Παρασκευή 18 Ιουνίου 2010

Σχόλιο που πονάει


Από την Ανατολή

Θα αντιγράψω ένα σχόλιο ανώνυμου αναγνώστη που βρήκα σε ένα "δεξιό" ιστολόγιο και στην παρούσα φάση με εκφράζει απόλυτα:

"Πού είναι οι φοιτητές, που είναι οι εργάτες, που είναι ο λαός;
Έχουμε σκύψει και μας βαράει ο Παπανδρέου και τα 160 καλοπληρωμένα πιόνια του.
Κοτζάμ δικτατορία με τα τάνκς στους δρόμους έριξε η προηγούμενη γενιά, η σημερινή νοιάζεται μόνο για τους έρωτες της μενεγάκη, τα τραγούδια στη eurovision και το ποδόσφαιρο.
Κληρονομήσαμε από τους προγόνους μας ιδανικά και πολιτισμό και η τηλεόραση μας υποβίβασε σε πολιτισμική αλοιφή, american style.
Από τον πολιτισμό πέσαμε στο μάμ, κακά και νάνι.
Τώρα χάνουμε το μάμ, άρα χάνουμε και τα κακά.
Εάν δεν επαναστατήσουμε θα μείνουμε στο νάνι, μερικοί στα παγκάκια."

Γαμώτω, πολύ αργούμε, πολύ. Όσο αργότερα, τόσο το χειρότερο. Γιατί θα' χουν πεθάνει πολλοί μέχρι τότε. Από την πείνα.

1 σχόλιο:

  1. Αυτο που μπορώ να πω είναι οτι οι ιστορικές νομοτέλειες δεν έχουν ανθρώπινες αγωνίες και συναισθήματα΄.Στήνουν όμως σίγουρα το αυτί τους και αφουγκράζονται περιμένοντας την καταλληλη στιγμή

    ΑπάντησηΔιαγραφή