H σφαγή των γερόντων

Από Cynical

Στο παρόν σημείωμα θα ήθελα να ασχοληθώ με μια αρκετά διαδεδομένη παρεξήγηση σχετικά με το αν εάν έχει ή δεν έχει τελικά καταργηθεί η13η και η 14η σύνταξη. Το μέτρο αυτό, πέραν πάσης αμφιβολίας είναι καθολικό και αφορά όλους τους συνταξιούχους, τόσο του ιδιωτικού, όσο και του δημοσίου τομέα, ακόμα και αυτούς που εισπράττουν το ευτελέστατο ποσό των 330 ευρώ, όπως είναι οι συνταξιούχοι του ΟΓΑ. Και είναι πάρα πολλοί αυτοί που καλούνται να θρέψουν το ασθενικό τους σαρκίον, και να πληρώσουν ρεύμα, νερό, τηλέφωνο και πετρέλαιο με μόνο 11 ευρώ την ημέρα. Άδικον μεν, αναγκαίον δε, όπως δεν χάνουν την ευκαιρία να διαβεβαιώνουν οι ψιττακοί της ζούγκλας των 8, διαμορφώνοντας και όχι ανταποκρινόμενοι στο κοινό αίσθημα.


Παράλληλα, οι ελληνόφωνοι (και αυτό παίζεται) τοποτηρητές της διεθνούς τοκογλυφίας, που γι αυτούς ο συνταξιούχος του ΟΓΑ αποτελεί την προσωποποίηση του σύγχρονου έλληνα κομπιναδόρου και καταχραστή του κοινοτικού χρήματος, σπεύδουν να επιδείξουν τα φιλεύσπλαχνα και ανώτερα φιλοζωικά τους αισθήματα, θεσπίζοντας ένα έκτακτο βοήθημα, τέτοιο που να φαίνεται ότι αντισταθμίζει ολικώς ή μερικώς τις αποκεφαλισθείσες συντάξεις.


Εφαρμόζοντας λοιπόν μια στοιχειώδη λογιστική, οι συνταξιούχοι το ΟΓΑ, όπως και οι υπόλοιπες κατηγορίες χαμηλοσυνταξιούχων αποφαίνονται πασίχαροι ότι μπορούν να συνεχίζουν, στρίβοντας καθησυχασμένοι κι από το άλλο πλευρό, τον ύπνο του δικαίου, χωρίς καν να μπαίνουν στον κόπο ν’ αναρωτηθούν για ποιο λόγο κάποιος που ενώ από τη μια μεριά τους κόβει τις συντάξεις, από την άλλη απλόχερα τούς τις αναπληρώνει. Μια δουλειά που θα μπορούσε κάλλιστα να είχε τακτοποιηθεί με μια “IF THEN” statement στο λογισμικό που τις υπολογίζει.


Κι όμως, η ως άνω περίεργη και εκ πρώτης όψεως ανορθολογική διευθέτηση αυτού του τόσο ευαίσθητου ζητήματος είναι δύσκολο να εξηγηθεί χωρίς να ληφθεί υπ’ όψιν το κοινό ενοποιητικό υπόβαθρο της ειδεχθούς κυβερνητικής λογικής, που είναι η καθ’ έξιν εξαπάτηση, η κουτοπονηριά, η χειραγώγηση, η δημαγωγία, και η διαστρέβλωση της αλήθειας. Τούτων δοθέντων, δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς τον απώτερο σκοπό της, που είναι ο αποκεφαλισμός εν ευθέτω χρόνω, και αυτού του ίδιου του βοηθήματος, με τον ίδιο ανάλαφρο και εύκολο τρόπο που γνωρίζει η κυβέρνηση, τύποις επονομαζόμενη και ελληνική και ακόμα πιο τύποις σοσιαλιστική, να εξαερώνει και τα οποιαδήποτε άλλα υποσχεθέντα επιδόματα αλληλεγγύης προς άλλες κατηγορίες αδυνάτων.


Μια σύνταξη είναι δύσκολο να καταργηθεί, θέλει νόμους και παρανόμους, ενώ ένα επίδομα όσο εύκολα έρχεται, τόσο εύκολα μπορεί και να παρέλθει, αποσυρμένο από ένα άκαρδο χέρι.


Μού είναι αδιανόητο να φανταστώ πως μπορεί και υπάρχουν γύρω μας τέτοιοι «άνθρωποι», που τους επιτρέπει η συνείδησή τους να κάθονται και να ξοδεύουν το διεστραμμένο τους μυαλό, στο να εφευρίσκουν τους πιο ύπουλους τρόπους για να εξαπατήσουν και να αφαιμάξουν τα εξαθλιωμένα αυτά γεροντάκια των 330 ευρώ.


Ας μπούμε λοιπόν στη θέση τους, και ας αναρωτηθούμε, αν κι ο καθένας απ’ εμάς θα άντεχε να κάνει το ίδιο....Είμαι σίγουρη ότι και μόνο στην ιδέα, θα μάς σηκώνονταν οι τρίχες ορθές, θα ξερνούσαμε από αηδία, και θα το βάζαμε στα πόδια για να απαλλαγούμε από την ιερόσυλη αυτή σκέψη.


Κι όμως αγαπητοί μου υπάρχουν. Μένει να δούμε ως πότε θα είναι ανάμεσά μας και θα μάς μολύνουν.