Μία νύχτα μαγική σαν την Αργεντινή…

902.gr

Η πρόεδρος της Αργεντινής Κριστίνα Φερνάντες Κίρχνερ

Έτσι έλεγε ένα από τα αγαπημένα συνθήματα των «αγανακτισμένων» στην πλατεία Συντάγματος. Δεν ξέρουμε αν το copyright του συνθήματος το έχει ο ΣΥΡΙΖΑ ή άλλοι με τους οποίους σφιχταγκαλιάζονταν στις πλατείες. Μικρή σημασία έχει, αφού το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ έχει κάνει το παν για να πιστωθεί για την πάρτη του τη ρητορική περί Αργεντινής. Πλασάρει, εξίσου, τόσο ότι η λύση για το λαό είναι απλά η εναλλαγή στην κυβέρνηση στο έδαφος του καπιταλισμού (ακόμα και αν αυτή γίνει με ελικόπτερο) όσο και ότι το μοντέλο διαχείρισης του καπιταλισμού που ακολούθησε η κυβέρνηση ήταν φιλολαϊκό. Με τα δικά τους λόγια το έλεγαν κάπως έτσι: «Μακάρι να είχαμε γίνει Αργεντινή (...) Η Αργεντινή πέρασε μια πολύ μεγάλη δυσκολία (...) Πέρασαν όμως μια πολύ μεγάλη δυσκολία και κατάφεραν με αξιοπρέπεια να σταθούν στα πόδια τους» (Αλέξης Τσίπρας, 7 Σεπτέμβρη 2012).

Οι πρόσφατες εξελίξεις στην Αργεντινή, που βρίσκεται (για τρίτη φορά από το 2001) ξανά στα πρόθυρα χρεοκοπίας, τους ξεγυμνώνουν.


Η Αργεντινή δεν έχει Μέρκελ, δεν έχει μνημόνια, δεν έχει τρόικες.


Η Αργεντινή δεν έχει ευρώ, έχει πέσο, συνδεδεμένο με το δολάριο.


Η Αργεντινή έχει και αριστερή κυβέρνηση, τέτοια που να τη διαφημίζει ο ΣΥΡΙΖΑ, μέσα και έξω από τη Βουλή, αξιοποιώντας το συγκεκριμένο παράδειγμα για να πείσει ότι η κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ είναι «το φάρμακο διά πάσαν νόσον»!


Αλλά η Αργεντινή έχει και κάτι άλλο: Έχει καπιταλισμό.

Γι’ αυτό το παράδειγμα της Αργεντινής είναι διδακτικό. Αποκαλύπτει πόσο ψεύτικα είναι τα μεγάλα λόγια του ΣΥΡΙΖΑ για μία φιλολαϊκή διαχείριση του σάπιου συστήματος από μία αριστερή κυβέρνηση. Και το παράδειγμα της Αργεντινής επιβεβαιώνει την εκτίμηση του ΚΚΕ: Η διαχείριση του καπιταλισμού είναι τραγωδία για το λαό και τη νεολαία, είτε αυτή γίνεται με αριστερή είτε με δεξιά κυβέρνηση, είτε γίνεται με εθνικό είτε με άλλο νόμισμα. Λύση για το λαό και τη νεολαία υπάρχει έξω από τις δεσμεύσεις του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης και της ΕΕ. Με το λαό αφέντη στον πλούτο που παράγει, με την εξουσία στα χέρια του, που θα διαγράψει μονομερώς όλο το χρέος και θα κοινωνικοποιήσει τα μονοπώλια. Τα κόμματα του ευρωμονόδρομου να πληρώσουν τη διγλωσσία τους στις εκλογικές μάχες που έρχονται. Καλύτερο μάθημα για τους δεξιούς και αριστερούς επίδοξους διαχειριστές είναι ένα: Ισχυρό ΚΚΕ παντού.