Τετάρτη 29 Δεκεμβρίου 2010

10 ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΕΡΑΤΕΑ ΠΟΥ ΖΗΤΟΥΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ...

στοχασμός-πολιτική

ΣΧΕΤΙΚΟ: Να φύγουν ΤΩΡΑ οι πραίτορες του καθεστώτος από την Κερατέα!

1. Είναι η δεν είναι βαρβαρότητα η επιδρομή των ΜΑΤ και 600 αστυνομικών ως στρατός κατοχής στις 4 τα ξημερώματα το Σάββατο 11 Δεκεμβρίου κατά των κατοίκων μιας ολόκληρης πόλης της Κερατέας που αντιστέκονται επειδή η Κυβέρνηση θέλει να δημιουργήσει χωματερή ΧΥΤΑ στον αρχαιολογικό χώρο του Οβριόκαστρου;

2. Είναι ή δεν είναι αθλιότητα να ξυλοκοπούνται άγρια και να ποδοπατούνται από τα ΜΑΤ ο Δήμαρχος Κερατέας Σταύρος Ιατρού, ηλικιωμένοι, νέα παιδιά, γυναίκες, δημοσιογράφοι; Να εκτοξεύονται εναντίον των διαδηλωτών άφθονα χημικά, δακρυγόνα, σπρέι πιπεριού; Να χρησιμοποιείται μετά στην Σεούλ και την Στουτγκαρδη, σε Πανελλήνια πρώτη το θωρακισμένο όχημα – κανονάκι που εκτοξεύει νερό που τυφλώνει

3. Είναι ή δεν είναι αδικία να αρχίζει δημόσιο έργο με την καταπάτηση ιδιωτικών εκτάσεων που δεν έχουν απαλλοτριωθεί; Γιατί δεν εφαρμόζεται η απόφαση του Ειρηνοδικείου Λαυρίου (29/12/2010) που έκανε δεκτά τα ασφαλιστικά μέτρα, νομής ιδιοκτητών;

4. Τι νόημα έχουν οι αποφάσεις των Υπουργών Πολιτισμού και του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου που προστατεύουν τον αρχαιολογικό χώρο του ...Οβριόκαστρου (ΦΕΚ 852/Β/3-9-1980 και 1070/Β/29-12-1995); Γιατί ο Εισαγγελέας δεν ολοκληρώνει την προκαταρκτική εξέταση με βάση το βιβλίο «Ο ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ ΤΟΥ ΟΒΡΙΟΚΑΣΤΡΟΥ ΚΕΡΑΤΕΑΣ» (έκδοση Δήμου Κερατέας – Νομαρχίας Αν. Αττικής ) που του έστειλε τον Φεβρουάριο του 2008 ο τότε υπουργός Δικαιοσύνης κ. Χατζηγάκης;
5. Είναι ή δεν είναι υποκρισία, από την μια όλο το σύστημα εκπαίδευσης της χώρας μας να επικεντρώνεται στον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό κι από την άλλη το κράτος υποκύπτοντας στα συμφέροντα των γνωστών εργολάβων να τον πετάει στα σκουπίδια;

6. Είναι ή δεν είναι εξωφρενικό να δίνεται η χαριστική βολή στα Μεσόγεια και την Λαυρεωτική που είναι τόπος εξοχής, θέρετρο και ανάσα των Αθηναίων;

7. Πως θα ένιωθε ο μεγάλος εργολάβος και οι πολιτικοί των δύο μεγάλων κομμάτων αν έβλεπαν τα ΜΑΤ 500 μέτρα από το σπίτι τους, στα βόρεια προάστια που κατοικούν ή όπου κατοικούν; Θα δέχονταν να τους επιβάλουν με το ASTE NTOUA (αρβανίτικα σημαίνει: έτσι θέλω ) μία χωματερή;

8. Γιατί έχουν καταπιεί την γλώσσα τους οι δημοσιογράφοι, κοκοράκια του MEGA(εργολαβικόν) και των περισσότερων τηλεοπτικών καναλιών; Οι κύριοι των εφημερίδων ΕΘΝΟΣ, ΝΕΑ δεν ξέρουν τίποτα για την Κερατέα; Αυτή είναι η δημοκρατία των μέσων η ελεύθερη δημοσιογραφία;

9. Γιατί οι υπεύθυνοι αναφέρουν προς κάθε κατεύθυνση ότι πρόκειται για ΧΥΤΥ και πρόσφατα για ΧΥΤ, ενώ ο νόμος, ο περιφερειακός σχεδιασμός, η δημοπράτηση έχουν γίνει αποκλειστικά για ΧΥΤΑ;

10. Όλη η Γαλατία βρίσκεται υπό Ρωμαϊκή κατοχή… ΌΛΗ;

ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΤΗΣ ΚΕΡΑΤΕΑΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΧΥΤΑ


Υ.Γ.1 - Στο 10ο ερώτημα δανεισμένο από τον ΑΣΤΕΡΙΞ απαντάμε: ΟΧΙ ένα χωριό ανένταχτων αντιστέκεται και θα αντιστέκεται για πάντα στους εισβολείς και η ζωή δεν θα είναι εύκολη για τους Ρωμαίους λεωγενάριους που φυλάνε 3 μηχανήματα του Μπόμπολα

Υ.Γ.2 - Για την θετική απόφαση του Ειρηνοδικείου θα έχουμε νεότερα αργότερα. Άλλη μια νίκη... 

Υ.Γ.3 - Ευχόμαστε γρήγορα περαστικά στους 4 φίλους μας που έπεσαν θύματα τροχαίου χθες το βράδυ...
http://antixyta.blogspot.com/2010/12/10.html

Η πτώση Βαλκάνιων ηγετών


Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ


Ξαφνικά, άρχισαν να σημειώνονται καταιγιστικές εξελίξεις γύρω από Βαλκάνιους πολιτικούς ηγέτες. Εξελίξεις επώδυνες, που τείνουν να ανατρέψουν εκ βάθρων την πολιτική σκηνή ορισμένων χωρών της περιοχής μας. Δεν χρειάστηκαν ούτε καν δύο εβδομάδες για να αρχίσουν να περιδινίζονται σε πολιτικές κρίσεις διαφορετικής έντασης η Κροατία, το Κόσοβο, το Μαυροβούνιο, η Αλβανία.

Οργή λαού, αδιαφορία πρωθυπουργού

Η αρχή έγινε την Πέμπτη, 9 Δεκεμβρίου 2010, στον αυτοκινητόδρομο που οδηγεί από την Κροατία στη Σλοβενία, στον μεθοριακό σταθμό Μπρεγκάνα. Εκπληκτοι οι συνοριακοί φρουροί είδαν να περνάει με το αυτοκίνητό του ο επί πεντέμισι χρόνια τέως πρωθυπουργός Ιβο Σάναντερ. Λίγες ώρες αργότερα ο γενικός εισαγγελέας υπέβαλε αίτημα στη Βουλή για άρση της βουλευτικής ασυλίας του Σάναντερ, το οποίο ικανοποιήθηκε ακαριαία και μάλιστα με ομόφωνη (!) απόφαση του κοινοβουλίου. «Υποψίες για διαφθορά» ανέφερε ο εισαγγελέας.

Την Παρασκευή, 10 Δεκεμβρίου, ο Σάναντερ συνελήφθη σε αυτοκινητόδρομο της Αυστρίας, ενώ οδηγούσε. Εκτοτε κρατείται. Το Ζάγκρεμπ ζήτησε αμέσως την έκδοσή του, αλλά η Βιέννη δεν βιάζεται να τον εκδώσει στην Κροατία. Προχθές, αυστριακό δικαστήριο αποφάσισε παράταση της κράτησής του στην Αυστρία για τουλάχιστον έναν μήνα ακόμη, ενώ Αυστριακοί ανακριτές άρχισαν έρευνα, καθώς υπάρχουν ενδείξεις ότι ο τέως πρωθυπουργός της Κροατίας εμπλέκεται σε ξέπλυμα «μαύρου» χρήματος μέσω και αυστριακών τραπεζών!

Δύο μέρες αργότερα, την Κυριακή 12 Δεκεμβρίου, έγιναν εκλογές στο Κόσοβο. Ο πρωθυπουργός Χασίμ Θάτσι νίκησε. Το κόμμα του ήρθε πρώτο με 33,5% εν μέσω κατηγοριών για νοθεία. Ο σχηματισμός κυβέρνησης όμως είναι περίπλοκη υπόθεση.

Μόλις διαπιστώθηκε η πολιτική αποδυνάμωση του Θάτσι, ήρθε το χτύπημα από το εξωτερικό. Την Τρίτη, 14 Δεκεμβρίου 2010, δημοσιοποιήθηκε έκθεση του Συμβουλίου της Ευρώπης που κατηγορεί τον Θάτσι ευθέως για συμμετοχή ως αρχηγικό στέλεχος σε αλβανοκοσοβάρικη εγκληματική συμμορία που απήγαγε, μετέφερε στη Βόρεια Αλβανία και δολοφόνησε εκατοντάδες Σέρβους, για να πουλήσει τα όργανά τους για μεταμοσχεύσεις!

Ηιστορία είναι δέκα και πλέον χρόνια παλιά. Οι κατηγορίες πιθανότατα ευσταθούν. Οι Ευρωπαίοι τα ήξεραν από τότε αυτά τα εγκλήματα, αλλά μαζί με τους Αμερικανούς τα είχαν συγκαλύψει, γιατί το κύριο πολιτικό τους κίνητρο ήταν η απόσπαση του Κοσόβου από τη Σερβία και η ανακήρυξή του σε ανεξάρτητο κράτος. Ο Θάτσι τούς ήταν απαραίτητος σε αυτή την επιχείρηση, γι’ αυτό και τον κάλυψαν και τον αναγνώρισαν ως κορυφαία πολιτική και δη ηγετική προσωπικότητα του Κοσόβου.

Εύλογο επομένως το ερώτημα: ποιος και γιατί ανασύρει τώρα αυτή την παλιά ιστορία; Ποιο πολιτικό στόχο τίνος κράτους εξυπηρετεί η επιδιωκόμενη περιθωριοποίηση, αν όχι εξαφάνιση του Θάτσι από το κεντρικό πολιτικό σκηνικό του Κοσόβου; Γιατί βεβαίως είναι αδύνατον πλέον να συνομιλεί η ΕΕ με έναν πρωθυπουργό - εγκληματία και μάλιστα τόσο ειδεχθή! Η παράξενη αυτή βαλκανική ιστορία έχει και συνέχεια. Την Παρασκευή, 17 Δεκεμβρίου, η σύνοδος κορυφής της ΕΕ επισημοποίησε την απόφασή της να χορηγήσει στο Μαυροβούνιο το καθεστώς χώρας υποψήφιας προς ένταξη στην ΕΕ.

Την Τρίτη, 21 Δεκεμβρίου, νέα πολιτική βόμβα: παραιτείται απροσδόκητα ο επί σχεδόν εικοσαετία πρωθυπουργός, πρόεδρος και εν γένει απόλυτος πολιτικός κυρίαρχος του Μαυροβουνίου, Μίλο Τζουκάνοβιτς, παρόλο που είναι νεότατος για πολιτικός - μόλις 49 χρόνων σήμερα!

Επισήμως δηλώνει ότι παραιτείται επειδή ολοκλήρωσε όλους τους πολιτικούς στόχους της ζωής του: αφού οδήγησε το Μαυροβούνιο στην ανεξαρτησία το 2006, τώρα το οδήγησε και στον προθάλαμο της ΕΕ. Οι επαΐοντες όμως εκτιμούν ότι ο Τζουκάνοβιτς έλαβε αμέσως και κατανόησε πλήρως το μήνυμα της «υπόθεσης Θάτσι». Οι ειδικοί γνωρίζουν ότι ο Μίλο Τζουκάνοβιτς κατηγορείται ως πλήρως αναμεμειγμένος -και δη σε αρχηγικές θέσεις- σε κυκλώματα λαθρεμπορίας όπλων, ναρκωτικών, τσιγάρων κ.λπ. σε συνεργασία ακόμη και με την ιταλική μαφία! Υπάρχουν παλαιότερα εντάλματα εναντίον του. Ετσι, προτίμησε να παραιτηθεί ο ίδιος αντί να περιμένει να ξαναβγούν τα εντάλματα στην επιφάνεια.

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ
Ο Μπερίσα μαζί με τον Θάτσι

Η Σερβία προσπάθησε να αξιοποιήσει τις εξελίξεις αυτές. Μέσω της εφημερίδας «Πολίτικα», το Βελιγράδι επαναφέρει έκθεση της σερβικής εισαγγελίας που ισχυρίζεται ότι ο Αλβανός πρωθυπουργός Σαλί Μπερίσα ήταν επικεφαλής του λαθρεμπορίου όπλων προς τον UCK κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης στο Κόσοβο. Γνωρίζοντας ότι αυτό είναι πολιτικά φυσιολογικό, οι Σέρβοι προσπαθούν να εμφανίσουν τον Μπερίσα ως συνένοχο του Θάτσι και στο αποτρόπαιο εμπόριο οργάνων. Η έκθεση θα ήταν άνευ σημασίας, αν η σημερινή σερβική κυβέρνηση δεν ήταν τυφλό όργανο της Γερμανίας. Αυτό ίσως κάτι σημαίνει.

H συνέντευξη του φοιτητή Jody McIntyre για το φοιτητικό ξεσηκωμό στην Αγγλία

Τι είπε ο φοιτητής με το αναπηρικό καροτσάκι  που δέχτηκε επίθεση από την αστυνομία

Τρίτη 28 Δεκεμβρίου 2010

Καταγγελίες-σοκ στη Βουλή για τον Α. Βγενόπουλο!

sofokleous10


vgenopoulossssΣε καταγγελίες που προκάλεσαν σοκ στους βουλευτές της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας, κάνοντας τον κ. Γ. Φλωρίδη να μιλήσει για «κλασική μαφιόζικη λειτουργία», προχώρησε ο πρόεδρος του Ερυθρού Σταυρού, Ανδρέας Μαρτίνης, κατά του κ. Ανδρέα Βγενόπουλου, δίνοντας συνέχεια στην αντιπαράθεση των δύο ανδρών για το δάνειο της Marfin Egnatia Bank προς το νοσοκομείο Ερρίκος Ντυνάν, που ο κ. Μαρτίνης έχει καταγγέλλει ότι αποτέλεσε αντικείμενο εκβιαστικών πρακτικών και μεθοδεύσεων από την πλευρά Βγενόπουλου.
Εξεταζόμενος πρόσφατα ο κ. Μαρτίνης από την Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής, προεδρεύοντος του κ. Μιλτιάδη Παπαϊωάννου, επανήλθε στις καταγγελίες του, ότι ο κ. Βγενόπουλος προχώρησε σε καταγγελία του δανείου της Marfin Popular Bank προς το Ερρίκος Ντυνάν, χωρίς να έχει καθυστερήσει έστω μία δόση, την ίδια περίοδο που το νοσοκομείο του Ερυθρού Σταυρού συνέπραξε με ιδιωτικό ίδρυμα (το «Ιατρικό Κέντρο») για να δημιουργήσει νέο μαιευτήριο –ως γνωστόν, η Marfin Investment Group ελέγχει τα μαιευτήρια «Μητέρα» και «Λητώ».
Προκαλώντας έκπληξη στον πρόεδρο της Επιτροπής, κ. Παπαιωάννου, ο κ. Μαρτίνης χαρακτήρισε ως «παρωνυχίδα» τις οφειλές του Δημοσίου προς το Ερρίκος Ντυνάν, που φέρονται να υπερβαίνουν τα 44 εκατ. ευρώ, για να τονίσει ότι το σοβαρότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει σήμερα το νοσοκομείο πηγάζει από τη σχέση του με το τραπεζικό συγκρότημα της Marfin Popular Bank.
Έκανα το σφάλμα να αλλάξω τράπεζα και από την Alpha να πάω στη Marfin με πολύ καλό επιτόκιο πράγματι, τόνισε στους βουλευτές ο κ. Μαρτίνης. Και εξιστόρησε πώς, όταν συνέπραξε το Ερρίκος Ντυνάν με άλλο ιδιωτικό ίδρυμα, με την άδεια του υπουργείου Υγείας, ο κ. Βγενόπουλος κατήγγειλε τη δανειακή σύμβαση, χωρίς να έχει καθυστερήσει μία δόση.
Η τράπεζα, όπως τόνισε ο κ. Μαρτίνης, εξέδωσε διαταγή πληρωμής την οποία δεν εκτελεί, για να μην μπορεί το Ερρίκος Ντυνάν να προσφύγει στα δικαστήρια και να απαλλαγεί απ’ αυτόν τον «βρόχο». Προς έκπληξη των βουλευτών, ο κ. Μαρτίνης ανέφερε, ότι προσέφυγε στη Δικαιοσύνη, με μηνυτήρια αναφορά για εκβίαση και ήδη έχουν καταθέσει μέλη της διοίκησης του Ερυθρού Σταυρού και του Ερρίκος Ντυνάν και άλλοι μάρτυρες, αλλά υπάρχει εμπόδιο στο ότι δεν είναι γνωστό αν ο κ. Βγενόπουλος είναι νομικά υπεύθυνος της Marfin Popular Bank!
 Η Δικαιοσύνη, όπως ανέφερε ο κ. Μαρτίνης, δεν μπορεί να βρει ποιος είναι υπεύθυνος και εξ αυτού του λόγου υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο οι καταγγελίες να καταλήξουν στο αρχείο! Ο κ. Βγενόπουλος, όπως είπε χαρακτηριστικά ο πρόεδρος του Ερυθρού Σταυρού, τον επισκέπτεται στο γραφείο του, ο ίδιος ο κ. Μαρτίνης ανταποδίδει τις επισκέψεις, αλλά νομικά δεν είναι υπαρκτό πρόσωπο, ως εκπρόσωπος της τράπεζας, και δεν μπορεί να κληθεί, τουλάχιστον μέχρι τώρα, ούτε για να καταθέσει!
Στις μέχρι τώρα διαπραγματεύσεις των δύο πλευρών, σύμφωνα με όσα κατέθεσε ο κ. Μαρτίνης, η τράπεζα έχει ζητήσει διπλασιασμό του επιτοκίου του δανείου, αλλά και να δεσμευθούν πρόσθετες διασφαλίσεις, παρότι το δάνειο είναι ύψους 78 εκατ. ευρώ και η αξία του Ερρίκος Ντυνάν έχει αποτιμηθεί στα 214 εκατ. ευρώ από την ίδια την τράπεζα. Ο κ. Μαρτίνης αρνήθηκε αυτές τις προτάσεις, τονίζοντας στον κ. Βγενόπουλο ότι θα συνιστούσε απιστία εκ μέρους του έναντι του κοινωφελούς ιδρύματος, αν δεχόταν τέτοια τροποποίηση των όρων δανεισμού.
Όπως είπε, προσέφυγε στην προϊσταμένη της Εισαγγελίας Πρωτοδικών, έλαβε τη διαβεβαίωση ότι η υπόθεση θα διερευνηθεί, αλλά ίσως να χρειασθεί δικαστική συνδρομή από την Κύπρο, για να διαπιστωθεί αν ο κ. Βγενόπουλος πράγματι εκπροσωπεί την τράπεζα! Κατόπιν τούτου, εκτίμησε ο κ. Μαρτίνης, δεν αποκλείεται η υπόθεση να καταλήξει στο αρχείο, εάν κριθεί ότι ο κ. Βγενόπουλος δεν ενήργησε εκπροσωπώντας νόμιμα την τράπεζα.
Λαμβάνοντας το λόγο, ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, κ. Γιώργος Φλωρίδης, καλός γνώστης από τις θέσεις που κατείχε στο παρελθόν των θεμάτων της Υγείας, αλλά και της λειτουργίας του τραπεζικού συστήματος, τόνισε προς τον κ. Μαρτίνη, ότι αυτά που περιέγραψε είναι μια κλασική μαφιόζικη λειτουργία. Ρώτησε μάλιστα τον κ. Μαρτίνη αν απευθύνθηκε ερώτημα στην Τράπεζα της Ελλάδος, σχετικά με την εκπροσώπηση της Marfin Popular Bank στην Ελλάδα, για να λάβει την απάντηση ότι σχετικό ερώτημα πράγματι έχει σταλεί.
«Εμάς μας ενδιαφέρει ότι εσείς ισχυρίζεστε ότι δέχεστε έναν εκβιασμό από μια τράπεζα, αυτού του τύπου που περιγράψατε. Η τράπεζα, λοιπόν, αυτή είναι αδύνατον να μην εκπροσωπείται νομικά από φυσικά πρόσωπα, τα οποία να είναι γνωστά, οπωσδήποτε στην Τράπεζα της Ελλάδος», ήταν το σχόλιο του κ. Φλωρίδη. Με τη σύμφωνη γνώμη του προέδρου της Εξεταστικής, κ. Παπαϊωάννου, αποφασίσθηκε τελικά να σταλούν τα πρακτικά της συζήτησης στο διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, κ. Γ. Προβόπουλο, αλλά και στον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, ώστε να διερευνηθεί το ζήτημα της εκπροσώπησης της Marfin Popular Bank στην Ελλάδα.

Κυριακή 26 Δεκεμβρίου 2010

Δημοκρατία ή βία

youpayyourcrisis

Ενα φρικτό δόγμα κάνει την εμφάνισή του στους ηγετικούς πολιτικούς κύκλους της Ευρώπης: η περιφρόνηση της θέλησης των λαών. 
 
ΠΗΓΗ: ΕΘΝΟΣ
του Γ. Δελαστίκ
Ξυλοφορτώνεται στην Αθήνα από τυχαίους διαδηλωτές ο Κωστής Χατζηδάκης, πρώην υπουργός επί κυβέρνησης Καραμανλή, όταν επιχειρεί αλαζονικά να περάσει μέσα από το πλήθος. Γης Μαδιάμ η Ρώμη από διαδηλωτές μόλις ο πρωθυπουργός Σίλβιο Μπερλουσκόνι επιβιώνει, για τρεις ψήφους, πρότασης μομφής, έχοντας εξαγοράσει βουλευτές της αντιπολίτευσης. Σοκ και δέος για τον πρίγκιπα Κάρολο και τη δούκισσα Καμίλα στο Λονδίνο όταν εξαγριωμένοι φοιτητές επιτίθενται εναντίον της λιμουζίνας, με την οποία περνούν επιδεικτικά μέσα από τις γραμμές τους για να πάνε στο θέατρο. Δεκάδες νεκροί στην Ακτή Ελεφαντοστού, όταν οπαδοί του νικητή των προεδρικών εκλογών Αλασάν Ουταρά συγκρούονται με τον στρατό που παραμένει πιστός στον ηττηθέντα πρόεδρο Λοράν Γκμπαγκμπό, ο οποίος? αρνείται να παραδώσει την εξουσία!


Κύμα πολιτικής βίας αρχίζει να σαρώνει τις χώρες της Ευρώπης και του υπόλοιπου κόσμου. Ολοένα και μεγαλύτερα τμήματα των ευρωπαϊκών κοινωνιών αισθάνονται απόγνωση, οργή και έλλειψη κάθε ελπίδας πολιτικής διεξόδου. Οι κυβερνήσεις γκρεμίζουν αδίστακτα το κοινωνικό κράτος που γνωρίσαμε.
Σχίζουν το κοινωνικό συμβόλαιο βάσει του οποίου οι καπιταλιστικές χώρες της Δυτικής Ευρώπης επέτρεψαν τη σταδιακή βελτίωση της ζωής του τεράστιου όγκου των εργαζομένων τουλάχιστον κατά τα τελευταία εξήντα χρόνια. Ονομαστικά αυξανόμενοι μισθοί, δωρεάν παιδεία, δωρεάν υγεία, κοινωνικές παροχές - τα πάντα πλέον αμφισβητούνται. Τα πιο παρασιτικά και επιθετικά τμήματα του κεφαλαίου, αυτά του χρηματοπιστωτικού συστήματος, ενσωματώνουν, καθυποτάσσουν και μεταλλάσσουν και το παραγωγικό κεφάλαιο και από κοινού επιδιώκουν να πάρουν τα πάντα πίσω από τους εργαζόμενους.
Δεξιές ή «σοσιαλιστικές» οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις υποτάσσονται και ακολουθούν την ίδια πολιτική. Η δεξιά κυβέρνηση της Αγγλίας τριπλασιάζει τα δίδακτρα στα πανεπιστήμια για να φράξει τον δρόμο προς αυτά στα παιδιά που προέρχονται από τα ασθενέστερα οικονομικά στρώματα. Οι σοσιαλιστικές κυβερνήσεις της Ελλάδας, της Ισπανίας και της Πορτογαλίας κόβουν τους μισθούς και τις συντάξεις για να ξαναρίξουν τους λαούς τους στη φτώχεια των δεκαετιών του 1960 και του 1970, όταν πήγαιναν κατά εκατομμύρια μετανάστες στις χώρες της Κεντρικής και της Βόρειας Ευρώπης.
Ενα φρικτό δόγμα κάνει την εμφάνισή του στους ηγετικούς πολιτικούς κύκλους της Ευρώπης: η περιφρόνηση της θέλησης των λαών. Ζαλισμένοι καθώς είναι οι πολίτες από τη συμφορά που τους βρήκε, αδυνατώντας να συνειδητοποιήσουν ότι η υποβάθμιση της ζωής τους είναι για πάντα και όχι προσωρινή, δεν αντιδρούν με σφοδρότητα και βιαιότητα ανάλογη της επίθεσης που δέχονται. Δεν ανατρέπουν βίαια, με εξεγέρσεις, κυβερνήσεις. Δεν πυρπολούν κοινοβούλια και δημόσια κτίρια. Δεν λιντσάρουν πολιτικούς. Αρκούνται σε παραδοσιακές μορφές δημοκρατικής έκφρασης της οργής τους: απεργίες, διαδηλώσεις, πορείες. Αυτό αποθρασύνει τους πολιτικούς.
«Αδιαφορώ για το πολιτικό κόστος», δηλώνουν αλαζονικά, όταν η κοινωνία ξεσηκώνεται εναντίον της πολιτικής τους. Πρόκειται για ανατριχιαστικά ολοκληρωτική νοοτροπία, η οποία αφαιρεί από το δημοκρατικό πολίτευμα κάθε περιεχόμενο. Το μετατρέπει σε κενό κέλυφος. Η νομιμοποίηση μιας κυβέρνησης στις συνειδήσεις των πολιτών δεν απορρέει μόνο από την εκλογή της αλλά πρωτίστως από τη διαρκή προσπάθειά της να διαπιστώνει τις διαθέσεις του λαού και να υπηρετεί τα συμφέροντά του εναρμονιζόμενη με τη λαϊκή βούληση.
Στη βία οδηγεί αναπότρεπτα το αποκρουστικό δόγμα «αδιαφορώ για το πολιτικό κόστος» που χρησιμοποιείται για να δικαιολογήσει βαθύτατα αντιλαϊκές πολιτικές. Οδηγεί στη βία επειδή αναιρεί θεμελιώδεις κανόνες της δημοκρατίας. Βαθμιαία οι πολίτες πείθονται ότι οι ειρηνικές διαδηλώσεις δεν φέρνουν κανένα αποτέλεσμα. Αρχικά αδρανοποιούνται και στη συνέχεια οι πιο αποφασισμένοι περνούν σε πιο βίαιες μορφές αντίδρασης.
Η κοινωνική νομιμοποίηση της βίας είναι η σοβαρότερη συνέπεια αυτής της πολιτικής εξέλιξης. Εκατομμύρια πολίτες δεν έχουν το θάρρος να περάσουν οι ίδιοι σε βίαιες μορφές δράσης. Συμφωνούν απολύτως όμως και εγκρίνουν τέτοιου είδους δραστηριότητες όσων τολμούν. Η κυβέρνηση φυσικά αδιαφορεί γι' αυτές τις διεργασίες. Ισα ίσα που νομίζει ότι τη βολεύουν...

Παρασκευή 24 Δεκεμβρίου 2010

Γολγοθάς χωρίς τέλος για την εργατική τάξη

βαθύ κόκκινο
Ηταν πάρα πολύ ουσιαστικά τα όσα ακούστηκαν στο χθεσινό δελτίο ειδήσεων του contra chanel από τον οικονομολόγο-αναλυτή Δημήτρη Καζάκη (Δείτε το βίντεο). Αυτές οι πληροφορίες και εκτιμήσεις δεν βρίσκουν χώρο να φιλοξενηθούν σε εφημερίδες (εξαίρεση το «Ποντίκι») και μεγάλα τηλεοπτικά κανάλια.

Δεν είναι τυχαίο που σε πολιτικές εκπομπές όπως του Πρετεντέρη ή του Χατζηνικολάου ενώ μπορείς να συναντήσεις τους πιο τυχάρπαστους πολιτικάντηδες για τον Δ. Καζάκη δεν υπάρχει χώρος. Και ο λόγος είναι ευνόητος.

Ενδιαφέρουσα είναι επίσης η ανταπόκριση δημοσιογράφου από την Ρουμανία –υπάρχει στο ίδιο βίντεο που παραθέτουμε- ο οποίος με αφορμή την τελευταία αυτοκτονία που έγινε στην Ρουμανία περιγράφει την κατάσταση που έχει επικρατήσει σ’ αυτή την χώρα με την έλευση του ΔΝΤ.

Πέμπτη 23 Δεκεμβρίου 2010

Ανήγγειλαν ... πτώχευση

βαθύ κόκκινο

 
Του Δημήτρη Καζάκη*
 «Η Ελλάδα έγινε και πάλι αξιόπιστος συνομιλητής, κάτι που κατορθώσαμε με σκληρή και συστηματική δουλειά. Ξέραμε ότι η κρίση στη χώρα μας είχε βασικά αίτια και ρίζες σε αντιλήψεις και πρακτικές που χρειάζονταν να αλλάξουν. Και αυτό κάνουμε. Αλλάζουμε την Ελλάδα».
Τα παραπάνω δήλωσε ο πρωθυπουργός λίγο μετά τη λήξη της Συνόδου Κορυφής των ηγετών της Ε.Ε. την περασμένη Πέμπτη και Παρασκευή στις Βρυξέλλες.

Λίγες ημέρες μετά, η Fitch Ratings ανακοίνωσε ότι η πιστοληπτική ικανότητα της Ελλάδας δεν πρόκειται απλώς να υποβαθμιστεί ακόμη περισσότερο, αλλά ουσιαστικά θα μηδενιστεί. Αυτό θα συμβεί μέσα στις επόμενες έξι εβδομάδες, αφού οι ειδικοί της εξετάσουν την «πολιτική θέληση και την ικανότητα του ελληνικού κράτους» να προωθήσει τα μέτρα λιτότητας. Η Fich είναι η μόνη που διατηρεί την Ελλάδα σε ΒΒΒ- βαθμό πιστοληπτικής ικανότητας, ο οποίος είναι ο χαμηλότερος στην κλίμακα της εταιρείας. Οι άλλες δύο εταιρείες που βαθμολογούν την πιστοληπτική ικανότητα των κρατών, η Moody's Investors Service και η Standard & Poor's, έχουν ήδη ουσιαστικά μηδενίσει την Ελλάδα.
Αυτό σημαίνει ότι οι πόρτες των διεθνών αγορών κεφαλαίου είναι και θα παραμείνουν κλειστές για την κυβέρνηση. Με άλλα λόγια, η χώρα τελεί υπό απόλυτη διεθνή απομόνωση. Αυτό εννοεί ο κ. πρωθυπουργός όταν λέει ότι η Ελλάδα έγινε και πάλι «αξιόπιστος συνομιλητής»;
Η απομόνωση της χώρας θα ενταθεί το επόμενο διάστημα, μια και οι αγορές θα πιέζουν όλο και περισσότερο για την ένταξη στον «μηχανισμό στήριξης» της Πορτογαλίας, της Ισπανίας, του Βελγίου και των άλλων θυμάτων του κερδοσκοπικού παροξυσμού με τον διεθνή δανεισμό.

Την ίδια ώρα, οι δανειακές ανάγκες της ελληνικής κυβέρνησης για το 2011 ανέρχονται σε πάνω από 92 δισ. ευρώ, με τις δόσεις από την τρόικα να ανέρχονται σε 44 δισ., σύμφωνα με τον αρχικό προγραμματισμό της δανειακής σύμβασης.
Αν και η τελευταία έκθεση του ΔΝΤ ανεβάζει το σύνολο των δόσεων σε 46,5 δισ. για το 2011, χωρίς να εξηγεί κανείς πόθεν η συγκεκριμένη αύξηση. Όπως και να έχει, υπολείπονται τουλάχιστον 45 -46 δισ. για τη χρηματοδότηση της ελληνικής κυβέρνησης, τα οποία πρέπει να βρεθούν από νέο δανεισμό μέσα στο 2011. Η κυβέρνηση στον προϋπολογισμό που έχει καταθέσει θεωρεί ότι τα 22 δισ. από αυτά θα βρεθούν από βραχυπρόθεσμο δανεισμό, δηλαδή eurocommercial paper, τρίμηνα και εξάμηνα έντοκα γραμμάτια. Τα υπόλοιπα 23 με 24 δισ. πόθεν;

Προϋπολογισμός φαλιμέντου

Μήπως μ' αυτά και μ' αυτά στήνεται το σκηνικό της επίσημης πτώχευσης της Ελλάδας περίπου στις αρχές της άνοιξης, όταν θα είναι πλέον αδύνατο να χρηματοδοτηθούν οι δημοσιονομικές ανάγκες της χώρας;

Επίσημα ο κρατικός προϋπολογισμός εκτιμά τακτικά έσοδα της τάξης των 55,6 δισ. ευρώ, όταν τα φετινά υπολογίζεται ότι μόλις θα ξεπεράσουν τα 51 (από 55,2 που προϋπολογίζονταν αρχικά). Η αλήθεια είναι ότι με βάση την κάθετη πτώση της εγχώριας κατανάλωσης, αλλά και του βαθμού απόδοσης των εισπρακτικών μέτρων μέσα στο 2010, τα τακτικά έσοδα του προϋπολογισμού για το 2011 είναι πολύ συζητήσιμο αν θα μπορέσουν να ξεπεράσουν τα 50 δισ. ευρώ.
Από την άλλη μεριά, οι βασικές τακτικές δαπάνες του κρατικού προϋπολογισμού μέσα στο 2011 προβλέπεται να είναι 21,6 δισ. ευρώ σε μισθούς και συντάξεις του Δημοσίου. Επίσης άλλα 16 δισ. προβλέπονται για δαπάνες σε ασφάλιση και Υγεία, από τις οποίες τα 10,7 είναι η κρατική επιδότηση των ασφαλιστικών ταμείων και 1,65 η επιδότηση του ελλείμματος των κρατικών νοσοκομείων. Έτσι, οι καθαρές κρατικές δαπάνες για την Υγεία προβλέπεται για το 2011 να φτάσουν γύρω στα 3,65 δισ., όταν μέχρι και το 2009 ανέρχονταν τουλάχιστον στο διπλάσιο. Επομένως, η χρηματοδότηση του συστήματος Υγείας φτάνει - δεν φτάνει μέχρι και τα μέσα του 2011.

Το ίδιο μπορεί να παρατηρήσει κανείς και για τις δαπάνες για Παιδεία, οι οποίες υπέστησαν μείωση πάνω από 9,2% το 2010 συγκριτικά με το 2009 και θα υποστούν περαιτέρω μείωση 3% το 2011. Οι δαπάνες αυτές προβλέπεται να φτάσουν τα 6,2 δισ. ευρώτο 2011, από 7,1 το 2009. Τέλος, στον προϋπολογισμό εξακολουθεί να υπάρχει ένα εντελώς αδιευκρίνιστο κονδύλι που αποκαλείται «γενικές κρατικές δαπάνες», το μόνο που γνωρίζει σημαντική αύξηση μέσα στο 2011 κατά 7,4%.

Οι «γενικές κρατικές δαπάνες» θα ανέλθουν στα 11,2 δισ. ευρώ και αποτελούν κονδύλια που διαχειρίζεται η κυβέρνηση χωρίς επίσημη αιτιολογία, χωρίς δηλαδή να προϋπολογίζονται για συγκεκριμένο σκοπό.

Το ότι το 22% των τακτικών εσόδων του προϋπολογισμού ξοδεύεται μέσα από αδιευκρίνιστες «γενικές κρατικές δαπάνες» σηματοδοτεί τον παρασιτικό και εντελώς αδιαφανή χαρακτήρα της δημοσιονομικής διαχείρισης. Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι οι προβλεπόμενες δαπάνες για τόκους και λοιπές δαπάνες του δημόσιου χρέους το 2011 θα ανέλθουν στα 15,9 δισ. ευρώ ή στο 7% του προβλεπόμενου ΑΕΠ. Αν σ' αυτό προσθέσουμε 3 δισ. προβλεπόμενες δαπάνες εξυπηρέτησης της δημόσιας πίστης πλην τόκων, χρεολυσίων και λοιπών δαπανών δημόσιου χρέους για το 2011, τότε οι συνολικές δαπάνες για τον ετήσιο δημόσιο δανεισμό προβλέπεται να ανέλθουν στα 18,9 δισ. Δηλαδή περίπου όσα προβλέπεται να πληρώσει το ελληνικό Δημόσιο για τακτικές αμοιβές και συντάξεις το 2011, οι οποίες θα ανέλθουν στα 19,8 δισ. Κι όλα αυτά χωρίς να συνυπολογίζουμε τα χρεολύσια του δημόσιου χρέους που θα κληθούμε να πληρώσουμε το 2011 και θα ανέλθουν - σύμφωνα με τον προϋπολογισμό - στα 28,1 δισ. ευρώ.

Υπέρ τοκογλύφων

Τι είναι αυτά τα 3 δισ. ευρώ δαπάνες δημόσιας πίστης; Πρόκειται για τα «μεσιτικά» των τραπεζών που μεσολαβούν για την έκδοση και πώληση στις αγορές των ελληνικών ομολόγων και εντόκων γραμματίων. Οι δαπάνες αυτές είναι πραγματικά υπέρογκες, μια και ανέρχονται στο 1,3% του ΑΕΠ της χώρας, όταν στις υπόλοιπες χώρες κινούνται γύρω στο 0,2% έως 0,5% του ΑΕΠ τους. Είναι μια ακόμη εκδήλωση της κερδοσκοπικής - τοκογλυφικής σχέσης που συντηρεί το ελληνικό κράτος με τις μεγάλες ευρωπαϊκές και αμερικανικές τράπεζες που ελέγχουν το δημόσιο χρέος της χώρας.

Το μέγεθος της επίσημης τοκογλυφίας εναντίον της χώρας, με την ενεργό συμμετοχή των εκάστοτε κυβερνήσεων, φαίνεται και από την υπόθεση των swap χρέους, με βάση τα οποία αναθεωρήθηκαν πρόσφατα και τα στοιχεία του δημόσιου χρέους της χώρας από την Eurostat. Τι περιλαμβάνουν αυτές οι συμβάσεις swap; Πόσες είναι και τι ακριβώς προβλέπουν; Εμπεριέχουν εμπράγματες εγγυήσεις σε περίπτωση αθέτησης πληρωμής ή μήπως συμπεριλαμβάνουν δεσμεύσεις τακτικών εσόδων του κράτους; Με ποιους έγιναν και τι στοίχισαν στο ελληνικό Δημόσιο;

 Κανένα από αυτά τα ερωτήματα δεν έχει απαντηθεί επίσημα. Η κυβέρνηση ποιείται τι νήσσα, ενώ τα όργανα της Ε.Ε. και η ΕΚΤ ακολουθούν τη γνωστή τακτική της ομερτά, για να μην ξεσκεπαστεί η άμεση συμμετοχή τους στην όλη ιστορία. Οι συμβάσεις αυτές συνήφθησαν μεταξύ 2001 και 2007 με σκοπό να μετατεθεί μέρος του δημόσιου χρέους για κάποια στιγμή στο μέλλον.

Δεν είναι η πρώτη φορά που οι ελληνικές κύβενήσεις μεταχειρίστηκαν τα swap χρέους για να μεταθέσουν στο μέλλον τις υποχρεώσεις τους. Η κυβέρνηση Σημίτη υπήρξε πρωταθλήτρια αυτού του είδους και πριν από την είσοδο της χώρας στο ευρώ. Ούτε βέβαια είναι μόνο οι ελληνικές κυβερνήσεις που αξιοποίησαν αυτού του είδους την τακτική για να «μειώσουν» προσωρινά το ύψος του δημόσιου χρέους. Απλώς οι ελληνικές κυβερνήσεις, με την προτροπή και την υποστήριξη της Κομισιόν, αλλά πρωτίστως της ΕΚΤ, έκαναν ευρύτατη χρήση αυτής της τακτικής προκειμένου να εμφανιστεί τα προηγούμενα χρόνια η ευρωζώνη ως προνομιακός χώρος νηνεμίας και ομαλότητας, παρά την έξαρση των δημόσιων και ιδιωτικών χρεών. Το ευρώ υπηρετεί εκ φύσεως τις πλασματικές αγορές κεφαλαίων και επομένως το «φαίνεσθαι» παίζει πολύ πιο σημαντικό ρόλο από κάθε έννοια της πραγματικότητας.

Όμως, με δεδομένη την εγγενή κρίση του ευρώ και την κατάσταση χρεοκοπίας που βιώνει η ευρωζώνη, στις αγορές εκτυλίσσεται μια άγρια πάλη για το ποιος θα επιβάλει τους όρους του στις υπό πτώχευση χώρες. Έτσι έχουν αυξηθεί δραματικά οι πιέσεις προς τους επικεφαλείς της ΕΚΤ να αποκαλύψουν τις λεπτομέρειες των swap της Ελλάδας.

Πριν από ενάμιση μήνα, το Bloomberg απαίτησε από τον Ζαν Κλοντ Τρίο να δημοσιοποιήσει αυτές τις συμβάσεις swap.  ο Τρισέ απάντησε ότι αδυνατεί να το κάνει, για να μην προκληθεί αναταραχή στις αγορές. Σε επιστολή που απέστειλε ως απάντηση στην αίτηση του Bloomberg την 21η Οκτωβρίου έγραφε: «Οι πληροφορίες που περιλαμβάνονται στα δυο έγγραφα (σ.σ.: που αρνείται να αποκάλυψει) θα υπονομεύσουν την εμπιστοσύνη του κοινού όσον αφορά την αποτελεσματική εφαρμογή της οικονομικής πολιτικής... Η δημοσιοποίηση θα επιφέρει, στο παρόν ιδιαίτερα ασταθές περιβάλλον των αγορών, ουσιαστικούς και οξείς κινδύνους προσθέτοντας στην αστάθεια και την αβεβαιότητα».


Εκκαθαριστές

Το ενδιαφέρον με την δήλωση Τόμσεν δεν είναι η επιμήκυνση αυτή καθαυτή, για την οποία έχουμε μιλήσει, αλλά ο μηχανισμός που προτείνεται. Μέχρι σήμερα ο μηχανισμός με βάση τον οποίο κατέβαλλε τις δόσεις του δικού του δανείου το ΔΝΤ ήταν ο SΒΑ, που στην πράξη χρησιμοποιείται όταν πρόκειται να αντιμετωπιστεί κατάσταση αφερεγγυότητας μιας χώρας. Με άλλα λόγια, όταν μια χώρα αντιμετωπίζει προσωρινές δυσκολίες στην εξυπηρέτηση των δανείων της, το ΔΝΤ προσέρχεται ως «σύμβουλος» για να διευκολύνει προσωρινά τη φερεγγυότητα της χώρας με ένα τμηματικό δάνειο διαμέσου του SΒΑ.

Η προσφυγή στον μηχανισμό EFF του ΔΝΤ όμως γίνεται όταν η προσωρινή δυσκολία εξυπηρέτησης των δανείων έχει μετατραπεί σε πλήρη αδυναμία πληρωμής. Κι αυτό σημαίνει πτώχευση, είτε το δηλώνει ανοιχτά η χώρα είτε όχι. Προκειμένου η αδυναμία πληρωμής να μη μετεξελιχθεί σε επίσημη αθέτηση πληρωμών και οι δανειστές χάσουν τα λεφτά τους, το ΔΝΤ επεμβαίνει με τον μηχανισμό EFF, με βάση τον οποίο παρέχει μακροπρόθεσμο δάνειο τμηματικά ή άπαξ και αναλαμβάνει τα ηνία της χώρας. Το ΔΝΤ με τον μηχανισμό αυτόν δεν είναι πλέον τυπικά «σύμβουλος» της χώρας, αλλά επίσημα κηδεμόνας της. Σαν τον εκκαθαριστή μιας πτωχευμένης επιχείρησης.

Δεν θα περιμένουν

Τον μηχανισμό αυτόν χρησιμοποίησε το ΔΝΤ και την περίοδο 1998-2000 στην Αργεντινή για να οδηγηθεί η χώρα στην καταστροφική πτώχευση του 2001. Επομένως, το ΔΝΤ δεν συζητά απλώς την επιμήκυνση του δανείου. Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να γίνει και χωρίς αλλαγή μηχανισμού. Συζητά αλλαγή μηχανισμού για ακόμη αυστηρότερη και μακροβιότερη επιτήρηση της χώρας. Ο ΕFF είναι ο μηχανισμός που διαθέτει το ΔΝΤ για ελεγχόμενες πτωχεύσεις των υπό χρεοκοπία χωρών. Κι αυτόν τον μηχανισμό επιθυμεί να επιβάλει και στην Ελλάδα μέσα στο 2011. Το αν αυτός ο μηχανισμός θα συνοδευτεί από αντίστοιχο μηχανισμό της ευρωζώνης είναι ακόμη ανοιχτό. Σίγουρο είναι ότι το ΔΝΤ δεν είναι διατεθειμένο να περιμένει μέχρι το 2013, όταν επισήμως οι Γερμανοί και τα όργανα της Ε.Ε. θεωρούν ότι θα έχουν ετοιμάσει τον ευρωπαϊκό μηχανισμό ελεγχόμενης πτώχευσης που αποφάσισαν την περασμένη εβδομάδα.

Το ερώτημα φυσικά είναι το εξής: Πώς μπορεί να αποφύγει την επίσημη πτώχευση η χώρα; Υπάρχει πολιτικό σχέδιο ικανό - σήμερα, όχι αύριο - να αποτρέψει μια ολοκληρωτική καταστροφή τύπου Αργεντινής; 'Εχει κάποιος να προτείνει κάτι για σήμερα, που να μην παραπέμπει σε σοσιαλιστικές χίμαιρες και όνειρα ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, που αποδείχτηκαν οι πιο φρικτοί εφιάλτες;

Η κυβέρνηση και γενικά το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα έχει δρομολογήσει τις εξελίξεις της επίσημης πτώχευσης, με ό,τι αυτό σημαίνει για τον λαό και τη χώρα. Υπάρχει κανείς που να ενδιαφέρεται να αποτραπεί εδώ και τώρα η πτώχευση; Ή δεν πειράζει να πάνε ο λαός και η χώρα σαν το σκυλί στο αμπέλι προκειμένου κάποιοι να κρατήσουν την καθαρότητα των συνθημάτων και της ιδεολογίας τους;

Κρύβουν οι ένοχοι τα στοιχεία του εγκλήματος

Γιατί όμως να προκληθεί αναταραχή στις αγορές; Γιατί να «υπονομευθεί η εμπιστοσύνη του κοινού»; Μήπως διότι θα αποκαλυφθεί με τι κριτήρια παρέχεται ο δανεισμός και τι σόι λαμόγια και κερδοσκόποι διευθύνουν τράπεζες και κυβερνήσεις; Μήπως διότι θα φανεί ότι πρόκειται για προκλητικά προνομιακές συμβάσεις υπέρ συγκεκριμένων τραπεζών, που κερδοσκόπησαν όχι μόνο σε βάρος του ελληνικού κράτους, αλλά και σε βάρος άλλων επενδυτών της αγοράς; Μήπως διότι θα φανεί ότι ο ίδιος ο κ. Τρισέ και άλλοι προύχοντες της ΕκΤ και της Ε.Ε. ενέχονται χοντρά στις συμβάσεις αυτές με σκοπό τη χειραγώγηση της αγοράς και την παράνομη κερδοσκοπιά; Μήπως διότι θα φανεί η εμπλοκή πρωθυπουργών και υπουργών των δυο μεγάλων  κομμάτων σε ένα χρηματοπιστωτικό σκάνδαλο που ίσως αποδειχτεί τεράστιο; Μήπως διότι δεν  πρέπει να φανεί η εμπλοκή κορυφαίων πολιτικών άλλων χωρών και από τις δυο όχθες του Ατλαντικού που λειτούργησαν ως μεσίτες και με το αζημίωτο υπέρ συγκεκριμένων μεγάλων ευρωπαϊκών και αμερικανικών τραπεζών;  

Μήπως, εντέλει, διότι οι συμβάσεις αυτές, όπως  και όλες οι συμβάσεις χρέους φυλάσσονται σαν
επτασφράγιστο μυστικό, μην τυχόν και διαρρεύσει ποιος έστησε και ποιος επωφελήθηκε από τον χορό των εκατοντάδων δισ. ευρώ του δημόσιου δανεισμού όλα αυτά τα χρόνια;


Συγκλονιστικό σκάνδαλο

Φαίνεται όμως ότι οι συμβάσεις swap της Ελλάδας θα αποτελέσουν το αμέσως επόμενο διάστημα ίσως ένα από τα πιο συγκλονιστικά χρηματοπιστωτικά σκάνδαλα διεθνώς, με άγνωστες προς το παρόν προεκτάσεις και απόνερα.

Η Bloomberg Finance LP ανακοίνωσε στις 22.12 ότι μηνύει την ΕΚΤ με σκοπό να εξαναγκάσει τη διοίκηση της να δημοσιοποιήσει όλα τα στοιχεία που αποκαλύπτουν τον τρόπο που οι ελληνικές κυβερνήσεις χρησιμοποίησαν την αγορά παραγώγων για να κρύψουν τα δημοσιονομικά ελλείμματα και το δημόσιο χρέος.
Η μήνυση που κατατέθηκε στο Γενικό Δικαστήριο της Ε.Ε. στο Λουξεμβούργο ζητά να ανατραπεί η απόφαση της ΕΚΤ να μη δημοσιοποιηθούν δυο εσωτερικές εκθέσεις που συντάχθηκαν για την εξαμελή εκτελεστική επιτροπή αυτόν τον χρόνο. Οι εκθέσεις παρουσιάζουν με ποιον τρόπο οι ελληνικές κυβερνήσεις χρησιμοποίησαν τα swap για να κρύψουν τον δανεισμό τους. Φυσικά, αν εξελιχθεί αυτή η μήνυση σε σκανδαλο ολκής, θα ακούσουμε από την ντόπια κυβέρνηση τις γνωστές εθνοκορόνες για μισητούς εχθρούς της Ελλάδας, που απειλούν την εθνοσωτήρια προσπάθεια του κ. Παπανδρέου και της τρόικας και όλα τα συναφή.

Βέβαια, όλα αυτά είναι στάχτη στα μάτια του κόσμου. Διότι δεν πρέπει να γνωρίζει τίποτε ο Έλλην πολίτης. Του αρκεί να πληρώνει τη λυπητερή, όλα τα άλλα πρέπει να τα εναποθέσει στην κακή του τη μοίρα και στους σωτήρες του από την ημεδαπή και την αλλοδαπή που δουλεύουν άγρυπνα για το δικό του καλό κι ας μην το καταλαβαίνει.


 Το απλό όμως ερώτημα γιατί δεν δημοσιοποιούνται οι συμβάσεις και οι αναλυτικοί λογαριασμοί του δημόσιου χρέους, γιατί δεν ανοίγουν όλοι οι δημόσιοι λογαριασμοί για να δούμε πού πήγαν τα χρήματα και ποιος επωφελήθηκε, δεν πρόκειται να απαντηθεί ποτέ. Διότι οι κυβερνώντες τρέμουν τον δημόσιο έλεγχο και την αληθινή διαφάνεια μέσα από την κατάργηση κάθε είδους στεγανών και απορρήτων.

Η ομολογία του Τόμσεν

Ειδικά τώρα που οδηγούν τη χώρα στην επίσημη πτώχευση υπό καθεστώς ΔΝΤ και ευρωπαϊκού μηχανισμού. Αυτό ομολόγησε σε συνέντευξη του ο επικεφαλής των ελεγκτών του ΔΝΤ Πολ Τόμσεν στο «IMF Survey Magazine» (17.12), λέγοντας τα εξής: «Ο διευθύνων σύμβουλος του ΔΝΤ έχει πει ότι είναι πρόθυμος να προτείνει τη μετατροπή του υπάρχοντος Stanb-By Arrangement (SBA) σε Extended Fund Facillity (EFF) προς την εκτελεστική επιτροπή του ΔΝΤ. Αυτό θα επιμηκύνει την περίοδο αποπληρωμής του δανείου από 5 σε 10 χρόνια. Για να είναι κάτι τέτοιο αποτελεσματικό, οι εταίροι από τις χώρες της ευρωζώνης θα πρέπει να συμφωνήσουν σε μια παρόμοια επιμήκυνση της περιόδου αποπληρωμής και για το δικό τους μερίδιο των δανείων προς την Ελλάδα».

* Ο Δημήτρης Καζάκης είναι οικονομολόγος-αναλυτής και το κείμενο του δημοσιεύτηκε στο "Ποντίκι" 23/12/2010

Το ΔΝΤ... βιάζεται να μας πτωχεύσει!

καφενείο

Τη Δευτέρα 20.12, στο σημείωμά μας με τίτλο Ταχύτερα, σκληρότερα, περισσότερα, αναδημοσιεύαμε αποσπάσματα από μια συνέντευξη του επικεφαλής των ελεγκτών του ΔΝΤ Πολ Τόμσεν στο IMF Survey online (17.12), στην οποία ο... πραγματικός πρωθυπουργός της χώρας έκανε μια τουλάχιστον περίεργη «ανακοίνωση».
Περίεργη, πέρα από την ουσία της, διότι επελέγη να γίνει την ημέρα που η ευρωπαϊκή σύνοδος κορυφής αποφάσισε τη δημιουργία του ευρωμηχανισμού πτώχευσης για τις χώρες με «υπερβολικό» έλλειμμα και χρέος. Ενώ προηγουμένως η ίδια αυτή σύνοδος δεν είχε βάλει καν στην ατζέντα της το δημοσίως διατυπωμένο αίτημα του Γ. Παπανδρέου και του ΔΝΤ για επιμήκυνση της αποπληρωμής του δανείου των 110 δισ. ευρώ ή μέρους αυτού.
Τι μας έλεγε ο Τόμσεν σε εκείνη τη συνέντευξη; Μια συγκλονιστική... είδηση:
«Ο Διευθύνων Σύμβουλος του ΔΝΤ έχει πει ότι είναι πρόθυμος να προτείνει τη μετατροπή του υπάρχοντος Stand-By Arrangement (SBA) σε Extended Fund Facility (EFF) προς την εκτελεστική επιτροπή του ΔΝΤ. Αυτό θα επιμηκύνει την περίοδο αποπληρωμής του δανείου από 5 σε 10 χρόνια. Για να είναι κάτι τέτοιο αποτελεσματικό, οι......
εταίροι από τις χώρες της Ευρωζώνης θα πρέπει να συμφωνήσουν σε μια παρόμοια επιμήκυνση της περιόδου αποπληρωμής και για το δικό τους μερίδιο των δανείων προς την Ελλάδα».
Τι είδους μηχανισμός όμως είναι αυτός στον οποίο σχεδιάζει πλέον να μας υπαγάγει το ΔΝΤ και απλώς περιμένει τη συμφωνία των Ευρωπαίων για να προχωρήσει; Όπως μας πληροφορεί το άρθρο του Δ. Καζάκη στο σημερινό Ποντίκι, η προσφυγή στον μηχανισμό EFF:
«(...) γίνεται όταν η προσωρινή δυσκολία εξυπηρέτησης των δανείων έχει μετατραπεί σε πλήρη αδυναμία πληρωμής. Κι αυτό σημαίνει πτώχευση, είτε το δηλώνει ανοιχτά η χώρα είτε όχι. Προκειμένου η αδυναμία πληρωμής να μην μετεξελιχθεί σε επίσημη αθέτηση πληρωμών και οι δανειστές χάσουν τα λεφτά τους, το ΔΝΤ επεμβαίνει με τον μηχανισμό EFF, με βάση τον οποίο παρέχει μακροπρόθεσμο δάνειο τμηματικά ή άπαξ και αναλαμβάνει τα ηνία της χώρας. Το ΔΝΤ με τον μηχανισμό αυτόν δεν είναι πλέον τυπικά “σύμβουλος” της χώρας, αλλά επίσημα κηδεμόνας της. Σαν τον εκκαθαριστή μιας πτωχευμένης επιχείρησης».
Για την ακρίβεια ο EFF είναι ο μηχανισμός που διαθέτει το ΔΝΤ για ελεγχόμενες πτωχεύσεις των υπό χρεοκοπία χωρών, τον οποίο μάλιστα  «χρησιμοποίησε το ΔΝΤ και την περίοδο 1998-2000 στην Αργεντινή, για να οδηγηθεί η χώρα στην καταστροφική πτώχευση του 2001».
Σημειωτέον ότι, εάν επρόκειτο απλώς για μια «επιμήκυνση» του χρόνου αποπληρωμής του υπάρχοντος δανείου των 110 δισ. ευρώ, «κάτι τέτοιο θα μπορούσε να γίνει και χωρίς αλλαγή μηχανισμού. Συζητά (σ.σ.: ο Τόμσεν) αλλαγή μηχανισμού για ακόμη αυστηρότερη και μακροβιότερη επιτήρηση της χώρας. Ο EFF είναι ο μηχανισμός που διαθέτει το ΔΝΤ για ελεγχόμενες πτωχεύσεις των υπό χρεοκοπία χωρών. Κι αυτόν τον μηχανισμό επιθυμεί να επιβάλει και στην Ελλάδα μέσα στο 2011».
Με άλλα λόγια ο Τόμσεν αναγγέλλει την πρόθεση του ΔΝΤ να περάσει η Ελλάδα σε κατάσταση (ελεγχόμενης) πτώχευσης, ομολογημένης ή μη, την ημέρα ακριβώς που η Ε.Ε. αποφασίζει τη δημιουργία δικού της μηχανισμού (ελεγχόμενης) πτώχευσης για χώρες με τα χαρακτηριστικά της Ελλάδας!
Τι μας κρύβουν;
Κατ' αρχάς ας μείνουμε στη «σημειολογική» λεπτομέρεια ότι αυτή η πρόθεση του ΔΝΤ δημοσιοποιείται ακριβώς την ημέρα που η Ε.Ε. αποφασίζει τη δημιουργία του δικού της μηχανισμού πτωχεύσεων, με έναρξη λειτουργίας τα μέσα του 2013.
Επειδή συχνά ο διάβολος κρύβεται στις «λεπτομέρειες», η κίνηση αυτή του Ταμείου φαίνεται να αμφισβητεί την απόπειρα της Ε.Ε. να κερδίσει χρόνο. Για την ακρίβεια φαίνεται ότι την πιέζει να συμφωνήσει στην επείγουσα ελληνική πτώχευση, η οποία θα αποτελέσει το προοίμιο και άλλων πτωχεύσεων προβληματικών χωρών. Υπενθυμίζουμε ότι το ΔΝΤ θα έχει ούτως ή άλλως σημαντικό θεσμοθετημένο ρόλο και στον ευρωπαϊκό μηχανισμό ελεγχόμενων πτωχεύσεων των προβληματικών χωρών της Ευρωζώνης. Όμως αυτός ο ρόλος δεν του είναι αρκετός.
Υπενθυμίζουμε ακόμη ότι στην Ευρώπη ο Γ. Παπανδρέου και η κυβέρνησή του θεωρείται πως έχουν λειτουργήσει σχεδόν ως «δούρειος ίππος» του ΔΝΤ, ώστε το Ταμείο να εισβάλει – πρώτη φορά – και να εδραιωθεί στη συνέχεια ως κορυφαίος παίκτης στην Ευρωζώνη.
Κάπως έτσι αποκωδικοποιούνται και οι πρόσφατες κινήσεις εκ μέρους του Τόμσεν και άλλων από το ΔΝΤ, οι οποίοι κατ' επανάληψη έχουν... διαρρεύσει την πρόθεση του Ταμείου να παράσχει επιπλέον δανεισμό, αρχικά 50 δισ. ευρώ και στη συνέχεια 65 δισ. Κατά τα πρότυπα δηλαδή πτωχευμένων χωρών, οι οποίες εμφανίζουν αυξημένες χρηματοδοτικές ανάγκες για την πρώτη περίοδο μετά το... «πτωχευτικό γεγονός».
Κάπως έτσι αποκτά ιδιαίτερη σημασία και η παλαιότερα διατυπωμένη εκτίμησή μας ότι το ΔΝΤ τρέχει μπροστά από τους Ευρωπαίους με ξεκάθαρη πρόθεση να μας... αναλάβει πλήρως, ενδεχομένως ερήμην της Ευρώπης.
Για όσους θυμούνται, σε συνέντευξή του ο Τόμσεν (η οποία δημοσιεύθηκε στις 24.11.2010 στην οικονομική ιστοσελίδα Euro2day) είχε πει, εμμέσως πλην σαφέστατα, ότι στην επέκταση της συνεργασίας του Ταμείου με την Ελλάδα έχουν ήδη συμφωνήσει τόσο η ελληνική κυβέρνηση όσο και οι Ευρωπαίοι εταίροι μας. Τι ακριβώς είχε πει ο ανθύπατος του ΔΝΤ;
«Η κυβέρνηση γνωρίζει πολύ καλά και καταλαβαίνει ότι υπάρχουν επιλογές και συμφωνεί πως, εάν τον επόμενο χρόνο αντιληφθούμε ότι μπορεί μεν να γυρίσει στις αγορές, αλλά θεωρείται πολύ αισιόδοξη η πιθανότητα να αποπληρωθούν τα 110 δισεκατομμύρια, τότε πρέπει να το κάνουμε. Δεν υπάρχει διαφωνία επί του θέματος, υπάρχει πλήρης επίγνωση».
Ποιο ήταν το σχέδιο που εκόμιζε τότε ο Τόμσεν; Ιδού:
«Μπορούμε να πούμε ότι θα δώσουμε άλλο ένα δάνειο. Αυτό δεν κάνουν οι τράπεζες εδώ; Ή να πούμε ότι θα δοθεί το υπόλοιπο της πίστωσης, από το 2011 μέχρι το μέσο του 2013, σε μακρύτερο χρονικό διάστημα. Διότι έχουμε αυτήν την επιλογή, να δώσουμε δηλαδή την πίστωση σε χρονικό ορίζοντα 11 χρόνων αντί σε 5 - 6 έτη. Εάν πειστούμε ότι αυτό χρειάζεται, θα εφαρμόσουμε μια τέτοια επιλογή».
Χαρακτηριστικά είχε σημειώσει, ερωτώμενος εάν η πρότασή του περί επιπλέον δανείου από το ΔΝΤ και επιμήκυνσης αφορά μόνο το ΔΝΤ ή και την Ε.Ε.:
«Αυτό που μπορώ να σας πω, απ' ό,τι ξεκάθαρα γνωρίζω, είναι πως αυτό δεν θα είναι θέμα. Όσον αφορά το πώς ακριβώς θα το χειριστούμε, σας είπα ότι υπάρχουν αρκετές επιλογές. Για μένα είναι σχεδόν τεχνικό το θέμα».
Λίγο παρακάτω, ο Τόμσεν ερωτάται: «Σε περίπτωση που η Ευρωζώνη διαφωνήσει, είναι έτοιμο το ΔΝΤ να προχωρήσει σε διμερή συμφωνία με την Ελλάδα;». Αρχικά απαντά: «Αυτό είναι υποθετικό». Ερωτάται πάλι: «Ήδη όμως συζητείται στις αγορές». Και δίνει την ουσιαστική απάντηση:
«Δεν γνωρίζω κάποιον που να τον ανησυχεί αυτό το θέμα. Οι αγορές γνωρίζουν ότι, εάν προκύψει θέμα με τα κονδύλια του ΔΝΤ, τότε μπορούμε να το χειριστούμε τάχιστα».
Σε τι ακριβώς όμως έχουν συμφωνήσει όλοι αυτοί; Διότι το σχέδιο του ΔΝΤ, όπως ξετυλίγεται σε δόσεις, καταλήγει, βάσει και της τελευταίας δήλωσης του Τόμσεν, στην (ελεγχόμενη από το Ταμείο και τους δανειστές μας) πτώχευση και τις ανυπολόγιστες συνέπειες που αυτή θα έχει για τη χώρα και τον ελληνικό λαό.
«Καλύπτονται» πίσω από το δάχτυλό τους
Τότε, λίγο πριν από τα τέλη Νοεμβρίου, ρωτούσαμε τα εξής:
Τι ακριβώς «γνωρίζει» η κυβέρνηση και ποια συμφωνία έχει ήδη κάνει;
Ποιους όρους περιλαμβάνει αυτή η συμφωνία;
Ποιες άλλες τυχόν λύσεις έχει απορρίψει για να συμφωνήσει σε ό,τι προτείνει το ΔΝΤ, το οποίο, όπως αφήνει ο Τόμσεν να εννοηθεί, έχει αποσπάσει και τη συναίνεση των Ευρωπαίων;
Τώρα, μετά τη νέα παρέμβαση του ανθύπατου του ΔΝΤ, τα ερωτήματα πληθαίνουν και γίνονται ακόμη πιο επείγοντα:
1. Γιατί η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει σχολιάσει εδώ και έξι μέρες αυτή την πρωτοφανή δημόσια «πρόταση» του Τόμσεν;
2. Γιατί κανείς δεν έχει ρωτήσει δημοσίως την κυβέρνηση να μας διευκρινίσει προς τι αυτή η αλλαγή μηχανισμού στο πλαίσιο του ΔΝΤ, η οποία, εφ' όσον συμβεί, θα σημαίνει την οριστική πτώχευση;
3. Όταν, στην τελευταία σύνοδο κορυφής, οι Ευρωπαίοι εταίροι μας αρνήθηκαν να συζητήσουν το ενδεχόμενο της επιμήκυνσης, πώς βγήκε αυθημερόν ο Τόμσεν και έθεσε ευθέως θέμα συμφωνίας της Ευρώπης σε μια πρόταση όπως η παραπάνω;
4. Αν το ΔΝΤ «προτίθεται», αλλά οι Ευρωπαίοι αρνηθούν, τότε τι θα επιλέξει η κυβέρνηση, η οποία διακαώς διεκδικεί την «επιμήκυνση», όπως συγκαλυμμένα ονομάζει την αναδιάρθρωση του χρέους;
5. Είναι ποτέ δυνατόν η Ελλάδα να κινηθεί μονομερώς σε συνεργασία με το ΔΝΤ, όπως οι υπεύθυνοί του επιθυμούν, εγκαταλείποντας το ευρωπαϊκό πλαίσιο;
Χθες βράδυ ο πρωθυπουργός θεώρησε καλό να μας διαβεβαιώσει ότι η Ελλάδα δεν θα πτωχεύσει. Χαρακτήρισε Κασσάνδρες όλους όσοι εκτιμούν ότι η δική του πολιτική είναι αυτή που επιφέρει την πτώχευση. Υποσχέθηκε ότι η χώρα βρίσκεται σε τροχιά «βιώσιμης ανάπτυξης» το 2012 και εξόδου από το Μνημόνιο το 2013, όπως άλλωστε το ίδιο το Μνημόνιο... «υπόσχεται». Κι ας συναποφάσισε στη σύνοδο κορυφής για τη δημιουργία ενός μηχανισμού ο οποίος θα πτωχεύει χώρες με τα χαρακτηριστικά της Ελλάδας πρωτίστως!
Όλα αυτά σε μια ομιλία η οποία ήταν πανομοιότυπη με όλες τις προηγούμενες, από την εποχή που ανέλαβε την πρωθυπουργία και ειδικότερα από τότε που ο ίδιος αποφάσισε να μας εμπλέξει στη δυσκολότερη και πιο αμφίβολης κατάληξης περιπέτεια στην οποία έχει μπει η Ελλάδα εδώ και δεκαετίες. Μιλούσε πάλι χθες σαν από τότε να μην έχει συμβεί τίποτε. Λίγο πιο εκνευρισμένος, λίγο πιο αμήχανος και λίγο πιο στερεότυπος απ’ όσο συνήθως.
Καλό θα ήταν ωστόσο να απαντούσε σε πολύ πιο χειροπιαστά πράγματα. Και η «πρόταση» του Τόμσεν και του ΔΝΤ παραείναι συγκεκριμένη για να την αγνοήσει κάποιος. Ειδικά ο πρωθυπουργός αυτής της πολύ... συγκεκριμένης χώρας...
ΥΓ.: Όσο για τους... «καταστροφολόγους» και τις «Κασσάνδρες» που κάθε τόσο καταγγέλλουν ή κατακεραυνώνουν ο Γ. Παπανδρέου, κάποιοι υπουργοί του και τα εν ΜΜΕ φερέφωνά τους, ας τους υπενθυμίσουμε το αυτονόητο: Η κυβέρνηση οφείλει να είναι παρούσα και να δίνει εξηγήσεις αντί για κακογραμμένες εκθέσεις ιδεών και ανούσιες καταγγελίες (όπως π.χ. οι χθεσινές κατά των... κερδοσκόπων – με τους οποίους η ίδια δεν φαίνεται να τα πηγαίνει τόσο άσχημα). Όσο δεν το κάνει, τόσο τα μαύρα σενάρια θα πληθαίνουν – και όχι αδίκως...

Ε, όχι και μαθήματα ηθικής πολιτικής συμπεριφοράς...

press-gr

Aπό το http://epirusgate.blogspot.com/

Θέλησε να κάνει και ο κ.Δημήτρης Δρούτσας μαθήματα ηθικής πολιτικής συμπεριφοράς στον Βαγγέλη Παπαχρήστο.
Ποιος;
Αυτός που παρίστανε τον καθηγητή!
Εμφανίστηκε στην πολιτική ως καθηγητής πανεπιστημίου της Αυστρίας, όπως έγραφε το βιογραφικό του στο ΠΑΣΟΚ.
Αργότερα στο βιογραφικό του στο ΥΠΕΞ εμφανίστηκε ως «βοηθός καθηγητής».
Το πανεπιστήμιο του, όμως, τον εμφανίζει ως απόφοιτο, χωρίς καμία ιδιότητα καθηγητή. Έχει υπάρξει senior assistant στο ερευνητικό κέντρο του Πανεπιστημίου της Βιέννης, αλλά αυτό δεν συνιστά καθηγητική βαθμίδα. Δεν θα μπορούσε άλλωστε, καθώς δεν...διαθέτει διδακτορικό!!!
Ο δοτός και ντροπή του υπουργείου!
Ο άνθρωπος που ο Τάσος Παπαδόπουλος θεωρούσε πως δεν...
 έχει εθνική συνείδηση!
Ο άνθρωπος που ήταν σύμβουλος του Γιώργου Παπανδρέου στο υπουργείο εξωτερικών και για αρκετά χρόνια δεν είχε καν ελληνική υπηκοότητα!
Ο άνθρωπος που παριστάνει τον φίλο της Κύπρου «όπου έζησε τα παιδικά του χρόνια» και ακόμα δεν μας έχει πει με ποια ακριβώς αποστολή είχε στείλει η χούντα τον πατέρα του στην Κύπρο, στο γραφείο τύπου της ελληνικής πρεσβείας που προετοίμαζε το πραξικόπημα!
Λίγο πιο σεμνά και ταπεινά, καλό θα έκανε κ. Δρούτσα. 
 
 
Σ.Σ.Αντιγράφω ενα από τα σχόλια του press-gr από όπου κάνω την αναδημοσίευση, μόνο επειδή διευκρινίζει πιο πολύ τα πράγματα.
 
"ΧΑΧΑΧΑΧΑ!
Πότε έγινε Επίκουρος καθηγητής αυτός ο καραγκιόζης;
Ούτε στα τρελά του όνειρα....
Το Senior Assistant δεν έχει καμμία σχέση με το Assistant Professor.
Kαταρχήν η βαθμίδα Assistant Professor στην Γερμανία και στην Αυστρία ισοδυναμεί να έχει κανείς διδακτορικό και να έχεις κάνει Habilitation (ένα είδος επάρκειας διδασκαλίας). Σε αυτή την περίπτωση λέγεσαι PD Dr. (PD σημαίνει Privatdozent). Kαι έπειτα υπάρχουν οι βαθμίδες καθηγητή που είναι Prof. Dr. που ανάλογα με την βαθμίδα (=εισόδημα) μπορεί κανείς να είναι C3 ή C4.
Kαταρχήν αυτός ο ταλαίπωρος δεν ξέρει να μιλάει γερμανικά. Μιλάει τα γερμανικά με μία άθλια προφορά που ούτε καν προφορά Βιέννης είτε Αυστρίας δεν θυμίζει.

Παρόλου που είναι μισός Γερμανός (Αυστριακοί και Γερμανοί το ίδιο είναι) μιλάει τρισάθλια Γερμανικά."

Ο προϋπολογισμός της συμφοράς-Του Σ. Κούλογλου


Η υπερψήφιση του προϋπολογισμού είναι μάλλον η πρώτη της νέας σειράς από δοκιμασίες που θα περάσει η κυβέρνηση, παρά το αίσιο τέλος των συνεχών περιπετειών της. Για πολλούς βουλευτές του ΠΑΣΟΚ ήταν η τελευταία φορά που ψήφισαν υπέρ κυβερνητικών μέτρων, χωρίς να ερωτηθούν τουλάχιστον, όπως άλλωστε δηλώνουν οι ίδιοι στο Tvxs.
Αν ο υπουργός Οικονομικών δεν είχε αποσύρει τη ρύθμιση με την οποία χαρίζονταν τα χρέη ύψους 24 δις σε διάφορες οφειλέτες του Δημοσίου, ο προϋπολογισμός θα είχε καταψηφισθεί ή θα είχε ξεκινήσει ανοιχτή πολιτική κρίση: χαρακτηριστικό δείγμα της αδυναμίας του κ.Παπακωνσταντίνου να καταλάβει ότι η χώρα είναι ένα καζάνι που βράζει, ανάμεσα σε αυτούς που ωφελούντο από τη διάταξη ήταν και ο κ. Τόλης Βοσκόπουλος. Για τα χρέη του προς το Δημόσιο είχε παραιτηθεί από υφυπουργός η σύζυγος του Α.Γκερέκου, την εποχή που η κυβέρνηση διατηρούσε επαφή με τη πραγματικότητα.
Το πρόβλημα με τον προϋπολογισμό του 2011 δεν είναι αν είναι καλύτερος ή χειρότερος από τους προηγούμενους, αλλά ότι δεν απαντά στο πολιτικό πρόβλημα της χώρας, όπως αυτό έχει διαμορφωθεί μετά το μνημόνιο. Το ένα σοβαρό θέμα είναι ότι σχεδόν κανείς Έλληνας πολίτης δεν πιστεύει ότι με τα μέτρα που έχουν ληφθεί η χώρα θα ανακάμψει ποτέ. Το άλλο, ότι για την ανομολόγητη χρεοκοπία της χώρας δεν έχει διωχθεί, ούτε φαίνεται ότι θα τιμωρηθεί κανείς.
Παράλληλα με το γεγονός ότι τα μέτρα είναι εξαιρετικά οδυνηρά για μια μερίδα του πληθυσμού και το ψυχοπλάκωμα που τα συνοδεύει για όλο τον πληθυσμό, ο συνδυασμός αυτών των 2 παραγόντων- της απογοήτευσης από την έλλειψη ελπίδας και της οργής από την ατιμωρησία- δημιουργεί εκρηκτικές καταστάσεις. Τόσο εκρηκτικές, ώστε κανένας προϋπολογισμός δεν μπορεί στοιχειωδώς να εφαρμοστεί.
Αν ο πρωθυπουργός ήθελε να αλλάξει το κλίμα, θα έπρεπε να υιοθετήσει τη λύση που του έχει ήδη προταθεί: μια ανεξάρτητη επιτροπή με ενισχυμένες εξουσίες εξετάζει το πόθεν έσχες όλων των βουλευτών της τελευταίας δεκαετίας καθώς και άλλων παραγόντων του δημοσίου βίου που βρίσκονται σήμερα στο στόχαστρο, βιομηχάνων, εκδοτών, δημοσιογράφων και συνδικαλιστών. Τα δύο κόμματα που έχουν την κύρια ευθύνη, το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ κάνουν από πριν μια συμφωνία κυρίων : όσα στελέχη τους δεν μπορούν να δικαιολογήσουν τη περιουσία τους θα πάνε φυλακή, χωρίς δεύτερη κουβέντα για πολιτικές διώξεις και άλλες γνωστές μπαρούφες που ακούγονται σε ανάλογες περιπτώσεις. Πέντε από εδώ και 5 από εκεί; Δέκα;Όσοι βρίσκονταν ένοχοι. Αν στην σημερινή Ελλάδα δεν θέλεις να εφαρμόσεις προϋπολογισμούς της συμφοράς,στη κυριολεξία, θα πρέπει πρώτα να κάνεις κάθαρση.
Η κυβέρνηση μετάθεσε για μετά τις γιορτές την ψήφιση του νόμου για το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων, κίνηση τακτικής που ανέβαλλε μια ακόμη κρίση: πολλοί βουλευτές που είναι δικηγόροι και θίγονται από το άνοιγμα, απειλούσαν ότι θα τον καταψήφιζαν. Το νομοσχέδιο μάλλον θα εγκριθεί μετά τις γιορτές, αλλά τα δύσκολα αρχίζουν μετά. Οι επιστολές του κ. Παπακωνσταντίνου προς τις εισηγμένες στο Χρηματιστήριο ΔΕΚΟ για να προσαρμόσουν το μισθολόγιο τους με αυτό του «στενού» δημόσιου τομέα, έχει ήδη προκαλέσει θυελλώδεις αντιδράσεις όχι μόνο στους εργαζόμενους ή στους συνδικαλιστές αλλά ακόμη και στις διοικήσεις των οργανισμών. Επί πλέον, η κυβέρνηση ετοιμάζεται να εφαρμόσει τον ουσιαστικό «προϋπολογισμό» με τον οποίο συμμορφώνεται η χώρα, τις επιταγές του μνημονίου και της τρόικα, βγάζοντας στο σφυρί τη δημόσια περιουσία. Με το κλίμα που έχει διαμορφωθεί, όλα το 2011 θα κρέμονται από μια κλωστή.
To σκίτσο είναι του Γ.Ιωάννου από το "ΕΘνος".

Σοφία Σακοράφα -Ναι στον έλεγχο του δανεισμού από το 1974, όχι στο επαχθές χρέος

ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΤΕ ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΙΣΚΕΤΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΑΣ

ALFAVITA


Η υπουργός Παιδείας Άννα Διαμαντοπούλου ήρθε σήμερα Δευτέρα 20/12 στην Αλεξανδρούπολη για την παρουσίαση του βιβλίου του περιφερειακού διευθυντή Εκπαίδευσης Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, με τίτλο «για μια νέα αρχιτεκτονική στην εκπαίδευση».

Την «υποδέχτηκαν» με συνθήματα εξοργισμένοι αδιόριστοι εκπαιδευτικοί, καθηγητές και δάσκαλοι, φοιτητές, γονείς και μαθητές από όλη τη Θράκη. Είναι χαρακτηριστική η φράση ανθρώπου της υπουργού: « δεν είδατε τίποτε ακόμη, το Μάρτιο θα δείτε τι θα γίνει..»
Το ξέρουμε πολύ καλά! Μειώσεις μισθών. Κατάργηση επιδομάτων. Μειώσεις επικουρικών συντάξεων και εφάπαξ (Μνημόνιο γαρ). Καταργήσεις και συγχωνεύσεις σχολείων. Διορισμοί με το σταγονόμετρο. Ελαστικοποίηση εργασιακών σχέσεων.  Αξιολόγηση και μέντορες (τα προπαγανδίζουν εξάλλου τα παπαγαλάκια της εξουσίας με τα βιβλία τους).
Το ξέρουμε πολύ καλά! Από τη μια μεριά είμαστε εμείς, ο κόσμος της εργασίας.  Από την άλλη αυτοί, οι ανεπάγγελτοι πολιτικοί που ξεπουλούν τη χώρα μας και πλουτίζουν σε βάρος μας.

Τρίτη 21 Δεκεμβρίου 2010

Κάθε 1 ΕΥΡΩ που «μας δίνουν», μας το χρεώνουν ... 6 ΕΥΡΩ!

redfly planet

 από τον Ριζοσπάστη
Γράφει ο Νίκος Μπογιόπουλος

Εν μέσω «μηχανισμών βοήθειας», «ευρωομολόγων» και νέων «εθνικών επιτυχιών», όπως στην προχτεσινή σύνοδο κορυφής των Βρυξελλών, ας δούμε μια ενδιαφέρουσα πλευρά των σχέσεων ΕΕ - Ελλάδας: Τα περίφημα «πακέτα». Πρόκειται για τα ΜΟΠ της περιόδου 1986-93, ύψους 471 εκατ. ευρώ, για το Β΄ ΚΠΣ της περιόδου 1994-99, ύψους 12,3 δισ. ευρώ, για το Γ΄ ΚΠΣ της περιόδου 2000-2006, ύψους 26,1 δισ. ευρώ. Εδώ τώρα έρχονται να «προστεθούν» και τα 26,2 δισ. ευρώ από το ΕΣΠΑ της τρέχουσας περιόδου 2007-2013. Το άθροισμά τους είναι περίπου 65 δισ. ευρώ.

Αν ακολουθήσουμε τη «χυδαία» λογιστική προσέγγιση των φίλων της ΕΕ, όταν μιλούν για τα «λεφτά που παίρνουν οι Ελληνες από τις Βρυξέλλες», τότε προκύπτει το εξής:

Από το 1980 μέχρι το 2013, το ποσό από τον παραπάνω «πακτωλό» που αναλογεί σε καθέναν από τα 10 εκατομμύρια Ελληνες δεν ξεπερνά τα 6.500 ευρώ. Τουτέστιν:
Σε μια περίοδο 33 ετών από την ένταξη στην ΕΕ, οι Ελληνες εργαζόμενοι (υποτίθεται ότι) «εισέπρατταν» κατά κεφαλήν από τα «πακέτα» περίπου 196 ευρώ το χρόνο. Ητοι 0,54 λεπτά του ευρώ την ημέρα! Περί αυτής της ευρωενωσιακής «βοήθειας» πρόκειται...

Αλλά το κύριο δε βρίσκεται καν στην προπαγανδιστική απάτη που θέλει τον ελληνικό λαό να «χρηματοδοτείται» και να ζει από τα «πακέτα» της ΕΕ. Το κύριο βρίσκεται στη λεηλασία που κρύβεται πίσω από αυτήν τη γελοία προπαγάνδα.


Απόδειξη:
Το ποσό των μέχρι τώρα «πακέτων» (ήταν περί τα 42 δισ. ευρώ μέχρι το 2007 στα οποία προστίθεται και το 1 δισ. ευρώ από την απορρόφηση του ΕΣΠΑ μέχρι τα τέλη του 2009 - στοιχεία υπουργείου Οικονομικών, «Ελευθεροτυπία» 15/6/2010). Συνολικά δηλαδή για την περίοδο 1981-2009, το ποσό δεν ξεπερνά τα 43 δισ. ευρώ.

Το ποσό αυτό, για να έχουμε μια ουσιαστική απάντηση στην εξίσωση των «οφελειών - κόστους» όσον αφορά την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΕ, θα πρέπει να συγκριθεί με ένα και μόνο στοιχείο:
Με το έλλειμμα του εμπορικού ισοζυγίου της Ελλάδας έναντι της ΕΕ από το 1980 μέχρι το 2009.

Αν, λοιπόν, δει κανείς συγκεντρωτικά τα στοιχεία για το εμπορικό ισοζύγιο της Ελλάδας με την ΕΕ (πηγή: Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδας), προκύπτει ότι:
Αθροιστικά οι εισαγωγές της χώρας τις τρεις τελευταίες δεκαετίες ανήλθαν στα 379,2 δισ. ευρώ. Οι εξαγωγές της στα 125,4 δισ. ευρώ. Ετσι το αθροιστικό έλλειμμα του εμπορικού ισοζυγίου της Ελλάδας έναντι της ΕΕ μέσα σε αυτά τα χρόνια εκτινάχτηκε στο δυσθεώρητο ύψος των 254 δισ. ευρώ!
Δηλαδή: Τους δώσαμε 254 (για εισαγωγές από τις χώρες της ΕΕ) και πήραμε 43 (από τα «πακέτα»)...
Δηλαδή: Κάθε ένα ευρώ που «μας δίνουν», τους το πληρώνουμε ...έξι!

Με άλλα λόγια:
Για κάθε ένα ευρώ που υποτίθεται ότι οι Βρυξέλλες μας «δίνουν» μέσω των «πακέτων» (ΜΟΠ, ΚΠΣ, ΕΣΠΑ κλπ.), ο ελληνικός λαός τους πληρώνει ...έξι ευρώ (!), όπως προκύπτει από την εκτίναξη του εμπορικού ισοζυγίου της χώρας έναντι της ΕΕ. Το κόστος δηλαδή που πληρώνει η Ελλάδα ως συνέπεια της ανισομετρίας εντός της ΕΕ είναι 6 φορές μεγαλύτερο από τα «οφέλη» λόγω της ένταξης και παραμονής της στη λυκοσυμμαχία.

Φυσικά αυτό το τεράστιο κόστος της συμμετοχής της Ελλάδας στο κλαμπ των τάχα «ισότιμων εταίρων» δεν το πληρώνουν όλοι. Αυτός που πληρώνει είναι ο λαός. Γιατί (όντως) υπάρχουν και εκείνοι που εισπράττουν και κερδίζουν. Πρόκειται για τους πλουτοκράτες, τους οποίους αφορούν - στην πραγματικότητα - τα «πακέτα». Πρόκειται για τους βιομήχανους, τους εργολάβους και τους «αετονύχηδες» του μεγάλου κεφαλαίου.

Είναι χαρακτηριστικό ότι:
Πάνω από το 50% του Γ΄ ΚΠΣ πήγε σε προγράμματα για δρόμους και συγκοινωνιακούς άξονες με βάση τα συμφέροντα των εργολάβων ή για πολυποίκιλα και ποικιλώνυμα προγράμματα ...«κατάρτισης», δηλαδή ζεστό χρήμα στους βιομήχανους για τη μείωση του λεγόμενου «εργατικού κόστους».

Λιάνα Κανέλη-Προυπολογισμός και Ελλάδα

real.gr

Κυριακή 19 Δεκεμβρίου 2010

Γιατί η ΕΚΤ έκανε "αύξηση κεφαλαίου";

youpayyourcrisis

ΠΗΓΗ: ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ

του ciaoant1


Η ΕΚΤ πρόσφατα ανακοίνωσε πως έκανε "αύξηση αποθεματικού κεφαλαίου" - από €5.76 δις σε €10.76 δις.


Το γιατί το έκανε αυτό είναι απλό: Προετοιμάζεται για νέο γύρο "πακέτων σωτηρίας", με τις χρεωκοπημένες τράπεζες στην Ισπανία να είναι το πιο έντονο πρόβλημα για το τραπεζικό σύστημα, στο άμεσο τουλάχιστον μέλλον.

Αυτοκτόνησε ο γραμματέας του ΣΥN στη Λάρισα!

tvxs
 
Έθεσε τέλος στη ζωή του σήμερα ο γραμματέας της Νομαρχιακής Επιτροπής του ΣΥΝ στην Λάρισα, Γιάννης Παπουτσής. Τον αυτόχειρα βρήκαν απαγχονισμένο, η σύζυγός του και ο πεθερός του, στην αποθήκη του τελευταίου, στην Αμμούδα Τυρνάβου.
Στο σημείο έφτασε ιατροδικαστής, ο οποίος εξέτασε την σορό του 55χρονου, ενώ παραγγέλθηκε νεκροψία – νεκροτομή.
Σύμφωνα με πληροφορίες, τον τελευταίο καιρό ο κ.Παπουτσής εμφανιζόταν ιδιαίτερα καταβεβλημένος και για το λόγο αυτό τα στελέχη του ΣΥΝ του είχαν προτείνει να λάβει άδεια ώστε να αναπαυθεί. Ο κ.Παπουτσής είναι πατέρας δύο παιδιών.

Σάββατο 18 Δεκεμβρίου 2010

Εκβιάστε τους με παύση πληρωμών!

ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΒΗΜΑ

Συνέντευξη του Τζορτζ Ίρβινγκ στο Λεωνίδα Βατικιώτη
Από το περιοδικό "Επίκαιρα", 16.12.2010

Ο Τζορτζ Ίρβιν συνδέθηκε με την Ελλάδα με έναν απροσδόκητο τρόπο. Γιατί την άνοιξη του 2010, όταν η δημοσιονομική κρίση στην Ελλάδα οδηγούταν στο αποκορύφωμά της και ακόμη και από το εσωτερικό της χώρας δεν έλειπαν οι φωνές που ενοχοποιούσαν τους εργαζόμενους για το χρέος, ο Τζορτζ Ίρβιν έδινε διαλέξεις στο Λονδίνο τονίζοντας τον δομικό χαρακτήρα των δημοσιονομικών ανισορροπιών. Υπογράμμιζε ότι οι αιτίες της κρίσης της ευρωζώνης λανθασμένα αναζητούνται στους υψηλούς μισθούς των Ελλήνων και αν κάπου θα πρέπει να αναζητηθούν είναι στα γερμανικά πλεονάσματα. Στη συνέντευξη που παραχώρησε στα Επίκαιρα αναφέρεται επίσης στην εμπειρία της Ιρλανδίας, την βαριά σκιά των τραπεζιτών στην ΕΕ και τους βασικούς άξονες μιας φιλολαϊκής πολιτικής.
Ο Τζορτζ Ίρβιν είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο SOAS του Λονδίνου και τα πιο πρόσφατα βιβλία του είναι: Regaining Europe (2006) και Super Rich (2008).


- Η Ιρλανδία, μέχρι πριν λίγους μήνες, θεωρούταν για τα «γεράκια των ελλειμμάτων» ο καλός μαθητής. Πως εξηγείτε τις τελευταίες δραματικές εξελίξεις;


- Έχετε απόλυτο δίκιο – μέχρι πρόσφατα, η Ιρλανδία ήταν ο «καλός μαθητής» ή το υπόδειγμα της Ευρώπης. Το χρέος της ήταν μικρό και είχε εφαρμόσει προληπτικά μέτρα ισοσκελισμού του προϋπολογισμού της. Το απορυθμισμένο τραπεζικό της σύστημα ωστόσο είχε επιδοθεί σε ένα όργιο δανεισμού, ειδικότερα στην εμπορική και στεγαστική ιδιοκτησία. Το χειρότερο όμως ήταν πως η ιρλανδική κυβέρνηση προσέφερε στις τράπεζες πλήρη κάλυψη. Όταν η φούσκα των ακινήτων έσκασε, η πραγματική οικονομία οδηγήθηκε από την άνοδο στην πτώση, το δημοσιονομικό έλλειμμα μεγάλωσε (όπως και το δημόσιο χρέος) και τότε άρχισαν τα αρπακτικά να κάνουν κύκλους, οδηγώντας ταχύτατα προς τα πάνω τις αποδόσεις των ευρωπαϊκών ομολόγων και το κόστος ασφάλισης του χρέους. Πλέον, η αποκαλούμενη «Κέλτικη τίγρη» είναι νεκρή.


- Το αίτημα της Ιρλανδίας για παροχή στήριξης ήταν πράγματι αναγκαίο;


- Το πραγματικό ερώτημα ήταν κατά πόσο η Ιρλανδία είχε άλλες επιλογές. Δυστυχώς, η Ιρλανδία (όπως και η Ελλάδα) οφείλει να δανείζεται κυρίως από το εξωτερικό, σε αντίθεση με τις μεγάλες χώρες του ΟΟΣΑ που είναι σε θέση να δανείζονται κυρίως από τους δικούς τους πολίτες. Κατά την άποψή μου, η κυβέρνηση θα έπρεπε να απειλούσε ότι θα προβεί σε στάης πληρωμών. Αυτό θα είχε επιβάλει μια αναδιάρθρωση του χρέους και θα ανάγκαζε τους διεθνείς πιστωτές να αναλάβουν μέρος του κόστους. Ζητώντας τη βοήθεια της ΕΕ και του ΔΝΤ η ιρλανδική κυβέρνηση μετακύλυσε το κόστος της απληστίας των τραπεζιτών στους ιρλανδούς πολίτες υπό τη μορφή των συρρικνούμενων δημόσιων υπηρεσιών και της υψηλότερης ανεργίας.


- Πιστεύετε πως η Πορτογαλία θα είναι το επόμενο θύμα;


- Κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα ποιος θα είναι το επόμενο θύμα. Αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι η αρρώστια βρίσκεται έξω και είναι μεταδοτική. Ενδεχομένως το επόμενο θύμα να είναι η Πορτογαλία, ενδεχομένως η Ισπανία ή η Ιταλία, ή ακόμη και οι τρεις. Ενδεχομένως τα πράγματα να ηρεμήσουν για λίγους μήνες. Αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι η κρίση δεν έχει τελειώσει – ενδεχομένως ότι τα χειρότερα έπονται.


- Ποιες είναι οι βαθύτερες αιτίες της τρέχουσας κρίσης στην ευρωζώνη, που πρωτοεμφανίστηκε στην Ελλάδα τον προηγούμενο Μάη;


- Όπως ξέρετε, υπάρχουν πολλές διαφορετικές απαντήσεις σε αυτή την ερώτηση. Τα «γεράκια των ελλειμμάτων» πιστεύουν πως αν όλες οι χώρες της ευρωζώνης τηρούσαν αυστηρή δημοσιονομική πειθαρχία, δεν θα εμφανιζόταν κρίση. Αυτό που αδυνατούν να διακρίνουν είναι, πρώτο, ότι το χρηματοπιστωτικό κραχ οδήγησε στην οικονομική ύφεση και ότι τα ελλείμματα του προϋπολογισμού θα τείνουν να διευρύνοντας σε περιβάλλον ύφεσης, αυτά επιπροσθέτως λειτουργούν ως «αυτόματοι σταθεροποιητές». Δεύτερο, παρότι μια ισχυρή οικονομία όπως η Γερμανία μπορεί να εξέλθει της ύφεσης χάρη στις εξαγωγές, αυτό δεν μπορεί να συμβεί με όλες τις χώρες της ευρωζώνης. Ανεξαρτήτως του πόσο ισχυρές μπορούν να γίνουν οι χώρες του «Μεσογειακού κλαμπ» δεν μπορούν όλες συντοχρόνως να επιλέξουν το δρόμο των εξαγωγών. Τούτο αποτελεί το λογικό συμπέρασμα του γεγονότος ότι για να έχει μια χώρα ένα καθαρό εξαγωγικό πλεόνασμα, τότε μια άλλη χώρα θα πρέπει να έχει έλλειμμα. Όσο οι χρηματοπιστωτικές αγορές θεωρούν τις χώρες με ελλείμματα ως «αδύναμες», αυτές οι χώρες θα υπομένουν υψηλότερο κόστος δανεισμού στη διεθνή αγορά. Αν η ευρωζώνη είχε ένα ομοσπονδιακό υπουργείο Οικονομικών, όπως συμβαίνει στις ΗΠΑ, δεν θα δημιουργούταν πρόβλημα καθώς οι «κίνδυνοι» θα διαχέονταν σε ολόκληρη την ευρωζώνη.


- Έχετε υποστηρίξει ότι οι περικοπές στους ευρωπαϊκούς προϋπολογισμούς που επιτείνουν τις διακυμάνσεις του οικονομικού κύκλου, στη χειρότερη περίπτωση, θα παρατείνουν την κάθοδο μετατρέποντάς την σε μια κρίση ανάλογη της δεκαετίας του ’30 ή, στην καλύτερη περίπτωση, θα προκαλέσουν μια στασιμότητα ανάλογη της Ιαπωνίας, δηλαδή μια χαμένη δεκαετία. Γιατί η πολιτική ελίτ της Ευρώπης επέλεξε έναν τόσο οδυνηρό δρόμο;


- Η πολιτική ελίτ της Ευρώπης στην πράξη κυριαρχείται από τραπεζίτες. Από κουστουμαρισμένους συντηρητικούς που πιστεύουν ότι μια οικονομία πρέπει να διοικείται όπως μια επιχείρηση και τα ισοζύγια πρέπει να είναι πάντα ισοσκελισμένα. Η απόλυτη προτεραιότητα στην ισοσκέλιση των προϋπολογισμών συνεπάγεται ότι ο πληθωρισμός θα είναι πάντα χαμηλός. Οι τραπεζίτες αποστρέφονται τον πληθωρισμό καθώς διαβρώνει την αξία των περιουσιακών τους στοιχείων. Κατά πόσο αυτό το σύνολο απόψεων αποκαλείται «νεο-φιλελεύθερο» ή απλώς «συντηρητικό» έχει μικρή σημασία. Το αποτέλεσμα από την επιβολή δημοσιονομικής πειθαρχίας είναι μείωση των μισθών και καθυστέρηση της οικονομικής ανάκαμψης. Μια τέτοια πολιτική ωστόσο εγγυάται ότι οι τραπεζίτες δεν θα χάσουν την άνεσή τους.


- Πιστεύετε ότι η Γερμανία θα διασπάσει την ευρωζώνη, εκδιώχνοντας για παράδειγμα το «Μεσογειακό Κλαμπ»;


- Στη βάση όσων έχουν μέχρι τώρα συμβεί, δεν πιστεύω ότι η ευρωζώνη θα διασπαστεί. Αλλά, μια αλυσίδα κρίσεων δανεισμού σε μεγαλύτερες χώρες (π.χ. Ισπανία και Ιταλία) θα αύξαινε το υποτιθέμενο κόστος διάσωσης για τις χώρες του κέντρου (π.χ. Γερμανία και Γαλλία). Χρησιμοποιώ τη λέξη «υποτιθέμενο» επειδή παρότι μια διάσωση της Ελλάδας από την Γερμανία, για παράδειγμα, είναι στην πραγματικότητα μια μεταβίβαση από τους γερμανούς φορολογούμενους σε εκείνους τους γερμανούς τραπεζίτες που έχουν ελληνικά ομόλογα, στη συνείδηση του κόσμου δεν καταγράφεται κατ’ αυτό τον τρόπο. Οι γερμανοί φορολογούμενοι πιστεύουν ότι στην κυριολεξία μεταβιβάζονται οι σκληρές τους οικονομίες στην Ελλάδα. Ο μέσος Γερμανός εξαγριώνεται με αυτό επειδή ο μισθός του έχει μείνει σταθερός επί μια δεκαετία (ένα από τα συστατικά στοιχεία της εξαγωγικής τους επιτυχίας). Αν ο μέσος Γερμανός εξαγριωθεί περισσότερο, οι λαϊκιστές γερμανοί πολιτικοί θα ζητήσουν την επιστροφή στο γερμανικό μάρκο. Οι πρώτες φωνές ακούγονται ήδη.


- Ποιο είναι το περίγραμμα μιας πολιτικής που θα έλυνε την τρέχουσα κρίση προς όφελος της πλειοψηφίας;


- Προς το παρόν, η Ευρώπη είναι ένας «νομισματικός γίγαντας αλλά δημοσιονομικός νάνος». Έχει μια πανίσχυρη κεντρική τράπεζα να διαχειρίζεται τη νομισματική πολιτική αλλά δεν διαθέτει ευρωπαϊκό υπουργείο Οικονομικών για να διαχειρίζεται τη δημοσιονομική πολιτική. Επί της ουσίας, μια επιτυχημένη ευρωζώνη χρειάζεται ορισμένα τα ακόλουθα στοιχεία ή όλα:
o Μια Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα που θα ενδιαφέρεται για την μεγέθυνση, την πλήρη απασχόληση και την πολιτική ισοτιμιών (όπως η αμερικανική Ομοσπονδιακή Τράπεζα) και όχι μόνο για τον πληθωρισμό.
o Ένα υπουργείο Οικονομικών που να μπορεί να εκδώσει ευρω-ομόλογα. Δεδομένου ότι η οικονομία της ευρωζώνης είναι τόσο μεγάλη θα μειωνόταν το κόστος δανεισμού και τα ευρω-ομόλογα θα γίνονταν ασφαλέστερα.
o Ένας πολύ μεγαλύτερος προϋπολογισμός (κατ’ ελάχιστον 5-7% του ΑΕΠ) που να μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως αντίβαρο στις κυκλικές διακυμάνσεις και να επηρεάσει τις μεταβιβάσεις μεταξύ των κρατών – μελών.
o Ένας προϋπολογισμός που θα χρηματοδοτείται από έναν προοδευτικό φόρο στα κράτη – μέλη, όπως πρότεινε η Ισπανία πριν μερικά χρόνια.
o Ένας αρκετά μεγάλος προϋπολογισμός από τον οποίο να χρηματοδοτηθεί (για παράδειγμα) μια βασική σύνταξη για όλους τους ευρωπαίους πολίτες.
Η παραπάνω λίστα θα μπορούσε να επεκταθεί. Το ουσιώδες σημείο είναι ότι η συμμετοχή στην ευρωζώνη δεν πρέπει να επισείει μόνο κόστη αλλά να συνοδεύεται από υπαρκτά κοινωνικά οφέλη για όλους τους πολίτες. Τέτοια οφέλη είναι αναγκαία για να οικοδομηθεί μια ευρωπαϊκή «πόλις», μια κοινή ιθαγένεια.


- Πιστεύετε ακόμη ότι η Ελλάδα πρέπει να ακολουθήσει το παράδειγμα της Αργεντινής και να προχωρήσει σε στάση πληρωμών του δημοσίου χρέους της, όπως γράψατε τον Μάη στην βρετανική εφημερίδα Guardian; Να σημειωθεί πως από τότε (και παρά τη «χημειοθεραπεία» του ΔΝΤ για να χρησιμοποιήσουμε μια φράση των Financial Times) το ελληνικό δημόσιο χρέος έχει φθάσει σε νέα ύψη.


- Πίστευα τότε – και εξακολουθώ να πιστεύω σήμερα – ότι η Ελλάδα πρέπει να παραμείνει στην ευρωζώνη, κυρίως επειδή το κόστος της αποχώρησης θα ήταν πολύ υψηλό για την Ελλάδα και τις άλλες χώρες του Μεσογειακού Κλαμπ. Παρόλα αυτά η απειλή παύσης πληρωμών μπορεί να αποδειχθεί μια χρήσιμη τακτική που θα οδηγήσει στην αναδιάρθρωση του χρέους. Για παράδειγμα, επιμήκυνση της ωρίμανσης, χαμηλότερα επιτόκια και, πάνω απ’ όλα, μεταφορά μέρους του βάρους από τους (κυρίως) οφειλέτες του Νότου στους πιστωτές του Βορρά.
Πρώτο, αν το ονομαστικό επιτόκιο δανεισμού είναι χαμηλό ή/και δεύτερο, το ονομαστικό ποσοστό μεγέθυνσης είναι υψηλό. Ως προς το παρόν, με τον πληθωρισμό να κινείται στο 5,5%, απαιτείται μια ελαφρώς υψηλότερη μεγέθυνση για να μειωθεί ο λόγος του χρέους προς το ΑΕΠ. Δεδομένου όμως ότι ο πληθωρισμός θα μειωθεί τον επόμενο χρόνο, για να μειωθεί ο λόγος του χρέους, η Ελλάδα εν τέλει θα πρέπει να στηριχθεί σε ένα συνδυασμό υψηλότερου πραγματικού ρυθμού μεγέθυνσης και χαμηλότερων επιτοκίων. Εάν δε, εμφανιστεί νέα οικονομική κρίση, το καλύτερο που θα είχε να κάνει η Ελλάδα θα ήταν να επιβάλλει αναδιάρθρωση του χρέους, επιζητώντας ευνοϊκότερους όρους.


www.leonidasvatikiotis.gr

Μια αξιοπρεπής στάση

βαθύ κόκκινο

 Θα ήταν παράληψη μας να μην αναφέρουμε την αξιοπρεπή στάση που κράτησε στην βουλή, στην ψήφιση του αντεργατικού πολυνομοσχεδίου, η Σοφία Σακοράφα. Απ’ την ιστοσελίδα της, λοιπόν αντιγράφουμε:

Η ανεξάρτητη βουλευτής Σοφία Σακοράφα κατήγγειλε τη διαδικασία του κατεπείγοντος, με την οποία αποφάσισε η κυβέρνηση να περάσει το πολυνομοσχέδιο και αποχώρησε από την Ολομέλεια της Βουλής,. Η κ. Σακοράφα τόνισε :
«Μετατρέψατε τη Βουλή σε σωματείο – σφραγίδα.
Αρνούμαι να σφραγίζω φιρμάνια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.
Δεν είμαι υπάλληλος, βουλευτής είμαι.
Αρνούμαι να δεχτώ πρακτικές κατοχικού κοινοβουλίου, όπου μιλούν οι εντολείς του ΔΝΤ και φιμώνονται οι εντολοδόχοι του Ελληνικού λαού.
Αρνούμαι να παραβρεθώ σε αυτήν την παρωδία.
Τούτες τις ώρες γράφεται ιστορία.
Ιστορία ενδοτισμού από τη μία, αλλά και αντίστασης από την άλλη».


Σε ό,τι αφορά στην ουσία του νομοσχεδίου η Σοφία Σακοράφα δήλωσε : «Είναι αυτονόητο ότι εάν παρέμενα θα καταψήφιζα το νομοσχέδιο, το οποίο γκρεμίζει σοβαρά κεκτημένα, πισωγυρίζει τον κόσμο της εργασίας σε συνθήκες του 1950 και επιφέρει οδυνηρές συνέπειες στον κόσμο του μόχθου και της εργασίας».