Νίκος Δαββέτας - ΚΑΠΟΙΟΣ ΣΟΥ ΕΜΠΙΣΤΕΥΕΤΑΙ ΤΟΝ ΥΠΝΟ ΤΟΥ

Ὅταν κοιμᾶσαι μονάχος σου

δὲν ἔχεις νὰ φροντίσεις τὸν ὕπνο κανενὸς

δὲν ἔχεις τὴν ὑποχρέωση ν ἀφουγκραστεῖς

τὴ ρυθμικὴ ἀνάσα του

νὰ διαφυλάξεις τὰ ὄνειρά του

νὰ διατηρήσεις τὸ σκοτάδι ὑγρὸ καὶ φιλικὸ

σὰν τὰ τοιχώματα τῆς μήτρας

ὅταν κοιμᾶσαι μονάχος

δὲν ἔχεις τὴν εὐθύνη νὰ σκεπάσεις τὸν ἄλλο

νὰ κρατήσεις τὰ νῶτα του καλυμμένα

τοὺς ἐφιάλτες τοῦ μακριὰ

δὲν ἔχεις νὰ μοιραστεῖς μαζί του

τὸ λιγοστὸ ἀέρα τῆς κάμαρης

τὰ ἱδρωμένα σεντόνια καὶ τὰ βαριὰ σκεπάσματα

τὴ σειρήνα τοῦ ἀσθενοφόρου

στὶς τρεῖς ἡ ὥρα τὸ πρωὶ

τοὺς θορύβους ἀπὸ τὰ ἔπιπλα

ποὺ χρόνια τώρα οἱ γείτονες

μετακινοῦν πάνω-κάτω

ὅταν κοιμᾶσαι μονάχος

ἔχεις ν ἀντιμετωπίσεις

τὴν ἀϋπνία χωρὶς σύμμαχο

τὸν φόβο τοῦ θανάτου καταπρόσωπο

τὴν ἀφόρητη νοσταλγία τῶν ἡμερῶν

που ξαγρυπνούσες στὴ σκοπιά

φυλάγοντας τὸν ὕπνο ἐνὸς ἀγνώστου.