Παρασκευή 17 Αυγούστου 2012

Λαφαζανιές


Από Iskra (του Παναγιώτη Λαφαζάνη):

ΣΤΑ ΠΡΟΘΥΡΑ ΒΡΩΜΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ Η ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ!

ΟΙ ΙΕΡΑΚΕΣ ΣΕ ΗΠΑ, ΕΕ, ΙΣΡΑΗΛ ΔΙΕΞΑΓΟΥΝ ΠΡΟΒΕΣ ΜΕΓΑΛΟΥ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΣΥΡΙΑΣ ΚΑΙ ΙΡΑΝ!

ΑΜΕΣΗ ΑΝΑΓΚΗ ΕΝΟΣ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟΥ-ΦΙΛΕΙΡΗΝΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ!


Έλα ρε Παναγιώτη! Σώωωωωωπα!!! Βρώμικος πόλεμος, ε; Τι λε ρε παιδί μου; Και ΗΠΑ μέσα, ε; Πω πω! Και ιμπεριαλισμός; Α πα πα πα!!!! Αλλά στα πρόθυρα ε; Δεν έχουμε μπει ακόμα στα ενδότερα δηλαδή, ε; Ρε Παναγιώτη, 17 μήνες έχει που εξελίσσεται η δουλειά. Κάτι χιλιάδες νεκρούς έχει ήδη. Πόσο μεγάλα είναι πια αυτά τα "πρόθυρα";



* Δε μου λες όμως Παναγιώτη, πού ήσουν στις 6/8/2011, όταν γραφόταν στην Αυγούλα:


Ο λαός της Συρίας μόνος μπροστά στην καταστολή...


Έχει πλέον περιθώρια επιβίωσης το καθεστώς Άσαντ στη Συρία; Με τους ρυθμούς καταστολής και τον ολοένα αυξανόμενο αριθμό των νεκρών, ενώ η μαρτυρική πόλη Χάμα έχει μπει από την Κυριακή στο στόχαστρο των τανκς του καθεστώτος που βομβαρδίζουν αμάχους, είναι μάλλον δύσκολο τα πράγματα στη Συρία να συνεχίσουν όπως μέχρι τα μέσα Μαρτίου. Όταν ο συριακός λαός, παρά τη βία, κατέβηκε και συνεχίζει έκτοτε να κατεβαίνει στους δρόμους, με τα ίδια αιτήματα με εκείνα των Τυνήσιων, των Αιγύπτιων ή των Λίβυων: αξιοπρέπεια, ελευθερία, δημοκρατία.


* Και πού ήσουν Παναγιώτη στις 23/11/2011, όταν γινόταν η εκδήλωση της "Ελληνικής Επιτροπής Αλληλεγγύης στον Λαό της Συρίας" στα γραφεία της ΕΣΗΕΑ κι έγραφε συγκεκινημένη η Αυγούλα:


"Απελευθερώστε τη Συρία": Η διαμαρτυρία που μετατράπηκε σε εξέγερση


Οι Σύροι παλεύουν "για μία καινούργια Συρία, του δικαίου, των νόμων, της ισότητας και της ελευθερίας" δήλωσε ο Ουάελ Αλ Χάφεζ, ηγετική προσωπικότητα της συριακής αντιπολίτευσης, μιλώντας χθες σε συνέντευξη Τύπου στα γραφεία της ΕΣΗΕΑ σε εκδήλωση της Ελληνικής Επιτροπής Αλληλεγγύης στον Λαό της Συρίας.


Εκεί, εκτός από τον Ουάελ Αλ Χάφεζ, μέλος του αντιπολιτευόμενου "Εθνικού Συμβουλίου" και επικεφαλής της "Λαϊκής κίνησης για την Αλλαγή στη Συρία" μίλησε και ο Άρεφ Αλομπέιντ, διδάκτωρ Πολιτικών Επιστημών στην Ελλάδα.


Ο καθηγητής Α. Αλομπέιντ ξεκίνησε την ομιλία του υποστηρίζοντας πως "το πιο ουσιαστικό κομμάτι της Αραβικής Άνοιξης συντελείται στη Συρία. Αν αποτύχει, αποτυγχάνει και η Αραβική Άνοιξη, ενώ τόνισε πως η Συρία αποτελεί "την καρδιά του αραβικού κόσμου", αλλά επεσήμανε πως "από το 1970", οπότε ανέβηκε στην εξουσία ο πατέρας του σημερινού προέδρου, Χάφεζ Αλ Άσαντ, "άλλαξε ριζικά η χώρα οικονομικά και πολιτικά" με "7.000.000 ανθρώπους να ζουν σύμφωνα με τον ΟΗΕ κάτω από το όριο της φτώχειας". "Σήμερα τα πράγματα στη Συρία αλλάζουν" πρόσθεσε ο καθηγητής Αλομπέιντ ευχαριστώντας τους Έλληνες για τη στήριξή τους.


* Και πού ήσουν Παναγιώτη στις 27/5/2012 [!!!] όταν συνεντευξιάστηκε στην Αυγούλα ο "Σύρος ακτιβιστής Κιτάιμπα που βασανίστηκε από το καθεστώς" και είπε το πιο κάτω χαριτωμένο;


"Για να είμαι ειλικρινής, υπάρχει μια μερίδα της αντιπολίτευσης στη Συρία που επιθυμεί την εμπλοκή του ΝΑΤΟ. Η πλειοψηφία όμως δεν το θέλει και μάλλον δεν πρόκειται ποτέ να ζητήσει βοήθεια από το ΝΑΤΟ.Ενδεχόμενη επέμβαση του ΝΑΤΟ θα πνίξει στο αίμα τη Συρία, όπως έπνιξε και τη Λιβύη. Δε θέλουμε να παραλάβουμε συντρίμμια της Συρίας."


* Πού ήσουν στο αφιέρωμα στην "Αραβική Άνοιξη στην Ποίηση" στις 6/7/2012:


Το Φεστιβάλ θα ανοίξει την Πέμπτη 26, με αναγνώσεις ποιημάτων από τους συμμετέχοντες. Η Παρασκευή, 27 Ιουλίου, είναι αφιερωμένη στην Αραβική Ποιητική Άνοιξη, και οι έξι Άραβες ποιητές, από την Αίγυπτο, το Μαρόκο, τη Συρία, τον Λίβανο, την Παλαιστίνη και το Ιράκ θα διαβάσουν ποίησή τους, ενώ η βραδιά θα κλείσει με παραδοσιακές αλλά και αραβικές μουσικές.


* Πού ήσουν, Παναγιώτη λεβέντη μου, στις 4 αυτού του μήνα τζογούλα μου, όταν η ίδια εφημερίδα δημοσίευεΓιάννη Αλμπάνη να τα χώνει στην "ελληνική αριστερά" για "ανοχή" (!!!!!) στον Άσαντ -- και δη σε κόπυ-πέιστ από Σεβαστάκη που έκανε το ίδιο ακριβώς για Λιβύη και Καντάφι τον Μάρτη του 2011;


Νομίζω λοιπόν ότι απάντηση στο ερώτημα περί μιας ορισμένης αριστερής «ανοχής» απέναντι στον Άσαντμάλλον βρίσκεται στο ότι η εν λόγω δικτατορία δεν είναι φιλοαμερικανική και φιλοϊσραηλινή αλλά οι ιμπεριαλιστικοί πάτρωνες της είναι η Ρωσία και η Κίνα. Το γεγονός ότι ο Άσαντ εμφανίζεται ως γεωπολιτικός αντίπαλος των ΗΠΑ και του Ισραήλ φαίνεται αρκετό για να παραβλεφθεί ως ένα βαθμό το ότι εξοντώνει το λαό του. Η ηθική ένσταση που αυτομάτως εγείρει μια τέτοια προσέγγιση είναι προφανής: μια Αριστερά που δεν είναι αμείλικτη με τους κάθε είδους δικτάτορες-σφαγείς, και υιοθετεί την αστική υποκρισία των δύο μέτρων και δύο σταθμών, έχει απολέσει το ηθικό προβάδισμά της ενάντια στις καθεστωτικές πολιτικές δυνάμεις. Αναρωτιέμαι όμως αν εγείρεται κι ένα δεύτερο, πολιτικό αυτή τη φορά, ζήτημα. Αν δηλαδή η εν λόγω στάση απέναντι στη Συρία πηγάζει από την αντίληψη ότι δεν είμαστε γενικά εναντίον της ιμπεριαλιστικής κυριαρχίας, αλλά ότι υπάρχουν τρόπον τινά «φιλικοί» ιμπεριαλισμοί. Ιμπεριαλισμοί με τους οποίους, αν παραστεί ανάγκη, μπορεί και να συμπορευτούμε. Τι είδους όμως Αριστερά είναι αυτή που χωρίζει τους ιμπεριαλισμούς σε… περισσότερο και λιγότερο «ιμπεριαλιστικούς»;


Πού ήσουν γενικώς όταν ο χώρος στον οποίο ανήκεις έκανε δημόσιες σχέσεις για μήνες σ' αυτό που τώρα αποκαλείς "βρώμικο πόλεμο" και "ιμπεριαλισμό" (και να οι συνεντεύξεις με τους "ακτιβιστές" Παναγιώτη, να οι "Αραβικές Ανοίξεις", Παναγιώτη, να τα μαθήματα στην μουχλιασμένη "αριστερά" που στηρίζει δικτάτορες, Παναγιώτη, να τα ρεπορτάζ της Αυγούλας μονίμως απ' τη μια πάντα γυρισμένα α λα Αλ Τζαζίρα και Σι Εν Εν, Παναγιώτη).

Τι έγινε ρε Παναγιώτη; Προχτές πλάκωσε ο ιμπεριαλισμός των Ιεράκων στη Συρία; Χαμπάρι δεν πήρες τόσους μήνες Παναγιώτη ότι τα βαρέα όπλα και εκρηκτικά δεν φυτρώνουν στις φοινικιές, έτσι, απ' την καύλα της εξέγερσης Παναγιώτη;


Ε, όχι Παναγιώτη. Όχι άλλο ξέπλυμα στην κολυμβήθρα των καλών καγαθών προθέσεων. Σας μάθαμε σαν τις κάλπικες δεκάρες. Τις καταστάσεις τις ξέρατε τόσο καλά όσο κι εμείς εδώ και πολύ καιρό. Τι διάολο, οΡιζοσπάστης που τα λέει απ' την αρχή έχει όλα τα τζίνια και στην Αυγή μαζεύτηκαν όλοι οι μπούφοι; Όχι, Παναγιώτη. Δεν είναι πως δεν ξέρατε. Απλά δεν σας ένοιαζε, μέχρι που σας εξέθεσαν τα ίδια τα αφεντικά,Παναγιώτη. Και τώρα μου κάνετε και τους σταυροφόρους του αντι-ιμπεριαλισμού, Παναγιώτη (contradiction intended, Παναγιώτη). Αλλά μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη, τρεις και την ΚΑΚΗ ΣΑΣ ΜΕΡΑ, ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ.


Άντε γεια, Παναγιώτη.


Πηγή: Lenin Reloaded

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου