"ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΣΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ"! Σε λίγο στις 12 στον 902 Αριστερά στα FM

Στις 12 ειμαστε ξανα στον αέρα ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΣΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΣΤΟΝ 902 ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΣΤΑ FM! MHN TO ΧΑΣΕΤΕ. ΤΡΟΜΕΡΕΣ ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΚΑΙ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΑ ΣΧΟΛΙΑ

Για τα 61 χρόνια του Νίκου Μπελογιάννη-Με χαρά συμμετέχω

ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΣΤΙΣ 7ΜΜ ΜΕ ΧΑΡΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΩ ΜΕ ΜΙΚΡΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΜΠΑΝΤΑ ΣΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΑ 61 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗ ΠΟΥ ΕΚΤΕΛΕΣΤΗΚΕ ΤΕΤΟΙΑ ΜΕΡΑ ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΑ. ΟΥΤΕ ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΔΕΝ ΕΚΤΕΛΟΥΣΑΝ ΤΙΣ ΚΥΡΙΑΚΕΣ! Η ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΤΟ ΣΧΟΛΙΚΟ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ ΑΓ.ΝΙΚΟΛΑΟΥ -ΘΗΣΕΩΣ 175 ΠΟΥ ΤΟΤΕ ΗΤΑΝ ΟΙ ΦΥΛΑΚΕΣ ΟΠΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣΑΝ ΤΟ Ν.ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ Ν. ΚΑΛΟΥΜΕΝΟ, Η. ΑΡΓΥΡΙΑΔΗ και Δ. ΜΠΑΤΣΗ

Εκδήλωση για την ημέρα της γυναίκας

Στις 11.30 στο θεατρο ΜΕΛΙΝΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ στην Ανω Γλυφάδα(Τερψιθέα)-Γεννημματά κ Αν Ρωμυλίας με την ΟΓΕ τραγουδάμε για τη μέρα της Γυνάικας.
Μαζί μου μια καταπληκτική νέα τραγουδίστρια η ΕΙΡΗΝΗ ΖΟΡΜΠΑ και ο ΜΑΡΙΟΣ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΣ με το φλάουτό του

"Θεσμοθετημένα" και ...

Από τις συζητήσεις και σχολιασμούς περί κουρεμάτων που ακούω στα διάφορα μέσα.
Λέει ο Κ.Χαρδαβέλας: "Οι καταθέσεις κάτω των 100000 είναι θεσμοθετημένες, σίγουρες". Και επιμένοντας."Ξαναλέω, θεσμοθετημένες από την ΕΕ. Επομένως είναι λάθος όλα όσα λέγονται ότι υπάρχει κίνδυνος κλπ."
Απάντηση: Αφού είναι "θεσμοθετημένες" πως η ΕΕ μέσω EUROGROUP πήρε απόφαση να "κουρευτούν" στην 1η απόφαση; Δεν ήταν στην ΕΕ η Κύπρος;
Τα οποιαδήποτε "θεσμοθετημένα" επομένως έχουν αξία μόνον όταν οι θιγόμενοι μπορούν να αντισταθούν. Οταν δεν μπορούν τότε ...χαιρετήστε μας τους θεσμούς μαζί με τον πλάτανο.

Λέει ακόμη, και αυτός και άλλοι, ότι είναι σωστό οι καταθέτες να αναλαμβάνουν την ευθύνη όταν κάτι δεν πάει  καλά στην τράπεζα που εμπιστεύθηκαν. Οι καταθέτες όμως είναι άλλο και οι (μεγαλο)μέτοχοι είναι άλλο. Αυτοί, σαν επιχειρηματίες, πρέπει να αναλαμβάνουν όλη την ευθύνη και όχι αυτοί που μπόρεσαν να κοροιδέψουν.
Ακόμη κι αν ακολουθούσαμε τη γραμμή αυτής της λογικής όμως, ότι όλα συμβαίνουν επειδή κάποιος κάπου έκανε κάποια παράβαση, αυτό που θα ήταν σωστό, αν ο καπιταλισμός δεν ήταν η αισχρή απάτη που είναι, θα ήταν να επεμβαίνει το κράτος και οι θεσμοί του όταν κάποια απατεωνο-τράπεζα τάζει αηδίες που βάζουν σε κίνδυνο την οικονομία και τους πολίτες είτε είναι καταθέτες είτε όχι. Γιατί ως γνωστό την κρίση που ξέσπασε στην Κύπρο δεν θα την πληρώσουν μόνο οι καταθέτες αλλά όλοι. Επεμβαίνει όμως το κράτος; Απ'ότι είδαμε σε όλα τα γνωστά κράτη όχι. Μόνο εκ των υστέρων...Κι αυτό γιατί σ' αυτό το στάδιο, όχι μόνο στην Κύπρο αλλά παντού, οι τραπεζίτες και οι μεγαλομέτοχοί τους είναι στο ίδιο δωμάτιο με το κράτος.

Αλλά καλά οι τράπεζες που δίνουν ας πούμε μεγάλα επιτόκια. Οταν θα γίνουν κουρέματα σε χώρες και τράπεζες όπου όλα ήταν "φυσιολογικά", τι θα πουν; Γιατί οι τράπεζες εκεί δεν θα καταρρεύσουν επειδή έδιναν μεγάλες καταθέσεις. Θα καταρρεύσουν γιατί πλέον οι τράπεζες στις μεγάλες κρίσεις καταρρέουν. Γιατί όμως; Αυτό δεν μας το λένε.

Ακουσα ακόμη να λένε ότι όσοι σπέρνουν την ανησυχία στους καταθέτες είναι προβοκάτορες. Την ανησυχία όμως την έσπειρε το eurogroup όμως. Σε αυτούς να το πουν.
Γιατί το έκανε όμως;
Με μιά πρόταση θα πούμε ότι η απόφαση αυτή πάρθηκε γιατί απλά τα χρήματα του ESM για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών σε όλη την Ευρώπη, που είναι όλες χρεοκοπημενες, δε φτάνουν ούτε για ζήτω. Εγινε λοιπόν η αρχή για να μπορέσουν στη συνέχεια να βάλουν χέρι παντού για να σώσουν τις τράπεζες.
Όσο κι αν το πρόβλημα στην Κύπρο έχει πολλές πτυχές(π.χ. γεωπολιτικές) αυτή είναι η  αλήθεια. Ειτε τη λένε είτε όχι.

"Το ΚΚΕ επιτίθεται στους διαφωνούντες" και άλλα βαρετά

Den paizontai!
Ολος ο αστικός τύπος, βρίσκοντας έτοιμο "πολεμικό υλικό" από τις γνωστές πηγές, επιτίθεται στο ΚΚΕ εν'όψει συνεδρίου με αιχμή τους "διαφωνούντες".
Το ΚΚΕ επιτίθεται στους διαφωνούντες λένε!

Δηλαδή όταν οι "διαφωνούντες" "επιτίθενται" στο ΚΚΕ (που σε άλλες περιπτώσεις έγινε καλοπροαίρετα και σωστά, αλλά σε κάποιες περιπτώσεις έγινε με εντελώς λάθος τρόπο) είναι όλα καλά. Και πράγματι αφού φυσικά δε γίνεται να μην υπάρχουν διαφορετικές απόψεις στον πιο ζωντανο, τον πιο μαζικό και πιο ενεργό πολιτικό χώρο.
Οταν όμως τα στελέχη του ΚΚΕ (και από την ΚΕ ή το ΠΓ αλλά και άλλα μέλη και στελέχη) απαντούν, με τρόπο αναλογο με την περίπτωση, τότε "ο Περισσός επιτίθεται κλπ."
Σε κάθε περίπτωση πάντως όλο αυτό κατά τη γνώμη τους δεν είναι  προσυνεδριακός διάλογος, είναι ..."πόλεμος"!

Βέβαια όλα αυτά είναι απόδειξη ότι όλα τα γνωστά περί "μονολιθικού ΚΚΕ", "στρατοπεδικού κομμουνισμού", "προβάτων" κ.α. ωραία που λέγονται για να δε'ιξουν την "αγάπη" κάποιων προς το ΚΚΕ δεν έχουν καμιά  βάση, αφού όλες οι διαφορετικές απόψεις, που φυσικά υπάρχουν, ακόμη κι όταν ήταν και θεωρητικά αστήρικτες και λάθος, ακομη κι όταν ήταν με λάθος τρόπο ειπωμένες, φιλοξενήθηκαν ανοιχτά και παρουσιάστηκαν από το "Ριζοσπάστη".
Επειδή λοιπόν αυτό έκλεισε στόματα κι αφαίρεσε επιχειρήματα, οι "φίλοι" αναγκάστηκαν να αλλάξουν ρεπερτόριο. Το χιτ τους τώρα είναι αυτό. Το ΚΚΕ επιτίθεται, βρίζει, τα χώνει κλπ. κλπ. στους διαφωνούντες.
Συνηθισμένα πραγματα. Ας το ψάξουν λίγο περισσοτερο γιατί αυτό το βαρεθήκαμε.

Kυριακή 30 Μαρτίου 1952- Ν.Μπελογιάννης

902.gr

Η ώρα είναι 3 μετά τα μεσάνυχτα, το ημερολόγιο γράφει 30 Μάρτη 1952. Στις φυλακές της Καλλιθέας επικρατεί νεκρική σιγή. Ακούγονται τα βαριά βήματα του δεσμοφύλακα. Φτάνει στο κελί του Νίκου Μπελογιάννη. Το ξεκλειδώνει, τον ξυπνάει. Δίπλα του στέκει, όπως ένα μακάβριο φάντασμα, ο βασιλικός επίτροπος συνταγματάρχης Αθανασούλης. Διαβάζει στον Μπελογιάννη την απόφαση να τον οδηγήσουν μαζί με τους συγκρατουμένους του Ν. Καλούμενο, Η. Αργυριάδη και Δ. Μπάτση στην εκτέλεση. Στις 3 και 20 η φάλαγγα βγήκε από τις πόρτες των φυλακών κατευθυνόμενη με δαιμονισμένη ταχύτητα προς το «συνήθη τόπο των εκτελέσεων», το Γουδή.

Το απόσπασμα παρατάσσεται με τα όπλα «επί σκοπόν». Είναι σκοτάδι ακόμα. Οι αρχιδήμιοι στρέφουν τους προβολείς των αυτοκινήτων στα πρόσωπα των μελλοθανάτων. Ώρα 4 και 12 λεπτά. Ακούγονται οι δολοφονικές ομοβροντίες. Το έγκλημα της κυβέρνησης Πλαστήρα ολοκληρώθηκε. Οι εφημερίδες θα γράψουν ότι ο Μπελογιάννης είχε ακούσει ήρεμος μ' ένα πικρό χαμόγελο την καταδίκη του σε θάνατο, αποχαιρέτησε τους συγκρατουμένους του στις φυλακές και μπρος στο εκτελεστικό απόσπασμα αρνήθηκε να του δέσουν τα μάτια. Ζητωκραύγασε για το ΚΚΕ και έπεσε από τις σφαίρες του αποσπάσματος. Ήταν 37 χρόνων.

Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑ

Συζητώντας για την τακτική και την στρατηγική του ΚΚΕ σήμερα

Lenin Reloaded

Αν και, λόγω έλλειψης χρόνου και των έκτακτων γεγονότων στην Κύπρο, δεν διάβασα όλες τις τοποθετήσεις του προσυνεδριακού, μού φάνηκε πως η πειστικότερη ως τώρα υπεράσπιση της έννοιας του ΑΑΔΜ τοποθέτηση που διάβασα ήταν αυτή η οποία εγκαταλείπει την απόπειρα να την θεμελιώσει θεωρητικά και στρέφεται σε υπαρκτά και πρακτικά προβλήματα. Αντιγράφω λοιπόν ένα σκέλος της τοποθέτησης του Ξενοφώντα Φλώρου:
Το πρόβλημα είναι το εξής: Μεγάλες μάζες εργατικών και μικροαστικών στρωμάτων που θίγονται από τον καπιταλισμό (ειδικά λόγω κρίσης και δυσκολιών της αστικής τάξης στο οικονομικό πεδίο και στις συμμαχίες της), μας ακούνε και συμφωνούν μέχρι ένα σημείο με αυτά που τους λέμε, σε ένα βαθμό συνειδητοποιούν ότι τα πράγματα πρέπει να αλλάξουν, δεν έχουν όμως πειστεί για το ζήτημα της εξουσίας. Η μικροαστική ιδεολογία είναι έντονη σε αυτά τα στρώματα, άρα αντικειμενικά παλαντζάρουν ιδεολογικά μεταξύ εργατικής και αστικής τάξης και είναι βουλησιαρχικό το να προβλέπουμε ότι μικροαστικά στρώματα από μόνα τους θα συμφωνήσουν «στον αντικαπιταλιστικό αγώνα με κατεύθυνση τη λαϊκή εξουσία» (Θέση 66).
Ζητούμενο είναι το πώς θα απομακρύνουμε αυτόν τον κόσμο από τις συμμαχίες της αστικής τάξης, πώς θα τον τραβήξουμε στη συμμαχία της εργατικής τάξης, στην πάλη για την ανατροπή του καπιταλισμού.
Ο τρόπος κατά τη γνώμη μου για να πειστούν ανώριμες πολιτικά μάζες ότι η λύση

Ποιος έκανε εγκαίνια στην Κύπρου-Λίγο γέλιο

Ετσι για ένα διάλειμμα γέλιου.

Μια φωτογραφία που κάνει βόλτες στο διαδίκτυο.

Ποιος έκανε εγκαίνια στην Τράπεζα Κύπρου;

Το γέλιο ανήκει σε όλο τον κόσμο...

(το διαβάσαμε στο "αλεπού του Ολύμπου")

Αυτό θα πει «Οχι»!

Τους απαντάμε με τα λόγια του Οσκαρ Ουάιλντ:

«Ενας χάρτης του κόσμου που δεν περιέχει την Ουτοπία δεν αξίζει να τον κοιτάξεις καν, γιατί αφήνει έξω τη μόνη χώρα όπου η Ανθρωπότητα πάντα θα προσγειώνεται. Κι όταν προσγειωθεί, κοιτάζει πέρα και, βλέποντας μια καλύτερη χώρα, ξεκινάει για εκεί. Πρόοδος είναι η υλοποίηση της μιας μετά την άλλη Ουτοπίας».

Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Η υπόθεση της Κύπρου βάζει τέλος και στις τελευταίες αυταπάτες.

Θέτει το όριο ανάμεσα στις ψευδαισθήσεις και την πραγματικότητα.

*
Συμπέρασμα πρώτο:

Τίποτα πιο επιβεβλημένο από το «Οχι» του λαού στους δυνάστες του, στους εκμεταλλευτές του, στους καταπιεστές του.

*

Συμπέρασμα δεύτερο:

Οπως δεν είναι όλα τα «ναι» ίδια, έτσι δεν είναι και όλα τα «όχι» ίδια.

Είναι άλλο το «Οχι» του λαού στον εξανδραποδισμό του, κι είναι άλλο το «όχι» της ολιγαρχίας των λύκων που διαφωνούν μεταξύ τους ή με τους άλλους λύκους, τους εταίρους και τους συμμάχους τους, για το πώς - όλοι οι λύκοι μαζί - θα ρημάξουν το κοπάδι.

Το «Οχι» του λαού δεν έχει καμία σχέση, δεν πρέπει να συγχέεται, δεν πρέπει να αξιοποιείται και κυρίως δεν πρέπει να υποτάσσεται στα άλλα «όχι». Αυτά που μπορεί να ακούγονται και να λέγονται μεταξύ των δημίων του.

*

Συμπέρασμα τρίτο:

Αυτή η επιβεβλημένη απάντηση, το «Οχι» του λαού, θα είναι εντελώς ανούσια αν πρόκειται να αποτελέσει ή να χρησιμοποιηθεί ως μια εφήμερη εκδήλωση αυτοϊκανοποίησης για εσωτερική κατανάλωση.

Τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά για να τα ξεγελάσουμε επιδιδόμενοι, είτε εδώ, είτε στην Κύπρο, είτε οπουδήποτε, σε άνευ αντικρίσματος ξεσπάσματα του θυμικού μεταξύ των θαμώνων των ανά τις επικράτειες καφενέδων.

Πρέπει να συνεννοηθούμε και να συμφωνήσουμε στο αυτονόητο:

Το «Οχι», για να αποκτήσει νόημα και προοπτική, απαιτείται να πάρει τα χαρακτηριστικά μιας εφ' όλης της ύλης πολιτικής απάντησης.

- Απάντηση που θα ισοδυναμεί με ρήξη και με ανατροπή όλου του καθεστώτος, από τα θεμέλια μέχρι το εποικοδόμημα, της ταξικής καπιταλιστικής βαρβαρότητας.

- Απάντηση ρωμαλέα, ανυποχώρητη, ανυπότακτη, βαθιά συνειδητοποιημένη, που από τους τόπους δουλειάς, από τις γειτονιές, από τους δρόμους, ο ελληνικός λαός, ο κυπριακός λαός, οι ευρωπαϊκοί λαοί, οι λαοί όλου του κόσμου, θα την μεταφέρουν στους εντός και εκτός των τειχών τυράννους του ιμπεριαλισμού.

- Απάντηση που η ισχύς της δεν θα είναι υπόθεση που θα επαφίεται στη «διαπραγματευτική δεινότητα» κάποιων εκπροσώπων,

(σ.σ.: Αλλά ποιων εκπροσώπων; Αυτών που συντάσσουν μνημόνια με τους δυνάστες; Των άλλων που αποδεικνύονται εξίσου έτοιμοι να συντάσσουν μνημόνια με τους δυνάστες, όπως και οι προηγούμενοι; Των τρίτων που υπόσχονται «επωφελείς» διαπραγματεύσεις πάλι με τους δυνάστες;)

αλλά που την επιβολή του δίκιου της θα την εγγυάται η ισχύς και η αποφασιστικότητα του ίδιου του εξεγερμένου, του επαναστατημένου λαού και των δικών του εκπροσώπων.

*


Το «Οχι» του λαού, του ελληνικού λαού για να έρθουμε στα δικά μας, απαιτεί επομένως την ικανοποίηση μιας βασικής προϋπόθεσης:



Για να αντιμετωπίσουν οι Ελληνες εργαζόμενοι, οι άνεργοι, η νεολαία, τη μέγκενη που τους συνθλίβει τη ζωή τους, δεν έχουν άλλη επιλογή από το:
Να γίνουν οι ίδιοι κάτοχοι της πολιτικής εξουσίας.
Να γίνουν οι ίδιοι κάτοχοι των κλειδιών της οικονομίας.
Να γίνουν οι ίδιοι κάτοχοι και ιδιοκτήτες του παραγωγικού πλούτου της χώρας.
Να είναι οι ίδιοι που θα διοικούν και θα «άρχουν». Που η ηγεσία τους και η κυβέρνησή τους, βγαλμένη από τα σπλάχνα τους, θα τίθεται ανά πάσα στιγμή κάτω από τον δικό τους τον εργατικό και κοινωνικό έλεγχο. Που οι διακρατικές τους σχέσεις δεν θα καθορίζονται από τα συμφέροντα της εγχώριας πλουτοκρατίας αλλά θα οικοδομούνται, από μια ανεξάρτητη Ελλάδα, πάνω στην αρχή «δεν παραχωρούμε τίποτα από τα λαϊκά συμφέροντα», πάνω στην αρχή της αμοιβαιότητας των συμφερόντων με όλους τους άλλους λαούς.

Αυτός ο δρόμος, που δεν τελειώνει στην αλλαγή κυβέρνησης, αλλά που αντίθετα αρχίζει με την αλλαγή τάξης στην εξουσία, είναι ο μόνος ρεαλιστικός δρόμος που περπατώντας τον ο λαός θα μπορέσει να αποκρούσει τη λεηλασία του από ντόπιους και ξένους λύκους.

Αυτός, ο δρόμος του «Οχι» στον αφανισμό, είναι ο δρόμος του «Ναι» στη λαϊκή εξουσία.

*


Κάποιοι μας κοιτούν με... συγκατάβαση, μας δείχνουν την Κύπρο, μας δείχνουν τα ευρωπαϊκά και ατλαντικά «Νταχάου», και με το ναρκισσισμό του «επιβεβαιωμένου» - από το ραγιαδισμό του - ραγιά, μας πληροφορούν ότι τα προηγούμενα στην καλύτερη περίπτωση συνιστούν δονκιχωτισμό και επαναστατική ουτοπία.



Τους απαντάμε με τα λόγια του Οσκαρ Ουάιλντ:

«Ενας χάρτης του κόσμου που δεν περιέχει την Ουτοπία δεν αξίζει να τον κοιτάξεις καν, γιατί αφήνει έξω τη μόνη χώρα όπου η Ανθρωπότητα πάντα θα προσγειώνεται. Κι όταν προσγειωθεί, κοιτάζει πέρα και, βλέποντας μια καλύτερη χώρα, ξεκινάει για εκεί. Πρόοδος είναι η υλοποίηση της μιας μετά την άλλη Ουτοπίας».

Τους απαντάμε με τα λόγια του Μπάιρον:

Ναι, «η επανάσταση σε μερικούς μπορεί να μην αρέσει μα είναι ο μόνος σίγουρος και δίκαιος τρόπος να καθαρίσεις απ' το ρίπος τους ανθρώπους».

Τους απαντάμε με τα λόγια της Ιστορίας που δεν «τελείωσε»:

Σίγουρα αυτή η πορεία αναδημιουργίας και αναγέννησης της Ελλάδας δεν είναι μια εύκολη πορεία. Ομως είναι μια πορεία απείρως ευκολότερη και από άποψη αποτελεσμάτων πρόδηλα ρεαλιστικότερη, σε αντίθεση με τον αδιέξοδο δρόμο των ανυπολόγιστων και μάταιων θυσιών με το βαρύ τίμημα, των αβάσταχτων θυσιών που υποβάλλεται ο λαός και ο τόπος για να βγαίνουν κερδισμένοι οι πλουτοκράτες, τα μονοπώλια και το σάπιο πολιτικό τους σύστημα.

*

Αυτή η Ελλάδα, η Ελλάδα της λαϊκής εξουσίας και της λαϊκής οικονομίας, η Ελλάδα του σοσιαλιστικού δρόμου ανάπτυξης, είναι το πλέον ώριμο και ρεαλιστικό αίτημα των καιρών που «σαν θελήσει ποτέ ο λαός, τότε το πεπρωμένο θα προσκυνήσει».

Μπορείς να διαλέξεις

Μπορείς να επιλέξεις...

Αν θα σου πάρουν ολόκληρο ή το μισό σου μεροκάματο. Αλλά όχι να δουλεύεις και να παίρνεις πίσω αυτό που  προσφέρεις. Αν θα δουλεύεις 2 ή 3 μέρες τη βδομάδα, 3 ή 5 μήνες το χρόνο(ή και καθόλου) χωρίς δικαιώματα, αλλά όχι να έχεις το δικαίωμα στη δουλειά.
Αν θα υποστείς ολοκληρωτική η μερική καταστροφή. Αλλά όχι να μην υποστείς καθόλου καταστροφή.
Αν το μέλλον σου θα είναι μαύρο ή γκρίζο. Αλλά όχι να ζήσεις ένα καλύτερο αύριο.
Αν θα σε γκρεμίσουν αργά ή αν απλά θα σε στήσουν εδώ και τώρα στα 6 μέτρα.
Αν θα ζησεις μισή ζωή η καθόλου. Αλλά όχι και να ζήσεις μια ευτυχισμένη ζωή όπως είναι δικαίωμά σου.
Αν θα σου πάρουν όλες τις καταθέσεις ή τις μισές. Αλλά όχι να έχεις το δικαίωμα να μη σε κλέβουν όταν "υπάρχουν έκτακτες συνθήκες".

Μπορείς να επιλέξεις...
Αν θα γυρίσεις λίγες ή πολλές δεκαετίες πίσω, αλλά όχι αν θα βαδίσεις μπροστά απολαμβάνοντας όσα πέτυχε τόσους αιώνες η ανθρωπότητα στην επιστήμη, στην τεχνολογία, στα ανθρώπινα δικαιώματα.
Αν οι "προστάτες" που θα προσκυνάς θα είναι Ευρωπαίοι,  Ρώσοι ή Αμερικάνοι καπιταλιστές, αλλά ποτέ να ζήσεις ελεύθερα κι ανεξάρτητα σε μια χώρα που θα τραβάει το δικό της δρόμο σε συνεργασία με αλλους λαούς.
Αν θα αγοράζεις φθηνά ή ακριβά γενόσημα, αν θα στέκεσαι με υπομονή στις ουρές άθλιων ιατρείων μιας ανύπαρκτης δημόσιας υγείας ή αν θα τρέχεις να βρεις δανεικά για κάποιο ιδιωτικό γιατρό, αλλά ποτέ να έχεις δικαίωμα στην υγεία και την ολοκληρωμένη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη το 2013!
Αν θα στείλεις τα παιδιά σου μέχρι το γυμνάσιο ή μέχρι το λύκειο, αλλά ποτέ πια να έχεις πραγματικά το δικαίωμα να τα μορφώσεις όπως τους αξιζει.
Αν θα σέρνεσαι σακατεμένος ή δούλος και με σκυφτό κεφάλι, αλλά όχι να βαδίζεις όρθιος και περήφανος γι αυτό που είσαι.
Αν θα "διασκεδάζεις" με  άθλια ή με πανάθλια πολιτιστικά σκουπίδια από αυτά που σου προσφέρουν οι οθόνες τους, αλλά όχι να μετέχεις κι εσύ στη δημιουργία ενός άλλου ανθρώπινου και δικού σου πολιτισμού που να ακουμπάει στον τόσο πλούτο της Τέχνης που έχει παραχθεί στους αιώνες.

Μπορείς να επιλέξεις.
Ποιόν από τους διπλανούς σου θα ανταγωνιστείς ή θα μισήσεις, αλλά όχι να σχεδιάσεις και να ονειρευτείς μαζί τους έναν καλύτερο κόσμο.
Σε ποιά ομάδα συνανθρώπων σου θα επιτεθείς, αρκεί να μην επιτίθεσαι σ' αυτούς που σπέρνουν το ρατσιστικό μίσος, αυτούς που χτίζουν τοίχους ανάμεσα σε ανθρώπους που υποφέρουν το ίδιο.
Αν θα πολεμήσεις σε ένα τοπικό ή σε ένα γενικευμένο πόλεμο, αλλά όχι να πολεμήσεις αυτούς που σου φέρνουν τους πολέμους στην πόρτα σου όλη την ώρα και να ζήσεις σε ένα κόσμο ειρηνικό και ανθρώπινο.

Είναι αλήθεια. Ο καπιταλισμός έχει πάντα ...επιλογές.
Φριχτές επιλογές.

Κατάλαβέ το επιτέλους. Ο καπιταλισμός δεν είναι απλά επικίνδυνος και καταστροφικός. Είναι ο ίδιος ο κίνδυνος και η καταστροφή.
Τσάκισέ τον και σχεδίασε άλλη πορεία."Δεν υπάρχει ούριος άνεμος για εκείνον που δεν ξέρει που πάει"
Ο σοσιαλισμός είναι η μόνη επιλογή. Είναι όσο ποτέ αναγκαίος.
Μπορείς πράγματι να διαλέξεις και να παλέψεις.

Το «όχι» που θα πιάσει τόπο

Απόσπασμα από άρθρο στο Ριζοσπάστη 28/3

"...Ποιο είναι το δίδαγμα που πρέπει να βγάλουν οι λαοί από την Κύπρο; Οτι στο έδαφος της αστικής διαχείρισης της κρίσης, καμιά μανούβρα, καμιά διαπραγμάτευση και καμιά συμμαχία με τον έναν ή τον άλλο ιμπεριαλιστή δεν μπορεί να δώσει αποτέλεσμα υπέρ του λαού. Για να πιάσει τόπο ένα «όχι», πρέπει να ειπωθεί με τη στεντόρεια φωνή ενός λαού που αρνείται να θυσιαστεί για να σωθεί το κεφάλαιο από την κρίση. Πρέπει να έχει περιεχόμενο ενάντια στην ΕΕ και τα μονοπώλιά της, να ακυρώνει ελιγμούς των αστών και τερτίπια του τύπου «έξω από το ευρώ, αλλά μέσα στην ΕΕ», αυταπάτες και κοροϊδία για καλύτερη διαπραγμάτευση. Το «όχι» που μπορεί να βγάλει νικητή το λαό θα είναι γέννημα της πάλης του για αποδέσμευση από την ΕΕ με λαϊκή εξουσία."

Στους δρόμους μεταλλεργάτες και σπουδαστές- Στις 12 και στη 1μμ στην Ομόνοια

Aν είναι κάτι βέβαιο, μετά τα όσα τραγικά συμβαινουν στην Κύπρο, αν πρέπει κάτι στα σίγουρα να γίνει, αυτό είναι ΄το ότι πρέπει να παλέψουμε σκληρά, με επιμονή, στόχο και σχέδιο για τη ζωή μας.
Στους δρόμους λοιπόν και σήμερα βγαίνουν σπουδαστές, φοιτητές αλλά και μεταλλεργάτες.

Αν το καταλαβαίνω σωστά οι 2 συγκεντρώσεις θα συναντηθούν κάποια στιγμή.
Στις 12 στην Ομόνοια οι μεταλλεργάτες, στη 1μμ οι σπουδαστές!
Από το Ριζοσπάστη διαβάζουμε:

ΑΠΕΡΓΙΑ ΕΡΓΑΤΩΝ ΜΕΤΑΛΛΟΥ

Η Πανελλαδική Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα Μεταλλεργατών και η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα Ναυπηγικής Βιομηχανίας καλούν σε προσυγκέντρωση στις 11 π.μ. στο Μοναστηράκι. Η απεργιακή συγκέντρωση θα γίνει στις 12 μ. στην Ομόνοια. Στη Θεσσαλονίκη θα γίνει συγκέντρωση στις 11 π.μ. στο Αγαλμα Βενιζέλου, ενώ στο Βόλο στις 10.30 π.μ. στην πλατεία Πανεπιστημίου

Με πανελλαδική 24ωρη απεργία σήμερα και συγκεντρώσεις σε διάφορες πόλεις της χώρας απαντούν οι μεταλλεργάτες στην πολιτική που συντρίβει τα εργασιακά τους δικαιώματα και καταστρέφει τομείς του κλάδου, όπως ναυπηγεία, αμυντική βιομηχανία κ.λπ. Η Πανελλαδική Συντονιστική Επιτροπή Μεταλλεργατών καλεί τους μεταλλεργάτες να συμμετάσχουν μαζικά στην απεργία, να διεκδικήσουν Συλλογικές Συμβάσεις κόντρα σε κάθε προσπάθεια μείωσης των μισθών και αλλαγής των εργασιακών σχέσεων, ουσιαστικά μέτρα προστασίας των ανέργων, κατάργηση της φοροληστείας των εργαζομένων, να εναντιωθούν στην ιδιωτικοποίηση της Παιδείας και της Υγείας, στην αφαίρεση ασφαλιστικών δικαιωμάτων, στις ιδιωτικοποιήσεις, στις απολύσεις και το κλείσιμο εργοστασίων. Η Πανελλαδική Συντονιστική Επιτροπή επισημαίνει την ανάγκη αγώνα για έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης, προς όφελος των εργαζομένων και του λαού.

ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ
Σήμερα βγαίνουν στο δρόμο ενάντια στη διάλυση των ΤΕΙ

Οι σπουδαστές σήμερα βγαίνουν στο δρόμο για να διαδηλώσουν ενάντια στη διάλυση των ΤΕΙ, τα οποία μέσω του σχεδίου «Αθηνά», αλλά και της γενικότερης απαξίωσης των τελευταίων χρόνων, έχουν υποβαθμιστεί και συρρικνώνονται.
Αθήνα, στην Ομόνοια, στη 1 το μεσημέρι.
Θεσσαλονίκη, στις 11 π.μ., μπροστά στο υπουργείο Μακεδονίας - Θράκης.

ΚΚΕ γΙά Κύπρο: Μάκης Παπαδόπουλος στο MEGA (βίντεο)

"Διάτρητες" οι γερμανικές τράπεζες, αλλά μένουν στο απυρόβλητο

Του Ηλία Γ. Μπέλλου

«Διάτρητες» οι γερμανικές τράπεζες, παραμένουν στο απυρόβλητο τουλάχιστον της κοινής γνώμης. Όμως οίκοι πιστοληπτικής αξιολόγησης όπως η Moody’s, αμερικανικές επενδυτικές τράπεζες όπως η Goldman Sachs ή παραδοσιακά ονόματα όπως το γερμανικό σκέλος τους ομίλου Rothschild μιλούν ανοιχτά για τεράστια ζητήματα προβληματικών δανείων, μεγάλες ανάγκες ανακεφαλαιοποίησης, υψηλότατη μόχλευση, αναιμική κερδοφορία και ελλιπείς προβλέψεις.

Παρά ταύτα η προσοχή της διεθνούς επενδυτικής κοινότητας μονοπωλείται από τις επικεφαλίδες για τις τράπεζες της Ιταλίας, της Ισπανίας και οψίμως της Κύπρου αφαιρώντας την πίεση για αναδιάρθρωση από τις μεγάλες συστημικές τράπεζες της ευρωζώνης με πρώτες, βέβαια, τις Γερμανικές.

Ο Martin Reitz επικεφαλής αναλυτής του οίκου Rothschild επισημαίνει πως αν και οι ευρωπαϊκές τράπεζες ελέγχουν το 45% του ενεργητικού του παγκόσμιου τραπεζικού συστήματος παράγουν μόλις το 7% των κερδών διεθνώς. Και ενώ προσπαθούν να πουλήσουν πολύ μεγάλα τμήματα του ενεργητικού «δεν υπάρχουν αγοραστές».

«Ο συνδυασμός χαμηλού ρυθμού ανάπτυξης της κερδοφορίας, σε συνδυασμό με την υψηλή μόχλευση, καθιστά αρκετές γερμανικές τράπεζες ανίκανες να ανταπεξέλθουν σε μη αναμενόμενες ζημίες στο μέλλον», τονίζει ο οίκος Moody’ s στην τελευταία του έκθεση για τις τράπεζες της χώρας. Συγκεκριμένα για 41 τράπεζες, οι οποίες έχουν χορηγήσει το 85% των δανείων.

Όμως οι ζημίες αυξάνονται. Οι αγορές ακινήτων, ναυτιλίας και κρατικών ομολόγων όπως

«Ο παράδεισος που σας υπόσχονται είναι ψεύτικος»

Γράφει:

ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Μόλις πριν από δέκα χρόνια, τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Κύπρο νέοι αλαλαγμοί «εθνικής χαράς» δονούσαν την ατμόσφαιρα. Οι τυμπανοκροσίες, λόγω του «θριάμβου», είχαν καλύψει τα πάντα.

Ηταν τότε που η ΕΕ προχωρούσε στη διεύρυνσή της με την ένταξη στους κόλπους της δέκα ακόμα χωρών. Μεταξύ αυτών και της Κύπρου.

Ηταν στις 9 Απρίλη 2003, όταν συνήλθε η Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την επικύρωση της απόφασης της ένταξης της Κύπρου και των υπόλοιπων χωρών στην ΕΕ.

Σε εκείνη ακριβώς τη συνεδρίαση, οι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ είχαν καταψηφίσει το διαγραφόμενο για τους λαούς έγκλημα. Το ΚΚΕ είχε καταψηφίσει και την ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ.

Τότε από το ΠΑΣΟΚ, από τη ΝΔ, από τον ΣΥΝ, από τα ΜΜΕ στην Ελλάδα, εκτοξεύονταν μύδροι για τη στάση και την αρνητική ψήφο του ΚΚΕ. Κάποιοι, μάλιστα, έλεγαν και έγραφαν ότι το ΚΚΕ θα είχε «τύψεις» (!) που αρνήθηκε να συμφωνήσει με την ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ.

Δέκα χρόνια μετά, δεν πρόκειται να ρωτήσουμε όλους εκείνους που μιλούσαν για τις «τύψεις» του ΚΚΕ, αν αυτοί έχουν πλέον... τύψεις. Ξέρουμε ότι τέτοια πράγματα πάνω τους δεν κολλάνε.

Περιοριζόμαστε να θυμίσουμε τη θέση του ΚΚΕ, όπως διατυπώθηκε εκείνη την κρίσιμη ώρα, από τους ευρωβουλευτές του Κόμματος, που στη συνεδρίαση του Ευρωκοινοβουλίου της 9/4/2003, μεταξύ άλλων, είχαν τονίσει:

*

«Οι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ καταψηφίζουν την ένταξη των δέκα νέων χωρών, κινούμενοι από αισθήματα αλληλεγγύης προς τους λαούς τους, που δεν έχουν κανένα λόγο πανηγυρισμού. Αντίθετα, όπως έγινε φανερό κατά την προενταξιακή περίοδο (ξεπούλημα στο μεγάλο ξένο κεφάλαιο των δημοσίων επιχειρήσεων και γενικότερα του πλούτου τους, κατάργηση κάθε σοσιαλιστικής κατάκτησης και ιδιοκτησίας, περιορισμός των κυριαρχικών τους δικαιωμάτων και της εθνικής τους ανεξαρτησίας...), έχουν κάθε λόγο να ανησυχούν. Ο παράδεισος που τους υπόσχονται είναι ψεύτικος. Λόγους πανηγυρισμού έχει μόνο το πολυεθνικό κεφάλαιο και οι εκπρόσωποί του στο Ευρωκοινοβούλιο.

Εντάσσονται οι "δέκα" σε μια Ενωση μικρών και μεγάλων ιμπεριαλιστικών κρατών, που δημιουργήθηκε και αναπτύσσεται μέσα από ανταγωνισμούς εσωτερικούς, για να υπηρετήσει τα συμφέροντα των μεγαλοκεφαλαιοκρατών, εντείνοντας την εκμετάλλευση σε βάρος των λαών της ΕΕ και όσων άλλων θα μπορέσουν "να βάλουν στο χέρι" (...).

Καταψηφίσαμε και την ένταξη της Κύπρου, γιατί, εκτός των παραπάνω, η ένταξη χρησιμοποιήθηκε και ως μέσο πίεσης για τη νομιμοποίηση των αποτελεσμάτων της βάρβαρης εισβολής και κατοχής, μπροστά στην οποία οι "ευαίσθητοι" Ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές κλείνουν τα μάτια και της διχοτόμησης της μαρτυρικής μεγαλονήσου.

Οι εργαζόμενοι, οι λαοί γενικότερα, που δεν έχουν ανάγκη από ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς για να σφυρηλατήσουν την αγωνιστική αλληλεγγύη και συνεργασία τους, θα κλείσουν το δρόμο του ολέθρου, στον οποίο μεθοδικά τους οδηγούν, θα αλλάξουν την πορεία της ανθρωπότητας προς ένα άλλο μέλλον αντάξιό της, ένα μέλλον σοσιαλιστικό».

*

Αυτά έλεγε το ΚΚΕ (από) τότε...

Μακρόνησος -Γιώργος Φαρσακίδης

Συγκλονιστική περιγραφή- αφήγηση της κόλασης της Μακρονήσου με σχέδια και κείμενα από το Μακρονησιώτη Γ.Φαρσακίδη στο βιβλίο του "ΜΑΚΡΟΝΗΣΟΣ".

Η «υποδοχή» μας, στις πύλες του Α.Ε.Τ.Ο.  Ε.Σ.Α.Ι. 
Οι χωροφύλακες αμίλητοι. Μας μετράνε, παραδίνουν τους καταλόγους κι απομακρύνονται βιαστικοί. Από σήμερα σας παραλαμβάνει ο στρατός! βρυχάται το μεγάφωνο, θα περάσετε καλά...

Ολη η φάλαγγα δέκα βήματα εμπρός. Κλίνατ' επ' αριστερά!
Στα δεξιά του δρόμου, ως τη θάλασσα, χέρσο, ξερό απλώνεται το ίσιωμα. Μπροστά μας, ξεχωρίζουνε οι επίσημοι κι ένα γύρω σειρές - σειρές αλφαμίτες, ακίνητοι, βλοσυροί. Πλάι σε ρασοφόρο, ο διοικητής Βασιλόπουλος. Ο λόγος του σύντομος, ειρωνικός: Δεν είναι Νταχάου εδώ, όπως σας είπανε... Για όσους θα γίνουνε Ελληνες.
Κοιτάει το ρολόι του: Εχετε πέντε λεπτά να σκεφθείτε.
Μετά κάποιος μιλάει, ο παπάς νομίζω, για τις «ανοιχτές αγκαλιές της πατρίδος», την «εθνικήν κολυμβήθραν», για μας, τα «παραστρατημένα παιδιά», για το «σκληρό τιμωρό χέρι».
Το μεγάφωνο, ξερό, μεταλλικό, ξερνά ανάκατα απειλές κι υποσχέσεις: Οσοι συμφωνούν, να προχωρήσουν τέσσερα βήματα εμπρός. Βγαίνουνε. Δυο, τρεις, τέσσερις. Βαριά γύρω μας η βουβαμάρα.
Ακόμα ένας. Τα λεπτά περνούν, η προθεσμία τελειώνει. Κανείς! Κανείς!
Οι αλφαμίτες να εκτελέσουν το καθήκον που τους ανέθεσε η πατρίδα. Οι άσπρες ζώνες κινήθηκαν σε παράταξη μάχης. Οπλα τους, κασμαδόξυλα, μπαμπού, σιδηρογωνιές. Οι πρώτοι χτυπημένοι, το πρώτο αίμα.
Η μάζα πισωγυρίζει κατά τη θάλασσα. Σιγά στην αρχή, σφιχτοδεμένη. Μετά σπάει, ξεχύνεται αγριεμένο κοπάδι. Ποδοβολητό, ουρλιαχτά, βλαστήμιες μπερδεύουν με θούρια κι οδηγίες. Πασχίζουν να ξεμοναχιάσουν, να διαλυθούνε το μπουλούκι. Σαν το κατορθώσουν, σκορπά ο κόσμος και ξανασμίγει σ' άλλες ομάδες μικρότερες. Και ξανά και ξανά.
Ασυναίσθητα τότε, κολλάς, γαντζώνεσαι σ' άλλους, να χωθείς μέσα, να γίνεις ένα μαζί τους. Οι ριπές αγριεύουν πιότερο ακόμα. Καμπόσοι πέφτουν στους βράχους, στη θάλασσα. Εκεί μες στα βράχια τους ψαρεύουν και τους τελειώνουνε. Ολο πιο αριές, πιο λιγοστές οι ομάδες.Τρέχεις, πηδάς, σαν τ' αγρίμι, πέρα-δώθε. Πάν' απ' τα βράχια, τα πεσμένα κορμιά. Για πόσο; Πιάστηκε η ανάσα, τα πόδια κόπηκαν. Κι άξαφνα, συνειδητοποιείς τρομερή την αλήθεια: Εμεινες μόνος! Από τώρα και μπρος νιώθεις την ευθύνη να σε βαραίνει προσωπικά. Θα την αντιμετωπίσεις σαν άτομο, φάτσα με φάτσα.

Το χτύπημα από τα πλάγια, απρόσμενο, δυνατό, και κάτι στο πρόσωπο σαν ανάσα καυτή.

Σκόνταψα, πέφτω... Νιώθω τα δάχτυλά μου γατζωμένα σ'ένα κορμί ζεστό, ακίνητο.

Τα βήματά τους.... Μ' αναποδογυρίζουνε βλαστημώντας, μ' ανασηκώνουν τραβώντας απ' τα μαλλιά.

Για λίγο τα μάτια μισανοίγουνε μόνα τους, όσο να προλάβεις να δεις τις ιδρωμένες, αγριεμένες τους φάτσες. 

Η αρχή του τέλους. Τα χτυπήματα βαριά, στο κορμί, στο κεφάλι. Δεν πονάνε, ζαλίζουν. Ένα, δύο, τρία. Ένα κόκκινο σύννεφο.

Ωστόσο ακούω ακόμα, νιώθω, σκέφτομαι: Καλύτερα έτσι, ναι, στο κεφάλι, να τελειώνουμε.

Μετα ένας πόνος αβάσταγος τρυπάει τον ώμο. Πονάω, πονάω πολύ...

Ζω!. Πόση ώρα νά' χω πεσμένος; Ο ήλιος κατάφατσα τσουρουφλάει. Στο πρόσωπό μου πηγμένο το αίμα, με δυσκολεύει να δω. Με κόπο μισανοίγω τα μάτια. 

Πλάι μου κι άλλοι ακίνητοι, αραδιασμένοι στο μήκος του δρόμου.  Λίγο πιο μπρος δυο ποδάρια ξυπόλητα τινάζονται σε σπασμό. Ξεχωρίζω το σκουροκόκκινο με ρίγες μπουφάν. Και βέβαια είναι... το Μανιατάκι της γειτονικής μας σκηνής. Θα πρέπει να ξεψυχά. 

Έρχονται. 

Δοκιμάζουν μ'αναμμένο τσιγάρο, στραμπουλάνε τα χέρια, μερικές στα πόδια, στα πλευρά. 

Να διαπιστώσουν αν ζω. Μετά κάπου με σέρνουν απ' τα ποδάρια. 

Συνέρχομαι στο καμιόνι. Φίσκα από κορμιά στοιβαγμένα ανάκατα.

Μες στον ιδρώτα, τη σκόνη, το αίμα. Μπρούμυτα κι ανάσκελα, σπαρταράνε ή μένουν ακίνητα ή βογκάν ή σωπαίνουν. Και συ, ένα μαζί τους, στην "Εθνικήν Κολυμβήθραν!"


Υ.Γ. Με το Γ.Φαρσακίδη θα έχω την τιμή να κάθομαι στο ίδιο τραπέζι, συμμετέχοντας στην παρουσίαση του καταπληκτικού βιβλίου του Ηρ. Κακαβάνη "Ο άγνωστος Βάρναλης" στη Θεσσαλονίκη στις 21 Απριλίου.

ΚΚΕ: Ανάγκη να ξεσηκωθούν οι λαοί

«Το ΚΚΕ καταδικάζει τη συμφωνία του Ευρωγκρούπ για την Κύπρο και εκφράζει την αλληλεγγύη του στον Κυπριακό λαό για να αντιμετωπίσει τα αντιλαϊκά μέτρα που δρομολογούνται σε βάρος του.

Η εφαρμογή της συμφωνίας συνιστά κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης με δραματικές συνέπειες στη μείωση των μισθών, κατεδάφιση των ασφαλιστικών ταμείων - πρόνοιας, επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων, εκτίναξη της ανεργίας. Το αρχικό «όχι» της κυπριακής βουλής αφορούσε στη διατήρηση της Κύπρου ως φορολογικού παραδείσου για τα μονοπώλια και την υπεράσπιση των συμφερόντων της αστικής τάξης και δεν αφορούσε τα συμφέροντα των εργαζομένων. Οι τελευταίες εξελίξεις αναδεικνύουν την ανάγκη οι λαοί να ξεσηκωθούν ενάντια στον «ευρωμονόδρομο» και τα αντιλαϊκά μέτρα.

Η κρίση στην Κύπρο είναι ενδογενής, προϊόν του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης της Κύπρου και της ενσωμάτωσής της στην ΕΕ σε συνθήκες γενικότερης εκδήλωσης της κρίσης υπερσυσσώρευσης κεφαλαίων. Δεν υπάρχει εισαγόμενη ή εξαγόμενη κρίση. Άλλωστε τα πρώτα εμφανή συμπτώματα κρίσης ξεκίνησαν στα τέλη του 2011, που για πρώτη φορά τότε τέθηκε το θέμα της προσφυγής στους μηχανισμούς της ΕΕ - ευρωζώνης.

Η κρίση θα ξεσπούσε και αν η Κύπρος δεν συγκαταλεγόταν στους φορολογικούς παραδείσους, παρότι το «φουσκωμένο» χρηματοπιστωτικό σύστημα, που δεν αποτελεί κυπριακή εθνική ιδιομορφία, περιπλέκει και οξύνει την κατάσταση. Η απαξίωση των συσσωρευμένων κεφαλαίων των κυπριακών τραπεζών είναι εφαλτήριο για την προώθηση πολλαπλών στόχων και έχει ως αποτέλεσμα τη μετατροπή της Κύπρου σε αδύναμο κρίκο στο εσωτερικό της Ευρωζώνης.

Βεβαίως η διαχείριση και εξέλιξη της κρίσης επηρεάζεται και από τις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις για το πώς θα μοιραστούν οι ζημιές από αυτή, καθώς και για το ποιοι θα ωφεληθούν από τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων στην περιοχή. Η προσφυγή για βοήθεια πότε στο ένα και πότε στο άλλο ιμπεριαλιστικό κέντρο, όχι μόνο δε λύνει το πρόβλημα, αλλά το περιπλέκει περισσότερο, όπως αποδείχτηκε με τις αυταπάτες για την αξιοποίηση της καπιταλιστικής Ρωσίας, απ’ την αστική κυβέρνηση της Κύπρου. Το εντάσσει βαθιά στη δίνη των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων και ανταγωνισμών. Μόνο σε συνθήκες εργατικής εξουσίας υπάρχουν δυνατότητες αξιοποίησης των αντιθέσεων και είναι ρεαλιστική η επιδίωξη ανάπτυξης αμοιβαία επωφελών οικονομικών σχέσεων με άλλες περιφερειακές χώρες. Αυτή η εξουσία θα επιδιώξει συνεργασία με κράτη και λαούς που αντικειμενικά έχουν άμεσο συμφέρον να αντισταθούν σε οικονομικά, πολιτικά και στρατιωτικά κέντρα του ιμπεριαλισμού. Θα επιδιώξει να αξιοποιήσει κάθε πρόσφορο ρήγμα που θα υπάρξει στο ιμπεριαλιστικό «μέτωπο» εξαιτίας των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων για τη διαφύλαξη των συμφερόντων του λαού.

Οι νόμοι της καπιταλιστικής οικονομίας δεν μπορούν να αξιοποιηθούν υπέρ των εργαζομένων είτε με «δεξιά» είτε με «αριστερή» κυβερνητική διαχείριση και διαπραγμάτευση. Δεν μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή διαπραγμάτευση, όπως ισχυρίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ, μέσα στη λυκοσυμμαχία της ΕΕ, γεγονός που αποδείχθηκε και με το ότι η κυπριακή βουλή ήδη έχει ψηφίσει 25 μνημονιακούς νόμους, παρά τις όποιες άλλες προθέσεις της προηγούμενης κυβέρνησης. Τα περί δυναμικής διαπραγμάτευσης είναι συνειδητή κοροϊδία του λαού.

Δεν αποτελεί επίσης λύση υπέρ του λαού η θέση εντός ή εκτός ευρωζώνης, είτε η θέση εντός ευρωζώνης αλλά εκτός τρόικα.

Επιβεβαιώνεται επίσης ότι το Κυπριακό ζήτημα, ως ζήτημα εισβολής και κατοχής, δεν ήταν δυνατό να επιλυθεί δίκαια μέσα στην ΕΕ. Τα περί διεθνούς δικαίου, καθώς και τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, οι ιμπεριαλιστές έχουν πετάξει στον κάλαθο των αχρήστων. Το Κυπριακό ζήτημα σήμερα οδηγείται σε ένα νέο «σχέδιο Ανάν», ίσως και σε ακόμα χειρότερη εκδοχή του. Συνολικά η κατάσταση στην Ανατολική Μεσόγειο γίνεται πιο σύνθετη, ιδιαίτερα μετά από την προσέγγιση Τουρκίας - Ισραήλ και τις επιδιώξεις που εκδηλώθηκαν στην Αίγυπτο για την αναθεώρηση της ΑΟΖ με την Κύπρο, στο φόντο των τουρκικών διεκδικήσεων.

Αποπροσανατολίζουν σκόπιμα το λαό οι εκπρόσωποι της τρικομματικής κυβέρνησης που καλούν την ΕΕ να εκφράσει την αλληλεγγύη της σε μια χώρα - μέλος της. Η λεγόμενη αλληλεγγύη στην ΕΕ αποτελεί υποκρισία, γιατί οι σχέσεις ανάμεσα σε καπιταλιστικά κράτη είναι σχέσεις ανισοτιμίας και επιβολής του ισχυρότερου. Οι θεωρίες του ΣΥΡΙΖΑ και κυρίως των Ανεξάρτητων Ελλήνων και της Χρυσής Αυγής, που αποδίδουν σε ανθελληνική εχθρότητα τη στάση της Ευρωπαϊκή Ένωσης, ή σε εχθρότητα κατά των χωρών του Νότου, καλύπτουν τις ευθύνες της ΕΕ και των αστικών κυβερνήσεων.

«Ξεχνάνε» ότι η επίθεση στο τραπεζικό σύστημα της Κύπρου έγινε αφού πρώτα αποφασίστηκε και θεσμοθετήθηκε ο έλεγχος του τραπεζικού συστήματος κάθε χώρας από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και η εξέλιξη αυτή είχε χειροκροτηθεί από όλα τα κόμματα του ευρωμονόδρομου.

Σήμερα η πολιτική ηγεσία της Κύπρου επιχειρεί να καλλιεργήσει νέες αυταπάτες για την μετατροπή της νήσου σε ενεργειακό κέντρο, ενώ ο εργαζόμενος λαός θα βρεθεί στο κέντρο ταξικής επίθεσης από τους μονοπωλιακούς ομίλους. Όλα αυτά τα χρόνια, επιβεβαιώθηκε η θέση του ΚΚΕ ότι η ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ δεν έλυσε αλλά αντίθετα περιέπλεξε το εθνικό ζήτημα της Κύπρου, και θα επιδεινωθεί ακόμα περισσότερο με την ενσωμάτωση της Κύπρου στον ΝΑΤΟϊκό Συνεταιρισμό.

Ο μόνος δρόμος και για τον κυπριακό λαό είναι η πάλη του για την αποδέσμευση από την ΕΕ και την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, με τη δική του εξουσία. Αυτός είναι και ο δρόμος για τη διεκδίκηση ουσιαστικής και δίκαιης λύσης του Κυπριακού. Σ’ αυτό το δρόμο πρέπει να συσπειρωθούν οι λαοί και των 27 κρατών - μελών της ΕΕ, για να περάσει ο πλούτος που παράγεται στα χέρια των λαών».

ΟΧΙ τέτοιο όχι… [26-03-2013]

ελληνοφρένεια

Επειδή ήδη οι ένοχοι προσκυνημένοι Νενέκοι, βγαίνουν σε παράθυρα και πάνελ προσπαθώντας να αποδομήσουν το ΟΧΙ, οφείλουμε εξαρχής να πούμε ότι το ΟΧΙ της Κύπρου, όχι μόνο δεν αποτελεί ήττα, αλλά είναι ένα άριστο μάθημα, για τους λαούς όλης της Ευρώπης, κυρίως όμως του Νότου.

Ήταν ένα άριστο μάθημα για όσους νομίζουν ότι οι λύκοι της Ευρώπης καταλαβαίνουν από διάλογο και από επιχειρήματα. Ήταν ένα άριστο δίδαγμα για όλους εκείνους που πιστεύουν ότι με την διαπραγμάτευση και την επαναδιαπραγμάτευση, μπορεί να πειστεί η Μαφία του Βερολίνου και των Βρυξελλών. Ήταν ένα ατράνταχτο επιχείρημα, ότι δεν τολμάς να επισκεφτείς την έδρα των λύκων για συζήτηση, κυρίως όσο επιμένεις να παραμένεις αρνί…

Το ΟΧΙ της Κύπρου, βάλσαμο στις πληγωμένες υπερηφάνειες όλων των Ελλήνων, αναστάτωσε την Ευρώπη και μέρος του πλανήτη, για περισσότερο από μια εβδομάδα, αν και δεν ήταν ένα καθαρό ΟΧΙ, του Κυπριακού λαού, με αποφασιστικότητα, βάθος και περιεχόμενο ρήξης. Δεν ήταν ένα καθολικό όχι ανθρώπων έτοιμων για όλα. Δεν ήταν ένα όχι πολέμου, αλλά συμβιβασμού και συνθηκολόγησης . Ήταν ένα όχι, αποφυγής των χειρότερων, ένα καθαρά αμυντικό όχι. Παρόλα αυτά ταρακούνησε αυτούς που μέχρι σήμερα δεν είχαν συνηθίσει σε τέτοια όχι. Και αυτό είναι ευχάριστο και καλοδεχούμενο.

Το καθαρό δίδαγμα που βγαίνει από αυτό το crash test, είναι ότι ένα ΟΧΙ, πρέπει να είναι ρωμαλέο, δυνατό, μαζικό. ΟΧΙ αμφισβήτησης των πάντων, όχι του μέρους. ΟΧΙ ρήξης με το σύνολο και όχι με δευτερεύουσες πτυχές. Ημίμετρα, ψευδαισθήσεις, αυταπάτες εδώ δεν χωρούν.

Στον κηρυγμένο πόλεμο δεν πας να πολεμήσεις, με σφεντόνες. Πας με όπλα και πυρομαχικά. Και τα όπλα και τα πυρομαχικά, σήμερα είναι η απόφαση ενός λαού. Αυτήν παίρνεις μαζί σου και πας στις Βρυξέλλες. Την ορμή του λαού μαζί με την καλή του προετοιμασία και εκπαίδευση για τα πολύ δύσκολα. Έτσι πας στις ξένες πρωτεύουσες, όχι για να διαπραγματευτείς, αυτό πια είναι αστείο, αλλά για να ανακοινώσεις τις προθέσεις σου και τις αποφάσεις σου.

Αν δεν υπάρχει η δύναμη, η θέληση και η επίγνωση ενός λαού, η καθαρή του διάθεση και ετοιμότητα για ΟΛΑ, δεν πας πουθενά. Κάθεσαι και περιμένεις να πεθάνεις αργά και βασανιστικά. Αλλιώς ετοιμάζεσαι για να πεις το ΟΧΙ, ετοιμάζοντας και τον λαό για τα δύσκολα που έρχονται.

Από το παράδειγμα της Κύπρου, νομίζω επλήγησαν κυρίως οι αυταπάτες του ΣΥΡΙΖΑ,για διαπραγμάτευση και διάλογο, η επιμονή του για λύση εντός Ευρώ, η πίστη του ότι λύση για το θύμα μπορεί να υπάρξει, μόνο μέσα από την καλή διάθεση του δολοφόνου.

Από το παράδειγμα της Κύπρου, απεδείχθη ότι εντός Ευρώ, μόνο περιπέτειες έχει να περιμένει ο ελληνικός λαός, αυξανόμενες και εντονότερες. Λύση σε αυτήν την Ευρώπη, δεν πρόκειται να έρθει, πόσο μάλλον σε αυτό το σύστημα.

Από το παράδειγμα της Κύπρου, απεδείχθη ότι το τέλος του μονόδρομου που μας υπαγορεύουν και επιβάλλουν, είναι ο θάνατος, της κοινωνίας, της οικονομίας, της χώρας, του λαού.

Από το παράδειγμα της Κύπρου φάνηκε ότι τέτοια ΟΧΙ φέρνουν χειρότερα αποτελέσματα. Φάνηκε ότι ΜΟΝΟ ένα βροντερό συνολικό και αδιαπραγμάτευτο ΟΧΙ μπορεί να εγγυηθεί θετικές εξελίξεις. Πριν όμως το μεγάλο λαϊκό ΟΧΙ, ας ξεκινήσουμε από τα ατομικά, μικρά, προσωπικά ΟΧΙ.

Όχι στα ατομικά παραμυθιάσματα.

Όχι στις ψευδαισθήσεις.

Όχι στον φόβο.

Όχι στην κοροϊδία.

Όχι στην άγνοια.

Όχι στην ενσωμάτωση.

Όχι στο προσωρινό βόλεμα.

Όχι στην ταπείνωση.

Όχι στην ευκολία.

Όχι στην ανάθεση.

Όχι στις αναβολές.



ΥΓ. Η όποια δυσάρεστη εξέλιξη στον Κυπριακό λαό και η σύνδεσή της με το ΟΧΙ του, δεν θα μας κάνει να ξεχάσουμε, την καταστροφή, την φτώχεια και την εξαθλίωση που έχουν δημιουργήσει στην χώρα μας οι ξεπουλημένοι οπαδοί του ΝΑΙ. Και μόνο που χρησιμοποιούν τις επιπτώσεις του ΟΧΙ εκεί, για να αποδείξουν την ορθότητα των εδώ, επιλογών τους, τους κάνει δυο φορές ένοχους, καταδικαστέους και σιχαμένους.

Θύμιος Κ.

"Στήριξη των επενδύσεων" από τη Γαλλία του Ολάντ-Κλείνει η ΑΓΕΤ-Lafargue στη Χαλκίδα

Άλλοι 250 εργαζόμενοι στο δρόμο από το κλείσιμο του εργοστασίου της ΑΓΕΤ-Lafargue στη Χαλκίδα.
Η στήριξη των επενδύσεων(από Γαλλία) που υποσχέθηκε εδ'ω ο πρόεδρος Ολάντ και ο αέρας του, τώρα γίνεται πράξη.
Η γαλλική εταιρεία κάνει αναδιάρθρωση με στόχο τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητάς της και 'εκμεταλλευόμενη τα συγκριτικά πλεονεκτήματα των άλλων μονάδων της" πετάει στο δρόμο 250 εργάτες και κλείνει ένα εργοστάσιο.
Ετσι θα ερθει η "ανάπτυξη" που μας λένε;
Δια της καταστροφής παραγωγικών δυνάμεων;
Ονομάζουμε δηλαδή τη συρρίκνωση ανάπτυξη και πάμε παρακάτω.

Άλλος για το τρελάδικο...

Υ.Γ.Η ΑΓΕΤ ΗΡΑΚΛΗΣ ξεπουλήθηκε στη Γαλλική εταιρεία το 1991 όταν ήταν διευθύνων σύμβουλος ο τωρινός πρόεδρος του ΤΑΙΠΕΔ  (Ταμείο ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας) Στ.Σταυρίδης που όπως μας παραπονέθηκαν με σχόλιο στο giorgossarris αγαπάει τους εργαζόμενούς του και τον αδικούμε. Να που κατέληξαν οι εργαζόμενοι που αγαπούσε ο πρόεδρος.
Αλλά έτσι είναι ο καπιταλισμός, αυτός φταίει;

"Σαν να λες με πονάει το πόδι..."- Κοάν της ημέρας

Από το Lenin reloaded.

(Aπό τα ξεχωριστά Κοάν της ημέρας)

Το Κοάν της ημέρας

Είναι σαν να λες με πονάει το πόδι, πας στο γιατρό, σου κόβει το πόδι και λέμε ότι είναι καλό που δεν έχεις την αβεβαιότητα του πόνου στο πόδι σου πλέον. Αλλά φεύγεις χωρίς πόδι.
Χριστόφορος Πισσαρίδης, Νομπελίστας στα οικονομικά

Είναι σαν αν λες με πονάει το πόδι, πας στο γιατρό, σου κόβει όλα τα υπόλοιπα και αφήνει το πόδι. Που πονάει.

Είναι σαν να λες με πονάει το πόδι και εκεί που το λες να πέφτει πάνω σου ένα πιάνο απ' τον τρίτο.

Είναι σαν να λες με πονάει το πόδι, πας στο γιατρό, σου κόβει τη γλώσσα, και δεν το λες πλέον.

Είναι σαν να λες με πονάει το πόδι, πού να τρέχω τώρα στην τράπεζα, και μέχρι να φτάσεις κούτσα-κούτσα ως εκεί να είσαι μπατίρης και άνεργος.

Είναι σαν να λες με πονάει το πόδι, και δεν μου φτάνει που με πονάει, αλλά πρέπει να διαβάζω και δηλώσεις που κάνουν οι Νομπελίστες Οικονομικών.

Κάτσε, ποιο είναι πάλι το πόδι;

Με τα μάτια του Σόιμπλε...

902.gr




Μας έλυσε αλήθεια μια μεγάλη απορία. Ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, Β. Σόιμπλε, με τα όσα είπε στα «ΝΕΑ» για τη συνάντησή του προ ολίγου καιρού στο Βερολίνο με τον Αλ. Τσίπρα. Μέχρι σήμερα γνωρίζαμε την εκδοχή του ΣΥΡΙΖΑ για τη συνάντηση αυτή και το περιεχόμενό της. Ότι και καλά ο Σόιμπλε είδε και κάτι άλλο πέραν απ' τους «οσφυοκάμπτες» πολιτικούς, τους «παραδομένους στη στρατηγική Μέρκελ», ότι τ' άκουσε απ' τον Αλ. Τσίπρα, ότι για πρώτη φορά Έλληνας πολιτικός του τα είπε έξω απ' τα δόντια κι άλλα τέτοια ...εμψυχωτικά για το φρόνημα των «καταπιεσμένων» απ' τη σιδηρά κυρία της Γερμανίας, σύμφωνα πάντα με την αφήγηση του ΣΥΡΙΖΑ.

Η εκδοχή του Β. Σόιμπλε είναι κομματάκι διαφορετική. Λέει λοιπόν: «Ο κ. Τσίπρας ήθελε να με συναντήσει. Από την πλευρά μου, δεν είχα κανένα λόγο να μην το κάνω. Ήταν μια καλή συζήτηση. Ενθάρρυνα τον κ. Τσίπρα να υποστηρίξει τη γραμμή μεταρρυθμίσεων της κυβέρνησης Σαμαρά και διατύπωσα την πεποίθησή μου ότι αυτός ο δρόμος είναι ο μόνος που διασφαλίζει την επιστροφή της Ελλάδας στην ευημερία για όλους. Δεν έμεινα με την εντύπωση ότι βλέπει την κατάσταση εντελώς διαφορετικά. Το μήνυμά του ήταν ότι βλέπει την αναγκαιότητα για μεταρρυθμίσεις σε βάθος, αλλά ότι οι μεταρρυθμίσεις αυτές θα πρέπει να υλοποιηθούν δίκαια, κάτι που κατανοώ απολύτως. Ατμοσφαιρικά βέβαια, ήταν όπως συμβαίνει όταν συναντιούνται κάποιοι για πρώτη φορά».

Το γεγονός ότι ο Αλ. Τσίπρας δεν έφαγε ...πόρτα, το γεγονός ότι άνοιξαν γι' αυτόν οι πόρτες (και) του Σόιμπλε, οφείλεται στο ότι εγκατέλειψε την όποια αντιμνημονιακή ρητορεία και έδωσε επαρκείς διαβεβαιώσεις ότι το κόμμα του κινείται εντός των τειχών της αστικής εξουσίας και της ευρωενωσιακής λυκοσυμμαχίας. Αυτό λέει ο Σόιμπλε, με προσεκτικές ομολογουμένως διατυπώσεις, αλλά αποκαλυπτικές για το ρόλο που ετοιμάζεται να παίξει ο ΣΥΡΙΖΑ από αναβαθμισμένη θέση στο αστικό πολιτικό σκηνικό. Όταν ο Σόιμπλε «κατανοεί απολύτως» τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ, όταν εκτιμά ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δε βλέπει την κατάσταση «εντελώς διαφορετικά»,τότε ο λαός πρέπει να ξέρει τι τον περιμένει και με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Πανωλεθρία.

Η ...κόπρος του Χρυσαυγεία

O "ακτιβισμός" με ταραμοσαλάτα και κατούρημα στο mega,που σίγουρα κατατρομοκράτησε το σύστημα, έδειξε πολύ καθαρά ένα πράγμα:
Ποιο είναι το target group που στοχεύει το νεοναζιστικό κόμμα της Χρυσής Αυγής.

Επειδή τίποτα δε γίνεται τυχαία, πιστεύω ότι τα στοιχεία που έχουν στα χέρια τους, λένε ότι η ξεφτίλα και η χυδαιότητα στην Ελλάδα έχει μάλλον ενδιαφέροντα ποσοστά που τους γαργαλάνε μέχρι κατουρήματος.

Πάντως ακόμη και στη μυθολογία, ο Ηρακλής καθάρισε την "κόπρο του Αυγείου" σκάβοντας δύο χαντάκια στα θεμέλια των στάβλων και περνώντας μέσα τους τα νερά του Πηνειού και του Αλφειού.
Ο βουλευτής της Χρ.Αυγής έριξε ένα κατούρημα και καθάρισε.
Και σε ανώτερα. Την άλλη φορά ας σφιχτεί λίγο παραπάνω.

Ελιγμός αντιπερισπασμού από το ΠΑΜΕ!(ΦΩΤΟ)

Μετά τους χθεσινούς αποκλεισμούς από την αστυνομία των κέντρων όλων των ελληνικών πόλεων, κατά το γιορτασμό της 25ης Μαρτίου, το ΠΑΜΕ μετά από εντυπωσιακό ελιγμό, κατέλαβε το Μάτσου Πίκου!! Αν είναι δυνατον! Μέχρι εκεί έφτασε η χάρη τους...

Δεν έχουν το Θεό τους.
Δε σέβονται τίποτα!
Οχι μόνο την Ακρόπολη δε σεβονται, που στο κάτω κάτω δικιά μας είναι ό,τι θέμε την κάνουμε, αλλά και κανένα μνημείο του κόσμου.

Στην έντονη διαμαρτυρία που υποβάλαμε μάλιστα μας απάντησαν:
"Και που είσαι ακόμα"!!!

Γ. Γκιόκας στη ΝΕΤ: Οι λαοί μπορούν να ζήσουν καλύτερα αν βάλουν στο στόχαστρο τον πραγματικό αντίπαλο

902.gr

Σιγουριά...

Οι καταθέσεις λοιπόν δεν είναι πια ήσυχο λιμάνι.
Έπιασε κι εκεί φουρτούνα.
Τωρα μπορεί να πρέπει να "συνεισφέρουν" στη σωτηρία των τραπεζών, στη σταθερότητα του συστήματος. Το είπε χτες ο πρόεδρος του eurogroup, κι ας το πήρε πίσω μετά.
Οι καταθέσεις είναι κι αυτές επενδύσεις. Και μάλιστα επενδύσεις ρίσκου!
Η σταθερότητα και η σιγουριά του καπιταλισμού στα κύματα.

Ποιος μπορεί να δεχτεί τέτοια πράγματα; Ολο και λιγότεροι.

Πιστεύει κανείς ότι θα σταματήσουν εκεί; Οτι θα σταματήσουν κάπου; Οτι δε θα χτυπήσουν για να πάρουν ό,τι νόμιζες ως τώρα δικό σου; Το μισθό, τη δουλειά, τα δικαιώματα, το μέλλον, το σπίτι σου το ίδιο.

Πως "θα διασφαλιστεί η αναγκαία σταθερότητα" λοιπόν; Με κάποιο σιδερένιο χέρι ίσως;
Τι μένει όταν για όλα, για τη σφαγή, τα χαράτσια, την καταστολή, την ανεργία, τη φτώχεια, τα μαγκάλια, την αβεβαιότητα, την κατάργηση της Δημοκρατίας, για όλα δηλαδή, υπάρχει πάντα μια καλή δικαιολογία;
Μα τι άλλο; Αυτός που θα τα επιβάλει. Με την άδειά σου, ή τουλάχιστον με τη σιωπή σου.

Αυτή είναι η "αντισυστημική" Χρυσή Αυγή

alfavita.gr

Πατήστε πάνω για να δείτε τις σχετικές ειδήσεις

1) Στήριξη της εταιρίας Ελληνικός Χρυσός, του Μπόμπολα και της Eldorado Gold (αυτοί είναι καλοί ξένοι), στις Σκουριές Χαλκιδικής

2) Στήριξη μαζί με ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ της υποψηφιότητας Σταυρίδη για τον ΤΑΙΠΕΔ (τον οργανισμό που ξεπουλάει τη δημόσια περιουσία στους επίσης καλούς ξένους)

3) Καταψήφισε την συνέχιση της έρευνας για τη Λίστα Λαγκάρντ, πάλι σε ταύτιση με ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ

4) Τάχθηκε ενάντια στη φορολόγηση του μεγάλου κεφαλαίου και των εφοπλιστών

4) Εναντιώθηκε στην απεργία των εργαζόμενων στο ΜΕΤΡΟ

5) Εναντιώθηκε στην μεγάλη απεργία των Χαλυβουργών

Χέρι (κ μαχαίρι) έχουν σηκώσει μόνο απέναντι σε μια γυναίκα αριστερού κόμματος και σε ανυπεράσπιστους μετανάστες.

Κατά τα άλλα, “θα μπούνε στη Βουλή και θα κάνουν στους προδότες πολιτικούς τη μούρη κρέας”.

Ρεχάγκελ "ειδικός" πρέσβυς -"Ολοι ενωμένοι..." εναντίον...μας

Ο Ρεχάγκελ "ειδικός" πρέσβυς της Γερμανίας στην Ελλάδα.

Η αλλιώς πως χρησιμοποιείς το ποδόσφαιρο για να βάλεις αυτογκόλ στο μυαλό, πως να σκίσεις χαμογελώντας ηλίθια τα δίχτυα της ίδιας σου της ζωής.

Η αλλιώς πως να τα βρεις με τους δήμιούς σου(που δεν είναι φυσικά μόνο "οι Γερμανοί" και κανείς άλλος)

Κι έτσι κάθισαν, συζήτησαν για το χρυσό 2004, είδαν ποδόσφαιρο με τον κ.Φούχτελ, γέλασαν κι αναπόλησαν με πανηγυρισμούς και γαλανόλευκες. "Ολοι ενωμένοι..." το είπε κι ο Ρεχάγκελ.
Τον είδαμε στη ΝΕΤ το πρωί.

"Ολοι ενωμένοι..." κι απέναντι τι; Ποιος; Η μοίρα η κακιά μάλλον..., η κακοκαιριά, κάτι τέλος πάντων, αλλά αυτό που έχει σημασία είναι αυτό, "Όλοι ενωμένοι..." εναντίον μας.

¨Τότε και στο ποδόσφαιρο, που ήταν λίγο χύμα, φάνηκε πως η Εθνική ήθελε το Γερμανό της" είπε ο παρουσιαστής Φάνης Παπαθανασίου...Ωραίο.

Αποκλείεται να μη φταίμε εμείς, σκέφτεσαι στριμωγμένος. Αυτό είναι το πιο λογικό. Το λένε όλοι. Για επαναστάσεις είμαστε τώρα;

"Η κ. Μέρκελ είναι μια έξυπνη γυναίκα με πολύ μεγάλη καρδιά". Το είπε κι ο Ρεχάγκελ.

Το σχέδιο "σωτηρίας" της Κύπρου

 902.gr

Κύπρος - Eurogroup: Υπογράφηκε η συμφωνία σε βάρος του κυπριακού λαού

Τα ξημερώματα της Δευτέρας υπήρξε συμφωνία μεταξύ του Γιούρογκρουπ και της αντιπροσωπείας της κυπριακής κυβέρνησης με επικεφαλής τον Νίκο Αναστασιάδη.

Τι προβλέπει η συμφωνία

Ακόμη δεν έχει γίνει γνωστό το ύψος του κουρέματος καθώς και όλες οι λεπτομέρειες της συμφωνίας, ωστόσο ορισμένα πρώτα στοιχεία είναι τα εξής:

- Η Κύπρος θα κλείσει τη μία από τις δύο μεγαλύτερες τράπεζες της χώρας (τη Λαϊκή) και θα αρχίσει μια διαδικασία αναδιάρθρωσης της άλλης (της Τράπεζας Κύπρου) στο πλαίσιο της συμφωνίας διεθνούς δανεισμού της.

- Οι καταθέσεις έως και 100.000 ευρώ δεν θα μπούνε στη διαδικασία του κουρέματος. Οι καταθέσεις άνω των 100.000 θα χρησιμοποιηθούν για την ανακεφαλαιοποίηση της Τράπεζας Κύπρου η οποία θα τεθεί σε διαδικασία αναδιάρθρωσης.

- Οι μέτοχοι, όσοι διακρατούν αξιόγραφα της τράπεζας και όσοι έχουν καταθέσεις πάνω από 100.000 ευρώ στη Λαϊκή Τράπεζα, η οποία θα εκκαθαριστεί, θα καλύψουν το κόστος της διαδικασίας, όπως αποφάσισαν οι υπουργοί Οικονομικών της 17μελούς Eυρωζώνης και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.

- Οι αποταμιευτές με πάνω από 100.000 ευρώ στην Τράπεζα Κύπρου θα δουν τα χρήματά τους πέραν του ποσού αυτού να δεσμεύονται, έως ότου γίνει σαφές ποιο ποσό θα απαιτηθεί για την ανακεφαλαιοποίηση της τράπεζας προκειμένου να μπορέσει να φθάσει σε ένα ποσοστό ιδίων κεφαλαίων 9% επί του συνόλου. Σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές της Κύπρου, η συμφωνία προβλέπει κούρεμα 30% στις καταθέσεις άνω των 100.000 ευρώ στην Τράπεζα Κύπρου.

- Η Λαϊκή Τράπεζα θα διασπαστεί σε μια «καλή» και σε μια «κακή» τράπεζα, με την «καλή» να συσσωματώνεται στην Τράπεζα Κύπρου. Μαζί της θα πάρει τα 9 δισεκατομμύρια ευρώ της ρευστότητας που της είχε χορηγήσει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

- Το ποσό του διεθνούς δανεισμού της Κύπρου θα ανέλθει σε 10 δισεκατομμύρια ευρώ. Η εκκαθάριση της Λαϊκής θα αρχίσει αμέσως, με απόφαση της Κεντρικής Τράπεζας της Κύπρου βάσει του πλαισίου για τις διαδικασίες αυτού του είδους που εγκρίθηκε πρόσφατα.

- Το ΔΣ της ΕΚΤ θα παρέχει στην Τράπεζα Κύπρου ορισμένη ρευστότητα.

- Το ποσό του δανείου που χορηγούν οι πιστωτές δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την ανακεφαλαιοποίηση της Λαϊκής Τράπεζας ή της Τράπεζας Κύπρου.

Εκβιασμοί για να περάσει χωρίς αντιστάσεις η αντιλαϊκή συμφωνία και λαϊκές αντιδράσεις

Σε κάθε περίπτωση, όπως έγινε σε όλες τις χώρες της Ευρωζώνης, η ανακεφαλαιοποίηση θα σημάνει θυσίες του λαού για να σωθούν οι τράπεζες. Το τραπεζικό σύστημα ζητάει ζεστό χρήμα και αυτό δεν μπορεί να προέλθουν παρά από την τσέπη του λαού. Δεν είναι τυχαίο ότι όλες οι παραλλαγές σχεδίων που συζητήθηκαν αυτές τις μέρες περιλαμβάνουν παραλλαγές αντιλαϊκών μέτρων, ιδιωτικοποιήσεις, συντριβή δικαιωμάτων, ακόμα μεγαλύτερη παραχώρηση του ενεργειακού πλούτου της χώρας στα καπιταλιστικά μονοπώλια.

Στο πλαίσιο αυτό όλες τις προηγούμενες μέρες είχαν προηγηθεί συνεχείς εκβιασμοί, παζάρια και ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί στο φόντο της διαχείρισης της κρίσης στην Κύπρο. Το απόγευμα της Κυριακής εντείνονταν οι εκβιασμοί ώστε να αποδεχθεί ο κυπριακός λαός οποιαδήποτε αντιλαϊκή απόφαση.


Την ίδια ώρα εκατοντάδες διαδηλωτές συμμετείχαν σε συγκέντρωση έξω από τα γραφεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη Λευκωσία ύστερα από κάλεσμα του ΑΚΕΛ και της ΕΔΟΝ.

Από την Κυριακή το πρωί στις Βρυξέλλες βρισκόταν ο πρόεδρος της Κύπρου Νίκος Αναστασιάδης μαζί με στελέχη της κυπριακής κυβέρνησης, όπου είχε συνάντηση με τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Χέρμαν Βαν Ρομπάι και τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μπαρόζο ενώ αργότερα συνάντησε τη διευθύντρια του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ, τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Μάριο Ντράγκι και άλλα στελέχη της ΕΕ.

Η ανακοίνωση του Γιούρογκρουπ

Ιδιαίτερα ενδεικτική για τον χαρακτήρα των αντιλαϊκών μέτρων που έπονται μετά την συμφωνία στο Γιούρογκρουπ είναι η ανακοίνωση του ίδιου του Γιούρογρκουπ το οποίο «καλωσορίζει τα μέτρα για αναδιάρθρωση του χρηματοπιστωτικού τομέα», λέγοντας ότι θα σχηματίσουν τη βάση για αποκατάσταση της βιωσιμότητάς του. Την ώρα που ανοίγει ο δρόμος για σφαγή των δικαιωμάτων του κυπριακού λαού και μετά τους σφοδρούς εκβιασμούς και εκ μέρους της ΕΕ προκλητικά δηλώνει ότι «στηρίζει πλήρως τον κυπριακό λαό σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες». Και επίσης «το Γιούρογκρουπ καλεί τις κυπριακές αρχές και την Κομισιόν, σε συνεργασία με την ΕΚΤ και το ΔΝΤ, να ολοκληρώσουν το μνημόνιο μέχρι τις αρχές Απριλίου».

Δηλώσεις Αναστασιάδη-Σαρρή

«Είμαι ικανοποιημένος διότι θα έχουμε ένα πρόγραμμα και αυτό είναι προς το συμφέρον του λαού της Κύπρου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως σύνολο», είπε ο Κύπριος πρόεδρος κ. Αναστασιάδης.

«Δεν κερδίσαμε μόνο μια μάχη, αλλά έχουμε αποφύγει τον κίνδυνο μιας καταστροφικής εξόδου από την ευρωζώνη», τόνισε ο υπουργός Οικονομικών Μ. Σαρρής.

ΚΚΕ για την 25η Μαρτίου: Να πιστέψει και σήμερα ο λαός στο δίκιο και τη δύναμή του

Σε ανακοίνωσή του για την 25η Μάρτη το Γραφείο Τύπου του ΚΕ του ΚΚΕ τονίζει:

«Το μήνυμα της Επανάστασης του 1821 είναι ότι η ιστορία γράφεται με ανυπακοή και απειθαρχία στο δίκαιο και τη νομιμότητα των παλιών τάξεων, που δεν φεύγουν μόνες τους από το προσκήνιο της Ιστορίας, αλλά πρέπει να τις διώξει η λαϊκή επαναστατική πάλη. Στην ιστορία των ανθρωπίνων κοινωνιών οι επαναστάσεις είναι πάντα το όχημα για να προχωρά η κοινωνία μπροστά.

Το 1821 η αστική τάξη, φορέας των νέων καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής, ηγήθηκε του αγώνα για την απελευθέρωση από τον οθωμανικό φεουδαρχικό ζυγό και τη διαμόρφωση του δικού της έθνους-κράτους, τράβηξε σε αυτήν την πάλη τη φτωχολογιά, τα λαϊκά στρώματα και συγκρούστηκε βίαια με τους υπερασπιστές του παλιού καθεστώτος.

Ούτε το 1821 υπήρχε "εθνική ομοψυχία". Υπήρχαν και Έλληνες που εχθρεύονταν την Επανάσταση, υπερασπίζονταν το παλιό κοινωνικό καθεστώς, το οθωμανικό σύστημα και την εξουσία του Σουλτάνου γιατί αντλούσαν προνόμια από αυτό. Όλοι αυτοί καλλιεργούσαν τη μοιρολατρία, τρομοκρατούσαν το λαό, με εκβιασμούς, ότι ο ξεσηκωμός του θα είναι μάταιος και θα τον οδηγήσει στην καταστροφή. Απαιτούσαν πίστη και υποταγή στην "Ιερή Συμμαχία" των δυναστών.

Μπροστά σε τέτοιους εκβιασμούς έχει βρεθεί πολλές φορές ο λαός μας. Βρέθηκε και την περίοδο της ναζιστικής κατοχής, όταν οι συνεργάτες των ναζί, πολιτικοί πρόγονοι της σημερινής Χρυσής Αυγής, καθώς και αστοί πολιτικοί, όπως ο Ν. Πλαστήρας, τον καλούσαν σε υποταγή και συνεργασία με τους κατακτητές, είτε όλοι μαζί οργάνωναν ή ευλογούσαν τα Τάγματα Ασφαλείας (Θ. Πάγκαλος, Στ. Γονατάς, Θεμ. Σοφούλης κ.ά.).

Σήμερα, η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα βρίσκονται πάλι μπροστά σε ανάλογους εκβιασμούς από τα κόμματα που υπερασπίζονται το παλιό και ξεπερασμένο καπιταλιστικό σύστημα. Του λένε ότι πρέπει να δεχθεί τις θυσίες για να ξεπεραστεί η κρίση, του ζητάνε να στηρίξει τον "εθνικό στόχο" της ανάπτυξης, δηλαδή τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων που βγαίνουν πάνω στα δικά του βάσανα, του ζητάνε να στηρίξει το δήθεν μονόδρομο της σύγχρονης "Ιερής Συμμαχίας", της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.

Σήμερα που η αστική τάξη έχει γίνει αντιδραστική, εμπόδιο στην κοινωνική εξέλιξη, φορέας του καινούριου είναι η εργατική τάξη. Η εργατική τάξη έχει τη δύναμη να βάλει τέλος στη σημερινή καπιταλιστική βαρβαρότητα, κατακτώντας την εργατική - λαϊκή εξουσία, να ανοίξει το δρόμο στην κοινωνική εξέλιξη, που είναι ο σοσιαλισμός – κομμουνισμός. Μπορεί να ηγηθεί της λαϊκής αντεπίθεσης και να συμβάλει στη διαμόρφωση της λαϊκής συμμαχίας με τους αυτοαπασχολούμενους και τους φτωχούς αγρότες για την ανατροπή της σημερινής εξουσίας των μονοπωλίων.

Ο λαός πρέπει να πιστέψει και σήμερα στο δίκιο και τη δύναμη της πάλης του. Να απορρίψει τους εκβιασμούς των κομμάτων του συστήματος και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Με την οργάνωση και τη συμμαχία του να επιβάλει τα δικά του συμφέροντα και τη δική του εξουσία, να αποδεσμεύσει τη χώρα από την ΕΕ και τους άλλους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και να μετατρέψει σε δική του περιουσία τα μονοπώλια, για να ζήσει καλύτερα ο ίδιος και τα παιδιά του».

1000000 στους δρόμους του Παρισιού εναντίον του γάμου ομοφυλόφυλων!!- Εντελώς αλλού...

Εντελώς αλλού στη Γαλλία.
1000000 μαζεύτηκαν στους δρόμους του Παρισιού, από όλη τη Γαλλία πάντως, εναντίον του γάμου ομοφυλόφιλων!!
Μάλλον οι διαδηλώσεις κατά της λιτότητας δεν είχαν τόσο ..."λαό"
Η μιντιακή εποχή φαίνεται πως έχει κάνει ΄μεγάλη ζημιά, που δεν ξέρω πως μπορεί να διορθωθεί.

Μάλιστα οι διαδηλωτές ήταν και πολύ δυναμικοί και συγκρούστηκαν με την αστυνομία!

Ε ρε κρίση που τους χρειάζεται...

Ιμπεριαλισμός: Μια χούφτα κράτη;

(από τη συζήτηση-σχολιασμό στο Lenin Reloaded)
Aντώνης(Lenin Reloaded)
Ερώτηση: Σύμφωνα με τη φόρμουλα "μια χούφτα κράτη", από την ΕΕ των 27, "ιμπεριαλιστικά", άντε να είναι 2-3, καθώς οπωσδήποτε πρέπει να αφήσουμε χώρα απ' τα 5-6 για τους γίγαντες ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα.

Η ΕΕ λοιπόν είναι 2-3 ιμπεριαλιστικά κράτη και καμιά 24 εξαρτώμενα. Ωραία.

Τα εξαρτώμενα γιατί δέχτηκαν είναι εξαρτώμενα; Γιατί μπήκαν στην ΕΕ; Τα απείλησε η Μπενελούξ ή η Γερμανία με βομβαρδισμό αν δεν μπουν;

Όχι, δεν τα απείλησε κανένας με βομβαρδισμό. Η ΕΕ σχηματίστηκε συναινετικά.

Ποια ήταν η βάση της συναίνεσης; Το οικονομικό συμφέρον των αστικών τάξεων κάθε χώρας. Μπορεί να εννοιολογηθεί αυτό το κίνητρο με όρους "εξάρτησης";

Όχι, γιατί η "εξάρτηση" ΜΕΣΑ στην ΕΕ δημιουργήθηκε από το κίνητρο του κέρδους των αστικών τάξεων. Δεν μπορώ εγώ να πάω κάπου εθελοντικά και μετά να κλαίγομαι ότι είμαι εξαρτημένος. Αφού η εξάρτησή μου επιτάθηκε εκθετικά από την είσοδό μου, που ήταν εθελοντική και διακαής επιθυμία της αστικής τάξης μου.

Κοροϊδευόμαστε λοιπόν; Για να ξέρω δηλαδή.


Και κάτι ακόμα: αφού αυτό που περιμένει το γιγάντιο και πανέτοιμο λαϊκό κίνημα της Ελλάδας είναι το ΚΚΕ να βγάλει το λάβαρο της "απεξάρτησης" για να συσπειρωθούμε όλοι από κάτω, γιατί, όταν ήταν το μόνο κόμμα που είπε "όχι" στην είσοδο της ΕΕ έφαγε το δούλεμα της αρκούδας από όλους και παρέμεινε περιθωριακό;

Ήταν καλή η εξάρτηση όταν η τεράστια πλειοψηφία των Ελλήνων ήταν διακαώς υπέρ της εισόδου στην ΕΕ;

Επίσης για να ξέρω δηλαδή.

Χρυσός στη Χαλκιδική -Κάθε μέρα κινητοποιήσεις!

Ενα τείχος κινητοποιήσεων βρίσκουν απέναντί τους οι "επενδυτές" Χρυσού στη Χαλκιδική.
Ολα όσα λένε κι όσα κάνουν εξοργίζουν μέρα με τη μέρα τους κατοίκους της περιοχής που βλέπουν και τη γή τους να απειλείται με καταστροφή, αλλά και καταλαβαίνουν όλο και περισσότερο την κοροιδία.
17 δις λένε αξίζει το κοίτασμα..., θα γίνει επένδυση 1 ολόκληρο δις λένε λίγο μετά, 11εκ. ευρώ πούλησε ο Πάχτας την περιοχή στους "επενδυτές"ακόυνε ακόμα.
Τα βάζουν όλα μαζί και βλέπουν να μη βγαίνει νόημα. Η μάλλον το μόνο νόημα που βγαίνει είναι ότι η περιοχή τους και οι ίδιοι, η ζωή τους και η ζωή των παιδιών τους  προκειται να παιχτούν στα ζάρια για άλλη μια φορά, για να αυξήσουν την κερδοφορία τους καποιοι όμιλοι, ενώ οι ίδιοι δεν θα πάρουν ούτε ψίχουλα.
"Κάποιοι θα πάρουν δισεκατομύρια ευρώ και εμείς εκ. τόνους τοξικά απόβλητα" είπε κάποιος κάτοικος της Β.Χαλκιδικής σήμερα στο ραδιόφωνο του 902
 Όλο το τρομερό τους κέρδος θα είναι κάποιες θέσεις εργασιας για οσο καιρό διαρκεί η επένδυση. Μόνο που μετά δεν θα έχει μείνει ουτε βουνό, ούτε θάλασσα, ούτε νερά, ούτε τίποτα.

Μετά ο παράδεισος που θα έχει γίνει κόλαση θα τους επιστραφεί για να τον κάνουν ...ό,τι θέλουν.

Κινητοποιήσεις λοιπόν κάθε μέρα!
Την Παρασκευή  στον Πολύγυρο, σήμερα Κυριακή στο Σταυρό, αύριο 25/3 στην Ιερισσό αλλά και στις Σκουριές και πάει λέγοντας.
Να πούμε οτι εκδηλώσεις συμπαράστασης έχουμε και σε όλη την Ελλάδα, από τη Χαλκίδα και το Βόλο μέχρι την Καβάλα και την Κόρινθο.
Τα πράγματα δείχνουν να πηγαίνουν πολύ άσχημα για το χρυσό σχεδιασμό κάποιων που λογάριασαν χωρίς τον ξενοδόχο.

Στις 12 στον "902 ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΣΤΑ FM"-"εδώ κ τώρα στα κόκκινα" Κύπρος

Σε λίγο στις 12 στον "902 αριστερα στα FM" είμαστε ξανά στον αέρα "εδω και τώρα στα κόκκινα"!
Μιλάμε, για τι άλλο, για την Κύπρο.

Η θύελλα της Κύπρου και ο ..."ασφαλής" καπιταλισμός τους.
Ένας σίγουρος δρόμος για το γκρεμό ή πως παίζουν "με τα πυρηνικά" πάνω από το κεφάλι μας κάθε στιγμή.

Αλ. Παπαρήγα: Με εμπιστοσύνη στη στρατηγική μας και απαιτητικότητα από τον εαυτό μας

("Η Α.Π. κατά αγράμματων στελεχών" έγραψε το ΙΣΚΡΑ!)

902.gr
Αποσπάσματα από την ομιλία της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στη Συνδιάσκεψη της Κομματικής Οργάνωσης Θεσσαλίας

Ξεκινώντας την παρέμβασή της η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, στην Προσυνεδριακή Συνδιάσκεψη της ΚΟ Περιοχής Θεσσαλίας, αναφέρθηκε στην πορεία της συζήτησης και επισήμανε: «Ολες οι ομιλίες είχαν το θετικό στοιχείο ότι έγινε μια προσπάθεια να συνδεθούν οι εκτιμήσεις, οι κατευθύνσεις των Θέσεων της Κεντρικής Επιτροπής με την πείρα της δράσης. Αυτός ο τρόπος πρέπει να κυριαρχήσει στη δουλειά μας. Υποφέρουμε λίγο σ' αυτό, δηλαδή οι εκτιμήσεις μας, οι επεξεργασίες μας να ακουμπάνε και στην εμπειρία της δουλειάς, γιατί εμείς είμαστε κόμμα, δεν είμαστε ινστιτούτο μαρξισμού - λενινισμού, ούτε απ' την άλλη μεριά απλώς ακτιβιστές. Δρούμε και εκτιμάμε τη δράση μας, πρέπει αυτά να τα συνδυάζουμε. Αρκετές ομιλίες, οι περισσότερες, ανεξάρτητα αν είχαν και θεωρητικά σχήματα στις τοποθετήσεις, υπηρέτησαν αυτό το στόχο. Πρέπει να τα αναπτύξουμε ακόμα πιο πολύ. Δεν μπορεί να είναι τυχαίο αυτό, δε γίνεται σχηματικά, αντανακλά την εμπειρία της Οργάνωσης, αποτυπώνει μία πρόοδο».

Για την ιδεολογικοπολιτική διαπάλη μέσα στις γραμμές του κινήματος

Και συνέχισε η Αλ. Παπαρήγα:

Θα σας πάω λίγο πίσω, στο 18ο Συνέδριο. Μία απ' τις βασικές κατευθύνσεις που είχαμε τότε, ήταν ότι πρέπει να οξυνθεί η ιδεολογική διαπάλη στις γραμμές του εργατικού και γενικότερα του λαϊκού κινήματος. Βεβαίως αυτό αφορούσε πρώτα απ' όλα την κατεύθυνση δράσης των μελών του Κόμματος, των φίλων και οπαδών, λέγαμε ότι είναι όρος για το δυνάμωμα του κινήματος. Δεν ξέρω αν θυμάστε, αλλά και τότε

Με αφορμή τις εξελίξεις στην Κύπρο

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Οι ανταγωνισμοί και οι συμβιβασμοί που εκδηλώνονται στο ζήτημα της διαχείρισης της κρίσης στην Κύπρο, προσφέρονται για συμπεράσματα και δικαιώνουν τις θέσεις του ΚΚΕ. Απαντούν σε βασικά ερωτήματα που απασχολούν την ιδεολογική και πολιτική αντιπαράθεση και στην Ελλάδα, για το αν υπάρχει φιλολαϊκός δρόμος εξόδου από την κρίση με στρατηγική διαχείρισης του καπιταλισμού, σε συνεννόηση με την ΕΕ - Ευρωζώνη και μέσα από τις δομές τους. Ορισμένα παραδείγματα:


1. Είναι ίδιο το «όχι» του λαού στα μέτρα του Γιούρογκρουπ, με το «όχι» που είπε η πλειοψηφία των κυπριακών κομμάτων στη Βουλή; Η απάντηση είναι πως όχι. Ο λαός έχει κάθε λόγο να αντιδρά στο πετσόκομμα των καταθέσεών του, σαν μέτρο για να σωθούν οι τράπεζες. Δεν είναι ίδιο όμως το σκεπτικό και των κομμάτων, που ξέρουν ότι η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών είναι όρος αναγκαίος για τη διάσωση της κυπριακής καπιταλιστικής οικονομίας, η οποία στηρίζεται κατά κύριο λόγο στις εισροές ξένων κεφαλαίων, εξαιτίας των χαμηλών φόρων και των υψηλών επιτοκίων που προσφέρει το χρηματοπιστωτικό της σύστημα. Αυτός ήταν άλλωστε ο λόγος (η διάσωση της καπιταλιστικής οικονομίας), που τα κόμματα στην Κύπρο δρομολόγησαν εδώ και μήνες την υπογραφή της δανειακής σύμβασης με την τρόικα, η οποία περιείχε και την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Το «όχι» στην επιβολή τέλους στις καταθέσεις, έχει να κάνει με την πίεση που άσκησε ο λαϊκός παράγοντας, αλλά συνδέεται κυρίως με το φόβο κατάρρευσης του τραπεζικού συστήματος από τη φυγή κεφαλαίων από άλλες χώρες, όπως απείλησαν ότι θα κάνουν κύρια οι Ρώσοι ολιγάρχες, που διατηρούν τεράστια κεφάλαια στην Κύπρο. Τα ίδια κόμματα που ψήφισαν κατά της επιβολής του τέλους στις καταθέσεις, ψήφισαν πριν από μερικούς μήνες 25 νομοσχέδια στο πλαίσιο της δανειακής σύμβασης, με την οποία άνοιξε ο χορός των μνημονιακών μέτρων στην Κύπρο. Το κόμμα του Αναστασιάδη έχει ήδη δεσμευθεί να εντάξει στο μνημόνιο με την τρόικα τις ιδιωτικοποιήσεις ημικρατικών οργανισμών, ενώ έχει προαναγγείλλει και την ένταξη της χώρας στο Νατοϊκό «Συνεταιρισμό για την ειρήνη». Οσοι, λοιπόν, και στην Ελλάδα προσπαθούν να αποδώσουν στην κυβέρνηση και τα κόμματα της Κύπρου φιλολαϊκές προθέσεις και να τα παρουσιάσουν σαν «αντιρρησίες» τάχα στα αντιλαϊκά σχέδια των δανειστών, δεν κάνουν τίποτε άλλο παρά να καλλιεργούν συγχύσεις για το ρόλο τους στο ξεπάτωμα όποιων εργατικών - λαϊκών κατακτήσεων έχουν απομείνει, όπως άλλωστε προβλέπουν οι στρατηγικές της ΕΕ, που με συνέπεια υπηρετούν. Τις χειρότερες υπηρεσίες προσφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος παρουσιάζει το «όχι» της κυπριακής Βουλής σαν κατόρθωμα των αστικών και των άλλων κομμάτων της Κύπρου, καλλιεργώντας αντανακλαστικά ανοχής του λαού στα χειρότερα που με βεβαιότητα τον περιμένουν, αν δεν αναπτύξει συνείδηση εναντίωσης στην αστική πολιτική και τα κόμματά της, σαν εχθρικά προς τα δικά του συμφέροντα. Εδώ αποκαλύπτεται πλήρως ως κόμμα της διαχείρισης σε όφελος του κεφαλαίου.


2. Υπάρχει εναλλακτικό μείγμα διαχείρισης της κρίσης στον καπιταλισμό, που να υπηρετεί τα λαϊκά συμφέροντα; Η απάντηση είναι και εδώ όχι. Η τρόικα και το αστικό πολιτικό σύστημα στην Κύπρο συμφωνούν στην ελεγχόμενη διαχείριση της κρίσης, η οποία περιλαμβάνει και την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Οπως έγινε σε όλες τις χώρες της Ευρωζώνης, η ανακεφαλαιοποίηση σημαίνει θυσίες του λαού για να σωθούν οι τράπεζες, ανεξάρτητα αν αυτό θα γίνει με εξωτερικό δανεισμό, με άντληση κεφαλαίων από το ταμείο χρηματοπιστωτικής σταθερότητας, με εσωτερικό δανεισμό ή οτιδήποτε άλλο. Το τραπεζικό σύστημα ζητάει ζεστό χρήμα και αυτά δεν μπορεί να προέλθουν παρά από την τσέπη του λαού. Στην περίπτωση της Κύπρου, η τρόικα πρότεινε (και η κυβέρνηση Αναστασιάδη αρχικά δέχτηκε), τα κονδύλια της ανακεφαλαιοποίησης να προέλθουν από το τέλος επί των καταθέσεων, δηλαδή με απευθείας αφαίμαξη των λαϊκών αποταμιεύσεων και με χτύπημα σε ξένα κεφάλαια, ανταγωνιστικά προς τις οικονομίες της Ευρωζώνης. Τα κόμματα στην Κύπρο είπαν ότι υπάρχει εναλλακτική πηγή για τα κονδύλια της ανακεφαλαιοποίησης. Η λύση που προτείνεται είναι κι αυτή εχθρική προς το λαϊκό συμφέρον. Η δημόσια περιουσία και ο ορυκτός πλούτος της χώρας δεσμεύεται στο όνομα της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών, το «κούρεμα» στις καταθέσεις θεωρείται δεδομένο, έστω και πάνω από ένα ποσό, όπως έγινε και με τους μικροομολογιούχους στην Ελλάδα, οι προβληματικές τράπεζες «σπάνε» σε «καλές» και «κακές», όπως η Αγροτική και το ΤΤ, τα ασφαλιστικά ταμεία θα υποχρεωθούν «εθελοντικά» να συμμετέχουν με τα αποθεματικά τους στην αγορά ομολόγων από το λεγόμενο Εθνικό Ταμείο και πάει λέγοντας... Ο ΣΥΡΙΖΑ και εδώ σφυρίζει αδιάφορα. Στην Ελλάδα κατακρίνει σαν «φιλελεύθερα» τα μέτρα που προσομοιάζουν σε αυτά που τώρα προτείνονται στην Κύπρο, τα οποία βαφτίζει «εναλλακτικά» στις προτάσεις της τρόικας και προσπαθεί να τα σερβίρει σαν ανώδυνα για το λαό.


3. Μπορεί μια κυβέρνηση που διακηρύττει την πρόθεσή της να διαχειριστεί τον καπιταλισμό και την κρίση του μέσα από τις δομές της ΕΕ να διαπραγματευτεί υπέρ των λαϊκών συμφερόντων;Εδώ το παράδειγμα της Κύπρου ξεμπροστιάζει το ΣΥΡΙΖΑ. Ενα το κρατούμενο είναι η στάση του ΑΚΕΛ, που σαν κυβέρνηση διαπραγματεύτηκε τη δανειακή σύμβαση και επί των ημερών του ψηφίστηκαν τα πρώτα νομοσχέδια. Ανεξάρτητα από διακηρύξεις και προθέσεις, ο συμβιβασμός στο πλαίσιο της ΕΕ δεν μπορεί παρά να είναι αντιλαϊκός και να ανοίγει το δρόμο για τα επόμενα μέτρα. Ο ΣΥΡΙΖΑ λέει ότι το «όχι» της κυπριακής Βουλής ήταν απάντηση στο κυρίαρχο μείγμα διαχείρισης που εφαρμόζεται στην Ευρωζώνη, ότι έκανε σκόνη τους εκβιασμούς, αύξησε τη διαπραγματευτική ισχύ της κυβέρνησης και έβαλε παρακαταθήκη για μια άλλη ΕΕ. Ισχυρίζεται ακόμα ότι το «όχι» ανέδειξε πως υπάρχουν και εναλλακτικές πηγές χρηματοδότησης της κυπριακής οικονομίας, χωρίς να έχει για προαπαιτούμενο τη λιτότητα για το λαό. Τίποτα απ' όλα αυτά δεν αποδείχτηκε. Το αντίθετο μάλιστα. Από το βράδυ της Τρίτης, οπότε καταψηφίστηκε ο συμβιβασμός με το Γιούρογκρουπ, οι εκβιασμοί και οι πιέσεις εντάθηκαν προς την Κύπρο, τόσο από την πλευρά της ΕΕ, όσο και από τη Ρωσία, που είδε τα συμφέροντα της δικής της αστικής τάξης να απειλούνται. Η θέση της κυπριακής κυβέρνησης για λύση μέσα στο πλαίσιο που θέτει η συμφωνία με την τρόικα, αλλά με άλλο μείγμα, οδήγησε τελικά στην υιοθέτηση αντιλαϊκών μέτρων από την πίσω πόρτα. Το ίδιο και οι θέσεις άλλων κομμάτων στην Κύπρο, που υπερθεμάτιζαν στην ανεύρεση άλλων πηγών χρηματοδότησης. Η Ρωσία δεν δανείζει χρήματα και αν το κάνει ζητάει ισχυρά ανταλλάγματα, που θίγουν κυριαρχικά δικαιώματα της Κύπρου. Η ρωσική κυβέρνηση έχει σχέσεις αλληλεξάρτησης με ισχυρές οικονομίες της Ευρωζώνης (π.χ. με τη Γερμανία, την οποία εφοδιάζει με φυσικό αέριο, χωρίς να μειώνονται οι μεταξύ τους ανταγωνισμοί). Οι σχέσεις αυτές επιδρούν στα παζάρια με την Κύπρο και περιπλέκουν τους ανταγωνισμούς, αυξάνοντας τους κινδύνους για τον κυπριακό και τους άλλους λαούς.


4. Μπορεί η ΕΕ να εξασφαλίσει ευημερία στους λαούς, σύγκλιση και αλληλεγγύη μεταξύ καπιταλιστικών κρατών; Η απάντηση είναι πως όχι. Την «αλληλεγγύη» της ΕΕ τη γνώρισαν από πρώτο χέρι ο ελληνικός και οι άλλοι λαοί που βρίσκονται σε μνημόνιο. Τη ζουν όμως στο πετσί τους και λαοί που δεν έχουν μνημόνιο, όπως για παράδειγμα ο γαλλικός, που βρίσκεται στη δίνη μιας βαθιά αντιδραστικής επίθεσης από την πλευρά του κεφαλαίου, στο όνομα να καλυφθούν οι δημοσιονομικοί στόχοι που συμφωνήθηκαν με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ και μετά, προκειμένου το ευρωενωσιακό κεφάλαιο να γίνει πιο ανταγωνιστικό, με μέτρα που έχουν για κοινό παρονομαστή την παραπέρα μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης. Ακόμα και η περίφημη «συμμαχία των χωρών του Νότου», για την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ κακίζει την κυβέρνηση ότι δεν την προωθεί, πήγε περίπατο στο Γιούρογκρουπ που αποφάσισε τα μέτρα για την Κύπρο, αφού τα συμφέροντα κάθε κράτους μέλους είναι ανταγωνιστικά προς τα άλλα και αυτά καθορίζουν κάθε φορά τις συμμαχίες και τους ανταγωνισμούς. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι και η στάση της Ελλάδας στο ζήτημα της εξαγοράς των υποκαταστημάτων που λειτουργούν εδώ οι υπό πτώχευση κυπριακές τράπεζες. Πριν ακόμα αποφασιστεί το μέλλον τους από την κυπριακή Βουλή, η ελληνική κυβέρνηση λειτουργεί σαν μάνατζερ της ντόπιας αστικής τάξης και επιταχύνει τις διαδικασίες για να περάσουν τα υποκαταστήματα στα δικά της χέρια. Ταυτόχρονα, συμμετέχει με κάθε μέσο στους εκβιασμούς προς τον κυπριακό λαό να δεχτεί όποιον συμβιβασμό γίνει στα πλαίσια της ΕΕ, για να αποκατασταθεί η οικονομική σταθερότητα. Αυτή είναι η λυκοσυμμαχία της ΕΕ. Και είναι μεγάλη η ευθύνη των κομμάτων που την παρουσίαζαν στα μάτια των Κυπρίων σαν τη γη της Επαγγελίας, που και το Κυπριακό θα έλυνε και την ευημερία του λαού θα εξασφάλιζε. Οπως είναι μεγάλη η ευθύνη των κομμάτων όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, που προσπαθεί σήμερα να εξωραΐσει την ΕΕ στα μάτια των λαών, χρεώνοντας την αντιλαϊκή της στρατηγική στη Γερμανία και όχι στα μονοπώλια και στις κυβερνήσεις τους, που συνομολογούν αντιλαϊκά μέτρα και ανταγωνίζονται μεταξύ τους για το μοίρασμα της λείας από την αφαίμαξη των λαών.


Ο ελληνικός λαός, ο κυπριακός λαός και οι άλλοι λαοί της Ευρώπης μπορούν και πρέπει να βάλουν τη δική τους σφραγίδα στις εξελίξεις. Να απορρίψουν τους εκβιασμούς του κεφαλαίου, της ΕΕ, του ΔΝΤ. Να μη στοιχηθούν πίσω από κανέναν ιμπεριαλιστή. Να βαδίσουν το δρόμο της αποδέσμευσης από την ΕΕ και τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες. Να παλέψουν για την απόκρουση των βάρβαρων μέτρων, ανατρέποντας την αντιλαϊκή πολιτική.