Σύμφωνα με τη λογική των "αναγκαίων μεταρρυθμίσεων για το καλό της πατρίδας", που περνάνε με το κιλό σαν νόμοι του μεσοπρόθεσμου ή σαν τροπολογίες σε άσχετα νομοσχέδια, πάταξη της φοροδιαφυγής θεωρείται το άγριο κυνηγητό και οι "εξονυχιστικοί έλεγχοι"των μικρών επιχειρήσεων, από περίπτερα και μίνι μάρκετ, μικροπαντοπωλεία, κρεοπωλεία, κομμωτήρια, σουβλατζίδικα, περίπτερα κλπ μέχρι αγρότες με μικρούς κλήρους που κρέμονται από μια κλωστή και μικρές βιοτεχνίες(όσες απόμειναν).
Όλοι αυτοί πρέπει να εξοντωθούν φορολογικά, στην πιο δύσκολη στιγμή για τις μικρές επιχειρήσεις που φυτοζωούν, για να μπορεί το κράτος να προχωρήσει σε άλλες "αναγκαίες" φοροαπαλλαγές και μειώσεις τιμολογίων(βλ. ΔΕΗ) για τις Χαλυβουργίες, τις εταιρείες πετρελαιοειδών, τις Τράπεζες κλπ.
Τι συμπέρασμα να βγάζουν άραγε από αυτό και μόνο οι οπαδοί του "δίκαιου καπιταλισμού" αλλά και τα ίδια τα θύματα της λεηλασίας;
Κανένα;
Οτι πρόκειται για "ηλιθιότητα" και "τραγικό λάθος" που κάνουν άσχετοι;
Δεν πάει άραγε καθόλου το μυαλό τους σε αυτό που λέει το ΚΚΕ, ότι δηλαδή η εποχή του ελεύθερου ανταγωνισμού, όπου οι μικρές επιχειρήσεις είχαν τύχη, έχει περάσει ανεπιστρεπτί για τον καπιταλισμό, που τώρα βρίσκεται στο μονοπωλιακό του στάδιο που λέγεται αλλιώς και ιμπεριαλισμός;
Ποιος ξέρει; Θα το δούμε σύντομα...
Το αστείο είναι ότι οι πιο πολλοί από τους μικρούς επιχειρηματίες χειροκροτούν όταν ακούνε για "φοροελαφρύνσεις των επιχειρήσεων"...
Ακόμη δεν έχουν καταλάβει ότι αυτοί είναι στις επιχειρήσεις που κατά τον ίδιο τον κ.Προβόπουλο ως προβληματικές πρέπει να αφεθούν στην τύχη τους.
Κι αν οι επιχειρήσεις τους δεν είναι ακόμα προβληματικές, θα τους τις κάνουν με το ζόρι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου