βαθυ κόκκινο
 |
Απ’ ότι αναφέρεται στο Δελτίο Τύπου :
«Εξ αιτίας της φύσης της ταινίας, αποφασίσαμε να μην χρησιμοποιήσουμε χορηγούς επικοινωνίας (που θα αναγράφονται στην αφίσα και στο προωθητικό υλικό)… Το εγχείρημά μας είναι ιδιαίτερα τολμηρό, αλλά θεωρούμε πως τώρα είναι η καταλληλότερη περίοδος για αυτό το φιλμ το οποίο αφορά όλους μας, ειδικά στη σημερινή συγκυρία».
Από την Πέμπτη 28 Απριλίου στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος
2001, 345 λεπτά, ασπρόμαυρο, Γαλλικά
Σκηνοθεσία: Peter Watkins
Ερμηνευτές: 210 ερασιτέχνες ηθοποιοί
Σενάριο: Agathe Bluysen και Peter Watkins
Φωτογραφία: Odd Geir Saether
Σκηνικά: Patrice Le Turcq
Μοντάζ: Peter Watkins, Patrick Watkins
Παραγωγή: 13 Production, La Sept – Arte,
Le Musee d’ Orsay, INA
«Υπάρχει και σήμερα μια κομμούνα, στην επόμενη γωνιά, μας προκαλεί να την επισκεφθούμε, να πάρουμε θέση κι αυτή την φορά να καταφέρουμε κάτι καλύτερο από το να ασχολιόμαστε με τις Βερσαλλίες. Ο Γέητς το εξήγησε όσο πιο εμφατικά γίνεται: "Μέσα στα όνειρα αρχίζει η ευθύνη".
Peter Watkins
«Αυτό το έργο του αριστερού μοντερνισμού (που συνοψίζει όχι μόνο τον Μπρεχτ και τον Βερτόφ, αλλά και τα πρώιμα Σοβιετικά φιλμ όπως και τον Γκοντάρ) είναι ταυτοχρόνως άμεσο και αυτοπαθές.
Ο Watkins ξαναστήνει την ιστορία μέσα από τα ίδια της τα συντρίμμια. Όπως και τα γεγονότα που καταγράφει, η Κομμούνα είναι ένας θρίαμβος της αυθόρμητης δράσης».
Jonathan Hoberman, Village Voice
«Την αυγή της 18ης του Μάρτη το Παρίσι ξεσηκώθηκε με το βροντερό σύνθημα "Ζήτω η Κομμούνα!". Τι είναι η Κομμούνα, αυτή η Σφίγγα που τρομοκρατεί τα μυαλά των αστών;»
Karl Marx
«Αν οι επαναστάσεις του 20ου αιώνα έφερναν τόσο πολλά στοιχεία από τις αστικές επαναστάσεις και τις επαναστατικές ιδέες του 19ου αιώνα, κι αν η Κομμούνα του 1871 ήταν η μόνη επανάσταση που ανήκε, ουσιαστικά και όχι χρονολογικά, στον 20ο αιώνα, κι ο εικοστός αιώνας την αρνήθηκε, τότε μπορούμε να ελπίζουμε πως η Κομμούνα του Παρισιού θα είναι το "σημείο εκκίνησης" των επαναστάσεων του 21ου αιώνα;»
Έλλη Παππά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου