Υπεράσπιση της ιστορικής αλήθειας

tasos

Στις 9 Μάη του 1945 η κόκκινη σημαία 

της Σοβιετικής Ενωσης υψωνόταν στο 

Ράιχσταγκ, στο κτίριο του Κοινοβουλίου της Γερμανίας. 

Σήμανε το τέλος του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, 

τη συντριβή του φασισμού.

Το Τμήμα Παιδείας και Ερευνας της ΚΕ του ΚΚΕ έχει απευθύνει κάλεσμα προς τους εκπαιδευτικούς για το γιορτασμό των 66 χρόνων από τη μεγάλη Αντιφασιστική Νίκη των Λαών. Δεν πρόκειται για ένα τυπικό επετειακό κάλεσμα, αλλά για ένα προσκλητήριο στον αγώνα ενάντια στην πλαστογράφηση της Ιστορίας, ενάντια στους μηχανισμούς, που προσπαθούν, με κάθε τρόπο, να επιβάλουν ως ιστορική αλήθεια ό,τι εξυπηρετεί, την κάθε χρονική στιγμή, τα συμφέροντα της κυρίαρχης τάξης. Οπως επιδιώκουν να «μετατρέψουν» την 9η Μάη από Μέρα Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών σε «Μέρα της Ευρώπης» (δηλαδή της ΕΕ), έτσι προσπαθούν να κόψουν και να ράψουν κάθε ιστορικό γεγονός, κάθε ιστορική περίοδο, που υπενθυμίζει πως ο κόσμος, τελικά, πηγαίνει μπροστά.

Είναι, αλήθεια, «τυχαίο» πως το σχολείο που διδάσκει ως «φυσιολογική» κατάσταση τη δουλειά χωρίς δικαιώματα, που βάζει μαθηματικά προβλήματα με παραδείγματα τις απολύσεις και τα κέρδη των εργοδοτών, παράλληλα, μαθαίνει στα παιδιά πως ο κομμουνισμός και ο φασισμός είναι οι δυο όψεις του ίδιου νομίσματος; Είναι «σύμπτωση» πως το σχολείο, που διδάσκει πως όλα είναι θέμα «τρόπου», «ευκολίας» και «γνωριμιών», παράλληλα, παρουσιάζει την πάλη των λαών σαν μια παλιά ξεχασμένη ιστορία που πλέον «σκούριασε» γιατί ...η «δημοκρατία» κέρδισε; Ποια δημοκρατία; Των ιμπεριαλιστικών πολέμων και της άκρατης εκμετάλλευσης. Είναι, μήπως, «περίεργο» πως το σχολείο ξεχνάει ότι η Σοβιετική Ενωση έδωσε 20 εκατομμύρια νεκρούς στην πάλη ενάντια στο φασισμό, ενώ την περιγράφει μια «μελανή» σελίδα στην Ιστορία της ανθρωπότητας;

Ολα τα παραπάνω - και άλλα πολλά - ούτε «τυχαία» γεγονότα είναι, ούτε «συμπτώσεις», ούτε «περίεργα» φαινόμενα. Η Ευρωπαϊκή Ενωση, ως ένωση καπιταλιστικών κρατών, θέλει να διατηρήσει το σύστημα που υπερασπίζεται. Το πολιτικό προσωπικό των κυβερνήσεων της ΕΕ «δουλεύει», σκληρά, για να μη διαταραχθεί η βασική «αρχή» του καπιταλισμού: Το «δικαίωμα» στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Οι επαναστάσεις, οι μικρές και μεγάλες νίκες των λαών δεν «ταιριάζουν» στην «κοινωνική ειρήνη», δηλαδή στο συμβιβασμό με τη βάρβαρη πραγματικότητα που «παράγει» σύγχρονους δούλους. Μπορεί να θυμηθούν τους αγώνες των λαών μόνο για να μας πείσουν πως «σήμερα ζούμε καλύτερα». Ειδικά στις μέρες μας, μέρες κρίσης του συστήματος, κάθε αναφορά σε ιστορικές στιγμές της ανθρωπότητας που μας πήγαν ένα βήμα παραπέρα είναι απαγορευτικές.

Το κάλεσμα του ΚΚΕ προς τους εκπαιδευτικούς «να γράψουν στον πίνακα: "9η Μάη - Μέρα Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών", να προετοιμάσουν και να οργανώσουν εκθέσεις ιδεών, θεματικές εκθέσεις ζωγραφικής, να παρουσιάσουν ποιήματα, λογοτεχνικά κείμενα που εμπνέονται από την Αντιφασιστική Νίκη» μπορεί να πάει πιο μακριά από τις μέρες μας. Οι εκπαιδευτικοί μπορούν να μιλήσουν στους μαθητές και χωρίς τη «γλώσσα» των «επίσημων» βιβλίων και των εγκυκλίων. Οι ίδιοι γνωρίζουν (τουλάχιστον οι περισσότεροι), καλύτερα απ' όλους, πως δεν ασκούν αυτό το επάγγελμα για το «σταθερό μισθό» και την «ασφάλεια», τα οποία έχουν καταργηθεί... Μπορούν, όπως σημειώνεται στο κάλεσμα, «να ορθώσουν τείχος αντίστασης, να διδάξουν την Αλήθεια και μπροστά στις 9 Μάη, Μέρα της Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών».

Γεράσιμος ΧΟΛΕΒΑΣ