Ο ιστορικός κινηματογράφος επαναλειτουργεί ως πολυχώρος πολιτισμού, όταν άλλοι βάζουν λουκέτο
Ενα μικρό θαύμα συντελείται σε μία από τις πλέον υποβαθμισμένες περιοχές του κέντρου της Αθήνας. Στο νούμερο 42 της Ιουλιανού, κοντά στην πλ. Βικτωρίας, αναγεννιέται ένα ιστορικό σινεμά, η «Αλκυονίδα». Θα εγκαινιαστεί τον Δεκέμβριο και θα αποτελέσει τον «πυρήνα» του πρώτου artplex στην Αθήνα. Ενός νέου εναλλακτικού καλλιτεχνικού δικτύου που θα περιλαμβάνει τρεις ακόμα αίθουσες: το «Τριανόν» στην Κοδριγκτώνος και τα σινεμά «Αλεξάνδρα 1 και 2» στην Καλλιθέα, που έπειτα από δύο χρόνια ανοίγουν σήμερα και πάλι τις πύλες τους.
 |
Η «Αλκυονίδα» προβάλλει Βουγιουκλάκη, γρήγορα όμως θα μετεξελιχθεί σε «ναό» της εναλλακτικής καλλιτεχνικής δημιουργίας και φυτώριο αντίστασης στη δικτατορία.
Επί χούντας η «Αλκυονίδα» διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο, συσπειρώνοντας ένα κοινό που διψούσε για ελευθερία και ταυτόχρονα για ένα διαφορετικό σινεμά. Οι προβολές της έπαιρναν χαρακτήρα αντιδικτατορικής διαμαρτυρίας.
Ο Βελισάριος Κοσσυβάκης της New Star είναι ο καλλιτεχνικός διευθυντής του «Αλκυονίς New Star Art Cinema» και εμπνευστής του όλου εγχειρήματος. «Σήμερα που καταπατούνται τα πάντα, οι καιροί παρουσιάζουν τεράστιες ομοιότητες με την Ελλάδα της δεκαετίας του '70. Φιλοδοξούμε η "Αλκυονίδα" να επιτελέσει και πάλι ακριβώς το ίδιο έργο», μας είπε.
Το ραντεβού
μας χθες είχε οριστεί στη 1 το μεσημέρι. Προσπεράσαμε την κανονική είσοδο, που παραμένει κλειστή λόγω εργασιών, και στρίψαμε στο στενάκι. Βλέποντας μια ημιυπόγεια πόρτα πήγα να μπω - όμως επρόκειτο για την είσοδο ενός οίκου ανοχής! Δεν είχαμε προσέξει το χαρακτηριστικό φως, ούτε το όνομα του μικρού δρόμου: Φυλής. Να λοιπόν, που αυτοί οι τόσο διαφορετικοί κόσμοι θα συναντηθούν, σε δύσκολες εποχές, σε μια περιοχή που κάποτε έσφυζε από ζωή και ευημερία.
Η «Αλκυονίδα», που μέχρι πέρυσι στέγαζε τη θεατρική σκηνή του Γιώργου Μεσσάλα, είναι
γεμάτη σκαλωσιές. «Δεν θα αναπαλαιωθεί. Θα αναβιώσει», τονίζει ο Β. Κοσσυβάκης. «Θα παραμείνουν τα ίδια μπλε ξύλινα καθίσματα και η χαρακτηριστική τοιχογραφία της. Απόλυτα εκσυγχρονισμένη, βέβαια, σε ήχο και εικόνα (DOLBY, DCP)». Η αίθουσα διαθέτει 330 καθίσματα και θα παραδοθεί στο κοινό με πλήρη θεατρική και μουσική υποδομή.
Το νέο αυτό δίκτυο εναλλακτικού πολιτισμού φιλοδοξεί να διευρυνθεί ακόμα περισσότερο. «Ελπίζουμε να ανοίξουμε κι άλλες κλειστές αίθουσες», μας είπε ο Β. Κοσσυβάκης. «Και προσκαλούμε κι άλλα μεμονωμένα σινεμά να μας ακολουθήσουν».
Η «Αλκυονίδα», μαθαίνουμε, δεν θα λειτουργεί ως αμιγώς κινηματογραφικός χώρος. Ούτε βέβαια ως μια συμβατική εμπορική αίθουσα, αφού θα προβάλλει ταινίες τέχνης, αφιερώματα σε δημιουργούς, ντοκιμαντέρ, μικρού μήκους.
Σε επιλεγμένες μέρες και ώρες θα ανεβαίνουν θεατρικές, μουσικές και χορευτικές παραστάσεις, ενώ το φουαγιέ, καθώς κι ένας ακόμα χώρος 70 τ.μ., θα φιλοξενούν εικαστικές εκθέσεις. Κάθε Τετάρτη στις 12 μ. θα παρουσιάζονται βιβλία και θα ακολουθεί η προβολή μιας σχετικής ταινίας. Ολα τα πρωινά της εβδομάδας θα είναι αφιερωμένα στα παιδιά, ενώ παιδικές προβολές θα πραγματοποιούνται και τα απογεύματα. Τα Σαββατοκύριακα θα υπάρχει και Καραγκιόζης ή μαριονέτες.
Θα αναβιώσουν και δύο παλιές ενότητες που είχε θεσπίσει το ιστορικό σινεμά: «Ζήτω οι επαναλήψεις» (απογευματινές προβολές επανεκδόσεων), αλλά και η παρουσίαση πολιτικών ταινιών, με αφορμή την επικαιρότητα, μετά συζητήσεων.
Σταθερό ραντεβού θα δίνουν και οι μικρομηκάδες - γεγονός πολύ ευχάριστο, αν αναλογιστεί κανείς πως οι «μικρές» ναι μεν ανθούν τελευταία στην Ελλάδα, αλλά δεν έχουν διανομή. Οπως μας θύμισε ο Κώστας Σταματόπουλος, αντιπρόεδρος του σωματείου ΜΙΚΡΟ, ο νέος νόμος δεν προστατεύει πια το είδος. «Παλιά οι αίθουσες πρόβαλαν, πριν από τις ελληνικές, μικρού μήκους ταινίες, για να συμπληρωθεί ο χρόνος που απαιτείτο για την επιστροφή του φόρου. Πόσα χρόνια έχετε να το δείτε αυτό;»
«Το σλόγκαν μας είναι: Αλκυονίδες μέρες 365 ημέρες το χρόνο», λέει ο Β. Κοσσυβάκης. «Στόχος μας άλλωστε είναι να αναζωογονηθεί η περιοχή και να πάρουν οι κάτοικοι στα χέρια τους την αναβίωση της "Αλκυονίδας". Κάποτε στην ευρύτερη περιοχή της Πατησίων υπήρχαν 70 κινηματογράφοι!»
Και μια και μιλάμε για νούμερα, τη δεκαετία του '90 λειτουργούσαν 1.100 κινηματογράφοι στην Ελλάδα. Σήμερα, μόλις 200...
Αλήθεια, πώς κάνουν ένα τέτοιο «άνοιγμα» σε μια εποχή που όλοι καταρρέουν; «Ως γνωστόν, "η ισχύς εν τη ενώσει". Προσκαλούμε λοιπόν όλους όσοι μπορούν να στηρίξουν κάτι τέτοιο. Ηδη πολλοί άνθρωποι, από όλους τους χώρους και τα επαγγέλματα, συνεισφέρουν στο εγχείρημά μας».
Βοηθά βέβαια το γεγονός πως η New Star, εναλλακτική εταιρεία διανομής, η οποία στο παρελθόν έχει φέρει από τον Σοκούροφ μέχρι τον Μπέλα Ταρ, έχει τις δικές της ταινίες. Θα δουλεύουν πολύ με εισιτήρια διαρκείας, ενώ θα δώσουν έμφαση στην προπώληση και στα μειωμένα εισιτήρια (οι ανέργοι θα πληρώνουν 3 ευρώ). Κι αν προβληματίζεστε για το παρκάρισμα στην περιοχή, ακριβώς δίπλα, λειτουργεί υπόγειο πάρκινγκ με πολύ χαμηλό εισιτήριο για τους επισκέπτες της «Αλκυονίδας».
«ΑΛΚΥΟΝΙΣ»
Ο Βελισάριος Κοσσυβάκης της New Star είναι ο καλλιτεχνικός διευθυντής του «Αλκυονίς New Star Art Cinema» και εμπνευστής του όλου εγχειρήματος. «Σήμερα που καταπατούνται τα πάντα, οι καιροί παρουσιάζουν τεράστιες ομοιότητες με την Ελλάδα της δεκαετίας του '70. Φιλοδοξούμε η "Αλκυονίδα" να επιτελέσει και πάλι ακριβώς το ίδιο έργο», μας είπε.
Το ραντεβού
μας χθες είχε οριστεί στη 1 το μεσημέρι. Προσπεράσαμε την κανονική είσοδο, που παραμένει κλειστή λόγω εργασιών, και στρίψαμε στο στενάκι. Βλέποντας μια ημιυπόγεια πόρτα πήγα να μπω - όμως επρόκειτο για την είσοδο ενός οίκου ανοχής! Δεν είχαμε προσέξει το χαρακτηριστικό φως, ούτε το όνομα του μικρού δρόμου: Φυλής. Να λοιπόν, που αυτοί οι τόσο διαφορετικοί κόσμοι θα συναντηθούν, σε δύσκολες εποχές, σε μια περιοχή που κάποτε έσφυζε από ζωή και ευημερία.
Η «Αλκυονίδα», που μέχρι πέρυσι στέγαζε τη θεατρική σκηνή του Γιώργου Μεσσάλα, είναι
γεμάτη σκαλωσιές. «Δεν θα αναπαλαιωθεί. Θα αναβιώσει», τονίζει ο Β. Κοσσυβάκης. «Θα παραμείνουν τα ίδια μπλε ξύλινα καθίσματα και η χαρακτηριστική τοιχογραφία της. Απόλυτα εκσυγχρονισμένη, βέβαια, σε ήχο και εικόνα (DOLBY, DCP)». Η αίθουσα διαθέτει 330 καθίσματα και θα παραδοθεί στο κοινό με πλήρη θεατρική και μουσική υποδομή.
Το νέο αυτό δίκτυο εναλλακτικού πολιτισμού φιλοδοξεί να διευρυνθεί ακόμα περισσότερο. «Ελπίζουμε να ανοίξουμε κι άλλες κλειστές αίθουσες», μας είπε ο Β. Κοσσυβάκης. «Και προσκαλούμε κι άλλα μεμονωμένα σινεμά να μας ακολουθήσουν».
Η «Αλκυονίδα», μαθαίνουμε, δεν θα λειτουργεί ως αμιγώς κινηματογραφικός χώρος. Ούτε βέβαια ως μια συμβατική εμπορική αίθουσα, αφού θα προβάλλει ταινίες τέχνης, αφιερώματα σε δημιουργούς, ντοκιμαντέρ, μικρού μήκους.
Σε επιλεγμένες μέρες και ώρες θα ανεβαίνουν θεατρικές, μουσικές και χορευτικές παραστάσεις, ενώ το φουαγιέ, καθώς κι ένας ακόμα χώρος 70 τ.μ., θα φιλοξενούν εικαστικές εκθέσεις. Κάθε Τετάρτη στις 12 μ. θα παρουσιάζονται βιβλία και θα ακολουθεί η προβολή μιας σχετικής ταινίας. Ολα τα πρωινά της εβδομάδας θα είναι αφιερωμένα στα παιδιά, ενώ παιδικές προβολές θα πραγματοποιούνται και τα απογεύματα. Τα Σαββατοκύριακα θα υπάρχει και Καραγκιόζης ή μαριονέτες.
Θα αναβιώσουν και δύο παλιές ενότητες που είχε θεσπίσει το ιστορικό σινεμά: «Ζήτω οι επαναλήψεις» (απογευματινές προβολές επανεκδόσεων), αλλά και η παρουσίαση πολιτικών ταινιών, με αφορμή την επικαιρότητα, μετά συζητήσεων.
Σταθερό ραντεβού θα δίνουν και οι μικρομηκάδες - γεγονός πολύ ευχάριστο, αν αναλογιστεί κανείς πως οι «μικρές» ναι μεν ανθούν τελευταία στην Ελλάδα, αλλά δεν έχουν διανομή. Οπως μας θύμισε ο Κώστας Σταματόπουλος, αντιπρόεδρος του σωματείου ΜΙΚΡΟ, ο νέος νόμος δεν προστατεύει πια το είδος. «Παλιά οι αίθουσες πρόβαλαν, πριν από τις ελληνικές, μικρού μήκους ταινίες, για να συμπληρωθεί ο χρόνος που απαιτείτο για την επιστροφή του φόρου. Πόσα χρόνια έχετε να το δείτε αυτό;»
«Το σλόγκαν μας είναι: Αλκυονίδες μέρες 365 ημέρες το χρόνο», λέει ο Β. Κοσσυβάκης. «Στόχος μας άλλωστε είναι να αναζωογονηθεί η περιοχή και να πάρουν οι κάτοικοι στα χέρια τους την αναβίωση της "Αλκυονίδας". Κάποτε στην ευρύτερη περιοχή της Πατησίων υπήρχαν 70 κινηματογράφοι!»
Και μια και μιλάμε για νούμερα, τη δεκαετία του '90 λειτουργούσαν 1.100 κινηματογράφοι στην Ελλάδα. Σήμερα, μόλις 200...
Αλήθεια, πώς κάνουν ένα τέτοιο «άνοιγμα» σε μια εποχή που όλοι καταρρέουν; «Ως γνωστόν, "η ισχύς εν τη ενώσει". Προσκαλούμε λοιπόν όλους όσοι μπορούν να στηρίξουν κάτι τέτοιο. Ηδη πολλοί άνθρωποι, από όλους τους χώρους και τα επαγγέλματα, συνεισφέρουν στο εγχείρημά μας».
Βοηθά βέβαια το γεγονός πως η New Star, εναλλακτική εταιρεία διανομής, η οποία στο παρελθόν έχει φέρει από τον Σοκούροφ μέχρι τον Μπέλα Ταρ, έχει τις δικές της ταινίες. Θα δουλεύουν πολύ με εισιτήρια διαρκείας, ενώ θα δώσουν έμφαση στην προπώληση και στα μειωμένα εισιτήρια (οι ανέργοι θα πληρώνουν 3 ευρώ). Κι αν προβληματίζεστε για το παρκάρισμα στην περιοχή, ακριβώς δίπλα, λειτουργεί υπόγειο πάρκινγκ με πολύ χαμηλό εισιτήριο για τους επισκέπτες της «Αλκυονίδας».
«ΑΛΚΥΟΝΙΣ»
 |
Σήμερα, γεμάτη σκαλωσιές και πανέτοιμη να διαδραματίσει τον ίδιο ρόλο σε εξίσου δύσκολες εποχέςΗ «Αλκυονίδα» άνοιξε το 1969. Εκλεισε στις αρχές του '90, έχοντας προλάβει να γαλουχήσει γενιές σινεφίλ και να μετατραπεί σε κέντρο της ανεξάρτητης κινηματογραφικής δημιουργίας, στηρίζοντας κλασικούς δημιουργούς, πολιτικές ταινίες και καλλιτεχνικά φιλμ μιας νέας, ανήσυχης γενιάς. Το 1971 η «Αναπαράσταση» του Θ. Αγγελόπουλου έκοψε 11.000 εισιτήρια μόνο την πρώτη εβδομάδα προβολής της - νούμερο-ρεκόρ, που πέτυχαν επίσης το «Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο» του Παζολίνι και ο «Ιβάν ο Τρομερός» του Αϊζενστάιν. Μέχρι την πτώση της δικτατορίας, οι προβολές ελληνικών ταινιών με αντισυμβατική γραφή και περιεχόμενο εκλήφθηκαν ως σχεδόν πολιτική πράξη απέναντι στη δικτατορία.
Σημαντικά ονόματα του κινηματογράφου συνδέθηκαν κατά καιρούς με την «Αλκυονίδα»: Βασίλης Ραφαηλίδης, Νίνος Φένεκ Μικελίδης, Ανδρέας Τύρος, Διαμαντής Λεβεντάκος. Τις επιλογές των ταινιών έκαναν οι Χρίστος Χριστοδούλου, Ζήνος Παναγιωτίδης και μέχρι τέλους ο Κώστας Αλεξάνδρου.
Ιδιοκτήτης (και κατασκευαστής) υπήρξε ο πολιτικός μηχανικός Βαγγέλης Σιδέρης, που πέθανε πρν από δύο χρόνια. Βάφτισε την αίθουσά του «Αλκυονίδα», από τις Αλκυονίδες Νήσους στον Κορινθιακό, όπου συνήθιζε να ψαρεύει, αλλά και από τις αλκυονίδες ημέρες, που συμβολίζουν την καλοκαιρία μέσα στην καταχνιά...
Σημαντικά ονόματα του κινηματογράφου συνδέθηκαν κατά καιρούς με την «Αλκυονίδα»: Βασίλης Ραφαηλίδης, Νίνος Φένεκ Μικελίδης, Ανδρέας Τύρος, Διαμαντής Λεβεντάκος. Τις επιλογές των ταινιών έκαναν οι Χρίστος Χριστοδούλου, Ζήνος Παναγιωτίδης και μέχρι τέλους ο Κώστας Αλεξάνδρου.
Ιδιοκτήτης (και κατασκευαστής) υπήρξε ο πολιτικός μηχανικός Βαγγέλης Σιδέρης, που πέθανε πρν από δύο χρόνια. Βάφτισε την αίθουσά του «Αλκυονίδα», από τις Αλκυονίδες Νήσους στον Κορινθιακό, όπου συνήθιζε να ψαρεύει, αλλά και από τις αλκυονίδες ημέρες, που συμβολίζουν την καλοκαιρία μέσα στην καταχνιά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου