Πέμπτη 30 Ιουνίου 2011

ΠΩΣ ΧΤΥΠΑΝΕ ΤΟ ΠΑΜΕ!

Αριστερά και πολιτική



Κατά καιρούς κάποιοι ισχυρίζονται ότι το ΠΑΜΕ πλάθει με τη φαντασία του αντιπάλους, συνομωσίες ή προβοκάτορες που το κτυπούν για να δικαιολογήσει δήθεν τις τακτικές της περιφρούρησης, τη στάση του κλπ.


Χθες το ΠΑΜΕ κατάγγειλε επίσημα σχέδιο προβοκάτσιας στο Σύνταγμα όπου επιχειρήθηκε ο εγκλωβισμός του, όπως και προχθές. Παράλληλα καταγγέλθηκαν τα στοιχεία που θα συμμετείχαν στο σχέδιο.


Ο φακός συνέλαβε κάποιους ακριβώς την ώρα που το ΠΑΜΕ ήταν στο ύψος της Μαρφίν και του Άττικα.


Είναι στην Πανεπιστημίου, ακριβώς στις 1.41΄της Τετάρτης 29/6/2011. Ποιοι είναι και τι κάνουν οι εικονιζόμενοι ανάμεσα σε διαδηλωτές; Απέναντί τους την ώρα εκείνη ήταν το ΠΑΜΕ. Σημειώνουμε ότι πίσω τους μέχρι το Σύνταγμα, υπήρχαν πολλές παρόμοιες ομάδες που… «περίμεναν»!


Τα σχόλια δικά σας.













Τετάρτη 29 Ιουνίου 2011

Απεργία, αίμα, δακρυγόνα

αριστερα και πολιτική




Τεράστιες ήταν οι απεργιακές διαδηλώσεις και σήμερα, 29/6. Δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενων και λαού βγήκαν στους δρόμους από το πρωί μέχρι το βράδυ. Η κυβέρνηση κυριολεκτικά έχασε τη ψυχραιμία της. Εξαπέλυσε τα ΜΑΤ από το πρωί και σε συμπαιγνία με τους προβοκάτορες και πυρπολούσε με χημικά τον λαό ματοκυλώντας την Αθήνα μέχρι το βράδυ


Μιλάμε για εγκληματικές επιθέσεις κατά του λαού. Χύθηκε αίμα από δεκάδες τραυματίες. Η κυβέρνηση όση νομιμοποίηση χάνει από τον λαό τη συμπληρώνει με τα ΜΑΤ και αντιλαϊκές επιθέσεις. Δεν άφησε τίποτα όρθιο. Είναι κυβέρνηση υπό πανικό, άρα άκρως επικίνδυνη. Να μη την αφήσουμε…


Από αύριο κιόλας η μόνη λύση για το λαό και τους εργαζόμενους είναι η οργάνωση, η ενότητα και ο αγώνας. Οργάνωση κυρίως στα συνδικάτα και στην εργατική τάξη. Οργάνωση και αλληλεγγύη γιατί η απεργία επισύρει απειλές και φόβους για απόλυση κάθε εργαζόμενου. Οργάνωση στον τόπο δουλειάς, στις γειτονιές και σε κάθε χώρο.


Μόνο αν η εργατική τάξη ελέγξει και σταματήσει το μηχανισμό που παράγει τον πλούτο που μας κλέβουν, μπορεί να ανατραπεί η κυβέρνηση και μακροπρόθεσμα η ίδια η καπιταλιστική εκμετάλλευση. Όσο πιο μεγάλη και βαθιά είναι η οργάνωση, τόσο μεγαλύτερες και πιο αποτελεσματικές θα είναι οι κινητοποιήσεις και τόσο θα ανατρέπονται οι πολιτικοί και ταξικοί συσχετισμοί δυνάμεων για την εξουσία.


Η διαδήλωση του ΠΑΜΕ ήταν και σήμερα τεράστια. Μπλόκαρε στη Σταδίου από τα δακρυγόνα που έπεφταν βροχή στο μπλοκ κάποιων αριστερών οργανώσεων που οπισθοχωρούσαν. Μετά φτάνοντας από τη Πανεπιστημίου προς το Σύνταγμα δέχθηκε επιθέσεις από φασιστοειδή που περίμεναν και προκαλούσαν. Πέταξαν εναντίον του και μερικές πέτρες και αντικείμενα. Όπως ανακοίνωσε επίσημα το ΠΑΜΕ τέθηκε και πάλι σε εφαρμογή το  σχέδιο να εγκλωβιστεί το ΠΑΜΕ στη πλατεία και με τη συνέργεια των φασιστοειδών και των προβοκατόρων να επιτεθούν τα ΜΑΤ.


Όταν μετά από ώρα αυτό δεν γινόταν, τα ΜΑΤ άρχισαν επιθέσεις και έπνιξαν στα δακρυγόνα την αρχή της Πανεπιστημίου. Χάος παντού, οι δρόμοι γεμάτοι αλλόφρονες ανθρώπους….


Το ΠΑΜΕ κατέλαβε τα Προπύλαια και προς το απόγευμα ξαναδημιούργησε τη συγκέντρωση στην Ομόνοια.


Στη πλατεία Συντάγματος κατέβηκε χιλιάδες κόσμος, αποφασισμένος να δώσει μάχη μετά τις απαράδεκτες χθεσινές επιθέσεις. Όλα τα παιδιά ήταν αποφασισμένα παρότι γνώριζαν ότι μέσα τους κυκλοφορούν και προβοκάτορες. Δυστυχώς δεν γλύτωσαν για μια ακόμη φορά τις προβοκάτσιες με όλες τις συνέπειες.

Προβάλει και πάλι εδώ η ανάγκη οι διαδηλώσεις να έχουν οργάνωση, ενότητα και περιφρούρηση. Δεν μπορείς να διαδηλώνεις χύμα έχοντας δίπλας σου προβοκάτορες, κουκουλοφόρους και φασιστοειδή.

Το τι ξύλο έπεσε δεν λέγεται. Η αγριότητα ξεπερνούσε κάθε προηγούμενο. Φαίνεται πως ήθελαν να ξεμπερδέψουν και με τη πλατεία ίσως γιατί φοβήθηκαν ότι οι συνειδήσεις των λεγομένων «αγανακτισμένων» που δεν έμπαιναν στο καπέλο τους θα ωρίμαζαν και αργά ή γρήγορα ο κόσμος αυτός θα αναζητούσε πραγματική πολιτική οργάνωση και αντιπαράθεση με την εξουσία.


Στην Ερμού έσπρωχναν τον κόσμο πίσω μέχρι τη Καπνικαρέα! Κόσμος παντού δεν ήξερε τι να κάνει, δακρυγόνα και αέρια αποπνικτικά… το ίδιο και στη Μητροπόλεως και στην Περικλέους.


Το σχέδιο της κυβέρνησης και της βαθιάς εξουσίας ήταν προφανές. Ήθελε να σπάσει κάθε αντίσταση του λαού είτε γινόταν σε δρόμους είτε σε πλατείες. Ήθελε να αποτρέψει την κατάρρευση της εξουσία της. Αντικατέστησε το λαϊκό έλλειμμα νομιμοποίησης με τη βία των κρατικών μηχανισμών καταστολής. Δεν είναι γνωστό που θα οδηγηθούμε αλλά προδιαγράφεται σαφώς η στροφή προς αντιδραστικές λύσεις. Λιτότητα και αυταρχισμός μέχρι και ολοκληρωτισμός πάνε πάνα μαζί.


Τα νέα σκληρά μέτρα δεν τελειώνουν με τη ψήφιση του μεσοπρόθεσμου. Αντίθετα τώρα αρχίζουν. Οι νέες μάχες θα είναι πολύ πιο σκληρές. Θα δοθούν παντού στους δρόμους στις πλατείες και κυρίως τους χώρους εργασίας. Ας ετοιμαζόμαστε από αύριο σε όλα τα πεδία και σε όλα τα επίπεδα.


Όλοι πρέπει να καταλάβουμε ότι σ’ αυτό τον κόσμο τίποτε δεν χαρίζεται. Ή το κατακτάμε ή το χάνουμε.







Το φάντασμα του Πινοτσέτ με μανδύα τεχνοκράτη

ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΒΗΜΑ

Σενάρια «αντι-συνταγματικής εκτροπής»


Της Αφροδίτης Πολίτη


«Μνημόνιο ή τανκς» είναι ο ωμός εκβιασμός που θέτουν μια σειρά από δημοσιεύματα αλλά και κυβερνητικές διαρροές και δηλώσεις πολιτικών. Από τις σικέ δημοσκοπήσεις του Βήματος που εντέχνως προστάζουν ότι «μια χούντα (τεχνοκρατών) μας χρειάζεται» ως τις αποκαλύψεις για ασκήσεις στρατού κατά διαδηλωτών, και τις πρόσφατες αναφορές σε «μυστικές εκθέσεις της CIA για πραξικόπημα στην Ελλάδα», ο μπαμπούλας της «εκτροπής από τη συνταγματική τάξη» επανέρχεται όσο οι λαϊκές αντιδράσεις κορυφώνονται. Tο τελευταίο επεισόδιο στο σίριαλ «χουντολογίας» το έπαιξε ο – μην με πείτε λιμπερτίνο – Πάγκαλος, στην ισπανική El Mundo. Ο πρώην αριστερός εγγονός του δικτάτορα δήλωσε ότι η έξοδος από το Μνημόνιο και το ευρώ ισοδυναμεί με πραξικόπημα, που θα φέρει τα τανκς στους δρόμους, για να προστατευθούν οι τράπεζες.

Είχαν προηγηθεί οι νουθεσίες – τρόμου του εκδότη του Βήματος Σ. Ψυχάρη, προς τους απείθαρχους διαδηλωτές: «...υπό ορισμένες προϋποθέσεις μπορεί να προκληθεί τέτοια διασάλευση της τάξης που να δικαιολογεί έκτακτα μέτρα, δηλαδή εκτρπή από τη συνταγματική τάξη. Αυτό θέλουν;» ρωτά ρητορικά όσους ονειρεύονται ανατροπές και άμεσες δημοκρατίες, απειλώντας ξεκάθαρα όσους αντιστέκονται οτι αν δεν περάσει το νέο Μνημόνιο, θα περάσουν οι ερπύστριες των τανκς.

Το ψευδοδίλημμα «Μνημόνιο ή τανκς» θα ήταν πιο ειλικρινές αν στη θέση του διαζευκτικού «ή» έβαζαν το συνδετικό «και», καθώς η μία μορφή βαρβαρότητας είναι προϋπόθεση και μήτρα της άλλης. Οπως έχει επανηλειμένα αποδειχθεί στο παρελθόν, το ΔΝΤ και η Παγκόσμια Τράπεζα είναι ο καλύτερος φίλος των δικτατόρων, καθώς μόνο με τη βία μιας κοινοβουλευτικής ή μη χούντας μπορεί να επιβληθεί η οικονομική χούντα των νεοφιλελεύθερων Μνημονίων.

Το μέλλον που μας επιφυλάσει κάθε πιθανό ανακάτεμα της μνημονιακής τράπουλας, με οικουμενική συμμαχία προθύμων, «κούρεμα» ή μερική αναδιάρθρωση του χρέους παράλληλα με μακροχρόνια λιτότητα, κυβέρνηση τεχνοκρατών - επιχειρηματιών, ως την πιο αυταρχική συνταγή ενός κοινοβουλευτικού ολοκληρωτισμού, περιέχει ως απαραίτητα συστατικά και τη βία και τον φόβο. Αυτός εξάλλου είναι ο μυθολογικός ορισμός του Κράτους, ως αδερφός της Βίας, στη Θεογονία του Ησίοδου.

Το σενάριο αιματοβαμένης καταστολής το είχε σερβίρει ήδη πριν τον Πάγκαλο, ο επίτιμος πρόεδρος της Ν.Δ. Κωνσταντίνος Μητσοτάκης: Λίγο πριν την προηγούμενη γενική απεργία ο «επίτιμος» μπαμπάς της Ντόρας εμφανίστηκε στους Φακέλους του Αlexis Παπαχελά την παραμονή να λέει χαρακτηριστικά «Τι πάει να πει νεκρούς;» υποστηρίζοντας ότι η Βουλή πρέπει να παραμείνει ανοιχτή, ακομα και αν υπάρξουν νεκροί την ημέρα της διαδήλωσης στις 15 Ιουνίου.

Τα πολιτικά πρόσωπα που επιστρατεύονται για να σπείρουν τον τρόμο μοιάζουν με μαριονέτες σε γκραν-γκινιόλ κουκλοθέατρο: Στις 15 Ιουνίου επιστράτευσαν τον πολιτικό βρυκόλακα για να γρουσουζέψουν την 24ωρη απεργία, λίγο πριν τη 48ωρη κατεβάζουν το θωρηκτό του κυβερνητικού παχυδερμισμού. Η προσπάθεια τρομοκράτησης του λαού δεν θα μπορούσε να γίνει πιο έκδηλη. Αν δεν έχουν φοβηθεί αρκετά από τους κομμένους μισθούς, τα ανοιγμένα κεφάλια διαδηλωτών, το ένα ως ενάμισι εκατομμύριο ανέργους, την απαγόρευση των απεργιών – που κρίνονται παράνομες στα δικαστήρια –, τις διώξεις συνδικαλιστών και αγωνιστών με ρήτρες συμπληρωματικές του τρομονόμου, την οικονομική βία των ατομικών συμβάσεων και της φοροεπιδρομής· αν δεν φοβούνται από το κλομπ του μπάτσου, ας τους φοβίσει η μπότα του δικτάτορα ή οι δολοφόνοι του παρακράτους.

Ακόμα και αν ο δικτάτορας αυτός δεν φοράει τα σειρήτια του συνταγματάρχη, αλλά τα Αρμάνι των τροϊκανών, του τραπεζικού-επιχειρηματικού λόμπι, και των «προσωπικοτήτων ευρείας αποδοχής» με τίτλους ευγενείας και πατριωτικές δάφνες στην κωλότσεπη. Ακόμα και αν το παρακράτος δεν οδηγεί το τρίκυκλο του Γκοτζμάνη, αλλά κρατάει το μαχαίρι των «αγανακτισμένων πολιτών», συνομιλεί με τους βουλευτές σε «επιτροπές για το κέντρο της Αθήνας» και συνοδεύει με το κουμπούρι του τον εκλεγμένο εκπρόσωπό του στο δημαρχιακό μέγαρο.

Από τον Πινοτσέτ ως τον Μουμπάρακ, χούντες και οικονομικός νεοφιλελευθερισμός πάνε χέρι χέρι – και όσο το Μνημόνιο είναι εδώ, η οικονομική και ιδεολογική χούντα παραμένει επίσης, ακόμα και αν φοράει κοινοβουλευτικό μανδύα. Ακόμα και αν ο τωρινός πρωθυπουργός φύγει, με ελικόπτερο ή χωρίς, η προσφυγή στις κάλπες δεν εγγυάται αυτόματα ότι η επόμενη κυβέρνηση δεν θα έχει μυρωδιά αυταρχισμού και βίας, αν επιμείνει να εφαρμόσει μια αναθεωρημένη έστω εκδοχή του Μεσοπρόθεσμου ζουρλομανδύα.

Μπορεί τα σενάρια «ανωμαλίας» να επανήλθαν δριμύτερα για να κάμψουν ή να ενσωματώσουν τη λαϊκή αγανάκτηση του κινήματος των πλατειών, όμως δεν είναι χτεσινά. Ήδη, πέρυσι τέτοια εποχή ο Μανουέλ Μπαρόζο, ως πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, προειδοποιούσε ωμά τις μεσογειακές χώρες - αδύναμους κρίκους, Ελλάδα, Ισπανία και Πορτογαλία, ότι η λιτότητα είναι μονόδρομος, αλλιώς καραδοκούν τα τανκς: «Αν δεν εφαρμόσουν τα περιοριστικά μέτρα αυτές οι χώρες θα μπορούσαν να εξαφανιστούν υπό τη μορφή που τις γνωρίζουμε ως δημοκρατίες. Δεν έχουν άλλη επιλογή. Αυτή είναι η μοναδική!» έλεγε χαρακτηριστικά.

Η διατύπωση του Μπαρόζο περί μονόδρομου του Μνημονίου έγινε όταν ήδη στη χώρα μας είχε ψηφιστεί η επαχθής δανειακή σύμβαση με ΔΝΤ-Ε.Ε. και Ε.Κ.Τ, και είχαν εκχωρηθεί κυρίαρχα συνταγματικά δικαιώματα στις υπερεξουσίες της Τρόικας και του Υπουργού Οικονομικών.

Η χούντα όχι μόνο δεν τελείωσε το ’73, αλλά δεν έχει ανάγκη από τις ερπύστριες των τανκς, όσο κάνουν την ίδια και καλύτερη δουλειά, τα πρωτόκολλα των Μνημονίων, η τρομοκρατία των ΜΜΕ, τα λοβοτομημένα κοινοβούλια-μαριονέτες, που απλώς επικυρώνουν ήδη ανηλειμμένες αποφάσεις, και η κοστουμάτη δικτατορία του επιχειρηματικού κράτους. Αν οι δικτατορίες όπως τις ξέραμε είχαν το αποκρουστικό πρόσωπο του στρατιωτικού πραξικοπήματος και της αντι-δημοκρατικής εκτροπής, τίποτα δεν αποκλείει ενα «βελούδινο» κοινοβουλευτικό πραξικόπημα, με φιλο-ευρωπαϊκό πρόσωπο, αυταρχικό ευρωσύνταγμα, νόμισμα και ευρωστρατό, με κλειστά σύνορα και στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών, ενισχυμένη την αστυνομική καταστολή και το κράτος της βίας.

Φορέας της χούντας νέου τύπου μια αυταρχική δικαστική και εκτελεστική εξουσία, με δρακόντειους νόμους ενάντια σε κάθε κοινωνική διεκδίκηση, νέες μορφές ιδιώνυμου που ήδη εφαρμόζονται στο όνομα της «πάταξης της τρομοκρατίας»: κατασκευή ενόχων στα εργαστήρια της ασφάλειας, όπλα αντιμετώπισης πλήθους, κυνήγι μαγισσών, αντι-συνδικαλιστικοί νόμοι, απαγόρευση συγκεντρώσεων και ποινικοποίηση των απεργιών, αστυνομική κατοχή ολόκληρων πόλεων και περιοχών, και μια αποδυναμωμένη και ταυτόχρονα συγκεντρωτική νομοθετική εξουσία των 200 βουλευτών, σαν κι αυτό που πρότεινουν πρόσφατα φωστήρες όπως ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

Είναι ευνόητο, πως αν εξελιχθούν αυτά τα σενάρια, το αποτέλεσμα θα είναι ο ακόμα πιο ωμός περιορισμός των δημοκρατικών μας δικαιωμάτων, ένα κράτος πιο αυταρχικό, με ξεπουλημένο τον κοινωνικό -δημόσιο τομέα, αλλά ενισχυμένο τον τομέα της καταστολής, ένα κράτος που θα είναι ξεκάθαρα υπηρέτης των υπερεθνικών ολοκληρώσεων, των επιχειρηματικών ελίτ, των τραπεζιτών, του πολυεθνικού κεφαλαίου και των διεθνών ομίλων τους. Ενα τέτοιο καθεστώς, ακόμα και αν προκύψει ως αποτέλεσμα εκλογών, ιδίως εάν κραδαίνει με περηφάνεια τη γαλανόλευκη και ορκίζεται στην εθνική ενότητα και σωτηρία, στην πραγματικότητα είναι βαθύ μπλε, σχεδόν μαύρο – το μπλαβί χρώμα μιας ημιθανούς «δημοκρατίας» στον γύψο.

Τρίτη 28 Ιουνίου 2011

Και όμως την κρατάμε...

swell

Ένα χάος από χημικά πάνω από την πλατεία, στη Βασ. Γεωργίου και στη γωνία Σταδίου με την πλατεία και ο κόσμος ακίνητος, να παρακολουθεί τη συναυλία.  Σε κάθε χειροβομβίδα κρότου - λάμψης κάποιοι έψαλλαν το "χριστός ανέστη"!   Κάποιοι έλεγαν από το μικρόφωνο "ευχαριστούμε!"


Το εντυπωσιακό, 50 ανεγκέφαλοι μαζί με τους μπαχαλόμπατσους, προκαλούσαν με πέτρες και μολότοφ τα ΜΑΤ κι αυτά απαντούσαν με τη γνωστή τους "αβροφροσύνη".  Κι ενώ γύρω τους είχαν ΜΑΤ, όσο ήμουν εκεί δεν έγινε καμιά σύλληψη.  Μεταξύ των ανεγκεφάλων και ένας αγγλόφωνος.  Ίσως είναι φίλος του ΓΑΠα.








Το ξημέρωμα θα τους βρει όλους εκεί.  Σε πείσμα των πάμπολλων αλητών μέσα κι έξω από τη βουλή...

FT: "Η τρόικα είναι επικίνδυνη για την Ελλάδα"




newsplus 

Ο γνωστός αρθρογράφος των Financial Times κ. Βόλφγκανγκ Μύνχαου, σε σημερινό άρθρο του στη βρετανική εφημερίδα με τίτλο "Ίσως οι Έλληνες βουλευτές πρέπει να πουν όχι στο Μεσοπρόθεσμο", ασκεί ιδιαίτερα σκληρή κριτική στη στρατηγική της τρόικας για την ελληνική οικονομία και ειδικά στο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα.

Συγκεκριμένα, ο κ. Μύνχαου, μεταξύ άλλων, υπογραμμίζει ότι "ενώ η λιτότητα ήταν απαραίτητη στην αρχή του Μνημονίου, τώρα πρέπει να δοθεί έμφαση στη στροφή προς την ανάπτυξη".

Επιπρόσθετα, ο αρθρογράφος των FT κάνει αναφορά και στον αρχηγό της Νέας Δημοκρατίας, τονίζοντας χαρακτηριστικά ότι "δύσκολα μπορεί να αντικρούσει κανείς τη θέση του κ. Σαμαρά με οικονομικά επιχειρήματα".

Αναλυτικά, ολόκληρο το άρθρο έχει ως εξής:

"Στη Βουλή της Ελλάδας αναμένεται να ξεκινήσει σήμερα η πιο σημαντική κοινοβουλευτική συζήτηση της σύγχρονης ιστορίας της χώρας. Εάν η πλειοψηφία εγκρίνει τα μέτρα λιτότητας κατά την ψηφοφορία της Τρίτης, όλα είναι καλά. Η Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο θα συνεχίσουν να παρέχουν πίστωση. Εάν όχι, τότε η Ελλάδα ενδέχεται να χρεοκοπήσει μέσα σε διάστημα λίγων ημερών. Πώς θα πρέπει να ψηφίσουν οι Έλληνες βουλευτές;

Μέχρι την προηγούμενη εβδομάδα θα έλεγα: Αδιαμφισβήτητα Ναι. Η χώρα έχει μεγάλο πρωτογενές έλλειμμα. Η λιτότητα που επιβάλλεται από την Ε. Ε. και το ΔΝΤ είναι ήπια συγκριτικά με τη λιτότητα που θα απαιτούνταν εάν η χώρα αντιμετώπιζε πραγματικό κίνδυνο αποκλεισμού από κάθε ξένο δανεισμό. Μία ανεξέλεγκτη χρεοκοπία θα αποσταθεροποιούσε το διεθνές χρηματοοικονομικό σύστημα και θα ανάγκαζε την Ελλάδα να εγκαταλείψει το ευρώ.

Τα επιχειρήματα αυτά, ωστόσο, είναι ευάλωτα σε οποιαδήποτε αλλαγή των περιστάσεων. Μία τέτοια αλλαγή πραγματοποιήθηκε την προηγούμενη εβδομάδα, όταν οι εκπρόσωποι της Ε. Ε. και του ΔΝΤ επέβαλαν νέα μέτρα λιτότητας. Αυτά τα μέτρα περιλαμβάνουν μείωση του αφορολόγητου εισοδήματος και έκτακτη εισφορά για τους αυτοαπασχολούμενους. Η απόφαση αυτή πυροδότησε οργισμένες διαδηλώσεις στην Αθήνα. Θεωρώ ότι αποτελεί πολιτική πρόκληση και πράξη οικονομικού βανδαλισμού. Θα εκτροχιάσει όλη τη διαδικασία αντιμετώπισης της κρίσης.

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η Ελλάδα χρειάζεται μεγάλη δημοσιονομική προσαρμογή. Και, ναι, η ελληνική κυβέρνηση πισωγύρισε λίγο με το προηγούμενο πρόγραμμα, ώστε να κερδίσει την ψήφο εμπιστοσύνης την προηγούμενη εβδομάδα. Στόχος των τελευταίων μέτρων ήταν να καλύψουν αυτό το κενό. Είναι, όμως, σφάλμα να στερηθεί η Ελλάδα όλα τα διαθέσιμα μέσα για πολιτικούς χειρισμούς.

Πολιτικά, το νέο πρόγραμμα λιτότητας έχει ήδη επιπτώσεις. Ενδυναμώνει τη θέση του Αντώνη Σαμαρά, του ηγέτη της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ο οποίος διαφωνεί. Ηγέτες της ευρωπαϊκής κεντροδεξιάς τού άσκησαν πιέσεις την προηγούμενη εβδομάδα. Εκείνος αντιστάθηκε. Το επιχείρημά του είναι ότι η λιτότητα πνίγει την οικονομία και πως η Ελλάδα χρειάζεται τώρα μία ώθηση για να βρεθεί και πάλι σε τροχιά ανάπτυξης.

Ενδυναμώνοντας άθελά της τη θέση του κ. Σαμαρά, η ΕΕ καταστρέφει τις όποιες πιθανότητες εθνικής ενότητας που τόσο απεγνωσμένα ζητούσε. Αυτό το πρόγραμμα, άλλωστε, θα κρατήσει αρκετά χρόνια. Ο κ. Σαμαράς έχει αρκετές πιθανότητες επιτυχίας εάν πέσει η τωρινή κυβέρνηση. Ήδη προηγείται στις δημοσκοπήσεις. Εάν εκλεγεί, θα ζητήσει από την Ε. Ε. την επαναδιαπραγμάτευση του δανείου. Η ΕΕ και το ΔΝΤ ενδεχομένως να αρνηθούν. Σε αυτό το σημείο, όλη η στρατηγική μπορεί να διαλυθεί.

Δύσκολα μπορεί να αντικρούσει κανείς τη θέση του κ. Σαμαρά με οικονομικά επιχειρήματα. Είναι σαφές πως η λιτότητα ήταν απαραίτητη στην αρχή του προγράμματος, αλλά τώρα πρέπει να δοθεί έμφαση στη στροφή προς την ανάπτυξη, την οποία η Ελλάδα χρειάζεται βάσει όλων των σεναρίων χρεοκοπίας ή μη, εξόδου από το ευρώ ή μη. Η ΕΕ σπατάλησε εβδομάδες στη χαζή συζήτηση για τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα, αντί να επικεντρωθεί σε θέματα που έχουν πραγματικά σημασία.

Το πρόβλημα είναι πως όλη η διαδικασία παραμένει ευάλωτη στις διαθέσεις του εκλογικού σώματος των πιστωτριών χωρών. Η πρώτη προτεραιότητα των πολιτικών στη Γερμανία, στην Ολλανδία και στη Φινλανδία ήταν να μειωθεί το κόστος του προγράμματος όσο το δυνατόν περισσότερο. Προχώρησαν μάλιστα τόσο ώστε να συνυπολογίσουν αβέβαια έσοδα από ιδιωτικοποιήσεις της Ελλάδας στο εσωτερικό σκέλος του νέου πακέτου στήριξης, αντί να προοριστούν στη μείωση του χρέους.

Κατά συνέπεια, βάσει του νέου πακέτου που πιθανότατα θα συμφωνηθεί, κάθε απομάκρυνση από τον στόχο των ιδιωτικοποιήσεων θα αποτελεί κενό χρηματοδότησης. Οι πιστώτριες χώρες σε αυτήν την περίπτωση πιθανότατα θα ζητήσουν νέα μέτρα λιτότητας για να καλυφθεί το κενό. Αυτή η στρατηγική είναι οικονομικά επικίνδυνη και πολιτικά ανεύθυνη. Εύλογα οι Έλληνες είναι επιφυλακτικοί με τη λιτότητα. Θα μπορούσαν να την αποδεχτούν για μεγάλο χρονικό διάστημα, εάν έβλεπαν πιθανότητες επιτυχίας. Οι οικονομικοί αξιωματούχοι της ΕΕ και οι πολιτικοί τους ηγέτες ιδεολογικά στρέφονται στην πλευρά της προσφοράς.

Την πρώτη φορά, έκριναν λάθος τις επιπτώσεις του προγράμματος λιτότητας στην ανάπτυξη. Το κάνουν και τώρα. Θα το κάνουν και στο μέλλον. Και αυτό καταστρέφει τις πιθανότητες επιτυχίας για τους Έλληνες. Το γεγονός ότι το νέο πρόγραμμα στήριξης γίνεται με μισή καρδιά αλλά και ο δογματισμός είναι οι παράγοντες που μπορεί να οδηγήσουν ακόμη και τους πιο λογικούς Έλληνες βουλευτές να ψηφίσουν όχι στην αυριανή ψηφοφορία. Το πρόγραμμα, ως έχει, δύσκολα μπορεί να δικαιολογηθεί οικονομικά και ηθικά. Ο μόνος λόγος για να ψηφίσει κανείς ναι θα ήταν να αναβληθεί η χρεοκοπία μέχρις ότου ο δημόσιος τομέας πετύχει πρωτογενές πλεόνασμα, το οποίο, όμως, δεν πρόκειται να συμβεί πριν από το 2012.

Η στρατηγική της ΕΕ ουσιαστικά συρρικνώνει τις επιλογές των Ελλήνων στο πότε θα χρεοκοπήσουν: τον επόμενο μήνα ή τον επόμενο χρόνο. Η ελληνική κυβέρνηση έχει μικρή πλειοψηφία και ασκεί σθεναρές πιέσεις στους βουλευτές της να ψηφίσουν υπέρ του προγράμματος. Η κυβέρνηση μπορεί τελικά να επικρατήσει. Εάν τα καταφέρει, θα είναι λόγω των πολιτικών πιέσεων οι οποίες θα έχουν ασκηθεί και όχι λόγω της ισχύος των επιχειρημάτων, που δεν είναι πλέον ξεκάθαρα. Οι Έλληνες βουλευτές θα πρέπει να ζητήσουν περισσότερες διευκρινίσεις και από τις δύο πλευρές.

Το πρόβλημα με τη θέση του κ. Σαμαρά είναι πως η ψήφος κατά του προγράμματος λιτότητας θα πυροδοτήσει περισσότερη λιτότητα πολύ βραχυπρόθεσμα. Ο κ. Σαμαράς πρέπει να εξηγήσει πώς θα μπορέσει η Ελλάδα να χρηματοδοτηθεί χωρίς διαθέσιμο εξωτερικό δανεισμό. Ποια είναι η στρατηγική του; Το στρατόπεδο του Ναι, παράλληλα, θα πρέπει να εξηγήσει γιατί η λιτότητα θα επιφέρει αυτήν τη φορά αποτελέσματα όταν στο παρελθόν απέτυχε. Οι έλληνες βουλευτές καλούνται να επιλέξουν μεταξύ ενός ψέματος και μιας καταστροφής. Δεδομένων των όσων διακυβεύονται, η ΕΕ και το ΔΝΤ δεν θα έπρεπε να είχαν βάλει την Ελλάδα σε αυτή τη θέση."

ΤΟ ΠΑΜΕ ΣΤΗΝ ΑΚΡΟΠΟΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 27/6

Όλοι στην 48-ωρη Γενική Απεργία!

syntonismos.blogspot.com
ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ!
ΟΛΟΙ ΣΤΗ 48ωρη ΑΠΕΡΓΙΑ, ΤΡΙΤΗ 28 & ΤΕΤΑΡΤΗ 29 ΙΟΥΝΗ
ΠΕΡΙΚΥΚΛΩΣΗ-ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΨΗΦΙΣΤΕΙ ΤΟ ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟ
Η συγκλονιστική καθημερινή κινητοποίηση εκατοντάδων χιλιάδων εργαζομένων, ανέργων, νέων, συνταξιούχων στο Σύνταγμα και σε δεκάδες κεντρικές πλατείες πόλεων σε όλη την Ελλάδα αποδεικνύει ότι το αίτημα είναι πάνδημο, «Να φύγουν!» η κυβέρνηση της ΕΕ, του ΔΝΤ και του κεφαλαίου, να πάρουν πίσω το Μνημόνιο, να μην περάσει το «Μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα», να μπει φραγμός στη λεηλασία της δημόσιας περιουσίας των μισθών και των συντάξεων. Το αντεργατικό – αντιλαϊκό μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ.
Η 48ΩΡΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ που θα πλημμυρίσει το Σύνταγμα, η περικύκλωση και ο αποκλεισμός της Βουλής, ο λαός που θα κατέβει στους δρόμους και στις πλατείες όλης της χώρας, ΜΠΟΡΟΥΝ να το αποτρέψουν και να ανατρέψουν συνολικά αυτές τις βάρβαρες πολιτικές.
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ γαντζωμένη στην εξουσία, αντιμέτωπη με την οργή των εργαζομένων, επιμένει στην άθλια, επικίνδυνη αντεργατική-αντιλαϊκή της πολιτική.
Αλλά ούτε ο αυταρχισμός, η αστυνομική βία και τα χημικά που χρησιμοποιεί, ούτε τα ψεύτικα διλήμματα για μνημόνια ή χρεοκοπία μπορούν να αποπροσανατολίσουν κανέναν πια.
Η πολιτική της κυβέρνησης, της ΕΕ, ΔΝΤ, τα Μνημόνια και το Μεσοπρόθεσμο χρεοκοπούν τους εργαζόμενους, την οικονομία και την κοινωνία, δεν θα τους αφήσουμε.
Στην Απεργία 28 και 29 Ιούνη είμαστε όλοι απεργοί, κανένας εργαζόμενος στη δουλειά.

Έχουμε την δύναμη! τα σχέδιά τους θα ανατραπούν από την λαϊκή οργή που θα πλημμυρίσει τις πλατείες. Συνεχίζουμε τον αγώνα μας ειρηνικά, μαζικά, ενωτικά, κάθε ημέρα στο Σύνταγμα και σε όλες τις πλατείες.
Όλοι στην 48ωρη Γενική Απεργία- όλοι στους δρόμους και στις πλατείες. Περικύκλωση-Αποκλεισμός της Βουλής.
ΤΡΙΤΗ 28 ΙΟΥΝΗ 10.00 π.μ. ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ
ΤΕΤΑΡΤΗ 29 Ιουνίου όλοι στα απεργιακά μπλόκα στο Σύνταγμα, στον Ευαγγελισμό, στο Καλλιμάρμαρο.
ΔΕΝ ΧΡΩΣΤΑΜ-ΔΕΝ ΠΟΥΛΑΜΕ-ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ

ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕΙ ΤΟ ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ.
ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ ΚΑΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΜΕΤΡΩΝ.

ΝΑ ΑΝΑΤΡΑΠΕΙ ΑΥΤΗ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΑΛΛΗ ΠΟΥ ΘΑ ΕΦΑΡΜΟΖΕΙ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗ ΝΕΟΛΑΙΑ.
ΑΝΥΠΑΚΟΗ ΣΤΗΝ ΕΕ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΕΝΤΟΛΕΣ ΤΗΣ
ΟΧΙ ΣΤΟ ΕΠΑΙΣΧΥΝΤΟ ΕΥΡΩΣΥΜΦΩΝΟ.
ΝΑ ΜΗΝ ΠΛΗΡΩΣΕΙ Ο ΛΑΟΣ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ. ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ
ΝΑ ΕΘΝΙΚΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΚΑΙ ΒΑΣΙΚΟΙ ΤΟΜΕΙΣ ΤΙΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΜΕ ΕΛΕΓΧΟ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΚΠΟΙΗΣΗ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ
ΔΗΜΟΣΙΑ ΥΓΕΙΑ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΑΣΦΑΛΙΣΗ-ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ
Η ΒΙΑ ΚΑΙ Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ!
ΚΟΙΝΟΣ ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ, ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΩΝ ΤΗΣ ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑΣ, ΤΗΣ ΙΡΛΑΝΔΙΑΣ, ΤΗΣ ΙΣΠΑΝΙΑΣ, ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ!


Στέκι επιτροπής: Όθωνος και Αμαλίας (επί της Αμαλίας), Σύνταγμα

Δευτέρα 27 Ιουνίου 2011

Πόσα είναι τα κρατικά έσοδα που έχουν διαγραφεί;

cynical


Ζητώ συγνώμη που σάς πρήζω στα νούμερα και τις καμπύλες, αλλά, μάρτυς μου ο θεός, δεν φταίω γω. Αυτά έρχονται και με βρίσκουν, και μάλιστα στην πιο κατάλληλη στιγμή.

Τι λέει η εικόνα; Τα συνηθισμένα. Δις ευρώ, στον κατακόρυφο άξονα, οικονομικά έτη στον οριζόντιο. Και η καμπύλη να παριστάνει τα διαγραφέντα φορολογικά έσοδα ανάμεσα στα έτη 2003-2008.

Καλά ακούσατε: Τα διαγραφέντα! Πόσα είναι αυτά αν κάνουμε τον κόπο να τα αθροίσουμε;

15 δις και 132 εκατ. ευρώ!

Μάλιστα. 15 δις και 132 εκατ. ευρώ χαριστικές διαγραφές σε διάστημα 6 μόνο ετών. Προσέξτε την σταθερή ανοδική πορεία των διαγραφών από το 2005 και μετά, γεγονός που παραπέμπει σε μια συνειδητή και κατ’ εξακολούθηση πολιτική, η οποία ειδικά τα τελευταία χρόνια, του ‘δωσε και κατάλαβε. Ένα πραγματικό πανηγύρι των χαμένων δις.

Τα νούμερα αυτά είναι από τη σελίδα 17 της έκθεσης για το 2008 του Ελεγκτικού Συνεδρίου του Κράτους, με τίτλο:

«Επί του Απολογισμού των εσόδων και εξόδων του Κράτους έτους 2008 και του Γενικού Ισολογισμού της 31ης Δεκεμβρίου 2008, σύμφωνα με το άρθρο 98 παρ. 1 περ. ε΄ σε συνδυασμό με το άρθρο 79 παρ. 7 του Συντάγματος»

Ιδιαίτερη δε μνεία γίνεται για το εξωφρενικό νούμερο

«των 6.086 δις που διαγράφηκαν μόνο το έτος 2008, ποσό αυξημένο από το προηγούμενο οικονομικό έτος κατά ποσοστό 72,94%. Αύξηση, η οποία οφείλεται κυρίως στην 2/08/20.4.2008 απόφαση του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. ΦΑΕΕ Αθηνών με την οποία διαγράφηκαν έσοδα 5.511 δις που αφορούσαν πρόστιμα σε βάρος ενός και μόνον οφειλέτη του Δημοσίου (αρ. φακ. 672663)».

Ίσως δεν χρειάζεται να υπενθυμίσουμε ότι ο ένας και μόνος οφειλέτης είναι η «Ακρόπολις Χρηματιστηριακή» για την εμπλοκή της στην υπόθεση των δομημένων ομολόγων, και ότι η όλη ιστορία είχε την υπογραφή του αείμνηστου Αλογοσκούφη. (Γειά σου Γιώργο! Τι γίνεται στο σπίτι, όλοι καλά;)

Μετά απ’ όλα αυτά, και άλλα πολλά, πείτε μου, θα ήταν λογικό να αποδεχόμασταν τα χαράτσια του μεσοπρόθεσμου και να τα πληρώναμε;

Σίγουρα, ΟΧΙ! Τέτοιαν αδικία, ούτε ο θεός δεν θα τη συγχωρήσει…

ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ, Βενιζέλο γομαρόπαιδο, (χαρακτηρισμός που αποδίδεται στον Ξανθούλη), ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ!

Τρίτο «ΟΧΙ» στο Μεσοπρόθεσμο

καφενείο


O βουλευτής Παναγιώτης Κουρουμπλής να έχει αποφασίσει να καταψηφίσει το Μεσοπρόθεσμο. Σήμερα το πρωί, ο βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας είχε μια επικοινωνία με τους Βασίλη Έξαρχο και Χρήστο Πρωτόπαπα, καθιστώντας τους σαφές, πως δεν πρόκειται να ψηφίσει το Μεσοπρόθεσμο, αν δεν πάρει τις απαραίτητες διαβεβαιώσεις ότι θα αλλάξουν τα φορολογικά μέτρα. Κάτι τέτοιο όπως φαίνεται δεν έγινε και ο κύριος Κουρουμπλής...
γίνεται ο τρίτος βουλευτής της Κυβέρνησης, μετά τους Αλέκο Αθανασιάδη και Θωμά Ρομπόπουλο που λέει «ΟΧΙ» στο Μεσοπρόθεσμο.

Κυριακή 26 Ιουνίου 2011

Συνέντευξη Τύπου την Δευτέρα 27 Ιουνίου στις 12 μμ στην ΕΣΗΕΑ εκπροσώπων του «Στόλου της Ελευθερίας ΙΙ – Παραμένουμε Άνθρωποι»

Ένα καράβι για τη Γάζα

«Σαλπάροντας για την Γάζα»
Συνέντευξη Τύπου την Δευτέρα 27 Ιουνίου στις 12 μμ στην ΕΣΗΕΑ (Ακαδημίας 20) εκπροσώπων του «Στόλου της Ελευθερίας ΙΙ – Παραμένουμε Άνθρωποι»

Ο διεθνής «Στόλος της Ελευθερίας ΙΙ –Παραμένουμε  Άνθρωποι» είναι έτοιμος να αποπλεύσει τις επόμενες ημέρες προς την Γάζα. Η ελληνική πρωτοβουλία «Ένα Καράβι για τη Γάζα», από τους διοργανωτές της περυσινής αποστολής, συμμετέχει και φέτος στη διεθνή αυτή αποστολή εκφράζοντας έτσι την έμπρακτη αλληλεγγύη της προς τον λαό της Παλαιστίνης.

Ο διεθνής «Στόλος της Ελευθερίας ΙΙ – Παραμένουμε Άνθρωποι» θα αποτελείται από 10 πλοία, από τα οποία δύο είναι φορτηγά που θα μεταφέρουν φορτίο ανθρωπιστικής βοήθειας, ενώ τα υπόλοιπα είναι επιβατηγά με εκατοντάδες επιβάτες, ανάμεσά τους, πολιτικοί, ευρωβουλευτές, συγγραφείς, εκπρόσωποι θρησκευτικών δογμάτων, άνθρωποι της τέχνης και του πολιτισμού και ακτιβιστές. Θα επιβαίνουν επίσης αρκετά συνεργεία διεθνών τηλεοπτικών σταθμών (CNN, NBC Al Jazeera κλπ) όπως και δημοσιογράφοι σε αποστολή από πολλά διεθνή μέσα και εφημερίδες.
 
Ο ειρηνικός στολίσκος μας θα πλεύσει σε πείσμα των απειλών της κυβέρνησης του Ισραήλ, το οποίο ξεδιάντροπα διατυμπανίζει ότι θα τον σταματήσει με κάθε τρόπο, ακόμα και βίαια προσπαθώντας να υπενθυμίσει τα περσινά φριχτά γεγονότα.

Ο ειρηνικός στολίσκος μας θα πλεύσει παρά τα ψεύδη, τις πιέσεις και τους εκβιασμούς της κυβέρνησης του Ισραήλ προς την διεθνή κοινότητα και τις άλλες κυβερνήσεις για να εμποδίσουν με κάθε μέσο, διοικητικό ή και κατασταλτικό, τον απόπλου των πλοίων. Η κυβέρνηση του Ισραήλ έτσι, προσπαθεί να μεταθέσει την πολιτική ευθύνη και το πολιτικό κόστος της ιδικής του κατοχικής και απάνθρωπης πολιτικής στην Παλαιστίνη, στις κυβερνήσεις των άλλων χωρών.

Οι κυβερνήσεις μας φέρουν μεγάλη ευθύνη για την ολιγωρία τους να αντιτάξουν στο Ισραήλ την υποχρέωσή του για τήρηση της διεθνούς νομιμότητας και του διεθνούς δίκαιου, όπως και το να πάρουν μέτρα υπεράσπισης των άοπλων πολιτών τους που μετέχουν σε αυτή την ειρηνική ανθρωπιστική δράση.

Στην συνέντευξη τύπου, η οποία είναι η τελευταία πριν τον απόπλου, θα συμμετέχουν και  διεθνείς προσωπικότητες που θα επιβαίνουν στα πλοία.

Μαρτυρίες από το Στόλο της Ελευθερίας I: Paul Larudee

tvxs



Με αφορμή την επικείμενη αναχώρηση του Στόλου της Ελευθερίας ΙΙ, το tvxs.gr παρουσιάζει μαρτυρίες ανθρώπων που συμμετείχαν στην περυσινή αποστολή. O Paul Larudee είναι ακτιβιστής στον τομέα της προάσπισης των ανθρώπινων δικαιωμάτων και συνιδρυτής του Κινήματος Ελευθερώστε την Γάζα. Μετά την απόβαση στα πλοία του Στόλου της Ελευθερίας Ι, προέβη σε απλές πράξεις παθητικής αντίστασης, για τις οποίες κακοποιήθηκε άγρια από τον ισραηλινό στρατό.
«Mε λένε Paul Laroudee. Είμαι ένας από τους συνιδρυτές μιας μικρής ομάδας, που σχεδιάζει την αποστολή πλοίων στην περιοχή της Γάζας. Γνωρίζαμε εξαρχής ότι δεν επρόκειτο για ένα και μοναδικό ταξίδι, αλλά για μια επαναλαμβανόμενη και συνεχώς επεκτεινόμενη αποστολή. Μια προσπάθεια που θα αποτελούσε προπομπό για πολλές τοπικές δράσεις, οι οποίες θα έδιναν την ευκαιρία στους πολίτες να παρέμβουν, όταν οι κυβερνήσεις τους δεν θέλουν να το πράξουν». Σε αυτές τις λίγες φράσεις, ο Paul Larudee συνοψίζει την πολυετή του δράση υπέρ των δικαιωμάτων του Παλαιστινιακού λαού. Μέσα απ’ τη διήγηση της προσωπικής του ιστορίας ξεκαθαρίζει τους λόγους που τον οδήγησαν στον αγώνα για άρση του παράνομου αποκλεισμού του λιμανιού της Γάζας και δίνει παραδείγματα παθητικής αντίστασης στην εξουσία.

Με ποιο τρόπο ασχοληθήκατε για πρώτη φορά με το παλαιστινιακό ζήτημα;

Το 1965 σε ηλικία 19 ετών, κατά τη διάρκεια των σπουδών μου στη Γαλλία, αποφάσισα να επισκεφτώ τον πατέρα μου ο οποίος εργαζόταν στην Ιορδανία. Τότε ήταν που ήρθα αντιμέτωπος με την κατάσταση που επικρατεί στην Παλαιστίνη. Αυτό που αντίκρισα, με τους χιλιάδες μετανάστες που βρίσκονταν εκεί από το 1948, ήταν τελείως διαφορετικό απ’ όσα διάβαζα, έβλεπα ή άκουγα. Τότε ήταν που συνειδητοποίησα ότι δεν μαθαίνουμε την αλήθεια. Αυτό με εκνεύρισε, ένιωσα ότι με έχουν εξαπατήσει. Ήθελα να γυρίσω πίσω και να φωνάξω στον κόσμο να ξυπνήσει. Για πολλά χρόνια μιλούσα συνέχεια γι’ αυτά που βίωσα εκεί, καθώς δεν μπορούσα να βγάλω τις εικόνες από το μυαλό μου. Όταν ο Αriel Saron εξελέγη πρωθυπουργός, ήταν γνωστό ότι αποτελούσε άνθρωπο χωρίς καθόλου υπομονή. Δεν είναι από αυτούς που επιθυμούν να πραγματοποιήσουν το Σιωνιστικό όνειρο της εθνοκάθαρσης στην Παλαιστίνη σε μια περίοδο 100 ετών. Ο Ariel Saron ήθελε να το κάνει αμέσως –ήθελε να τελειώσει το έργο αυτό. Τότε ήταν που σκέφτηκα ότι δεν γίνεται να μείνω άπραγος ή να αντιδράσω με αργούς ρυθμούς. Οι εξελίξεις με έκαναν να γίνω πιο ενεργός και να κάνω κάποιες ιδέες πράξη.
Τι ακριβώς κάνατε όταν επιστρέψατε στη Γαλλία και έπειτα στις ΗΠΑ;
Εργαζόμουν κυρίως μόνος μου και κάποιες φορές συμμετείχα σε ομάδες. Γενικά όμως, δεν μπορώ να πω ότι ασχολούμουν σοβαρά μέχρι που εντάχθηκα στο International Solidarity Movement όταν πρωτοσχηματίστηκε το 2001-2002. Είπα: πώς είναι δυνατόν ένας άνθρωπος να κάνει τη διαφορά; Και το International Solidarity Movement μού έδωσε αυτή την ευκαιρία. Αν αρκετοί άνθρωποι αντιστέκονταν και συνεργάζονταν με την παλαιστινιακή ειρηνική αντίσταση, θα μπορούσαν να αλλάξουν την κατάσταση. Έπειτα από μερικά χρόνια δράσης στο International Solidarity Movement, αρκετοί από εμάς εκδιώχθηκαν, εξορίστηκαν από την Παλαιστίνη. Αρχίσαμε τότε να σκεφτόμαστε τι άλλο μπορούμε να κάνουμε. Δεν υπήρχε κανένα ενδεχόμενο να μας αφήσουν να περάσουμε στην Παλαιστίνη, ήμασταν πλέον εξόριστοι όπως οι περισσότεροι κάτοικοί της. Υπήρχαν δύο επιλογές. Η μία ήταν να επιστρέψουμε στις πατρίδες μας και να οργανωθούμε, ενώ η δεύτερη ήταν να αντιμετωπίσουμε το Ισραήλ κατά μέτωπο. Αποφασίσαμε να έρθουμε αντιμέτωποι με τις Ισραηλινές δυνάμεις. Κάτι τέτοιο μπορούσαμε να το κάνουμε με διάφορους τρόπους. Επιλέξαμε να το κάνουμε μέσω θαλάσσης, καθώς είχαμε με αυτόν τον τρόπο τη δυνατότητα να ταξιδέψουμε μέχρι τη Γάζα, χωρίς να πρέπει να διασχίσουμε το Ισραήλ ή την Αίγυπτο. Κανείς δεν είχε δοκιμάσει κάτι τέτοιο στο παρελθόν. Έτσι αποφασίσαμε να το προσπαθήσουμε. Χρειάστηκε να περάσουν δύο χρόνια. Συγκεκριμένα, είχαμε συλλάβει την ιδέα αυτή το 2006 και μας πήρε περίπου δύο χρόνια ώστε να κινητοποιηθούμε πλήρως για αυτόν το σκοπό.
Πέρυσι, προβάλατε κάποια αντίσταση κατά την διάρκεια της επίθεσης;
Ναι, όλοι από το πλοίο Σφενδόνη αντισταθήκαμε, όπως άλλωστε έπραξαν και τα υπόλοιπα πλοία. Γνωρίζουμε ότι το Ισραήλ προσπάθησε να δικαιολογηθεί, λέγοντας ότι υπήρχε ένα επικίνδυνο πλοίο με Τούρκους και ότι έπρεπε να λάβει αυστηρά μέτρα ώστε να προστατευτεί από όσους επέβαιναν στο Mavi Marmara. Ε, λοιπόν δεν είναι έτσι. Οι Ισραηλινές δυνάμεις ήταν βίαιες και επιθετικές με όλα τα πλοία, συμπεριλαμβανομένης της Σφενδόνης. Γι’ αυτό το λόγο αρχίσαμε να αντιστεκόμαστε παθητικά. Δυστυχώς όμως είχαν περισσότερες δυνάμεις και μας ανάγκασαν να σταματήσουμε. Τότε αναρωτήθηκα αν υπάρχει κάτι παραπάνω που μπορώ να κάνω. Αν υπάρχει κάτι που μπορεί να τους χαλάσει τα σχέδια, να τους δυσκολέψει το έργο. Και η ευκαιρία ήταν εκεί.
Ο μέρα ήταν ηλιόλουστη, υπήρχε αρκετό φως στον ουρανό, όλοι μας βρισκόμασταν στο πάνω κατάστρωμα και αρκετοί που κοίταζαν προς τη δική μου κατεύθυνση μπορούσαν να με αναγνωρίσουν πολύ εύκολα. Υπήρχαν πολλοί μάρτυρες, κι ίσως μερικοί από αυτούς να είχαν κάποια μικρή κάμερα. Έτσι αποφάσισα ότι ήταν μια καλή στιγμή να κάνω κάτι. Οι Ισραηλινοί στρατιώτες ήταν απασχολημένοι εξαιτίας ενός μέλους του πληρώματός μας που ήταν άρρωστο. Βρήκα, λοιπόν, το χρόνο να πάω στην άκρη του πλοίου, περίμενα για λίγο σε εκείνο το σημείο ώστε να μπορούν να με δουν όλοι. Τότε ήταν που βούτηξα στη θάλασσα.
Συνέχισα την αντίσταση και μέσα στην θάλασσα. Μέχρις ότου να φέρουν ένα πλοίο να με μαζέψει. Μου πέταξαν σωσίβιο αλλά δεν το χρησιμοποίησα και μου πέταξαν γάντζους ώστε να με τραβήξουν έξω, αλλά κατάφερα να τους αποφύγω. Προσπάθησαν με διάφορους τρόπους να με σταματήσουν. Κάποια στιγμή έστειλαν ένα πλοιάριο προς το μέρος μου ώστε να με αρπάξουν. Χαμήλωσαν ταχύτητα. Εγώ πήγα όμως ακριβώς μπροστά τους με στόχο να τη σταματήσω. Και τα κατάφερα. Τότε, κατέβασαν ένα μικρό φουσκωτό από το πλοιάριο. Για καλή μου τύχη, η μηχανή του δεν λειτούργησε. Ήταν σε δύσκολη κατάσταση επειδή έπρεπε να ρίξουν ένα σκοινί από το πλοίο στο φουσκωτό, να το μετακινήσουν εκεί που είμαι και έτσι να μαζέψουν. Ήταν πολύ κωμική σκηνή, δεν μπορώ να σας την περιγράψω.
Τι έγινε αφότου σας έβγαλαν από την θάλασσα;
Όταν με ανέβασαν στο πλοίο, μου ζήτησαν να καθίσω κάτω και εγώ αρνήθηκα. Στο σημείο αυτό με χτύπησαν. Δεν αναγνώριζα την εξουσία που είχαν. Αρνήθηκα να συνεργαστώ μαζί τους, και το έκανα αυτό με έναν ειρηνικό τρόπο, χωρίς βία. Δεν επεχείρησα ούτε μία στιγμή να τους χτυπήσω ή να τους βλάψω. Βέβαια, όταν ήθελαν κάτι από εμένα, τότε δεν ήμουν, φυσικά, καθόλου πρόθυμος να συνεργαστώ. Αυτοί προσπάθησαν να με κάνουν να συνεργαστώ με το ζόρι, προκαλώντας μου πόνο.
Στη φυλακή, με είχαν βάλει μαζί με τον καπετάνιο της Σφενδόνης, τον Θοδωρή Μπούκα, σε ένα δωμάτιο χωρίς παράθυρα. Ήταν καλοκαίρι, δεν υπήρχε αέρας, δεν καταλαβαίναμε αν ήταν μέρα ή νύχτα. Τότε τους είπα χαρακτηριστικά: «Όχι, δεν το δέχομαι αυτό. Γνωρίζετε ότι είμαι διαβητικός, και ότι θα σταματήσω να τρώω, να πίνω να παίρνω τα φάρμακά μου αν δεν μας βάλετε σε άλλο δωμάτιο το οποίο θα έχει παράθυρο». Σε αυτές τις περιπτώσεις, όπου απαιτούσα κάτι, δεν ήταν πρόθυμοι να μου το δώσουν και κάποιες φορές χρησιμοποιούσαν βία ώστε να με κάνουν να συμμορφωθώ. Όμως κάτι τέτοιο δεν μπορούσα να το ανεχτώ.
Για παράδειγμα, σε κάποιες περιπτώσεις μου έσκιζαν όλα τα ρούχα, μου φορούσαν καινούργια και έπειτα τα ξανασκίζαν. Επέμεινα να έχω ένα καινούργιο παντελόνι, γιατί το δικό μου είχε σκιστεί σε ένα.. καίριο σημείο και ήταν πολύ ιδιαίτερα εξευτελιστικό. Μου υποσχέθηκαν ότι θα μου φέρουν, αλλά τελικά δεν έκαναν τίποτα. Έτσι τελικά αποφάσισα να σηκωθώ και να πάω να διαμαρτυρηθώ για την έλλειψη των ρούχων μου. Τους μίλησα, τους φώναξα, τους ζήτησα να μου φέρουν παντελόνι. Σε αυτό το σημείο με άρπαξαν και με χτύπησαν πολύ άσχημα. Χτύπησαν το κεφάλι μου στο πάτωμα, με κλότσησαν στο κεφάλι, στα γόνατα και αλλού, και με άφησαν στο πάτωμα. Και ξαναγύρισαν στη συζήτησή τους. Μετά από λίγα λεπτά σηκώθηκα, τους πλησίασα και τους ρώτησα: «Εντάξει, τώρα πείτε μου, που είναι το παντελόνι»; Κάτω από αυτές τις συνθήκες δεν ήθελαν να επιστρέψω στην Ελλάδα, ήθελαν να πετάξω για την Κωνσταντινούπολη.
Για ποιο λόγο δεν ήθελαν να έρθετε στην Ελλάδα;
Δεν ξέρω. Μόνο μια εικασία μπορώ να κάνω. Ότι στην Ελλάδα ήμουν γνωστός εξαιτίας ντοκιμαντέρ στα οποία φαινόμουν. Πολλοί άνθρωποι στην Ελλάδα με αναγνωρίζουν. Αν επέστρεφα λοιπόν στην Ελλάδα με την ελληνική αποστολή, τότε θα δημιουργούνταν μεγάλο πρόβλημα γι’ αυτούς. Οι άνθρωποι θα έβλεπαν την κατάσταση μου, τα χτυπήματα και τις πληγές στο σώμα μου και κάτι τέτοιο θα έκανε κακό στην εικόνα τους. Αν πήγαινα στην Κωνσταντινούπολη, δεν θα συνέβαινε τίποτα. Εννέα Τούρκοι ήταν νεκροί. Ο κόσμος δεν θα έδινε καμία απολύτως σημασία σε μένα. Γι’ αυτό πιστεύω ότι στόχος των Ισραηλινών δυνάμεων ήταν να με στείλουν στην Τουρκία. Αλλά δεν συνεργάστηκα. Για το λόγο αυτό με χτύπησαν οι Ισραηλινοί, τόσο εμένα όσο και άλλα περίπου 30 άτομα που με υπερασπίστηκαν. Μάλιστα, εκείνοι χτυπήθηκαν πολύ χειρότερα από εμένα.
Είχα μώλωπες στο πρόσωπο, στα μάτια, στα χέρια, στα πόδια μου. Προσπάθησαν να με πονέσουν και να με χτυπήσουν σε σημεία όπου δεν θα φαινόταν η πληγή, όπως στο κεφάλι μου. Δεν θα φαινόταν κανένα σημάδι, εξαιτίας των μαλλιών. Βέβαια, από το γεγονός ότι δεν συνεργάστηκα και δεν έκανα ούτε μία στιγμή ότι μου ζητούσαν, είτε να σηκωθώ, είτε να προχωρήσω, είτε οτιδήποτε άλλο, έγιναν πιο βίαιοι. Έτσι εξηγείται ότι ήμουν γεμάτος πληγές και σημάδια.

Θα ταξιδέψετε και πάλι με πλοίο για τη Γάζα;

Ναι, θα ξαναπάμε στη Γάζα, και όχι μία και δύο φορές. Η αποστολή μας, ο στόχος μας είναι να ελευθερώσουμε τη Γάζα. Όπως γνωρίζετε, όλοι όσοι ταξιδέψαμε την πρώτη φορά προς την περιοχή, αλλά και όσοι κατέφτασαν αργότερα, έχουμε λάβει Παλαιστινιακό διαβατήριο. Έτσι, νιώθουμε σαν να είναι δικό μας μέρος, κατά κάποιο τρόπο είναι ένα σημαντικό κομμάτι από τις ζωές μας. Και θα συνεχίσουμε να δίνουμε το παρών, να πηγαίνουμε εκεί μέχρις ότου να υπάρξει απόλυτος σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Τη συνέντευξη πήρε η Μαρία Ψαρά, στο πλαίσιο έρευνας για το Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα.

Τα CDS, η ελληνική κρίση και οι "bookmakers"

καφενείο

 Γράφει ο Χαμαιλέων

Μεγάλο ρόλο στη διαμόρφωση των εκτιμήσεων των αναλυτών αλλά και στο τι τελικά θα γίνει με το θέμα της αναδιάρθρωσης ή μη του ελληνικού χρέους παίζουν τα CDSs και οι θέσεις που ενδεχομένως κατέχουν οι εργοδότες των αναλυτών σε αυτά τα παράγωγα προϊόντα.

Το γεγονός ότι όλοι οι οίκοι αξιολόγησης (S&P, Fitch και Moody’s) σε κάθε τοποθέτησή τους πλέον επαναλαμβάνουν ότι θα χαρακτηριστεί ως selective default -και άρα πιστωτικό γεγονός- οποιαδήποτε κίνηση με τη συμμετοχή των ιδιωτών επενδυτών, ακόμα και σε εθελοντική βάση, δείχνει ότι υπάρχει ισχυρή πίεση προς αυτήν την κατεύθυνση, προκειμένου να "πληρωθούν" τα CDSs.
Από την άλλη, η ΕΚΤ και η Ε.Ε. τραβούν το ......

σχοινί από την άλλη πλευρά, πιέζοντας προς την αποφυγή του credit event.

Ωστόσο, ο μόνος αρμόδιος για το ξεκαθάρισμα του ειδικού, νομικού στην ουσία, θέματος μια και καλή είναι ο διεθνής οργανισμός ISDA, υπεύθυνος για την εκκαθάριση των CDSs.

Η αρμόδια επιτροπή για την Ευρώπη που θα αποφασίσει τελικά επί του θέματος αποτελείται από 10 τράπεζες με δικαίωμα ψήφου, τις Bank of America/Merrill Lynch, Barclays, BNP Paribas, Credit Suisse, Deutsche Bank, Goldman Sachs, JP Morgan, Morgan Stanley, Societe Generale και UBS.

Ταυτόχρονα, συμβουλευτικό ρόλο στο θέμα θα έχουν οι Citibank και Royal Bank of Scotland και, τέλος, δικαίωμα ψήφου, παρότι δεν είναι διαπραγματευτές, θα έχουν οι διαχειριστές κεφαλαίων BlackRock, BlueMountain Capital, Citadel Investment Group LLC, D.E. Shaw Group και Rabobank International.

Η συγκεκριμένη επιτροπή, η οποία τελικά θα υποδείξει τι θα πρέπει να γίνει, τυγχάνει να εμφανίζει μια μικρή σύγκρουση συμφερόντων, αφού όλοι οι παραπάνω συμμετέχοντες αποτελούν ταυτόχρονα τόσο αγοραστές όσο και πωλητές της πλειοψηφίας των ελληνικών CDSs!
Με μια δόση υπερβολής, λοιπόν, θα μπορούσαμε να πούμε ότι, στην περίπτωση αυτή, οι..."bookmakers" θα "κρίνουν", μέσα σε κάποια νομικά πλαίσια, και ποιος κερδίζει το... στοίχημα!

Χαμαιλέων

Σάββατο 25 Ιουνίου 2011

Απ' το χωράφι και τα χωριά στις πλατείες των πόλεων!

 
ΠΑΝΑΓΡΟΤΙΚΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ

Η ΠΑΣΥ καλεί τους μικρομεσαίους αγρότες να συμμετάσχουν, με τα τρακτέρ τους, στις απεργιακές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ
Να πάρουν τα τρακτέρ τους και να «κατέβουν» από τα χωριά στις πόλεις, για να πάρουν, μαζικά και δυναμικά, μέρος στις απεργιακές συγκεντρώσεις που οργανώνει το ΠΑΜΕ, στις 28 και 29 Ιούνη, καλεί τους μικρομεσαίους αγρότες η Παναγροτική Αγωνιστική Συσπείρωση (ΠΑΣΥ).
Στην ανακοίνωση - κάλεσμα, η ΠΑΣΥ αναφέρει:
«Αγρότες - Αγρότισσες
Τα νέα μέτρα που συνοδεύουν το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα απειλούν να δώσουν το τελειωτικό χτύπημα στη μικρομεσαία αγροτιά. Αποτελεί άμεση ανάγκη οι μικρομεσαίοι αγρότες να απαντήσουν στη σφοδρή και ανελέητη επίθεση που εξαπολύουν εναντίον τους κυβέρνηση - τρόικα, με την οργάνωση της πάλης και σε αγωνιστική συμμαχία με την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα.
Επιβάλλεται η συμμετοχή όλων των μικρομεσαίων αγροτών στις 48ωρες κινητοποιήσεις σε όλη τη χώρα, μαζί με το ΠΑΜΕ και την ΠΑΣΕΒΕ, την ΟΓΕ και το ΜΑΣ.
-- Για να είναι μαζική, καθολική η καταδίκη των αντιλαϊκών μέτρων και ισχυρό το μήνυμά μας σε πλουτοκρατία, κυβέρνηση και τρόικα.
-- Για να είναι αυτή η απεργία αφετηρία ματαίωσης, μέσα από τους αγώνες μας, αυτών των βάρβαρων μέτρων, ακόμα και αν η κυβερνητική πλειοψηφία, μαζί πιθανόν με άλλους πρόθυμους, τα ψηφίσουν.
Να δοθεί η απάντηση που χρειάζεται στα εκβιαστικά τελεσίγραφα της κυβέρνησης και σε όλους εκείνους που σερβίρουν για μονόδρομο την εξαθλίωση του λαού. Οσοι ανασχηματισμοί και να γίνουν, η πολιτική της κυβέρνησης θα παραμένει βάρβαρη, σκληρή και ανελέητη.
Αγρότες - Αγρότισσες
Στο γκρέμισμα όσων από τις λαϊκές κατακτήσεις έχουν απομείνει όρθιες από την περασμένη αντιλαϊκή λαίλαπα και στην ισοπέδωση όλων των λαϊκών δικαιωμάτων θα οδηγήσουν τα νέα μέτρα που λαμβάνουν κυβέρνηση - τρόικα, στο πλαίσιο του λεγόμενου μεσοπρόθεσμου προγράμματος 2011-2015.
Για τη μικρομεσαία αγροτιά, που, ήδη, έχει υποστεί οδυνηρά χτυπήματα και δίνει, πλέον, αγώνα επιβίωσης, αυτά τα νέα μέτρα σημαίνουν:
Αύξηση του κόστους παραγωγής.
Νέα αύξηση των εισφορών στον ΟΓΑ.
Δραστική μείωση του αγροτικού εισοδήματος.
Αλματώδη αύξηση του κόστους ζωής στο χωριό.
Μεγάλη φτώχεια και εξαθλίωση στην ύπαιθρο.
Βίαιο ξεκλήρισμα των φτωχών αγροτών.
Μαζί με όλα τα λαϊκά στρώματα, οι μικρομεσαίοι αγρότες θα υποστούν τις περικοπές που θα υπάρξουν στα διάφορα κοινωνικά επιδόματα - π.χ., για την πολύτεκνη μητέρα - καθώς και τη φοροεπιδρομή με τη μείωση του αφορολόγητου ορίου και την κατάργηση φοροελαφρύνσεων, ενώ θα πληρώσουν τις αυξήσεις για τη μεταβίβαση της γης και για τις γονικές παροχές, καθώς και για τα συμβολαιογραφικά και τα δικηγορικά έξοδα, που θα φέρει η αύξηση των αντικειμενικών αξιών των ακινήτων.
Θα πληρώσουν, επίσης, την, λόγω αύξησης του ΦΠΑ, ακρίβεια στα είδη λαϊκής κατανάλωσης, τις ανατιμήσεις στους λογαριασμούς της ΔΕΗ και του ΟΤΕ, την τεράστια αύξηση στην τιμή του πετρελαίου θέρμανσης, του φυσικού αερίου και των καυσίμων κίνησης, τις αυξήσεις στην τιμή του νερού και στα δημοτικά τέλη των πρώην "καποδιστριακών" δήμων, τα "χαρατσώματα" στα διόδια, στα νοσοκομεία και τα Κέντρα Υγείας, γενικότερα τα "δοσίματα" που επιβάλλει στο λαό η πλήρης εμπορευματοποίηση της Υγείας - Πρόνοιας, της Παιδείας, του Πολιτισμού, του Αθλητισμού.
Η ΠΑΣΥ συντονίζει τα αγωνιστικά της βήματα με το ΠΑΜΕ των εργατοϋπαλλήλων, την ΠΑΣΕΒΕ των μικρών επαγγελματιών, βιοτεχνών και εμπόρων, το ΜΑΣ της σπουδάζουσας νεολαίας, την ΟΓΕ των γυναικών της λαϊκής οικογένειας.
Η σωτηρία της μικρομεσαίας αγροτιάς από το ξεκλήρισμα και η προοπτική για ένα καλύτερο μέλλον βρίσκονται στην πρόταση της ΠΑΣΥ για μια διαφορετική αγροτική ανάπτυξη στη χώρα μας. Μια αγροτική ανάπτυξη που θα υλοποιείται στο πλαίσιο του κεντρικού σχεδιασμού της οικονομίας, με κοινωνικοποίηση των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής και της γης, με τη συνεταιριστικοποίηση της διάσπαρτης αγροτικής γης και παραγωγής, τη δημιουργία των παραγωγικών συνεταιρισμών, που θα προωθούν κοινές καλλιεργητικές εργασίες, με κρατική στήριξη, για την παραγωγή φτηνών και ασφαλών τροφίμων για τη διατροφή του λαού και των αναγκαίων πρώτων υλών για τη μεταποιητική βιομηχανία.
ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΓΡΟΤΕΣ ΣΤΙΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ
ΚΑΜΙΑ ΘΥΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΙΑ»

Ονομαστική για Μεσοπρόθεσμο θα προκαλέσει το ΚΚΕ

  Εθνος

Το ΚΚΕ ανακοίνωσε σήμερα ότι θα λάβει μέρος στην ψηφοφορία στη Βουλή για το Μεσοπρόθεσμο και θα προκαλέσει ονομαστική ψηφοφορία.

Ονομαστική για Μεσοπρόθεσμο θα προκαλέσει το ΚΚΕ
Ονομοστική ψηφοφορία για το Μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα θα προκαλέσει το ΚΚΕ κατά τη σχετική συζήτηση στη Βουλή, ανακοίνωσε σήμερα η Κοινοβουλευτική Ομάδα του κόμματος.
Η εν λόγω όμαδα δεν συμμετείχε στη συζήτηση που προηγήθηκε στην κοινοβουλευτική Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων.
Σε ανακοίνωση της ΚΟ αναφέρεται ότι το ΚΚΕ, εξετάζοντας την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί μπροστά στη συζήτηση που θα γίνει στη Βουλή για το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα και τον εφαρμοστικό νόμο και προκειμένου να αντιμετωπίσει κάθε προσπάθεια σπέκουλας και αποπροσανατολισμού, ενημερώνει το λαό ότι:
  • θα πάρει μέρος στην ψηφοφορία και θα καταψηφίσει το αντιλαϊκό έκτρωμα, το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα και τον εφαρμοστικό νόμο.
  • θα ζητήσει να γίνει ονομαστική ψηφοφορία.

Ψήφισμα της λαϊκής συνέλευσης της πλ. Συντάγματος Πέμπτης 23 Ιουνίου 2011-Για τη σταση της Αστυνομίας

«ΣΤΙΓΜΗ ΕΥΘΥΝΗΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΑ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΜΠΑΙΝΟΥΝ ΕΜΠΟΔΙΟ ΣΤΗΝ ΘΕΛΗΣΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ»

«Καλούμε τους αξιωματικούς και κυρίως όλο το απλό προσωπικό της αστυνομίας να σεβαστεί αυτή τη φορά τη θέληση του λαού και την συνταγματικά κατοχυρωμένη λαϊκή κυριαρχία.
Τους προειδοποιούμε να μην διανοηθούν καν να εφαρμόσουν παράνομες διαταγές από μια έκπτωτη κυβέρνηση, που έχει κουρελιάσει το σύνταγμα της Ελλάδας και έχει παραδώσει τα κλειδιά της χώρας στη Τρόικα, στο ΔΝΤ και στο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό-τραπεζικό σύστημα.
Να μην τολμήσουν σε καμία περίπτωση να εμποδίσουν τον λαό από το να προστατεύσει το σύνταγμα του, όπως αυτό ορίζει με βάση το ακροτελεύτιο άρθρο του, ώστε να αποτρέψει το ξεπούλημα της χώρας. Διαφορετικά ο κάθε αστυνομικός προσωπικά θα φέρει ακέραια την ευθύνη της στάσης του και θα υποστεί τις συνέπειες των πράξεών του, όπως ακριβώς και οι πολιτικοί εντολείς του, που έχουν παραδώσει τη χώρα σε ξένα κέντρα εξουσίας με δανειακές συμβάσεις, μνημόνια και μεσοπρόθεσμα.
Είναι μια τελευταία μεγάλη ευκαιρία για την αστυνομία και τους αστυνομικούς και ελπίζουμε πολλοί από αυτούς να πράξουν κατά συνείδηση και να περάσουν με την πλευρά του λαού.

Παρασκευή 24 Ιουνίου 2011

«Παντιέρα ανταρσίας» στο ΠΑΣΟΚ για το Μεσοπρόθεσμο

newsbomb



«Παντιέρα» ανταρσίας σηκώνουν μέλη της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ, λίγες μέρες πριν την ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου στη Βουλή, προκαλώντας έντονο «πονοκέφαλο» στην κυβέρνηση.
Ο βουλευτής Κοζάνης Αλέξανδρος Αθανασιάδης μιλώντας στο newsbomb.gr, επανέλαβε την πρόθεσή του να καταψηφίσει το Μεσοπρόθεσμο.
«Διαφωνώ με την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ, της ΕΥΔΑΠ, της ενέργειας και των κερδοφόρων ΔΕΚΟ», είπε ο κ. Αθανασιάδης, εκφράζοντας τις αντιρρήσεις του του συνολικά με το μνημόνιο.
Ο κ. Αθανασιάδης σημείωσε ότι, θα μεταβάλλει τη στάση, μόνο εάν αποσυρθεί η ΔΕΗ από το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων.
Αλλά δεν είναι μόνο ο κ. Αθανασιάδης. Την πρόθεσή του να καταψηφίσει το Μεσοπρόθεσμο έκανε γνωστή και ο βουλευτής Θεσσαλονίκης Θωμάς Ρομπόπουλος. Μιλώντας στο newsbomb.gr ο κ. Ρομπόπουλος ξεκαθάρισε πως δεν μπορεί να ψηφίσει αυτά τα μέτρα.
«Έχω καθαρή τη συνείδηση μου. Τη Δευτέρα θα πάω στη Βουλή και θα συζητήσω. Όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά. Αυτά τα μέτρα όμως εγώ δεν μπορώ να τα ψηφίσω», σημείωσε χαρακτηριστικά ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ.
Ο τρίτος «πονοκέφαλος» για το Μαξίμου είναι ο βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας Παναγιώτης Κουρουμπλής, ο οποίος άφησε ανοικτά όλα τα ενδεχόμενα για τη στάση, που θα τηρήσει στη Βουλή.
Μιλώντας στο ραδιοσταθμό «Βήμα 99,5», τόνισε πως παρακολουθεί με πολλή προσοχή τι συντελείται μέσα στην κοινωνία, λέγοντας πως «εγώ δεν έχω να χάσω τίποτα».

«Πιθανώς αναπόφευκτη» η χρεοκοπία

kathimerini.gr/
Τhe Economist
Η ελληνική κυβέρνηση, μετά τον ανασχηματισμό της, εξασφάλισε ψήφο εμπιστοσύνης. Ακόμα όμως και αν ο πρωθυπουργός Γεώργιος Παπανδρέου καταταφέρει να υπερψηφιστεί το νέο πακέτο λιτότητας, βήμα απαραίτητο προκειμένου η Ελλάδα να εξακολουθήσει να λαμβάνει την έκτακτη οικονομική βοήθεια από την Ευρωζώνη και το ΔΝΤ, δεν υπάρχει εύλογη ελπίδα ότι η αποδυναμωμένη πολιτική τάξη της χώρας θα καταφέρει να εφαρμόσει έναν ακόμα γύρο επώδυνων φορολογικών αυξήσεων και περικοπής των δαπανών.
Τώρα ο κ. Παπανδρέου θα πρέπει να περάσει από το Κοινοβούλιο ένα τετραετές πρόγραμμα αύξησης της φορολογίας, περικοπής εξόδων και ιδιωτικοποιήσεων, μέτρα για τα οποία συμφώνησε κατ’ αρχήν με την τρόικα.
Είναι πιθανό να υπάρξουν κάποιες τροποποιήσεις του πακέτου λιτότητας, αλλά χαλάρωση των μέτρων θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο την είσπραξη της πέμπτης δόσης, που απαιτείται ώστε να αποφευχθεί η πτώχευση. Το νέο πακέτο μέτρων θα πρέπει να ψηφισθεί από τη Βουλή στις 28 Ιουνίου και τούτο θα αποτελέσει μία ακόμα σημαντική δοκιμασία για την κυβέρνηση, την Ευρωζώνη, αλλά και το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Επί του παρόντος, πεποίθησή μας είναι ότι το πακέτο μέτρων θα υπερψηφιστεί. Ο νέος υπουργός Οικονομικών, Ευάγγελος Βενιζέλος, πρώην αντίπαλος του κυρίου Παπανδρεου στη διεκδίκηση της ηγεσίας του κόμματος, παρά τις διαφωνίες του με το πρόγραμμα λιτότητας πριν από την ανάληψη των καθηκόντων του στο υπουργείο Οικονομίας, υπεραμύνθηκε των κυβερνητικών επιλογών στη συζήτηση που προηγήθηκε της ψήφου εμπιστοσύνης. Παρ’ όλα αυτά, ακόμα και αν υπερκεραστούν όλα τα εμπόδια, δεν είναι βέβαιο ότι οι προτεινόμενες μεταρρυθμίσεις θα εφαρμοσθούν αποτελεσματικά αφ’ ενός λόγω των εσωκομματικών αντιδράσεων και αφ’ ετέρου λόγω της λαϊκής αντίθεσης στην επιβολή περαιτέρω μέτρων λιτότητας.
Η τρόικα θα ελέγχει εξονυχιστικά την εφαρμογή των μέτρων και αν αμφιβάλλει για την πρόοδό της σίγουρα θα αποφασίσει να μην εκταμιεύσει την επόμενη δόση οικονομικής βοήθειας, τουλάχιστον έως ότου πεισθεί ότι γίνονται διορθωτικές ενέργειες.
Στην ουσία δεν υπάρχει ρεαλιστική ελπίδα ότι η εξέλιξη των μεταρρυθμίσεων αυτή τη φορά θα είναι διαφορετική, ότι και πάλι δεν θα «παγώσουν» όπως συνέβη προηγουμένως. Η απειλή μη εκταμίευσης της επόμενης δόσης θα είναι πάντα υπαρκτή, όπως και η πιθανότητα ανεξέλεγκτης πτώχευσης του ελληνικού κράτους.
«Κούρεμα» του χρέους 40% - 45%Η Intelligence Unit του Economist προβλέπει ότι θα υπάρξει μια συμφωνημένη αναδιάρθωση του ελληνικού χρέους το 2013, που θα περιλαμβάνει και «κούρεμα» του χρέους της τάξεως του 40% - 45%. Ωστόσο, πιθανώς να αποδειχθεί αδύνατο να αποφευχθεί η χρεοκοπία, προγραμματισμένη ή μη, πέρα από το 2012, ακόμα και αν δεχθούμε ότι η Ελλάδα θα καταφέρει να εφαρμόσει αυστηρά μέτρα για να περιορίσει το μεγάλο δημοσιονομικό της χρέος. Τούτο σημαίνει ότι οι τράπεζες στα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κράτη, και ιδιαίτερα στη Γαλλία και τη Γερμανία, θα πρέπει να προετοιμαστούν άμεσα για το ενδεχόμενο, ενισχύοντας την κεφαλαιακή τους επάρκεια.
Εαν, τελικά, τα στρες τεστ των ευρωπαϊκών τραπεζών -τα αποτελεσματα των οποίων θα δημοσιοποιηθούν τις ερχόμενες εβδομάδες- δεν περιλαμβάνουν την πιθανότητα ζημιών εξαιτίας του ελληνικού χρέους, τότε δεν θα είναι περισσότερο αξιόπιστα από τη «φάρσα» που είδαμε προ έτους

Πέμπτη 23 Ιουνίου 2011

Spiegel: Η ελληνική κυβέρνηση όργανο των τραπεζών, με μόνο σκοπό τη διάσωση του ευρώ.

youpayyourcrisis

artistic-surreal-photomanipulations-12.jpg



Η κυβερνητική προπαγάνδα επισείει διαρκώς το φόβητρο της παύσης πληρωμών ώστε να χειραγωγήσει μια γενικευμένη εξέγερση των μεσαίων και χαμηλών στρωμάτων. Στο εσωτερικό του κόμματος, οι αντιφρονούντες ως προς την κομματική ορθοδοξία βουλευτές, εκβιάζονται με τον ισχυρισμό ότι κάθε ενέργεια που θα εκφράζει αντίθεση στην κομματική γραμμή, θα σημαίνει αποστασία και προδοσία ως προς το εθνοσωτήριο έργο που ανέλαβε αυτοβούλως η κομματική ελίτ. Στο ίδιο μήκος κύματος οι ευρωπαίοι εταίροι εκβιάζουν την αντιπολίτευση να υπερψηφίσει το μεσοπρόθεσμο, ως προϋπόθεση για την καταβολή των δανείων και την αποφυγή χρεοκοπίας.

Ακολούθως, τα δημοσιογραφικά και οικονομολογικά εξαπτέρυγα της καθεστωτικής ενημέρωσης, από κανάλι σε κανάλι επιδίδονται σε συνεχή τρομοκρατία για την επερχόμενη παύση πληρωμών και την μη καταβολή μισθών και συντάξεων.

Φυσικά το επιχείρημα των οικονομικών τρομοκρατών πόρρω απέχει από την αλήθεια. Στο άρθρο, «ΜΥΘΟΣ ΟΤΙ ΧΩΡΙΣ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΗΡΧΑΝ ΛΕΦΤΑ ΓΙΑ ΜΙΣΘΟΥΣ-ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ!», ο αναπληρωτής καθηγητής Εφηρμοσμένης Οικονομικής, στο Τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων του Πανεπιστημίου Αιγαίου, Δημήτρης Σερεμέτης, (http://www.iskra.gr), έχει καταρρίψει με στοιχεία τον καθεστωτικό μύθο.
Ποιο είναι το επίμαχο της όλης προπαγάνδας; Μας το αποκαλύπτει με τραγελαφικό τρόπο η ανακοίνωση στήριξη της Ελλάδας από «70 επιχειρήσεις κολοσσούς», ανακοίνωση που προανήγγειλε το περιοδικό Spiegel.
To άρθρο του Spiegel: «How the Euro Became Europe's Greatest Threat», 20/6/2011, αναφέρει ότι το πρόβλημα της Ελλάδας θα ήταν ένα μεμονωμένο αντιμετωπίσιμο γεγονός αν η χώρα δεν βρισκόταν στη ζώνη του ευρώ. Αντίθετα, το πρόβλημα είναι του ίδιου του ευρώ και γι αυτό λαμβάνει αυτή τη διάσταση. Οι αγορές κεφαλαίου φοβούμενες για ένα ενδεχόμενο ντόμινο στην ευρωζώνη ανεβάζουν τα ασφάλιστρα κινδύνου, με αποτέλεσμα να απειλείται το σύνολο της ευρωζώνης. Κατά το Spiegel, η συνύπαρξη χωρών του κέντρου και της περιφέρειας στο κοινό νόμισμα είναι η αιτία του προβλήματος, λόγω της άνισης ανάπτυξης, γεγονός που δεν είχε προβλεφθεί από την Ένωση και που τελικά οδηγεί σε ναυάγιο το πολιτικό σχέδιο για μια ενοποιημένη Ευρώπη, την συνοχή και το μέλλον της.
Επιπλέον, οι κυβερνήσεις του χωρών του νότου που ανέλαβαν να εφαρμόσουν τα προγράμματα λιτότητας στερούνται κάθε έννοιας νομιμοποίησης, δεδομένου ότι οι αποφάσεις παίρνονται από τις μυστικές συναντήσεις των πολιτικών ελίτ. Στη πραγματικότητα οι αποφάσεις παίρνονται από τους ηγέτες της Γαλλίας και της Γερμανίας σε συνεργασία με τους τραπεζίτες, αποφάσεις που επιβάλλονται στις κυβερνήσεις του νότου. Οι πολίτες πρέπει να ανησυχούν όχι μόνο για τις περικοπές μισθών και την μείωση της κοινωνικής ασφάλισης, αλλά και για τα ίδια τα περιουσιακά τους στοιχεία. Ταυτόχρονα είναι φανερό ότι η λιτότητα που επιβάλλεται αφορά τις χρηματοπιστωτικές αγορές και όχι τις ίδιες τις χώρες.
Το άρθρο αναφέρεται ακόμη στον αποκλεισμό της ελληνικής βουλής από τους αγανακτισμένους της πλατείας Συντάγματος με το σύνθημα «κλέφτες, κέφτες», ενώ διερωτάται έως πότε οι πολίτες θα ανέχονται τις κυβερνήσεις τους, που παίρνουν όλο και σκληρότερα μέτρα για τη διάσωση του ευρώ. Το ευρώ έχει καταστεί στη μεγαλύτερη απειλή για τις χώρες της Ευρώπης απειλώντας τις με κατάρρευση. Εντούτοις, ο φόβος της αδυναμίας ανταγωνισμού των αναδυόμενων αγορών της ανατολής από μια κατακερματισμένη Ευρώπη, εξαναγκάζει τους πολιτικούς με την συνεπικουρία των πολυεθνικών και των τραπεζών να εγκρίνουν πακέτα διάσωσης με σκοπό να κερδηθεί χρόνος. Το Spiegel προαναγγέλλει την καμπάνια των πολυεθνικών ευρωπαϊκών εταιριών με το λανσάρισμα του συνθήματος «το ευρώ είναι αναγκαίο και αξίζει τη δέσμευσή μας».
Ανεξάρτητα από το γεγονός ότι το Spiegel επιχειρεί να υπερασπίσει τα γερμανικά συμφέροντα, εντούτοις διατυπώνει με σαφήνεια την αλήθεια για το τι συμβαίνει. Τα συμφέροντα του ευρωπαϊκού καπιταλισμού ευνοούνται με το ευρώ, έτσι ώστε να διαθέτει ένα ισχυρό νόμισμα στα πλαίσια του παγκόσμιου καπιταλιστικού ανταγωνισμού. Πολυεθνικές και τραπεζίτες επιβάλλουν τα συμφέροντά τους εκβιάζοντας τους πολιτικούς που με τη σειρά τους εκβιάζουν τις χώρες τους. Τα μέτρα λιτότητας και τα πακέτα της μνημονιακής διάσωσης, αφορούν αποκλειστικά την διάσωση των τραπεζών και των επιχειρήσεων, αφού μια ενδεχόμενη χρεοκοπία της Ελλάδας (ή κρατών του νότου) θα επέβαλλε μια τέτοια μεγέθους πληρωμή ασφαλίστρων κινδύνου που θα κατέστρεφε τους Ευρωπαίους τραπεζίτες, όσο και χασούρα από τα ελληνικά ομόλογα, ώστε η ευρωζώνη θα βυθιζόταν στην χρεοκοπία. Η εσωτερική πτώχευση της Ελλάδας, τα πακέτα διάσωσης που ουσιαστικά ανακατευθύνονται προς τους δανειστές, το ξεπούλημα της χώρας αντί πινακίου φακής, γίνονται με σκοπό να κερδηθεί χρόνος ώστε να συντελεστεί ένα θαύμα σε σχέση με το ευρώ.
Συνεπώς, οι κυβερνήσεις του νότου-και κυρίως της Ελλάδας-είναι όργανο των τραπεζών και εξαπατούν τους πολίτες οδηγώντας τη χώρα τους στο χάος. Όχι μόνο δεν θα υπάρξει ανάκαμψη, αλλά και με την αποψίλωση από κάθε εθνικό ενεργειακό πλούτο ,που θα δοθεί για τον εξευμενισμό των αγορών, θα καταστραφεί ολοσχερώς κάθε έννοια μελλοντικής οικονομικής ανάκαμψης.