και τα Ασφαλιστικά Ταμεία ξεπερνούν τα 40 εκατ. ευρώ.

Η κατάσταση είναι κρίσιμη και οι επόμενες ώρες – ημέρες θα κρίνουν το τι μέλλει γενέσθαι. Όχι μόνο για την ίδια την επιχείρηση, τους μετόχους αυτής, ήτοι την οικογένεια Μαρινόπουλου και τους 11.000 εργαζόμενούς της (σ.σ. αυτός είναι ο αριθμός του προσωπικού της με βάση την τελευταία πληροφόρηση που υπάρχει), αλλά και για τους 2.500-3.000 προμηθευτές της, τους εργαζόμενους αυτών, τις Τράπεζες και την Κυβέρνηση η οποία το μόνο που δεν επιθυμεί αυτή τη χρονική στιγμή είναι να "σκάσει" στα χέρια της αυτή η ωρολογιακή βόμβα.

Για τον λόγο αυτό άλλωστε τις τελευταίες ημέρες, και δη από την ημέρα που ανεστάλη η απεργία των δικηγόρων η οποία σήμανε και την έναρξη του μπαράζ ασφαλιστικών μέτρων και αναγκαστικών εκτελέσεων, όλα τα εμπλεκόμενα μέρη έχουν επιδοθεί σε έναν αγώνα δρόμου για να βρεθεί λύση.

Λύση η οποία, σύμφωνα με τις τελευταίες συγκλίνουσες πληροφορίες, ενδέχεται να περάσει ακόμη και μέσα από τον πτωχευτικό κώδικα (με κούρεμα οφειλών) και της κατάθεσης business plan το οποίο προβλέπει την είσοδο επενδυτή. Στην αγορά τις τελευταίες ώρες υπάρχει πλειοδοσία σεναρίων για το τι μέλλει γενέσθαι στον μεγαλύτερο, βάσει δικτύου, λιανέμπορο.

Το σενάριο που θέλει να έχει κατατεθεί πρόταση στην αλυσίδαΣκλαβενίτης παραμένει, χωρίς ωστόσο να είναι σίγουρο ότι η πλευρά της οικογένειας Σκλαβενίτη επιθυμεί να σηκώσει αυτό το βάρος. Στην εικόνα τις τελευταίες ώρες, σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, έχουν μπει και δύο ευρωπαϊκές λιανεμπορικές αλυσίδες και ένα private equity fund, υπό την προϋπόθεση ότι θα γίνει μετοχοποίηση χρεών.

Σε ότι αφορά την πλευρά Μαρινόπουλος, αυτή συνεχίζει να κρατά σιγή ιχθύος, περιοριζόμενη στην καταβολή μέρους των οφειλών που έχει προς τους προμηθευτές της αλλά και ρυθμίζοντας οφειλές προς προμηθευτές που ασκούν πράξεις εκτέλεσης. Όλα αυτά σε μια προσπάθεια να μην ξεμείνουν τελείως τα ράφια των καταστημάτων της από προϊόντα αλλά και να ανακόψει το κύμα αναγκαστικών εκτελέσεων.

Την ίδια ώρα οι διαπραγματεύσεις συνεχίζονται. Όπως έλεγε χαρακτηριστικά χθες το βράδυ στο Capital.gr πηγή με γνώση των διαπραγματεύσεων "όλοι, δουλεύουμε προκειμένου να διασωθεί η αλυσίδα".

"Η κατάσταση είναι δύσκολη αλλά όχι μη αναστρέψιμη. Μη διαχειρίσιμο θα είναι το "τσουνάμι" που θα προκαλέσει πτώση της Μαρινόπουλος, κάτι που το γνωρίζουν όλοι, γι’ αυτό τον λόγο προσπαθούμε προκειμένου να βρεθεί λύση" ανέφερε η ίδια πηγή.

Στον συστημικό κίνδυνο της Μαρινόπουλος αναφέρθηκε σε εκτενές ρεπορτάζ του και το Κεφάλαιο. Όπως υποστηρίζουν άλλωστε στελέχη της αγοράς η εθνική οικονομία δεν μπορεί να σηκώσει το βάρος ενδεχόμενης κατάρρευσης της Μαρινόπουλος και αυτό γιατί ενδεχόμενη "πτώση” της Μαρινόπουλος, για τα μέτρα της χώρας, θα είναι πολλαπλάσια από τη ζημιά που προκάλεσε η Lehman Brothers.

Σύμφωνα με τα ίδια στελέχη το άνοιγμα της αλυσίδας Μαρινόπουλος στην αγορά ισοδυναμεί με το 1% του ΑΕΠ της χώρας, ενώ περισσότερες από 1.500 μικρές και μεσαίες κατά βάσει ελληνικές επιχειρήσεις έχουν ως βασικό πελάτη τους την αλυσίδα. Για αυτές τις εταιρείες, η πλειοψηφία των οποίων βρίσκεται στην επαρχία, ενδεχόμενη κατάρρευση της Μαρινόπουλος θα σημάνει το δικό τους κανόνι που με τη σειρά του θα συμπαρασύρει ως ένα άλλο ντόμινο δεκάδες άλλες επιχειρήσεις και φυσικά θέσεις απασχόλησης.

alexandra.gitsi@capital.gr

Μαρινόπουλος: Συστημικός κίνδυνος αλά Lehman Brothers στο ελληνικό εμπόριο

Του Κώστα Γιαννόπουλου

Το πρόβλημα με τη Μαρινόπουλος δεν είναι καινούργιο. Για πάνω από μια τετραετία τα προβλήματα της αλυσίδαςκρύβονταν κάτω από το χαλάκι και αρκετοί προμηθευτές της έκαναν τα στραβά μάτια, εκτιμώντας ότι είναι καλύτερα να έχεις θέση στα ράφια της μεγαλύτερης αλυσίδας της χώρας, κερδίζοντας πόντους έναντι του ανταγωνισμού, παρά να είσαι εκτός.

Το έργο είναι γνωστό. Αρκετά γνωστά ονόματα του ελληνικού επιχειρείν "χτίστηκαν" στην κυριολεξία με τις πλάτες τηςΜαρινόπουλος, σε ένα win win deal μέσω του οποίου κάποιοι παίκτες πετάχτηκαν έξω από τα ράφια της Μαρινόπουλος και κάποιοι άλλοι κέρδισαν χώρο, μερίδιο και όνομα παραμένοντας μέσα στο παιγνίδι.

Και αν όλα αυτά είναι ιστορία, δυστυχώς ιστορία δεν είναι το πρόβλημα. Απλά τώρα ήρθε η ώρα του λογαριασμού ο οποίος είναι αστρονομικός. Όχι μόνο για την αλυσίδα Μαρινόπουλος, ούτε αποκλειστικά και μόνο για τους 13.000 εργαζόμενουςαυτής, αλλά για το σύνολο της εθνικής οικονομίας, η οποία δεν μπορεί να σηκώσει το βάρος μιας βόμβας μεγατόνων σε περίπτωση "ατυχήματος" που για τα μέτρα της χώρας θα είναι πολλαπλάσια από τη ζημιά που προκάλεσε η Lehman Brothers, όπως υποστηρίζουν στελέχη της αγοράς που βλέπουν τη μεγάλη εικόνα.

Τεράστιο άνοιγμα

Οι αριθμοί, άλλωστε, δεν λένε ψέματα. Το άνοιγμα της αλυσίδας Μαρινόπουλος στην αγορά εκτιμάται σε πάνω από 1,5 δισ. ευρώ (σ.σ. σημειώνεται πως η αλυσίδα δεν έχει δημοσιεύσει ισολογισμό τα τελευταία χρόνια, δηλαδή από τότε που έσπασε το deal με την Carrefour), που ισοδυναμεί με το 1% του ΑΕΠ της χώρας. Πρόκειται για μείζον πρόβλημα, για το οποίο αν δεν βρεθεί λύση, πολύ απλά κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί για το τι ξημερώνει αύριο στην ελληνική οικονομία και το ελληνικό επιχειρείν.

Περισσότερες από 1.500 μικρές και μεσαίες κατά βάση ελληνικές επιχειρήσεις έχουν ως βασικό πελάτη τους την αλυσίδα Μαρινόπουλος. Για αυτές τις εταιρείες, η πλειοψηφία των οποίων βρίσκεται στην επαρχία, ενδεχόμενη κατάρρευση της Μαρινόπουλος θα σημάνει το δικό τους κανόνι που με τη σειρά του θα συμπαρασύρει ως ένα άλλο ντόμινο δεκάδες άλλες επιχειρήσεις.

Domino effect

Την ωρολογιακή αυτή βόμβα, επ' ουδενί η κυβέρνηση επιθυμεί να σκάσει στα χέρια τους αλλά ούτε και οι τράπεζες, οι οποίες μπορεί να έχουν σχετικά ελεγχόμενη έκθεση στη Μαρινόπουλος, έχουν όμως πελάτες που έχουν μεγάλη έκθεση στην αλυσίδα.

Η πλειοψηφία των επιχειρηματιών με τους οποίους μίλησε το "Κ" τις τελευταίες ημέρες τρέμει στην ιδέα να καταρρεύσει ο Μαρινόπουλος γιατί φοβούνται όχι μόνο ότι το "φέσι" που θα τους αφήσει, για κάποιους ίσως να μην είναι καν διαχειρίσιμο, αλλά ότι ο τζίρος που έκανε ο Μαρινόπουλος θα χαθεί εντελώς από την αγορά.

Ως πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα έφεραν την περίπτωση της αγοράς γάλακτος όπου με βάση στοιχεία της αγοράς η κατανάλωση τη φετινή χρονιά το πρώτο δίμηνο υποχώρησε 15%, για να "κλειδώσει" στο -14% το πρώτο τρίμηνο για το γάλα ψυγείου, στο -15% για το εβαπορέ και στο -11% για το υψηλής παστερίωσης σε αξία και στο -10% σε όγκο πωλήσεων.

Ο ρόλος των προσφορών

Πίσω από αυτή τη ραγδαία υποχώρηση στις πωλήσεις γάλακτος, εν προκειμένω, υπάρχει μια δεύτερη ανάγνωση. Με βάση στελέχη της αγοράς του λιανεμπορίου, η πτώση στην κατανάλωση γάλακτος στο σύνολο της αγοράς, οφείλεται στα προβλήματα της Μαρινόπουλος η οποία είχε "παίξει" πέρυσι δυνατά το χαρτί των προσφορών και της χαμηλής τιμής στο γάλα, με αποτέλεσμα να κερδίσει πελάτες όχι μόνο από τη λιανική αλλά και από τα μικρά σημεία πώλησης που επέλεγαν να αγοράσουν το συγκεκριμένο εμπόρευμα με τιμολόγιο από τα εν λόγω δίκτυα. Αυτό τη φετινή χρονιά δεν υφίσταται. Οπότε μέρος της κάμψης που καταγράφεται εφέτος οφείλεται εν μέρει και σε αυτό το γεγονός.

Και αν η αγορά του γάλακτος είναι το δέντρο, στο δάσος, δηλαδή στο σύνολο της αγοράς, η πτώση είναι εντυπωσιακή. Το πρώτο τετράμηνο του έτους σύμφωνα με στελέχη της αγοράς χάθηκαν πάνω από 200 εκατ. ευρώ. Και να φανταστεί κανείς ότι οι υπόλοιποι παίκτες του κλάδου τρέχουν με θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, κάποιοι δε καταγράφουν διψήφια ποσοστά ανάπτυξης. Κι όμως δεν μπορούν να καλύψουν την "τρύπα" που αφήνει η Μαρινόπουλος, τζίρος ο οποίος πολύ δύσκολα θα επανέλθει, όπως υποστηρίζουν παράγοντες του οργανωμένου λιανεμπορίου.

Αναδημοσίευση από το "Κεφάλαιο" που κυκλοφορεί.

Brexit: Διεργασίες ενόψει, μετά την απόφαση εξόδου από την ΕΕ

Ριζοσπάστης




Πρωθυπουργός μέχρι το συνέδριο του Συντηρητικού Κόμματος τον Οκτώβρη θα παραμείνει ο Κάμερον, δηλώνοντας ότι παραιτείται για να διαχειριστεί άλλος τη διαπραγμάτευση του Βrexit...
Τελικά, οι κάλπες του βρετανικού δημοψηφίσματος της 23ης Ιούνη έκαναν την «έκπληξη». Παρά τις περί του αντιθέτου προειδοποιήσεις και αναλύσεις ηγετικών αξιωματούχων της ΕΕ, τραπεζιτών και στελεχών του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, οι κάλπες στο Ηνωμένο Βασίλειο έβγαλαν ξεκάθαρη απόφαση υπέρ του Βrexit, της αποχώρησης δηλαδή της Βρετανίας από τη ΕΕ. Ανεξάρτητα με το πώς θα χειριστούν από δω και μπρος το αποτέλεσμα των καλπών οι Βρετανοί αστοί πολιτικοί, εντός και εκτός της απερχόμενης κυβέρνησης του Ντέιβιντ Κάμερον, αλλά και οι πολιτικές δυνάμεις εντός ΕΕ, γεγονός αναμφισβήτητο παραμένει πως το 51,8% του εκλογικού σώματος ψήφισε «αποχώρηση».



Το αποτέλεσμα φανερώνει την αυξημένη δυσαρέσκεια των ασθενέστερων λαϊκών στρωμάτων απέναντι στην ΕΕ και τις αντιλαϊκές πολιτικές της που χαράσσονταν και χαράζονται για να εξυπηρετήσουν βασικά τα συμφέροντα των μονοπωλίων. Δυσαρέσκεια που βεβαίως θα πρέπει να απεγκλωβιστεί από τις ενδοαστικές αντιθέσεις που επίσης εκφράστηκαν με το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος.

Μια τέτοια δυσαρέσκεια μπορεί να πιάνει τόπο προς όφελος των λαών στο βαθμό που αποκτά ριζοσπαστικά αντικαπιταλιστικά χαρακτηριστικά, που συνδέεται η πάλη για την αποδέσμευση με την πάλη για την εργατική - λαϊκή εξουσία. Είναι επίσης γεγονός ότι το αποτέλεσμα εξέφρασε δυσαρέσκεια απέναντι στο τμήμα αυτών των αστικών κομμάτων που με τις πολιτικές τους καλλιεργούσαν φρούδες ελπίδες περί της δήθεν «Ευρώπης των λαών, της ευημερίας και της ανάπτυξης».

Σίγουρα, οι εξελίξεις επιδρούν σε διεργασίες στο αστικό πολιτικό σύστημα, αφού ενισχυμένοι πολιτικά βγαίνουν ο ευρωσκεπτικιστής αντιδραστικόςΝάιτζελ Φάρατζ και το «Κόμμα Ανεξαρτησίας Ηνωμένου Βασιλείου» (UKIP) και ο πρώην δήμαρχος του Λονδίνου, Μπόρις Τζόνσον, που θεωρείται μάλιστα και ο πιο πιθανός διάδοχος του Κάμερον στο βρετανικό πρωθυπουργικό θώκο, όταν γίνει το συνέδριο του Συντηρητικού Κόμματος τον επόμενο Οκτώβρη...
Διαπάλη μεταξύ ιμπεριαλιστικών κέντρων

Η όξυνση της διαπάλης των μονοπωλίων και ανταγωνιστικών ιμπεριαλιστικών κέντρων, των εσωτερικών αντιθέσεων εντός ΕΕ, της ανισομετρίας των οικονομιών χωρών - μελών αναδεικνύεται από την εξέλιξη στη Βρετανία που θα επισπεύσει διεργασίες.

Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος αποκαλύπτει κόντρες τμημάτων του βρετανικού κεφαλαίου με το γερμανικό κεφάλαιο. Αντίστοιχες κόντρες υπάρχουν και με αστικές τάξεις άλλων κρατών όπως της Ιταλίας, της Γαλλίας κ.ά.

Δεν είναι τυχαία η αντίθεση που παρατηρήθηκε από τις πρώτες ώρες, της 24ης Ιούνη, από τη μια μεριά ανάμεσα στον Βρετανό πρωθυπουργό,Ντέιβιντ Κάμερον, και τον αντίπαλό του στο δημοψήφισμα, αλλά «συνεταίρο» στο Συντηρητικό Κόμμα, Μπόρις Τζόνσον, προκειμένου να μην υπάρξει βιασύνη στους χειρισμούς για τη διαδικασία διαπραγμάτευσης εξόδου της Βρετανίας από την ΕΕ. Και τη σπουδή, από την άλλη, των «τεσσάρων» της ΕΕ, δηλαδή του προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Ντόναλντ Τουσκ, του προέδρου της Κομισιόν,Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, του προέδρου της Ευρωβουλής, Μάρτιν Σουλτς, και του Ολλανδού πρωθυπουργού, Μαρκ Ρούτε (που προεδρεύει έως το τέλος Ιούνη στην ΕΕ), να προωθήσουν μία γρήγορη διαδικασία εξόδου της Βρετανίας.

Σε κοινή ανακοίνωσή τους, οι «τέσσερις» εξέφρασαν ετοιμότητα να αρχίσουν άμεσα οι σχετικές διαπραγματεύσεις και η εφαρμογή του άρθρου 50 της Συνθήκης της Λισσαβόνας, που προβλέπει συνοπτικά (αν και αόριστα...) τις διαδικασίες εξόδου μιας χώρας από την ΕΕ σε μία περίοδο τουλάχιστον δύο ετών. Προσθέτοντας, βεβαίως, ότι «λυπούνται» για την απόφαση της Βρετανίας να αποχωρήσει από την ΕΕ και ότι «σέβονται» την ψήφο του βρετανικού λαού...

Στο μεταξύ, πληροφορίες της γερμανικής εφημερίδας «Handelsblatt»ανέφεραν την Παρασκευή σχέδιο του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών και του υπουργού Β. Σόιμπλε, με στόχο την επιδίωξη μιας «ειδικής σχέσης συνεργασίας» με τη Βρετανία υπό το καθεστώς «συνεργαζόμενου εταίρου» με τέτοιον, εντούτοις, τρόπο που να μην εξασφαλίζει αυτόματη και ελεύθερη πρόσβαση στην ενιαία αγορά, ώστε να μην ενθαρρύνει μιμητές του Brexit σε άλλες χώρες όπως η Γαλλία, η Ολλανδία, η Σουηδία ή η Αυστρία...
Οι επόμενες κινήσεις και αβεβαιότητα...

Σε κάθε περίπτωση, το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος έχει επιταχύνει διεργασίες εντός ΕΕ. Χτες, Σάββατο, για παράδειγμα, είχε προγραμματιστεί στο Βερολίνο έκτακτη συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών έξι «συνιδρυτικών» χωρών της πρώην ΕΟΚ, δηλαδή της Γερμανίας, της Γαλλίας, της Ιταλίας, της Ολλανδίας, του Βελγίου και του Λουξεμβούργου. Σε αυτήν τη συνάντηση, σύμφωνα με πληροφορίες που κυκλοφόρησαν την Παρασκευή, ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών, Φρανκ Βάλτερ Σταϊνμάγιερ φερόταν έτοιμος να παρουσιάσει, από κοινού με τον Γάλλο ομόλογό του, Ζαν Μαρκ Ερό, το σχέδιό του για μια «ευέλικτη» ΕΕ.

Τη Δευτέρα, η Γερμανίδα καγκελάριος, Α. Μέρκελ, συγκάλεσε, επίσης στο Βερολίνο, έκτακτη συνάντηση με τον Γάλλο Πρόεδρο, Φρανσουά Ολάντ, τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Ντ.Τουσκ, τον Ιταλό πρωθυπουργό, Ματέο Ρέντσι.

Την Τρίτη, ο πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου, Μάρτιν Σουλτς, συγκάλεσε Ολομέλεια του Σώματος σε σχέση με το Brexit, λίγες ώρες πριν την έναρξη διήμερης Συνόδου Κορυφής της ΕΕ. Την πρώτη μέρα της διήμερης Συνόδου θα παραστεί ο Βρετανός πρωθυπουργός, Ντ. Κάμερον, ενώ τη δεύτερη μέρα, (29/6) θα απέχει από τη Σύνοδο Κορυφής που θα είναι και η πρώτη των 27 ηγετών της ΕΕ (αντί των 28).


Οι αποφάσεις που θα ληφθούν, εάν αυτό καταστεί άμεσα δυνατόν, στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ πιθανότατα να αποτελέσουν ένα πρώτο σχεδιάγραμμα διεργασιών σε πιο επίσημο επίπεδο, δίχως βεβαίως να αποκλείονται και διάφορες «εκπλήξεις». Οπως π.χ. ένα δεύτερο βρετανικό δημοψήφισμα (όπως είχε γίνει, π.χ., προ ετών με την περίπτωση της Γαλλίας), ή ένα νέο πλάνο επιβράδυνσης των όποιων εξελίξεων σε βάθος χρόνου (πέραν δηλαδή της διετίας που προβλέπει το άρθρο 50 της Συνθήκης της Λισσαβόνας). `Η ακόμη και μια «καταμέτρηση ξεχασμένων» ψήφων σε κάποια ξεχασμένα χωριά της Σκοτίας ή της Ουαλίας.





Δέσποινα ΟΡΦΑΝΑΚΗ

Ρωγμές σε Ευρωζώνη - ΕΕ σε φόντο αδύναμης ανάκαμψης

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ποια πραγματικότητα διαμορφώνεται σε ΕΕ - Ευρωζώνη μετά το Brexit; Δύσκολο να απαντήσει κανείς, αλλά φαίνεται να ενισχύονται οι φυγόκεντρες δυνάμεις. Με φόντο τους ανταγωνισμούς που οξύνονται περισσότερο, όπως θα δούμε παρακάτω.


Ξεκινάμε με την είδηση πως το Ομοσπονδιακό Συνταγματικό Δικαστήριο της Γερμανίας αποφάσισε ότι «το πρόγραμμα επείγουσας αγοράς ομολόγων της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) δεν υπερβαίνει τις αρμοδιότητές της. Επιπλέον, αν εφαρμόζεται σύμφωνα με τους κανόνες του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου (σ.σ. είχε πάρει τη γνώμη του), δεν συνιστά συνταγματική απειλή για τη Γερμανία». Το δικαστήριο αποφάσισε ότι η ΕΚΤ επιτρέπεται, σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, με γερμανική συμμετοχή, να στηρίζει χώρες της Ευρωζώνης που αντιμετωπίζουν οξύ πρόβλημα χρηματοδότησης, αγοράζοντας κρατικά ομόλογά τους, στηρίζοντας έτσι το ευρώ. Η απόφαση αφορούσε προσφυγή 35.000 Γερμανών, με επικεφαλής πολιτικούς και ακαδημαϊκούς, στο Συνταγματικό Δικαστήριο, που υποστήριζαν ότι το συγκεκριμένο πρόγραμμα της ΕΚΤ συνιστούσε παράνομη νομισματική χρηματοδότηση.


Διαφορές για την τραπεζική ένωση


Δεν είναι πρώτη φορά που τμήματα του κεφαλαίου της Γερμανίας εναντιώνονται σε ΕΚΤ και Κομισιόν. Για παράδειγμα, η Γερμανία αμφισβητεί το δικαίωμα της ΕΚΤ, που προκύπτει από αρμοδιότητά της, για πλήρη έλεγχο στις γερμανικές τράπεζες. Μάλιστα, έχει ψηφιστεί νόμος γι' αυτό.


Σε πρόσφατη παρέμβασή του, από το Λουξεμβούργο, ο Β. Σόιμπλε είπε ότι η Γερμανία είναι πρόθυμη να συμφωνήσει σε ένα σχέδιο από τις Βρυξέλλες σχετικά με την προστασία των καταθέσεων στις προβληματικές τράπεζες

Προειδοποίηση για βέτο κατά του Brexit από την Σκωτία

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ




REUTERS

Το κοινοβούλιο της Σκωτίας θα εξετάσει το ενδεχόμενο να μπλοκάρει τη νομοθεσία για την έξοδο της Βρετανίας από την ΕΕ, αν αυτό είναι απαραίτητο για να προστατευθούν τα σκωτσέζικα συμφέροντα, δήλωσε σήμερα η πρωθυπουργός της Σκωτίας Νίκολα Στέρτζον, ενώ ένας γερμανός βουλευτής και σύμμαχος της καγκελαρίου Άγγελα Μέρκελ υποστήριξε πως μια ανεξάρτητη Σκωτία θα ήταν ευπρόσδεκτη να ενταχθεί στην ΕΕ.

Η Σκωτία, όπου ζουν πέντε εκατομμύρια άνθρωποι, ψήφισε υπέρ της παραμονής στην ΕΕ με 62% έναντι 38% στο δημοψήφισμα της Πέμπτης, σε αντίθεση με το σύνολο του Ηνωμένου Βασιλείου, που ψήφισε με 52% έναντι 48% υπέρ του Brexit.

Βάσει των περίπλοκων διευθετήσεων που έχουν γίνει στο Ηνωμένο Βασίλειο για να αποκεντρωθούν ορισμένες εξουσίες στη Σκωτία, την Ουαλία και τη Βόρεια Ιρλανδία, η νομοθεσία που θα ψηφιστεί στο Λονδίνο ώστε να εφαρμοστεί η απόφαση για αποχώρηση από την ΕΕ, θα πρέπει να κερδίσει τη συγκατάθεση των τριών αποκεντρωμένων κοινοβουλίων.

Ερωτηθείσα από την τηλεόραση του BBC αν θα εξέταζε το ενδεχόμενο να ζητήσει από το σκωτσέζικο κοινοβούλιο να μπλοκάρει τη νομοθετική συγκατάθεσή του, η Στέρτζον απάντησε: "Φυσικά".

"Αν το σκωτσέζικο κοινοβούλιο κρίνει το θέμα στη βάση του τι είναι καλό για τη Σκωτία, τότε η επιλογή να πούμε ότι δεν θα ψηφίσουμε κάτι που είναι εναντίον του συμφέροντος της Σκωτίας, φυσικά και θα βρίσκεται πάνω στο τραπέζι".

"Μην με παρεξηγήσετε, νοιάζομαι για το υπόλοιπο Ηνωμένο Βασίλειο, νοιάζομαι για την Αγγλία, γι' αυτό είμαι τόσο αναστατωμένη με την απόφαση που ελήφθη για ολόκληρο το Ηνωμένο Βασίλειο. Όμως η δουλειά μου ως πρωθυπουργού, η δουλειά του σκωτσέζικου κοινοβουλίου, είναι να κρίνει αυτά τα πράγματα στη βάση του τι είναι προς το συμφέρον του λαού στη Σκωτία".

Ερωτηθείσα από το BBC αν μπορεί να φανταστεί την οργή των βρετανών ψηφοφόρων που έκαναν την επιλογή να αποχωρήσουν από την ΕΕ, σε περίπτωση που το σκωτσέζικο κοινοβούλιο μπλοκάρει το Brexit, η Στέρτζον δήλωσε: "Μπορώ, αλλά είναι πιθανόν ίδια με την οργή που αισθάνονται αυτή τη στιγμή πολλοί άνθρωποι στη Σκωτία καθώς αντιμετωπίζουμε την προοπτική να βγούμε από την Ευρωπαϊκή Ένωση παρά τη θέλησή μας".

Στο μεταξύ, στο Βερολίνο, ο Γκίντερ Κίρχμπαουμ, μέλος των συντηρητικών της καγκελαρίου Άγγελα Μέρκελ και πρόεδρος της Επιτροπής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων του γερμανικού κοινοβουλίου, δήλωσε σήμερα ότι η Σκωτία θα ήταν ευπρόσδεκτη να ενταχθεί στην ΕΕ.

"Η ΕΕ θα συνεχίσει να αποτελείται από 28 κράτη μέλη, καθώς περιμένω ένα νέο δημοψήφισμα στη Σκωτία για την ανεξαρτησία, το οποίο θα είναι τώρα επιτυχές", δήλωσε ο Κίρχμπαουμ.

"Θα πρέπει να ανταποκριθούμε γρήγορα σε μια αίτηση για ένταξη απ' αυτή τη φιλική προς την ΕΕ χώρα", δήλωσε στην εφημερίδα Welt am Sonntag.

Άλλο ένα ιστορικό εξώφυλλο της ΑΥΓΗΣ - No Brexit

Πρόκειται για το σημερινό πρωτοσέλιδο της ΑΥΓΗΣ,

Η χαρά ήταν τόση που βιάστηκαν...

Ανακοίνωση του ΚΚΕ για το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος στη Μ.Βρετανία

Την αποχώρηση της Βρετανίας από την ΕΕ (Βrexit) αποφάσισαν οι Βρετανοί στο δημοψήφισμα της 23ης Ιούνη, προκαλώντας αναστάτωση και προβληματισμό στην κυβέρνηση Κάμερον και στην ηγεσία των Εργατικών, που είχαν στηρίξει την παραμονή της χώρας στην ΕΕ, σε σχέση με τις επόμενες, καταιγιστικές εξελίξεις σε πολιτικό, οικονομικό επίπεδο εντός και εκτός Βρετανίας...

Σύμφωνα με τα τελικά αποτελέσματα, υπέρ της αποχώρησης της Βρετανίας από την ΕΕ (Βrexit) ψήφισαν 17.410.742 (51,9%) και υπέρ της παραμονής της Βρετανίας στην ΕΕ (Bremain) 16.141.241 δηλαδή ποσοστό 48,1%.

Στις κάλπες προσήλθε το 72,2% των περίπου 46.500.000 εγγεγραμμένων ψηφοφόρων, σχετικά σημαντική αύξηση από το περίπου 65% του εκλογικού σώματος που είχε ψηφίσει στις περσινές βουλευτικές εκλογές. Με μία πρώτη «γεωγραφική» ανάγνωση του αποτελέσματος, το Brexit επικράτησε σε Αγγλία (με εξαίρεση το Λονδίνο που ψήφισε ξεκάθαρα υπέρ της παραμονής της Βρετανίας στην ΕΕ) και Ουαλία και το Bremain σε Βόρεια Ιρλανδία και Σκωτία.

Κατά τα φαινόμενα, 43 χρόνια μετά την ένταξη της Βρετανίας στην ΕΕ, δεδομένης της κλιμακούμενης ενδοαστικής κόντρας και του οξυμένου ανταγωνισμού μεταξύ μονοπωλίων από τις ισχυρότερες χώρες της ΕΕ, ξεκινά ένα νέο κεφάλαιο στην ιστορία της χώρας, με απρόβλεπτες συνέπειες σε εθνικό, περιφερειακό και διεθνές επίπεδο, με μόνο σίγουρο πως και σε αυτή την περίπτωση οι λαοί θα κληθούν να πληρώσουν για μία ακόμη φορά το «λογαριασμό»...

Χαρακτηριστικός είναι ο τίτλος πρωτοσέλιδου άρθρου στην εφημερίδα «Γκάρντιαν»: «Ο σεισμός του Brexit έγινε, θα χρειαστεί χρόνια για να εκκαθαριστούν στα συντρίμμια»...





Σε ανακοίνωση για το αποτέλεσμα του βρετανικού δημοψηφίσματος σχετικά με την αποχώρηση της Βρετανίας από την ΕΕ το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ τονίζει:

«Το αποτέλεσμα του βρετανικού δημοψηφίσματος αναδεικνύει την αυξημένη δυσαρέσκεια εργατικών - λαϊκών δυνάμεων απέναντι στην ΕΕ και τις αντιλαϊκές πολιτικές της, που όμως πρέπει να απεγκλωβιστεί από τις επιλογές τμημάτων και πολιτικών δυνάμεων της αστικής τάξης και να αποκτήσει ριζοσπαστικά - αντικαπιταλιστικά χαρακτηριστικά. Το αποτέλεσμα καταγράφει τη διάψευση των προσδοκιών, που για χρόνια καλλιεργούσαν όλα τα αστικά κόμματα -και στην Ελλάδα- μαζί με τα ευρωενωσιακά επιτελεία, ότι δήθεν θα μπορούσαν οι λαοί να ευημερήσουν στο πλαίσιο της ΕΕ.

Το γεγονός ότι τέθηκε τόσο έντονα το ζήτημα της αποχώρησης μιας χώρας από την ΕΕ -και μάλιστα του μεγέθους της Βρετανίας- οφείλεται αφ’ ενός στις εσωτερικές αντιθέσεις στην ΕΕ και την ανισομετρία των οικονομιών της και αφ’ ετέρου στη διαπάλη ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα, που οξύνθηκε σε συνθήκες οικονομικής ύφεσης. Αυτοί οι παράγοντες ενισχύουν το λεγόμενο ευρωσκεπτικισμό, αποσχιστικές τάσεις, αλλά και τάσεις που επιδιώκουν αλλαγή της πολιτικής διαχείρισης της ΕΕ και της Ευρωζώνης.

Φορείς του αντιδραστικού "ευρωσκεπτικισμού" είναι εθνικιστικά, ρατσιστικά ή και φασιστικών αντιλήψεων κόμματα, όπως π.χ. το Κόμμα για την Ανεξαρτησία της Βρετανίας (UKIP) του Φάρατζ, το Εθνικό Μέτωπο της Λεπέν στη Γαλλία, η Εναλλακτική για τη Γερμανία και παρόμοια σχήματα στην Αυστρία, στην Ουγγαρία και στην Ελλάδα, π.χ. η φασιστική Χρυσή Αυγή, η Εθνική Ενότητα του Καρατζαφέρη και άλλα. Η τάση του "ευρωσκεπτικισμού" εκφράζεται κι από κόμματα που χρησιμοποιούν αριστερή ταμπέλα, ασκούν κριτική ή απορρίπτουν την ΕΕ και το ευρώ, υποστηρίζουν το εθνικό νόμισμα, αναζητούν άλλες ιμπεριαλιστικές συμμαχίες και σε κάθε περίπτωση κινούνται εντός των καπιταλιστικών τειχών.

Αυτές οι αντιθέσεις και οι ανταγωνισμοί διαπερνούν και την αστική τάξη κάθε χώρας-μέλους της ΕΕ. Οι οικονομικές και πολιτικές διεργασίες που δρομολογούνται, τόσο σε επίπεδο της Μ. Βρετανίας, όσο και της ΕΕ, τα παζάρια που θα ακολουθήσουν για τη θέση της βρετανικής αστικής τάξης την επόμενη μέρα, μπορεί να καταλήξουν σε νέες προσωρινές συμφωνίες της ΕΕ με τη Βρετανία. Το σίγουρο είναι πως σε κάθε περίπτωση, όσο παραμένει η καπιταλιστική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής και η αστική εξουσία, η όποια εξέλιξη θα συνοδευτεί με νέες βαριές θυσίες για τις εργατικές - λαϊκές δυνάμεις.

Το αποτέλεσμα του βρετανικού δημοψηφίσματος εκθέτει τις άλλες πολιτικές δυνάμεις στην Ελλάδα, που όλα τα προηγούμενα χρόνια εκθείαζαν τη συμμετοχή της Ελλάδας στην ΕΕ, παρουσιάζοντάς την ως μια ανεπίστρεπτη διαδικασία ή έσπερναν αυταπάτες περί ανάγκης για "περισσότερη Ευρώπη της δημοκρατίας και της δικαιοσύνης". Εκθέτει κι εκείνες τις δυνάμεις που θεωρούν το εθνικό νόμισμα ως πανάκεια για τη λαϊκή ευημερία. Η Βρετανία της στερλίνας έπαιρνε τα ίδια αντεργατικά - αντιλαϊκά μέτρα, όπως οι υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης. Τα ίδια μέτρα θα συνεχίσει να παίρνει κι εκτός ΕΕ, αφού αυτά τα επιβάλλει η ανάγκη της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των δικών της μονοπωλίων.

Είναι σίγουρο ότι τις επόμενες ημέρες θα πυκνώσουν οι φωνές και τα "δάκρυα", τόσο από τη μεριά της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, όσο κι απ’ τη μεριά των άλλων αστικών κομμάτων, για την "ανάγκη επαναθεμελίωσης της ΕΕ", για την "ΕΕ που έχασε το δρόμο της και πρέπει να επιστρέψει στις ρίζες της" κλπ. Όμως, η ΕΕ, από γεννησιμιού της, ήταν και είναι μια αντιδραστική συμμαχία των αστικών τάξεων της καπιταλιστικής Ευρώπης, με στόχο το "ξεζούμισμα" των εργαζομένων και την καταλήστευση άλλων λαών, στο πλαίσιο του ανταγωνισμού τους με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα. Δεν ήταν, ούτε θα είναι αιώνια, όπως δεν ήταν αιώνιες άλλες αντίστοιχες συμμαχίες στο παρελθόν. Η καπιταλιστική ανισομετρία και ο ανταγωνισμός, η αλλαγή στο συσχετισμό δυνάμεων αργά ή γρήγορα φέρνουν στην επιφάνεια αντιθέσεις, που δεν είναι πλέον εφικτό να γεφυρωθούν με προσωρινούς κι εύθραυστους συμβιβασμούς. Ταυτόχρονα, στο καπιταλιστικό έδαφος γεννιούνται νέα φαινόμενα, διεργασίες για νέες αντιδραστικές συμμαχίες.

Το συμφέρον του ελληνικού, του βρετανικού λαού, όλων των λαών της Ευρώπης δεν πρέπει να μπαίνει "κάτω από ξένη σημαία". Δεν πρέπει να μπαίνει κάτω από τη σημαία της αστικής τάξης και των διαφόρων τμημάτων της, που καθορίζουν τις επιλογές και τις διεθνείς τους συμμαχίες με κριτήριο τα συμφέροντά τους και τη μεγαλύτερη δυνατή εκμετάλλευση των εργαζομένων. Η αναγκαία καταδίκη της λυκοσυμμαχίας του κεφαλαίου, της ΕΕ, η πάλη για την αποδέσμευση κάθε χώρας από αυτή, για να είναι αποτελεσματικές, πρέπει να συνδεθούν με την ανάγκη ανατροπής της εξουσίας του κεφαλαίου, με την εργατική - λαϊκή εξουσία. Η κοινωνική συμμαχία της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, η ανασύνταξη και ισχυροποίηση του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος είναι όρος για να ανοίξει αυτός ο ελπιδοφόρος δρόμος».

Η κτηνωδία πανηγυρίζει- Να επιτρέπονται οι ομαδικές απολύσεις εισηγείται το ευρωδικαστήριο

Και ενώ οι πανηγυρισμοί της κυβέρνησης που επιμένει ότι "η χώρα" μπαίνει σε νέες σελίδες δόξας συνεχίζονται, η ζωή για τους εργαζόμενους τρέχει στην κατηφόρα όλο και πιο άγρια.
Αυτό συμβαίνει γιατί, πρώτον "η χώρα" δεν είναι ένα αλλά αποτελείται από φτωχούς και πλούσιους, και δεύτερο γιατί το κομμάτι της χώρας που μπαίνει σε καλύτερες μέρες είναι εκείνο των πλουσίων σε βάρος των φτωχών.

Σε απάντηση προσφυγής της τσιμεντοβιομηχανίας ΗΡΑΚΛΗΣ ο ευωεισαγγελέας και το ευρωδικαστήριο "εισηγούνται" το να έχουν τη δυνατότητα οι επιχειρήσεις να κάνουν ομαδικές απολύσεις χωρίς να χρειάζεται η άδεια του Υπουργού Εργασίας και της κυβέρνησης.
Τόσο καλά είναι τα νέα...
Όσοι πιστοί της ΕΕ των εταίρων ας συνεχίσουν τους πανηγυρισμούς.
Αν τώρα συμβαίνει κάποιος διπλανός τους, αδερφός, φίλος ή συγγενής να χάνει τη ζωή του, να μην επηρρεαστούν καθόλου. Η αναισθησία, η κτηνωδία και η απανθρωπιά είναι απαραίτητα προσόντα για τους φαν του καπιταλισμού.


Το άρθρο από την Ημερησία.





ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΕΝΙΚΟ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ NILS WAHL
Ευρω-βόμβα για τις ομαδικές απολύσεις στην Ελλάδα - Τί εισηγείται το ευρωδικαστήριο

Εισήγηση που ουσιαστικά κρίνει το καθεστώς που ισχύει στην Ελλάδα για τις ομαδικές απολύσεις υπερβολικά προστατευτικό κατέθεσε ο γενικός εισαγγελέας του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, με αφορμή την προσφυγή της ΑΓΕΤ Ηρακλής κατά του υπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης.

Στις προτάσεις του, ο εισαγγελέας Νιλς Βαλ επισημαίνει ότι οι οι απαιτήσεις της ελληνικής νομοθεσίας του 1983 (Νόμος 1387/1983, ως τροποποιηθείς ισχύει), που θέλουν από τους εργοδότες να λαμβάνουν διοικητική έγκριση πριν από μία ομαδική απόλυση, έγκριση που εξαρτάται από τις συνθήκες της αγοράς εργασίας, την κατάσταση της επιχείρησης και το συμφέρον της εθνικής οικονομίας, δεν συνάδουν με το ευρωπαϊκό πλαίσιο.

Σημειώνει, μάλιστα, ότι το γεγονός ότι το εν λόγω κράτος μέλος μπορεί να αντιμετωπίζει οξεία οικονομική κρίση, η οποία συνοδεύεται από πολύ υψηλά ποσοστά ανεργίας, δεν επηρεάζει αυτό το συμπέρασμα.

«Το γεγονός ότι το εν λόγω κράτος μέλος μπορεί να διέρχεται από οξεία οικονομική κρίση, η οποία συνοδεύεται από πολύ υψηλά ποσοστά ανεργίας, δεν επηρεάζει αυτό το συμπέρασμα», επισημαίνει συγκεκριμένα ο γενικός εισαγγελέας.

Ο εισαγγελέας επικρίνει ιδιαίτερα την πρόβλεψη ότι οι εργοδότες θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τους τις συνθήκες στην αγορά εργασίας, υποστηρίζοντας ότι δεν υπάρχει κανένα κέρδος από μία προστασία που ουσιαστικά μπορεί να υποχρεώσει μία επιχείρηση να πτωχεύσει και συνεπώς να μη δώσει αποζημιώσεις στο προσωπικό της.

«Εάν η εργοδότρια επιχείρηση καταστεί αφερέγγυα, εξαιτίας της οφειλόμενης στην εν λόγω άρνηση οικονομικής αναποτελεσματικότητας, θα έχει σαφές κίνητρο να κινήσει διαδικασία λύσεως και εκκαθαρίσεώς της, μετά την οποία δεν θα δεσμεύεται πλέον από την οδηγία 98/59 και, κατά πάσα πιθανότητα, δεν θα διαθέτει τα απαιτούμενα κεφάλαια για την αποζημίωση των εμπλεκόμενων εργαζομένων, εφόσον η επίμαχη ρύθμιση συνεχίσει να ισχύει σε μια τέτοια περίσταση. Τίθενται έτσι, παρεμπιπτόντως, σε κίνδυνο και οι θέσεις εργασίας των εργαζομένων που δεν επρόκειτο να απολυθούν. Ως εκ τούτου, αμφιβάλλω ότι η επίμαχη ρύθμιση θα μπορούσε να συμβάλει, με οποιονδήποτε ουσιαστικό τρόπο, στη μείωση του ποσοστού ανεργίας», αναφέρει χαρακτηριστικά.

Ο κ. Βαλ γνωμοδοτεί παράλληλα πως με δεδομένο το ευρωπαϊκό νομικό πλαίσιο, ο πήχης στον προσδιορισμό του τι συνιστά δικαιολογημένη απόλυση δεν μπορεί να είναι αρκετά υψηλός.

«Τούτο θα είχε ως συνέπεια να αναγκάζεται η επιχείρηση να αναβάλλει τα σχέδια αναδιαρθρώσεώς της επ’ αόριστον, με κίνδυνο να παραμένει οικονομικά αναποτελεσματική», αναφέρει.

Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο εδώ

Κόκκινη βδομαδα 1914

1914 Μαζικές εξεγέρσεις εργατών και αγροτών ξεσπούν στην Ιταλία («κόκκινη εβδομάδα», 7 - 14/6/1914). Αφορμή υπήρξε η ένοπλη καταστολή εργατικής διαδήλωσης στην Αγκόνα στις 7/6. Στις 8/6, το Σοσιαλιστικό Κόμμα και η Συνομοσπονδία της Εργασίας της Ιταλίας κήρυξαν γενική απεργία διαμαρτυρίας. Σε πολλές πόλεις, η απεργία μετεξελίχθηκε σε ένοπλη σύγκρουση, με τους εργάτες να στήνουν οδοφράγματα και να συγκρούονται με το στρατό. Σε πολλά μέρη της χώρας η αστική εξουσία καταλύθηκε. 

Ομως, η ρεφορμιστική ηγεσία της Συνομοσπονδίας και του Σοσιαλιστικού Κόμματος υποχώρησαν κηρύσσοντας τη λήξη της απεργίας. Τα γεγονότα της 7 - 14/6 έδειξαν πόσο ισχυρή ήταν η επαναστατική διάθεση του ιταλικού προλεταριάτου και πόσο αδύνατη ταυτόχρονα υπήρξε η πολιτική του οργάνωση.

ΡΙΖΟΣΠΆΣΤΗΣ

Απαίτηση των εργοδοτών

Στην «Ετήσια Εκθεση για το Επιχειρηματικό Περιβάλλον» που εξέδωσε ο ΣΕΒ το 2014, υπήρχαν οι εξής διαπιστώσεις: «Κατά το διάστημα των ετών 2010 - 2013 (...) σχεδόν το σύνολο των ρυθμίσεων του Εργατικού Δικαίου έχει υποστεί σημαντικές τροποποιήσεις. Οι τροποποιήσεις αυτές οδήγησαν στην αλλαγή του παγιωμένου, εδώ και χρόνια, χαρακτήρα των εργασιακών σχέσεων, με κύριο στόχο την ανάκτηση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας και την προσαρμογή της αγοράς εργασίας στις νέες συνθήκες.

(...) Βασική κατεύθυνση των μεταρρυθμίσεων αποτελούν: (α) η αύξηση της ευελιξίας στην αγορά εργασίας με τη διαμόρφωση νέων μορφών απασχόλησης, καθώς και (β) η μείωση του κόστους εργασίας με την αποδέσμευση των επιχειρήσεων από συλλογικές ρυθμίσεις, με παράλληλη παροχή δυνατότητας διαμόρφωσης των όρων εργασίας σε επιχειρησιακό επίπεδο (επιχειρησιακές ή ατομικές συμβάσεις εργασίας). Το νέο εργασιακό περιβάλλον επιτρέπει στις επιχειρήσεις να διαχειρίζονται το εργατικό δυναμικό τους σύμφωνα με τις λειτουργικές και οικονομικές τους ανάγκες, ανάλογα με τον όγκο εργασίας, αλλά και τις οικονομικές συνθήκες της εκάστοτε επιχείρησης».

Οι επισημάνσεις αυτές των βιομηχάνων έγιναν τη χρονιά που «ωρίμαζαν» οι αντεργατικές ανατροπές του 1ου και του 2ου μνημονίου. Τώρα, με το 3ο μνημόνιο βρισκόμαστε μπροστά σε έναν ακόμα γύρο ανατροπών, με αιχμή αυτή τη φορά την παραπέρα αποδιάρθρωση των συλλογικών διαπραγματεύσεων και συμβάσεων, την περιστολή των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων και την πλήρη απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων.

Με αφορμή τα δύο πρώτα μνημόνια, ο ΣΕΒ γράφει στην έκθεσή του ότι οι αντεργατικές ανατροπές επιβλήθηκαν από την ανάγκη των επιχειρήσεων για μεγαλύτερη ευελιξία, προκειμένου να γίνουν πιο ανταγωνιστικές.

Τον ίδιο ακριβώς στόχο περιγράφει και το τρίτο μνημόνιο, με την υποσημείωση μάλιστα ότι κανένα από τα μέτρα που θα νομοθετήσει η κυβέρνηση δεν πρέπει να θυμίζει το προηγούμενο καθεστώς. Μιλάμε δηλαδή για νέα σαρωτική επίθεση, όσο κι αν προσπαθεί ο πρωθυπουργός, ο Γ. Κατρούγκαλος, και άλλοι υπουργοί να θολώσουν τα νερά με αστειότητες περί «κόκκινων γραμμών», όπως αυτές που ...κράτησε η κυβέρνηση στη διαπραγμάτευση για το Ασφαλιστικό ή για τα «κόκκινα» δάνεια.

Μάλιστα, ο Γ. Κατρούγκαλος επιχειρεί και την εξής λαθροχειρία: Χρεώνοντας τις διαρροές για το ενδεχόμενο κατάργησης του 13ου και 14ου μισθού στους μεγαλοεργοδότες και τους δανειστές, προσπαθεί να παρουσιάσει την κυβέρνηση ως «αθώα του αίματος» της επερχόμενης αντεργατικής μεταρρύθμισης.

Κρύβει μ' αυτόν τον τρόπο ότι οι ανατροπές στο σύνολό τους εκφράζουν απαιτήσεις και ανάγκες του κεφαλαίου, υπηρετούν το στόχο της καπιταλιστικής ανάκαμψης, πάνω στον οποίο εργάζεται η κυβέρνηση, νομοθετώντας μέτρα που θα δώσουν ώθηση στην ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων.

Ας αφήσουν, λοιπόν, τα «σάπια», που τα έχει ξανακούσει ο λαός σε κάθε προηγούμενη φάση της διαπραγμάτευσης, ότι οι δανειστές και η εργοδοσία θέλουν σκληρά μέτρα και η κυβέρνηση δήθεν αντιστέκεται. Ολοι μαζί, αξεχώριστα, επιτίθενται στους εργαζόμενους και αυτή η κυβέρνηση έχει πάρει απ' όλους (ΣΕΒ, ΕΕ, ΔΝΤ) τα εύσημα για τις αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις που προωθεί.

Οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα έχουν τώρα το λόγο. Είναι βέβαιο ότι τους επόμενους μήνες θα δουν πολλά τα μάτια μας, στην προσπάθεια της κυβέρνησης να θολώσει τον ταξικό χαρακτήρα των μέτρων που σχεδιάζει. Χρειάζεται επαγρύπνηση και ετοιμότητα, συσπείρωση στα ταξικά συνδικάτα και καλή οργάνωση, για να απαντηθεί αποφασιστικά κάθε απόπειρα να νομοθετηθούν τα νέα μέτρα.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ