ΜΕ ΑΦΟΡΜΉ ΤΉΝ 28Ή ΟΚΤΩΒΡΊΟΥ 1940…

Η στήριξη της πλουτοκρατίας στον δικτάτορα Μεταξά ήταν τόσο απροκάλυπτη ώστε ο πρώτος Υπουργός Εθνικής Οικονομίας της δικτατορίας ήταν ο ίδιος ο Πρόεδρος του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων!

Γιατί έγινε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος;

Στις συνθήκες του καπιταλισμού, οι αστικές τάξεις των διαφόρων χωρών βρίσκονται σε συνεχή ανταγωνισμό μεταξύ τους. Ακόμα και όταν κάποιες διαμορφώνουν συμ- μαχίες, αυτό γίνεται προσωρινά, μπροστά σε κάποιο κοινό στόχο απέναντι σε κάποιες άλλες ανταγωνίστριες χώρες. Αποτέλεσμα αυτού του σφοδρού ανταγωνισμού είναι άλλα κράτη να δυναμώνουν περισσότερο και άλλα λιγότερο, ενώ κάποια να αποδυναμώνονται. Έτσι η οικονομική ανάπτυξη ενός κράτους μπορεί να μην αντιστοιχεί με τις “σφαίρες επιρροής” και τις πηγές πρώτων υλών που ελέγχει. Όταν αυτές οι αναντιστοιχίες οξύνονται στο έπακρο, μοναδικό μέσο για να “διορθωθούν” είναι ο πόλεμος. Γι’ αυτό ο πόλεμος και ο κα- πιταλισμός είναι αξεχώριστοι. Έτσι έγινε και στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο: Η μεγάλη οικονομική κρίση του καπιταλισμού (1929-33 και 1937-38) επιτάχυνε τις ανακατατάξεις στο συσχετισμό δυνάμεων και όξυνε τις αντιθέσεις των καπιταλιστικών κρατών. Συγκεκριμένα, η εκ νέου ισχυροποίηση της Γερμα- νίας, που είχε ηττηθεί στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο (1914-1918), την οδήγησε στην επιδίωξη να πάρει τη ρεβάνς από την Αγγλία και την Γαλλία. Σε αυτή τη βάση διαμορφώθηκαν δύο με- γάλες συμμαχίες καπιταλιστικών κρατών, όπου η αστική τάξη κάθε χώρας επιδίωκε να βγει πιο κερδισμένη από την άλλη, θυσιάζοντας στο βωμό του κέρδους τους λαούς. Ταυτόχρονα είχαν στόχο -ανεξάρτητα απ’ το “στρατόπεδο” στο οποίο βρέθη- καν στον πόλεμο - την ανατροπή της εργατικής εξουσίας στη Σοβιετική Ένωση, τη διάλυσή της. Γι’ αυτό και οι κυβερνήσεις Αγγλίας, Γαλλίας και ΗΠΑ “έσπρωχναν” με κάθε τρόπο τους ναζιστές και τους συμμάχους τους (Ιταλία, Ιαπωνία) προς τη Σοβιε- τική Ένωση, ενισχύοντάς τους μέσω των επενδύσεων των μονοπωλίων τους (π.χ. Ford, General Motors, General Electric, Standard Oil, IBM), αλλά και με συμφωνίες όπως αυτή του Μονάχου (1938) με την οποία παρέδωσαν την Τσεχοσλοβακία στον Χίτλερ.

 Πώς γεννήθηκε και από ποιους στηρίχτηκε ο φασισμός-ναζισμός;

 Ο ναζισμός και ο φασισμός επικράτησαν στη Γερμανία και την Ιταλία, αξιοποιώντας το διάχυτο αντικομμουνισμό και αντισοβιετισμό, για να υπηρετήσουν το κεφάλαιο καλύτερα απ’ ότι θα έκανε το κοινοβούλιο, στο έδαφος των συνθηκών που δημιούργησε η καπιταλιστική οικονομική κρίση. Ο φασισμός-ναζισμός ήταν γέννημα του καπιταλισμού, μια ακόμα πιο άγρια μορφή διαχείρισης του σάπιου εκμεταλλευτικού συστήματος. Γι’ αυτό, για παράδειγμα, το ναζιστικό (εθνικοσοσιαλιστικό) κόμμα του Χίτλερ, παρότι εμφανιζόνταν ως “αντισυστημικό” και υπέρ των “φτωχών”, ανέβηκε στην εξουσία κοινοβουλευτικά, με τη στήριξη και ανοχή της σοσιαλδημοκρατίας και των υπόλοιπων αστικών κομμάτων και χάρη στο άφθονο χρήμα των γερμανικών μονοπωλίων (Κρουπ, Τύσσεν κ.ά.) αλλά και τη στήριξη μονο- πωλίων άλλων χωρών, όπως των ΗΠΑ. Είναι χαρακτηριστικά τα εξής: Ο Χίτλερ τον Φλεβάρη του ’33 συναντήθηκε με εκπροσώπους των 25 μεγαλύτερων βιομηχανιών της Γερμανίας. Στη συνάντηση συμφωνήθηκε να συσταθεί ταμείο για την υποστήριξη του ναζιστικού κόμματος στις εκλογές. Ο Γερμανός βι- ομήχανος Φριτς Τύσσεν έγραψε: «Προσέφερα προσωπικά ένα συνολικό ποσό ενός εκα- τομμυρίου μάρκων στο ναζιστικό κόμμα. (…) Περίπου η βαριά γερμανική βιομηχανία έθε- τε στη διάθεση των εθνικοσοσιαλιστών το ποσό των δύο εκατομμυρίων το χρόνο». Το ναζιστικό καθεστώς μετέτρεψε τους Γερμανούς εργάτες σε σκλάβους για τα κέρδη των Γερμανών καπιταλιστών. Απ’ τα ναζιστικά στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας, τα γερμανικά μονοπώλια προμηθεύονταν δωρεάν εργατικά χέρια. Ο πόλεμος ήταν το επόμενο βήμα για να επεκταθούν τα γερμανικά μονοπώλια σε νέες αγορές και πηγές και να χτυπηθεί η Σοβιετική Ένωση. Στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, οι ναζιστές και οι φασίστες διέπραξαν αποτρόπαια εγκλήματα, δολοφόνησαν εκατομμύρια ανθρώπους. Μόνο στο στρατό- πεδο συγκέντρωσης του Άουσβιτς δολοφονήθηκαν περίπου 4 εκατομμύρια κρατούμενοι. Η εγκληματική φύση του ναζισμού πηγάζει από την ίδια του την ιδεολογία. Με καμάρι αναγνώριζε απροκάλυπτα ο Μιχαλολιάκος, τον Μάρτη του 2012 ότι: «Εμείς είμαστε η σπορά των νικημένων του 1945, οι εθνικιστές, οι εθνικοσοσιαλιστές, οι φασίστες…». Πράγματι, αυτοί είναι. Η σαπίλα του ντουνιά, οι απόγονοι του Χίτλερ. Με τη μάσκα του “αντιμνημονιακού” και του “αντισυστημικού”, προσπαθούν να κρύψουν πως είναι τσιράκια και “μπράβοι” του συστήματος, όργανά του για το χτύπημα του λαού.

Πώς “μπήκε” η Ελλάδα στον πόλεμο; 

 Όταν ξεκίνησε ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, η Ελ- λάδα βρισκόταν υπό τη δικτατορία του Ιωάννη Μεταξά, που είχε επιβληθεί την 4η Αυγούστου του ’36. Ήταν επιλογή της αστικής τάξης και είχε τη στήριξη του Παλατιού και της Αγγλίας. Πριν ακόμα επιβληθεί η δικτατορία και διαλυθεί η Βουλή, όλα τα κόμματα πλην του ΚΚΕ είχαν δώσει ψήφο εμπιστοσύνης στον Μεταξά. Η δικτατορία της 4ης Αυγού- στου ενίσχυσε ακόμα παραπέρα την πλουτοκρατία, εξαθλίωσε τον λαό, τσάκισε το εργατικό-λαϊκό κίνημα, χτυπώντας πρώτα απ’ όλα το ΚΚΕ. Η πλουτοκρατία της χώρας μας, στην οποία στηριζόταν και στήριζε η δικτατορία του Μεταξά, είχε πολύχρονους δεσμούς με το αγγλικό κεφάλαιο και το κράτος του. Γι’ αυτόν το λόγο και εκφράζοντας τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας, ο Μεταξάς απέρριψε το ιταλικό τελεσίγραφο που του επέδωσε ο Ιταλός πρεσβευτής τα ξημερώματα της 28ης Οκτώβρη ’40. Έτσι, η Ελλάδα μπήκε στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

 Όλοι μαζί; 

Η αστική τάξη και η εργατική τάξη, ο λαός είναι δύο “κόσμοι” σε διαρκή σύγκρουση. Ούτε στην ειρήνη, ούτε στον πόλεμο έχουν κοινά συμφέροντα.
Οι καπιταλιστές θέλουν μια “πατρίδα” που θα εξασφαλίζει την κερδοφορία τους και το ξεζούμισμα των εργατών. Οι εργαζόμενοι και τα παιδιά τους έχουν ανάγκη μια πατρίδα ελεύθερη από ντόπιους και ξένους εκμεταλλευτές. O ελληνικός λαός πολέμησε τόσο τον Ιταλό εισβολέα όσο και τους Γερμανούς κατακτητές από τελείως διαφορετικό μετερίζι από αυτό των αστών. Οι αστοί εν- διαφέρονταν για τα κέρδη τους και δρούσαν ανάλογα με το πώς αυτά εξυπηρετούνται καλύτερα. Οι εργάτες, οι αγρότες, οι απλοί φα- ντάροι, πολεμούσαν για να υπερασπιστούν τα σπίτια τους, τις δουλειές τους και τις οικογέ- νειές τους. Την περίοδο της κατοχής και του αγώνα ενά- ντια στους κατακτητές η πλειοψηφία της αστι- κής τάξης της Ελλάδας είτε έφυγε από τη χώ- ρα, είτε απείχε από τον απελευθερωτικό αγώ- να. Ένα τμήμα της επίσης συνεργάστηκε με τους κατακτητές. Ένα άλλο κομμάτι της ανέλα- βε να διεξάγει “αντικατοχικό αγώνα”, συνεργα- ζόταν στην πλειοψηφία του με τους ναζί για να χτυπηθούν το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ και το ΚΚΕ. Η αστική τάξη, παρά τις διαιρέσεις και τις αντιθέσεις της σ’ όλη τη διάρκεια του πολέ- μου, πάλευε για τη διατήρηση της αστικής εξουσίας και της εκμετάλλευσης, για να συνεχίσει να κάθεται στο σβέρκο του λαού.

Σ’ όλο τον κόσμο τα Κομμουνιστικά Κόμματα πρωτοστάτησαν στον αγώνα για τη συ-ντριβή του φασισμού. Επικεφαλής του αγώνα ήταν η Σοβιετική Ένωση που έδω- σε στον αγώνα 20 εκατομμύρια νεκρούς. Οι λαοί της, ο Κόκκινος Στρατός πολέμησε με απαράμιλλο σθένος και θάρρος, γιατί υπεράσπιζε τη δικιά του πατρίδα, το δικό του κράτος. Εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης, οι ναζί και οι φασίστες έστειλαν τις περισσότερες στρατιωτικές δυνάμεις τους. Δεν μπόρεσαν όμως να αποτρέψουν τη συντριβή τους: η κόκκινη σημαία κυμάτισε στο Βερολίνο την 1η Μάη του ’45. Στη χώρα μας, το ΚΚΕ υπήρξε ο νους, η ψυχή και ο κύριος αιμοδότης του αγώνα, παρότι ο πόλεμος βρήκε το Κόμμα στην παρανομία, με χιλιάδες κομμουνιστές στα μπουντρούμια, τις εξορίες. Ανάμεσά τους και ο Νίκος Ζαχαριάδης, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, που οι Γερμανοί έστειλαν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης “Νταχάου”. Οι δυσκολίες όμως δε λυγάνε τους κομμουνιστές. Στελέχη του Κόμματος δραπετεύουν απ’ τις φυλακές και τις εξορίες και μαζί με όσους βρίσκονται στην παρανομία οργανώ- νουν την αντίσταση. Με πρωτοβουλία του ΚΚΕ δημιουργή- θηκε το Εργατικό Εθνικό Απελευθερωτι- κό Μέτωπο (Εργατικό ΕΑΜ, 1941), Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (ΕΑΜ, 1941), ο Εθνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός (ΕΛΑΣ, 1942), η Ενιαία Πανελλαδική Οργά- νωση Νέων (ΕΠΟΝ, 1943). Με κάθε μέσο, με κάθε τρόπο και ηρωισμό -με απεργίες, συλλαλητήρια, σαμποτάζ, με το όπλο στο χέρι- ο λα- ός μας τσάκισε τους κατακτητές και τους ντό- πιους συνεργάτες τους, απελευθέρωσε την Ελ- λάδα. Χάρη στη δράση του ΕΑΜ δε στάλθηκε ούτε ένας εργάτης για να δουλέψει στα γερμα- νικά εργοστάσια, με εξαίρεση αυτούς που εί- χαν συλλάβει ομήρους οι Γερμανοί. Χάρη στο ΕΑΜ δε στάλθηκε ούτε ένας για να πολεμήσει κατά της Σοβιετικής ‘Ενωσης, ενώ ο ΕΛΑΣ καθήλωσε 8 έως 12 ναζιστικές μεραρχίες.

Σημειώνω!

• Ο ανυπέρβλητος μαζικός λαϊκός ηρωισμός, η πείρα της δράσης σε καιρό πολέμου, του αγώνα με όλες τις μορ- φές πάλης, όπως και οι παράγοντες που δυσκόλεψαν αυτόν τον ηρωικό αγώνα να φτάσει στην τελική νίκη με την κατάκτη- ση της εργατικής-λαϊκής εξουσίας, αποτε- λούν πηγή έμπνευσης, διδαγμάτων και συ- μπερασμάτων. Γι’ αυτό μαθαίνουμε την αλήθεια! 
• Η εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώ- ματα και η νεολαία, σε ενδεχόμενο πο- λεμικής σύγκρουσης, πρέπει να χτί- σουν το δικό τους μέτωπο για να υπερασπιστούν σε περίπτωση ξένης εισβολής την εδαφική ακε- ραιότητα, για να βγει νικητής από τον πόλεμο ο λαός και όχι η αστική τάξη της χώρας του. Να πε- τύχει διπλή απελευθέρωση από την ξένη ιμπε- ριαλιστική κατοχή και την εγχώρια αστική πο- λιτική εξουσία, από το καπιταλιστικό σύστη- μα που είναι αξεχώριστο με τον πόλεμο. 
• Ο ηρωικός αγώνας και οι θυσίες των χιλιάδων ΕΑΜιτών, ΕΛΑΣιτών και ΕΠΟΝιτών απέδειξαν πως όταν “θεριεύει ο γίγαντας λαός”, τότε μπορεί να σπάσει “δεσμά και αλυσί- δες”. Αυτός ο ηρωικός αγώνας του λαού μας δεν μπορεί να αξιοποιείται για να ξεπλυθούν οι σημερινές αμαρτίες, όπως κάνει η κυβέρ- νηση ΣΥΡΙΖΑ. Εμφανίζεται ως τιμητής της ΕΑΜικής αντίστασης τη στιγμή που εφαρμόζει μία άγρια αντιλαϊκή πολιτική. Με οργάνωση και το δικό μας αγώνα μπορούμε να έχουμε όσα αξίζουμε και όχι να ελπίζουμε στα “ψίχουλα” που θα περισσέψουν απ’ το τραπέζι των εκμεταλλευτών. Εμπνεόμαστε και αγω- νιζόμαστε για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Χω- ρίς μονοπώλια και εκμεταλλευτές, με την εξουσία στα χέρια της εργατικής τά- ξης και του λαού. 

(από τον ΟΔΗΓΗΤΗ)