Εκεί που «κυβέρνησε η αριστερά»...

...και ο ανομολόγητος στόχος του οπορτουνισμού στην Ελλάδα



Ενας ορυμαγδός άρθρων μετά τις εκλογές της 6ης Μάη όχι μόνο στον εγχώριο αλλά και στο διεθνή αστικό Τύπο, έντυπο και ηλεκτρονικό, έχουν βάλει στο στόχαστρο ειδικά το ΚΚΕ και τη γραμμή του, ρήξης με την Ευρωπαϊκή Ενωση και την εξουσία των μονοπωλίων. Ενδεικτικά αναφέρουμε:
Στην οn-line έκδοση του γερμανικού περιοδικού «Φόκους», σε άρθρο του ανταποκριτή του Β. Ασβεστόπουλου στις 15 Μάη, αναφέρεται για το ΚΚΕ ότι «καθώς είναι ένα από τα σημαντικά κόμματα που είναι ενάντια στη λιτότητα (...)επιμένει στην πλήρη αποχώρηση της Ελλάδας από το ευρώ, την ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Επιστροφή στην εποχή του λίθου; Αυτό δεν το θέλουν ούτε οι εξεγερμένοι Ελληνες»...
Σε άρθρο του Μ. Μάρτενς στη γερμανική εφημερίδα «Φρανκφούρτερ Αλγκεμάινε» στις 7 Μάη αναφερόταν για το ΚΚΕ ότι «...θέλει να βγάλει την Ελλάδα από το ευρώ και την ΕΕ, άλλωστε στην ταραγμένη Μέση Ανατολή υπάρχουν αρκετοί νέοι εταίροι για τη χώρα. Το ΚΚΕ έχει αποκλείσει κάθε συνεργασία με άλλα κόμματα. Θέλει ή την ταξική πάλη και την επανάσταση ή τίποτα».
Ενώ στη γαλλική εφημερίδα «Λε Μοντ» στις 8 Μάη δημοσιεύτηκε άρθρο της Β. Καϊμάκη στο οποίο στην αναφορά της στο ΚΚΕ σημείωνε: «Ανομολόγητος σκοπός και ευχή όλων των αριστερών Ελλήνων: να διαλύσουν το ΚΚ για να το αναμορφώσουν σε νέες βάσεις και να δώσουν στην ελληνική Αριστερά τη σωστή της θέση στην κοινωνία»...
Ιδιαίτερα στο άρθρο της «Λε Μοντ» και μέσα σε τρεις αράδες, χωρίς περιστροφές ομολογείται ο ειδικός στόχος τους για τις εκλογές στην Ελλάδα: Να χτυπηθεί το ΚΚΕ, να βάλουν στο χέρι το εργατικό λαϊκό κίνημα, να χειραγωγήσουν την πάλη και τις συνειδήσεις όσων αισθάνονται ριζοσπάστες, αριστεροί.

«Η σωστή θέση της Αριστεράς»

Ομως ποια είναι «η σωστή θέση της Αριστεράς στην κοινωνία» που κατά τη «Λε Μοντ» την εμποδίζει το ΚΚΕ να αποκτήσει; Τι έγινε κατορθωτό από την αστική τάξη και τον οπορτουνισμό σε άλλες χώρες, που δεν κατάφεραν να πετύχουν στην Ελλάδα;
Μια ματιά στην υπόλοιπη Ευρώπη αρκεί να καταλάβει κανείς τι λείπει σε άλλες χώρες και υπάρχει στην Ελλάδα που ενοχλεί τους οπορτουνιστές να... εκφραστούν ελεύθερα. Για παράδειγμα, σε άλλες χώρες της Ευρώπης οι συνεταίροι του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ στο λεγόμενο «Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς» κατάφεραν να μεταλλάξουν, να αποδυναμώσουν ή και να διαλύσουν άλλοτε ισχυρά Κομμουνιστικά Κόμματα μετατρέποντάς τα σε συνιστώσες ανώδυνων, για το σύστημα, σχημάτων της «νεοαριστεράς». Σε τέτοιες χώρες πρέπει να σημειωθεί ότι οι συνεπείς κομμουνιστικές δυνάμεις δρουν κάτω από ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες, μη αποδεχόμενες να προδώσουν την εργατική τάξη και την ιστορική αποστολή τους να πρωτοστατήσουν στην πάλη για την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας και της εξουσίας του κεφαλαίου.
Σε αυτές τις χώρες, λοιπόν, έχει γραφτεί πλούσιο ιστορικό, από πολύ παλιά μέχρι και σήμερα που μιλάμε, που οφείλει να γνωρίζει καθένας που παρασύρθηκε από της Σειρήνες της λεγόμενης «κυβερνητικής αριστεράς».
Στη Γαλλία ήταν η συγκυβέρνηση Σοσιαλιστικού κόμματος και Γαλλικού ΚΚ, η «αριστερή κυβέρνηση» Ζοσπέν που αφού στήριξε τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία και προώθησε αντεργατικά μέτρα όπως ιδιωτικοποιήσεις, φόρους κ.ά. οδήγησαν στο δίλημμα Σιράκ ή Λεπέν στο οποίο το Γαλλικό ΚΚ στήριξε τον φιλελεύθερο Σιράκ. Τώρα το μεταλλαγμένο Γαλλικό ΚΚ μαζί με τον Μελανσόν (αυτόν τον «αριστερό» που υπερψήφισε στο Ευρωκοινοβούλιο τη Ζώνη Απαγόρευσης Πτήσεων στη Λιβύη, δηλαδή τους ΝΑΤΟικούς βομβαρδισμούς) όχι μόνο χαιρέτισαν αλλά έκαναν και αγώνα για τη νίκη του σοσιαλδημοκράτη Ολάντ. Γι' αυτό και όχι απλά ένα ΚΚ αλλά το μεταλλαγμένο Γαλλικό ΚΚ προϋπάντησε τον Τσίπρα αυτήν τη βδομάδα στο Παρίσι. Τώρα, τη νίκη του Ολάντ ο γαλλικός λαός θα την πληρώσει πολύ βαριά με άγρια μέτρα, και σύντομα θα συνειδητοποιήσει ότι ο άνεμος που φυσά στην Ευρώπη θα πάρει και θα σηκώσει τα εναπομείναντα εργατικά λαϊκά δικαιώματά του. Ο νέος πρόεδρος στη Γαλλία είναι το νέο αρπακτικό για λογαριασμό της αστικής τάξης της Γαλλίας στον ανταγωνισμό της με τη Γερμανία που θα επαναδιαπραγματευτεί στην ΕΕ με αδιαπραγμάτευτη την ανάπτυξη με λιτότητα που θεωρείται δεδομένη μετά τις εκλογές.
Στην Ισπανία στη μεγαλύτερη σε πληθυσμό (8 εκατομμύρια) αυτόνομη κοινότητα της χώρας, αυτή της Ανδαλουσίας, στις εκλογές που έγιναν το Μάρτη φέτος για την τοπική Βουλή οι σοσιαλδημοκράτες του PSOE μαυρίστηκαν από το λαό χάνοντας 600.000 ψήφους και μαζί τον έλεγχο μιας περιφέρειας που δεν είχαν χάσει ποτέ από την εποχή του Φράνκο. Η δε Ενωμένη Αριστερά διπλασίασε τη δύναμη της φτάνοντας στο 11,3%. Στην πληγωμένη σοσιαλδημοκρατία ήρθε να προσφέρει «σωσίβιο» η «Ενωμένη Αριστερά» με βασική της συνιστώσα το ΚΚ Ισπανίας. Ετσι έχοντας μόλις μια (1) βδομάδα που ορκίστηκε η κυβέρνησή τους, οι εταίροι της «κυβερνώσας αριστεράς» υποσχέθηκαν να τηρήσουν τις δεσμεύσεις περί λιτότητας ενόψει των προβλέψεων της ΕΕ για πλαφόν στο έλλειμμα. Ανακοίνωσαν έτσι την περικοπή 2,5 εκατομμυρίων ευρώ προχωρώντας σε αύξηση των φόρων εισοδήματος και καυσίμων και τη μείωση των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων από 6 έως 15% αλλά και με την αύξηση της εβδομαδιαίας εργασίας για 267.000 δημόσιους υπαλλήλους σε διοικητικές και εκπαιδευτικές θέσεις. Τα μέτρα χαρακτηρίστηκαν από την κυβέρνηση δίκαια, ισορροπημένα και ισότιμα. Αυτά για να έχουν υπόψη τους και οι δημόσιοι υπάλληλοι στην Ελλάδα πόσο αξιόπιστες είναι οι υποσχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ περί μη απολύσεων στο Δημόσιο και μη εφαρμογής της αξιολόγησης.
Η ισπανική σοσιαλδημοκρατική εφημερίδα «Ελ Παΐς» μάλιστα, που πέταξε κι αυτή τη σκούφια της για την «άνοδο της αριστεράς», το φαινόμενο Τσίπρα και το ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα, σε άλλο άρθρο της για την «κυβερνώσα αριστερά» στην Ανδαλουσία αναφέρει χωρίς περικοκλάδες: «Αυτή η συμμαχία είναι μια ευκαιρία για την αριστερά να επιδείξει ένα βαθμό υπευθυνότητας στη διαχείριση κρίσιμων καταστάσεων. Τα δυο κόμματα (Σοσιαλδημοκράτες και Ενωμένη Αριστερά) ξέρουν ότι μια μεγάλη συμφωνία είναι σε κίνδυνο και πρέπει να πάρουν αποφάσεις που εναντιώνονται στις προσδοκίες των ψηφοφόρων τους....». Και η «κυβερνώσα αριστερά» της Ανδαλουσίας μέσα σε λίγες μόλις μέρες, βεβαίως, πήρε τις αντιλαϊκές αποφάσεις. Τι κι αν πολλοί πίστεψαν ότι κάτι καλύτερο θα μπορούσαν να περιμένουν από «αριστερούς», μια ανακούφιση...
Στη Γερμανία ανάμεσα στις πολλές κυβερνητικές συνεργασίες του σοσιαλδημοκρατικού SPD με το αδελφάκι του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ στο ΚΕΑ, τη Λίνκε, ενδεικτικά αναφέρουμε μόνο το παράδειγμα συγκυβέρνησής τους στο κρατίδιο του Βερολίνου. Εκεί από το 2006 ως το 2011 τα κατορθώματά τους ήταν τα παρακάτω: έκοψαν τη χρηματοδότηση στεγαστικού προγράμματος, ιδιωτικοποίησαν τη δημοτική επιχείρηση κατοικιών, με αποτέλεσμα 65.700 διαμερίσματα και επαγγελματικοί χώροι να πουληθούν στην «Goldman Sachs» ξεσπιτώνοντας εργατικές λαϊκές οικογένειες. Επίσης ιδιωτικοποίησαν τη δημοτική επιχείρηση ύδρευσης και πετσόκοψαν κονδύλια για την Πρόνοια, ενώ η γερμανική «κυβερνώσα αριστερά» επέβαλλε και χαράτσι 100 ευρώ για τα σχολικά βιβλία.
Στην Ιταλία, είναι γνωστά τα παραδείγματα των κυβερνήσεων Ντ' Αλέμα και Πρόντι (δισ.), με τη σύμπραξη σοσιαλδημοκρατών με την Κομμουνιστική Επανίδρυση και το Κόμμα των Ιταλών Κομμουνιστών που βομβάρδισαν τη Γιουγκοσλαβία, επέβαλαν αυξήσεις των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, έβαλαν φόρους στο λαό και πήραν άλλα «αριστερά μέτρα» που οδήγησαν τον ιταλικό λαό να τιμωρήσει πολύ σκληρά τα 2 αυτά κόμματα που το πρωί ψήφιζαν βομβαρδισμούς και το βράδυ διαδήλωναν υποκριτικά ενάντιά τους. Και τις δύο φορές την «κυβερνώσα αριστερά» στην Ιταλία καθόλου τυχαία αντικατέστησε κυβέρνηση Μπερλουσκόνι... αποδεικνύοντας στην πράξη ότι η απογοήτευση που σπέρνει κάθε «αριστερή κυβέρνηση» στο πέρασμά της φέρνει συντηρητικοποίηση και σαρωτική επικράτηση της λεγόμενης «δεξιάς» που υποτίθεται ότι κατά τα άλλα η αριστερή κυβέρνηση θα απέτρεπε.
Στη Δανία που μάλιστα είναι εκτός ευρωζώνης, τα εκεί αδέλφια του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ στο ΚΕΑ, η Κοκκινοπράσινη Συμμαχία έδωσε ψήφο εμπιστοσύνης στη σοσιαλδημοκρατία και αποτέλεσε πολύτιμο δεκανίκι για το σύστημα να καλλιεργηθούν κάλπικες ελπίδες. Μόλις από τον Οκτώβρη που ανέλαβαν τη διακυβέρνηση, χωρίς μνημόνια φορολόγησαν είδη πρώτης ανάγκης ονομάζοντας «φόρο λίπους» τη φορολογία στο κρέας και το βούτυρο, στο όνομα της... καλής υγείας του λαού. Ανέβασαν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης στα βαρέα κι ανθυγιεινά επαγγέλματα στα 67, ενώ ανακοίνωσαν περικοπές 2 δισ. ευρώ σε συντάξεις, επιδόματα ανέργων, ασθενών, αναπήρων και φοιτητών. Εβαλαν πλάτη επίσης μαζί με τους εργατοπατέρες για να στηθεί κοινωνικός διάλογος εισηγούμενοι οι άνεργοι προκειμένου να παίρνουν το επίδομα ανεργίας να δουλεύουν τσάμπα σε εργοδότες, αλλιώς το επίδομα θα τους κόβεται. «Να μάθουμε πρώτα να προσφέρουμε και μετά να απολαμβάνουμε» διδάσκει τώρα τους «τεμπέληδες» Δανούς εργαζόμενους η Δανέζα πρωθυπουργός της «κυβερνώσας αριστεράς», Χ. Τόρνιγκ. Τι κι αν προεκλογικά πλειοδότησε αυτή όπως και η αρχηγός των Κοκκινοπράσινων σε μύδρους κατά της Μέρκελ και του κακού «νεοφιλελευθερισμού» της δεξιάς...
Στην εκτός ΕΕ Νορβηγία, και εκεί οι Σοσιαλδημοκράτες συγκυβερνούν με το λεγόμενο Σοσιαλιστικό Αριστερό Κόμμα. Τι κι αν η Νορβηγία είναι εκτός ΕΕ, η κεντροαριστερά δεν καταλαβαίνει από τέτοια... Ετσι συμμετέχει ενεργά στους ευρωενωσιακούς αντιδραστικούς σχεδιασμούς της Σέγκεν, την Europol, στο κυνήγι των μεταναστών μέσω του Φρόντεξ, στέλνει στρατεύματα στο Αφγανιστάν και στο Κόσσοβο, ενώ η Νορβηγία συμμετέχει και στη λεγόμενη Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης, τον αντιδραστικό μηχανισμό πολιτικοστρατιωτικών επεμβάσεων της ΕΕ σε ολόκληρο τον κόσμο, που αποτελεί κατεύθυνση της «Συνθήκης της Λισαβόνας». Σημειωτέον, στη Νορβηγία ενισχύονται όλο και περισσότερο οι «ελαστικές» εργασιακές σχέσεις.
Σε όλες αυτές τις χώρες οι δυνάμεις της σοσιαλδημοκρατίας, της λεγόμενης «νεοαριστεράς» υφάρπαξαν τη λαϊκή ψήφο πλειοδοτώντας σε αντιδεξιές κορόνες, σε μύδρους κατά της Μέρκελ και υποσχόμενοι το μη χείρον βέλτιστο, τάζοντας μια χαλάρωση από τη λιτότητα που ακολουθείται ως γενική γραμμή στην ΕΕ και συνολικά όπου υπηρετείται ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης. Οι λαοί σε αυτές τις χώρες πίστεψαν ότι με έναν εύκολο τρόπο χωρίς μεγάλο κόπο, «εδώ και τώρα» θα μπορούσαν να πετύχουν μια έστω ανάσχεση αντιλαϊκών μέτρων. Η γρήγορη αποκάλυψη και αποκαθήλωση αυτών των κυβερνήσεων αποδεικνύει χωρίς αμφιβολία ότι ο δρόμος τον οποίο έχουν δεσμευτεί αυτές οι δυνάμεις να υπηρετούν δεν έχει περιθώρια ουσιαστικής ανακούφισης για την εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα.

Το εμπόδιο που τους ενοχλεί

Αυτή λοιπόν είναι «η σωστή θέση της Αριστεράς στην κοινωνία» που ορέγεται και για την Ελλάδα η αρθρογράφος της «Λε Μοντ» και μαζί της οι απανταχού οπορτουνιστές που ξεκίνησαν για μια ακόμα φορά μέσω διαδικτύου διεθνή εκστρατεία με βρωμιές και ψέματα για το ΚΚΕ, διαστρεβλώνοντας τις θέσεις και την πολιτική του. Δεν μπορούν να χωνέψουν ότι το ΚΚΕ τους χαλάει τη σούπα γιατί αρνείται να «πάρει ευθύνες» στην προώθηση της αντεργατικής επίθεσης. Αυτός ήταν ο ανομολόγητος στόχος που καλυπτόταν πίσω κι από τις δήθεν άδολες και ανιδιοτελείς προσκλήσεις «ενότητας της αριστεράς» που μπροστά στο στόχο να βάλουν στο χέρι το ΚΚΕ του έταζαν κυριολεκτικά ό,τι είχαν και δεν είχαν, από βουλευτικές έδρες σε μονοεδρικές, υπουργικές θεσούλες ως... την πρωθυπουργία. Αυτά τα κουβαρνταλίκια είναι η άλλη όψη του μίσους των οπορτουνιστών στο ΚΚΕ. Ολα τα παραπάνω είναι πρόκληση για την εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα. Πρόκληση να στηρίξουν αποφασιστικά το ΚΚΕ να του δώσουν δύναμη στις ερχόμενες εκλογές, να δώσουν απάντηση στις αστικές και οπορτουνιστικές δυνάμεις, στους υποστηρικτές του ευρωμονόδρομου, στους απολογητές της καπιταλιστικής βαρβαρότητας
Γιατί το ΚΚΕ αρνείται να δώσει «ανάσα» στο αστικό πολιτικό σύστημα έτσι ώστε να κερδηθεί πρόσθετος πολύτιμος χρόνος για την πλουτοκρατία και να χαθεί για την εργατική τάξη, το λαό, με σπορά αυταπατών, εφησυχασμού, που αναχαιτίζει την οργάνωση της εργατικής λαϊκής πάλης για να μπουν σήμερα εμπόδια μέχρι την ανατροπή της αστικής εξουσίας

Αναντικατάστατη δύναμη το ΚΚΕ

Βασικό στοιχείο της αναμόρφωσης του αστικού πολιτικού συστήματος που επιχειρείται είναι η επιδίωξή τους να μειώσουν πολιτικά κι εκλογικά το ΚΚΕ, για να καταφέρουν πλήγμα σε αυτό και τη δοκιμασμένη γραμμή πάλης του. Αυτή η επιχείρηση, όπως και άλλες στο παρελθόν, πρέπει να πέσει στο κενό. Υπάρχουν πολλά κόμματα διαθέσιμα να καλλιεργούν τις αυταπάτες ότι οι βιομήχανοι θα αποδεχτούν να «αναδιανείμουν» τα κέρδη τους με τον εργάτη. Η εργατική τάξη, ο λαός έχουν όμως ένα μονάκριβο κι αναντικατάστατο κόμμα, το ΚΚΕ, που δεν παλεύει για τον εξωραϊσμό της εξουσίας του κεφαλαίου, αλλά για την ανατροπή της, που έγκαιρα, αταλάντευτα και καθαρά συγκρούεται με την ΕΕ ζητώντας την αποδέσμευση της χώρας από αυτή τη λυκοσυμμαχία με το λαό να μην πληρώνει με δική του απόφαση ούτε ένα ευρώ από το χρέος που του φέσωσε η πλουτοκρατία.
Στα όποια θετικά βήματα έχουν σημειωθεί στη λαϊκή συνείδηση, στη σκέψη κάθε εργάτη όλα αυτά τα χρόνια, το ΚΚΕ συνέβαλε αποφασιστικά: στο να καταβαραθρωθούν ΠΑΣΟΚ - ΝΔ λέγοντας πολύ έγκαιρα ότι αυτά δεν αλλάζουν, ότι είναι αντιλαϊκά. Συνέβαλε καθοριστικά στο να θεωρείται η ΕΕ περισσότερο πλέον φόβητρο και όχι όραμα, όπως την προβάλλουν αστικά και οπορτουνιστικά κόμματα. Στο να αναγνωρίζουν πλατιά εργατικές λαϊκές δυνάμεις ότι το ΚΚΕ λέει την αλήθεια κι έχει δίκιο, παρά το ότι αμφιβάλλουν για τη δύναμη που έχουν οι ίδιοι με την πάλη τους να το επιβάλλουν.
Αυτή η συνεισφορά του ΚΚΕ με τον πρωταγωνιστικό ρόλο που έπαιξε στην εργατική λαϊκή πάλη στην Ελλάδα σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης έχει γενικότερη επίδραση διεθνώς, δίνει δύναμη κι αισιοδοξία σε ΚΚ και κομμουνιστές, σηματοδοτεί ότι η εργατική λαϊκή πάλη μπορεί και πιάνει τόπο στο βαθμό που οι στόχοι της συνδέονται όχι με τη διαχείριση της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, αλλά με την ανατροπή της. Γι' αυτό και έχει τους λόγους του που λυσσάει ο αντίπαλος ενάντια στο ΚΚΕ... αλλά και τους δικούς τους λόγους, τα μέλη του Κόμματος και της ΚΝΕ, οι φίλοι και οπαδοί του ΚΚΕ με πείσμα και μαχητικότητα να πρωτοστατήσουν στο να πέσει στο κενό η επιχείρηση αποδυνάμωσης και περιθωριοποίησης του ΚΚΕ. Κανείς δεν πρέπει να λείψει από τη μάχη για να είναι όρθιο και ισχυρό το ΚΚΕ την επομένη των εκλογών.


Του Κώστα ΠΑΠΑΔΑΚΗ*
* Ο Κώστας Παπαδάκης είναι μέλος της Γραμματείας της ΚΕ του ΚΚΕκαι μέλος του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων

Η δημοκρατία και η δικτατορία στην επιχείρηση

Τώρα γιατί μου ζαλίζουν τον άγιο κάποιοι με τις αστικές αντιλήψεις τους για τις δικτατορίες και τις δημοκρατίες όχι μόνο στην κοινωνία αλλά και στην επιχείρηση, όπου δήθεν στον καπιταλισμό ο εργάτης επιλέγει δημοκρατικά και ελεύθερα όποιον καπιταλιστή θέλει (χάγιεκ) ενώ στον σοσιαλισμό όλες οι επιχειρήσεις έχουν έναν ιδιοκτήτη (την κοινωνία), δεν καταλαβαίνω.


Λέτε να καταλάβουν οι αστοί και οι οπαδοί τους, τι εννοούν οι εργάτες; Άντε να τους… ξαναμπερδέψουμε για να δούμε τι κατάλαβαν.


Στη δικτατορία του κεφαλαίου ο ιδιοκτήτης (μέτοχος, μέτοχοι) της μεγάλης καπιταλιστικής επιχείρησης είναι το ανώτατο όργανο της επιχείρησης, αποφασίζει μόνος του ελεύθερα και "δημοκρατικά" (κόντρα και σε ανταγωνισμό με όλους) ποιόν διευθύνοντα σύμβουλο θα προσλάβει για να του φέρει κέρδη, ποιους εργάτες θα προσλάβει κατά βούληση και απολύει κατά βούληση όποιον δεν του φέρνει κέρδος, ενώ όλο το προϊόν της εργασίας των εργαζομένων του ανήκει ολοκληρωτικά και απαγορεύεται στους εργάτες να το ιδιοποιηθούν αλλιώς θα πάνε φυλακή.


Στη δικτατορία του Προλεταριάτου οι εργάτες που είναι, μαζί με την κοινωνία, ιδιοκτήτες της μεγάλης κοινωνικοποιημένης επιχείρησης, έχουν ως ανώτατο όργανο της επιχείρησης τη Γενική Συνέλευση, σχεδιάζουν και ψηφίζουν τα πλάνα (σε συνδυασμό με τα πλάνα της κοινωνίας), εκλέγουν τον πρόεδρο και το ΔΣ της επιχείρησης για να διευθύνουν την εταιρεία και αποφασίζουν με εκλογές ή διαγωνισμό ποιόν διευθύνοντα σύμβουλο θα προσλάβουν για εκτελέσει το πλάνο και τους στόχους ένας των οποίων είναι και το «κέρδος και απολύουν κατά βούληση όποιον πρόεδρο, ΔΣ και διευθύνοντα σύμβουλο παρεκκλίνει των αποφάσεων της ΓΣ , ενώ όλο το προϊόν της εργασίας των εργαζομένων ανήκει ολοκληρωτικά στους ίδιους και στην κοινωνία και απαγορεύεται σε ιδιώτες να το ιδιοποιηθούν αλλιώς θα πάνε φυλακή.


Όποιος δεν μπορεί να καταλάβει πού η δικτατορία είναι στο περιεχόμενο δημοκρατία και που η δικτατορία είναι ωμή δικτατορία, ας ψάξει να βρει που η ελευθερία του καπιταλισμού είναι ελευθερία για τους καπιταλιστές και δικτατορία για τους εργαζομένους και που η απελευθέρωση από τον καπιταλισμό (στον σοσιαλισμό) είναι ελευθερία για τους εργαζόμενους και δικτατορία για τους καπιταλιστές.


Κι επειδή ξέρω τις γνωστές αντικομουνιστικές ρετσέτες για το πως εφαρμόστηκε στο σοσιαλισμό η δικτατορία του προλεταριάτου γενικά και στην επιχείρηση ειδικά, αντί να αρχίσουν τα γνωστά, τουλάχιστον αν τολμάνε ας διαψεύσουν μόνο αυτό που γράφω για τον καπιταλισμό. Αν δεν μπορούν, και να μη συμφωνούν μαζί μου, έκαναν το πρώτο βήμα για να ανοίξουν διάλογο για την ανατροπή του και την εγκαθίδρυση άλλου συστήματος και το ποιο, πως θα είναι αυτό, με τον όρο ότι καταργεί ολοκληρωτικά την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και δεν επαναφέρει από την πίσω πόρτα τον καπιταλισμό με… «ανθρώπινο πρόσωπο» που τόσο μας προτείνουν παλιοί και νεόκοποι σοσιαλιστές και αριστερίζοντες. Τουλάχιστον θα ξεκολλήσουν από τα γνωστά στερεότυπα.

Aριστερά και πολιτική

Ανακοίνωση του ΠΑΜΕ για τις ευθύνες των εργατικών οργανώσεων για την τοποθέτηση των αποθεματικών στην ΤτΕ

Σε ανακοίνωσή για το θέμα της τοποθέτησης των αποθεματικών και των ταμειακών διαθέσιμων στην Τράπεζα της Ελλάδας τοΠΑΜΕ τονίζει:

«Το θέμα της τοποθέτησης των αποθεματικών και των ταμειακών διαθέσιμων από ασφαλιστικά ταμεία και Οργανισμούς στην ΤτΕ και σε κρατικά repos αποκτά μορφή χιονοστιβάδας. Οι προτάσεις της κυβέρνησης που συμπυκνώνονται στο έκτακτο της ανάγκης και στην ενότητα όλων απέναντι στην κρίση, πρέπει να συναντήσουν αδιαπέραστο τοίχος από τις συνδικαλιστικές οργανώσεις.

Δεν επιτρέπεται να υπάρχει καμία συμφωνία, καμία συναίνεση.

  Εργατική οργάνωση που δέχεται τη νέα λεηλασία, που δέχεται να χρησιμοποιηθούν τα διαθέσιμα ποσά που προορίζονται για τις λαϊκές ανάγκες, τις συντάξεις και τους ανέργους, στον βωμό της πληρωμής των δανειστών, δεν υπηρετεί τα εργατικά-λαϊκά συμφέροντα.

Η ΓΣΕΕ έχει μεγάλη ευθύνη. Από την πρώτη στιγμή έτρεξε να δώσει τη στήριξη της στη νέα κυβέρνηση. Επί ένα μήνα και ενώ το θέμα της διάθεσης των αποθεματικών στην ΤΤΕ είναι ανοιχτό, δεν παίρνει δημόσια θέση, κρύβεται. Αποκορύφωμα της στάσης της ήταν η χθεσινή στάση των μελών της στο ΔΣ του ΟΑΕΔ που δήλωσαν "παρών", βγάζοντας την ουρά τους απ’ έξω, αλλά στην ουσία βοηθώντας στην υπερψήφιση της κυβερνητικής πρότασης. Να συγκληθεί εδώ και τώρα Γενικό Συμβούλιο, να αναζητηθούν ευθύνες.

Η τοποθέτηση του εκπροσώπου των εργαζομένων του ΟΑΕΔ στη συνεδρίαση του ΔΣ του ΟΑΕΔ είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα της στάσης του ανερχόμενου κυβερνητικού συνδικαλισμού που πιάνει στασίδι δίπλα στην κυβέρνηση, συμβάλλοντας με την ψήφο του να παίρνονται αντεργατικές αποφάσεις.

Καλούμε τις συνδικαλιστικές οργανώσεις, τις επιτροπές ανέργων, τις λαϊκές επιτροπές, τους συλλόγους νεολαίας, τους εργαζομένους και τους συνταξιούχους σε διαρκή επιφυλακή και ετοιμότητα. Να δυναμώσει η πάλη για την προστασία των ανέργων, με αιτήματα αποκατάστασης των απωλειών και διεκδικήσεις που θα απαντούν στις σύγχρονες ανάγκες τους.

Προειδοποιούμε: Να μην τολμήσουν να αγγίξουν τα αποθεματικά των ταμείων. Θα μας βρουν μπροστά τους. Να παρθούν πίσω οι ως τώρα αποφάσεις».

Ανέκδοτα

cogito ergo sum

Ήταν ένας τραπεζίτης, ένας χρυσαυγήτης κι ένας μετανάστης κι είχαν μπροστά τους ένα πιάτο με δέκα κουλουράκια. Καθώς ο χρυσαυγήτης κοίταζε οργισμένος τον μετανάστη κι ο μετανάστης κοίταζε φοβισμένος τον χρυσαυγήτη, ο τραπεζίτης με το ένα χέρι έβαλε ένα κουλουράκι στο στόμα του και με το άλλο χέρι έβαλε άλλα οχτώ κουλουράκια στην τσέπη. Πέρασε κάμποση ώρα και, μόλις ο χρυσαυγήτης κοίταξε με απορία το μοναδικό κουλουράκι που είχε απομείνει στο πιάτο, έσκυψε ο τραπεζίτης και, δείχνοντας τον μετανάστη με το βλέμμα, του είπε συνωμοτικά στο αφτί: "Πρόσεχέ τον, θα σου το αρπάξει".

Ήταν ένας Αντώνης, ένας Βαγγέλης κι ένας Αλέξης. Και λέει ο Αντώνης: "Ρε παιδιά, πείνασα. Έχει τίποτε κουλουράκια να φάμε;". Και λέει ο Βαγγέλης: "Είχαμε αλλά τελείωσαν. Τα έφαγε ένας τραπεζίτης". "Και τώρα τί θα φάμε;", ξαναρωτάει ο Αντώνης. "Να πάει ο Αλέξης να φέρει", απαντάει ο Βαγγέλης. "Και γιατί να πάω εγώ;", ρωτάει ο Αλέξης. "Γιατί είσαι ο μικρότερος", απαντάει θυμωμένος ο Βαγγέλης. "Ναι, αλλά δεν έχω λεφτά", λέει ο Αλέξης. "Δεν πειράζει", απαντάει ήρεμα ο Αντώνης, "πάρε βερεσέ από τον φούρναρη και μετά στείλε τον Γιάνη να πληρώσει". "Μα ούτε ο Γιάνης έχει λεφτά", ξαναλέει ο Αλέξης με απορία. "Να του πεις να δανειστεί από τον τραπεζίτη", πετιέται ο Βαγγέλης. Κι έβαλαν κι οι τρεις τα γέλια κι έφυγε ο Αλέξης να φέρει κουλουράκια.

Ήταν ένας Γιάνης, μια Νάντια κι ένας έλληνας. Και λέει ο Γιάνης στον έλληνα: "Επειδή πήρα κάτι δανεικά για να αγοράσω κάτι κουλουράκια που φάγανε κάποιοι άλλοι και τώρα δεν έχω να τα επιστρέψω, πρέπει να πας να βρεις τον τραπεζίτη να τον πληρώσεις". Και λέει ο έλληνας: "Και γιατί πρέπει να πληρώσω εγώ, αφού άλλος πήρε τα δανεικά κι άλλος έφαγε τα κουλουράκια;". "Γιατί είναι πατριωτικό σου καθήκον", του απαντάει αυστηρά η Νάντια. "Και πώς να πληρώσω, που δεν έχω λεφτά;" ρωτάει ο έλληνας. "Μπορείς να τα δώσεις με δόσεις", τον καθησυχάζει η Νάντια. "Και τις δόσεις πώς θα τις πληρώνω, αφού δεν έχω λεφτά;" επιμένει ο έλληνας. "Σπίτι έχεις;", ρωτάει πονηρά ο Γιάνης. "Ρε, δεν με παρατάτε", λέει κι ο έλληνας, "δεν μου αρέσει αυτό το ανέκδοτο. Φεύγω να πάω σ' άλλο". Και τους άφησε να κοιτάζονται απορημένοι.

Ήταν μια Λαγκάρντ, ένας Σώυμπλε κι ένας Ντράγκι και κοιταζόντουσαν σιωπηλοί γιατί δεν είχαν χιούμορ και δεν μπορούσαν να βγάλουν ανέκδοτο. Και λέει η Λαγκάρντ: "Ρε σεις, δεν πάμε να βρούμε κανέναν έλληνα; Οι έλληνες είναι καλοί στα ανέκδοτα". Οι άλλοι δυο συμφώνησαν και άρχισαν να περπατάνε να βρουν κανέναν έλληνα. Λίγο πιο κάτω βρίσκουν έναν που καθόταν σ' ένα καφενείο κι έπινε τον καφέ του και τον πλησίασαν. "Να καθήσουμε μαζί σου, να φτιάξουμε ένα καλό ανέκδοτο;" ρωτάει ο Σώυμπλε. "Και δεν κάθεστε", απαντάει βαριεστημένα ο έλληνας, "μόνο μη περιμένετε να κεράσω καφέ γιατί δεν υπάρχει μία". "Και πώς θα βγει καλό ανέκδοτο δίχως κερασμένο καφέ;" αναρωτιέται με απογοήτευση ο Ντράγκι. "Ρε, γαμώ το φελέκι μου, τί κακό είναι τούτο", λέει αναστενάζοντας ο έλληνας, "να μη μπορώ να βρω ένα ανέκδοτο που να μη θέλουν να με βάλουν να πληρώσω..."

Ήταν ένας Άδωνις κι ένας Λαφαζάνης και πηγαίνανε στο παζάρι να πουλήσουνε ένα αρνί γιατί πλησίαζε το Πάσχα. Όπως πηγαίνανε, φτάνουν σε μια διασταύρωση. "Από δεξιά να πάμε", λέει ο Άδωνις. "Από αριστερά να πάμε", λέει ο Λαφαζάνης. "Από δεξιά", επιμένει ο Άδωνις. "Από αριστερά", πεισμώνει ο Λαφαζάνης. Κουβέντα την κουβέντα, πιάνονται στα χέρια. Με τα πολλά, περνάει από εκεί ένας έλληνας. "Να ζητήσουμε την γνώμη του", λέει ο Άδωνις. "Έγινε", συμφωνεί ο Λαφαζάνης και φωνάζει στον έλληνα: "Φίλε, να σε ρωτήσουμε κάτι;". "Να μένει το βύσσινο", λέει ο έλληνας, "κάτι θα με βάλετε να πληρώσω πάλι" και το βάζει στα πόδια. Τότε λέει ο Άδωνις: "Να ρωτήσουμε το αρνί κι ό,τι μας πει". "Έγινε", ξανασυμφωνεί ο Λαφαζάνης και ρωτάει το αρνί: "Εσύ από πού θες να πάμε στο παζάρι, από δεξιά ή από αριστερά;". Και λέει το αρνί: "Γιατί ρωτάτε εμένα; Εγώ χέστηκα. Απ' όπου και να πάμε, στην σούβλα θα καταλήξω".

Ήταν ένα αρνί κι ένας λαγός. Και ρωτάει ο λαγός το αρνί: "Το ανέκδοτο με την αλεπού στο παζάρι, το ξέρεις;". "Το ξέρω", απαντάει το αρνί και γυρίζει να φύγει. "Ε, πού πας;", του φωνάζει ο λαγός. "Άσε με, ρε συ, δεν μ' αρέσουν τα ανέκδοτα", απαντάει το αρνί δίχως να γυρίσει το κεφάλι. "Κάτσε ρε, ξέρω κι άλλα, θα γελάσουμε", επιμένει ο λαγός. Τότε το αρνί σταματάει, κοιτάει τον λαγό και του λέει: "Εσύ μπορεί να γελάσεις. Εγώ όποτε μπλέκω με ανέκδοτα, ή με τρώει το λιοντάρι ή καταλήγω στην σούβλα".

Ήταν ένας λαγός και καθόταν έξω από την φωλιά του, ξαπλωμένος στον ήλιο. Περνάει μια αλεπού και τον ρωτάει: "Πώς πάει, κυρ-λαγέ;". "Πώς να πάει, κυρά-Μαριώ", απαντάει ο λαγός, "πίνω φραπεδάκι και περιμένω να περάσει το λιοντάρι να το πηδήξω". Αλαφιασμένη η αλεπού τρέχει, βρίσκει τα άλλα ζώα και τους λέει: "παιδιά, δεν θα το πιστέψετε αλλά ο λαγός την έχει στημένη του λιονταριού να το πηδήξει". Με τα πολλά, το νέο φτάνει στ' αφτιά του λιονταριού. Θυμώνει το λιοντάρι και πάει και βρίσκει τον λαγό. "Πώς πάει, λαγέ;", ρωτάει με προσποιητή ηρεμία.."Πώς να πάει, βασιλιά μου;", απαντάει ο λαγός, "εδώ. Αραλίκι... φραπεδάκι... λέμε και καμμιά μαλακία να περάσει η ώρα...". "Οι μαλακίες πληρώνονται", λέει τότε το λιοντάρι και κάνει τον λαγό μια χαψιά. "Δεν μπορείς να με φας", προλαβαίνει να διαμαρτυρηθεί ο λαγός, "δεν πάει έτσι το ανέκδοτο". Το λιοντάρι καταπίνει τον λαγό, φτύνει κάτι κοκκαλάκια, ρεύεται και λέει: "Εγώ είμαι ο βασιλιάς και τα δικά μου ανέκδοτα πάνε όπως μ' αρέσει εμένα".




Ήταν ένας τραπεζίτης, ένας χρυσαυγήτης, ένας μετανάστης, ένας Γιάνης, μια Νάντια, μια Λαγκάρντ, ένας Σώυμπλε, ένας Ντράγκι, ένας Αντώνης, ένας Βαγγέλης, ένας Αλέξης, ένας Άδωνις, ένας Λαφαζάνης, ένα αρνί, ένας λαγός, ένα λιοντάρι.... Και ήταν κι ένας έλληνας. Κι από δίπλα ήταν και κάτι άνεργοι και κάτι συφοριασμένοι που ψάχνανε τους κάδους των σκουπιδιών... Κι ήταν και κάτι ξένοι που έρχονταν εδώ από αλλού γιατί εκεί υπήρχε πόλεμος κι ήταν και κάτι ντόπιοι που φεύγανε από εδώ γι' αλλού γιατί εδώ δεν υπήρχε ελπίδα... Κι ήταν και κάτι φόροι και κάτι χαράτσια και κάτι απλήρωτες πιστωτικές κάρτες και κάτι απλήρωτα δάνεια και κάτι απλήρωτοι λογαριασμοί νερού και κάτι απλήρωτοι λογαριασμοί ρεύματος και κάτι απλήρωτα βερεσέδια στον μπακάλη και στον φούρναρη... Και, γενικά, ήταν και φτώχεια και γκρίνια και απογοήτευση και χρέη και απελπισία κι όλα τά 'σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά...

Και κανένας δεν γελούσε γιατί όλα τούτα δεν γινόταν να βγάλουν καλό ανέκδοτο.



[Το παραπάνω κείμενο γράφτηκε πάνω σε μια παλιά ιδέα του Θύμιου Καλαμούκη]

Η Επανάσταση του 1821: Μια μαρξιστική προσέγγιση

1821: Οι εμφύλιες συγκρούσεις

του Θανάση Παπαρήγα

Όπως είναι γνωστό, ο επαναστατικός πόλεμος του 1821 συνοδεύθηκε σε πολλές φάσεις του από εκτεταμένους και συχνά αιματηρούς εμφυλίους πολέμους. Οι πόλεμοι αυτοί αντανακλούσαν τις αντιπαραθέσεις στο εσωτερικό της ακόμη υπό διαμόρφωση νεοελληνικής κοινωνίας σε μια συγκεκριμένη της φάση αλλά και σε μια συγκεκριμένη της ιστορική στιγμή: Τη στιγμή της πορείας προς τη δημιουργία του εθνικού κράτους. Οπωσδήποτε βέβαια, οι αιτίες αυτές δεν ανάγονται στην «κατάρα της φυλής», όπως ισχυρίζεται η αστική ιστοριογραφία. Εμφύλιοι πόλεμοι εξάλλου εμφανίζονται σε όλες τις επαναστάσεις, διασπώντας το μπλοκ των επαναστατικών δυνάμεων.

Οι πόλεμοι αυτοί περιείχαν και ήταν φυσικό να περιέχουν τη σφραγίδα των γενικών συνθηκών της εποχής. Οι συνθήκες αυτές συγκεκριμένα ήταν:

1. Η διάλυση του φεουδαρχικού κράτους και η γενική (όσο και ασυγκράτητη) τάση προς την επικράτηση της αστικής κοινωνίας. Βέβαια, εδώ απαιτείται και μια «διευκρίνιση μέσα στη διευκρίνιση»: Στην ελληνική περίπτωση έχουμε να κάνουμε με τη διάλυση του ανατολικού – με την έννοια του συγκεντρωτικού φεουδαρχικού κράτους και η πορεία προς την επικράτηση της αστικής κοινωνίας γίνεται με ειδικό, τοπικό, «βαλκανικό» τρόπο. Ο τελευταίος έχει σαν πυρήνα του την προσπάθεια δημιουργίας χωριστού εθνικού κράτους σαν νέας μορφής αστικής κοινωνικής οργάνωσης της περιοχής.

2. Υπαρξη ισχυρών αναχρονιστικών υπολειμμάτων «ανατολικού» τύπου, σε μια ανήσυχη και αντιφατική συνύπαρξη και σύμπλευση με στοιχεία υπερσύγχρονα για την εποχή και όχι πάντα λιγότερο ισχυρά. Ενα παράδειγμα που έχει περάσει μάλλον απαρατήρητο: Σε μια απομακρυσμένη και ακριανή περιοχή, ως πριν μερικούς μήνες απλή επαρχία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, εμφανίζεται το πιο εμπεριστατωμένο

Επιστολή των εκπαιδευτικών του ΠΑΜΕ στους μαθητές για την 25η Μάρτ

Αγαπητέ μαθητή, μαθήτρια,

Αυτές τις μέρες με αφορμή τις εκδηλώσεις για την επέτειο της 25ης Μαρτίου θα ακούσεις καλέσματα για «εθνική ομοψυχία μπροστά στις δυσκολίες που περνά η χώρα», ότι σήμερα πατριωτισμός είναι να βάλουμε όλοι πλάτη για την ανταγωνιστική Ελλάδα στην ΕΕ, δηλαδή το σπίτι που φτιάχτηκε για τους καπιταλιστές, για μια χούφτα ανθρώπους που καρπώνονται το πλούτο, που παράγουν με το μόχθο τους εκατομμύρια εργαζόμενοι.

Άλλα είναι όμως τα δίκαια του λαού, και άλλα των εκμεταλλευτών. Ούτε το 1821, ούτε και σήμερα, δεν ήταν όλοι οι Έλληνες μαζί.

Με την επιστολή αυτή θέλουμε να σου πούμε γι’ αυτά που δεν σου λένε τα σχολικά βιβλία γιατί δεν θέλουν να ξέρεις τι είναι η επανάσταση, για να βγάλεις τα σωστά συμπεράσματα για το σήμερα και τη ζωή σου.

Θα ρωτήσεις λοιπόν: Μα δεν ήμασταν όλοι μαζί εναντίον των Τούρκων;

Σου απαντάμε: Η επίσημη Εκκλησία δεν ήταν υπέρ της Επανάστασης. Είναι ψέμα ότι ο Παλαιών Πατρών Γερμανός ύψωσε πρώτος τη σημαία της επανάστασης του 1821. Όταν ο Παπαφλέσας συναντήθηκε με τον Παλαιών Πατρών Γερμανό για να του πει ότι όλα ήταν έτοιμα για την επανάσταση, ο τελευταίος άρχισε να τον βρίζει ότι είναι απατεώνα Τη σημαία στην Πάτρα την ύψωσε ο λαϊκός ηγέτης Παναγιώτης Καρατζάς, τον οποίο δολοφόνησαν οι πρόκριτοι της Πάτρας.

Οι πρόκριτοι καταπολέμησαν λυσσαλέα κάθε ιδέα για διανομή της εθνικής γης στους φτωχούς αγρότες. Για να ανατρέψουν το Δημ. Μπαλή και τους χωρικούς, που είχαν λύσει δυναμικά το πρόβλημα των εθνικών κτημάτων και των τσιφλικιών, δε δίσταζαν οι πρόκριτοι να ζητάνε τη βοήθεια του Καπουδάν πασά. Οι προεστοί της Υδρας, σκότωσαν με 70 μισθοφόρους το Λαϊκό ηγέτη και πρωτεργάτη του ξεσηκωμού στην Ύδρα Αντώνη Οικονόμου, ενώ αυτός κατευθυνόταν στην Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου... Οι πρόκριτοι της Αχαίας απείλησαν με εμφύλιο πόλεμο αν ο Κολοκοτρώνης πλησίαζε στην Πάτρα η οποία έμεινε στα χέρια των Τούρκων μέχρι το τέλος.

Θα ρωτήσεις: Μα λένε όμως, ότι αυτές οι διχόνοιες είναι που έβλαψαν τους Έλληνες;

Σου απαντάμε: Με τις επαναστάσεις, με τους αγώνες τους οι λαοί γράφουν ιστορία, η κοινωνία τραβά μπροστά. Αλλά δεν κερδίζουν όλοι από αυτό. Κάποιες κοινωνικές ομάδες, κάποιες τάξεις υπερασπίζονται το παλιό, για να μην χάσουν τα πλούτη τους, τα προνόμια που τους εξασφάλιζε το παλιό καθεστώς.

Η επανάσταση του 1821 δεν ήταν μόνο πόλεμος ενάντια στον οθωμανικό δεσποστισμό, αλλά ήταν παιδί της Γαλλικής Επανάστασης που άνοιξε το δρόμο για να γκρεμιστεί το παλιό, η εξουσία των φεουδαρχών (κάτοχοι γης) που ήταν πλέον ξεπερασμένο σύστημα και να έρθει ένα νέο –για την εποχή εκείνη-οικονομικό σύστημα, της πολιτικής εξουσίας των αστών (κάτοχοι κεφαλαίου που εκμεταλλεύονται την εργατική δύναμη), ο καπιταλισμός δηλαδή.

Μην απορείς για αυτό. Ο πρόκριτοι και οι Εκκλησιαστικές αρχές που συμβούλευαν υποταγή στην «ισχυράν βασιλείαν των Οθωμανών" είχαν κτήματα, αντλούσαν φόρους, δοσίματα, εξουσίες από το παλιό κοινωνικό καθεστώς, το οθωμανικό σύστημα και την εξουσία του Σουλτάνου.

Όλοι αυτοί καλλιεργούσαν τη μοιρολατρία, τρομοκρατούσαν το λαό. Απαιτούσαν πίστη και υποταγή στην "Ιερή Συμμαχία" των δυναστών. Έλεγαν να αλλάξουμε τον Σουλτάνο με τους Άγγλους και τους Γάλλους. Θυμήσου τη δίκη του Κολοκοτρώνη, την δολοφονία του Ανδρούτσου, κ.α.

Δεν ξεσηκώθηκε το "έθνος", όλοι οι Έλληνες γενικά, το 1821 «ύστερα από πολλούς αιώνες υποταγής», αλλά αντίθετα, όπως ακριβώς το κατέγραψε και ο ιστορικός του 1821 Δημήτρης Φωτιάδης: δύο ήταν τα εικοσιένα, το ένα του λαού και των πιο προοδευτικών ανθρώπων και το άλλο των κοτζαμπάσηδων και των πολιτικάντηδων. Υπήρχαν και Έλληνες που ήταν ενάντια στην Επανάσταση, όπως οι κοτζαμπάσηδες και οι Φαναριώτες γιατί αντλούσαν Προνόμια από το οθωμανικό σύστημα, ενώ το Πατριαρχείο αφόρισε τον Κολοκοτρώνη, τον Υψηλάντη και τη Φιλική Εταιρεία που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην οργάνωση του Κινήματος.

Και στο παρακάτω δημοτικό τραγούδι φαίνεται πως ο απλός λαός έβαζε στην ίδια μεριά – και απέναντί του – τους Τούρκους με τους κοτζαμπάσηδες:

«Εγώ ραγιάς δε γένομαι, Τούρκους δεν προσκυνάω,

δεν προσκυνώ τους άρχοντες και τους κοτζαμπασήδες»

Όλα αυτά δεν τα διδάσκουν, γιατί θέλουν να μας κρύψουν ότι οι λαοί γράφουν την ιστορία. Ο λαός όρθωσε το ανάστημα του, παρόλο που τον τρομοκρατούσαν ότι, αν ξεσηκωθεί κατά του Σουλτάνου, των ντόπιων συνεργατών του και της «Ιερής Συμμαχίας», θα καταστραφεί.

Μπροστά σε τέτοιους εκβιασμούς έχει βρεθεί πολλές φορές ο λαός μας και έδωσε την απάντηση με τους αγώνες του. Βρέθηκε και την περίοδο της ναζιστικής κατοχής, όταν οι συνεργάτες των ναζί, πολιτικοί πρόγονοι της σημερινής Χρυσής Αυγής, καθώς και αστοί πολιτικοί, τον καλούσαν σε υποταγή και συνεργασία με τους κατακτητές, είτε οργάνωναν ή ευλογούσαν τα Τάγματα Ασφαλείας που ήταν συνεργάτες των ναζί στην κατοχή(Θ. Πάγκαλος, Στ. Γονατάς, Θεμ. Σοφούλης κ.ά.).

Σήμερα οι σύγχρονοι Κοτζαμπάσηδες και Φαναριώτες, οι βιομήχανοι, οι Τραπεζίτες, οι εφοπλιστές έχουν φτιάξει τη δική τους Ιερή Συμμαχία, την ΕΕ, το ΔΝΤ, τον ΟΟΣΑ, το ΝΑΤΟ. Αυτή τη συμμαχία της πλουτοκρατίας φτιασιδώνουν τα σχολικά βιβλία. Μπερδεύουν το Φιλελληνικό κίνημα, κίνημα των προοδευτικών, των επαναστατών της εποχής, με την καπιταλιστική φωλιά της ΕΕ, την «Ευρωπαϊκή φυλή».

Στη θέση πλέον της οθωμανικής φεουδαρχίας βρίσκεται μια νέα τάξη, αυτοί που κατέχουν το πλούτο, τραπεζίτες, βιομήχανοι, εφοπλιστές θησαυρίζουν από τη δουλειά των πολλών. Αυτοί βάζουν τώρα εμπόδια στην κοινωνία για να πάει μπροστά.

Σήμερα πρωτοπόρα κοινωνική δύναμη, δηλαδή αυτοί που μπορούν και θέλουν να φέρουν τα πάνω κάτω, είναι η εργατική τάξη. Οι τραπεζίτες, οι εφοπλιστές, οι βιομήχανοι, είναι πια αντιδραστικοί. Το ξέρεις, το ζεις! Αναρωτήσου:

…γιατί τα σχολεία και τα σπίτια μας είναι κρύα ενώ οι εφοπλιστές παίρνουν αφορολόγητα καύσιμα και στους βιομήχανους δίνουν φτηνό ρεύμα;

…γιατί ενώ η τεχνολογία και η επιστήμη έχει φτάσει σε πρωτοφανή επίπεδα και μπορούν να λυθούν μια σειρά προβλήματα, υπάρχουν άνθρωποι που μένουν χωρίς φάρμακα;

…γιατί ενώ τα super-market είναι γεμάτα με τρόφιμα υπάρχουν άνθρωποι που πεινάνε;

Οι επαναστάτες του 21 λέγανε «φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους», σκέψου ποιος είναι τώρα ο προσκυνημένος...Σήμερα, «προσκυνημένοι» είναι αυτοί που στηρίζουν την ΕΕ, το ΔΝΤ, την κοινωνία του κέρδους, όλοι αυτοί που μας λένε πως στην ζωή μας πρέπει να είμαστε ανταγωνιστικοί, πως εδώ είναι ο «θάνατος σου η ζωή μου», πως πρέπει να ζήσουμε με ψίχουλα.

Αυτές είναι οι δικές τους αξίες. Δεν ταιριάζουν σε μας. Τα όνειρα μας δεν χωράνε στα όρια της Ε.Ε. και του συστήματος που υπηρετεί.

Οργάνωσε τον αγώνα σου για τα δικαιώματά σου,

διάβασε και μάθε την αληθινή ιστορία του λαού και του τόπου σου.

Διεκδικούμε την ζωή που μας αξίζει

Σήμερα είναι η δική σου σειρά. Σπάσε τα δεσμά!

Αντάρτης-κλέφτης-παλικάρι, πάντα είναι ο ίδιος ο λαός!

23 Μάρτη 2015

Στ.Μάνος: «Εξαιρετικός ο Τσίπρας στη συνέντευξη με την Μέρκελ»

Ανήρτησε σχόλιο στο facebook - «Να κάνει πράξη τις ελπίδες που γέννησε»



«Εξαιρετικό» βρήκε τον Αλέξη Τσίπρα κατά τη διάρκεια της κοινής συνέντευξης τύπου που έδωσε με την καγκελάριο της Γερμανίας Ανγκελα Μέρκελ ο Στέφανος Μάνος.

Ο πρώην πρόεδρος της Δράσης - και πρώην υπουργός και βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας - σε σχόλιο του που ανήρτησε στο facebook ανέφερε: «Απέναντι στις προθέσεις της κυβέρνησης είμαι βαθιά δύσπιστος. Αλλά ομολογώ ότι ο κ. Τσίπρας στη συνέντευξη με την κ. Μέρκελ ήταν εξαιρετικός. Ελπίζω ότι τις ελπίδες που γέννησε θα μπορέσει να τις μετουσιώσει σε πράξεις (αφού ξεπεράσει τους κάθε είδους "ψεκασμένους" του κόμματός του)».

το ΒΗΜΑ

Θανάσης Παφίλης στο MEGA

Ενα μαύρο δίχτυ απλώνεται

Το ότι ο καπιταλισμός βρίσκεται σε βαθιά οικονομική κρίση το ξέρουν κι οι πέτρες. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι αυτό το σάπιο και απάνθρωπο σύστημα έχει χάσει τη δύναμή του. 

Ακόμα περισσότερο όχι μόνο δεν έχει χάσει αλλά διαρκώς ενισχύει την πολεμική ισχύ των ιμπεριαλιστικών του μηχανισμών και οργανισμών(ΝΑΤΟ, Ευρωστρατός κλπ.).

Που το πάει άραγε;

Ποιος μπορεί να ξέρει τι είδους σχεδιασμοί υπάρχουν στους σκοτεινούς διαδρόμους αυτού του ανθρωποφάγου συστήματος;

Πόσοι βλέπουν άραγε το αργό αλλά σταθερό άπλωμα του πέπλου πολέμου γύρω μας;

Η είδηση από το Πρώτο Θέμα:

Ανοιχτή απειλή της Ρωσιάς για χρήση πυρηνικών όπλων κατά της Δανίας

Αν αποφασίσει να συμμετάσχει στο πρόγραμμα αντιπυραυλικής άμυνας του ΝΑΤΟ, δηλώνει ο Ρώσος πρέσβης στην Κοπεγχάγη


Ανοιχτή απειλή κατά της Δανίας ότι δεν θα διστάσει να χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα κατά των πολεμικών της πλοίων αν η Κοπεγχάγη συμμετάσχει στο πρόγραμμα αντιπυραυλικής άμυνας του ΝΑΤΟ, εξαπέλυσε ο πρεσβευτής της Ρωσίας στην Κοπεγχάγη σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Jyllands-Posten.

Ο Μιχαήλ Βανίν δήλωσε πως πιστεύει ότι οι Δανοί δεν έχουν καταλάβει πλήρως ποιες θα είναι οι συνέπειες, εάν προχωρήσουν με την απόφαση να συμμετάσχουν στο νατοϊκό πρόγραμμα.

"Εάν συμβεί αυτό, τα πολεμικά πλοία της Δανίας θα είναι στόχοι των ρωσικών πυρηνικών πυραύλων", είπε ο ρώσος πρεσβευτής.

"Η Δανία θα γίνει μέρος της απειλής κατά της Ρωσίας. Θα είναι λιγότερο φιλειρηνική και οι σχέσεις με τη Ρωσία θα πληγούν", δήλωσε ο βανίν προσθέτοντας ότι η Ρωσία διαθέτει πυραύλους ικανούς να διεισδύσουν στη μελλοντική αντιπυραυλική ασπίδα.

Ο υπουργός Εξωτερικών της Δανίας Μάρτιν Λίντεγκαρντ χαρακτήρισε "απαράδεκτες" τις δηλώσεις του ρώσου πρεσβευτή.

"Η Ρωσία γνωρίζει πολύ καλά ότι η αντιπυραυλική άμυνα του ΝΑΤΟ δεν αφορά την ίδια", δήλωσε ο δανός υπουργός Εξωτερικών στην Jyllands-Posten.

Η Δανία ανακοίνωσε τον Αύγουστο ότι θα συμβάλει στο πρόγραμμα αντιπυραυλικής άμυνας με την παροχή υπηρεσιών ραντάρ επί ορισμένων πολεμικών της πλοίων.

Η ένταση ανάμεσα στη Μόσχα και τη Δύση έχει αυξηθεί μετά την επιβολή των δυτικών κυρώσεων κατά της Ρωσίας για τον ρόλο της στην ουκρανική κρίση. Το ΝΑΤΟ έχει καταγράψει αυξημένη δραστηριότητα του ρωσικού πολεμικού ναυτικού και της αεροπορίας στην περιοχή της Σκανδιναβίας.

Τα σχέδια εφαρμογής του νατοϊκού προγράμματος αντιπυραυλικής άμυνας δεν περιλαμβάνουν ανάπτυξη πυραύλων στο έδαφος της Δανίας, αλλά ενδεχομένως μακροπρόθεσμα στη Γροιλανδία, σύμφωνα με την Jyllands-Posten.

Το σχέδιο αντιπυραυλικής άμυνας αποσκοπεί στην άμυνα της Ευρώπης από ενδεχόμενη πυραυλική απειλή που θα προέρχεται από το Ιράν. Η Μόσχα θεωρεί ότι το σύστημα θα υπονομεύσει την αποτρεπτική δύναμης της Ρωσίας, διότι θα δίνει στη Δύση τη δυνατότητα κατάρριψης ρωσικών πυραύλων.


Πηγή: Protothema.gr

Θαν.Παφίλης για το νομοσχέδιο για ληξιπρόθεσμα χρέη

Ανυπόμονος εγωιστής ... ο λαός

«Η επιθετική διατύπωση ποικίλων αιτημάτων συνήθως εκφράζει τη με σχέδιο υπονομευμένη πραγματικότητα που απελπίζει τους ανθρώπους. Αρκετές φορές όμως κρύβει, εκτός από σεχταρισμό, και μια βαθιά και εγωιστική αντιαλληλεγγύη. "Δεν νοιάζομαι, αρκεί να γίνει το ανυπόμονο δικό μου και να τονωθεί ο διεκδικητικός εγωισμός μου". Μόνο. Χρόνια και χρόνια μιας μαξιμαλιστικής πολιτικής αγωγής, φέρνουν αυτά τα αποτελέσματα. Να μην είναι δυνατόν να γίνουν συνολικοποιήσεις. Να μην είναι δυνατόν να δεις και κυρίως να διατυπώσεις το αίτημα, συνθέτοντας και αρθρώνοντάς το στο αίτημα του διπλανού σου, σε μια οργανική και σχεδιασμένη αλληλουχία (...) Αυτή η εκδοχή της πολιτικής, η εγωιστική ανυπομονησία, είναι η μία πλευρά της νόσου».

Η αλήστου μνήμης ΠΑΣΟΚική προπαγάνδα περί συντεχνιών σε εκδοχή ταιριαστή με την «αριστερή» διακυβέρνηση, διά χειρός Δ. Σεβαστάκη στην «Αυγή της Κυριακής». Ο αρθρογράφος θεωρητικοποίησε όσα εδώ και καιρό στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και κυβερνητικοί παράγοντες υποστηρίζουν στα ΜΜΕ, χρεώνοντας στο λαό ως και «εγωιστική ανυπομονησία», επειδή έπειτα από μια πενταετία εξουθενωτικής αφαίμαξης που υπέστη σε εισόδημα και δικαιώματα, αγωνιά για διέξοδο, έστω για ανάσα, παρασυρμένος κι απ' τη «διαφημιστική απάτη» του ΣΥΡΙΖΑ, όπως αποδείχτηκαν όσα προεκλογικά διαλαλούσε. Συνιστά όμως τουλάχιστον πρόκληση η προσπάθεια να ενοχοποιήσουν το λαό και πιο πολύ εκείνο το τμήμα του που δεν έχει απεμπολήσει τη διεκδίκηση μέτρων ανακούφισης και ικανοποίησης των αναγκών του, ανάκτησης των απωλειών, για να δικαιολογήσουν την πολιτική τους που όχι μόνο τίποτα δεν έχει να δώσει στους ανθρώπους του μόχθου, αλλά τους φορτώνει κι άλλα βάρη.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ομολογεί ότι δίνουν ψίχουλα...

Σε συνέντευξη Τύπου που έδωσε στο περιθώριο του οικονομικού φόρουμ «Αμπροζέτι», που διεξάχθηκε στο Κόμο της Ιταλίας, ο υπουργός Οικονομικών, Γ. Βαρουφάκης, είπε ανάμεσα στα άλλα: «Η κυβέρνησή μας δεν είναι λαϊκίστικη. Δεν υποσχεθήκαμε τα πάντα στους πάντες, δεν κάναμε ανεύθυνες υποσχέσεις. Αν δείτε το πρόγραμμά μας, δεν υποσχεθήκαμε ούτε ένα ευρώ σε όποιον βγάζει πάνω από 700 ευρώ το μήνα. Ολες οι υποσχέσεις που δώσαμε, όπως για μικρές αυξήσεις στις κατώτατες συντάξεις, που σημαίνει ότι αυτοί οι άνθρωποι πεινάνε, άνθρωποι με 300 - 350 ευρώ το μήνα. Ολες αυτές οι αυξήσεις, πολύ πολύ μικρές αυξήσεις, απευθύνονται σε ανθρώπους που είναι κάτω από το όριο της απόλυτης φτώχειας (...) Δεν υποσχεθήκαμε τίποτα στη μεσαία και την κατώτερη μεσαία τάξη. Σίγουρα δεν υποσχεθήκαμε κάτι στα ανώτερα στρώματα». Δεν υπάρχει πιο κυνική ομολογία ότι οι προεκλογικές υποσχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ αφορούν κατά βάση τη διαχείριση της ακραίας φτώχειας, όπως άλλωστε φάνηκε και από το νομοσχέδιο για την «ανθρωπιστική κρίση» που συζητιέται αυτές τις μέρες στη Βουλή. Για τους άλλους, όσους δηλαδή δεν λιμοκτονούν, αλλά δεν έχουν στον ήλιο μοίρα, «έχει ο Θεός»...




... κι αυτά υπό αίρεση!


Ομως, ούτε κι αυτά τα ψίχουλα δεν είναι σε θέση να εξασφαλίσει η κυβέρνηση, καθώς τα θέτει υπό την αίρεση της ...οικονομικής ανάπτυξης και της συμφωνίας με την τρόικα. Είπε ο Γ. Βαρουφάκης: «(...) Το πρόγραμμά μας είναι πρόγραμμα τετραετίας. Και ελπίζουμε ότι αυτές οι ελάχιστες υποσχέσεις που δώσαμε, θα τις εκπληρώσουμε μέσα στο χρονοδιάγραμμα. Αν αυτό σημαίνει ότι τους επόμενους μήνες κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων θα αναβάλουμε ή θα καθυστερήσουμε την εφαρμογή των υποσχέσεών μας, θα το κάνουμε ακριβώς για να δημιουργήσουμε εμπιστοσύνη στους εταίρους μας και να έρθουμε σε μια συμφωνία (...) που θα οδηγήσει σε ανάπτυξη, που θα καταστήσει αυτές τις υποσχέσεις όχι μόνο οικονομικά υπεύθυνες, αλλά και εφικτές να πραγματοποιηθούν». Πριν από τις εκλογές, το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης ήταν «των 100 πρώτων ημερών», και θα εφαρμοζόταν ανεξάρτητα από τη συμφωνία με τους «εταίρους». Τώρα, δύο μήνες μετά τις εκλογές, το πρόγραμμα (τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τις ψευτοπαροχές στο λαό) έγινε τετραετίας, με την ελπίδα μάλιστα να υλοποιηθεί εντός χρονοδιαγράμματος, αν το επιτρέψουν η συμφωνία με την τρόικα και η βελτίωση της οικονομίας...

ΡΙΖΟΣΠΆΣΤΗΣ

Πάει και το ΤΑΙΠΕΔ...τώρα "Ταμείο πλούτου"

Στα πλαίσια των σαρωτικών αλλαγών και ανατροπών που υλοποιούνται από την νέα λαική κυβέρνηση (διαχείρισης των συμφερόντων της εξουσίας του κεφαλαίου...), μετά την κατάργηση της τρόικα(ως γνωστόν δε λέγεται πια τρόικα αλλά "3 θεσμοί"), την κατάργηση του μνημονίου(λέγεται πια συμφωνία-γέφυρα πρός νέα συμφωνία γέφυρα προς νέα συμφωνία γέφυρα κ.ο.κ) ήρθε και η κατάργηση του ΤΑΙΠΕΔ.

ΤΑΙΠΕΔ τέλος λοιπόν...ζήτω το "Ταμείο πλούτου".

Προκλητική απάντηση Γιούνκερ στην επιστολή της Ευρωκοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ για τις γερμανικές αποζημιώσεις

902.gr





«Νίπτει τα χείρας του» ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζ. Κ. Γιούνκερ και η Επιτροπή της ΕΕ στο σύνολό της, για το ζήτημα των γερμανικών αποζημιώσεων από την εγκληματική δράση των ναζιστικών στρατευμάτων στη χώρα μας.

Απαντώντας στη σχετική επιστολή τηςΕυρωκοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ, με την οποία καλούσε την Επιτροπή να πάρει θέση για τις δίκαιες απαιτήσεις του ελληνικού λαού, ο πρόεδρος της Επιτροπής αναφέρει επί λέξη: «Με επιστολή της 18ης Φεβρουαρίου 2015, με ερωτάτε ποια είναι η θέση της Επιτροπής ως προς το {...} δικαίωμα του ελληνικού λαού για την επιστροφή του αναγκαστικού κατοχικού δανείου, την πληρωμή των πολεμικών επανορθώσεων και αποζημιώσεων και την επιστροφή των κλεμμένων αρχαιολογικών θησαυρών από το γερμανικό κράτος. Σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 2 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση, "η Ένωση ενεργεί μόνον εντός των ορίων των αρμοδιοτήτων που της απονέμουν τα κράτη - μέλη με τις Συνθήκες (...)". Εφόσον δεν έχει ανατεθεί στην Ένωση καμία αρμοδιότητα για τα θέματα στα οποία αναφέρεστε, η Επιτροπή δε λαμβάνει θέση επί των θεμάτων αυτών».

Όπως επισημαίνει σε δελτίο Τύπου η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ: «Η προκλητική αυτή απάντηση βρίσκεται σε αντίθεση με τις δίκαιες αξιώσεις του λαού μας. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και ο πρόεδρός της, οι "θεσμοί" της Ευρωπαϊκής Ένωσης συνολικά, είναι εξαιρετικά ενεργοί όταν προωθούν μαζί με τις κυβερνήσεις την αντιλαϊκή πολιτική τους σε όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ. Είναι λαλίστατοι και δραστήριοι σε όλα τα διεθνή ζητήματα, προωθώντας την ιμπεριαλιστική στρατηγική της ΕΕ και των συμμάχων της σε κάθε γωνιά του πλανήτη, από την Ουκρανία μέχρι τη Λιβύη, από την Μ. Ανατολή μέχρι την Αφρική και από την Ασία μέχρι την Ανταρκτική. Δηλώνουν όμως… αναρμοδιότητα για τις οφειλές ενός κράτους - μέλους της προς ένα άλλο από τις ναζιστικές θηριωδίες της φασιστικής κατοχής στη χώρα μας!

Η απάντηση Γιούνκερ αποτελεί μία ακόμη απόδειξη του αντιλαϊκού χαρακτήρα της ΕΕ. Ταυτόχρονα, εκθέτει ανεπανόρθωτα τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ που με όλα τα μέσα εξωραΐζει την ΕΕ και τους "θεσμούς" της, επικαλούμενη τις δήθεν "αξίες" της, κοροϊδεύοντας ότι ο λύκος θα γίνει αρνί με διαπραγματεύσεις, για να κρατάει το λαό υποταγμένο στις αλυσίδες αυτής της συμμαχίας του κεφαλαίου που εχθρεύεται βαθιά τα λαϊκά συμφέροντα.

Το ΚΚΕ ανέδειξε από την πρώτη στιγμή και αναδεικνύει το ζήτημα της διεκδίκησης των πολεμικών επανορθώσεων και του κατοχικού δανείου από τη Γερμανία, με συνεχείς παρεμβάσεις του. Αναφερόμενοι μόνο στις πιο πρόσφατες, στις 27-6-2014, η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ και η Πανελλήνια Ένωση Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης - Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ) απέστειλαν για το ζήτημα κοινή επιστολή τους προς τη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ και τις μόνιμες αντιπροσωπείες των κρατών - μελών της, τον Πρόεδρο του Ελληνικού Κοινοβουλίου και τον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, τις Πρεσβείες των κρατών - μελών της ΕΕ στην Ελλάδα. Στις 15-10-2014, η ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ κατέθεσε σχετική Αναφορά στην Επιτροπή Αναφορών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, την ουσιαστική διερεύνηση της οποίας ζήτησε με επιστολή της στην επιτροπή η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του Κόμματός μας. Στις 5-11-2014, η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ απέστειλε επιστολή στη νέα Ευρωπαϊκή Επιτροπή με αφορμή την ανάληψη των καθηκόντων της, καλώντας την να τοποθετηθεί για το ζήτημα, επανερχόμενη και πάλι με νέα επιστολή της, στις 18-2-2015.

Το ΚΚΕ δε θα επιτρέψει σε κανέναν πολιτικά παιχνίδια στις πλάτες του λαού με τα δίκαια αιτήματά του. Θα συνεχίσει την πάλη του μαζί με το λαό για να ικανοποιηθούν οι απόλυτα δίκαιες και τεκμηριωμένες αξιώσεις του λαού μας».

Συλλεκτική ανακοίνωση Παναγιώτη Λαφαζάνη για τους αυτονομιστές στην Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας

Lenin reloaded



Ο Αγκαλίτσας νο 2

Η απόφαση της ΡΑΕ, που ελήφθη στις 30/12/2014 σε συμπαιγνία με την προηγούμενη κυβέρνηση, κρατήθηκε «κρυφή» από τον ελληνικό λαό ως τις αρχές του Μάρτη και προβλέπει αυξήσεις στα τιμολόγια του ηλεκτρικού ρεύματος για νοικοκυριά, αγρότες και παραγωγικές επιχειρήσεις, είναι κάτι παραπάνω από προκλητική και κοινωνικά επαχθέστατη, ενώ η μεθόδευση δημοσιοποίησής της υπήρξε απολύτως σκανδαλώδης.


Αυτή η απόφαση, μάλιστα, είναι διπλά απαράδεκτη επειδή λαμβάνεται σε περίοδο κρίσης, όπου τα τιμολόγια του ηλεκτρικού ρεύματος πνίγουν επιπροσθέτως την ελληνική οικονομία και τους πολίτες.



Καλούμε την ΡΑΕ να επανεξετάσει και να αναθεωρήσει αμέσως την απόφασή της, ώστε να μην υπάρξουν αυξήσεις και να μην επιβαρυνθούν περαιτέρω τα τιμολόγια ηλεκτρικού ρεύματος.


Σε κάθε περίπτωση, πάντως, το Υπουργείο θα εξαντλήσει όλους τους δυνατούς τρόπους, και υπάρχουν αυτοί οι τρόποι, προκειμένου να ακυρωθούν οι αυξήσεις στα τιμολόγια ηλεκτρικού ρεύματος που προκαλούν το δοκιμαζόμενο λαό μας και βρίσκονται σε πλήρη αντίθεση με το πρόγραμμα και την πολιτική της κυβέρνησης.
Ίσκρα

Ελληνικό «μαύρο χρήμα» 800 δισ. στην Ελβετία

Έχει γραφτεί σε μια σειρά από μέσα και βέβαια δεν είναι κάτι που πέφτει σαν ξαφνικός κεραυνός. 

Τώρα αν το χρήμα είναι μαύρο, γκρίζο ή άσπρο, αυτό είναι μια μεγάλη συζήτηση. Ετσι κι αλλιώς για όποιον μπορεί να σκεφτεί λίγο έξω από το καπιταλιστικό κουτί που θαυμάζει από χέρι τον πλούτο, τα πολλά δις ποτέ δεν έχουν αθώα προέλευση. Οπως επίσης είναι γνωστή η ελευθερία διακίνησης κεφαλαίων που παρέχει η συνθήκη του Μάαστριχτ. Πάνω από όλα όμως ας είναι γνωστό ότι οι κάτοχοι αυτών των δις είναι επίσης οι κάτοχοι της πραγματικής εξουσίας.

Οπως και να έχει αξίζει η καταγραφή του άρθρου της γερμανικής Die Welt. 

Θα το φορολογήσει κανείς;



Εχουν οι Ελληνες καταθέσεις ύψους 800 δισ. ευρώ στην Ελβετία; Το θέμα αυτό όπως και η φοροδιαφυγή, επανέρχεται από την γερμανική εφημερίδα Die Welt η οποία επικρίνει την Ελλάδα και, ειδικότερα, του Έλληνα υπουργού Οικονομικών. Οπως αναφέρει ο αρθρογράφος, παρόλο που το ελληνικό «μαύρο χρήμα» στην Ελβετία ανέρχεται σε περίπου 800 δισ. ευρώ, κανείς στην Αθήνα δεν ενδιαφέρεται να το φορολογήσει.

«Εδώ και μήνες οι αρχές στην Ελβετία απλά περιμένουν από την ελληνική κυβέρνηση να πιάσει το «μαύρο χρήμα» που ανέρχεται σε δισεκατομμύρια. Αλλά o υπουργός Οικονομικών Βαρουφάκης δεν απαντά» αναφέρει ήδη από τον πρόλογο το δημοσίευμα που φιλοξενείται στην ηλεκτρονική έκδοση της Die Welt.

Τα πυρά της γερμανικής εφημερίδας συγκεντρώνει ιδίως ο Γιάνης Βαρουφάκης ο οποίος, όπως υποστηρίζει ο αρθρογράφος αντί να ενδιαφέρεται να φολορογήσει τα πιθανότατα παράνομα χρήματα διαβεβαιώνει ότι «όλα θα μείνουν ίδια για τους εφοπλιστές».

Το άρθρο υποστηρίζει πως παρά το γεγονός ότι από τον Φεβρουάριο του 2014, η ελβετική κρατική υπηρεσία για διεθνή οικονομικά θέματα έχει προσφερθεί να εντοπίσει αυτά τα κεφάλαια και να τα μεταφέρει στην Αθήνα, τόσο ο Γιάνης Βαρουφάκης όσο και οι προκάτοχοί του μοιάζουν να αδιαφορούν.

«Πριν από 13 μήνες η Εβελιν Βίλντμερ Σλουμπφ, η Ελβετίδα υπουργός Οικονομικών, είχε ταξιδέψει στην Αθήνα με μία πρόταση για φορολογική συμφωνία ανάμεσα στις δύο χώρες, γράφει η Die Welt. Οι πλούσιοι φοροφυγάδες της Ελλάδας επιτέλους θα καλούνταν να πληρώσουν. Ολα συζητήθηκαν διεξοδικά, αλλά από τότε η Ελβετίδα δεν έχει ακούσει... νέα από την Αθήνα», υποστηρίζει η Welt, η οποία γράφει για την Σλουμπφ ότι «τον τελευταίο 1,5 χρόνο έμαθε να κάνει υπομονή όταν αντιμετωπίζει τους Ελληνες συναδέλφους της».

η Die Welt αναφέρει και ένα περιστατικό από το πρώτο Eurogroup στο οποίο μετείχε ο κ. Βαρουφάκης. «Σε αντίθεση με ότι αναμενόταν, η Ελλάδα δεν πήγε με γραπτές προτάσεις. Ο Ελληνας αντιμετώπισε τους υπουργούς σαν αμφιθέατρο γεμάτους φοιτητές. Μέχρι που σήκωσε το τηλέφωνο και ενημέρωσε τον Αλέξη Τσίπρα. Ο Ελληνας πρωθυπουργός έθεσε βέτο. ''Από τότε δεν τον παίρνουμε στα σοβαρά. Αν θέλουμε να ξεκαθαρίσουμε κάτι με τους Ελληνες, ρωτάμε τον Τσίπρα'', ανέφερε άνθρωπος που μετείχε στις διαπραγματεύσεις».

Δεν είναι ανόητος, σημειώνει η Die Welt για τον κ. Βαρουφάκη, κάνοντας εκτενή αναφορά στις σπουδές, την ακαδημαϊκή καριέρα και το blog του. «Αλλά παρότι θα μπορούσε να πείσει επιστήμονα, μετά βίας έχει επιτυχία ως πολιτικός», προσθέτει, ενώ κάνει αναφορά και στο γεγονός ότι ο κ. Βαρουφάκης δεν μετείχε στη σύσκεψη του οικονομικού επιτελείου το Σάββατο, κάτι- που ως αναφέρει- ερμηνεύθηκε από κάποιους ως πιθανό τέλος της παρουσίας του στην κυβέρνηση, με πιθανό αντικαταστάτη τον Γιάννη Δραγασάκη.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα, το ελληνικής προέλευσης «μαύρο χρήμα» στην Ελβετία στα τέλη του 2013 ανερχόταν σε 800 δισ. ευρώ, ενώ δεν είναι διαθέσιμα πιο πρόσφατα στοιχεία.
Πηγή: Εθνος

Οργή Λαφαζάνη!

Διαβάζω σε τίτλους ειδήσεων ενημερωτικής εκπομπής του ΣΚΑΙ:

"Εκρηξη Λαφαζάνη για τροικανικό προτεκτοράτο και ενεργειακή μπανανία"!

Λεξιπλάστης ο Παναγιώτης...

Αλλά κι ο Πάνος Ζάχαρης τα είπε όλα μ'ένα σκίτσο.

Βουλή: Η συζήτηση για τις γερμανικές αποζημιώσεις (VIDEO)




Οι αιχμές περί συμψηφισμού του αντιλαϊκού κρατικού χρέους με τις διεκδικήσεις για τις γερμανικές αποζημιώσεις, και οι διαβεβαιώσεις στους «θεσμούς» (δηλαδή την ΕΕ, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ) ότι η κυβέρνηση θα τηρήσει τις δεσμεύσεις απέναντι στο κεφάλαιο για τη θωράκιση της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του, ήταν τα κύρια στοιχεία της παρέμβασης του πρωθυπουργού στην Ολομέλεια της Βουλής την Τρίτη το βράδυ, κατά την ειδική συνεδρίαση με θέμα την επανασύσταση της Διακομματικής Επιτροπής για τη διεκδίκηση των γερμανικών αποζημιώσεων.

Ο Αλέξης Τσίπρας ανέφερε χαρακτηριστικά: «Θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι η ελληνική κυβέρνηση θα εργαστεί άοκνα, ώστε με ισότιμους όρους, μέσα από τον διάλογο στο πλαίσιο μιας έντιμης διαπραγμάτευσης, να συνδράμει ώστε να βρεθεί λύση στα πολύπλοκα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ευρώπη. Θα εργαστεί ώστε να τηρήσει στο ακέραιο τις υποχρεώσεις της. Αλλά ταυτόχρονα θα εργαστεί ώστε να τηρηθούν όλες οι ανεκπλήρωτες υποχρεώσεις προς την Ελλάδα και τον ελληνικό λαό. Και όπως εμείς δεσμευόμαστε να τηρήσουμε τις υποχρεώσεις μας, έτσι οφείλουν να πράξουν και όλες οι πλευρές. Γιατί η ηθική δεν μπορεί να είναι αλά καρτ. Δεν μπορεί να είναι κατά περίσταση».

Ενώ, δίνοντας δείγμα γραφής για τις προθέσεις και της σημερινής κυβέρνησης απέναντι στο αίτημα του λαού για τη διεκδίκηση των γερμανικών αποζημιώσεων, ανέφερε: «Είμαστε έτοιμοι να προσφέρουμε κάθε πολιτική και νομική συνδρομή, ώστε οι προσπάθειες της Επιτροπής αυτής να αποδώσουν. Και στα πλαίσια της θητείας της να φέρουν ουσιαστικό αποτέλεσμα. Να φέρουν λύση. Να δικαιώσουν αυτό το ανεκπλήρωτο ηθικό -αλλά και υλικό- ιστορικό χρέος». Δηλαδή ευχολόγια χωρίς κανένα αντίκρισμα.

Τοποθέτηση του Γ. Λαμπρούλη

Από την πλευρά του ΚΚΕ, ο βουλευτής Γιώργος Λαμπρούλης επισήμανε ότι το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων δεν είναι θέμα μιας επιτροπής. «Είναι θέμα κατεξοχήν πολιτικό, είναι ζήτημα πολιτικής βούλησης της κυβέρνησης. Η κυβέρνηση πρέπει να αναλάβει άμεσα πρωτοβουλία και να διεκδικήσει τα οφειλόμενα από το γερμανικό κράτος, όλα τα άλλα είναι κουβέντα να γίνεται».


Όπως επισήμανε, το ΚΚΕ εδώ και πάνω από 20 χρόνια δεν σταμάτησε, με σωρεία πρωτοβουλιών, με Επίκαιρες Ερωτήσεις, Ερωτήσεις κ.λπ. προς όλες τις κυβερνήσεις, να κρατά στην επικαιρότητα το θέμα.

Σημείωσε ότι είναι τέσσερα τα ζητήματα στα οποία εδράζονται οι απαιτήσεις του λαού.
 Είναι πρώτον, το κατοχικό δάνειο που αναγκάστηκε να πληρώσει η χώρα στις γερμανικές δυνάμεις κατοχής, και υπάρχουν όλα τα στοιχεία στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους και στην Τράπεζα της Ελλάδας.

Δεύτερον, οι απαιτήσεις της χώρας για τις καταστροφές των υποδομών (λιμάνια, αεροδρόμια, εργοστάσια κ.ά.) από τα γερμανικά στρατεύματα, αρπαγή αγροτικής και κτηνοτροφικής παραγωγής.

Τρίτον, οι αποζημιώσεις για τα ανθρώπινα θύματα, εκτελέσεις, δολοφονίες.

Τέταρτον, παραμένει ανοιχτό το θέμα επαναπατρισμού στην Ελλάδα, των αρχαιολογικών θησαυρών που κλάπηκαν από τις δυνάμεις κατοχής.

«Μία πρώτη και καθοριστικής σημασίας», τόνισε, «παρατήρησή μας, είναι ότι μέχρι σήμερα, 70 χρόνια μετά τη συντριβή του ναζισμού, καμία κυβέρνηση δεν ανέλαβε ουσιαστικές πρωτοβουλίες και καμία κυβέρνηση δεν απαίτησε την πλήρη και ολοκληρωμένη ικανοποίηση των ελληνικών απαιτήσεων. Έγιναν κάποιες κινήσεις σποραδικές, και δηλώσεις κυβερνητικών παραγόντων από τη 10ετία του '60, ωστόσο καμία κυβέρνηση δεν απαίτησε τα ελληνικά δίκαια από τις γερμανικές κυβερνήσεις».

Πρόσθεσε ότι στην προηγούμενη Επιτροπή «συμμετείχαμε ως κόμμα δραστήρια, με προτάσεις, παρατηρήσεις και επισημάνσεις. Σήμερα, που γίνεται η πρόταση για την επανασύσταση της ανάλογης Επιτροπής, ως ΚΚΕ δεν έχουμε αντίρρηση και φυσικά θα συμμετέχουμε. Όμως, από την αρχή πρέπει να ξεκαθαρίσουμε κάτι: Όσες πρωτοβουλίες και δράσεις και αν αναπτύξει και αυτή η Επιτροπή, όσες συναντήσεις πραγματοποιήσει και στο εσωτερικό της χώρας, όσες διασκέψεις και επικοινωνιακές διαβουλεύσεις και συσκέψεις και αν κάνει, δεν θα φέρει κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα, αν και η σημερινή κυβέρνηση δεν αποφασίσει να αναλάβει συγκεκριμένη άμεση πρωτοβουλία, και να διεκδικήσει αυτά που πρέπει από το γερμανικό κράτος (...) Δεν μπορούμε σε καμία περίπτωση να δεχτούμε να συνεχίζεται αυτή η πολιτική, που απλώς συζητά, συνεδριάζει, και καμία πρωτοβουλία δεν αναλαμβάνεται».

Η τοποθέτηση του Ν. Καραθανασόπουλου

Την πλήρη αντίθεση του ΚΚΕ στην προσπάθεια του συμψηφισμού -από την πλευρά της κυβέρνησης- του κρατικού αντιλαϊκού χρέους με τις γερμανικές αποζημιώσεις, εξέφρασε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του Κόμματος, Νίκος Καραθανασόπουλος, παίρνοντας τον λόγο, καλώντας την κυβέρνηση να πει ξεκάθαρα τις προθέσεις της απέναντι στη διεκδίκηση των γερμανικών αποζημιώσεων. Ενώ υπογράμμισε ότι η ιστορική δικαίωση όλων αυτών που αγωνίστηκαν δεν είναι τα ευχολόγια, αλλά βρίσκεται στην αντικαπιταλιστική πάλη, στην πάλη για την ανατροπή του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος, που φέρνει φτώχεια, εξαθλίωση και πολέμους, και την οικοδόμηση του σοσιαλισμού - κομμουνισμού. (Δείτε εδώ βίντεο).

Ολόκληρη η τοποθέτηση του Νίκου Καραθανασόπουλου έχει ως εξής: «Καλές είναι οι επιτροπές που συζητιούνται στη Βουλή, όπως και η σημερινή συζήτηση που γίνεται για την επανασύσταση της επιτροπής για τη διεκδίκηση του κατοχικού αναγκαστικού δανείου και των αποζημιώσεων. Αλλά δεν είναι εκεί η ουσία του ζητήματος. Εμείς θα συμμετέχουμε ως ΚΚΕ στην επιτροπή που θα συγκροτηθεί, όπως συμμετείχαμε και στην προηγούμενη. Και μάλιστα όλα αυτά τα χρόνια το ΚΚΕ αποτέλεσε το κόμμα που οργανωμένα διατηρούσε αυτό το ζήτημα ζωντανό, με παρεμβάσεις τόσο στη Βουλή όσο και στην Ευρωβουλή.

Η ουσία του ζητήματος είναι η διεκδίκηση των ελληνικών απαιτήσεων, δηλαδή η διεκδίκηση του αναγκαστικού κατοχικού δανείου, οι αποζημιώσεις για τις καταστροφές, οι αποζημιώσεις για τα ανθρώπινα θύματα, και ο επαναπατρισμός των αρχαιολογικών θησαυρών που εκλάπησαν από τις δυνάμεις κατοχής. Αυτό είναι το ζήτημα. Και η επιτροπή δεν έχει ένα τέτοιο ρόλο να διεκδικήσει. Εμείς από την κυβέρνηση απαιτούμε να διεκδικήσει την ικανοποίηση των συγκεκριμένων απαιτήσεων. Όπως αυτό ζητούσαμε και από τις προηγούμενες κυβερνήσεις. Όμως οι προηγούμενες κυβερνήσεις, είτε αυτοδύναμες της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, είτε και σε συνεργασία, το μόνο που κάνανε -αν κάνανε- είναι να περιορίζεται το όλο ζήτημα στις συζητήσεις και στις συναντήσεις, που το έβαζαν αποσπασματικά. Δηλαδή λόγια, και από πράξεις τίποτα.

Αλλά και η σημερινή κυβέρνηση τι προτίθεται να κάνει; Μίλησε ο πρωθυπουργός. Δεν αναφέρθηκε σε τίποτα συγκεκριμένο, απτό, ότι θα πάρουμε τα συγκεκριμένα μέτρα, έχουμε το συγκεκριμένο σχέδιο, το συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα, και ιεραρχούμε τα ζητήματα. Απλώς καταναλώθηκε να λέει ότι θα προσεγγίσουμε το ζήτημα με ευαισθησία μέσα από διαπραγματεύσεις και από διάλογο, και ότι θα στηρίξει η κυβέρνηση την επιτροπή της Βουλής. Δηλαδή η κυβέρνηση κρύβεται πίσω από την επιτροπή της Βουλής; Πρακτικά θα κάνει κάτι; Και ο υπουργός Δικαιοσύνης, που διαδέχτηκε τη συζήτηση, αναφέρθηκε στην απόφαση του δικαστηρίου της Λιβαδειάς, αλλά και σε αυτό βάλατε έναν αστερίσκο. Ελπίζουμε ότι δεν είναι έτσι. Γιατί δεν αναφερθήκατε στον χρόνο, αλλά συνδέσατε τον χρόνο υλοποίησης της απόφασης αυτού του δικαστηρίου, δηλαδή της παραίτησης από την ασυλία, εφόσον και ανάλογα με την εξέλιξη των διαπραγματεύσεων. Το συνδέσατε κι εσείς άμεσα με τη διαπραγμάτευση.

Και μάλιστα ο πρωθυπουργός έφτασε στο σημείο να ανοίξει με μία φράση του την πόρτα περί συμψηφισμού. Δηλώνοντας ότι ως ελληνική κυβέρνηση θα εκπληρώσουμε -είπε- τις υποχρεώσεις μας, αλλά ζητάμε και από τους άλλους να εκπληρώσουν τις δικές μας απαιτήσεις. Εμείς ως ΚΚΕ δεν συμφωνούμε με τον συμψηφισμό. Είναι άλλο ζήτημα το αστικό κρατικό χρέος, και άλλο ζήτημα το θέμα του κατοχικού δανείου, των αποζημιώσεων για τις καταστροφές και τα ανθρώπινα θύματα, και του επαναπατρισμού των αρχαιολογικών θησαυρών. Δεν μπορεί και δεν πρέπει να συμψηφιστεί. Γι' αυτόν άλλωστε τον λόγο, εμείς καλούμε τον ελληνικό λαό να μην αναγνωρίσει το κρατικό χρέος. Γιατί είναι ένα χρέος που δεν έγινε για να ικανοποιηθούν οι λαϊκές ανάγκες, αλλά ήταν αποτέλεσμα της καπιταλιστικής ανάπτυξης και της στήριξης των επιχειρηματικών ομίλων, αλλά και της διαπλοκής των αστικών κυβερνήσεων με τα επιχειρηματικά συμφέροντα.

Όμως η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ κινείται στον αντίθετο δρόμο. Με ιδιαίτερη ευλάβεια και συνέπεια εξυπηρετεί αυτό το αστικό κρατικό χρέος, το αντιλαϊκό χρέος, φτάνοντας μάλιστα στο σημείο να κουρεύει την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, επιχειρώντας έναν εσωτερικό δανεισμό. Αυτό κάνει σήμερα και η σημερινή κυβέρνηση.

Οι μνήμες μπορεί να είναι νωπές, αλλά δεν πρέπει να είναι και επιλεκτικές. Γιατί όλες και όλοι δεν αντιστάθηκαν στον κατακτητή. Η αστική τάξη και οι πολιτικοί της εκπρόσωποι, είτε συνεργάστηκαν ανοιχτά με τον κατακτητή είτε λούφαξαν και ήταν απόντες, άλλοι στην Αίγυπτο, άλλοι στο Λονδίνο, και μάλιστα αποτελεί και πρόκληση οι πολιτικοί επίγονοι αυτών που συνεργάστηκαν με τους κατακτητές (δηλαδή οι χρυσαυγίτες), να έχουν το θράσος να εγκαλούν την ΕΑΜική αντίσταση και τον ΕΛΑΣ για τους αγώνες τους οποίους έδωσαν ενάντια στις φιλοναζιστικές οργανώσεις των χιτών και των ταγματασφαλιτών. Επί της ουσίας, την τιμή και την αξιοπρέπεια του λαού την έσωσε το ΚΚΕ. Γιατί το ΚΚΕ πρωτοστάτησε και οργάνωσε την ΕΑΜική αντίσταση, συνέβαλε στη συντριβή του ναζισμού, με τον κυρίαρχο ρόλο σε αυτή τη συντριβή που έπαιξε η Σοβιετική Ένωση και ο Κόκκινος Στρατός.

Γιατί ο ναζισμός δεν προήλθε από λόγους ψυχολογίας, επειδή ο γερμανικός λαός αισθανόταν ταπεινωμένος, όπως κάποιοι ισχυρίζονται. Αλλά αποτέλεσε επιλογή της αστικής τάξης της Γερμανίας, γιατί ο ναζισμός και ο φασισμός αποτελεί παιδί του καπιταλιστικού συστήματος. Το ναζιστικό κόμμα και ο Χίτλερ ανέβηκε στην εξουσία με τις ευλογίες της γερμανικής αστικής τάξης, των βιομηχάνων, των τραπεζιτών, των Γερμανών καπιταλιστών.

Για αυτόν ακριβώς τον λόγο και αποτελεί μορφή ο ναζισμός της αστικής διακυβέρνησης. Άλλωστε ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος ξεκίνησε ως ιμπεριαλιστικός πόλεμος ανάμεσα σε δύο συνασπισμούς κρατών, από τη μια μεριά την Αγγλία, τη Γαλλία και τις ΗΠΑ και από την άλλη τη Γερμανία, την Ιταλία και την Ιαπωνία, για το ξαναμοίρασμα των αγορών, το ξαναμοίρασμα των σφαιρών επιρροής. Αλλά είχαν και ένα κοινό στόχο τα δύο αυτά υποτιθέμενα αντιπαλευόμενα μέρη. Το πώς θα συντρίψουν τη Σοβιετική 'Ενωση και το νέο τότε σοβιετικό κράτος, τον σοσιαλισμό δηλαδή που οικοδομούσε η εργατική τάξη και ο λαός στη Σοβιετική 'Ενωση, γιατί αυτός ήταν ο κοινός τους εχθρός, ο κοινός τους αντίπαλος.


Και σήμερα οι λαοί ζουν είτε σε συνθήκες ιμπεριαλιστικού πολέμου, είτε με το πιστόλι στον κρόταφο σε συνθήκες ιμπεριαλιστικής ειρήνης.

Έτσι λοιπόν η τιμή και η ιστορική δικαίωση όλων αυτών που αγωνίστηκαν, δεν είναι απλώς ένα ευχολόγιο, αλλά είναι συνδεδεμένη άμεσα με την αντικαπιταλιστική πάλη. Ο σεβασμός λοιπόν στην ιστορική μνήμη, στους αγώνες και τις θυσίες του λαού μας, έρχεται σε αντίθεση με την πρόσδεση και την ενσωμάτωση της χώρας μας στην ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, της λυκοσυμμαχίας αυτής. Έρχεται σε αντίθεση με το σάπιο σύστημα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, που φέρνει φτώχεια, εξαθλίωση και πολέμους.

Αυτές οι πολιτικές επιλογές της ντόπιας αστικής τάξης, είναι αυτές που πληρώθηκαν πολύ ακριβά από τον λαό μας στο παρελθόν, και που η σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ εξακολουθεί σήμερα να βαδίζει αλλά και να υλοποιεί.

Από αυτή την άποψη λοιπόν, η τιμή σε όλα αυτά βρίσκεται στην πάλη του λαού μας ενάντια στα συμφέροντα του κεφαλαίου, των επιχειρηματικών ομίλων, ενάντια στην αστική τάξη και τις επιλογές που έχει κάνει για τη συμμετοχή της Ελλάδας στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ, βρίσκεται στην πάλη για την ανατροπή της εξουσίας, την ανατροπή του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος, και την οικοδόμηση του σοσιαλισμού - κομμουνισμού».

902

"Τι Μπέος… τι Συριζαίος"!!! (Αφιερωμένο εξαιρετικά στον κ. Ανανδρανιστάκη της «Αυγής»)

Προηγείται η είδηση:

Και με την ψήφο του ΣΥΡΙΖΑ η απόφαση για διακοπές νερού στον Δήμο Βόλου

Να διακόπτεται η παροχή του νερού στους καταναλωτές που χρωστάνε πάνω από 80 ευρώ, αποφασίστηκε στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Βόλου. Τη σχετική πρόταση της Δημοτικής Αρχής Μπέου υπερψήφισε και η παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ, όπως και οι άλλες δημοτικές παρατάξεις της αντιπολίτευσης, με μόνη εξαίρεση τη «Λαϊκή Συσπείρωση».

Οι δημοτικοί σύμβουλοι του ΚΚΕ καταψήφισαν την απόφαση που πλήττει τα λαϊκά νοικοκυριά, τους άνεργους, τους χαμηλόμισθους και χαμηλοσυνταξιούχους και επανέφεραν στη συνεδρίαση πρόταση που είχαν καταθέσει παλιότερα για κατάργηση των δημοτικών τελών στους άνεργους, μείωση των τιμολογίων της ΔΕΥΑΜΒ κατά 50% και απαγόρευση διακοπής του νερού για οικογένειες ανέργων, απλήρωτων και χαμηλόμισθων.

Σε ανακοίνωσή της, η ΤΕ Βόλου του ΚΚΕ επισημαίνει: «Για άλλη μια φορά έπεσαν οι μάσκες και φάνηκε η σύμπλευση των παρατάξεων της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ. Συμφωνούν στον ιδιωτικοοικονομικό χαρακτήρα της ΔΕΥΑΜΒ, την εμπορευματοποίηση του νερού. Αποδεικνύεται ότι Δημοτική Αρχή Μπέου και ΣΥΡΙΖΑ, βρίσκονται στην ίδια πλευρά και είναι απέναντι στα λαϊκά στρώματα. Οι λαϊκές οικογένειες του Βόλου να βγάλουν τα συμπεράσματά τους και να εντείνουν την πάλη τους για μέτρα ανακούφισης, να εντείνουν τους αγώνες τους ώστε να γίνουν πράξη οι διεκδικήσεις τους». (πηγή: Ριζοσπάστης)


Πάμε τώρα στην «αφιέρωση». Στις 29 Μάη του 2014 ο "Οικοδόμος" είχεαναδημοσιεύσει άρθρο του Ριζοσπάστη, στο οποίο δινόταν απάντηση στον γνωστό για το αντικομμουνιστικό του ήθος αρθρογράφο της «εφημερίδας της αριστεράς» Αναδρανιστάκη, που κάτω από τον χυδαίο τίτλο «Το 'χει πει κι ο Στάλιν: "Καλύτερα ο Μπέος παρά ο Συριζαίος"», έγραφε ένας επίσης χυδαίο και εμετικό αντικομμουνιστικό κείμενο «επιχειρηματολογώντας» εναντίον της στάσης που κράτησε το ΚΚΕ στο β΄ γύρο των δημοτικών εκλογών· να… τολμήσει δηλαδή να μην υποστηρίξει τον υποψήφιο του ΣΥΡΙΖΑ!!


Το ΚΚΕ κάλεσε τότε το λαό να ψηφίσει στο Βόλο αλλά και σε όλους τους δήμους με κριτήριο την καταδίκη της αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης, των κομμάτων του ευρωμονόδρομου και των υποψηφίων τους, με όποια «ταμπέλα» κι αν εμφανίζονταν. Μια κρυστάλλινη και έντιμη θέση που δεν κορόιδευε τον ψηφοφόρο ζητώντας του να καταδικάσει στην κάλπη του α΄ γύρου την ΕΕ και τα κόμματα που την στηρίζουν και στον β’ γύρο να ψηφίσει το αντίθετο!


Κάτι που βέβαια δεν ισχύει για τους πολιτικάντηδες του ΣΥΡΙΖΑ που δεν το ’χουν σε τίποτα να κοροϊδεύουν προεκλογικά το λαό τάζοντάς του έξοδο από την «ανθρωπιστική κρίση» και μετά τις εκλογές να του κόβουν το νερό απ’ τη βρύση για 80 ευρώ!


Το παράδειγμα του Βόλου είναι χαρακτηριστικό αλλά δυστυχώς όχι το μόνο. Απομένει και οι πολίτες-πελάτες κάποια στιγμή να συνειδητοποιήσουν ότι όσο θα αφήνονται έρμαια στις διαθέσεις των κομμάτων που ικανοποιούν τις ορέξεις της ΕΕ και των πλουτοκρατών, όπως και αν αυτοπροσδιορίζονται, θα τρέχουν και δε θα φτάνουν. Ενώ στο Βόλο θα λένε και το νερό νεράκι…


ΥΓ. Να υπενθυμίσουμε και τις δηλώσεις του τότε βουλευτή Μαγνησίας του ΣΥΡΙΖΑ κ. Μεϊκόπουλου; Ο οποίος διακήρυσσε ότι θα συνεργαστεί «με τη νέα δημοτική αρχή για την αντιμετώπιση των προβλημάτων της πόλης»!



Έγραφε τότε ο Μιλτιάδης Κόκκινος στον 902:


“Με ποιον επιδιώκει συνεργασία ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ; Με αυτόν που η «Αυγή» χαρακτήριζε ως εξής: «Ο Μπέος του ποδοσφαιρικού παρακράτους, του στοιχήματος, των νυχτερινών κέντρων, ο Μπέος που στηρίχτηκε ανοιχτά από τη Χρυσή Αυγή, που υιοθέτησε το λόγο και την αισθητική της Χρυσής Αυγής». Και μετά τους φταίει το ΚΚΕ!”.


Ας προβληματιστούν και ας αναρωτηθούν και οι πολίτες του Βόλου (και αλλού) ποιος τους φταίει. Το βέβαιο πάντως είναι ότι δεν τους φταίει ο κακός τους ο καιρός…

οικοδόμος

Ο Σίλερ για την πολιτική και την αριθμητική έννοια της πλειοψηφίας

Δημήτριος:
Γιατί εκεί όπου η δικαιοσύνη κυβερνά,
Εκεί χαίρεται ασφαλής την περιουσία του ο καθείς,
Και πάνω από κάθε σπιτικό και κάθε θρόνο
Φτερουγίζει σα χερουβική φρουρά η συμφωνία αυτή,
Ενώ όπου
Ατιμώρητα πάνω σε ξένη περιουσία στεριώνει,
Εκεί το πιό ασάλευτο θεμέλιο του κράτους τρίζει
Δικαιοσύνη
Ονομάζεται η έντεχνη κατασκευή του παγκόσμιου θόλου,
Όπου όλα είναι ένα κι όπου το ένα συγκρατεί το όλο,
Όπου αντάμα με το ένα στεριώνουν όλα και γκρεμίζονται.
(σελ.37)

............
Σαπιέχα:
Η πλειοψηφία;
Και τί θα πεί πλειοψηφία; Πλειοψηφία θα πεί παραφροσύνη,
Η φρόνηση (Verstand) ήταν πάντα με την μεριά των λίγων μόνο.

Νοιάζεται για το σύνολο όποιος δεν έχει τίποτα;
Εχει καμιά ελευθερία ο ζητιάνος, καμιά επιλογή;
Πρέπει στον δυνατό, σ'αυτόν που τον πληρώνει,
Για μπότες και ψωμί να ξεπουλάει την ψήφο του.
Είναι καλό τις ψήφους να σταθμίζουμε και όχι να μετράμε.
Το κράτος θα ξεπέσει ασφαλώς, αργά ή γρήγορα,
Εκεί όπου η πλειοψηφία νικά, κι η αμυαλιά αποφασίζει.

Fr. Schiller, Demetrius oder die Bluthochzeit zu Moskau,[Δημήτριος ή ο ματωμένος γάμος στη Μόσχα] (1805), μετ. Δ.Καραφύλλη, 2005, εκδ. Μαϊστρος, σελ.47

Με τι ευχαριστίες μου για το απόσπασμα στο σ. Γ.Π.

Lenin reloaded

Η «περήφανη» επιλογή του εσωτερικού δανεισμού

Του Γρηγόρη Λιονή*

Τις τελευταίες ημέρες, η κυβέρνηση προχωρά σε μια «γενικευμένη επιστράτευση» κεφαλαίων από ολόκληρο το «δημόσιο τομέα», προκειμένου να καλύψει τις δανειακές υποχρεώσεις του κράτος για το επόμενο διάστημα. Χρήματα από διάφορους φορείς του Δημοσίου συγκεντρώνονται στην Τράπεζα της Ελλάδας με Προεδρικά Διατάγματα, ενώ σε άλλες περιπτώσεις ζητούν από τις διοικήσεις φορέων να μεταφέρουν τα χρήματά τους. Οι εκπρόσωποι της κυβέρνησης προσπαθούν να εμφανίσουν αυτές τις μετακινήσεις ως «εθνικό καθήκον», γιατί έτσι στηρίζεται η κυβέρνηση απέναντι στη διαπραγμάτευση με την ΕΕ.

Το «χρηματοδοτικό κενό» του επόμενου διαστήματος

Για το επόμενο τρίμηνο, το ελληνικό κράτος χρωστά, αθροιστικά στο ΔΝΤ, στην ΕΚΤ και σε άλλους επενδυτές, περίπου 4,3 δισ. ευρώ, τα οποία η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ δεσμεύτηκε, με πρόσφατη συμφωνία που υπέγραψε με την ΕΕ, πως θα αποπληρώσει στο ακέραιο. Μέσα σ' αυτά περιλαμβάνονται και τα ομόλογα που δεν κουρεύτηκαν κατά τη διάρκεια του PSI, προχωρώντας μάλιστα σε μια πρώτη πληρωμή τέτοιου τύπου στις 3 Μάρτη. Επειδή «αρχή άνδρα δείκνυσι», θυμίζουμε πως προεκλογικά ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ κατήγγειλαν με πάθος αυτούς τους επενδυτές ως «διεθνείς τοκογλύφους» και «vulture funds - επενδυτές αρπακτικά»...

Συγχρόνως, το επόμενο διάστημα λήγουν μια σειρά από έντοκα γραμμάτια που επίσης πρέπει να αποπληρώσει και οι εγχώριες τράπεζες δεν έχουν διαθέσιμα κεφάλαια για να αυξήσουν τη συμμετοχή τους στις νέες εκδόσεις εντόκων γραμματίων, αύξηση που είναι απαραίτητη λόγω της μη συμμετοχής αλλοδαπών επενδυτών. ΕΕ και ΕΚΤ, απ' τις οποίες εξαρτάται η χρηματοδότηση των εγχώριων τραπεζών, έχουν ρητά απαγορεύσει την αγορά πρόσθετων εντόκων γραμμάτιων.

Και το περιβόητο «χρηματοδοτικό κενό» του ελληνικού Δημοσίου είναι «πού θα βρεθούν αυτά τα πρόσθετα κεφάλαια που έχει ανάγκη το ελληνικό Δημόσιο για να αποπληρώσει τους δανειστές του».

Στο λαό για μια ακόμα φορά τα βάρη της κρίσης

Η κομψή φράση «κάλυψη του χρηματοδοτικού κενού» συγκαλύπτει τόσο το ποιος το πληρώνει, όσο και την πραγματική του ουσία. Συγκαλύπτει πως στον καπιταλισμό τα δημοσιονομικά μέτρα φορτώνουν νέα βάρη στα λαϊκά στρώματα, πως αποτελούν εργαλείο αναδιανομής υπέρ των ομίλων. Συγκαλύπτει δηλαδή πως τα μέτρα της κυβέρνησης για να «καλυφθεί το χρηματοδοτικό κενό» θα ξεζουμίσουν τα λαϊκά στρώματα, αφήνοντας στο απυρόβλητο το μεγάλο κεφάλαιο. Συγκαλύπτει, επίσης, πως το δημόσιο χρέος, απ' το οποίο προέρχεται το «κενό», είναι χρέος των μονοπωλίων και της κυβέρνησής τους, ο λαός ούτε ευθύνεται, ούτε ωφελήθηκε απ' αυτό, αλλά επιχειρούν να του το φορτώσουν με διάφορους τρόπους.

Πρώτος βασικός άξονας «κάλυψης του κενού» είναι η μείωση των υποχρεώσεων της κυβέρνησης προς το εσωτερικό της χώρας (κρατικές δαπάνες, επιστροφές, μισθοδοσίες κλπ.), που μπορεί να πάρει τη μορφή καθυστέρησης πληρωμών, ίσως ακόμα και μισθοδοσίας.

Δεύτερος βασικός άξονας είναι η αύξηση των εσόδων, βασικά των φόρων που πληρώνουν τα λαϊκά στρώματα, αφού η κυβέρνηση έχει δεσμευτεί πως δε θα θίξει το μεγάλο κεφάλαιο. Οι διάφορες φορολογικές ρυθμίσεις που προωθεί η κυβέρνηση, από τιςληξιπρόθεσμες οφειλές, τις συνεχείς παραινέσεις για πληρωμή των φόρων ως «πατριωτικό καθήκον» και η νέα σχεδιαζόμενη φοροεπιδρομή ενάντια στο λαό, έχουν αυτόν το χαρακτήρα. Στις λύσεις που εξετάζονται για την αύξηση των εσόδων είναι και η«τιτλοποίηση τμήματος των μελλοντικών κρατικών εσόδων», με την οποία η κυβέρνηση προκαταβάλλει πως θα αυξήσει τους φόρους το επόμενο διάστημα.

Ο βασικός μηχανισμός, ωστόσο, με τον οποίο επιχειρείται η αντιμετώπιση του χρηματοδοτικού κενού είναι ο περιβόητος εσωτερικός δανεισμός. Ο εσωτερικός δανεισμός στον οποίο προχωρά η κυβέρνηση σήμερα συνίσταται -προς το παρόν- στη συγκέντρωση χρημάτων από διάφορους φορείς του ευρύτερου δημόσιου τομέα στην ΤτΕ και χρήση τους για την αποπληρωμή των πιστωτών.

Η διαδικασία αυτή περιλαμβάνει χρήματα από διάφορες πηγές. Με τον τρόπο αυτό έχουν ήδη συγκεντρωθεί κεφάλαια απ' τον ΟΠΕΚΕΠΕ, τον οργανισμό που διαχειρίζεται τις επιδοτήσεις των αγροτών, χρήματα που είχαν συγκεντρώσει διάφοροι φορείς του Δημοσίου, ενώ η μεγάλη συζήτηση που λαμβάνει χώρα αυτό το διάστημα αφορά τα ταμειακά διαθέσιμα των ασφαλιστικών φορέων, ενώ και τα χρήματα που προορίζονται για την Τοπική Διοίκηση βρίσκονται στο στόχαστρο της κυβέρνησης. Το Δημόσιο φυσικά δεν προβαίνει σε κατάσχεση των χρημάτων. Όπως υποστηρίζει, επιθυμεί να δανειστεί τα χρήματα απ' τους φορείς του και μάλιστα με υψηλότερο επιτόκιο απ' αυτό που δίνουν οι τράπεζες στις οποίες φυλάνε τα χρήματα αυτά οι φορείς.

Μάλιστα, οι κυβερνητικοί εκπρόσωποι στις διοικήσεις των φορέων εμφανίζουν αυτόν το δανεισμό ως πατριωτικό καθήκον, αφού έτσι ισχυροποιείται η κυβέρνηση και μπορεί να διαπραγματευτεί καλύτερα, ενώ δε βγαίνουν ζημιωμένα ούτε τα ταμεία, αφού τα επιτόκια είναι υψηλότερα. Αυτό φυσικά είναι το τυράκι...

Η «φάκα» του εσωτερικού δανεισμού

Τα χρήματα αυτά που θέλει να συγκεντρώσει το Δημόσιο δε βρίσκονται σε ένα ντουλάπι... Είναι τα ελάχιστα χρήματα που έχουν απομείνει να δώσουν οι προαναφερθέντες φορείς στα λαϊκά στρώματα. Τα χρήματα του ΟΠΕΚΕΠΕ είναι οι επιδοτήσεις για τους αγρότες, τα ταμειακά διαθέσιμα των ταμείων είναι τα χρήματα για να πληρωθούν οι συντάξεις των επόμενων μηνών, τα αποθεματικά των δήμων είναι οι μισθοί των δημοτικών υπαλλήλων, σε καθαριότητα, παιδικούς σταθμούς κλπ. Τα διαθέσιμα των νοσοκομείων είναι για να πληρωθούν οι εργαζόμενοι στα νοσοκομεία, για να αγοραστούν φάρμακα και υλικό.

Η ελληνική κυβέρνηση ουσιαστικά ζητά από τα λαϊκά στρώματα να δανείσουν όλα αυτά τα χρήματα, προκειμένου να αποπληρώσει τώρα τους δανειστές, για να είναι ισχυρή στη διαπραγμάτευση.

Αλλά δεν υπάρχει κανενός είδους εξασφάλιση πως αυτά τα χρήματα θα τα πάρουν πίσω οι εργαζόμενοι.

Το τεράστιο κούρεμα των αποθεματικών των ταμείων κατά τη διαδικασία του PSI έχει αφήσει βαθιές πληγές στα ασφαλιστικά ταμεία. Μάλιστα, κατά τη διάρκειά του φαίνεται πως κουρεύτηκαν και ορισμένα ταμειακά διαθέσιμα των ασφαλιστικών ταμείων χωρίς να βρίσκονται υπό τη μορφή ομολόγων, αποδεικνύοντας πως τα κεφάλαια που δανείζονται στο ελληνικό Δημόσιο δεν είναι ασφαλή.

Σήμερα, η κυβέρνηση, ξεχνώντας τι έλεγε για το θέμα των απωλειών των ταμείων μόλις μερικούς μήνες νωρίτερα, πραγματικά προκαλεί τους εργαζόμενους, καλώντας τους να την ξαναδανείσουν, χωρίς να γίνεται καμιά κουβέντα για τα προηγούμενα δανεικά και αγύριστα....

Η υπόσχεση της κυβέρνησης πως τα ταμεία θα μπορούν να σηκώσουν τα χρήματα που χρειάζονται εντός δύο ημερών είναι τουλάχιστον κενή περιεχομένου.

Τα ταμειακά διαθέσιμα ταμείων και φορέων είναι, από τον ορισμό τους, για την κάλυψη των άμεσων βραχυπρόθεσμων αναγκών και γι' αυτό βρίσκονται υπό μορφή ρευστού, κατατεθειμένα στις τράπεζες. Δεν υπάρχει καμιά εγγύηση πως η κυβέρνηση θα μπορεί να βρει στα δικά της ταμεία, τα οποία έχουν στερέψει, χρήμα για να το αποδώσει στους φορείς του Δημοσίου όταν το ζητήσουν.

Αυτό σημαίνει πως οι φορείς του Δημοσίου θα εξαναγκαστούν να αναβάλουν πληρωμές προς τα λαϊκά στρώματα. Η πληρωμή συντάξεων, των χρημάτων στους αγρότες, των πληρωμών προς τα νοσοκομεία και τα φαρμακεία θα μετατεθεί με δραστικές αρνητικές συνέπειες στα λαϊκά στρώματα.

Ο «πατριωτισμός» της άρχουσας τάξης

Η άρχουσα τάξη, μέσα απ' την κυβέρνησή της, καλεί για μια ακόμα φορά τους εργαζόμενους να βάλουν το χέρι στην τσέπη και να δανείσουν την κυβέρνηση, αρχικά έμμεσα. Σε επόμενη φάση δεν αποκλείεται η προσφυγή στον άμεσο δανεισμό. Άλλωστε, ο ευρωβουλευτής Γλέζος δήλωνε πέρυσι πως «ο ελληνικός λαός, ο φτωχός λαός, θα το κάλυπτε το εσωτερικό δάνειο αν το είχαμε ανάγκη». Οι μεγαλομέτοχοι των μονοπωλιακών ομίλων, με 140 δισ. ευρώ στο εξωτερικό, για μια ακόμα φορά δε θα συνεισφέρουν. Οι εφοπλιστές θα συνεχίσουν να πληρώνουν ελάχιστους φόρους. Οι μεγαλοβιομήχανοι περιμένουν τις νέες επιδοτήσεις. Μόνιμος στόχος είναι τα λαϊκά στρώματα.

Κινούμενοι σ' αυτή την κατεύθυνση, τα κυβερνητικά επιτελεία δε σταματούν να εμφανίζουν αυτόν το δανεισμό ως πατριωτικό καθήκον, γιατί έτσι ισχυροποιείται η διαπραγματευτική δυνατότητα της χώρας. Ισχυρίζονται πως η άλλη λύση για την εξεύρεση των απαραίτητων κεφαλαίων είναι ο νέος δανεισμός απ' την ΕΕ που συνεπάγεται νέα δυσβάσταχτα αντιλαϊκά μέτρα.

Η κυβέρνηση επιθυμεί να εμφανίσει στο αυριανό Eurogroup πως δεν έχει ανάγκη τη νέα δόση απ' την ΕΕ, ώστε να μπορέσει να συνεχίσει τη διαπραγμάτευση με την ΕΕ.

Όμως ποιος διαπραγματεύεται και για ποιον;
Τι έχουν να κερδίσουν οι εργαζόμενοι από μια «σχετική επιτυχία» της διαπραγμάτευσης της κυβέρνησης;

Δε χρειάζεται δίπλωμα «μελλοντολογίας». Αρκεί απλά να δει κανείς το κυβερνητικό πρόγραμμα, όπως αυτό συντίθεται απ' το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, τις προγραμματικές δηλώσεις και το κείμενο της συμφωνίας κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ με το Eurogroup, για να καταλάβει πως τα λαϊκά στρώματα δεν έχουν να περιμένουν ουσιαστική βελτίωση της ζωής τους με την προώθηση του κυβερνητικού έργου, την οποία αφορά η διαπραγμάτευση. Η κυβέρνηση εμφανίζει ως «πατριωτισμό» την ισχυροποίησή τηςγια να προωθήσει αυτούς τους άξονες που ξεχνούν να αναφερθούν στις τεράστιες απώλειες που γνώρισαν τα λαϊκά στρώματα την περίοδο της κρίσης και υπόσχονται ελάχιστα ψίχουλα ανακούφισης για την ακραία φτώχεια, τα οποία, όπως δείχνει και το προσφάτως κατατεθέν κυβερνητικό νομοσχέδιο, θα τα πάρουμε μισά.

Το κυβερνητικό πρόγραμμα δε λέει κουβέντα για το μέσο μισθό που έχει μειωθεί κατά 25%τα τελευταία χρόνια, για τις τεράστιες αυξήσεις στους φόρους, άμεσους και έμμεσους, πουήδη πληρώνουν οι εργαζόμενοι, για το 13ο και 14ο μισθό στο Δημόσιο, για τη 13η και 14η σύνταξη, για τις αυξήσεις στο κόστος ζωής. Τα λαϊκά στρώματα έχασαν την περίοδο της κρίσης σχεδόν το 50% του βιοτικού τους επίπεδου.

Με όποιον τρόπο και αν τελικά εξελιχθεί η διαπραγμάτευση, το πρόγραμμα που θα υλοποιήσει η κυβέρνηση δε θα οδηγήσει στην ανάκτηση των τεράστιων απωλειών που είχαν τα λαϊκά στρώματα τα τελευταία χρόνια.

Η διαπραγμάτευση της κυβέρνησης αφορά τους όρους χρηματοδότησης της εγχώριας άρχουσας τάξης. Η μείωση του πρωτογενούς πλεονάσματος, για την οποία γίνεται η όλη συζήτηση, θα μεταφραστεί σε νέες επιδοτήσεις που θα πάρουν το μοδάτο όρο «παραγωγική ανασυγκρότηση».

Ο πατριωτισμός της κυβέρνησης είναι, για μια ακόμα φορά, η ισχυροποίηση της άρχουσας τάξης στον πόλεμό της με τις υπόλοιπες...

Όμως, όπως λέει ο ποιητής, στους άδικους πολέμους «στους νικημένους ο φτωχός λαός πέθαινε απ' την πείνα, στους νικητές ο φτωχός λαός πέθαινε το ίδιο».

Με τη σημαία των αναγκών μας
Η διαπραγμάτευση πίσω απ' την οποία μας καλεί να στοιχηθούμε η νέα συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ είναι «διαπραγμάτευση στο στρατόπεδο του εχθρού». Όποια και να είναι η έκβασή της, δεν μπορεί να οδηγήσει σε ουσιαστική βελτίωση της ζωής των λαϊκών στρωμάτων, γιατί ο πραγματικός αντίπαλος των λαϊκών στρωμάτων παραμένει όρθιος στη θέση του. Η άρχουσα τάξη και οι ανάγκες της, η διασφάλιση της ανταγωνιστικότητας των ομίλων είναι η αιτία για την οποία προωθούνται τα μέτρα που τσακίζουν τη ζωή των εργαζόμενων. Με περισσότερο ή λιγότερο επιτυχημένη διαπραγμάτευση, με ευρώ ή με δραχμή, όσο οι μονοπωλιακοί όμιλοι καθορίζουν τις τύχες της χώρας, τα λαϊκά στρώματα θα γνωρίζουν εκμετάλλευση, εξαθλίωση, φτώχεια.

Γι' αυτό και δε στοιχιζόμαστε πίσω τους. Βαδίζουμε αποφασιστικά απέναντί τους.

Οργανώνουμε παντού την πάλη μας, απαιτώντας την άμεση επιστροφή των κλεμμένων από τα ασφαλιστικά ταμεία, την ανάκτηση των απωλειών της περιόδου της κρίσης, συγκεντρώνουμε δυνάμεις για την αντεπίθεση των εργαζόμενων, για το ριζικά διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης που θα ικανοποιήσει τις ανάγκες μας, το δρόμο της εργατικής - λαϊκής εξουσίας.

Ο δικός μας επικεφαλής είναι αυτή η κόκκινη σημαία των αναγκών μας.



*Ο Γρηγόρης Λιονής είναι μέλος του Τμήματος Οικονομίας της ΚΕ του ΚΚΕ.

Το άρθρο είναι αναδημοσίευση από τον «Κυριακάτικο Ριζοσπάστη», στις 8 Μάρτη 2015.

Αλ. Μπαλού στο «ΣΚΑΪ»

Δεν μπορούν να λένε χρόνια πολλά για τη μέρα της Γυναίκας αυτοί που κόβουν κονδυλια από την Παιδεία και έχουν άνεργα τα παιδιά μας.
Αξιοπρέπεια είναι να μην έχεις ανάγκη να παρακαλάς για δουλειά, να μην έχεις ανάγκη να ψάχνεις για φάρμακα, για το πως θα πας στο νοσοκομείο, να μη στέκεσαι στιε ουρές, να μπορείς να φροντίσεις τους ηλικιωμένους γονείς σου...

Κυρώσεις και σε άλλους υποστηρικτές του προέδρου της Συρίας

Η Ευρωπαϊκή Ένωση επέβαλε κυρώσεις και σε άλλους υποστηρικτές του προέδρου της Συρίας Μπασάρ αλ Άσαντ, επικαλούμενη το γεγονός ότι η κατάσταση στη χώρα αυτή «συνεχίζει να επιδεινώνεται».

Οι ταυτότητες των επτά φυσικών προσώπων και των έξι νομικών προσώπων τα οποία προστέθηκαν στον υφιστάμενο κατάλογο των 211 αξιωματούχων και των 63 νομικών οντοτήτων θα δημοσιοποιηθούν με μια νομική ειδοποίηση αύριο Σάββατο, διευκρίνισε το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, το οποίο εκπροσωπεί τα 28 κράτη μέλη, σε μια ανακοίνωσή του.

Στα φυσικά και τα νομικά πρόσωπα τα οποία εντάσσονται στον κατάλογο επιβάλλεται πάγωμα πόρων στην ευρωπαϊκή επικράτεια, ενώ στην περίπτωση των φυσικών προσώπων απαγορεύεται επίσης η είσοδός τους σε οποιοδήποτε κράτος μέλος της ΕΕ.

Υπενθυμίζοντας προηγούμενες αποφάσεις, το Συμβούλιο προσέθεσε ότι η ΕΕ θα «συνεχίσει να επιβάλει και να εφαρμόζει κυρώσεις οι οποίες στοχοθετούν το καθεστώς και τους υποστηρικτές του για όσο συνεχίζεται η καταστολή». Η Ευρωπαϊκή Ένωση συνεχίζει να υποστηρίζει τις προσπάθειες να υπάρξει μια πολιτική διευθέτηση, η οποία θα προβλέπει ότι ο Άσαντ θα εγκαταλείψει την εξουσία.

Ορισμένα κράτη μέλη της ΕΕ έχουν ασκήσει πιέσεις να επιδιωχθεί περισσότερος διάλογος με τον Άσαντ, ο οποίος παραμένει στην εξουσία παρά την τετραετή ένοπλη εξέγερση εναντίον του και πλέον βρίσκεται αντιμέτωπος με έναν εχθρό —το Ισλαμικό Κράτος— που και η Δύση θέλει να ηττηθεί.

Όμως δύο από τις βασικές δυνάμεις της ΕΕ, από πλευράς πολιτικής και στρατιωτικής ισχύος, η Γαλλία και η Βρετανία, αντιτίθενται στην αποκατάσταση των σχέσεων με τη Δαμασκό.

ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Στους δημόσιους αποκεφαλισμούς ανταγωνίζεται η Σαουδική Αραβία το ISIS

Εχουν εκτελεστεί 38 Σαουδάραβες και ξένοι πολίτες από την αρχή του 2015




Η εκτέλεση ενός βιαστή και δύο δολοφόνων την Τρίτη σε κεντρικές πλατείες του υπερσυντηρητικού βασιλείου αυξάνουν σε 38 τον αριθμό των θανατοποινιτών που έχουν εκτελεστεί από την αρχή του έτους στη Σαουδική Αραβία, με το Ριάντ να εφαρμόζει την εσχάτη των ποινών με «πρωτοφανή» ρυθμό, σύμφωνα με τη Διεθνή Αμνηστία.

Η εκτέλεση 38 Σαουδαράβων και ξένων πολιτών από την έναρξη του 2015, σύμφωνα με έναν απολογισμό του Γαλλικού Πρακτορείου, είναι αριθμός τριπλάσιος σε σχέση με αυτόν της αντίστοιχης περιόδου πέρυσι, σε μια χώρα όπου ο βιασμός, η ανθρωποκτονία, η μοιχεία, η ληστεία και η διακίνηση ναρκωτικών τιμωρούνται με την εσχάτη των ποινών, βάσει της Σαρίας, του ιερού ισλαμικού νόμου.

Ωστόσο οι ειδικοί αποκλίνουν ως προς τα αίτια της αύξησης αυτής που καταγράφεται από τους τελευταίους μήνες του 2014, στα τέλη της βασιλείας του Αμπντάλα.

Ο βασιλιάς Αμπντάλα πέθανε στις 24 Ιανουαρίου και ο βασιλιάς Σαλμάν τον διαδέχθηκε. «Αυτό είχε αρχίσει πριν από τον Σαλμάν» ανέφερε διπλωματική πηγή. «Οι αρχές θέλουν να δείξουν ότι είναι απόλυτα αποφασισμένες να προασπίσουν την ασφάλεια του βασιλείου και ότι ο κόσμος μπορεί να στηρίζεται σε αυτές».

Ο στόχος είναι η αποτροπή, ωστόσο η πολιτική αυτή μπορεί επίσης να έχει σχέση με τη συμμετοχή του βασιλείου στον υπό τις ΗΠΑ διεθνή συνασπισμό που προσπαθεί να εξουδετερώσει την τζιχαντιστική οργάνωση Ισλαμικό Κράτος, διευκρινίζει η ίδια πηγή. Η συμμετοχή αυτή έχει εγείρει φόβους για αντίποινα στο βασίλειο, εκτιμούν ειδικοί.

το βημα

Στήνουν 15 δίκες ναυτεργατών μέχρι τέλος Ιούνη!

Από παλιότερη κινητοποίηση των ναυτεργατών

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ


Μπαράζ διώξεων ενάντια στο δικαίωμα στην απεργία. Δικάζονται ακόμα και ολόκληρα πληρώματα πλοίων




Απανωτές είναι οι συνδικαλιστικές διώξεις και οι δίκες σε βάρος των ναυτεργατών, με κατηγορητήρια που χτυπούν ευθέως το δικαίωμα στους αγώνες και ιδιαίτερα στην απεργία. Ολόκληρα πληρώματα σέρνονται στο εδώλιο, επειδή συμμετείχαν σε πανεργατικές - πανελλαδικές κινητοποιήσεις, ενώ ήταν επιστρατευμένοι. Μάλιστα, με βάση την πολιτική επιστράτευση δικάζεται ακόμα και το πλήρωμα πλοίου επειδή συμμετείχε στην απεργία της εργατικής Πρωτομαγιάς!



Από τα μέχρι τώρα στοιχεία, οι δίκες που έχουν προγραμματιστεί για το αμέσως επόμενο διάστημα είναι οι εξής:

• Στις 17 Μάρτη, στο πολυμελές Πρωτοδικείο Πειραιά, εκδικάζεται η αγωγή της ναυτιλιακής εταιρείας «Trans World SRL» ενάντια στα ναυτεργατικά σωματεία ΠΕΜΕΝ, «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ» και την ΠΝΟ για τις απεργιακές κινητοποιήσεις των ναυτεργατών στα επιβατηγά, οχηματατωγά πλοία ROPAX 1 και 2 τον Ιούνη του 2011. Με τις κινητοποιήσεις αυτές οι ναυτεργάτες αγωνίζονταν ενάντια στη μείωση των οργανικών συνθέσεων και στη μαύρη ανασφάλιστη εργασία που ήθελε να εφαρμόσει η εταιρεία.
• Στις 18 Μάρτη, στο μονομελές Πλημμελειοδικείο Πειραιά, δικάζεται ολόκληρο το πλήρωμα του επιβατηγού - οχηματαγωγού πλοίου «SUPERFERRY II» επειδή συμμετείχε σε πανεργατική, πανελλαδική απεργία στις 16 Απρίλη 2013, ενώ ήταν επιστρατευμένοι. Είναι η δεύτερη δίκη που στήνεται σε βάρος αυτού του πληρώματος σε διάστημα λιγότερο του μήνα. Στις 26 Φλεβάρη το πλήρωμα είχε συρθεί ξανά στα δικαστήρια με την ίδια βαριά κατηγορία. Το γεγονός ότι τότε αθωώθηκε, όπως δείχνει η νέα δίκη, δεν σημαίνει ότι λύθηκε και το πρόβλημα.
• Την ίδια μέρα, δηλαδή στις 18 Μάρτη, σε άλλη αίθουσα των δικαστηρίων Πειραιά θα δικάζονται το προεδρείο της ΠΕΜΕΝ, ο πρώην πρόεδρος του «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ» και ο γραμματέας της ΠΝΟ με τη «κατηγορία» ότι με τη συμμετοχή τους σε απεργιακή κινητοποίηση στις 23 Φλεβάρη 2011 «παρεμπόδισαν την εκτέλεση προγραμματισμένων δρομολογίων των επιβατηγών - οχηματαγωγών πλοίων από τον Κεντρικό Λιμένα Πειραιά».Οι διώξεις αφορούν πανεργατική, πανελλαδική απεργία, που είχε κηρυχτεί από τη ΓΣΕΕ.
• Στις 27 Μάρτη, δικάζεται το πλήρωμα και του επιβατηγού - οχηματαγωγού πλοίου «ΘΕΟΛΟΓΟΣ Π», επειδή συμμετείχε στην απεργία της Πρωτομαγιάς του 2013, ενώ ήταν σε καθεστώς πολιτικής επιστράτευσης.
• Στο μονομελές Πρωτοδικείο Πάτρας στις 4 Μάρτη δικάζεται ο πρόεδρος του τοπικού ναυτεργατικού σωματείου με χαλκευμένες κατηγορίες της παρακώλυσης συγκοινωνιών και παράνομης βίας, επειδή πρωτοστάτησε στην οργάνωση ναυτεργατικής απεργίας.

«Σφαγή» στο πορθμείο Καβάλας - Θάσου

Εκεί που γίνεται πραγματικά «σφαγή», είναι σε βάρος των ναυτεργατών του πορθμείου Καβάλας - Θάσου.

• Στις 2 Μάρτη, στο μονομελές Πλημμελειοδικείο Θάσου, θα δικαστούν 20 άτομα, συνδικαλιστές και εργαζόμενοι της στεριάς, για τη συμμετοχή και περιφρούρηση της πανελλαδικής, πανεργατικής 48ωρης απεργίας στις 6 και 7 του 2012.
• Στις 23 Μάρτη στο μονομελές Πλημμελειοδικείο Θάσου θα δικαστούν 33 άτομα, συνδικαλιστές ναυτεργάτες και εργαζόμενοι της στεριάς για τις πανελλαδικές απεργίες σε όλες τις κατηγορίες πλοίων της ΠΝΟ στις 31 Γενάρη 2013, 1η Φλεβάρη 2013 και 5 Φλεβάρη 2013.
• Την ίδια μέρα, 23 Μάρτη, στο ίδιο δικαστήριο θα δικαστούν άλλοι τρεις συνδικαλιστές των ναυτεργατών για τη συμμετοχή και περιφρούρηση της πανελλαδικής απεργίας της ΠΝΟ στις 3 Απρίλη του 2013.
• Στις 27 Μάρτη, στο τριμελές Πλημμελειοδικείο της Καβάλας θα δικαστούν 23 άτομα, ναυτεργάτες και εργαζόμενοι της στεριάς που τους συμπαραστάθηκαν, για τη συμμετοχή τους στην πανελλαδική, πανεργατική απεργία της ΓΣΕΕ στις 11 Μάρτη 2010. Να σημειωθεί ότι πρωτόδικα καταδικάστηκαν 20 από τους 23, σε φυλάκιση 8 μηνών. Στις 27 Μάρτη εκδικάζεται η έφεση που κατέθεσαν.
• Στις 4 Μάη, στο μονομελές Πλημμελειοδικείο Θάσου δικάζονται 27 άτομα, ναυτεργάτες και εργαζόμενοι της στεριάς, μετά από μήνυση της ναυτιλιακής εταιρείας ΑΝΕΘ για τη συμμετοχή τους στη 48ωρη πανελλαδική πανεργατική απεργία στις 21 και 22 Απρίλη 2010.
• Την ίδια μέρα, 4 Μάη στο μονομελές Πλημμελειοδικείο Θάσου δικάζονται 24 άτομα, συνδικαλιστές και εργαζόμενοι της στεριάς, για τη συμμετοχή και περιφρούρηση της απεργίας από 18 έως 22 Οκτώβρη 2011 που περιφρούρησαν την πανελλαδική απεργία της ΠΝΟ.
• Και πάλι στις 4 Μάη στο ίδιο δικαστήριο θα καθίσουν στο εδώλιο του κατηγορουμένου 29 άτομα ναυτεργάτες και εργαζόμενοι της στεριάς για την ίδια απεργία, δηλαδή 18 με 22 Οκτώβρη 2011.
• Επίσης, στις 4 Μάη στο μονομελές Πλημμελειοδικείο Θάσου θα δικαστούν 16 άτομα, συνδικαλιστές ναυτεργάτες και εργαζόμενοι της στεριάς για τη συμμετοχή και περιφρούρηση της 48ωρης πανεργατικής, πανελλαδικής απεργίας στις 19 και 20 Μάρτη 2012.
• Στις 28 Μάη καλούνται σε απολογία από το λιμεναρχείο του Πρίνου συνδικαλιστές των σωματείων του πορθμείου για την πανελλαδική απεργία της ΠΝΟ στις 2 Απρίλη 2014.
• Στις 22 Ιούνη στο μονομελές Πλημμελειοδικείο Θάσου θα δικαστούν 12 άτομα, συνδικαλιστές ναυτεργάτες και εργαζόμενοι της στεριάς για τη συμμετοχή και περιφρούρηση της πανελλαδικής απεργίας της ΠΝΟ.