28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ Μαθαίνουμε και διδασκόμαστε από την Ιστορία της κρίσιμης δεκαετίας 1940 - 1949

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Αποσπάσματα από την ομιλία του Μάκη Μαΐλη, μέλους της ΚΕ του ΚΚΕ, στην εκδήλωση που διοργάνωσαν οι ΤΟ Εκπαιδευτικών και ΑΕΙ - ΤΕΙ της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ την Παρασκευή 24 Οκτώβρη στην αίθουσα Συνεδρίων του Κόμματος



Στην αρχή της ομιλίας του, ο Μάκης Μαΐλης αναφέρθηκε στην επικαιρότητα του θέματος της εκδήλωσης με δεδομένες τις τοπικές εστίες ιμπεριαλιστικών πολέμων και το ενδεχόμενο οι ιμπεριαλιστικές αντιθέσεις να οδηγήσου σε πιο γενικευμένη σύρραξη. Αναφέρθηκε στον ηρωικό αγώνα του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ, της ΕΠΟΝ στις εκατόμβες των νεκρών μαχητών και εκτελεσμένων από τους καταχτητές, στη μάχη του Δεκέμβρη του 1944, αλλά και στον τρίχρονο ηρωικό αγώνα του ΔΣΕ. Σημείωσε ότι το ΚΚΕ ήταν οργανωτής, καθοδηγητής και αιμοδότης αυτών των αγώνων μετρώντας χιλιάδες θύματα στις τάξεις του. Επίσης, αναφέρθηκε στον καθοριστικό ρόλο της Σοβιετικής Ενωσης και του Κόκκινου Στρατού στη συντριβή του ναζισμού - φασισμού, στη στροφή που έγινε μετά από τις μάχες σε Στάλινγκραντ και Κουρτσκ σε βάρος των δυνάμεων του Αξονα.


Στη συνέχεια, ο Μ. Μαΐλης σημείωσε:

Ενάντια στην παραχάραξη της Ιστορίας

Η ιδεολογική διαπάλη για τη δεκαετία του '40 είναι σκληρή, γιατί σκληρός και δύσκολος είναι και ο αγώνας για το σοσιαλισμό. Μαζί με την ανοικτή και καθαρή αντιπαράθεση, συνυπάρχει και η παραχάραξη της ιστορικής πραγματικότητας. Αναφερόμαστε σε λογής - λογής παραχαράκτες την ΕΕ, τα υπουργεία, τον εξαγορασμένο Τύπο τους, τις τηλεοράσεις που αναπαράγουν διαρκώς ταινίες κατασκευασμένες στα υπόγεια της CIA. Η προβοκάτσια υπάρχει από τότε που διαμορφωνόταν η ταξική κοινωνία.

Ενα παράδειγμα κατασκευής γεγονότων αποτελεί το λεγόμενο Σύμφωνο Δασκάλωφ - Ιωαννίδη,

1960: Συγκλονίζει η «υπόθεση Μαξ Μέρτεν»

Ο Μέρτεν (δεξιά) συνομιλεί με τον συνήγορό του, κατά τη διάρκεια της δίκης

Στις 16 Οκτώβρη του 1960, κατά τη διάρκεια μιας θυελλώδους συνεδρίασης στη Βουλή για τη διαβόητη «υπόθεση Μέρτεν», βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος της ΕΡΕ επιτίθενται κατά βουλευτών της αξιωματικής αντιπολίτευσης, της ΕΔΑ. Σημειώνονται συμπλοκές και η συνεδρίαση διακόπτεται. Το επεισόδιο υπογράμμιζε τη σημασία της υπόθεσης αυτής, η οποία είχε ως κεντρικό πρόσωπο τον πρώην ναζί αξιωματικό Μαξ Μέρτεν, ο οποίος ευθυνόταν για σειρά εγκλημάτων πολέμου που διαπράχθηκαν κατά τη διάρκεια της Κατοχής στη Θεσσαλονίκη.



Ο Μέρτεν συνελήφθη, κατά σύμπτωση, στην Αθήνα το Μάη του 1957. Το Μάρτη του 1958, εκδόθηκε το παραπεμπτικό βούλευμα και ορίστηκε η δίκη του. Το Νοέμβρη του 1958, ο πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής και ο υπουργός Εξωτερικών Ε. Αβέρωφ πραγματοποίησαν επίσκεψη στη Δυτ. Γερμανία. Οι Δυτικογερμανοί ηγέτες ενδιαφέρονταν για τη διείσδυση του γερμανικού κεφαλαίου στην Ελλάδα. Ηθελαν, όμως, να σταματήσει και η δίωξη των εγκληματιών πολέμου στην Ελλάδα, ώστε παράγοντες της οικονομικής και πολιτικής ζωής της Δυτ. Γερμανίας, που βαρύνονταν με εγκλήματα ή είχαν εντάλματα για την κατοχική τους δράση, να μπορούν να μπαινοβγαίνουν ανενόχλητα στη χώρα μας.

Οπως αποδείχτηκε, η ελληνική κυβέρνηση προχώρησε σ' αυτήν την κατάπτυστη συμφωνία, με αντάλλαγμα μερικά εκατομμύρια μάρκα. Στα τέλη του Γενάρη του 1959, ήρθε για συζήτηση στη Βουλή νομοσχέδιο «περί αναστολής διώξεως εγκληματιών πολέμου»... Μπροστά στις αντιδράσεις των βουλευτών της ΕΔΑ, η κυβέρνηση εξαίρεσε την περίπτωση Μέρτεν. Ολοι, όμως, γνώριζαν ότι επρόκειτο για παραπλανητικό ελιγμό.

Η δίκη του Μέρτεν άρχισε στις 11 Φλεβάρη του 1959 και κράτησε 20 μέρες. Ο Μέρτεν καταδικάστηκε σε ποινές από 6 έως 20 χρόνια για διάφορα αδικήματα, όπως παράνομες φυλακίσεις και εγκλεισμούς σε στρατόπεδα συγκέντρωσης Ελλήνων και Ισραηλιτών, φόνους και θάνατο από ασιτία Ισραηλιτών, «γκέτο» σε βάρος 56.000 Ισραηλιτών, καταστροφή του εβραϊκού νεκροταφείου Θεσσαλονίκης, εκτόπιση στα γερμανικά στρατόπεδα 40.000 Εβραίων κλπ. Τελικά, το Νοέμβρη του 1959, με τροποποίηση του προηγούμενου νόμου, ο Μέρτεν αποφυλακίστηκε και απελάθηκε. Στη Γερμανία συνελήφθη, αλλά γρήγορα αφέθηκε ελεύθερος...

Λίγο αργότερα, το Σεπτέμβρη του 1960, η γερμανική εφημερίδα «Ηχώ του Αμβούργου» και το περιοδικό «Ντερ Σπίγκελ» δημοσίευσαν αφηγήσεις του Μέρτεν, σύμφωνα με τις οποίες ο Κ. Καραμανλής και ο υπουργός Εσωτερικών Δημ. Μακρής ήταν συνεργάτες των κατοχικών δυνάμεων. Το γεγονός προκαλεί σάλο στην Ελλάδα, όπου η κυβέρνηση απορρίπτει μετά βδελυγμίας τις «αποκαλύψεις», αρνείται, όμως, να απαντήσει στα ερωτήματα και τις καταγγελίες της ΕΔΑ για τους πραγματικούς λόγους απελευθέρωσης του Μέρτεν. Προκαλώντας έτσι και ένταση στη Βουλή.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Για τις «πρωτιές» στο εκλογικό αποτέλεσμα της Ουκρανίας

902




«Ουκρανία: Πρώτη φορά εκτός Βουλής το Κομμουνιστικό Κόμμα». Μ’ αυτόν τον σχεδόν …«πανηγυρικό» τίτλο, ορισμένα ΜΜΕ έτρεξαν να «καλύψουν» δημοσιογραφικά το αποτέλεσμα των εκλογών στην Ουκρανία.

Από μόνος του ο τίτλος αυτός, που εστιάζει στην υποχώρηση της εκλογικής επιρροής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ουκρανίας, έχει τη σαφή πρόθεση να σπείρει απογοήτευση και να αποπροσανατολίσει. Και να γιατί:

Πρώτα απ’ όλα γιατί δεν είναι η πρώτη φορά στα χρονικά που στο Κοινοβούλιο της «ανεξάρτητης» Ουκρανίας δεν υπάρχουν κομμουνιστές. Την περίοδο αμέσως μετά την ανακήρυξη της λεγόμενης ανεξαρτησίας της Ουκρανίας, τη διάλυση της ΕΣΣΔ (1991) και μέχρι το 1994, στο Κοινοβούλιο της Ουκρανίας δεν υπήρχαν κομμουνιστές. Μάλιστα μέχρι το 1993 το ΚΚ Ουκρανίας ήταν απαγορευμένο.

Αν θέλουμε, λοιπόν, να βρούμε τις «πρωτοτυπίες» αυτών των εκλογών, που πραγματοποιήθηκαν την περασμένη Κυριακή στην Ουκρανία, θα μπορούσαμε να σημειώσουμε τα εξής:

Για πρώτη φορά οι εκλογές στην Ουκρανία έγιναν μετά από πολεμικές συγκρούσεις, που στοίχησαν τη ζωή σε 3,5 χιλιάδες ανθρώπους και οδήγησαν στην προσφυγιά περίπου μισό εκατομμύριο άλλους.

Για πρώτη φορά οι εκλογές στην Ουκρανία έγιναν σε εμπόλεμες συνθήκες, όπου στα ανατολικά της χώρας διεξάγονται σποραδικές ανταλλαγές πυροβολισμών, με τις ένοπλες δυνάμεις της Ουκρανίας να είναι αντιμέτωπες με ένοπλες δυνάμεις των πολιτοφυλάκων του Ντονιέτσκ και του Λουγκάνσκ.

Για πρώτη φορά οι εκλογές στην Ουκρανία έγιναν χωρίς τη συμμετοχή της Κριμαίας και μέρους της Ανατολικής Ουκρανίας.

Για πρώτη φορά οι εκλογές στην Ουκρανία έγιναν σε συνθήκες έντονου εθνικιστικού παροξυσμού, αντικομμουνισμού (σε εκκρεμότητα βρίσκεται η δίκη απαγόρευσης του ΚΚ Ουκρανίας), αναβίωσης φασιστικών δυνάμεων, καταστροφής σοβιετικών και αντιφασιστικών μνημείων κ.ά.

Για πρώτη φορά οι εκλογές στην Ουκρανία είχαν τόσο χαμηλή συμμετοχή, γύρω στο 53%.

Από την άποψη αυτή επικεφαλίδες του είδους «Νίκη των φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων στην Ουκρανία» θα έπρεπε στην πραγματικότητα να προβληματίσουν τους εργαζόμενους που τις διαβάζουν.

Ποιος μπορεί να πανηγυρίζει τη «νίκη» σε μια χώρα βαθιά διαιρεμένη και όπου ακόμη δεν έχουν παύσει οι εχθροπραξίες;

Ποιος μπορεί να πανηγυρίζει τη «νίκη» σε μια χώρα που φυλλορροεί; Βλέπε Κριμαία, Ντονιέτσκ, Λουγκάνσκ…

Για ποια «νίκη» μπορεί να γίνει λόγος όταν αυτές οι εκλογές στηρίζονταν πάνω στο μίσος και τη βία που άσκησαν οι εθνικιστικές, «φιλο-ευρωπαϊκές» και «φιλο-αμερικανικές» δυνάμεις και στις οποίες γύρισε την πλάτη του σχεδόν το μισό εκλογικό σώμα; Να σημειωθεί εδώ πως η Ένωση Κομμουνιστών Ουκρανίας είχε καλέσει σε μποϊκοτάρισμα των εκλογών, ώστε να μη δοθεί καμία νομιμοποίηση στην κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στη σημερινή Ουκρανία.

Σ’ ό,τι αφορά τη χώρα μας «Νίκη των φιλο-ευρωπαϊκών δυνάμεων» μπορεί να βλέπουν μόνον εκείνοι που θέλουν να σύρουν τον ελληνικό λαό στη συμμετοχή στα ιμπεριαλιστικά σχέδια της ΕΕ, των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία, που διεξάγονται στα πλαίσια του σφοδρού ανταγωνισμού τους με τη Ρωσία, για τον έλεγχο των πρώτων υλών, των αγορών, των ενεργειακών και άλλων διαδρόμων της χώρας.

Δεν θα τους κάνουμε το χατίρι!

Ε. Β.

Καχυποψίες και θεωρίες

Αμερικανίδα, μέλος ομάδας ερευνητών σε «παράρτημα» του αμερικανικού Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης Ασθενειών στο Εντέμπε της Ουγκάντα

Οσο τα κρούσματα του ιού πολλαπλασιάζονται, τεράστιοι φαρμακευτικοί κολοσσοί διαγκωνίζονται, ξεκινώντας ή εντείνοντας τις έρευνες και τα πειράματα για φάρμακα και εμβόλια σε ΗΠΑ, Καναδά, ΕΕ, Ρωσία, Κίνα.Προσπερνώντας τους φραγμούς που έθετε η αυστηρή έως σήμερα δεοντολογία για τις κλινικές δοκιμές φαρμάκων και εμβολίων, έπειτα από την απόφαση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) στις 12 Αυγούστου, με την οποία πλέον θεωρείται «ηθική» η χρήση πειραματικών φαρμάκων και εμβολίων σε ανθρώπους.



Ωστόσο, η αδιαφάνεια που επικρατεί ενίοτε στους κύκλους των φαρμακοβιομηχάνων, το βαρύ βρώμικο παρελθόν από ανήθικα πειράματα φαρμακευτικών κολοσσών σε αναπτυσσόμενες χώρες, σε συνδυασμό με την άγνοια σε τοπικές κοινωνίες φτωχών, φουντώνουν τα σενάρια και τις φήμες για ύποπτο παρασκήνιο και σε αυτήν την επιδημία.

Ο Ερικ Ρας, Αφροαμερικανός αρθρογράφος, καλεσμένος συχνά σε δίκτυα όπως το «Fox News» και το CNN, κάνοντας μερικές προσθέσεις από χρονολογικούς πίνακες δεδομένων σχετικά με τα θύματα του «Εμπολα», διερωτόταν προ ημερών το εξής: «Γιατί μέσα σε 36 χρόνια, από το 1976 έως το 2012, πέθαναν μόνον 1.528 άτομα, και πάνω από 4.000 τους τελευταίους 11 μήνες;»

Ο Δρ. Σίριλ Μπρόντερικ (Cyril Broderick), Λιβεριανός επιστήμονας και πρώην καθηγητής Φυτοπαθολογίας στο Πανεπιστήμιο Γεωργίας και Δασοπονίας της Λιβερίας, απαντά πως (σχεδόν κατηγορηματικά!) πίσω από το φαινόμενο κρύβονται οι ΗΠΑ. Οπως υποστηρίζει σε εκτενές άρθρο του που δημοσιεύτηκε στις 9/9 στην εφημερίδα της Μονρόβια, «Liberian Observer», οι ΗΠΑ και συγκεκριμένα το αμερικανικό υπουργείο Αμυνας φέρεται να χρηματοδοτεί πειράματα με τον ιό «Εμπολα» σε ανθρώπους, που ξεκίνησαν βδομάδες πριν διαπιστωθεί επιδημία σε Γουινέα και Σιέρα Λεόνε. Υποστηρίζει ότι το Πεντάγωνο είχε συμβόλαιο με την καναδική φαρμακοβιομηχανία «Tekmira» για την πραγματοποίηση πειραμάτων έναντι 140.000.000 δολαρίων και επικαλείται την υπ' αριθμόν NCTO2041715 κλινική δοκιμή που ξεκίνησε το Γενάρη του 2014, πριν κηρυχθεί επιδημία «Εμπολα» στη Δυτική Αφρική τον περασμένο Μάρτη. Ο Δρ. Μπρόντερικ υποστηρίζει ακόμη πως η αμερικανική κυβέρνηση έχειστήσει ερευνητικό εργαστήριο βιολογικών όπλων στην πόλη Κenema της Σιέρα Λεόνε και μελετά «ιούς που προκαλούν πυρετό σαν όπλο βιοτρομοκρατίας».

Ο Αμερικανός δημοσιογράφος Τζον Ραποπόρτ τον Αύγουστο του 2014 (πριν δημοσιευτούν οι καταγγελίες του Δρ. Μπόρντερικ) σημείωνε σε άρθρο του με τίτλο «Τι κάνουν οι ερευνητές βιολογικού πολέμου στη ζώνη του Εμπολα;», επικεντρώνοντας την προσοχή του στην (γύρω από τη Δυτική Αφρική) παρουσία και δράση ομάδων «ερευνητών» του αμερικανικού στρατιωτικού ερευνητικού ιδρύματος βιολογικών όπλων και μολυσματικών ασθενειών (USAMRIID) από το Φρούριο Ντέτρικ του Μέριλαντ, από το πανεπιστήμιο Tulane της Ν. Ορλέανης (που εξασφάλισε φέτος επιδότηση άνω των 7.000.000 δολαρίων από το Εθνικό Ιδρυμα Υγείας στις ΗΠΑ για να ερευνήσει τον αιμορραγικό ιογενή πυρετό Lassa), του αμερικανικού κέντρου Ελέγχου Ασθενειών (CDC), των «πανταχού παρόντων» «Γιατρών Χωρίς Σύνορα», της καναδικής φαρμακοβιομηχανίας «Tekmira», του βρετανικού φαρμακευτικού κολοσσού «Glaxo Smith Kline» και του Κρατικού Νοσοκομείου Κενέμα στην ομώνυμη πόλη της Σιέρα Λεόνε.
Βρώμικα πειράματα και στο παρελθόν

Αν οι παραπάνω ισχυρισμοί προβάλλουν σαν θεωρίες συνωμοσίας, καλά θα κάνει κάποιος να θυμηθεί ανάλογες βρώμικες πρακτικές και πειράματα του 20ού αιώνα με «πρωταγωνιστή» τις ΗΠΑ.

Από το 1946 έως το 1948, η αμερικανική κυβέρνηση επί Προέδρου Χάρι Τρούμαν σε συνεργασία με τον τότε Πρόεδρο της Γουατεμάλας Χουάν Χοσέ Αρέβαλο, ενθάρρυνε την πραγματοποίηση πειραμάτων σε 5.500 ανυποψίαστους ανθρώπους, μολύνοντας σκόπιμα στρατιώτες, πόρνες, φυλακισμένους και ψυχασθενείς με σύφιλη και άλλα αφροδίσια νοσήματα. Τα πειράματα ξεσκεπάστηκαν 70 χρόνια μετά, το 2010, από την καθηγήτρια στο κολέγιο Wellesley College, Σούζαν Ρεβερσμπάι. Το άρθρο της στην «Βoston Globe», με τίτλο: «Καθηγήτρια του Γουέλσλι αποκαλύπτει τον τρόμο: πειράματα με σύφιλη στη Γουατεμάλα», δημιουργεί τεράστιο σάλο.

Οπως σημειώνει ο Timothy Alexander Guzman με άρθρο του στο «Globalresearch.ca» στις 17/10/14, η καθηγήτρια «ψάχνοντας σε σκονισμένα αρχεία της Πενσυλβάνια κατάφερε να τεκμηριώσει πώς Αμερικανοί επιστήμονες που δούλευαν για λογαριασμό της κυβέρνησης έκαναν μυστικά πειράματα σε βάρος πολιτών εν αγνοία τους». Μετά τις αποκαλύψεις, ο Πρόεδρος Ομπάμα αναγκάστηκε, υποκριτικά, να ζητήσει επίσημα «συγγνώμη» από τον Πρόεδρο της Γουατεμάλας, Αλβαρο Κόλομ Καμπαγιέρος για «τα τραγικά λάθη», διαβεβαιώνοντας τάχα πως δε θα επαναληφθούν παρόμοια στο μέλλον...

Να 'ταν, όμως, μόνον η Γουατεμάλα;

Μεταξύ 1932 και 1972, υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας των ΗΠΑ (σύμφωνα πάλι με ρεπορτάζ της «Boston Globe») μελέτησαν τη «φυσική εξέλιξη» τηςσύφιλης σε πάνω από 600 υγιείς, πλην φτωχούς, Αφροαμερικανούς στην Αλαμπάμα (υπόθεση γνωστή ως «Tuskegee Syphilis Study»). Οι ΗΠΑ παραδέχθηκαν και αυτό το «λάθος» περίπου 60 χρόνια αργότερα επί κυβέρνησης Κλίντον...





Τι είναι και πώς μεταδίδεται ο «Εμπολα»





Ο Εμπολα είναι ιός που προκαλεί, ανάμεσα στα άλλα, υψηλό πυρετό, ακατάσχετη εσωτερική και εξωτερική αιμορραγία και φέρεται πως μεταδόθηκε στον άνθρωπο από την κατανάλωση κρέατος νυχτερίδων και πιθήκων. Στην παρούσα επιδημία σκοτώνει το 70% των θυμάτων του. Δεν εκδηλώνει τα συμπτώματα από τη στιγμή που θα μεταδοθεί, καθώς χρειάζεται 2 έως 21 μέρες.



Μεταδίδεται μέσω άμεσης επαφής με αίμα ή άλλα σωματικά υγρά του ασθενή, όπως ούρα, σάλιο, ιδρώτα. Εχει παρατηρηθεί πως είναι πολύ πιο μολυσματικός λίγο πριν προκαλέσει το θάνατο στα θύματά του. Μπορεί ακόμη να μεταδοθεί και σε επαφή με μολυσμένα αντικείμενα. Ακόμη και με σπέρμα ανθρώπου που κατάφερε να «νικήσει» τον ιό περίπου τρεις μήνες μετά την ανάρρωση...

Ο ιός, λένε οι ειδικοί, μεταδίδεται μόνο εάν ο φορέας εκδηλώσει συμπτώματα. Μέχρι στιγμής, θεωρείται πως δεν μπορεί να μεταδοθεί αερόβια ή με σταγονίδια από φτέρνισμα ή βήχα. Δεν αποκλείεται εντούτοις κάτι τέτοιο κατηγορηματικά, από ενδεχόμενη μετάλλαξη του ιού στο μέλλον.

Θεωρείται τέλος ότι ο «Εμπολα» δεν μπορεί να μεταδοθεί από μολυσμένο νερό ή τρόφιμα.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ουκρανία: Οι αντιδραστικές δυνάμεις επικράτησαν στις βουλευτικές εκλογές

902

Τα κόμματα που προκρίνουν την πρόσδεση στο «άρμα της Δύσης», με την ένταξη σε ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς όπως η ΕΕ και το ΝΑΤΟ, επικράτησαν στις εκλογές που έγιναν την Κυριακή στην Ουκρανία.

Με καταμετρημένο περίπου το 25% των ψήφων, το «Μπλοκ Ποροσένκο» του νυν Προέδρου της Ουκρανίας Πέτρο Ποροσένκο λαμβάνει 21,63%, ενώ το«Λαϊκό Μέτωπο» του πρωθυπουργού Γιατσένιουκ αποσπά 21,67%.

Τρίτο κόμμα εμφανίζεται η «Αυτοάμυνα», επίσης «φιλοδυτικό» κόμμα με ποσοστά κοντά στο 13%. Αυτά τα τρία κόμματα αναμένεται να προχωρήσουν σε συνομιλίες για τον νέο κυβερνητικό συνασπισμό.

Ισχυρή, με βάση τα δεδομένα που έχουν δημιουργηθεί, ήταν η επίδοση του κόμματος από το οποίο προερχόταν ο ανατραπείς Πρόεδρος Γιανουκόβιτς, το «Μπλοκ της Αντιπολίτευσης»υπό τον Γιούρι Μπόικο που απέσπασε περίπου 9,5%, μπαίνοντας άνετα στο Κοινοβούλιο.

Αντίθετα, για πρώτη φορά από το 1991, το Κομμουνιστικό Κόμμα Ουκρανίας δεν κατάφερε να μπει στη Βουλή, ως αποτέλεσμα του πογκρόμ που εξαπέλυσαν οι φασιστικές εθνικιστικές δυνάμεις της νέας εξουσίας του Κιέβου εναντίον στελεχών του, αλλά και της διαδικασίας που βρίσκεται σε εξέλιξη με στόχο να βγει το Κόμμα εκτός νόμου.

Να σημειωθεί πάντως ότι στην πραγματικότητα, οι εκλογές αυτές αποτελούν παρωδία, καθώς έγιναν σε κλίμα βίας και διωγμού κάθε αντίθετης άποψης, ενώ ένα μεγάλο μέρος της χώρας (οι νοτιοανατολικές επαρχίες Ντονέτσκ και Λουγκάνσκ) δεν συμμετείχε στη διαδικασία.

Ξένος παντού

Του
Γιώργου ΚΑΚΟΥΛΙΔΗ

1. Ξένος στην πόλη του είναι ο καθένας από εμάς. Τα κατάφερε μια χαρά το καθεστώς και δημιούργησε ένα αποτρόπαιο περιβάλλον που επιδεινώνει την ψυχική κατάσταση του πολίτη.


2. Οι δρόμοι του κέντρου της Αθήνας στους οποίους μεγαλώσαμε και τους οποίους αγαπήσαμε έχουν αλλάξει δραματικά. Μια πένθιμη ησυχία τους διαπερνά. Στις όχθες τους, όσο κι αν είναι γεμάτες από τη δική μας τρυφερότητα και ιστορία, οι απορίες μας για το σημερινό χάλι ξεπερνούν και τις καλύτερες αναμνήσεις.


3. Ξένος μπροστά στη μισή τους αλήθεια. Ο Σαμαράς δεν γνωρίζει τι είναι ευγένεια και γενναιοδωρία, ιδιότητες που θα τον βοηθούσαν να μας πει ολόκληρη την αλήθεια του για το χρονικό της καταστροφής μας. Αλλά δεν περιμένω ν' ακούσω ολόκληρη την αλήθεια ούτε από τον Τσίπρα, κυρίως τώρα που υφαίνει το δικό του καθεστώς. Φετιχοποιώντας την εξουσία και αναγνωρίζοντας την πραγματικότητα ως υπερδύναμη, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ αποσύρει τα λόγια του και τα μεταποιεί με γρήγορο ρυθμό. Δεν έχει καμία δυσκολία να τονίσει ότι το σχήμα των τραπεζών δεν πρόκειται ν' αλλάξει. Καθησυχάζει γενικώς και αορίστως για το καθετί που θα μπορούσε να σταθεί εμπόδιο στην αναρρίχησή του στο θώκο.


4. Ξένος μπροστά στο παιχνίδι των ποσοστών. Μου είναι παντελώς αδιάφορο αν τα γκάλοπ είναι στημένα, αν και γνωρίζω πως αυτό είναι σχεδόν προϋπόθεση σε κάθε παιχνίδι. Με ενοχλεί που οι εταιρείες δημοσκοπήσεων κατάφεραν να γίνουν ψύχωση εφάμιλλη με αυτές των λαχείων και του ξυστού. Οσοι παρακολουθούν τις σφυγμομετρήσεις, αντιδρούν με χαρά ποδοσφαιρικής φύσεως όταν είναι ανεβασμένα τα ποσοστά του κόμματός τους, χαρά που φυσικά γρήγορα ξεφουσκώνει, και «άδειοι» περιμένουν εθισμένοι τον επόμενο γύρο των δημοσκοπήσεων.


5. Ξένος μπροστά τους λεγόμενους καλλιτεχνικούς κύκλους, που μόνο χασμουρητά μού προκαλούν. Η εικόνα τους θυμίζει γατούλες που τρίβονται στα πόδια της εκάστοτε εξουσίας, ελπίζοντας σε κάποια εύνοια. Κατά τα άλλα, όπως όλοι οι τσάμπα μάγκες, διασκεδάζουν τον τάδε ή τον δείνα κοσμικό στο σαλόνι του, που τους χρησιμοποιεί για ίδιον όφελος.


6. Ξένος μπροστά στον δημοσιογραφικό λόγο που προγραμματίζει μονίμως μια μεγάλης κλίμακας ηλιθιότητα. Δίνοντας υπερβολική έμφαση σε όσους έρπουν πολιτικά, οι δημοσιογράφοι κουράζονται να τους καταστήσουν παράδειγμα προς μίμηση. Πορτοσάλτες τυλιγμένοι στα σάβανά τους, σ' έναν κόσμο που καταρρέει, μιλούν για τον μικροαστισμό ως το τελευταίο φρόνημα στο οποίο οφείλουμε να υποταχθούμε.


7. Ξένος μπροστά στις φιλανθρωπίες που πολλαπλασιάζονται με τρόπο δαιμονικό εξαιτίας του Μνημονίου. Η φιλανθρωπία ασκεί την επιρροή της στην κοινωνία προς τέρψη αποκλειστικά των φιλανθρώπων. Η φιλαρέσκεια, ο «ενάρετος» τρόπος της ζωής τους και οι επιθυμίες τους, που εκτελούνται όποτε αποφασίσουν, κάνουν τους φιλανθρώπους ένα σπάνιο θέαμα στην έρημη ζωή των φτωχών. Εχοντας στο αίμα τους την απληστία, δεν επιθυμούν μόνο να εκμεταλλεύονται τους φτωχούς, αλλά και να αρπάξουν την ευγνωμοσύνη τους. Πρόκειται για φρικαλέα στιγμή, όπου η ανωτερότητα μιας τάξης πρώτα προβάλλει πάνω στους πεσμένους και κατόπιν «λάμπει» σε απροσμέτρητα ύψη, για να μπορεί να τη ...θαυμάσει ολόκληρη η κοινωνία! Κάποια στιγμή οφείλουμε να αντιμετωπίσουμε τη φιλανθρωπία επιθετικά. Οσο η ζωή στενεύει ασφυκτικά, τόσο η φιλανθρωπία θα γλιστρά αθόρυβα ανάμεσα σε όλους όσους στην ουσία περιφρονεί, γιατί από αυτή την καταφανή διαφορά αντλεί και την ευχαρίστησή της.


8. Ξένος απέναντι στο μοντέλο του ουδέτερου πολίτη που καλλιεργεί ο Σταύρος Θεοδωράκης. Επί της ουσίας αδιάφορος, πρόθυμα υπάκουος στη βορβορώδη πλευρά της κοινωνίας, επινοεί δικαιολογίες για το καθεστώς, ως απόδειξη της αιώνιας πίστης του στην ουδετερότητα. Ο κύριος Σταύρος, γνωρίζοντας ότι το αδύνατο σημείο του ψηφοφόρου του είναι η εκούσια αιχμαλωσία του στην τέταρτη εξουσία, φροντίζει να παρουσιάζει αυτήν την αιχμαλωσία ως προτέρημα. Γεμάτος μικροδράματα, μικροκλάματα του επιπέδου των τηλεοπτικών εκπομπών του, χωρίς προσχήματα και παρά την έλλειψη φαντασίας για την πραγματικότητα, ο κύριος Σταύρος προοδεύει. Σίγουρα θα τα κάνει πλακάκια με όποιον βρεθεί στην εξουσία, μόνο και μόνο για μια θέση, οποιαδήποτε θέση, αρκεί να βρίσκεται πλάι στον πρωθυπουργικό θώκο.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Μη μας πουνε και μπαταξήδες...

ΒΙΝΤΕΟ-Σταθάκης: Θα πληρωθεί το χρέος προς το ΔΝΤ


ενικος



ΒΙΝΤΕΟ-Σταθάκης: Θα πληρωθεί το χρέος προς το ΔΝΤ

Το ευρωπαϊκό χρέος θα αποτελέσει αντικείμενο διαπραγμάτευσης από τον ΣΥΡΙΖΑ σε αντίθεση με το δάνειο που έχει χορηγηθεί από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, το οποίο θα αποπληρωθεί κανονικά, όπως διευκρίνισε ο Γιώργος Σταθάκης με δηλώσεις του στον τηλεοπτικό σταθμό Mega.

«Είπαμε εμείς ποτέ δε θα πληρώσουμε το χρέος του ΔΝΤ; Το ΔΝΤ είναι σχέση συγκεκριμένη. Τα ευρωπαϊκά είναι προς διαπραγμάτευση», είπε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ υπογραμμίζοντας πως το ΔΝΤ δεν είναι σοβαρό ζήτημα καθώς είναι μικρό το κομμάτι του χρέους.



Δείτε το βίντεο του Mega:

Η επιδημία «Εμπολα» στη Δυτική Αφρική και η σχέση της με την πανδημία της καπιταλιστικής ανάπτυξης

Του Γιώργου ΝΑΝΟΥ*

Η εξέλιξη της επιδημίας από τον ιό «Εμπολα» θέτει σε προτεραιότητα την αξιοποίηση όλων των τεράστιων δυνατοτήτων που υπάρχουν σε επιστημονική γνώση, τεχνολογικά, φαρμακευτικά μέσα, εξειδικευμένο υγειονομικό προσωπικό, για την αποτελεσματική αντιμετώπιση των ασθενών αλλά και την προστασία των υγιών ανθρώπων.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η κατάσταση στις χώρες της Δυτικής Αφρικής, ιδιαίτερα στη Σιέρα Λεόνε, τη Γουινέα και τη Λιβερία, είναι σοβαρή,

ΚΝΕ: Ανακοίνωση για τη συζήτηση σχετικά με τη φύλαξη των χώρων των πανεπιστημίων

Σε ανακοίνωση για τη συζήτηση σχετικά με τη φύλαξη των πανεπιστημίων το Γραφείο Τύπου του Κεντρικού Συμβούλιου της ΚΝΕ τονίζει:

«Η ΚΝΕ καταδικάζει την υποκριτική στάση της Πρυτανείας του ΕΚΠΑ για τη δήθεν "εύρυθμη" λειτουργία του ιδρύματος. Η υποχρηματοδότηση των ιδρυμάτων, με τη συναίνεση και των πρυτανικών αρχών, είναι αυτή που έχει οδηγήσει στις απολύσεις του αναγκαίου προσωπικού φύλαξης των εγκαταστάσεων των πανεπιστημίων και στην ανάθεση της φύλαξης σε ιδιωτικές εταιρείες security. Έχει οδηγήσει στις απολύσεις των εργαζόμενων της καθαριότητας, στις βρώμικες σχολές στο ΕΚΠΑ και αλλού.

Την ίδια ώρα οι φοιτητές συνωστίζονται σε αίθουσες και εργαστήρια και καλούνται να πληρώνουν για σίτιση, στέγαση, μετακινήσεις, συγγράμματα και άλλα. Ενώ την ίδια στιγμή συζητιέται στη Βουλή νομοσχέδιο το οποίο ανοίγει κι άλλους δρόμους για τη μεγαλύτερη πρόσδεσή της έρευνας και συνολικά της ανώτατης εκπαίδευσης στα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων.

Και αντί να δοθούν λύσεις σε αυτά τα οξυμένα προβλήματα, αντί

Μηδέν

Παντού όπου η αστική τάξη ήρθε στην εξουσία, κατέστρεψε όλες τις φεουδαρχικές, πατριαρχικές και ειδυλλιακές σχέσεις. Έσπασε χωρίς οίκτο τους πολυποίκιλους φεουδαρχικούς δεσμούς που συνδέανε τον άνθρωπο με τους φυσικούς ανώτερούς του και δεν άφησε κανέναν άλλο δεσμό ανάμεσα σε άνθρωπο και σε άνθρωπο, εκτός από το γυμνό συμφέρον, από την αναίσθητη "πληρωμή τοις μετρητοίς". Έπνιξε στα παγωμένα νερά του εγωιστικού υπολογισμού τα ιερά ρίγη του ευλαβικού ρεμβασμού, του ιπποτικού ενθουσιασμού, της μικροαστικής μελαγχολίας.

[...]

Η αστική τάξη ξέσχισε τον πέπλο του συναισθηματισμού που σκέπαζε τις οικογενειακές σχέσεις και τις έκανε ξεκάθαρες χρηματικές σχέσεις.

[...]

Η συνεχής ανατροπή της παραγωγής, ο αδιάκοπος κλονισμός όλων των κοινωνικών καταστάσεων, η αιώνια αβεβαιότητα και κίνηση διακρίνουν την αστική εποχή από όλες τις προηγούμενες. Διαλύονται όλες οι στέρεες, σκουριασμένες σχέσεις με την ακολουθία τους από παλιές σεβάσμιες παραστάσεις και αντιλήψεις κι όλες οι καινούργιες που διαμορφώνονται παλιώνουν πριν προλάβουν να αποστεωθούν. Καθετί το κλειστό και στάσιμο εξατμίζεται, καθετί το ιερό βεβηλώνεται και στο τέλος οι άνθρωποι αναγκάζονται ν' αντικρίσουν με νηφάλιο μάτι τη θέση τους στη ζωή και τις αμοιβαίες σχέσεις τους.Καρλ Μαρξ και Φρίντριχ Ένγκελς, "Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος"

Τι είναι ένα παλτό; Είναι ένα κιλό χυτοσίδηρος. Κι ένα κιλό χυτοσίδηρος, τι είναι; Είναι τριάντα μπάλες βαμβάκι. Και το βαμβάκι; Τέσσερα κιλά κάρβουνο. Και το κάρβουνο; Είναι δύο λίρες στερλίνες. Και οι δύο λίρες στερλίνες; Ένα παλτό.

Δεν είναι σουρεαλιστικό ποίημα, είναι η εικόνα του κόσμου από τη σκοπιά της κυριαρχίας της ανταλλακτικής αξίας. Η κυριαρχία αυτή ενώνει όλα τα πράγματα, από τα πιο μικρά ως τα πιο μεγάλα, απ' τα πιο ταπεινά στα πιο υψηλά, απ' τα πιο απτά στα πιο αφηρημένα, από μια κόμμωση στο κομμωτήριο μέχρι την αυθεντική παρτιτούρα της Ενάτης του Μπετόβεν, σε μια ατέρμονη αλυσίδα ισοδυναμιών.


Ποιο είναι το υλικό απ' το οποίο φτιάχνεται αυτή η αλυσίδα;

Το υλικό είναι αυτό στο οποίο παραπέμπει το σχήμα των κρίκων της: το μηδέν.

Δεν είναι το "γενικό ισοδύναμο"; Το χρήμα;

Βεβαίως. Αλλά τι είναι το χρήμα παρά η έκφραση της δύναμης του μηδενός; Αυτό δεν είναι που, στα χέρια της αστικής τάξης, "Έσπασε χωρίς οίκτο τους πολυποίκιλους φεουδαρχικούς δεσμούς που συνδέανε τον άνθρωπο με τους φυσικούς ανώτερούς του και δεν άφησε κανέναν άλλο δεσμό ανάμεσα σε άνθρωπο και σε άνθρωπο, εκτός από το γυμνό συμφέρον, από την αναίσθητη 'πληρωμή τοις μετρητοίς'"; Αυτό δεν είναι που "έπνιξε στα παγωμένα νερά του εγωιστικού υπολογισμού τα ιερά ρίγη του ευλαβικού ρεμβασμού, του ιπποτικού ενθουσιασμού, της μικροαστικής μελαγχολίας.";


Μα, το ένα παλτό, το ένα κιλό χυτοσίδηρου, οι τριάντα μπάλες βαμβάκι, τα τέσσερα κιλά κάρβουνο, οι δύο λίρες στερλίνες, όλα αυτά είναι αριθμοί άλλοι από το μηδέν.

Αλλά για αυτόν ακριβώς τον λόγο

Προσεκτικό χτίσιμο σκηνικού πολέμου

Το χτίσιμο του σκηνικού πολέμου με αφορμή την Ουκρανία συνεχίζεται χωρίς καθυστερήσεις...

Νεες αποκαλύψεις για την κακή Ρωσία από την καλή καπιταλιστική Δύση και τα "ανεξάρτητα" ΜΜΕ που έχει στη διάθεσή της.

"Η Ρωσία πρότεινε τη μοιρασιά της Ουκρανίας" λένε οι φήμες...

Βέβαια το ότι η ΕΕ και ΗΠΑ κομμάτιασαν την τ.Γιουγκοσλαβία δεν ελιναι φήμη, είναι πραγματικότητα. Το ότι έχουν ρημάξει κυριολεκτικά Ιράκ, Αφγανιστάν και τώρα τη Συρία επίσης δεν είναι φήμες.
Αλλά δε βαριέσαι..., σημασία έχει τι λένε οι φήμες.
Ο υπουργός της Πολωνίας Σικόρσκι είπε ότι δεν τα είπε ακριβώς έτσι..., αλλά ούτε κι αυτό έχει σημασία.
Σημασία έχει το σκηνικό...

Το άρθρο από τα "ανεξάρτητα" ΝΕΑ:

«Ο Πούτιν μας είχε προτείνει να μοιραστούμε την Ουκρανία», λέει ο πρώην υπ. Εξωτερικών της Πολωνίας


«Η Ουκρανία είναι μια τεχνητή χώρα» φέρεται να είπε ο Πούτιν στον πολωνό πρωθυπουργό το 2008, σύμφωνα με τον πρώην υπουργό Εξωτερικών της Πολωνίας Ράντοσλαβ Σικόρσκι

Ο ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν είχε προτείνει από το 2008 στον τότε πρωθυπουργό της Πολωνίας Ντόναλντ Τούσκ να μοιράσουν μεταξύ τους τα εδάφη της Ουκρανίας, όπως ανέφερε ο μέχρι πρότινος υπουργός Εξωτερικών της Πολωνίας Ράντοσλαβ Σικόρσκι σε συνέντευξή του που δημοσιεύθηκε στην αμερικανική ιστοσελίδα Politico.

Σύμφωνα με τον Σικόρσκι, ο οποίος ήταν υπουργός Εξωτερικών της Πολωνίας μέχρι τον περασμένο Σεπτέμβριο, ο Πούτιν έκανε την πρόταση κατά τη διάρκεια της επίσκεψης που είχε πραγματοποιήσει ο τότε πρωθυπουργός της Πολωνίας Ντόναλντ Τουσκ στη Μόσχα το 2008.

«Αυτό ήταν ένα από τα πρώτα πράγματα που ο Πούτιν είπε στον πρωθυπουργό μου, Ντόναλντ Τουσκ όταν επισκέφθηκε τη Μόσχα» είπε ο Σικόρσκι. «Αυτός (ο Πούτιν) ανέφερε ότι η Ουκρανία είναι μια τεχνητή χώρα και ότι το Λβόβ (γνωστό ως Λβίβ στην Ουκρανία) είναι μια πολωνική πόλη και ότι μπορούμε απλά να το λύσουμε μεταξύ μας », ανέφερε ο Σικόρσκι στη συνέντευξη που παραχώρησε στις 19 Οκτωβρίου.

Σύμφωνα με τον Σικόρσκι, ο οποίος συνόδευε τον Τουσκ στο ταξίδι του στη Μόσχα, ο πολωνός πρωθυπουργός δεν απάντησε στην πρόταση του Πούτιν γιατί ήξερε ότι η συνομιλία καταγραφόταν, αλλά η Πολωνία δεν εξέφρασε ενδιαφέρον για αυτήν τη ρωσική πρόταση. «Καταστήσαμε σαφές ότι δεν θέλαμε να το κάνουμε αυτό», δήλωσε ο Σικόρσκι.
Πάντως μετά τη δημοσίευση της συνέντευξης, ο Σικόρσκι ανέφερε σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης ότι δεν ήταν απολύτως ακριβείς οι αναφορές.

«Μερικά από τα λόγια έχουν παρερμηνευτεί» έγραψε ο Σικόρσκι στο λογαριασμό του στο Twitter αργά τη Δευτέρα, προσθέτοντας ότι η Πολωνία δεν συμμετέχει σε προσαρτήσεις.

Η συνέντευξη αυτή θα μπορούσε να επιδεινώσει περαιτέρω την ένταση μεταξύ της Πολωνίας και της Ρωσίας μετά και τη σύλληψη στην Πολωνία δύο υπόπτων για κατασκοπεία υπέρ της Μόσχας.

Πριν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, στα πολωνικά εδάφη περιλαμβάνονταν και τμήματα της σημερινής δυτικής Ουκρανίας, συμπεριλαμβανομένων και ορισμένων μεγάλων πόλεων όπως το σημερινό Λβίβ.

Η αναφορά του Σικόρκσι δεν είναι η πρώτη ένδειξη ότι η Ρωσία επιδίωκε την υποστήριξη της Πολωνίας στην υπόθεση της Ουκρανίας.

Μετά την προσάρτηση της Κριμαίας στη Ρωσική Ομοσπονδία ο ρώσος πολιτικός Βλαντιμίρ Ζιρινόφσκι απέστειλε επιστολή προς τις κυβερνήσεις της Πολωνίας, της Ρουμανίας και της Ουγγαρίας, προτείνοντας μια κοινή διαίρεση της Ουκρανίας.

643 οργανώσεις με πλώρη για το Σύνταγμα την 1Η ΝΟΕΜΒΡΗ!

 Πλησίασαν τις 650 οι συμμετοχές για το μεγάλο συλλαλητήριο της 1ης Νοέμβρη!!

Για την ακρίβεια 643 οργανώσεις καλούν το λαό στο Σύνταγμα την 1η Νοέμβρη με το ΠΑΜΕ.

Η σκληρή δουλειά που κάνει το ΠΑΜΕ παρά τις αδυναμίες που υπάρχουν φαίνεται να αποδίδει.

Κι όλα αυτά με απόλυτη σοβαρότητα και σεμνότητα και με συναίσθηση της κρισιμότητας της κατάστασης που έχει υπάρχει στη ζωή μας και στο κίνημα.

Άλλοι δεν μπορούν να καλέσουν ούτε 643 άτομα παρά τα 2,5 εκ. που τους ψήφισαν. Κι όμως παριστάνουν τους σωτήρες....

Κάθε σχόλιο και σύγκριση είναι περιττή.



ΥΓ. Τεράστια φυσικά είναι και η εμπειρία που αποκτάμε στη διάρκεια της προετοιμασίας της μεγάλης κινητοποίησης.

Θέλουν να ανοίξουν νέο μέτωπο;

Από το πρώτο δευτερόλεπτο, που έκανε την εμφάνισή του το τηλεκατευθυνόμενο αεροπλανάκι με τη σημαία της λεγόμενης «Μεγάλης Αλβανίας» στον ποδοσφαιρικό αγώνα της Σερβίας με την Αλβανία, την περασμένη Τρίτη, ήταν φανερό ότι επρόκειτο για ένα ακόμα κομμάτι σε ένα επικίνδυνο παζλ που στήνεται εδώ και καιρό. Αντίστοιχης σημασίας γεγονότα είχαμε και σε άλλους δύο ποδοσφαιρικούς αγώνες, ανάμεσα σε εθνικές ομάδες χωρών των Βαλκανίων, δηλαδή ανάμεσα στη Ρουμανία και την Ουγγαρία και στη Βουλγαρία με την Κροατία.

Γιατί είναι επικίνδυνες όλες αυτές οι εξελίξεις; Γιατί σε ό,τι αφορά τα Βαλκάνια, εδώ και καιρό, γίνεται συστηματική προσπάθεια για τη δημιουργία ενός επικίνδυνου μεγαλοϊδεατικού εθνικιστικού κινήματος στην Αλβανία, με στόχο τον εγκλωβισμό των εργαζομένων σε εθνικιστικές αλυτρωτικές θέσεις, που προβάλλουν εδαφικές διεκδικήσεις σε βάρος της Σερβίας, της ΠΓΔΜ, του Μαυροβουνίου και της Ελλάδας. Αυτό το εθνικιστικό κίνημα ενισχύθηκε μετά από τη ΝΑΤΟική επέμβαση κατά της Γιουγκοσλαβίας, τη λεγόμενη «ανεξαρτησία» του Κοσσόβου, που σήμερα είναι ένα προτεκτοράτο των ΗΠΑ και της ΕΕ στη βαλκανική χερσόνησο. Γι' αυτό το λόγο και όσα έγιναν στο παιχνίδι ανάμεσα στη Σερβία και την Αλβανία δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία, αλλά μια ακόμα επικίνδυνη εξέλιξη.

Για τη σημερινή κατάσταση στα Βαλκάνια, οι κυβερνήσεις ΝΔ, ΠΑΣΟΚ έχουν διαχρονικά μεγάλες ευθύνες, αφού ενεργά συμμετέχουν στους ευρωατλαντικούς σχεδιασμούς. Και, βέβαια, η δήλωση του Ελληνα υπουργού Εξωτερικών, Ευ. Βενιζέλου, περί «περιφερειακής σταθερότητας και του σεβασμού των υφισταμένων συνόρων», στο όνομα μάλιστα «της κοινής ευρωπαϊκής προοπτικής όλων των χωρών της περιοχής», είναι πέρα για πέρα υποκριτική.

Το κουβάρι είναι ήδη πολύ μπερδεμένο. Και το ερώτημα που προκύπτει είναι ποιοι και γιατί επιδιώκουν να ανοίξει ένα νέο μέτωπο στα Βαλκάνια με απρόβλεπτες συνέπειες για τους λαούς των χωρών, μετά από αυτά σε Μέση Ανατολή και Ουκρανία. Η πραγματικότητα που διαμορφώνεται σήμερα στα Βαλκάνια είναι επικίνδυνη, γιατί χαρακτηρίζεται από την ένταση των ανταγωνισμών ανάμεσα στις αστικές τάξεις και τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, που χρησιμοποιούν μειονοτικά και εδαφικά ζητήματα για την προώθηση των γεωπολιτικών τους συμφερόντων.

Το ΚΚΕ έχει προειδοποιήσει τον ελληνικό και τους άλλους λαούς των Βαλκανίων για τους κινδύνους που κρύβει το εθνικιστικό δηλητήριο, το οποίο χρησιμοποιείται από τις αστικές τάξεις για τα δικά τους συμφέροντα. Οι εργαζόμενοι των χωρών των Βαλκανίων πρέπει να προτάξουν τα κοινά ταξικά τους συμφέροντα, να πουν «όχι» στο μίσος των εθνικιστών και στα ιμπεριαλιστικά σχέδια και τις ενώσεις των ΝΑΤΟ - ΕΕ, να οικοδομήσουν τη δική τους ενότητα ενάντια στα μονοπώλια και τον καπιταλισμό.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

«Κατάψυξε τα ωάριά σου, απελευθέρωσε την καριέρα σου»

Μια αντιδραστική παροχή που πλασάρεται ως «κοινωνική»

Το εξώφυλλο του «Bloomberg Businessweek» με τη σχετική προτροπή

Την κρυοσυντήρηση των ωαρίων των εργαζομένων τους επιδοτούν οι επιχειρηματικοί κολοσσοί «Apple» και «Facebook» ως κίνητρο για την προσέλκυση περισσότερων γυναικών, μιας και οι έρευνες διαπιστώνουν ότι οι εργαζόμενες είναι πιο παραγωγικές όταν δεν έχουν οικογένεια ή έχουν λυμένα βασικά προβλήματα που απορρέουν από αυτή. Η είδηση προβάλλεται αυτές τις μέρες από διεθνή και εγχώρια μέσα ενημέρωσης σαν ένα μέτρο που διευκολύνει τις γυναίκες να αφοσιωθούν στην «καριέρα» τους χωρίς να αναγκάζονται να θυσιάσουν τη μητρότητα και τη δημιουργία οικογένειας. Στην ουσία, είναι ένα μέτρο εις βάρος των γυναικών που βασίζεται στην πιο χυδαία σκοταδιστική αντίληψη για τη γυναίκα ως «παιδοποιητική» μηχανή, ανεξάρτητα αν χρησιμοποιείται και προβάλλεται προπαγανδιστικά ως η πιο εξελιγμένη επιστημονική μέθοδος. Εξάλλου, στον καπιταλισμό αυτό συμβαίνει: Η έρευνα, η επιστήμη δεν μπαίνουν στην υπηρεσία του λαού αλλά των μονοπωλιακών συμφερόντων, ακόμα και με τον πιο κραυγαλέο τρόπο, όπως στη συγκεκριμένη περίπτωση, κάνοντας το μαύρο άσπρο. Είναι βεβαίως άλλο ζήτημα οι περιπτώσεις των γυναικών που για ιατρικούς λόγους στρέφονται στη μέθοδο της κρυοσυντήρησης, τότε πρόκειται για μέθοδο ευεργετική για τη γυναίκα και την οικογένειά της. Τέτοιες περιπτώσεις όμως είναι οι εξαιρέσεις και όχι ο κανόνας. Η γενίκευση εξάλλου της χρήσης της κρυοσυντήρησης για την αναβολή της τεκνοποίησης συνεπάγεται και άλλα προβλήματα, σχετικά με τον τρόπο που μεγαλώνει ένα παιδί, που καταλήγει να έχει ηλικιωμένους γονείς, με τη δυνατότητα των γονιών αυτών να αντεπεξέλθουν σε ό,τι χρειάζεται η ανατροφή του.

Τελικά, οι εργαζόμενες πότε θα ολοκληρώσουν την «καριέρα» τους για να γίνουν μητέρες; Μήπως όταν, κατά τη γνώμη των επιχειρήσεων, γίνουν αντιπαραγωγικές και τις πετάξουν σαν στυμμένες λεμονόκουπες; Μάλλον τότε θα έχουν όλο τον ελεύθερο χρόνο να κάνουν οικογένεια και παιδιά. Μέχρι πρότινος υπήρχαν τα ιδιωτικά συμφωνητικά με τα οποία εργοδότες αξίωναν από τις νεοπροσλαμβανόμενες ότι δε θα τεκνοποιήσουν. Η νέα μέθοδος με την οποία υπηρετείται ο ίδιος στόχος αναγορεύεται σε παροχή και μάλιστα ...αξιοζήλευτη.


Συνείδηση υποταγής στα κέρδη
Αυτό που απασχολεί τα δύο μεγαθήρια είναι η προσπάθεια να προσελκύσουν στις τάξεις των στελεχών τους περισσότερες γυναίκες, προσδοκώντας βελτίωση της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας τους. Η ίδια η πρωτοβουλία της «Apple» ήταν πρόταση της νέας επικεφαλής του τμήματος ανθρώπινων πόρων, πράγμα που αποτελεί ένα καλό παράδειγμα για το τι προσδοκούν οι επιχειρηματικοί όμιλοι από την ανάδειξη περισσότερων γυναικών σε διευθυντικές θέσεις.

Η επιδότηση της κρυοσυντήρησης των ωαρίων δεν είναι το μόνο σχετικό μέτρο, καθώς οι επιχειρήσεις αυτές εφαρμόζουν κι άλλες σχετικές παροχές, όπως γονικές άδειες, χρηματικά επιδόματα για τα παιδιά και άλλα παρόμοια. Η κρυοσυντήρηση, όμως, έχει ένα σημαντικό πλεονέκτημα έναντι όλων αυτών: Οι γυναίκες που επιλέγουν τη διαδικασία αυτή μπορούν να είναι «πίσω στη δουλειά την επόμενη μέρα». Αφοσιωμένες στον εργοδότη τους, απερίσπαστες στους στόχους της επιχείρησής «τους» και της «καριέρας τους», αλλά και εφησυχασμένες πως δεν χρειάζεται να θυσιάσουν τη μητρότητα. «Κατάψυξε τα ωάριά σου, απελευθέρωσε την καριέρα σου», σημείωνε στο εξώφυλλό του πριν από λίγους μήνες το «Bloomberg Businessweek», απευθυνόμενο στις γυναίκες που κατέχουν υψηλές θέσεις σε μεγάλες επιχειρήσεις.

Για την πλειοψηφία των γυναικών η «εξισορρόπηση» δουλειάς και οικογένειας «επιτυγχάνεται» κυρίως με άλλα μέσα: Με την «ευελιξία» και τη μερική απασχόληση, την προσωρινή δουλειά, τα «συμφωνητικά» με τα οποία οι εργοδότες αξιώνουν από τις υποψήφιες εργαζόμενες να δεσμευτούν πως δε θα κάνουν οικογένεια και, φυσικά, την ανεργία την οποία φροντίζουν να μοιράζουν απλόχερα στις εργαζόμενες μητέρες. Την ίδια στιγμή τους σερβίρουν το παραμύθι πως ο «καλός εργοδότης» μπορεί να φροντίσει ώστε να «τα έχουν όλα». Ρίχνουν στη συνείδησή τους το δηλητήριο πως η αναβολή της μητρότητας, μια αναγκαστική επιλογή που γίνεται από πολλές γυναίκες κάτω από το βάρος των εργασιακών σχέσεων, των χαμηλών μισθών και της έλλειψης δημόσιων και δωρεάν υπηρεσιών αναγκαίων για την οικογένεια, μπορεί να είναι μια συμφέρουσα «λύση» για τους εργοδότες και για τις ίδιες.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Τιτλοι που μιλάνε

Tι θέλει η αλεπου στο παζάρι λέγαμε χθες...

Οι τίτλοι των κορυφαιων ειδησεων στο αντιδραστικό υπερ-καπιταλιστικό capital.gr τα λενε όλα...

"Ναι" στην "έξοδο"....αλλά χωρίς έξοδο.

Με αιώνιες "μεταρρυθμίσεις"

Τι θέλει η αλεπού στο παζάρι

Πτώση -5,7% στο ΧΑΑ χθες.
Με πτωση πάνω από 1% ξεκίνησε και σημερα η συνεδρίαση...
Τα σπρεντς τρέχουν και τα επιτοκια δανεισμού είναι ήδη πάνω από το 7%...

Τι να θέλουν άραγε οι αγορές;
Τι θέλει η αλεπου του καπιταλισμού στο παζάρι;

Μα τι άλλο... την κεφαλή μας επί πίνακι.
Η Σαλώμη έχει τελειώσει εδώ και καιρό τον σαγηνευτικό της χορό κι έχει ρίξει τα πέπλα.

Τωρα κάθε λίγο δείχνει τα δόντια της...

Ωρα για σκέψη.

Από τη μια οι αγορές και η ΄"γοητεία του καπιταλισμού". Η λογική των ευκαιριών που είναι μόνο για ελάχιστους και η δυστυχία των πολλών.

Από την άλλη η ζωή μας και η ευτυχία μας...

ΥΓ: Σε πρωινή εκπομπή ο αναλυτής Θ.Μαυρίδης επιτίθεται στους πολιτικούς...
"Μας δουλεύουν κι από τις δυο μεριές"... λέει. "Κυβέρνηση και αντιπολίτευση...Οι αγορές θέλουν σταθερότητα..."
Η παρουσιάστρια συμπληρώνει τελειώνοντας..."κρατάμε το ότι μας δουλεύουν κι από τις δυό μεριές..."
Και η όποια "δημοκρατία" τραβάει την ανηφόρα...
Η ανάσα του φασισμού βρωμάει επικίνδυνα και αηδιαστικά.

Η στρατηγική του ΚΚΕ στην Κατοχή

Στην έκδοση της «Σύγχρονης Εποχής» «Δεκέμβρης του '44 - Κρίσιμη ταξική σύγκρουση», που επιμελήθηκε το Τμήμα Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ,γράφεται:

«Μπορούσαν, άραγε, το ΕΑΜ - ΚΚΕ να καταλάβουν την εξουσία τις μέρες της απελευθέρωσης της Αθήνας (12 Οκτώβρη 1944);

Παρότι η Ιστορία δε γράφεται με υποθετικά σχήματα, η κατάκτηση της εργατικής εξουσίας1 προϋπέθετε διαχωρισμό των ΕΑΜικών δυνάμεων από τους πολιτικούς και στρατιωτικούς στόχους των "συμμάχων" και της κυβέρνησης Παπανδρέου, γεγονός που θα όξυνε πολύ περισσότερο την ταξική πάλη. Προϋπέθετε ακόμα αναδιάταξη των συμμαχιών μέσα στο ΕΑΜ - ΕΛΑΣ σε βάση επαναστατική και μετατροπή των φύτρων εξουσίας (λαϊκός στρατός, λαϊκή δικαιοσύνη) σε όργανα της επαναστατικής δράσης. Ακόμα: Επρεπε να προετοιμαστεί το Κόμμα και ισχυρές λαϊκές δυνάμεις για την εφαρμογή σχεδίου κατάληψης της Αθήνας, μετά την αποχώρηση των Γερμανών. Αυτό, σε συνδυασμό με αντίστοιχη δράση και συγκέντρωση δυνάμεων για την κατάληψη και άλλων βασικών κέντρων της χώρας, ιδιαίτερα της Θεσσαλονίκης.

Το Κόμμα μας ήταν ιδεολογικά - πολιτικά ανέτοιμο για να διαμορφώσει τέτοιες εξελίξεις.

Το στάδιο της αστικοδημοκρατικής επανάστασης, που είχε χαράξει η 6η Ολομέλεια της ΚΕ, το Γενάρη του 1934 (και επικύρωσε λίγο αργότερα το 5ο Συνέδριο του ΚΚΕ), αποτέλεσε τη βάση πάνω στην οποία προσαρμόστηκε η στρατηγική του "αντιφασιστικού μετώπου", που υιοθέτησε το 6ο Συνέδριο του ΚΚΕ2 (Δεκέμβρη 1935), σύμφωνα με τις αποφάσεις του 7ου Συνεδρίου της ΚΔ (Ιούλης - Αύγουστος 1935).

Η στρατηγική των αντιφασιστικών μετώπων πάλης στηριζόταν στην ανάλυση ότι "...οι εργαζόμενες μάζες σε μια σειρά καπιταλιστικές χώρες είναι υποχρεωμένες σήμερα να διαλέξουν συγκεκριμένα όχι ανάμεσα στη δικτατορία του προλεταριάτου και στην αστική δημοκρατία, αλλά ανάμεσα στην αστική δημοκρατία και το φασισμό".3

Στο 7ο Συνέδριο, επίσης, τέθηκαν οι πρώτες βάσεις για την αυτοδιάλυση της Κομμουνιστικής Διεθνούς (ΚΔ), που τελικά πραγματοποιήθηκε στις 15 Μάη 1943. Με αυτή την απόφαση, η ΚΔ παραμέριζε το χαρακτήρα της διάσπασης της Β' Διεθνούς και μάλιστα το βασικό πρόβλημα που αποτέλεσε το συγκεκριμένο παράγοντα της προδοσίας της: Τη στάση των ΚΚ απέναντι στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και τη στρατηγική σύνδεσής του με τη σοσιαλιστική επανάσταση (...)

Αμέσως μετά το 7ο Συνέδριο της ΚΔ και πριν το 6ο Συνέδριο του ΚΚΕ, η 4η Ολομέλεια της ΚΕ (27-28 Σεπτεμβρίου 1935) αποφάσισε ότι:

"...το ΚΚΕ συνεργάζεται όχι μόνο με τα σοσιαλιστικά και αγροτικά κόμματα (...) αλλά και όλα τα άλλα κόμματα (...) που στέκονται σε μια ελάχιστη δημοκρατική - αντιφασιστική βάση (...) όπως των Φιλελευθέρων".4

Είχε προηγηθεί η απόφαση της ΚΕ (Αύγουστος 1935), η οποία έθετε το στόχο για "...το σχηματισμό της αντιφασιστικής - δημοκρατικής κυβέρνησης", με τη συμμετοχή του ΚΚΕ.

Η ουσία του 6ου Συνεδρίου, όπως και της 4ης Ολομέλειας, ήταν: Μέσα από την πάλη κατά του μοναρχοφασισμού, στη δημοκρατική επανάσταση και μετά στο σοσιαλισμό.

Το ΚΚΕ αντιμετώπισε και το Δεκέμβρη με βάση την παραπάνω στρατηγική».
Χρήσιμα διδάγματα

Ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος έγινε γιατί οξύνθηκαν οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις για το ξαναμοίρασμα του κόσμου ανάμεσα στις τότε ιμπεριαλιστικές δυνάμεις. Ταυτόχρονα, οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις στόχευαν στη συντριβή του πρώτου σοσιαλιστικού κράτους στον κόσμο, της ΕΣΣΔ. Ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν πόλεμος ιμπεριαλιστικός, άρα άδικος, ενώ από τη μεριά των λαών, των εθνικοαπελευθερωτικών κινημάτων και της ΕΣΣΔ ήταν δίκαιος.

Η αστική τάξη της χώρας μας και οι κυβερνήσεις, τα κόμματά της καθησύχαζαν τις ανησυχίες του ελληνικού λαού ότι θα γίνει φασιστική εισβολή από την Ιταλία. Στις έγκαιρες προειδοποιήσεις του ΚΚΕ απαντούσαν ότι η εδαφική ακεραιότητα της χώρας ήταν εγγυημένη από τις κυβερνήσεις της Γαλλίας και της Αγγλίας. Αλλά καμία από τις δύο χώρες, πέρα από φραστικές διακηρύξεις, δεν έδωσε συγκεκριμένη πρακτική εγγύηση στην Ελλάδα απέναντι στην ιταλική απειλή.

Ο αστικός πολιτικός κόσμος, επίσης, στο μεγαλύτερό του κομμάτι, ήταν στους «απόντες» του αντιστασιακού αγώνα. Ενα τμήμα του επέλεξε το δρόμο της ανοιχτής συνεργασίας με τους κατακτητές. Ενώ ένα άλλο τμήμα του πήγε στη Μέση Ανατολή.

Αποδείχτηκε περίτρανα ότι κανένας λαός δεν μπορεί να εμπιστευτεί την υπεράσπιση της εδαφικής ακεραιότητας της πατρίδας του στα αστικά κόμματα και στην τάξη τους. Απ' αυτό προκύπτει και το εξής: Η εργατική τάξη και οι σύμμαχοί της πρέπει να είναι προετοιμασμένοι μέσα και από τον καθημερινό αγώνα, μέσα από την πολιτική τους πείρα, να μη χύσουν το αίμα τους στο πλευρό της αστικής τάξης της χώρας τους, στο πλευρό ενός ιμπεριαλιστή στην προσπάθειά του να νικήσει τον ανταγωνιστή του ιμπεριαλιστή για τη διανομή των αγορών, των σφαιρών επιρροής.

Στο Πρόγραμμα του ΚΚΕ, που ψηφίστηκε στο 19ο Συνέδριο, αναφέρονται τα εξής: «Σε περίπτωση ιμπεριαλιστικής πολεμικής εμπλοκής της Ελλάδας, είτε σε αμυντικό είτε σε επιθετικό πόλεμο, το Κόμμα πρέπει να ηγηθεί της αυτοτελούς οργάνωσης της εργατικής - λαϊκής πάλης με όλες τις μορφές, ώστε να οδηγήσει σε ολοκληρωτική ήττα της αστικής τάξης, εγχώριας και ξένης ως εισβολέα, έμπρακτα να συνδεθεί με την κατάκτηση της εξουσίας. Με την πρωτοβουλία και καθοδήγηση του Κόμματος να συγκροτηθεί εργατικό - λαϊκό μέτωπο με όλες τις μορφές δράσης, με σύνθημα: Ο λαός θα δώσει την ελευθερία και τη διέξοδο από το καπιταλιστικό σύστημα που, όσο κυριαρχεί, φέρνει τον πόλεμο και την "ειρήνη" με το πιστόλι στον κρόταφο».

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

1. Ο χαρακτηρισμός της ΕΑΜικής πάλης ως επαναστατικής, που έχει υποστηριχτεί και από μια σειρά συγγραφείς (βλέπε, π.χ., Θανάση Χατζή, «Η νικηφόρα επανάσταση που χάθηκε»), δεν έχει αντικειμενική υπόσταση. Η σύνθεση πρώτα απ' όλα της ίδιας της Κυβέρνησης του Βουνού (Πολιτική Επιτροπή Εθνικής Απελευθέρωσης - ΠΕΕΑ), ιδιαίτερα μετά τον ανασχηματισμό της, στην οποία κυριαρχούσαν αστικές - σοσιαλδημοκρατικές δυνάμεις (Αλ. Σβώλος, Ευρ. Μπακιρτζής, Ηλ. Τσιριμώκος, Νικ. Ασκούτσης, Αγγ. Αγγελόπουλος, Σταμ. Χατζήμπεης κ.ά.), ήταν χαρακτηριστική του προσανατολισμού της, ενώ προβλεπόταν η ακόμα μεγαλύτερη διεύρυνσή της. Ηταν επίσης χαρακτηριστικό ότι προτάθηκε στον Γ. Παπανδρέου να αναλάβει πρωθυπουργός στην Κυβέρνηση του Βουνού, αλλά ο Παπανδρέου απέρριψε την πρόταση. Επιπλέον, πριν το Σύμφωνο του Λιβάνου, το ΕΑΜ «πρότεινε να διευρυνθεί η κυβέρνηση του Καΐρου με συμμετοχή σ' αυτήν αντιπροσώπων της αντίστασης και να δημιουργηθούν δυο κλιμάκια, που ένα από αυτά θα έδρευε στην Ελεύθερη Ελλάδα για να καθοδηγεί άμεσα τον αγώνα του λαού για την εθνική απελευθέρωση. Και η έκκληση αυτή δε βρήκε καμιά ανταπόκριση». («Ιστορία της Αντίστασης 1940-45», τόμ. Γ', σελ. 1.050, εκδ. «Αυλός», Αθήνα, 1979). Ο προσανατολισμός επομένως ήταν σαφής.

2. Το 6ο Συνέδριο εξάλειψε και τις θεωρούμενες ως αριστερίστικες πλευρές της 6ης Ολομέλειας, όπως, για παράδειγμα, το ότι η αστικοδημοκρατική επανάσταση στρεφόταν ενάντια στο σύνολο της αστικής τάξης.

3. Ινστιτούτο Μαρξισμού - Λενινισμού της ΚΕ του ΚΚΣΕ, Κομμουνιστική Διεθνής, σελ. 403, εκδ. «Ελεύθερη Ελλάδα», 1973.

4. «Το ΚΚΕ. Επίσημα Κείμενα», τόμ. 4ος, σελ. 246, «Πολιτικές και Λογοτεχνικές Εκδόσεις», 1968.

5. «Το ΚΚΕ - Επίσημα Κείμενα», τόμ. 5ος, εκδ. «Σύγχρονη Εποχή», Αθήνα, 1981, σελ. 91-92.

6. «Αρχείο της ΠΕΕΑ, Πρακτικά Συνεδριάσεων», εκδ. «Σύγχρονη Εποχή», 1990, σελ. 156-157.

ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ύμνοι στον .. «καραμανλισμό» από το ΣΥΡΙΖΑ

902.gr

Προκειμένου ο ΣΥΡΙΖΑ να διεκδικήσει την κυβερνητική καρέκλα και να γίνει χαλίφης στη θέση του χαλίφη, κοντεύει να σπάσει το παγκόσμιο ρεκόρ στον τυχοδιωκτισμό.

Και φυσικά αυτό δε θα ήταν τίποτε παραπάνω από μια ακόμη απόδειξη του σοσιαλδημοκρατικού εκφυλισμού αυτού του κόμματος, αν δε συνοδευόταν από δηλώσεις που προσπαθούν να εξωραΐσουν και να κλείσουν το μάτι σε συγκεκριμένα κέντρα του κατεστημένου.

Τελευταίο κρούσμα η ομιλία του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Σ. Κοντονή, στη βουλή, ο οποίος απαντώντας στο Βορίδη, δήλωσε τα εξής:

«Διερωτώμεθα αν σε αυτήν εδώ την αίθουσα ήταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ή ο Γεώργιος Ράλλης ή ο Παναγής Παπαληγούρας, πως θα αντιδρούσαν σε αυτό το κήρυγμα μίσους και μισαλλοδοξίας. Επειδή, όμως, αυτοί οι μεγάλοι πολιτικοί δεν είναι στη ζωή, εμείς περιμένουμε να ακούσουμε γι' αυτό που εχθές ο κ. Βορίδης ξεστόμισε για τους καλούς και κακούς Έλληνες μια δήλωση από τον κ. Μητσοτάκη ή από τον κ. Καραμανλή».

Έλεος!

Η ΕΡΕ στην αρχή, η ΝΔ στη συνέχεια δεν ήταν πάντα κόμματα του κεφαλαίου και της πλουτοκρατίας; Και τα κόμματα της δεξιάς, και τα κόμματα του κέντρου, αλλά και οι συγκεκριμένοι πολιτικοί που επικαλείται ο Κοντονής δεν έχουν συνδεθεί με αντιλαϊκά μέτρα, με αυταρχισμό, αντικομουνισμό και καταστολή, ιδιαίτερα τις δεκαετίες του 50 και του 60, αλλά και μετά;

Είναι άλλο πράγμα ότι το καπιταλιστικό σύστημα στηρίζει εκείνους τους αστούς πολιτικούς που μπορούν - τη δεδομένη στιγμή καλύτερα - να υπηρετήσουν τις ανάγκες του. Άλλοτε στηρίζει πιο μετριοπαθείς πολιτικούς και άλλοτε έχει ανάγκη από αστούς πολιτικούς, πιο επιθετικούς, απέναντι στο λαό και τους αγώνες του, ανάλογα με τι το συμφέρει κάθε φορά, για να ενσωματώνει και να χειραγωγεί εργατικές-λαϊκές δυνάμεις.

Ένα πράγμα δεν αλλάζει: Η εχθρότητα απέναντι στην ταξική, λαϊκή πάλη, που υπηρέτησαν με συνέπεια όλοι αυτοί οι - κατά τον Κοντονή - «μεγάλοι πολιτικοί».

Το «ψάρεμα» ψήφων και το «κλείσιμο του ματιού», ενόψει και πιθανών μετεκλογικών εξελίξεων, που εκφράζει ο Κοντονής και άλλοι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, επιδιώκοντας να διαχωρίσει τη ΝΔ σε «καλή» και «κακή», είναι τακτική βαθιά αποπροσανατολιστική και ζημιογόνα για το λαό.

Το θέμα είναι ότι οι λαϊκοί αγωνιστές, οι προοδευτικοί άνθρωποι, οι ριζοσπάστες και αριστεροί να εγκαταλείψουν και να γυρίσουν την πλάτη στο ΣΥΡΙΖΑ και τον τυχοδιωκτισμό του.

488 αποφάσεις συμμετοχής μέχρι τώρα, εργατικών συνδικάτων και μαζικών φορέων στο Πανελλαδικό Συλλαλητήριο 1η Νοέμβρη 12 μ.μ. στο Σύνταγμα

Η πρόταση του ΠΑΜΕ για την οργάνωση της απάντησης στην επίθεση που δέχονται η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα βρίσκει σημαντική απήχηση και αποδοχή στους εργαζόμενους, στους ανέργους, στους αυτοαπασχολούμενους, στους νέους, στις γυναίκες, στη φτωχή αγροτιά, στους φοιτητές και σπουδαστές.

Πραγματοποιούνται γενικές συνελεύσεις στους κλάδους, στους τόπους δουλειάς, συζητήσεις, συσκέψεις στις γειτονιές, στα χωριά, που συμβάλλουν στην προσπάθεια συμμετοχής στο Πανελλαδικό Συλλαλητήριο την 1η Νοέμβρη στις 12 στο Σύνταγμα. Καλούμε κι’ άλλα συνδικάτα, μαζικούς φορείς να συζητήσουν συλλογικά τη μαζική συμμετοχή τους.

Μέχρι τώρα έχουν ήδη πάρει αποφάσεις συμμετοχής 488 Εργατικά Κέντρα,

Νέο ξεκίνημα για την «Αλκυονίδα»

ENET

Ο ιστορικός κινηματογράφος επαναλειτουργεί ως πολυχώρος πολιτισμού, όταν άλλοι βάζουν λουκέτο

Ενα μικρό θαύμα συντελείται σε μία από τις πλέον υποβαθμισμένες περιοχές του κέντρου της Αθήνας. Στο νούμερο 42 της Ιουλιανού, κοντά στην πλ. Βικτωρίας, αναγεννιέται ένα ιστορικό σινεμά, η «Αλκυονίδα». Θα εγκαινιαστεί τον Δεκέμβριο και θα αποτελέσει τον «πυρήνα» του πρώτου artplex στην Αθήνα. Ενός νέου εναλλακτικού καλλιτεχνικού δικτύου που θα περιλαμβάνει τρεις ακόμα αίθουσες: το «Τριανόν» στην Κοδριγκτώνος και τα σινεμά «Αλεξάνδρα 1 και 2» στην Καλλιθέα, που έπειτα από δύο χρόνια ανοίγουν σήμερα και πάλι τις πύλες τους.

Η «Αλκυονίδα» προβάλλει Βουγιουκλάκη, γρήγορα όμως θα μετεξελιχθεί σε «ναό» της εναλλακτικής καλλιτεχνικής δημιουργίας και φυτώριο αντίστασης στη δικτατορία.

Επί χούντας η «Αλκυονίδα» διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο, συσπειρώνοντας ένα κοινό που διψούσε για ελευθερία και ταυτόχρονα για ένα διαφορετικό σινεμά. Οι προβολές της έπαιρναν χαρακτήρα αντιδικτατορικής διαμαρτυρίας.

Ο Βελισάριος Κοσσυβάκης της New Star είναι ο καλλιτεχνικός διευθυντής του «Αλκυονίς New Star Art Cinema» και εμπνευστής του όλου εγχειρήματος. «Σήμερα που καταπατούνται τα πάντα, οι καιροί παρουσιάζουν τεράστιες ομοιότητες με την Ελλάδα της δεκαετίας του '70. Φιλοδοξούμε η "Αλκυονίδα" να επιτελέσει και πάλι ακριβώς το ίδιο έργο», μας είπε.

Το ραντεβού

Σχέδια κλιμάκωσης της ιμπεριαλιστικής επέμβασης στη Μ.Α.

Κακό το Ισλαμικό κράτος...

Η προσφορά του όμως, ...στην επικράτηση των "δυναμεων του καλού"(ΗΠΑ-ΕΕ και οι σύμμαχοί τους) είναι πραγματικά σημαντική.

Ο σκοπός άλλωστε αγιάζει τα μέσα, κι εδώ τα λεφτά είναι πολλά πραγματικά...

Το παρακάτω αναλυτικό άρθρο-ρεπορτάζ είναι από τον Κυριακάτικο Ριζοσπάστη και είναι για πολλή σκέψη.

ΣΥΡΙΑ - ΤΟΥΡΚΙΑ - ΙΡΑΚ
Νέα σχέδια κλιμάκωσης της ιμπεριαλιστικής επέμβασης


Η Τουρκία, συνδέοντας τις επιχειρήσεις των συμμάχων της κατά των «τζιχαντιστών» με την ανατροπή της κυβέρνησης του Σύρου Προέδρου Ασαντ, επιδιώκει μεταξύ άλλων τη δημιουργία «νεκρής ζώνης» και απαγόρευσης πτήσεων στην τουρκο-συριακή μεθόριο, προκαλώντας την έντονη αντίδραση της Συρίας

Δεκάδες τουρκικά άρματα μάχης έχουν αναπτυχθεί στην τουρκο-συριακή μεθόριο περιμένοντας εντολή για μία επικίνδυνη επέμβαση στο συριακό έδαφος

Οξύνεται επικίνδυνα η επέμβαση των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων στη μεθόριο Συρίας - Ιράκ - Τουρκίας με πρόσχημα τους «τζιχαντιστές» του «Ισλαμικού Κράτους» (ΙΚ)που οι ίδιες δημιούργησαν, εξέθρεψαν και τώρα χρησιμοποιούν ως άλλοθι για την ανατροπή της μη αρεστής κυβέρνησης του Σύρου Προέδρου Ασαντ και την επιβολή μίας νέας γεωπολιτικής κατάστασης στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής υπέρ των μονοπωλίων.

Κορυφαία και άκρως επικίνδυνη εξέλιξη όσων διαδραματίστηκαν την περασμένη βδομάδα στη μεθόριο Συρίας - Τουρκίας, που κατακλύζεται από 160.000 Σύρους Κούρδους πρόσφυγες, συνιστά αναμφίβολα η απόφαση της τουρκικής Εθνοσυνέλευσης, το βράδυ της Πέμπτης, να εγκρίνει, με 298 ψήφους υπέρ και 98 κατά, σχέδιο ψηφίσματος της κυβέρνησης του Αχμέτ Νταβούτογλου για ανάπτυξη δυνάμεων του τουρκικού στρατού

Επιχειρήσεις κατά των "τζιχαντιστών" - Οι δουλειές πάνε καλά

Μπορεί πολλοί να λένε ότι οι αεροπορικές επιδρομές δεν έχουν αποτέλεσμα, αλλά οι δουλειά εκεί πάει καλά. Τα αεροπλάνα δεν βρίσκουν και πολύ εύκολα τους στόχους, ενώ οι κάμερες των διάφορων ΜΜΕ είναι συνεχώς δίπλα τους, αλλά αυτό δεν είναι καθόλου πρόβλημα.

Το σχεδιο εξελίσσεται κανονικά, η χερσαία επέμβαση προετοιμάζεται, οι διάφοροι "παίκτες"(ΗΠΑ, ΕΕ, Τουρκία κλπ) παίρνουν θέση στη σκακιέρα ο καθένας για τα δικά του συμφέροντα, ενώ βγαίνουν και κάποια μετρητά...

Το κομάτι από άρθρο του Ριζοσπάστη

10 εκατ. δολάρια το ημερήσιο κόστος των αμερικανικών επιχειρήσεων

Η Κεντρική Διοίκηση του αμερικανικού στρατού δημοσιοποίησε χτες στοιχεία που αφορούν στο κόστος των επιχειρήσεων που πραγματοποιεί σε Ιράκ και Συρία από τα μέσα Ιούνη, κατά, υποτίθεται, των «τζιχαντιστών». Σύμφωνα με αυτά, το κόστος των επιχειρήσεων εκτιμάται σε1,1 δισ. δολάρια, εκ των οποίων 62.000.000 δολάρια αφορούν μόνο τη χρήση 47 πυραύλων «Τόμαχοκ». Αξιωματούχοι του Πενταγώνου εκτιμούν ότι το κόστος των αμερικανικών επιχειρήσεων σε Συρία και Ιράκ κυμαίνεται ημερησίως σε 7.000.000 - 10.000.000 δολάρια...

Οι Αμερικανοί στρατιωτικοί αξιωματικοί και «σύμβουλοι» που βρίσκονται σήμερα σε επιχειρησιακά κέντρα που λειτουργούν σε Βαγδάτη και Ερμπίλ (βόρειο Ιρακινό Κουρδιστάν) ξεπερνούν τους 1.300.

Χτες επίσης, εκπρόσωπος του Πενταγώνου γνωστοποίησε τα σχέδια της κυβέρνησης Ομπάμα να πουλήσει συστοιχίες πυραύλων «Πάτριοτ» (εταιρεία «Lockheed Martin») στη Σαουδική Αραβία συνολικής αξίας 1,75 δισ. δολαρίων. Επιπλέον, ετοιμάζεται να πουλήσει και 12 συστοιχίες αντιαεροπορικών πυραυλικών συστημάτων «HIMARS» στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα έναντι900.000.000 δολαρίων.

Αιματηρές διαδηλώσεις στην Τουρκία μετά την κατάληψη του Κομπανί από τους τζιχαντιστές - Δεκατέσσερις οι νεκροί

ΤΟ ΒΗΜΑ

Επιβλήθηκε απαγόρευση κυκλοφορίας σε έξι επαρχίες της ΝΑ Τουρκίας - Στρατός στους δρόμους του Ντιγιαρμπακίρ

Ανεξέλεγκτες διαστάσεις λαμβάνουν οι εκδηλώσεις διαμαρτυρίας Κούρδων διαδηλωτών στην Τουρκία κατά της κατάληψης της κουρδικής πόλης Κομπανί της Συρίας.

Ανησυχία επικρατεί στην Αγκυρα, υπό το φόβο να περάσει η σπίθα του πολέμου στη Συρία τα σύνορα της Τουρκίας.

Στις συγκρούσεις με τις δυνάμεις ασφαλείας νεκροί έπεσαν 14 άνθρωποι, ενώ αναφέρονται δεκάδες τραυματίες.

Σύμφωνα με επίσημες πηγές στόχος εμπρηστικών επιθέσεων έγιναν 343 κτίρια, τα περισσότερα δημόσια, και πυρπολήθηκαν περίπου 40 οχήματα. Σε επιφυλακή η τουρκική αστυνομία, η ηγεσία της οποίας ανακάλεσε όλες τις άδειες.

Απαγόρευση κυκλοφορίας επιβλήθηκε το βράδυ της Τρίτης σε έξι νοτιοανατολικές επαρχίες -Ντιγιαρμπακίρ, Βαν, Μάρντιν, Μους, Μπάτμαν και Σίιρτ- με κουρδικό κυρίως πληθυσμό.

Στο Ντιγιαρμπακίρ, τη μεγαλύτερη κουρδική πόλη της Τουρκίας, στρατιωτικές δυνάμεις κατέβηκαν στους δρόμους για να καταστείλουν τους εξαγριωμένους διαδηλωτές. Κατά τις συγκρούσεις στην πόλη έχασαν τη ζωή τους 8 άτομα.

Κατά τη διάρκεια της νύχτας και παρά την απαγόρευση της κυκλοφορίας σποραδικά πυρά ακούγονταν από διάφορες συνοικίες του Ντιγιαρμπακίρ.

Οι διαδηλωτές, μέλη του ΡΚΚ, κατέστρεψαν μεταξύ άλλων άλλων και την προτομή του Κεμάλ Ατατούρκ, που βρισκόταν στην φοιτητική εστία της πόλης, γεγονός πρωτόγνωρο και με ιδιαίτερο συμβολισμό όσον αφορά την προσβολή του κύρους του τουρκικού κράτους.

Στρατιωτικές δυνάμεις έκαναν την εμφάνισή τους και στο κέντρο της πόλης Μπάτμαν.

Το κλίμα στις μεγάλες πόλεις της Τουρκίας, και κυρίως στην Κωνσταντινούπολη και την Αγκυρα, ήταν φορτισμένο από το πρωί. Μεγάλες διαδηλώσεις έλαβαν χώρα σε όλες σχεδόν τις κουρδικές πόλεις της νοτιοανατολικής Τουρκίας, αλλά και στη Μερσίνα και την Αττάλεια στο νότιο τμήμα της χώρας.

Οι πιο μαζικές διαδηλώσεις εκδηλώθηκαν στην Κωνσταντινούπολη, όπου χιλιάδες διαδηλωτές συγκρούστηκαν με τις δυνάμεις της Αστυνομίας που προσπάθησε να διαλύσει τις συγκεντρώσεις στις περιοχές της Χαλκηδόνας, του Μπάγτζιλαρ και του Σουλτανγκαζί.

Παρόμοιο ήταν και το σκηνικό στην πρωτεύουσα, Αγκυρα. Οι περίπου 1.000 διαδηλωτές επιχείρησαν να συγκροτήσουν πορεία προς τα γραφείς του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης. Όταν η Αστυνομία προσπάθησε να τους εμποδίσει με αντλίες νερού και χημικά ξέσπασαν βίαιες συγκρούσεις.

Σκηνικό βίαιων συγκρούσεων αποτέλεσε η επαρχία Βάρτο της νοτιοανατολικής Τουρκίας, μιας περιοχής με ισχυρή παρουσία του κουρδικού στοιχείου, όπου στις συγκρούσεις με την Αστυνομία κατεγράφη ο πρώτος νεκρός της ημέρας. Πρόκειται για έναν 25χρονο διαδηλωτή. ς και τραυματίστηκε άλλος ένας.

Συγκρούσεις με τραυματίες ξέσπασαν και στην επαρχία Χακιάρι, από όπου αναχώρησαν πέντε λεωφορεία με διαδηλωτές με προορισμό τη μεθόριο με τη Συρία, στο σημείο που βρίσκεται ακριβώς απέναντι από την πόλη Κομπανί.

Ο πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν επισκέφθηκε στρατόπεδο προσφύγων στο Γκαζιαντέπ, στα σύνορα με τη Συρία, και επιβεβαίωσε ότι «το Κομπανί είναι έτοιμο να πέσει». Ζήτησε παράλληλα να επιβληθεί ζώνη απαγόρευσης πτήσεων και να εκπαιδευτούν και να εξοπλιστούν οι δυνάμεις της μετριοπαθούς συριακής αντιπολίτευσης. Τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης αναφέρουν ότι στην πόλη βρίσκονται ήδη δύο χιλιάδες άνδρες του «Ισλαμικού Κράτους» και έχουν υψώσει τις μαύρες σημαίες τους στο ανατολικό της άκρο. Οι συγκρούσεις μαίνονται με τις κουρδικές δυνάμεις που υπερασπίζονται την πόλη, ενώ πυκνοί καπνοί συνοδεύουν τον ήχο εκρήξεων από τις αεροπορικές επιδρομές του υπό τις ΗΠΑ συνασπισμού.

Περισσότεροι από 180.000 Κούρδοι της Συρίας έχουν περάσει σε τουρκικό έδαφος για να γλιτώσουν από την προέλαση των τζιχαντιστών.

Φρικη εναντίον φρίκης

Ποια φρίκη ειναι μεγαλύτερη;

Αυτή των τζχαντιστών ή εκείνη του καπιταλισμού και της φτώχειας του;

Φυσικά είναι λάθος να κάτσει κανείς και να διαλέξει δηλητήριο...

Παρ' όλα αυτά κάποιοι μπαίνουν στον κόπο να το κάνουν.

Πίσω από την επιλογή τους αυτή κρυβεται πάντα η έλλειψη κουράγιου να τα βάλουν με το συστημα, να το κοιτάξουν κατάματα και να το ξεφορτωθούν κάνοντας ένα βήμα μπρός.

Οπότε λένε...ναι, χάλια είμαστε ...αλλά όχι και όσο άλλοι. Εμεις τουλάχιστον, λένε, δεν ζούμε στη λίθινη εποχή όπως στη Μ.Ανατολή ή τις χώρες της Αφρικής. Ατολμίας θέλουσας όμως δίνουν το χρόνο στον καπιταλισμό να μας πάει σιγά σιγά και στη λίθινη εποχή. Από το μεσαίωνα όπως και να το κάνουμε η απόσταση μικραίνει. Πλησιάζουμε...

Το ζήτημα όμως είναι αλλού.

Το να δείχνει η μια φρίκη την άλλη ως πραγματικη φρίκη, για να διώχνει τα βλέμματα από πάνω της είναι αυτό που πρεπει να μας κανει να σκεφτουμε.

Επίσης αυτη η φρικη των τζιχαντιστών, ειναι δημιουργημα της Δυσης. Οι τζιχαντιστες μεχρι λιγους μηνες πριν ονομαζόντουσαν "Συριακή αντιπολίτευση" και έπαιρναν βοήθεια από τον δηθεν πολιτισμένο καπιταλισμό. Στο Αφγανιστάν το 1979 έγινε ακριβως το ίδιο όταν η "αντίσταση " της Αλ Κάιντα ξαναγυρισε τη χωρα αιωνες πισω χτυπώντας την Αφγανικη επανασταση και την τοτε λαικη δημοκρατια που φυσικα δεν ειχε ιχνος φανατικου ισλαμισμου. 

Ειναι μαλλον καθαρό ότι οι φανατικοι ισλαμιστες βολευουν μια χαρά τις ΗΠΑ, την Αγγλία, την ΕΕ για να μπορουν να βαζουν πόδι εκεί. Αν άφηναν τους λαους ήσυχους θα είχαν λυσει τα προβληματά τους μόνοι τους κ δεν θα ηταν καθολου στη λίθινη εποχή.

Αλλά φυσικά ο ιμπεριαλισμός από τις λαογεννητες λαικες δημοκρατιες και το σοσιαλισμό προτιμουσε χιλιες φορές τους φανατικους ισλαμιστές. Ποσο μαλλον τωρα που εχει απόλυτη ανάγκη να βαλει χερι στον πλουτο της περιοχης για να λυσει τα άλυτα προβλήματά του που όλο και μεγαλώνουν και δεν κρυβονται πια με ψέματα.

Το Ισλαμικό Κράτος γεννήθηκε στα νατοϊκά στρατόπεδα (Ι)

Το Ισλαμικό Κράτος γεννήθηκε στα νατοϊκά στρατόπεδα

Andre Vltchek

RT.com

Μτφρ.: Lenin Reloaded

Οι ΗΠΑ και τα κράτη-πελάτες τους στη Μέση Ανατολή βομβαρδίζουν τώρα τις θέσεις του Ισλαμικού Κράτους στη Συρία, σκοτώνοντας τόσο ένοπλους όσο και άοπλους, και παραβιάζοντας αμέτρητους διεθνείς νόμους και συμφωνίες.


Οι εγκαταστάσεις πετρελαίου στη Συρία φλέγονται· η Δύση "πληροφόρησε" τη Δαμασκό ότι η επιχείρηση βομβαρδισμού μπορεί να διαρκέσει τρία χρόνια, λες και είναι ο αποκλειστικός ιδιοκτήτης της Μέσης Ανατολής.



Το γεγονός ότι αυτά γίνονται χωρίς διεθνή έγκριση δεν εκπλήσσει πλέον κανέναν.


Δεν υπάρχει τίποτε που να εμποδίζει αυτή την εκστρατεία. Δεν υπάρχει αεροπορία για να υπερασπιστεί το συριακό έδαφος, δεν εξαπολύονται πύραυλοι εδάφους-αέρος.


Όμως, οι ΗΠΑ και το ΗΒ δεν αποκρύπτουν το γεγονός ότι αυτή δεν είναι απλά μια επιχείρηση για να χτυπηθούν οι θέσεις του ΙΚ. Οι ΗΠΑ δηλώνουν ανοιχτά ότι έχουν συμμαχία με τις "μετριοπαθείς δυνάμεις της αντιπολίτευσης" στη Συρία, πράγμα που ουσιαστικά σημαίνει τις δυνάμεις που πολεμούν για να ανατρέψουν την κυβέρνηση του προέδρου Άσαντ.


Η έκκληση της Δαμασκού για μια ευρύτερη συμμαχία ενάντια στο ΙΚ γράφεται στα παλαιότερα των υποδημάτων. Δεν είναι άξιο απορίας. Για χρόνια το Ισλαμικό Κράτος υπήρξε ενσωματωμένο κομμάτι του "κινήματος της αντιπολίτευσης" που υποστηρίχθηκε, εκπαιδεύτηκε και χρηματοδοτήθηκε από τη Δύση και τους συμμάχους της στην περιοχή.


Η Χεζμπολά πολεμά ήδη το ΙΚ


Το πρόσχημα για τις τελευταίες επιθέσεις ενάντια στη Συρία είναι απλό. Ο Βρετανός πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον είπε στους νομοθέτες: "Δεν πρόκειται για μια μακρινή απειλή. Αν δεν την εμποδίσουμε, αντιμετωπίζουμε ένα τρομοκρατικό χαλιφάτο στις ακτές της Μεσογείου."


Με αυτά τα λόγια αναφερόταν ίσως στην στενή συριακή ακτογραμμή στη Μεσόγειο, με πόλεις όπως η Λατάκεια και η Ταρτούς, αλλά επίσης, το πιθανότερο, και σε ολόκληρο το Λίβανο, το οποίο, σύμφωνα με τον αναλυτή της περιοχής Michael Jansen, “...είναι ήδη το τρίτο πολεμικό μέτωπο του πολέμου ενάντια στο ΙΚ και, όπως και οι εμπόλεμες Συρία και Ιράκ, δεν έχει ούτε την πολιτική ενότητα που χρειάζεται, ούτε τα υλικά μέσα για να διεξάγει τη μάχη.”


Αρκεί να διαβάσει κανείς τις Ημερήσιες Αναφορές Πληροφοριών Ασφάλειας του UNSIOC στο Λίβανο για να αντιληφθεί πόσο σοβαρή είναι η κατάσταση. Γίνονται επιθέσεις των ανταρτών του ΙΚ απ' τη Συρία, απαγωγές, συνεχείς συλλήψεις.


Αλλά οι περισσότεροι κάτοικοι της περιοχής είναι βέβαιο πως θα διαφωνούσαν και με τον κύριο Ομπάμα και με τον κύριο Κάμερον για το ποιανού ευθύνη είναι αυτή η καταστροφική κατάσταση πραγμάτων.


Ο ευθύς εκπρόσωπος της Χεζμπολά Sayyed Hasan Nasrallah, εξήγησε αυτή την προσέγγιση στα πράγματα στο Λίβανο, στις 23 Σεπτέμβρη του 2014:


“Είμαστε εναντίον της στρατιωτικής επέμβασης και διεθνούς συμμαχίας στη Συρία, είτε η δράση της είναι ενάντια στο συριακό καθεστώς είτε ενάντια στο ΙΚ...Με το ψευδές πρόσχημα του πολέμου κατά της τρομοκρατίας, οι ΗΠΑ επιδιώκουν να αποκτήσουν τον έλεγχο της περιοχής...”


Στην πραγματικότητα, η Χεζμπολά βρίσκεται ήδη σε πόλεμο με το ΙΚ, αλλά παρά την μεγάλη της δημοφιλία στο Λίβανο και την περιοχή, και παρά την ανοιχτότητά της και τα μεγάλα κοινωνικά της εγχειρήματα (ή ακριβώς εξαιτίς τους) η οργάνωση βρίσκεται στη λίστα τρομοκρατικών ομάδων των ΗΠΑ και πολλών ευρωπαϊκών χωρών.


Φαίνεται πως η Δύση βεβαιώνεται πως το Λίβανο θα παραμείνει ανυπεράσπιστο, ακόμα και αν φαίνεται πιθανό το ΙΚ να εντατικοποιήσει σύντομα τις επιθέσεις του ή να κάνει μια αποφασιστική εισβολή στα σύνορα, απ' την πλευρά του συριακού εδάφους. Τα όπλα απ' τη Γαλλία δεν έχουν ακόμα παραδοθεί, εν μέρει εξαιτίας γαλλικών "ανησυχιών" μην και χρησιμοποιηθούν ενάντια στο Ισραήλ. Οι ΗΠΑ μπλοκάρουν κάθε αγορά ρωσικών όπλων απ' το Λίβανο (η Υπουργός Άμυνας του Λιβάνου κυρία Nouhad Mashnouk, επισκέφθηκε τη Μόσχα προσπαθώντας να εξασφαλίσει παράδοση ρωσικών όπλων) εξαιτίας της “έντασης μεταξύ της Δύσης και της Μόσχας για την Ουκρανία.”

Η περιοχή καταστράφηκε και η Δύση ελέγχει το παιχνίδι

Η κατάσταση είναι εξαιρετικά πολύπλοκη αλλά είναι σαφές ότι η Δύση έχει στα χέρια της όλα τα κουμπιά ελέγχου του “παιχνιδιού.”


Βοήθησε στη δημιουργία και την ενίσχυση της “Συριακής αντιπολίτευσης,” περιλαμβανομένων των πιο ακραίων στοιχείων της, όπως το Ισλαμικό Κράτος. Στόχος ήταν η ανατροπή του Προέδρου Άσαντ. Τώρα που το ΙΚ "ξέφυγε απ' τον έλεγχο" και άρχισε να κατακτά εδάφη στο Ιράκ και τη Συρία, η κτηνωδία του και η στρατιωτική του επιτυχία χρησιμοποιούνται ως προσχήματα για την άμεση επέμβαση στη Συρία.


Καθίσταται σαφές ότι ό,τι και να γίνει, δεν θα επέτρεπαν ποτέ στον Πρόεδρο Άσαντ να νικήσει. Ακόμα και αν (και ίσως ιδιαίτερα αν) τον στήριζε η πλειοψηφία του συριακού λαού.


Ως συνέπεια των δράσεων της Δύσης, τόσο το Ιράκ όσο και η Συρία έχουν πλέον εντελώς αποσταθεροποιηθεί, ή, ακριβέστερα, έχουν καταλήξει συντρίμμια.


Το Λίβανο δεν έχει ούτε καν εντελώς λειτουργική κυβέρνηση ή στρατό, και μπορεί να το πάρει η θύελλα της καταστροφής.


Η περιοχή πλημμύρισε κυριολεκτικά από εκατομμύρια πρόσφυγες.


Και η Δύση σφυροκοπά για μια ακόμα φορά την περιοχή με πυραύλους Τόμαχωκ και με βόμβες. Πολλά φιλοδυτικά αραβικά καθεστώτα μοιράζονται την ευθύνη για την κατάσταση στη Συρία και το Ιράκ: το Μπαχρέιν, η Ιορδανία, το Κατάρ, η Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα εισήλθαν στην "επιχείρηση" προσφέροντας τα μαχητικά τους αεροσκάφη. Με τον τρόπο αυτόν, παρέχεται κάποια ψευδαίσθηση νομιμότητας -- οι χειραγωγοί τους στην Ουάσινγκτον μπορούν να ανακοινώνουν περήφανα στον κόσμο ότι "δεν εμπλέκονται μόνοι τους."


Ενώ η "απειλή της τρομοκρατίας" και "ο κίνδυνος για την περιοχή και τους κατοίκους της" αναφέρονται ως βασικές δικαιολογίες για την στρατιωτική δράση, στην πραγματικότητα έχουν ελάχιστη λογική αυτά τα επιχειρήματα. Πολλοί πολίτες της Μέσης Ανατολής πιστεύουν πλέον απλώς ότι η Δύση έχει ως στόχο την ανατροπή του Σύριου Προέδρου Άσαντ, τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου, πλούσιου σε πετρέλαιο και φυλοδυτικού κουρδικού κράτους, και πιθανώς και την πρόκληση σύγκρουσης με το γειτονικό Ιράν.


Είναι επίσης κατανοητό ότι τα πράγματα θα μπορούσαν να βρουν λύση χωρίς την επιχείρηση βομβαρδισμών της Δύσης. Μέσα από κανάλια που οι ΗΠΑ και η ΕΕ δεν θα χρησιμοποιούσαν ποτέ: οι κυβερνήσεις της Δαμασκού και της Τεχεράνης θα έπρεπε να πάψουν να στριμώχνονται στη γωνία. Στην πραγματικότητα, θα έπρεπε να επιτραπεί στη Συρία και το Λίβανο να επανοπλιστούν και να πολεμήσουν τους εχθρούς τους. Και το Ιράν θα έπρεπε να ενθαρρυνθεί να μπει στη μάχη ενάντια στο ΙΚ.


Στις 21 Σεπτεμβρίου του 2014, το Associated Press ανέφερε: "Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Συρίας είπε την Κυριακή ότι οι ΗΠΑ πρέπει να συνεργαστούν με τη Δαμασκό στη μάχη ενάντια στην εξτρεμιστική ομάδα του ΙΚ και όχι να κάνουν συμμαχίες με κράτη τα οποία χαρακτήρισε υποστηρικτικά της τρομοκρατίας. Ο εκπρόσωπος Jihad Laham αναφερόταν προφανώς στη Σαουδική Αραβία και άλλες χώρες που στηρίζουν τους αντάρτες που προσπαθούν να ανατρέψουν τον Σύριο Πρόεδρο Μπασάρ Άσαντ."


Αλλά ο στόχος της Δύσης δεν είναι η επίλυση κρίσεων. Είναι η πίεση και ο πόλεμος για πλήρη κυριαρχία στην περιοχή.


Η Δύση παίζει σκάκι κρατώντας και τα λευκά και τα μαύρα πιόνια. Στη σκακιέρα βρίσκονται δεκάδες εκατομμυρίων ανθρώπων, ολόκληρα έθνη. Κάθε κίνηση δίνει τέλος σε αμέτρητες ζωές.


Lenin Reloaded

Ολο το χέρι θέλει κόψιμο...

Να μπουν αμέσως σε όλα τσ σπίτια να ψάξουν για τζιχαντιστές... Παντού! Στα συρτάρια, κάτω απ' τα κρεβάτια, στις τσέπες μας... Ποιά εντάλματα και μαλακίες τώρα...Κινδυνεύουμε... Ξέχνα τις Δημοκρατίες τώρα... Αστο στα χέρια των δολοφόνων... ξέρουν αυτοί.
Δείξε εμπιστοσύνη σ'αυτούς που συγκρότησαν τις ομάδες φρίκης των μισθοφόρων αποκεφαλιστών, τις πλήρωσαν, τίς γυμνασαν και τις εξόπλισαν για να "φτιάξουν" εξέγερση στη Συρία βιάζοντας, κλέβοντας και λεηλατώντας.
Τότε κανείς δε μιλούσε...ούτε τα ΜΜΕ φυσικά. Τώρα μιλάνε για φρίκη...
Τι να ετοιμάζουν άραγε;
Τι κρύβεται πίσω απ' τον πόνο που τους έπιασε για τη φρίκη των τζιχαντιστών;
Και η δική τους φρίκη:

Τι είναι αλήθεια ποιο φρικτό; Οι αποκεφαλισμοί ή οι καταστροφές ζωών κάθε μέρα εδώ δίπλα μας. Μήπως οι αυτοκτονίες απελπισμένων είναι λιγότερο φρικτές; Δεν ξέρω...
Μήπως οι θάνατοι πέρσι και πρόπερσι το χειμώνα από μαγκάλια και αυτοσχέδιες σόμπες ήταν λιγότερο φρικτές; Και οι δολοφονίες παιδιών στη Γάζα σπό το στρατό του Ισραήλ με την άδειά τους τί ήταν; Δεν ήταν αηδιαστική και απαράδεκτη φρίκη;
Γιατί πρέπει ν'αποφασίσω ποια φρίκη επιτρεπεται και ποια απαγορεύεται;
Γιατί πρέπει να "διαλέξω φρίκη";

Γιατί πρέπει οι εικόνες της τηλεόρασης να κρύψουν όλα αυτά που βλέπω κάθε μέρα γύρω μου; Όλη αυτή την καθημερινή  φρίκη της φτώχειας και της απελπισίας των ανθρώπων που τους άξιζε να ζούν μια όμορφη ζωή;
Γιατί πρέπει να   δεχτώ έστω και μια λέξη απ΄'αυτούς που μισούν τη ζωή μας και λατρεύουν μόνο τη δική τους.
Που μας ζητάνε να θυσιάσουμε τη ζωή τη δική μας και των παιδιών μας για να σωθούν τα κέρδη τους;
Μιλάμε για τις ΗΠΑ την ΕΕ και την παρέα τους, και πίσω τους  τους μηχανισμούς και τα μονοπώλια  που όπλισαν τους Ισραηλινούς,  όταν βομβαρδιζαν ανελέητα και δολοφονούσαν μικρά παιδιά στη Γάζα. Που οπλίζουν τώρα τους Ουκρανούς φασίστες που αιματοκυλάνε την Ουκρανία. Που τσάκισαν το λαό του Αφγανιστάν, του Ιράκ, της Συρίας, της τέως Γιουγκοσλαβίας και τόσους άλλους λαούς και μαζί και τον δικό μας.

Η φρίκη των "τζιχαντιστών" είναι δικό τους δημιούργημα. Αυτοί είναι οι επιστήμονες και οι πατέρες της φρίκης.
Ας μη δώσουμε σημασία μόνο στο δάχτυλο ξεχνώντας σε ποιον ανήκει το χέρι. Ολο το χέρι θέλει κόψιμο...
Όλο το σαπισμένο κορμί που αρρωσταίνει και βρωμίζει κάθε μέρα τον κόσμο πρέπει να θαφτεί πριν  θάψει εμάς!

Χονγκ Κονγκ: Κινήματα και "κινήματα"

Αντι-αποικιοκρατικές διαδηλώσεις, Χονγκ Κονγκ 1967

Όπως αναφέρει και η Guardian , από τότε που πάρθηκε με άγρια βία από την Κίνα κατά τον πρώτο ‘’πόλεμο του οπίου’’, για 155 χρόνια το Χονγκ Κονγκ ήταν Βρετανική αποικία, μέχρι πρόσφατα το 1997 που πέρασε ξανά στα χέρια της Κίνας. Όλοι οι κυβερνήτες του ήταν διορισμένοι κατευθείαν από την Βρετανική κυβέρνηση. Κάτω από την Βρετανική διοίκηση το Χονγκ Κονγκ δεν έζησε ούτε καν ομοίωμα δημοκρατίας (δηλαδή εκλογή αντιπροσώπων και κυβερνώντων, λαϊκή κυριαρχία και συμμετοχή στην διακυβέρνηση κτλ.). Κυβερνιώταν από το Λονδίνο 6000 μίλια μακριά. Η ιδέα της οποιασδήποτε δημοκρατίας εισήχθει για πρώτη φορά από την Κινεζική κυβέρνηση: Το 1990 η Κίνα υιοθέτησε τον ‘βασικό νόμο’, που περιλάμβανε την δέσμευση ότι μέχρι το 2017 το ανώτατο κυβερνών σώμα του Χονγκ Κονγκ θα εκλεγόταν με γενική, καθολική ψηφοφορία.

Εδώ και δεκαετίες, κανένας αριστερός ή φιλελεύθερος, ποτέ και πουθενά, δεν έθεσε θέμα διεκδίκησης δημοκρατίας στο Χονγκ Κονγκ, κανένας από τους σημερινούς θιασώτες των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν θυμήθηκε να ψέξει την Βρετανία για την κατοχή του.

Παράξενα πράματα.

Χονγκ Κονγκ, 1967

Το 1967 ήταν ίσως η τελευταία φορά που οι κάτοικοι του Χονγκ Κονγκ βγήκαν στους δρόμους για δημοκρατία ενάντια στην Βρετανική αποικιοκρατία. Τότε, η Βρετανική διοίκηση σκότωσε 51 διαδηλωτές και η βασίλισσα βράβευσε την τοπική αστυνομία για αυτό το επίτευγμα. Από τότε κανείς πουθενά δεν έβγαλε μιλιά για την όποια δημοκρατία στο Χονγκ Κονγκ, μέχρι που η Κίνα ανέλαβε την διοίκηση, τότε ξαφνικά ‘’ξύπνησαν’’ οι δημοκρατικές ευαισθησίες από διοργανωτές που, τυχαία, είναι αποδεδειγμένα έμμισθοι των ΗΠΑ και από τόσους αριστερούς ανά τον κόσμο. Ο αγώνας για δημοκρατικά δικαιώματα είναι ένα. Το να αναλαμβάνεις τον ρόλο του νεροκουβαλητή για τα συμφέροντα του αμερικανικού ιμπεριαλισμού στους γεωπολιτικούς του ανταγωνισμούς μεταξύ αυτού και της Κίνας και να νομίζεις ότι υποστηρίζεις επανάσταση είναι άλλο. Η Κίνα βεβαίως και έχει κάποια μορφή καπιταλισμού. Η ιδέα όμως ότι η υποστήριξη και η στράτευση στο πλευρό του δυτικού ιμπεριαλισμού απέναντι στην οποιαδήποτε Κίνα, είτε το Ιράκ του Σαντάμ, είτε την Ουκρανία του τάδε, συνιστά υποστήριξη κάποιων δημοκρατικών λαϊκών δικαιωμάτων ξεπερνά την φαντασία. Αν μη τι άλλο, η σημερινή πραγματικότητα του Ιράκ (Ισις κανείς;), του Αφγανιστάν, της Ουκρανίας, της Λιβύης κ.α. αποτελεί ηχηρή απόδειξη.

Χονγκ Κονγκ, 1967

Μετά τα τόσα παραδείγματα, από τους εθνικόφρονες αγανακτισμένους, την Συρία, το Ιράκ, τους μεσοαστούς ‘’αγανακτισμένους’’ στην Βενεζουέλα , μέχρι και το ξώφθαλμα ακροδεξιό Ουκρανικό ‘’κίνημα’’ Μέινταν, θα νόμιζε κανείς ότι τόσοι και τόσοι επίδοξοι επαναστάτες και αριστεροί θα καταλάβαιναν έστω και κάτι στο πώς να κρίνουνε ένα κίνημα, με ποιους όρους να βλέπουν τι διακυβεύεται σε έναν αγώνα. Θα νόμιζε κανείς ότι θα καταλάβαιναν επιτέλους ότι επειδή κάποιος/α βγήκε στο δρόμο με ένα πλακάτ και μια χαριτωμένη πολύχρωμη ομπρέλλα, επειδή έριξε μια πέτρα ‘’στους μπάτσους’’ (λες και οι αστοί ή οι φασίστες δεν μπορούν να ρίξουν πέτρες. Την τελευταία φορά που κάποιοι στην Κύπρο συγκρούστηκαν σφόδρα με αστυνομία και δακρυγόνα έξω από το Προεδρικό ήταν οι Ελαμίτες στα γεγονότα με το Μαρί….ζήτω η επανάσταση), δεν σημαίνει απαραίτητα ότι κάνει επανάσταση ή ότι ο αγώνας του είναι δίκαιος και δικός μας. Αλλά είναι βαθιά και μόνιμη φαίνεται η βλάβη.

Agkarra

via

Lenin reloaded

Χονγκ Κονγκ : Το Occupy Central είναι αμερικανικά χρηματοδοτούμενη ανταρσία (Ι)

Lenin Reloaded



Το Occupy Central είναι αμερικανικά χρηματοδοτούμενη ανταρσία
New Eastern Outlook
Μτφρ.: Lenin Reloaded


Ο στόχος των ΗΠΑ στο Χονγκ Κονγκ είναι σαφής: η μετατροπή του νησιού σε επίκεντρο χρηματοδοτημένης από το εξωτερικό ανατροπής με την οποία να μολυνθεί η ηπειρωτική Κίνα πιο άμεσα.


Οι διαδηλωτές του κινήματος “Occupy Central” στο Χονγκ Κονγκ φωνάζουν οικεία συνθήματα και υιοθετούν οικείες τεχνικές, αυτές που βλέπουμε σε όλο τον κόσμο, ως μέρος του γιγάντιου εγχειρήματος πολιτικής αποσταθεροποίησης και αλλαγής καθεστώτων των ΗΠΑ. Η ταυτοποίηση των ηγετών, η ιχνηλάτηση του χρήματος και η εξέταση της δυτικής δημοσιογραφικής κάλυψης αυτών των γεγονότων αποκαλύπτει με βεβαιότητα το ότι για μια ακόμα φορά, η Ουάσινγκτον και η Γουολ Στριτ έχουν πιάσει δουλειά για να κάνουν τη διακυβέρνηση του κινεζικού νησιού του Χονγκ Κονγκ απ' το Πεκίνο όσο πιο δύσκολη γίνεται.

Ποιος βρίσκεται πίσω από το “Occupy Central”; Ας μιλήσουμε με ονόματα

Υπάρχουν αρκετά ονόματα τα οποία αναφέρονται διαρκώς στα ρεπορτάζ για το λεγόμενο “Occupy Central,” την τελευταία προσθήκη σε μια μακρά σειρά από αμερικανικά κατασκευασμένες "χρωματιστές επαναστάσεις", και μέρος της τεράστιας και φιλόδοξης γεωπολιτικής ανακατάταξης την οποία οι ΗΠΑ ξεκίνησαν σοβαρά το 2011, κάτω απ' τον μανδύα της λεγόμενης "Αραβικής Άνοιξης."

Πολλές από τις πηγές των δυτικών ΜΜΕ αναφέρουν ως βασικό οργανωτή τον Benny Tai, λέκτορα νομικής στο Πανεπιστήμιο του Χονγκ Κονγκ. Ωστόσο υπάρχουν πολλοί "συνδιοργανωτές" που αναφέρονται μαζί του. Η εφημερίδα South China Morning Post σε άρθρο με τίτλο, “Ξεκίνησε το Occupy Central: Ο Benny Tai καβαλάει το κύμα φοιτητικών διαμαρτυριών για να εξαπολύσει κίνημα (1),” αναφέρει τους περισσότερους:
Πολιτικά πρόσωπα βαρέων βαρών, όπως η πρόεδρος του Κόμματος των Πολιτών Audrey Eu Yuet-mee, ο πρώην επικεφαλής της Επισκοπής της Καθολικής Εκκλησίας Καρδινάλιος Jospeh Zen Zi-kiun και ο ιδρυτής και πρόεδρος του Δημοκρατικού Κόμματος Martin Lee Chu-ming μίλησαν στους συγκεντρωμένους.Η Post αναφέρει επίσης:


Ο Jimmy Lai Chi-Ying, το υπό πίεση αφεντικό της Next Media, που διερευνάται από την Ανεξάρτητη Αρχή ενάντια στη Διαφθορά για δωρεές σε πανδημοκράτες πολιτικούς, είπε ότι ήρθε [στη συγκέντρωση] αμέσως μετά από τηλεφώνημα του Martin Lee Chu-ming.
Ο Benny Tai παρακολουθεί συχνά φόρουμ που οργανώνονται και χρηματοδοτούνται από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, το National Endowment for Democracy (NED) και τη θυγατρική του, το National Democratic Institute (NDI). Μόνο αυτό τον μήνα, μίλησε σε ένα συνέδριο με θέμα τις πολιτικές μεταρρυθμίσεις και τίτλο "Σχεδίασε τη Δημοκρατία" στο Χονγκ Κονγκ (με χρηματοδότηση του NDI). Ο Tai είναι επίσης ενεργός στο Κέντρο για τις Συγκριτικές σπουδές στο Δημόσιο Δίκαιο του Πανεπιστημίου του Χονγκ Κονγκ, που και αυτό χρηματοδοτείται από το NDI. Η ετήσια έκθεση του Κέντρου για το 2013-14 αναφέρει πως ο Benny Tai συμμετείχε τουλάχιστο σε τρεις δραστηριότητες του κέντρου και ότι ήταν επικεφαλής ενός από τα προγράμματά του.


Οι Martin Lee, Jimmy Lai, and Joseph Zen είναι όλοι επιβεβαιωμένα και ηγέτες του κινήματος “Occupy Central” και συνεργάτες του Στέιτ Ντιπάρτμεντ των ΗΠΑ. Ο Martin Lee, ιδρυτής και πρόεδρος του Δημοκρατικού Κόμματος στο Χονγκ Κονγκ, ταξίδεψε στις ΗΠΑ φέτος για να συνωμοτήσει άμεσα με το NED και με πολιτικούς της Ουάσινγκτον. Νωρίτερα φέτος, ο Lee μίλησε στην εκδήλωση του NED “Γιατί έχει σημασία η δημοκρατία στο Χονγκ Κονγκ.” Μαζί του στην εκδήλωση που οργάνωσε το NED ήταν ο Anson Chan, άλλη γνωστή φυσιογνωμία που υποστηρίζει τις ταραχές στους δρόμους του Χονγκ Κονγκ.