Η Παναγιώτα Σταθοπούλου και η μεγαλύτερη διαδήλωση στην κατεχόμενη Ευρώπη - Αθήνα 22 Ιούλη 1943

Aριστερά και πολιτική

Περπατούσα στου Γκύζη πηγαίνοντας για τα δικαστήρια της Ευελπίδων. Ξαφνικά μπροστά μου, μέσα στο άλσος Ευελπίδων, βλέπω ένα μνημείο που έγραφε: «ΕΔΩ ΕΖΗΣΕ Η ΗΡΩΙΔΑ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΥ. ΣΚΟΤΩΘΗΚΕ ΑΠΟ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟ ΤΑΝΚΣ ΣΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ 22-7-43»




Λίγο παραπέρα ένα πανό αναρτημένο στο περίφραγμα που έγραφε: «ΤΟ ΑΛΣΟΣ ΑΝΗΚΕΙ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΤΟ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ», μας θύμιζε ότι και σήμερα εξακολουθεί εκείνη η μάχη για πραγματική απαλλαγή από το εκμεταλλευτικό σύστημα του καπιταλισμού που θέλει να ξεπουλήσει τα πάντα στο κεφάλαιο, στερώντας τους ανθρώπους από τα πάντα για να ζήσουν σαν άνθρωποι.

Μια ανεπαίσθητη συγκίνηση με κατέλαβε. Συνεχίζουμε έναν αγώνα που ξεκίνησε από πολύ μακριά και πηγαίνει πολύ μακριά!




Είναι καλό να θυμηθούμε γιατί σήμερα πρέπει να τιμάμε τη μεγάλη θυσία της Επονίτισας Παναγιώτας Σταθοπούλου και γιατί πρέπει να διδασκόμαστε από αυτή.

Η Επονίτισα Παναγιώτα Σταθοπούλου γεννήθηκε στην Αμερική από γονείς που κατάγονταν από το Μεγάλο Χωριό Ευρυτανίας. Στην Κατοχή βρέθηκαν στην Ελλάδα και εγκαταστάθηκαν στη συνοικία του Γκύζη, στην οδό Βαλτινών, η οποία μετά τη θυσία της Παναγιώτας πήρε το όνομά της. Όμως, με την απελευθέρωση οι κυβερνήσεις αφαίρεσαν το όνομά της και επανήλθε στο προηγούμενο! Τα χρόνια πέρασαν... Η ηρωική μορφή της Σταθοπούλου βρέθηκε στην αφάνεια και στη λησμονιά. Ύστερα από χρόνια, στήθηκε μια υποτυπώδης πλάκα απέναντι από εκεί που βρισκόταν το σπίτι της (στο άλσος, γιατί στην πολυκατοικία που έγινε δε δέχτηκαν να τοποθετηθεί (!!!) και έτσι παραμένει, λίγο πιο εκεί από το «ΕΔΩ» που δηλώνει η επιγραφή.

... Τη στιγμή που οι σημαίες ανεμίζουν μπροστά στην Τράπεζα της Ελλάδας, από την οδό Ομήρου ξεμπουκάρουν με βρουχητό και χλαπαταγή τα γερμανικά τανκς. Προχωρούν με βία και σφηνώνονται μέσα στη φάλαγγα χωρίζοντάς την στα δυο. Στη μέση απόμεινε ένας ΕΠΟΝίτης που τραβούσε μπροστά με τη σημαία. Δέχεται κατάστηθα μια ριπή, κλονίζεται,τεντώνοντας πριν πέσει, το χέρι με το κοντάρι. Ο κόσμος, που έχει παραμερίσει για λίγο στα πεζοδρόμια, βλέπει μια ξανθιά κοπέλα να ορμά, να αρπάζει τη σημαία και να την σηκώνει ανεμίζοντάς την μπροστά στο τανκ. Μια ριπή από το τανκ την πετάει στην άσφαλτο. Οι ερπύστριες περνούν πάνω από το κορμί της και το λιώνουν έτσι, τυλιγμένο στη σημαία...

Η επιγραφή για τη θυσία εκείνης της ημέρας βρίσκεται στο κτίριο της Τράπεζας της Ελλάδος, γωνία Πανεπιστημίου και Ομήρου. Είναι τόσο δυσανάγνωστο που νομίζεις πως τόκαναν επίτηδες.
Γράφει: «Εδώ έπεσαν στη μεγάλη διαδήλωση του λαού της Αθήνας κατά της καθόδου των Βουλγάρων φασιστών αντιμετωπίζοντας άοπλοι τα χιτλερικά τανκς την 22-7-1943 οι επονίτες Παναγιώτα Σταθοπούλου 17 ετών, Θωμάς Χατζηθωμάς 20 ετών, Κούλα Λίλη 19 ετών»