Δευτέρα 24 Μαρτίου 2014
Ο «άνω ποταμών» σχηματισμός
Του Γιώργου Κακουλίδη
1. Το θέαμα αποφάσισε να αποθεώσει τον πιστό του δούλο Σταύρο Θεοδωράκη και να αφοσιωθεί στη διάδοση της πολιτικής του κίνησης. Ολον αυτό τον καιρό το δημοσιογραφικό κατεστημένο σπρώχνει τον Θεοδωράκη να κάνει τη συστημική παρέμβασή του στην πολιτική σκηνή. Χωρίς να μπορεί να αρθρώσει τον παραμικρό λόγο για την ύπαρξη του Ποταμού, επεδόθηκε στον προσηλυτισμό των νέων ψηφοφόρων διαλέγοντας τη νεότητα ως σημείο εκκίνησης.
2. Οι σκέψεις του Σταύρου Θεοδωράκη και της αποκριάτικης συνοδείας του ήταν εφάμιλλες του ψυχρού κράτους στο οποίο κατέθεσαν τα διαπιστευτήριά τους. Εκλογές κάθε τέσσερα χρόνια και προτίμηση στο γερμανικό μοντέλο διακυβέρνησης. Δυσκολεύομαι να πιστέψω πως τα πρόσωπα του Ποταμού, γνωστά από τη συνήθειά τους να στρογγυλοκάθονται ως φιλοσοφικά απολειφάδια και να μπερδεύουν την ύπαρξή τους, πέρασαν ξαφνικά σε μια ενεργητικότητα, η οποία όλοι οι γνωστοί δημοσιογράφοι ορκίζονται ότι είναι αθώα.
3. Αν εξαιρέσουμε τις αμφίβολες επιδόσεις του στη δημοσιογραφία, ο Θεοδωράκης ως πολιτικός που θέλει να κυβερνήσει δεν εμφανίζει κάποιο δυνατό χαρτί. Κατάλαβε πως, για να αναρριχηθεί χρειάζεται μια γενναία δόση συντηρητισμού και μια τουριστική ματιά σε αντισυμβατικές ζωές που θα γίνουν συστατικά της συμβατικής ζωής. Οπως όλοι οι ημιμαθείς, έτσι και ο ίδιος, δεν είχε δασκάλους, αλλά ένα άνευ προηγουμένου θράσος, όχι ως προϊόν κάποιου τραυματικού βιώματος, αλλά μιας φτηνής ματαιοδοξίας.
4. Ο Θεοδωράκης διαφημίζει, μέσα σ' αυτήν την αθλιότητα, τη νεότητα ως το καλύτερο εμπόρευμα. Και το διαλέγει με το πρόσχημα της υγείας. Σπεύδει, λοιπόν, «να τη χωθεί» στον κύκλο της νεότητας, ελπίζοντας να εισακουστεί, και η νεότης να γίνει η καλύτερη πελατεία του.
5. Προστατευμένος στην αγκαλιά των συναδέλφων του, ο Θεοδωράκης αποφάσισε να στήσει ένα πολιτικό σχήμα με τα χαρακτηριστικά της επίσημης γιορτής. Ο ίδιος εμφανίστηκε με το προσωπείο του καλοσυνάτου νέου, και όλοι περίμεναν την έκπληξη. Ωστόσο, η νευρωτική εξάρτησή του από τους γνωστούς εξουσιαστικούς κύκλους τον εμπόδισε να μας δώσει έστω και λίγες πληροφορίες για το εγχείρημα.
6. Η συνήθεια των συμπολιτών μας να παραβλέπουν τα προβλήματά τους και, αναζητώντας κάθε φορά το σωτήρα, να ανακαλύπτουν νέες πηγές βλακείας, τούς οδήγησε στο Ποτάμι. Μέσα σ' αυτό, αρκετοί αποφάσισαν να πετάξουν τις αναμνήσεις τους, που σίγουρα θα τους πρόσφεραν πολύτιμες αφορμές για σκέψη γύρω από τη ζωή. Τους καταλαβαίνω χωρίς να συμφωνώ. Η πραγματικότητα τούς υπερβαίνει και αυτό δε σηκώνει καμία γιατρειά, αν δεν το επιθυμείς.
7. Δεν αιφνιδίασε κανέναν ο Θεοδωράκης, κι ας επιμένουν οι κολλητοί δημοσιογράφοι. Είναι τραγικά προβλέψιμος. Ολο αυτό τον καιρό έπλαθε μια εικόνα για τον εαυτό του, γνωρίζοντας πως αυτοί που θα τον υποστήριζαν κινούνταν σ' ένα συγκεκριμένο κέντρο εξουσίας. Παθιασμένος για εξουσία και χωρίς να περάσει από εξετάσεις επάρκειας, προχώρησε στην κατώτερη βαθμίδα πολιτικής σχολής. Οπως όλοι οι σοβαροί ηγέτες του διαμετρήματός του, θα αρχίσει να μετράει ώρες, μέρες, χρόνια μέχρι να βάλει το στέμμα. Αυτήν την ύψιστη ικανοποίηση επιθυμεί να βιώσει και, όταν τα σύμβολα ισχύος τον σκεπάσουν, εμείς οι καλοί χριστιανοί με μια φωνή θα ευχηθούμε να είναι ελαφριά αυτά τα σύμβολα που τον σκέπασαν.
Αναδημοσίευση από τον «Κυριακάτικο Ριζοσπάστη»
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου