Κατασκευή φοροφυγάδων ενόψει των συλλήψεων

 Εnet

ΓΙΑ ΓΕΛΙΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΚΛΑΜΑΤΑ ΟΙ ΔΥΟ ΠΡΩΤΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ

Την ώρα που μεγαλοοφειλέτες είναι στο απυρόβλητο, πέρασαν χειροπέδες σε συνδικαλιστή και σε εργαζόμενη των 700 ευρώ στην Κομοτηνή

Της ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ ΣΙΟΥΤΗ siouti@enet.

Το σκληρό πρόσωπο της εξουσίας, το φόβο και την παράλογη συμπεριφορά που περιγράφονται στα βιβλία του Κάφκα ζουν πολίτες της χώρας που συλλαμβάνονται για «χρέη» στο Δημόσιο, κάτω από περίεργες συνθήκες, την ώρα που οι επώνυμοι μεγαλοοφειλέτες εξακολουθούν να βρίσκονται στο απυρόβλητο.

Ο υπουργός Οικονομικών είχε προειδοποιήσει ότι σύντομα θα βλέπαμε κάποιους από αυτούς που χρωστούν να μπαίνουν φυλακή. Οι συλλήψεις που γίνονται, όμως, δεν είναι αυτές που η ελληνική κοινωνία ανέμενε.
Μία από τις πιο περίεργες αφορά συνδικαλιστή που πρωταγωνίστησε στις πρόσφατες κινητοποιήσεις στα λατομεία του Αράξου και η άλλη μια νεαρή κοπέλα της «γενιάς των 700 ευρώ» από την Κομοτηνή.
Ο συνδικαλιστής Νίκος Σαριτζόγλου, πατέρας ενός δίχρονου παιδιού, που συνελήφθη στις 9 Δεκεμβρίου, πέρασε τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά στις φυλακές του Κορυδαλλού (μέχρι χθες το βράδυ εξακολουθούσε να κρατείται). Οι συνάδελφοί του καταγγέλλουν ότι η σύλληψή του «στήθηκε» με έναν ασυνήθιστο τρόπο: Αστυνομικός της Ασφάλειας Πατρών του τηλεφώνησε προσποιούμενος τον δημοσιογράφο τοπικού καναλιού και τον κάλεσε για συνέντευξη σχετικά με το θέμα των λατομείων Αράξου, απ' όπου κινδυνεύουν να χάσουν τη δουλειά τους 120 εργαζόμενοι. Εκείνος δέχθηκε, καθώς ήταν από τους πρωταγωνιστές των κινητοποιήσεων. Οταν έφτασε, όμως, απ' έξω τον περίμεναν αστυνομικοί της Ασφάλειας, οι οποίοι τον συνέλαβαν για χρέη.
Οπως αναφέρει η συνήγορός του, Δήμητρα Σγούρα, τα χρέη προς το Δημόσιο δημιουργήθηκαν από αμέλεια, καθώς όταν έκλεισε ένα βενζινάδικο που είχε το 2001 αμέλησε να κλείσει και τα βιβλία στην εφορία, παρ' ότι «δεν χρωστούσε ούτε ένα ευρώ». «Το ποσό που οφείλει είναι πλασματικό και αφορά πρόστιμα που έβαζε ανά έτος η εφορία, τα οποία μαζί με τις προσαυξήσεις έφτασαν τις 300.000 ευρώ».
Μέλη του Δικηγορικού Συλλόγου στην Πάτρα μιλούν για 8.000 αποφάσεις που υπάρχουν προς εκτέλεση στα συρτάρια για χρέη και αναρωτιούνται: «Αυτόν βρήκαν να συλλάβουν;» Οι συνδικαλιστές, που βρέθηκαν από την αρχή στο πλευρό του, δηλώνουν ότι: «Αν πρέπει να συλληφθούν κάποιοι, είναι όλοι αυτοί που επί δεκαετίες καταληστεύουν τους κόπους του ελληνικού λαού».
Η υπόθεση της Χαράς Δουλγεράκη από την Κομοτηνή θυμίζει τον ήρωα της «Δίκης» του Κάφκα, Γιόζεφ Κ., ο οποίος αν και δεν έχει κάνει τίποτα, συλλαμβάνεται δίχως να γνωρίζει γιατί κατηγορείται. «Στις 4-1-2011 με κάλεσαν στο αστυνομικό τμήμα και πήγα για να ενημερωθώ τι με θέλουν», διηγείται. «Εκεί μου είπαν ότι είχα καταδικαστεί από το 2009 για παραχώρηση του μοτοποδηλάτου μου σε κάποιον "αγνώστων στοιχείων" (για τον οποίον δεν έχω ιδέα ποιος είναι, ούτε μου είπαν το όνομά του) με ποινή φυλάκισης 30 ημερών, εξαγοράσιμη έναντι 630 ευρώ. Τότε διαπίστωσα ότι είχα καταδικαστεί ερήμην, χωρίς να έχω πάρει ποτέ την απόφαση, αλλά ούτε καν την κλήση για το δικαστήριο. Ζήτησα να δω τον εισαγγελέα και μου είπαν ότι δεν υπάρχει. Ζήτησα να εξαγοράσω την ποινή, αλλά μου είπαν ότι το ταμείο ήταν κλειστό και έτσι έπρεπε να παραμείνω υπό κράτηση».
«Με μετέφεραν με χειροπέδες, σαν να ήμουν ο Πάσσαρης. Ηταν ένας εφιάλτης».
Τελικά την επόμενη μέρα πλήρωσε και μετά από αρκετή ταλαιπωρία αφέθηκε ελεύθερη (αν δεν είχε τα 630 ευρώ, θα ήταν ακόμα μέσα).
Ο Γιόζεφ Κ. στη «Δίκη» πιστεύει ότι όλοι είναι πιο ισχυροί από αυτόν και κάθε αντίσταση είναι περιττή. Η Χαρά Δ. δηλώνει ότι θα εξαντλήσει «κάθε νόμιμο δικαίωμα για να μάθει γιατί πέρασε αυτή την εξευτελιστική διαδικασία».