Τ’ ΑΓΡΙΜΙΑ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ..

Στρατής Παρέλης

Ό,τι έχω να πω μ έναν τρόπο γραμμένο και μες την φωτιά

των άστρων διαβάζεται



Τώρα όπως η νύχτα το φέρνει σιμά

στων φυλλωμάτων τον ανάλαφρο ψίθυρο



Να το αποστηθίσουν πουλιά, να το πάρει η νύχτα

ως τις εσχατιές του ορίζοντα..





Φως ομοιοκατάληκτο με την μουσική:



μυστηριακό, βαθύ, αποκαλυπτικό-

τρυπώνει μες την ύλη όπως ένας επιδέξιος μάγος..



Τώρα που πέφτει η νύχτα και τα αγρίμια του αίματος

ξανά ξυπνάνε..



Λείπουν οι αναστολές- κι όσοι θεοί διαφέντευαν στην μέρα

πάνε να κοιμηθούν στους άλλους ουρανούς..