Οι Ρώσοι... ξαναπήραν τη Λετονία!

ethnos.gr

Γ.Δελαστίκ

Ψυχρολουσία για τους Γερμανούς, τους Αμερικανούς και την ευρωπαϊκή Δεξιά συνιστούν τα αποτελέσματα των πρόωρων βουλευτικών εκλογών στη Λετονία, τις οποίες προκάλεσε ο απίστευτος καιροσκόπος τέως πρόεδρος της χώρας Βάλντις Ζάτλερς για να εκδικηθεί τους... βουλευτές που δεν τον ξαναψήφιζαν για Πρόεδρο της Δημοκρατίας! Ο απίθανος αυτός πολιτικός απατεώνας πέτυχε να ανατρέψει πραγματικά εκ βάθρων το πολιτικό σκηνικό της Λετονίας και μάλιστα να βγει άκρως ωφελημένος προσωπικά ο ίδιος, καθώς καθόλου δεν αποκλείεται να τον δούμε τις επόμενες ημέρες να αναδεικνύεται ακόμη και... πρωθυπουργός αυτής της ιδιόρρυθμης χώρας της Βαλτικής.
Ο Βάλντις Ζάτλερς
εξελέγη πρόεδρος της χώρας χάρη στην υποστήριξη των τριών μεγαλύτερων Λετονών "ολιγαρχών", οι οποίοι αποκαλούνται τα "3Α" εξαιτίας των ονομάτων τους: Αντρις Σκέλε, Αϊναρς Σλέσερς και Αϊβαρς Λέμπεργκς. Λίγες εβδομάδες πριν από τη λήξη της θητείας του φέτος τον Ιούλιο, διαπίστωσε ότι οι ολιγάρχες δεν ήταν διατεθειμένοι να τον βγάλουν Πρόεδρο της Δημοκρατίας για δεύτερη φορά. Ετσι, αποφάσισε να αντεπιτεθεί.
Στις 28 Μαΐου 2011 έβγαλε τον σημαντικότερο λόγο της καριέρας του, καθώς άφησε άναυδη τη χώρα με μια φοβερή και απρόσμενη, πολιτικά εκρηκτική κίνηση: διέταξε τη διάλυση του κοινοβουλίου, το οποίο είχε εκλεγεί μόλις πριν από... οκτώ μήνες (!), με πρόσχημα ότι οι βουλευτές ήταν διεφθαρμένοι γιατί αρνήθηκαν να άρουν τη βουλευτική ασυλία ενός από τους αναφερθέντες ολιγάρχες, του Αϊναρς Σλέσερς, στου οποίου το σπίτι ο πρόεδρος Ζάτλερς ήθελε να βάλει την αστυνομία για να το ψάξει για να τον εξευτελίσει!
Βάσει του λετονικού Συντάγματος, αυτή η απόφαση του Προέδρου της Δημοκρατίας για διάλυση της Βουλής έπρεπε να επικυρωθεί από τον λαό με δημοψήφισμα, το οποίο προκηρύχθηκε για τις 23 Ιουλίου. Στις 7 Ιουλίου οι ολιγάρχες προέβησαν σε εντυπωσιακή επίδειξη ισχύος. Νέος Πρόεδρος της Δημοκρατίας εξελέγη από τους βουλευτές ο Αντρις Μπέρζινς, του κόμματος Ενωση Πράσινων και Αγροτών, το οποίο ελέγχει ο έτερος και ισχυρότερος των ολιγαρχών, ο Αϊβαρς Λέμπεργκς, επιχειρηματίας και δήμαρχος μιας παραθαλάσσιας πόλης που λέγεται Βέντσπιλς.
Με το που εκδιώχθηκε από πρόεδρος της χώρας, ο Ζάτλερς ίδρυσε δικό του κόμμα, το Κόμμα της Μεταρρύθμισης και έκανε σημαία του τον... αγώνα κατά των ολιγαρχών, που τον είχαν εκλέξει πρόεδρο του κράτους!
Στο δημοψήφισμα της 23ης Ιουλίου όμως οι Λετονοί επιβράβευσαν αποθεωτικά τον καιροσκοπισμό του Ζάτλερς, εκδηλώνοντας το μίσος τους εναντίον των βουλευτών και των κομμάτων που τους έχουν λιώσει στη λιτότητα - τους οποίους όμως είχαν... υπερψηφίσει πανηγυρικά (!!!) στις εκλογές του Οκτωβρίου του 2010, όταν ο δεξιός κυβερνητικός συνασπισμός είχε καταρρεύσει υπό το βάρος της οικονομικής καταβαράθρωσης της Λετονίας, της οποίας το ΑΕΠ είχε καταποντιστεί κατά... 18%!
Εν πάση περιπτώσει, το 94% (!) των Λετονών τάχθηκε υπέρ της διάλυσης της Βουλής και έτσι οδηγηθήκαμε στις εκλογές της 17ης Σεπτεμβρίου, το Σάββατο που μας πέρασε.
Στις εκλογές αυτές έγινε τελικά αυτό που έπρεπε να είχε ήδη γίνει από τις εκλογές του Οκτωβρίου 2010.
Το δεξιό νεοφιλελεύθερο κόμμα "Ενότητα" του πρωθυπουργού Βάλντις Ντομπρόβσκις, που βούλιαξε τη χώρα, καταβαραθρώθηκε. Από το 31% που είχε πάρει, έχασε 12 εκατοστιαίες μονάδες και βγήκε μόλις τρίτο, με το 18,8% των ψήφων. Το πέρασε δηλαδή το νεοϊδρυθέν Κόμμα της Μεταρρύθμισης του τέως προέδρου Ζάτλερς, το οποίο πήρε 20,8%.
Παράλληλα, υπερδιπλασίασε τις ψήφους του και έφτασε στο 13,9% το ακροδεξιό εθνικιστικό κόμμα "Ολα για τη Λετονία".
Ο πραγματικός πολιτικός σεισμός όμως ήταν η ανάδειξη ως πρώτου κόμματος του "Κέντρου της Αρμονίας" - του κεντροαριστερού κόμματος δηλαδή της ρωσικής μειονότητας της Λετονίας, με το 28,5% των ψήφων. Ο μόλις 35χρονος Νιλς Ουσάκοβς είναι ο αρχηγός του κόμματος αυτού, ο οποίος δικαιωματικά θα έπρεπε να γίνει πρωθυπουργός της Λετονίας. Θα τον αφήσουν όμως; Θα το δούμε σύντομα...
Δίλλημα
Αντιρωσισμός ή συνεργασία;
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το αν τα λετονικά κόμματα των "καθαρόαιμων" Λετονών θα συνεργαστούν για τον σχηματισμό κυβέρνησης με το κόμμα των ρωσόφωνων συμπατριωτών τους ή αν θα αποκλείσουν το ισχυρότερο σε ποσοστό κόμμα της χώρας από τη διακυβέρνηση με ρατσιστικά κριτήρια. Η Λετονία, όπως και οι άλλες δύο χώρες της Βαλτικής, η Λιθουανία και η Εσθονία, βαρύνονται με ένα εξαιρετικά επαχθές παρελθόν πλήρους συνεργασίας με τη ναζιστική Γερμανία, που έχει αφήσει βαριά τη σφραγίδα της στην εθνική τους ταυτότητα και τις κάνει να αρνούνται κάθε συνεργασία με τους Ρώσους και να καταπιέζουν ρατσιστικά τους ρωσικής καταγωγής πολίτες τους. Θα τελειώσει άραγε αυτό; Ιδωμεν.