Τηλεκατευθυνόμενα πανό

Όταν χθες το βράδυ η πορεία του ΠΑΜΕ έφτασε στο Σύνταγμα δεν βρήκε κανέναν...

Μόνο κάτι πανό παρατημένα στα άδεια πεζοδρόμια κι από τις δυό μεριές της Λ.Αμαλίας έστεκαν μόνα.

Κάτι σαν τηλεκατευθυνόμενα πανό χωρίς ανθρώπους να τα κρατούν.

Λίγο αργότερα ακούστηκαν από τα ηχεία που είχαν στηθεί κάτι γενναία λόγια αντίστασης από την ΑΔΕΔΥ.
Αναρωτιόμασταν ποιος μιλούσε και σε ποιον στην έρημη Αμαλίας μπροστά στη Βουλή.

Κάποια στιγμή στρέφοντας ξανά το βλέμμα τους είδαμε.
Ηταν περίπου 200 άνθρωποι που είχαν σηκωθεί από τα πεζούλια της πλατειας και κοιτούσαν προς τη μεριά του ΠΑΜΕ.
Τέτοια κατάντια των "κινηματικών".

Βέβαια ούτε το συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ ήταν ανάλογο με τα προηγούμενα.
Ηταν όμως ενα μεγάλο δυναμικό συλλαλητήριο αρκετών χιλιάδων εργαζόμενων και άνεργων.
Η επιλογή της μέρας, 13 Αυγούστου κατακαλόκαιρο, είχε κάνει τη δουλειά της.

Ο ΣΥΡΙΖΑ είχε δουλέψει σωστά.

Ντροπιαστικά σωστά.