Ο συσχετισμός

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ


Στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ τεκμηριώνοντας το γιατί το κόμμα τους ψήφισε υπέρ της τροπολογίας για τη χρηματοδότηση των κομμάτων, που στηρίζεται ουσιαστικά στον «τρομονόμο», υποστηρίζουν λίγο - πολύ ότι το αστικό νομοθετικό οπλοστάσιο (που εξοπλίζει την καταστολή) είναι ουδέτερο, ο αντιλαϊκός χαρακτήρας του εξαρτάται από το «συσχετισμό δυνάμεων» . Βεβαίως, αυτή η άποψη είναι παλιά. Στα πρώτα βήματα του εργατικού κινήματος μια τέτοια άποψη ήταν λάθος αλλά μπορεί να ήταν και αθώα. Σήμερα, όμως, κανείς δεν δικαιούται να μιλάει με «αθωότητα» για «λάθος», όταν υπάρχει ιστορική πείρα ότι τέτοιου είδους αντιλήψεις συσκοτίζουν το ότι το αστικό κράτος είναι πάντα αστικό!.. Οδηγούν το εργατικό κίνημα να δεθεί χειροπόδαρα. Ο συσχετισμός δυνάμεων είναι αρνητικός για την εργατική τάξη όσο το κεφάλαιο ασκεί την εξουσία του ανεμπόδιστα. Για να αλλάξει υπέρ της πρέπει η ίδια να πιστέψει στη δύναμή της, να πάψει να έχει αυταπάτες για το ίδιο το κοινοβούλιο, να οργανώσει τα δικά της όργανα πάλης, που θα μπορέσουν να γίνουν και όργανα εξουσίας της. Ο ΣΥΡΙΖΑ, όμως, αναφέρεται στο συσχετισμό των κομμάτων στη Βουλή και αναδεικνύει ως θετικό συσχετισμό την ενίσχυση μιας πτέρυγας του αστικού πολιτικού συστήματος (και αντίστοιχης διαχείρισης) σε βάρος μιας άλλης. Αν υποθέσουμε ότι έχει δίκιο και ότι στις περυσινές εκλογές σημειώθηκε μια τέτοια θετική αλλαγή στο συσχετισμό δυνάμεων με την ανάδειξη του ΣΥΡΙΖΑ ως αξιωματικής αντιπολίτευσης ποιος είναι σήμερα ο απολογισμός; Μήπως το εργατικό - λαϊκό κίνημα βρίσκεται σε καλύτερη θέση σε σχέση με πέρυσι; Μήπως το κεφάλαιο «τρόμαξε» απ' αυτή την αλλαγή και αναγκάστηκε να υποχωρήσει από την αντιλαϊκή επίθεση; Μήπως η κυβέρνηση δεν μπόρεσε να πάρει ακόμα πιο αποφασιστικά μέτρα καταστολής ενάντια στο εργατικό κίνημα, στα οποία εντάσσονται τόσο όσα ψηφίστηκαν προχτές αλλά και όσα καταγγέλθηκαν χτες εντός Βουλής από το ΚΚΕ; Ας το σκεφθούν οι εργαζόμενοι.