Ποιος θα πληρώσει το βαρκάρη;

Γιωργος Σαρρής

Ειναι γνωστή η τακτική προπαγάνδας που κρύβει τα μεγάλα ψέμματα πίσω από τις μικρές αλήθειες.
Στρατιές αναλυτών παρελαύνουν μπροστά μας καθημερινά λέγοντας μας αυτα που βλέπουν όλοι για να καταλήξουν όμως σε διαφορετικά συμπεράσματα στο δια ταυτα.
Μας λένε για τη διαφθορά, για το πελατειακό σύστημα που σαν βαρίδι μας βουλιάζει, για τη σπατάλη εδώ κι εκεί, για τη φοροδιαφυγή γενικά(και του φουκαρά μικρομαγαζάτορα και του λαθρέμπορου καυσίμων ακριβώς με το ίδιο μέτρο), για την κατάντια των νοσοκομείων κλπ.
Κι υστερα με ενα άλμα καταλήγουν στα συμπεράσματα. Πρέπει κάτι να αλλάξει!( Τι λέτε!!) Πρέπει να προχωρήσουμε μπροστά!(μπροστά από τί;;;) και άλλα τέτοια. Άλλοι λένε να γίνει δημοψήφισμα γενικά και άλλοι να γίνει δημοψήφισμα με κάποιο γενικό πλαίσιο(δηλαδή να προχωρήσουμε μπροστά σε ό,τι νά΄ναι "διαρθρωτικές αλλαγές" ας πούμε, η να μειώσουμε τη σπατάλη και τη διαφθορά. Η να "εξορθολογίσουμε" το Δημόσιο τομέα...)
Τις εντός πολλών εισαγωγικών έννοιες θα τις διευκρινίσουν οι ειδικοί στη συνέχεια όταν ως νικητές και νέοι σωτήρες αναλάβουν τα ινία.
Αρκετα λοιπόν με το παραμύθι! Δεν πρεπει να "γίνει κάτι" αγαπητοί απατεώνες, ψεύτες που κρυβόσαστε πίσω από τις γενικότητες για να εξαπατήσετε και πάλι τους κατακαημένους που περιμένουν μια λύση "από κάπου" απελπισμένοι και τρομοκρατημένοι από αυτό που έρχεται.
Πρέπει απλά να πληρωθεί ο λογαριασμός. Και μάλιστα να πληρωθει εκτός από όλους εμάς, κυρίως από αυτόν που έφταιξε και που τωρα σφυρίζει αδιάφορα.

Έφτασε η ώρα  λοιπόν να μας πειτε με ποιους είσαστε με απλά λόγια.

Και αυτή η κρίση -ειδικά αυτή- είναι ειδωμένη από δυο εντελώς διαφορετικές οπτικές γωνιες.
Η μια είναι η πλευρά των απλών ανθρώπων της δουλειάς, αυτών που πείστηκαν να αφήσουν τη ζωή τους στα χέρια των "ειδικών" και να κοιτάξουν τη δουλειά τους και τωρα έκπληκτοι βλέπουν το αποτέλεσμα. Η άλλη ειναι αυτή των μεγαλοκαρχαριών που έβαλαν τα τσακάλια των αγορών να ρημάξουν την Παγκόσμια οικονομία και τωρα τα ρίχνουν όλα στο κακό δημόσιο και την κακοδιαχείρηση από τους "άχρηστους" πολιτικούς ή τους διεφθαρμένους πολίτες.Ενώ οι "χρήσιμοι" και αδιάφθοροι οικονομολογοι διέπρεψαν...Ειναι απίστευτο.

Ανάλογα με το ποιος θα καταλήξουμε πως έχει την ευθύνη της κρίσης, θα πρέπει να πληρωθεί και ο λογαριασμός. Οπότε τι περιμένουμε αληθεια; Να βγουν οι εκπρόσωποι των τραπεζιτών και των βιομηχάνων που σε αγαστή συνεργασία έπαιξαν και παίζουν στις αγορές 500τρίς!!!(δηλ. 10 φορ'ες το παγκόσμιο ΑΕΠ) σε συμβόλαια "θανάτου" παραγώγων προιόντων χωρίς αντίκρυσμα, και να ομολογήσουν πως αυτοί έφταιξαν και θα πληρώσουν; Οχι βέβαια. Κανείς εγκληματίας ακόμη κι αν υπάρχουν 100 μαρτυρες που τον έπιασαν επ' αυτοφώρω δεν ομολογεί το έγκλημα του αν έχει την παραμικρή πιθανότητα να την σκαπουλάρει. Πόσο μάλλον αυτοί που όλο το νομικό σύστημα είναι στα πόδια τους. Σε τι λοιπόν αποσκοπούν τα τραπέζια όπου ακούμε και περιμένουμε κοινα συμπεράσματα και εκτιμήσεις από τραπεζίτες και εργαζόμενους. Ειναι εντελώς ηλίθιο!
Ειναι στιγμή λοιπόν απατεώνες μου να αποφασίσετε με ποιούς θα πάτε και ποιούς θα αφήσετε.
Ειναι δυνατόν να λετε πως νοιάζεστε για το λαό και να ακολουθούν μια σειρά από αλλά;
Ο κόσμος που έρχεται δεν μπορεί να είναι για όλους. Θα έχει ένα πολύ συγκεκριμένο πρόσωπο.
Δεν μπορεί να λέτε ότι η ανεργία είναι σε τραγικά επίπεδα αλλά ταυτόχρονα να υποστηρίζετε τη διάλυση του Δημοσίου τομέα και την αποπληρωμή μεχρι δεκάρα του Δημοσίου χρέους!
Ποιος θα κανει επενδυσεις αν όχι το Δημόσιο  σε μια κατάσταση όπου όλοι περιμένουν αποπληθωρισμό και πτώση τιμών; Ξερετε κανενα στον καπιταλισμό που να θελει να χάσει χρηματα;
(Για να μην εξάπτονται οι "Δημοσιονομιστές" ας σκεφτούν τι σημαίνει εξαγορα χρέους με δανεικά από το κράτος.Απίστευτη αρλούμπα.)
Οπότε τι μας λέτε; Οτι ονειρεύεσθε έναν κόσμο ή μιαν Ελλάδα όπου περισσεύουν μερικά εκατομμύρια άνθρωποι που πρέπει να χασουν τη δουλειά τους και δεν θα έχουν πόρους για να ζήσουν; Γιατί; Για να πεισθούν οι αγορές; Σοβαρευτείτε και πέστε μας την αληθεια.

Ποιο είναι το πρόταγμά σας για το "νέο" που επαγγέλεσθε; Οι άνθρωποι ή τα κέρδη και οι "υγιείς" ισολογισμοί; Και τα 2 δεν γίνονται σε αυτό τον κόσμο. Γιατι βέβαια δεν μπορεί να μιλάτε για κάτι καλύτερο (να δεχτώ το γιά όλους για λίγο) και αυτό το "καλύτερο αύριο" να κρύβει μερικές στρατιές εκατομμυρίων ανέργων, δήθεν προσωρινά(για καμια 50αρια χρόνια και βλέπουμε). Πριν μερικές δεκαετίες ήταν αδιανόητο να μιλάμε για έναν κόσμο που δεν έχει δικαίωμα στη δουλεια, δηλαδή στην επιβίωση αλλά και στην ίδια την δημιουργική του ύπαρξη. Τώρα φαίνεται πως δεν είναι καθόλου αδιανόητο . Το διατυμπανίζουν παντού. Υπάρχει το σωστό που "δεχόμαστε" αλλά υπάρχει και το εφικτό που "δεν μπορούμε να αγνοήσουμε". Δηλαδή; Κάποιοι θα πεθάνουν αλλά τι να κάνουμε...
Τι όμορφος "καινούργιος" κόσμος!Τι φρικτή ομολογία αποτυχίας του συστήματος, που σερβίρεται ως "νέα βιώσιμη λύση" και προοπτική!

Τι σημαίνει άραγε διαρθρωτικές αλλαγές; Κατάργηση της δημόσιας υγείας, των επιδομάτων ανεργίας, της δημόσιας εκπαίδευσης, των δημόσιων συγκοινωνιών; Πέστε μας ειλικρινά! Στα ίσα, όχι με τρίπλες γεμάτες γενικολογίες. Ειναι δυνατόν όλα τα προηγούμενα να είναι κερδοφόρες επιχειρήσεις; Οχι φυσικά. Οπότε τι ακριβώς εννοείτε όταν βγάζετε στη φόρα τις λίστες με τα δημόσια ελλείματα με τα εντυπωσιακα νούμερα(που δεν μπαίνετε καν στον κόπο να συγκρίνετε με εκείνα άλλων χωρών) ενώ κρύβετε έτσι την μία και μοναδική αλήθεια αυτης της κρίσης.
Ποια είναι αυτη είπατε; Μα ποια άλλη...οι μαυρες τρύπες των τραπεζών που μόνο με λογιστικές απατεωνιές που στη συνέχεια θα μετατραπούν σε Δημόσιο πραγματικό χρήμα "μπορούν" να καλυφθούν! (Το "μπορουν" σε πολλά, πολλά εισαγωγικά)
 Ακούμε για τις σπατάλες του κακού κράτους σε σχολεία, μισθούς, καθαριότητα, νοσοκομεια κλπ, και φυσικά στον κόσμο που ζούμε εννοείται πως γίνονται απάτες, εσεις τις εφευρέσατε άλλωστε.
Αλλά τι σύγκριση μπορεί να υπάρχει ανάμεσα στα εκατοντάδες εκατομμύρια που λείπουν από αυτούς τους οργανισμούς (πράγματι τεράστια νούμερα) και στα 100δις(!!!) που πήραν οι τράπεζες μέσα σε ένα χρόνο χωρίς την παραμικρή αναπτυξιακή προοπτική, απλά και μόνο για να διασωθούν (από τον εαυτό τους)!Φυσικά καμία. Και για αυτό βέβαια δεν συζητείται. Γιατί απλά βγάζει μάτι.
Τι θα γινόταν άραγε αν δεν δινόντουσαν αυτα τα χρήματα στις τράπεζες;(ξερω, υπο μορφή εγγυήσεων μεν, αλλά πραγματικό χρημα και γι αυτούς και εντος ολιγου και για μας) Δεν θέλουν ούτε να το σκέφτονται. Ο βασιλιάς γυμνός, χρεωκοπημένος, ρακένδυτος ομολογεί την αποτυχία του και σέρνεται παρακαλώντας...τραγικό!
Τι θα γινόταν άραγε αν αυτα τα 100 δις(άντε κάντε τα 50 ή 30) δινόντουσαν σαν δάνεια σε μικρούς επιχειρηματίες (δεν πειράζει δωστε τα υπο μορφή εγγυήσεων) για να βοηθηθεί η περιβόητη ανάπτυξη;
(Πως είναι δυνατόν να μιλάνε οι ψεύτες για ανάπτυξη και ανταγωνιστικές οικονομίες μέσα σε τέτοιες συνθήκες;  Ειναι σαν να βγάζουν γυμνό στο κρύο για αγώνες εκείνον που ακριβώς πριν μόλυναν με έναν πανίσχυρο ιό γρίππης και να τον υποχρεώνουν να κανει αλλεπάλληλα ρεκόρ! Αλλιώς τον απειλούν ότι θα του κόψουν τα πόδια για να μην ξανατρέξει ποτέ...)
Τι θα γινόταν αν δινόντουσαν τα 100 δις για να ενισχυθεί και να προστατευθεί η κατανάλωση; Αν χρησιμοποιούνταν για δημόσιες επενδύσεις;
Σκεφτειτε το μόνο και πέστε μου αν έχουμε 2 μέτρα και 2 σταθμά, ή μάλλον έναν κόσμο που καταδυναστεύεται από την κυριαρχία των παγκοσμίως αποτυχημένων και χρεοκοπημένων τραπεζών.Της κορωνίδας δηλαδή του ιδ.τομέα που τώρα χωρίς τσίπα επιτίθεται στους εργαζόμενους του Δημοσίου! Αλήθεια όλος αυτός ο συρφετός εντελώς άχρηστων οικονομολόγων των αγορών σε τι χρησιμεύει στην κοινωνία; Αυτοί δεν ήταν που έστρεψαν τις οικονομίες του κόσμου στο χρηματιστήριο πριν λίγα χρόνια καταστρέφοντας αφελείς και ανύποπτους; Μήπως αυτοί οι ίδιοι που μιλάνε τώρα για παραγωγικότητα της οικονομίας είναι οι πιο φανατικοί θιασώτες των "επενδυσεων έυκολα και γρήγορα" που συρρικνώνει την πραγματική οικονομία με μαθηματική ακρίβεια;

 Μα γιατί θα μου πείτε γίνονται τόσο λάθος τα πράγματα; Δεν το βλέπουν ότι υπάρχει άλλος δρόμος; Οτι το χρέος ξαφνικά έγινε τεράστιο παντού κι όχι μόνο σε 2-3 κράτη που "έκαναν λάθος"; Δεν βλέπουν ότι η κρίση δεν είναι απλά και ξεκομένα  κρίση χρέους αλλά κρίση που έχει την αρχή της στον σιχαμερό ανταγωνισμό των αγορών(λέγε με το σύγχρονο προσωπο του καπιταλισμού) που χωρίς δεύτερη σκέψη βούλιαξαν την Παγκόσμια οικονομία και τωρα τρέχουν και δεν φτάνουν για να σώσουν το τομάρι τους εκτελώντας όποιον βρουν μπροστά τους; Οτι η κρίση είναι πλέον κρίση ανάπτυξης παντού αφού όλο αυτό το τέρας δημιουργεί συνθήκες ασφυξίας και ύφεσης που πρέπει κάπως να λυθεί; Δεν βλέπουν τις τράπεζες που παίζουν 20, 30, 40 φορές τα κεφάλαιά τους και τρώνε τις σάρκες τους και μετά τις δικές μας;(Κορυφαία στην Ευρώπη ποια λέτε να έιναι; Ε λοιπόν όχι δεν είναι κάποια μικρη τζογαδόρικη της περιφέρειας του Νότου, αλλά η Γερμανική DB(Nτώυτσε Μπάνκ) που "επενδύει" 41 φορές τα κεφάλαιά της σε "υγιείς επενδύσεις"!41 φορές χρήματα που δεν έχει. Κι ύστερα μιλούν για μας οτι ξοδεύουμε χρήματα που δεν έχουμε...)
 Φυσικά το βλέπουν. Ομως τι θα μπορούσαν να κάνουν; Να ομολογήσουν και να στηθούν από μόνοι τους στο απόσπασμα και να μας δώσουν τα όπλα για να τους εκτελέσουμε; Οχι βέβαια.
Αρα τι κάνουν; Φορτώνουν όλο το φταίξιμο αλλού (επιχειρήματα υπάρχουν τόνοι ακόμη  και για τα χειρότερα εγκλήματα), επιστρατεύουν τους καλύτερους του είδους -με το αζημίωτο-   για να μας πείσουν, μας βομβαρδίζουν από το πρωι μεχρι το βράδυ με λογικές "εντός εφικτού πλαισίου" γιατί "ένας είναι ο δρόμος".
Η διάσωση του τραπεζικού συστήματος με δημόσιο χρήμα. Και για να υπάρξει το Δημόσιο αυτό χρήμα πρέπει να αφαιρεθεί με κάθε τρόπο από εμάς, απο τους μισθούς μας, τις συνταξεις, τα σχολεία, την υγεία, από κάθε πιθανό τομέα που δεν θα παράγει χρήμα που να καταλήγει στους άρρωστους λογαριασμούς τους. Απο κάθε πιθανό τομέα που ξοδεύει οτιδήποτε που θα μπορούσε να καταλήξει στην εξυγίανση του ανίατου όμως χρηματοπιστωτικού συστήματος.
Ο θάνατός μας η ζωή τους δηλαδή! Η έτσι νομίζουν, αφού εμείς οι πολλοί ειμαστε οι εργαζόμενοί τους, οι "σύγχρονοι σκλάβοι" τους αλλά και οι καταναλωτές τους.
Όλα τα άλλα είναι καλοπληρωμένες πονηριές...

Ας αφήσουν λοιπόν οι παντογνώστες τις γενικόλογες σοφίες τους κι ας απαντήσουν απλά.

Ποιος θα πληρώσει το βαρκάρη; Εμείς ή το Τέρας;
Οσο αφήνουν να κυλάει ο καιρός για να "κερδίσουν χρόνο", τόσο το μπαλόνι με τις θύελλες φουσκώνει. Κι όταν εκραγεί η τήξη των ράβδων του συστήματος κανείς δεν ξέρει τι μπορεί να προκαλέσει. Μπορεί κόλαση, μπορεί παράδεισο, μπορεί και τα δύο...