Η δημοκρατία και η δικτατορία στην επιχείρηση

Τώρα γιατί μου ζαλίζουν τον άγιο κάποιοι με τις αστικές αντιλήψεις τους για τις δικτατορίες και τις δημοκρατίες όχι μόνο στην κοινωνία αλλά και στην επιχείρηση, όπου δήθεν στον καπιταλισμό ο εργάτης επιλέγει δημοκρατικά και ελεύθερα όποιον καπιταλιστή θέλει (χάγιεκ) ενώ στον σοσιαλισμό όλες οι επιχειρήσεις έχουν έναν ιδιοκτήτη (την κοινωνία), δεν καταλαβαίνω.


Λέτε να καταλάβουν οι αστοί και οι οπαδοί τους, τι εννοούν οι εργάτες; Άντε να τους… ξαναμπερδέψουμε για να δούμε τι κατάλαβαν.


Στη δικτατορία του κεφαλαίου ο ιδιοκτήτης (μέτοχος, μέτοχοι) της μεγάλης καπιταλιστικής επιχείρησης είναι το ανώτατο όργανο της επιχείρησης, αποφασίζει μόνος του ελεύθερα και "δημοκρατικά" (κόντρα και σε ανταγωνισμό με όλους) ποιόν διευθύνοντα σύμβουλο θα προσλάβει για να του φέρει κέρδη, ποιους εργάτες θα προσλάβει κατά βούληση και απολύει κατά βούληση όποιον δεν του φέρνει κέρδος, ενώ όλο το προϊόν της εργασίας των εργαζομένων του ανήκει ολοκληρωτικά και απαγορεύεται στους εργάτες να το ιδιοποιηθούν αλλιώς θα πάνε φυλακή.


Στη δικτατορία του Προλεταριάτου οι εργάτες που είναι, μαζί με την κοινωνία, ιδιοκτήτες της μεγάλης κοινωνικοποιημένης επιχείρησης, έχουν ως ανώτατο όργανο της επιχείρησης τη Γενική Συνέλευση, σχεδιάζουν και ψηφίζουν τα πλάνα (σε συνδυασμό με τα πλάνα της κοινωνίας), εκλέγουν τον πρόεδρο και το ΔΣ της επιχείρησης για να διευθύνουν την εταιρεία και αποφασίζουν με εκλογές ή διαγωνισμό ποιόν διευθύνοντα σύμβουλο θα προσλάβουν για εκτελέσει το πλάνο και τους στόχους ένας των οποίων είναι και το «κέρδος και απολύουν κατά βούληση όποιον πρόεδρο, ΔΣ και διευθύνοντα σύμβουλο παρεκκλίνει των αποφάσεων της ΓΣ , ενώ όλο το προϊόν της εργασίας των εργαζομένων ανήκει ολοκληρωτικά στους ίδιους και στην κοινωνία και απαγορεύεται σε ιδιώτες να το ιδιοποιηθούν αλλιώς θα πάνε φυλακή.


Όποιος δεν μπορεί να καταλάβει πού η δικτατορία είναι στο περιεχόμενο δημοκρατία και που η δικτατορία είναι ωμή δικτατορία, ας ψάξει να βρει που η ελευθερία του καπιταλισμού είναι ελευθερία για τους καπιταλιστές και δικτατορία για τους εργαζομένους και που η απελευθέρωση από τον καπιταλισμό (στον σοσιαλισμό) είναι ελευθερία για τους εργαζόμενους και δικτατορία για τους καπιταλιστές.


Κι επειδή ξέρω τις γνωστές αντικομουνιστικές ρετσέτες για το πως εφαρμόστηκε στο σοσιαλισμό η δικτατορία του προλεταριάτου γενικά και στην επιχείρηση ειδικά, αντί να αρχίσουν τα γνωστά, τουλάχιστον αν τολμάνε ας διαψεύσουν μόνο αυτό που γράφω για τον καπιταλισμό. Αν δεν μπορούν, και να μη συμφωνούν μαζί μου, έκαναν το πρώτο βήμα για να ανοίξουν διάλογο για την ανατροπή του και την εγκαθίδρυση άλλου συστήματος και το ποιο, πως θα είναι αυτό, με τον όρο ότι καταργεί ολοκληρωτικά την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και δεν επαναφέρει από την πίσω πόρτα τον καπιταλισμό με… «ανθρώπινο πρόσωπο» που τόσο μας προτείνουν παλιοί και νεόκοποι σοσιαλιστές και αριστερίζοντες. Τουλάχιστον θα ξεκολλήσουν από τα γνωστά στερεότυπα.

Aριστερά και πολιτική