Το τέλος του κοινοβουλευτισμού;

Γιώργος Σαρρής

Μετά την κατάργηση της Βουλής για τα σοβαρά θέματα και το βίαιο "σπρώξιμο" του Συντάγματος στο περιθώριο, εμφανίστηκε ο υπ.Εργασίας -με το γνωστό θλιμμένο ύφος- στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ζητώντας την έκδοση προεδρικών διαταγμάτων που να ρυθμίζουν το Εργασιακό.Είναι σχεδόν ολοφάνερο ότι αν το σχέδιο Λοβερδου πήγαινε για ψήφιση στη Βουλή πολύ δύσκολα θα πέρναγε.
Οπότε με την ψήφο ΠΑΣΟΚ και ΛΑΟΣ και με την ανοχή της ΝΔ επιλέγεται από εδώ και πέρα ο δρόμος των προεδρικών διαταγμάτων, όπως γινόταν τους καιρούς που δεν λειτουργούσε στην Ελλάδα ο κοινοβουλευτισμός.
Ετσι θέματα για τα οποία το ΠΑΣΟΚ είχε τελείως διαφορετικές διακηρύξεις προεκλογικά και που κανονικά θα έπρεπε να ρωτηθεί ο λαός, επιλέγεται να περάσουν χωρίς να ρωτηθούν ούτε καν οι αντιπρόσωποί του.
Τραγική πραγματικά στιγμή για την όποια Δημοκρατία έχει απομείνει!
Χαρακτηριστικό στιγμιότυπο ήταν εκείνο που ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ψέλλιζε ότι ο θεσμικός του ρόλος δεν του επιτρέπει να μην υπογράψει τα σχέδια Λοβέρδου, αφού κάτι τέτοιο θα προκαλούσε αυτόματα την πτώση της κυβέρνησης.
Από εκβιασμό σε εκβιασμό λοιπόν φτάνουμε σε σημεία προπολεμικά όπου κανένα εργασιακό δικαίωμα δεν είναι πλέον δεδομένο.Που βρισκόμαστε λοιπόν;
Σε ποιο ακριβώς σημείο της ιστορικής εξέλιξης;
Στη δουλεία;Στη φεουδαρχία;Δεν ξέρω..
Πάντως όχι στην αστική Δημοκρατία και τον Κοινοβουλευτισμό.
Κι ο "κυρίαρχος λαός";Θα συνεχισει να κάνει πίσω;
Ετσι νομίζουν;Κι αν ναί μέχρι πότε;