Δημοσκόπηση ΚΑΠΑ research στην Δυτική Ελλάδα: Πρώτος ο ΣΥΡΙΖΑ με 19%

Δημοσκόπηση που πραγματοποιήθηκε στη Δυτική Ελλάδα από την ΚΑΠΑ research δείχνει τον ΣΥΡΙΖΑ να καταλαμβάνει την πρώτη θέση με ποσοστό 19% έναντι της Νέας Δημοκρατίας με 15,1%. Την ίδια στιγμή σταθερά τρίτη παραμένει η Χρυσή Αυγή.

Η δημοσκόπηση διενεργήθηκε από την εταιρεία ΚΑΠΑ research σε όλη την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας από 2 έως 4 Δεκεμβρίου σε δείγμα 1.400 ατόμων.

ΣΥΡΙΖΑ 19%
ΝΔ 15,1%
ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ 9,3%
ΚΚΕ 5,4%
ΠΑΣΟΚ 4,5%
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ 3,4%
ΔΗΜΑΡ 2%
ΑΝΑΠΟΦΑΣΙΣΤΟΙ 35%


Πηγή: iefimerida

Θολό τοπίο -Ενας κόσμος που ψάχνεται -(Δημοσκόπηση Παν/μίου Ιωαννίνων για την Ήπειρο)

Όσο βαθαίνει η κρίση τόσο το πρόβλημα της πολιτικής εκπροσώπησης της αστικής τάξης μεγαλώνει. 

Το παραμύθι τους δείχνει να έχει όλο και πιο κοντά πόδια. Πρέπει να το αλλάξουν...

Η ΝΔ παρά το επιτυχημένο κοκτέιλ "προπαγάνδα- ψέματα- εκφοβισμός- εκβιασμός", είναι πολύ πιθανό να ακολουθήσει την τύχη του ΠΑΣΟΚ. 

Εννοείται πως νέοι σχεδιασμοί και συνδυασμοί κομμάτων, που θα πρέπει να καλύψουν το κενό, μπαίνουν κάθε μέρα στο τραπέζι.

Το θέμα βέβαια είναι το προς ποιά κατεύθυνση θα κινηθεί η μεγάλη μάζα των απογοητευμένων και θολωμένων αναποφάσιστων.

Μια δημοσκόπηση του Παν/μίου Ιωαννίνων δείχνει τι περίπου συμβαίνει.

Διαβάζουμε στα "Παραπολιτικά":

Σε µέτρηση του Πανεπιστηµίου Ιωαννίνων πρόσφατα

η «γαλάζια» παράταξη συγκεντρώνει ποσοστό µόλις 7,3% και ο ΣΥΡΙΖΑ 14,5%.

Την τρίτη θέση έχει το ΚΚΕ  µε 3,6%, 

ενώ κάτω από το όριο του 3% βρίσκονται ΠΑΣΟΚ, ΑΝ.ΕΛ., Χρυσή Αυγή και ∆ΗΜ.ΑΡ, 

ενώ η αδιευκρίνιστη ψήφος φθάνει το 36,4%. 

Πηγή: Παραπολιτικά

Ο σοσιαλισμός ανατράπηκε … Ο σοσιαλισμός θα επανέλθει !

Σαν σήμερα, στις 26 Δεκέμβρη του 1991, η κόκκινη σημαία υποστέλλεται από το Κρεμλίνο.
Η Σοβιετική Ένωση, το πρώτο εργατικό κράτος στον κόσμο, παύει πλέον να υπάρχει.
Ο σοσιαλισμός έχει ανατραπεί.

Και τα ερωτήματα, “μπαίνουν” βασανιστικά :

- Είναι καλύτερος ο κόσμος σήμερα ;

- Περνούν καλύτερα οι άνθρωποι ;
- Στις χώρες που ανατράπηκε ο σοσιαλισμός, στις άλλες, στην ίδια μας την χώρα την Ελλάδα, ζούμε σήμερα με μεγαλύτερη ασφάλεια ; Με καλύτερες συνθήκες ; Έχουμε τα απαραίτητα ; Είμαστε ευτυχισμένοι ;

 Όλοι μας … Όχι μερικοί …

Σύντροφοι και Φίλοι,

Άλλη μια χρονιά “φεύγει” και μια κανούργια “έρχεται”, χωρίς την Σοβιετική Ένωση, χωρίς τις άλλες Σοσιαλιστικές Χώρες, με εκατομμύρια Κομμουνιστές σε όλον τον κόσμο να δίνουν άνιση μάχη για τα δικαιώματα των λαών !


Όχι δεν θα το “βάλουμε κάτω” !

Μπορεί η κόκκινη σημαία με το σφυροδρέπανο να κατέβηκε απ’ το Κρεμλίνο.

Εμείς όμως, οι Έλληνες Κομμουνιστές την κρατάμε ψηλά !

Εκατομμύρια κομμουνιστές στον πλανήτη την κρατάνε ψηλά.

Αύριο θα υψωθεί από ακόμα περισσότερους.

Σύντροφοι, ΨΗΛΑ ΤΗ ΣΗΜΑΙΑ !

(Από το Φάρος)

Χριστουγεννιάτικο ΠΑΜΕ ΔΡΟΜΟ ΣΤΟ ΡΑΔΙΌΦΩΝΟ ΤΟΥ ΠΑΜΕ στις 9μμ

Οποιος βαριέται να δει τηλεόραση, ξανά την ίδια χριστουγεννιάτικη ταινία, ας μας κάνει παρέα στο χριστουγεννιάτικο ΠΑΜΕ ΔΡΟΜΟ ΣΤΟ ΡΑΔΙΌΦΩΝΟ ΤΟΥ ΠΑΜΕ στις 9μμ. Με λιγότερα λόγια και πολύ μουσική. Σήμερα με τα ωραιότερα λαικά και απαράδεκτα χριστουγεννιάτικα σχόλια!
Καντε κλικ εδώ, πάρτε το ποτήρι με το τσίπουρο, κλείστε την tv KAI ΠAME!
http://pamehellas.gr/modules/mod_radioplayerjoomla-free/pame_radio.php

Ινστιτούτο Γκάλοπ: Η πλειοψηφία στις πρώην σοβιετικές χώρες νοσταλγεί την ΕΣΣΔ!

902.gr



Αυξάνονται αυτοί που νοσταλγούν την ΕΣΣΔ και τη σοσιαλιστική οικοδόμηση




Είκοσι και πλέον χρόνια μετά την επικράτηση της αντεπανάστασης και την ανατροπή του σοσιαλισμού στις πρώην χώρες της ΕΣΣΔ, η καπιταλιστική παλινόρθρωση (και όσα αυτή έφερε μαζί της), δημιουργεί ένα μέτρο σύγκρισης αλλά και ένα αυξανόμενο κύμα «νοσταλγίας» για τις πρωτόγνωρες κατακτήσεις που γνώρισαν οι λαοί του πρώτου εργατικού κράτους στον κόσμο.

Το γεγονός αυτό επιβεβαιώνεται από αλλεπάλληλες έρευνες και δημοσκοπήσεις, με πιο πρόσφατη αυτή που δημοσίευσε, πριν λίγες μέρες στον ιστότοπο της, η αμερικανική εταιρεία δημοσκοπήσεων «Gallup».

Αρνητική η διάλυση της ΕΣΣΔ

Η δημοσκόπηση διενεργήθηκε σε 11 χώρες της πρώην ΕΣΣΔ με το ερώτημα «κατά πόσο η διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης ωφέλησε ή έβλαψε τη χώρα σας».

Η επεξεργασία των στοιχείων ανέδειξε ότι στην πλειοψηφία των χωρών, η πλειοψηφία των κατοίκων πιστεύει ότι η διάλυση της ΕΣΣΔ έβλαψε τα συμφέροντα της χώρας τους.

Αναλυτικότερα, μόνο σε τρεις από τις 11 χώρες;, το Καζακστάν, το Αζερμπαϊτζάν και το Τουρκμενστάν οι κάτοικοι απαντούν πως βλέπουν οφέλη παρά ζημία στη διάλυση. Αντίθετα οι πολίτες της Αρμενίας, του Κιργιστάν, της Ουκρανίας, της Ρωσίας και του Τατζικιστάν, απάντησαν πως βλέπουν αρνητικά τη διάλυση, σε ποσοστά 66%, 61%, 56%, 55% και 52%. Ακόμη υψηλότερα είναι τα θετικά ποσοστά στη Μολδαβία, και τη Λευκορωσία, ενώ διχασμένοι εμφανίζονται οι πολίτες της Γεωργίας.

Νοσταλγία ακόμη και στις νέες ηλικίες!

Ακόμη πιο αποκαλυπτικά είναι τα στοιχεία με βάση την ηλικία των ερωτηθέντων: Το 33% όσων είναι είναι κάτω των 30 ετών, δηλαδή ουσιαστικά δεν γνώρισαν το σοσιαλισμό, θεωρούν πως ήταν αρνητική η διάλυση της ΕΣΣΔ, ενώ λιγότεροι (30%) είναι οι συνομήλικοί τους που απάντησε θετικά. Όσο δε μεγαλώνει η ηλικία του ερωτηθέντα τόσο μεγαλώνει η πιθανότητα να απαντήσει υπέρ της ΕΣΣΔ, με χαρακτηριστικό ότι στις ηλικίες άνω των 65, η θετική άποψη για την Σοβιετική Ένωσης εκτοξεύεται στο 76%!

Η «ελευθερία» που περίμεναν δεν ήρθε ποτέ

«Οι αριθμοί που προέκυψαν από τη μελέτη, προδίδουν πως η ελευθερία που νόμιζαν οι λαοί πως θα έχουν μετά τη πτώση της Σοβιετικής Ένωσης δεν επετεύχθη ποτέ», σημειώνεται ως συμπέρασμα στη δημοσκόπηση. Επιπλέον μόλις τo 30% των κατοίκων των 11 πρώην δημοκρατιών, πιστεύουν ότι οι μελλοντικές γενιές θα έχουν την ευκαιρία να ζήσουν τα οφέλη της αυτής της «ανεξαρτησίας», σε αντίθεση με το 18% που δεν προβλέπουν μια τέτοια ευκαιρία. Η μεγάλη πλειοψηφία αποφεύγει να απαντήσει, προφανώς γιατί η ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο, συγκρούεται με την καθημερινή εμπειρία μία ζωής χωρίς δικαιώματα και αξιοπρέπεια...

Πλαστός κόσμος...

Πλαστές πινακίδες...
ε καί;
Και όλα τ' άλλα;

 Πλαστά λόγια κι υποσχέσεις για ένα καλύτερο αύριο,
πλαστές επιταγές ονείρων που ποτέ δεν θα εξαργυρωθούν,
πλαστοί δρόμοι ανάκαμψης που θα έρθει μονο για πολύ λίγους,
Πλαστή ανάπτυξη για μετρημένες τσέπες,
πλαστές σπίθες ελπίδων που ποτέ δε θα γίνουν πυρκαγιές,
πλαστοί σωτήρες που κρατούν πλαστές σωτηρίες,
πλαστές αντιθέσεις που αγκαλιάζονται
Πλαστά χαμόγελα και χειραψίες,
πλαστά κόμματα και συνασπισμοί που φυτρώνουν πάνω σε παλιά χώματα
 και διαφημίζονται για καινούργια.

Πλαστό παρόν και μέλλον που ποτέ δε θα 'ρθει
πλαστή ιστορία πονηρών πλαστογράφων

Πλαστοί αντισυστημικοί που πίνουν νερό στο όνομα του συστήματος,
Πλαστοί πατριώτες με πατρίδα το χρήμα,
πλαστή δημοκρατία όπου "δήμος" είναι μόνο η παρέα των ...ικανών και αεί κερδοφόρων
των παραφουσκωμένων λογαριασμών και των θηρίδων,
πλαστή λαϊκή ετυμηγορία που αποτελείται από φόβο, εκβιασμό και ψέματα,
Πλαστές ειδήσεις με μπόλικο πλαστικό από το πρωί ως το βράδυ
Πλαστές αναλύσεις πλούσιων αναλυτών που ...νοιάζονται για σένα το φτωχό
επειδή είναι ...καλοί, πλαστοί καλοί

Πλαστά τραγούδια και πλαστή τέχνη
Πλαστή ζωή
Πλαστός κόσμος μιας ευτυχίας
πλαστής κι ανύπαρκτης που εξατμίζεται πριν πιάσει χώμα
Πλαστοί άνθρωποι

πλαστό  χρήμα και κεφάλαιο που αγγίζει τη φτώχεια και την πολλαπλασιάζει

Κι απέναντι μια υπέροχη αληθινή ζωή να περιμένει
Στα αζήτητα σχεδόν αφού μόνο λίγοι
Μόνο λίγοι που πρέπει να γίνουν οι πολλοί
Κι απέναντι ο κόσμος που δεν τολμάμε να αγγίξουμε
ο ήλιος, και τ'αστέρια, οι θάλασσες και τα βουνά
οι πόλεις οι μελλοντικές κι οι ανοιχτοί δρόμοι
Οι δρόμοι που περιμένουν
ο πλούτος ο αληθινός
που περιμένει

Καιρός για ανατροπές, καιρός για αλήθεια
Καιρός για οράματα και όνειρα αληθινά
Καιρός για λιακάδα, καιρός για ζωή
Καιρός για πάλη
Καιρός για αύριο
Καιρός για σοσιαλισμό

Για να γυρίσει ο ήλιος-Χριστούγεννα

Για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή, η και καθόλου μέρες πού'ναι, αφου ο "κυκλοδίωκτος" κάνει μιά στάση με το άρμα του να πάρει μια ανάσα (χειμερινό ηλιοστάσιο γαρ), και μετά αφού αφήνει πίσω του τη μικρότερη και έτσι σκοτεινότερη μέρα του χρόνου ξανά πρός τη δόξα τραβά...
Το φώς λοιπόν νικάει το σκοτάδι, το καλό το κακό, το πάνω το κάτω και κάπου εκεί αρχίζουν οι συμπτώσεις στις γιορτές και τις παραδόσεις των λαών μες στους αιώνες.Ο Διόνυσος κομματιάζεται απο τις Μαινάδες και ξαναγεννιέται ως Διόνυσος βρέφος και οι Αρχαίοι ημών γιορτάζουν τα Λήναια.Οι Ρωμαίοι γιορτάζουν τα Σατουρνάλια και αμέσως μετά τα Μπρουμάλια και τη γέννηση του ανίκητου Ήλιου(dies natalis invicti Solis).

 Στην αρχαία Αίγυπτο σκάει μύτη ο λαμπρός Οσιρις και πιο ανατολικά ο Ζωροαστρικός Μίθρας στρώνει το κόκκινο χαλί για να περάσουν ύστερα οι Χριστιανοί και να γεννηθεί κάπου στη Βηθλεέμ,εν φάτνη των αλόγων ο δικός μας Χριστός και πάει λέγοντας.Το αστέρι της Βηθλεέμ δείχνει το δρόμο στους μάγους, ενώ την ίδια στιγμή οι πρώτες πρωινές ακτίνες περνούν τη χαραμάδα της πόρτας στο New Grange στην Ιρλανδία, εδώ και 5000 χρόνια,και λίγο πιο πέρα ο ήλιος ρίχνει το πρώτο του φως πάνω απο το θρυλικό Stonehedge την ώρα που ξαναγεννιέται ο κερασφόρος Cernunos.Στο Βορρά οι Σκανδιναβοί, Γερμανοί κ.α. γιορτάζουν κι αυτοί το Yule, και τόσοι άλλοι λαοί τους δικούς τους Θεούς του φωτός με τους δικούς τους τρόπους και τις δικες τους παραδόσεις.
Παίρνει λοιπόν και πάλι απο σήμερα ο ήλιος(αχ αυτός ο ήλιος) τον ανήφορο κι η μέρα αρχίζει να μεγαλώνει.Το μύνημα του μακρόκοσμου προς το μικρόκοσμό μας είναι παντού και πάντα το ίδιο.Το φώς νικαει το σκοτάδι και παίρνει τα πάνω του.Και μαζί τά λάθη,οι αστοχίες,οι ήττες,η μαυρίλα μέσα μας,οι τύψεις, οι φόβοι,οι υποχωρήσεις, κι ότι άλλο αρνητικό ας πάει στο καλό.
Το καινούργιο έρχεται "ως ήλιος νοητός" από μέσα μας με φόρα και σαρώνει τα πάντα στο πέρασμά του.Αλλά επειδή ανηφόρα είναι,ε... ας βάλουμε κι εμείς ένα χεράκι.Θέλουν και τ'άστρα το σπρώξιμό τους.
Χρόνια πολλάαααα λοιπόν,χρόνια καλά!!!Καλά Χριστούγεννα,Λήναια,Μπρουμάλια ή ότι άλλο θέλει η ψυχή του καθενός.

" Η Ανάκριση" του Peter Weiss -(Mια υπέροχη παράσταση)

«Η ανάκριση» στο «Τζένη Καρέζη»

Μαρξιστής, επηρεασμένος ιδεολογoαισθητικά από το επικό θέατρο του Μπρεχτ, ο Πέτερ Βάις (1916 - 1982), το 1934, εγκαταλείπει τη γενέτειρά του, το Βερολίνο, και περιπλανιέται στην Αγγλία, στην Πράγα και μετά την εκεί εισβολή των ναζί, στη Σουηδία, όπου ασχολείται με τη ζωγραφική, το σκίτσο, τον κινηματογράφο και την πεζογραφία (χαρακτηριστικά βιωματικά πεζά του είναι τα «Σημείο φυγής», «Αποχαιρετισμός από τους γονείς», «Αισθητική της Αντίστασης», «Καταφύγιο», «Η κουβέντα τριών πεζογράφων»). Το 1948 γράφει το πρώτο θεατρικό του, «Ο πύργος». Επεται η «Ασφάλεια» (1952). Πολέμιος των αδηφάγων κεφαλαιοκρατών, το 1963, παρουσιάζει το «Νύχτα με καλεσμένους». Το 1964 φημίζεται με το ανέβασμα του ιστορικού έργου «Η καταδίωξη και η δολοφονία του Μαρά» (ή «Μαρά- Σαντ»), με θέμα τον επαναστάτη δημοσιογράφο Ζαν - Πολ Μαρά. Ενα έργο «μανιφέστο», που διακηρύσσει την ανυποχώρητη επαναστατική ταξική πάλη μέχρι την ευόδωση της λαϊκής εξουσίας, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.



Εποχή Ψυχρού Πολέμου. Η ΟΔ Γερμανίας επιδιώκει, παντοιοτρόπως, την απόκρυψη των εγκλημάτων του ναζιστικού ιμπεριαλισμού και των ενοχών του γερμανικού κεφαλαίου. Στον κρατικό μηχανισμό της εγκολπώνεται πολλούς γνωστούς, και μη, ναζιστές. Σ' αυτή τη «δημοκρατική» Γερμανία, μετά από μακρόχρονο αγώνα θυμάτων του ναζισμού, διεξάγεται η Δίκη της Φρανκφούρτης (1963 - 1965). Πρωτεργάτης του μεταπολεμικού «θεάτρου ντοκουμέντου», ο Βάις παρακολουθεί, ανελλιπώς, τη δίκη. Αντλεί από αυτήν το ιστορικό υλικό του συγκλονιστικού «κλασικού», πλέον, έργου του «θεάτρου ντοκουμέντου», «Η Ανάκριση» (το πρωτοανέβασε το 1965 στην «Ελεύθερη Λαϊκή Σκηνή» του Βερολίνου, ο ομοϊδεάτης συνεργάτης του Μπρεχτ, Ερβιν Πισκάτορ).


Στη δίκη αυτή ανακρίθηκαν 22 ναζί και κατέθεσαν περισσότεροι από 300 μάρτυρες, αρκετοί από τους οποίους ήταν επιζώντες από τα δύο κοντινά ναζιστικά στρατόπεδα στο Αουσβιτς (Αουσβιτς Ι και ΙΙ), στην τότε κατεχόμενη πολωνική κωμόπολη Οσφέντιμ. Επίκεντρο της δίκης έγινε το τεράστιας έκτασης στρατόπεδο Αουσβιτς ΙΙ, ή Μπίργκεναου (έτσι λεγόταν η περιοχή με τα εργοστάσια γερμανικών εταιρειών. Λ.χ., της Ι C FARBEN, που παρασκεύαζε το δηλητήριο για τους θαλάμους αερίων, της ΚΡΟΥΠ, της J.A. Toph und Sonne, τεσσάρων εταιρειών που κατασκεύασαν τους θαλάμους αερίων, κ.ά. Στα εργοστάσια αυτά, μερόνυχτα, μεταφερόταν και δούλευε πλήθος κρατουμένων, πολλοί από τους οποίους υπέκυπταν εκεί από εξάντληση). Στο Μπίργκεναου εξοντώθηκαν πάνω από 6 εκατομμύρια άνθρωποι. Στο 1 εκατομμύριο - αριθμός μεγαλύτερος από οποιοδήποτε άλλο ναζιστικό στρατόπεδο - ανέρχονται οι νεκροί αιχμάλωτοι Σοβιετικοί στρατιώτες. Αμέτρητοι οι νεκροί κομμουνιστές. Και βέβαια αποσιωπάται, επιμελώς, ότι στις 13/9/1945 αμερικανικά αεροπλάνα, με το πρόσχημα του βομβαρδισμού των ναζιστο-εργοστασίων, διόλου τυχαία («λάθος» το αποκάλεσαν!!!) ισοπέδωσαν πλήρως το Μπίργκεναου.


Ο Βάις, με τα ερωτήματα του προέδρου, των κατηγόρων, τις καταθέσεις των κατηγορουμένων, των λιγοστών μαρτύρων υπεράσπισης και των πολυάριθμων επιζώντων θυμάτων του ναζισμού, συνθέτει ένα συνταρακτικό, ιστορικά αδιάψευστο «κατηγορώ» κατά του - άρρηκτα συνδεδεμένου και αλληλοτροφοδοτούμενου από το κεφάλαιο - ναζιστικού τέρατος. Η αναφορά των πραγματικών ονομάτων των κατηγορουμένων της δίκης και άλλων που κατονόμασαν οι μάρτυρες κατηγορίας, οι βιωματικές μαρτυρίες τους για τα βασανιστήρια, την ατομική και μαζική εξόντωση στο Αουσβιτς Ι και ΙΙ, που παραπέμπουν σε όλα τα στρατόπεδα, συμπυκνώνονται σ' αυτό το υποδόριας ποιητικότητας «σκηνικό ορατόριο σε έντεκα τραγούδια» (έτσι το όρισε ο Βάις), με τα πρότυπα του μπρεχτικού επικού θεάτρου.


Εντεκα σκηνές, υποτιτλισμένες ως «τραγούδια», που αφορούν σε ισάριθμα εφιαλτικά μαρτύρια των κρατουμένων - λ.χ., «Τραγούδι για μαύρο τοίχο» (τοίχο των εκτελέσεων), τα κελιά απομόνωσης, τα ιατρικά και γενετικά πειράματα, τους θαλάμους αερίων, τα κρεματόρια. Εντεκα σκηνές, δομημένες σαν επεισόδια και χορικά, γι' αυτή την ιστορική τραγωδία που γέννησε το κεφάλαιο - γερμανικό και αμερικανικό - στον 20ό αιώνα. Το διαχρονικής διδακτικής αξίας έργο του Βάις υπηρετείται όπως αρμόζει στο ήθος του ντοκουμέντου αλλά και στην υπόγεια ποιητικότητά του, με την απέριττη σκηνοθεσία του Σταύρου Τσακίρη (ο ίδιος έκανε την απόδοση - επεξεργασία του κειμένου), το αφαιρετικά συμβολιστικό σκηνικό και τα κοστούμια της Θάλειας Ιστικοπούλου και, προπάντων, με την επιβλητική, χωρίς ίχνος «θεατρικότητας», υποκριτική του Κώστα Καζάκου (πρόεδρος δικαστηρίου).


Με τις αντίστοιχες της αμετανόητης ναζιστικής ιδεολογίας, διαστροφής και συμπεριφοράς ερμηνείες των Κωνσταντίνου Καζάκου (πολύ καλός στον Σταρκ), Κώστα Μπάρα, Σπύρου Τσεκούρα, Ευθύμη Τσεκούρα και Δημήτρη Καλαντζή (συνήγορος υπεράσπισης). Και τις λιτής δραματικότητας ερμηνείες των Θόδωρου Γράμψα, Παύλου Ορκόπουλου, Εύας Κοταμανίδου, Τζένης Κόλια, Μαρίας Τζάνη και Γιάννη Γούνα (μάρτυρες - θύματα). Την καταγγελία του Βάις για την αλληλουχία καπιταλισμού - φασισμού εμπλουτίζει η εκφώνηση, στο φινάλε της παράστασης, από τον δημοσιογράφο Νίκο Μπογιόπουλο.

Ριζοσπάστης 

είναι Χριστούγεννα… (Ε)

logomnimon

Το παρακάτω χρονογράφημα δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Άγκυρα” της Θεσσαλονίκης στις 26/12/1915:
Χριστούγεννα

Γεμάτη από κόσμο η αγορά. Αρσενικοί, θηλυκοί, ουδέτεροι, όλοι έτρεξαν εκεί με τα καλάθια στο χέρι να τα γεμίσουν από κότες, πετεινούς, ινδιάνους με τις χρωματιστές κορδέλες, με φρούτα διάφορα τυλιγμένα μέσα στα χρυσά της γιορτής φύλλα.
Είναι Χριστούγεννα. Είναι η μεγάλη εορτή που μας φέρνει ο χρόνος στο τελευταίο του ψυχορράγημα.
Μια γυναίκα μ’ ένα παιδί στο χέρι γυρίζει μέσα σ’ όλον τον κόσμο, στριμώχνεται, σπρώχνει, σπρώχνεται και περνάει χαζεύοντας μπροστά σ’ όλα τα μαγαζιά.
Το παιδάκι είναι γεμάτο χαρά. Βλέπει όλη εκείνη την εικόνα γελαστό και πότε πότε ρωτάει τη μαμά του για ό,τι του φαίνεται παράξενο.
-Κοίτα, μαμά, τι ωραίος αυτός ο πετεινός. Αχ! τον επήρανε! Γιατί δεν τον παίρναμε μεις μαμά;
Η Μάνα έκανε πως δεν άκουσε τίποτε.
Επήγε ως το τέλος, εγύρισε, ξαναπήγε και εστάθηκε μπροστά σ’ ένα Χασάπικο. Έβγαλε ένα μισολερωμένο μαντήλι από την τσέπη της, έλυσε τον ακρινό κόμπο και άρχισε να μετράει τα νίκελ που ήτανε δεμένα μέσα.
-Δως μου εκατό δράμια κρέας, είπε δειλά, δειλά στον κρεοπώλη.
Και κείνος ιδρωμένος και κατακόκκινος σαν φουσκωμένος γάλλος, εγύρισε, της έριξε μια περιφρονητική ματιά και με τη χονδρή φωνή του της είπε:
-Δεν πουλάμε, τέτοιες ώρες κυρά μου, εκατό δράμια.
Εκείνη έριξε άλλη μια ματιά στο λυμένο κόμπο, ξαναμέτρησε τα νίκελ, έβγαλε ένα βαθύ αναστεναγμό και εβγήκε στον άλλο δρόμο.
Το παιδάκι εκοίταξε με απορία τη Μαμά του.
-Γιατί, μαμά, δεν σούδωσε ο χασάπης κρέας;
Η Μάνα αναστέναξε βαθύτερα.
-Είναι Χριστούγεννα, παιδί μου, σήμερον και δεν έχει καιρό.

ΚΛΕΩΝ ΒΡΑΝΑΣ

Εφημερίδα «ΑΓΚΥΡΑ» Θεσσαλονίκης, 26/12/1915
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΜΠΑΛΑΣΚΑΣ (ΚΛΕΩΝ ΒΡΑΝΑΣ)
«ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΗΜΑΤΑ ΕΝΟΣ ΑΘΗΝΑΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥ (ΚΛΕΩΝ ΒΡΑΝΑΣ 1908-1940)»

Γιατί ο εγκέφαλος προτιμά το χαρτί

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ενα από τα πιο πολυσυζητημένα βίντεο των δύο τελευταίων ετών στο YouTube είναι εκείνο που δείχνει μωρό ενός έτους να παίζει με iPad και στη συνέχεια όταν περιεργάζεται ένα περιοδικό να προσπαθεί μάταια να σύρει το δάχτυλό του ή να κάνει κλικ στις εικόνες. Ο πατέρας που έδωσε το iPad στο παιδί του σε τόσο απίστευτα πρώιμη ηλικία βγάζει μάλιστα το συμπέρασμα ότι «τα περιοδικά είναι τώρα άχρηστα και αδύνατο να γίνουν κατανοητά» από όσους γεννήθηκαν στην ψηφιακή εποχή.



Τουλάχιστον από τη δεκαετία του 1980 ερευνητές στην ψυχολογία, στην επιστήμη των υπολογιστών και τη βιβλιοθηκονομία έχουν δημοσιεύσει περισσότερες από 100 μελέτες σχετικά με τις διαφορές στο πώς διαβάζουν και κατανοούν οι άνθρωποι κείμενα σε χαρτί και στην οθόνη. Πριν από το 1992 τα περισσότερα πειράματα συμπέραιναν ότι οι άνθρωποι διαβάζουν πιο αργά στην οθόνη και θυμούνται λιγότερα. Καθώς η ανάλυση των οθονών σε όλες τις ψηφιακές συσκευές βελτιωνόταν, άρχισε να εμφανίζεται ένα πιο ανάμεικτο σύνολο ευρημάτων. Πρόσφατες έρευνες δείχνουν ότι αν και οι περισσότεροι άνθρωποι ακόμα προτιμούν το χαρτί, ιδίως όταν χρειάζεται να μείνουν συγκεντρωμένοι για πολλή ώρα σε κάποιο ανάγνωσμα, υπάρχει τάση αλλαγής

Ο δρόμος των εργατών

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Μπροστά στη ζοφερή πραγματικότητα που ζουν τα λαϊκά στρώματα, πληθαίνουν οι άσπονδοι φίλοι που δήθεν με θλίψη καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι το ΚΚΕ δε θέλει να κυβερνήσει, είναι ένας αναχωρητής. Ας τους αφιερώσουμε την άμεση απάντηση που, για μια ακόμα φορά, έδωσε ο ίδιος ο Γενικός Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ:

«Λένε ότι δε θέλουμε να κυβερνήσουμε! Τους απαντάμε ότι κάνουν μεγάλο λάθος! Γιατί, το ΚΚΕ θα αναλάβει τις ευθύνες που του αναλογούν στη λαϊκή διακυβέρνηση, τότε που ο λαός, αποφασισμένος, θα πάρει τις δικές του ευθύνες, θα διεκδικήσει και θα αναλάβει την εξουσία του, θα σχεδιάσει την οικονομία του. Αλλωστε, γι' αυτό το ΚΚΕ παλεύει, για να γίνει πιο δυνατό σήμερα, να διαμορφώσει παντού μια μαχητική εργατική - λαϊκή αντιπολίτευση και δράση που θα στηρίζεται σε ισχυρές δυνάμεις μέσα στους τόπους δουλειάς, στα σωματεία, στους συλλόγους, στους δήμους και τις περιφέρειες, στην Ευρωβουλή και στο Κοινοβούλιο, παντού: Για υπεράσπιση μισθών, συντάξεων, εισοδήματος, για τα λαϊκά δικαιώματα, για τη Λαϊκή Συμμαχία, που με την εργατιά μπροστά θα ανοίξει ο δρόμος για να αλλάξει τελικά τάξη στην εξουσία.

Πρωτοστατούμε στους καθημερινούς αγώνες των εργαζομένων, συμβάλλουμε στην ανασύνταξη του εργατικού - λαϊκού κινήματος, στην προώθηση της Λαϊκής Συμμαχίας. Σε κάθε κλάδο, τόπο δουλειάς, μόρφωσης, κατοικίας, εκεί που ζει και αναπνέει, που αγωνιά η εργατική τάξη, τα λαϊκά νοικοκυριά».

Σαν σήμερα - Νίκος Μπελογιάννης, Επανάσταση του 1905

1905 Αρχίζει η ένοπλη εξέγερση των εργατών της Μόσχας (επανάσταση του 1905).

1915 Γεννιέται ο Νίκος Μπελογιάννης. Εντάχθηκε στο ΚΚΕ το 1934. Τον Ιούλη του 1934 διώχτηκε από το πανεπιστήμιο για την επαναστατική του δράση. Το 1935 εκλέχθηκε Γραμματέας της ΚΟ Αμαλιάδας. Το Μάη του 1938 συνελήφθη από τη μεταξική δικτατορία και καταδικάστηκε σε 5 χρόνια φυλάκιση και 2 χρόνια εξορία. Ο πόλεμος του 1940 τον βρήκε στη φυλακή. Τον παρέδωσαν, μαζί με χιλιάδες άλλους κομμουνιστές, στις δυνάμεις κατοχής. Το Σεπτέμβρη του 1943, κρατούμενος στο «Σωτηρία» απέδρασε, εντάχθηκε στην ΕΑΜική Εθνική Αντίσταση, αναλαμβάνοντας Α' Γραμματέας της ΚΟ Πάτρας και στη συνέχεια οργανωτής του Γραφείου Περιοχής στη Νότια Πελοπόννησο.

Το Δεκέμβρη του 1946 εντάχθηκε στο Δημοκρατικό Στρατό (Πελοποννήσου), το 1947 στο Γενικό Αρχηγείο του ΔΣΕ στον τομέα Διαφώτισης και κατόπιν υποδιοικητής της Σχολής Αξιωματικών. Στη συνέχεια έγινε Πολιτικός Επίτροπος της 102 Ταξιαρχίας και κατόπιν της 10ης και 1ης Μεραρχίας.

Το 1950 όντας στις Λαϊκές Δημοκρατίες εξελέγη αναπληρωματικό και λίγο καιρό αργότερα τακτικό μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ. Επέστρεψε παράνομα στην Ελλάδα στις 7/6/1950, συνελήφθη στις 20/12/1950 μαζί με άλλους συντρόφους του και στις 19/10/1951 παραπέμφθηκε στο Εκτακτο Στρατοδικείο Αθηνών με βάση τον ΑΝ 509/1947. Στις 15/2/1952, δικάστηκε για δεύτερη φορά ως «κατάσκοπος» με τον μεταξικό νόμο ΑΝ 375/1936. Μετέτρεψε τη δίκη του σε βήμα καταγγελίας κατά των διωκτών του. Εκτελέστηκε στις 30 Μάρτη 1952.

1917 Αρχίζουν στο Μπρεστ - Λιτόβσκ οι διαπραγματεύσεις για ειρήνη ανάμεσα στην επαναστατική κυβέρνηση της Ρωσίας και τη Γερμανία.

1920 Συνέρχεται το 8ο Πανρωσικό Συνέδριο των Σοβιέτ (22 - 29/12/1920), το οποίο, μεταξύ άλλων, ενέκρινε το σχέδιο εξηλεκτρισμού της σοβιετικής Ρωσίας («ΓΚΟΕΛΡΟ»).

1942 Απεργία πραγματοποιείται στην Αθήνα και τον Πειραιά. Πάνω από 40.000 λαού διαδηλώνουν με συνθήματα «Ψωμί», «Συσσίτια», «Κάτω η τρομοκρατία». Στις σφοδρές συγκρούσεις με τις δυνάμεις κατοχής ο λαός της Αθήνας και του Πειραιά δίνει τον πρώτο νεκρό των διαδηλώσεων, τον κομμουνιστή φοιτητή Μήτσο Κωνσταντινίδη. Τελικά έγιναν δεκτά μια σειρά από τα αιτήματα των απεργών.

Δημοσκόπηση RASS: Τρίτο κόμμα το ΚΚΕ !

Αλλη μια δημοσκόπηση σήμερα που είναι και η πιο ενδιαφέρουσα αφού το ΚΚΕ φαίνεται να περνάει πάνω από τη Χ.Α. στην πρόθεση ψήφου.

Μετά την αναγωγή το ΚΚΕ φτάνει το 7,7%

 ΣΥΡΙΖΑ 24,1%, 

 ΝΔ 23,7%, 

ΚΚΕ 6,3%

Χρυσή Αυγή 6,1% 

ΠΑΣΟΚ 4,5%

ΑΝ ΕΛ 4,7% 

ΔΗΜΑΡ 3,4%, 

 Οικολόγοι- Πράσινοι 1,65,

ΑΝΤΑΡΣΙΑ 1,3%.

Η δημοσκόπηση είναι της Rass για τον Ελεύθερο Τύπο

ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΕΙΣ PULSE ΚΑΙ PALMOS ANALYSIS

Δύο νέες δημοσκοπήσεις είδαμε να ανακοινώνονται σήμερα.

Η πρώτη της Palmos analysis(για το tvxs) δίνει στην πρόβλεψη μετά την αναγωγή εντυπωσιακή διαφορά υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ εκείνη της pulse(για την Εφημερίδα των Συντακτών) δίνει προβάδισμα 2, 5 μονάδων στο ΣΥΡΙΖΑ. Και στις 2 το ΚΚΕ κινείται στο 6,5% και είναι 4ο κόμμα ενώ η Χ.Α. παίρνει 9,1% στην πρωτη και 13% στη 2η(περιεργα μεγάλη διαφορά)

PULSE

ΣΥΡΙΖΑ  25%
ΝΔ  22,5%
Χ.Α. 13%
ΚΚΕ  6,5%
ΠΑΣΟΚ 6,5%
ΑΝΕΛ  5%
ΔΗΜΑΡ 3,5%



PALMOS ANALYSIS

ΣΥΡΙΖΑ 31,1%
ΝΔ 24,4%
Χ.Α.  9,1%
ΚΚΕ  6.5%
ΑΝΕΛ ,6,4%
ΠΑΣΟΚ 6,3%
ΔΗΜΑΡ 5,6%

133 μέρες: Η Ουγγρική Σοβιετική Δημοκρατία του 1919.

Lenin Reloaded

Ο Μπέλα Κουν μιλάει στο ουγγρικό προλεταριάτο

Στις 21 Μάρτη του 1919, και σαν αποτέλεσμα πολλαπλών ευτυχών για το εργατικό κίνημα συγκυριών, η Ουγγαρία έγινε Σοβιετική Δημοκρατία αναίμακτα και χωρίς ένοπλη σύγκρουση. Ο "ούγγρος Κερένσκι" Μιχάλι Κάρολι, αν και είχε την υποστήριξη της φεουδαρχικής αριστοκρατίας, του κεφαλαίου και της εκκλησίας, είχε αποτύχει παταγωδώς να φέρει σε πέρας την αστικοδημοκρατική επανάσταση που για μια σειρά ιστορικών και οικονομικών λόγων είχε καταστεί αναγκαία για τις ίδιες τις προνομιούχες τάξεις της χώρας. Η κυβερνητική εξουσία δόθηκε "στο χέρι" ενός νεότευκτου και άπειρου ακόμα Κομμουνιστικού Κόμματος με μοναδική προϋπόθεση την εθελούσια αυτοδιάλυσή του και την συγχώνευσή του στην κυβέρνηση με τους σοσιαλδημοκράτες. Και του δόθηκε από τους Σοσιαλδημοκράτες, που ενώ, μιμούμενοι τους γερμανούς ομολόγους τους, είχαν λίγο πρωτύτερα καταστείλει άγρια τους κομμουνιστές, αποφάσισαν, μετά την κρίση που ανάγκασε τον Κάρολι να αναζητήσει σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση, να τους επισκεφθούν στη φυλακή και να διαπραγματευτούν μαζί τους τη συγκυβέρνηση.


Ο Λένιν, όπως είδαμε, δεν συμμεριζόταν απόλυτα την αισιοδοξία για το απρόσμενα ευτυχές και πρωτόγνωρο των συγκυριών. Στις 23 Μάρτη, δύο μέρες μετά την ανάληψη της κυβερνητικής εξουσίας, έστειλε ένα ανήσυχο και κατεπείγον τηλεγράφημα στον Μπέλα Κουν. Όμως ο Κουν τον καθησύχασε απόλυτα. Στις 1 του Αυγούστου του 1919 όμως, η Σοβιετική Δημοκρατία της Ουγγαρίας θα εξέπνεε άδοξα καθώς ο Λευκός Στρατός της Ρουμανίας εισέβαλλε στη Βουδαπέστη. Είχε διαρκέσει 133 μέρες, 61 περισσότερες από την Παρισινή Κομμούνα.


Τα προβλήματα ξεκίνησαν από την αρχή, όταν η νέα κυβέρνηση βρέθηκε αντιμέτωπη με το "αγροτικό ζήτημα", το πυρηνικό ζήτημα της εποχής. Η πολιτική την οποία επέλεξε ήταν κατά τα φαινόμενα επιθετικότερη αυτής των Μπολσεβίκων προς την κατεύθυνση της κολλεκτιβοποίησης, αλλά αυτό άρχισε να δημιουργεί συμμαχίες μεταξύ των μεσαίων και μεγάλων γαιοκτημόνων και των μικροκαλλιεργητών αντί να τις διαλύει.


Η αυξανόμενη εχθρότητα των αγροτών κατέστησε δύσκολη την απαλλοτρίωση μέρους της παραγωγής για τις ανάγκες της πόλης. Την ίδια στιγμή, η νέα κυβέρνηση υιοθέτησε επιθετικότερη των Μπολσεβίκων πολιτική και στο ζήτημα των χωρίς αποζημίωση εθνικοποιήσεων, κρατικοποιώντας κάθε επιχείρηση με πάνω από 50 εργαζόμενους δια διατάγματος μόλις 5 μέρες μετά την ανάληψη της εξουσίας. Αντίθετα, η εκκαθάριση του στρατού από αντιδραστικά στοιχεία προχώρησε με σημαντικές καθυστερήσεις, και η καταστροφή του παλιού κρατικού μηχανισμού πέρασε σε δεύτερη μοίρα ως προτεραιότητα.

Αυτό κατέστησε την Ουγγαρία ιδιαίτερα αδύναμη στη στρατιωτική επέμβαση, κι έτσι, με την ενθάρρυνση των δυνάμεων της Αντάντ, οι Ρουμάνοι επιτέθηκαν στη χώρα στις 16 Απρίλη του 1919. Ο απροετοίμαστος και διαβρωμένος από αντιδραστικά στοιχεία του παλιού καθεστώτος Κόκκινος Στρατός ηττήθηκε γρήγορα, κι ένα κομμάτι του αυτομόλησε στον εχθρό.


Βλέποντας την εύκολη επιτυχία των Ρουμάνων, οι Σέρβοι, επίσης με την ενθάρρυνση της Γαλλικής, Αγγλικής και Αμερικανικής ιμπεριαλιστικής συμμαχίας, εισέβαλλαν στην νότια Ουγγαρία, και οι Τσέχοι επιτέθηκαν στην Δυτική, με ηγέτες Γάλλους και Ιταλούς αξιωματικούς.

Η αντίδραση των Ούγγρων σοσιαλδημοκρατών, με τους οποίους είχαν συγχωνευθεί οι κομμουνιστές, ήταν η άμεση παραίτηση από την υπεράσπιση της Σοβιετικής Δημοκρατίας. Το ηγετικό στέλεχός τους Wilhelm Bohm, που είχε ηγηθεί μάλιστα πρωτύτερα του Κόκκινου Στρατού, ετοίμασε σχέδιο παράδοσης της χώρας. Οι εργάτες της Βουδαπέστης αντιστάθηκαν, κινητοποιήθηκαν αυτόβουλα, και κατατάγηκαν εθελοντικά και μαζικά στον στρατό. Η είσοδος τους στις ένοπλες δυνάμεις ανέτρεψε την κατάσταση και ο ουγγρικός στρατός πέτυχε να αποκρούσει τις επιθέσεις και να εξαπολύσει αντεπίθεση. Έτσι, οι Ούγγροι ένοπλοι προλετάριοι ελευθέρωσαν μεγάλο κομμάτι της Σλοβακίας και στις 16 Ιούνη κηρύχθηκε Σοβιετική Δημοκρατία και στη Σλοβακία.

Τα κυβερνητικά στελέχη των σοσιαλδημοκρατών όμως άρχισαν να υποσκάπτουν τις προσπάθειες του προλεταριακού στρατού, κατηγορώντας τον για υπερβολική σκληρότητα. Έσπειραν φόβο και ηττοπάθεια στην ίδια τη χώρα τη στιγμή που ο ανανεωμένος Κόκκινος Στρατός της χώρας προέλαυνε στο μέτωπο. Ο Μπέλα Κουν άρχισε, πολύ αργά βέβαια, να συνειδητοποιεί το λάθος της συγχώνευσης, ιδιαίτερα καθώς οι σοσιαλδημοκράτες ήλεγχαν όλα σχεδόν τα ηγετικά σώματα του κόμματος. Όμως η καθυστερημένη αυτή συνειδητοποίηση ενίσχυσε την ηττοπάθεια, καθώς οι αναφορές στο ενδεχόμενο αποχώρησης των κομμουνιστών υπέσκαψαν την αυτοπεποίθηση της χώρας σε μια κρίσιμη στιγμή, όταν ο πόλεμος επέβαλλε την ενότητα.

Στις 8 Ιούνη, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Γουντρόου Γουϊλσον έστειλε τηλεσίγραφο στην Βουδαπέστη, απαιτώντας να σταματήσει την προέλασή του ο Ουγγρικός στρατός, απειλώντας να χρησιμοποιήσει βία αν δεν συμμορφωνόταν η χώρα. Οι σοσιαλδημοκράτες άρπαξαν την ευκαιρία για να ξεκινήσουν εκστρατεία για την ανάγκη "ειρήνης με κάθε κόστος". Ο Κουν αποδέχτηκε την συνθηκολόγηση παρά τις προειδοποιήσεις του Λένιν να μην εμπιστεύεται τους Συμμάχους.

Στις 26 Ιούνη, ο Κόκκινος Στρατός της Ουγγαρίας άρχισε την υποχώρηση παρά το γεγονός ότι στο έδαφος της Ουγγαρίας παρέμεναν στρατιωτικές δυνάμεις άλλων χωρών. Η σλοβακική Σοβιετική Δημοκρατία παραδόθηκε στον εχθρό. Οι εργάτες που πολέμησαν για να υπερασπιστούν τη χώρα τους και τον κομμουνισμό ένιωσαν προδομένοι και το ηθικό τους κατέρρευσε.


Δυο μέρες πριν την υποχώρηση, στις 24 Ιούνη, εκδηλώθηκε αντεπαναστατική απόπειρα πραξικοπήματος στη Βουδαπέστη από τους "Εθνικούς Σοσιαλδημοκράτες", η οποία απέτυχε. Στις 20 Ιούλη, ο Κλεμενσώ απέρριψε την νομιμότητα των ούγγρων εκπροσώπων στις συνομιλίες για την ειρήνευση και απαίτησε να δημιουργηθεί νέα κυβέρνηση που να αποκλείει το ΚΚ και να περιλαμβάνει "υπεύθυνους ηγέτες των εργατών." Η απαίτηση έγινε άμεσα δεκτή από τους Ούγγρους Σοσιαλδημοκράτες. Οι κομμουνιστές παραδόθηκαν αμαχητί στις απαιτήσεις Κλεμενσώ και σοσιαλδημοκρατών για να "αποφευχθεί η αιματοχυσία."

Έχοντας ανέβει στην εξουσία αναίμακτα, οι κομμουνιστές εξοβελίστηκαν απ' αυτή χωρίς να ανοίξει ρουθούνι. Η νέα, αποκλειστικά σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση ακύρωσε όλους του νόμους που είχαν ψηφιστεί από το συγχωνευμένο κόμμα σοσιαλδημοκρατών και κομμουνιστών στην πρώτη περίοδο. Οι εθνικοποιημένες επιχειρήσεις επιστράφηκαν στους αστούς ιδιοκτήτες τους. Πολλά μέλη του ΚΚ Ουγγαρίας συνελήφθηκαν, ενώ αντεπαναστατικά και αντιδραστικά στοιχεία ελευθερώθηκαν από τις φυλακές. Αλλά η αντεπανάσταση, έχοντας πια πάρει ξεκάθαρα το πάνω χέρι δεν σταμάτησε εκεί. Στις 6 Αυγούστου, η κυβέρνηση των σοσιαλδημοκρατών ανατράπηκε η ίδια από στρατιωτικούς. Το προλεταριάτο της Βουδαπέστης είχε ήδη παραιτηθεί από την προσπάθεια να σώσει τη δημοκρατία μετά την προδοσία της κυβέρνησής του την άνοιξη και τον Ιούλη του 1919. Ο Ρουμανικός στρατός --το κομμάτι του που δέχτηκε να πολεμήσει, γιατί κι εκεί είχαν διεισδύσει οι μπολσεβίκικες ιδέες για την εργατική διεθνή αλληλεγγύη-- εισέβαλλε ανενόχλητος στη Βουδαπέστη, δολοφονώντας τραυματίες στρατιώτες του Κόκκινου Στρατού στα νοσοκομεία και χρησιμοποιώντας φριχτά βασανιστήρια σε βάρος των κομμουνιστών. 5.000 άνθρωποι σκοτώθηκαν.


Αυτή ήταν η μοίρα της πρώτης αναίμακτης ανάληψης της εξουσίας από "εργατική κυβέρνηση" στην ιστορία, τρία χρόνια πριν την απόφαση του Τέταρτου Συνεδρίου της Κομιντέρν.

Χυδαίος αντικομμουνισμός

902.gr


Είναι γνωστό ότι η ΕΕ έχει αναγορεύσει σε επίσημη πολιτική και ιδεολογία της τον αντικομμουνισμό, με αιχμή του δόρατος τη χυδαία, ανιστόρητη εξίσωση του φασισμού-ναζισμού με τον κομμουνισμό. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει το δικό του διακριτό ρόλο στην προώθηση της αντικομμουνιστικής χυδαιότητας. Δεν περνάει ούτε μία μέρα (κυριολεκτικά!) που να μην διοργανώνεται από τα Ευρωπαϊκά Κόμματα - τους πολιτικούς εκπροσώπους του κεφαλαίου μία αντικομμουνιστική εκδήλωση στις Βρυξέλλες, στο Στρασβούργο και σε άλλες πόλεις των κρατών μελών της ΕΕ.

Τις εκδηλώσεις αυτές ζήλεψε το κόμμα της “DieLinke” (« Η Αριστερά») της Γερμανίας, αδελφό κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ, που μαζί πρωτοστατούν στο κόμμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το κόμμα τηςΕυρωπαϊκής Αριστεράς (ΚΕΑ), που ενόψει των ευρωεκλογών του Μάη 2014, όρισε σαν υποψήφιο του για πρόεδρο της Κομισιόν, τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ.

Πριν τρεις εβδομάδες το κόμμα αυτό, με τον ευρωβουλευτή του H. Scholz (μέλος του προεδρείου του ΚΕΑ), οργάνωσε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εκδήλωση με τίτλο " Ταξίδεψα στη χώρα σας σαν φιλοξενούμενος - Γερμανοί αντίπαλοι του Χίτλερ θύματα του Σταλινικού τρόμου:Οικογενειακές ιστορίες 1933-1956", μέσα από την οποία διαστρευλώνει ιστορικά γεγονότα και την αναμφισβήτητη συμβολή της Σοβιετικής 'Ενωσης στη νίκη κατά του φασισμού και τις κατακτήσεις της εργατικής τάξης.

Όπως αποδείχτηκε η εκδήλωση αυτή ήταν προπομπός ακόμη μεγαλύτερης αντικομμουνιστικής πρόκλησης. Έτσι, το “Die Linke” οργάνωσε, στις 17 Δεκέμβρη 2013, στο Βερολίνο, στα γραφεία του, στο κτίριο Καρλ Λίμπκνεχτ, τα αποκαλυπτήρια "αναμνηστικής πλάκας" για "τα θύματα του Σταλινισμού", αναμασώντας τους ανυπόστατους ισχυρισμούς, τα αστικά και οπορτουνιστικά ιδεολογήματα, σε μία χυδαία επιδίωξη να παρουσιάσουν Γερμανούς αντιναζιστές ως θύματα του Σοβιετικού εργατικού κράτους, μία ακόμη πιο βρώμικη εκδοχή της επίσημης πολιτικής της ΕΕ, της εξίσωσης του ναζισμού με τον κομμουνισμό.

Αδιάψευστη απόδειξη των συγκοινωνούντων δοχείων του οπορτουνισμού και της αστικής πολιτικής, απροκάλυπτη ομολογία των κοινών τους επιδιώξεων είναι και το πρόσφατο δημοσίευμα στο Γερμανικό περιοδικό του κεφαλαίου το «DerSpiegel», το οποίο παίρνει υπό την προστασία του τη “Die Linke” τους οπορτουνιστές, επιτίθεται στο ΚΚΕ γράφοντας ότι: «Οι άνθρωποι του ΚΚΕ πρέπει απλά να αποφασίσουν οι ίδιοι για το αν πιστεύουν στις αξίες της Ευρώπης».

Αυτό είναι ένα ακόμα πειστήριο που αποδεικνύει ότι οι οπορτουνιστές της “Die Linke” επιζητούν τα συγχαρητήρια της αστικής τάξης, για την συμμετοχή τους στην αντικομμουνιστική της εκστρατεία, αναπαράγοντας την θεωρία των «δύο άκρων» με τον δικό τους βρώμικο τρόπο.

Τις «αξίες της ΕΕ», που υπηρετούν τα κόμματα του ΚΕΑ -"Die Linke”- ΣΥΡΙΖΑ κ.λπ.- οι απολογητές της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, της φτώχειας και της εξαθλίωσης, τις νοιώθουν στο πετσί τους τα 27 εκατομμύρια των ανέργων στην ΕΕ, τα 7,5 εκατομμύρια των νέων ανθρώπων που είναι χωρίς δουλειά και εκπαίδευση, τα 120 εκατομμύρια των εργαζομένων που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Τις πλήρωσαν και τις πληρώνουν με το αίμα τους οι λαοί της Γιουγκοσλαβίας, της Παλαιστίνης του Ιράκ, του Αφγανστάν, της Λιβύης, της Συρίας και σήμερα του Μάλι της Κεντροαφρικανικής Δημοκρατίας. Το ΚΚΕ έχει από την γέννηση, την πορεία και την πάλη του αποδείξει σε ποιο στρατόπεδο βρίσκεται: Είναι το πρωτοπόρο τμήμα της εργατικής τάξης που ενάντια στην καπιταλιστική βαρβαρότητα, εκφράζει τα συμφέροντα των καταπιεζόμενων λαϊκών στρωμάτων. Οι οπορτουνιστές σε όλο τον κόσμο, σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ, με όποιο όνομα κι αν παρουσιάζονται, αποδεικνύουν σε ποια όχθη και με ποιους συμπαρατάσσονται. Με τους καπιταλιστές, την ιμπεριαλιστική συμμαχία τους, την Ευρωπαϊκή Ένωση, της οποίας τις "αρχές και τις αξίες" έχουν δεσμευτεί με το πρόγραμμά τους να υπερασπίζουν, όπως και όλα τα ευρωκόμματα. Σ' αυτούς δίνουν εξετάσεις καθημερινά. Χρειάζεται άραγε πιο τρανταχτή απόδειξη από το άρθρο του “Spiegel” για να επιβεβαιωθεί το κάλεσμα του ΚΚΕ: Να γυρίσουν την πλάτη τους οι εργάτες, οι άνθρωποι του μόχθου, οι τίμιοι αγωνιστές και αγωνίστριες στον οπορτουνισμό και τα κόμματα του. Να τους αφήσουν να πλατσουρίζουν στο βούρκο που διάλεξαν, μαζί με τους εκμεταλλευτές και το πολιτικό προσωπικό τους. Ο οπορτουνισμός είναι ο «δούρειος ίππος» της αστικής τάξης στο εργατικό κίνημα, δηλητηριάζει εργατικές – λαϊκές συνειδήσεις με την αστική ιδεολογία, τον αντικομμουνισμό, ολόκληρη την αστική σαπίλα. Προϋπόθεση για τη νίκη του λαού είναι να ρίξει στα σκουπίδια της ιστορίας την αστική και οπορτουνιστική ιδεολογία.

Ο εργαζόμενος λαός, οπλισμένος με την πείρα του, μπορεί να τσακίσει το χέρι του κεφαλαίου και του πολιτικού προσωπικού του, που πάει να σηκωθεί ενάντια στους κομμουνιστές. Ανατρέποντας τους πολιτικούς συσχετισμούς σε βάρος των κομμάτων του κεφαλαίου και των συνοδοιπόρων τους, των οπορτουνιστών. Να ενισχύσει και να συμπορευτεί με το ΚΚΕ, για την ανασύνταξη και αντεπίθεση του εργατικού – λαικού κινήματος Δυναμώνοντας την την αντιμονοπωλιακή –αντικαπιταλιστική πάλη της Λαικής Συμμαχίας για την Εργατική Λαϊκή Εξουσία και Οικονομία.

Γιώργος Τούσσας , μέλος της ΚΕ και Ευρωβουλευτής του ΚΚΕ

1 στα 3 νοικοκυριά φοβάται ότι θα χάσει το σπίτι του

κουτί της πανδώρας

 Ένα στα τρία ελληνικά νοικοκυριά φοβάται ότι θα χάσει το σπίτι του  σύμφωνα με την πανελλαδική έρευνα του ΙΜΕ ΓΣΕΒΕΕ, σε συνεργασία με την εταιρεία Marc, που διενεργήθηκε τον Δεκέμβριο με στόχο την καταγραφή των επιπτώσεων της φορολόγησης ακινήτων σε σχέση με το διαθέσιμο εισόδημα, τις φορολογικές και άλλες υποχρεώσεις.



Σύμφωνα με την έρευνα, το 35% των νοικοκυριών έχει συσσωρευμένες οφειλές, στις οποίες εκτιμάται ότι δεν θα μπορέσει να ανταποκριθεί το επόμενο έτος. Όπως σημειώνει το ΙΜΕ ΓΣΕΒΕΕ, οι νέες φορολογικές επιβαρύνσεις θα επιτείνουν την οικονομική αδυναμία των νοικοκυριών και αναμένεται να αυξήσουν τις ληξιπρόθεσμες οφειλές. Το ΙΜΕ ΓΣΕΒΕΕ τονίζει πως η ανασφάλεια αυτή δημιουργεί ένα φαύλο κύκλο αποεπένδυσης και κατάρρευσης των αξιών των ακινήτων. Φέτος, πάνω από το 45% των νοικοκυριών κλήθηκε να πληρώσει φόρο ακινήτων πάνω από 500 ευρώ. Αν συνυπολογίσουμε την υπερφορολόγηση των εισοδημάτων και τη μεγάλη μείωση των εισοδημάτων συνάγεται ότι 1 στα 2 νοικοκυριά επιβαρύνθηκε με φόρο κατοχής ακινήτου αξίας τουλάχιστον ενός μισθού.



Η έρευνα καταδεικνύει ότι το 86,7% του πληθυσμού κατέχει κάποιο ακίνητο ενώ τα νοικοκυριά που έχουν ανέργους φτάνει στο 84,9%.

Ακόμα, το 28,1% των νοικοκυριών που διαμένει σε ιδιόκτητο σπίτι έχει στεγαστικό δάνειο. Αυτό σημαίνει ότι περίπου 1 εκατομμύριο νοικοκυριά έχουν δανειακά βάρη στο ακίνητο που διαμένουν.

Από τα 1 εκατομμύριο νοικοκυριά που έχουν στεγαστικό δάνειο, 168.000 νοικοκυριά (16,8%) έχει καθυστερημένες οφειλές σε μόνιμη βάση και 220.000 νοικοκυριά (22 %) τα αποπληρώνει μεν αλλά με συχνές καθυστερήσεις δε.

1 στα 3 νοικοκυριά φοβάται ότι θα χάσει το σπίτι του εξαιτίας τόσο των συσσωρευμένων υποχρεώσεων όσο και των επιπρόσθετων επιβαρύνσεων (δανειακών, φορολογικών και άλλων).

Πολύ κσλός Δ. Κουτσούμπας το πρωί στο «MEGA» (VIDEO)

Πολύ καλός πραγματικά ο Δ.Κουτσούμπας το πρωί στο mega. Ανθρώπινος, αληθινός και ειλικρινής. χωρίς καμία έπαρση ή σοβαροφάνεια, απάντησε σε όλα χωρίς να αφήνει περιθώρια για παρερμηνείες και διαστρεβλώσεις.
Από το ζήτημα της "δευτέρας παρουσίας" μέχρι τα καθημερινά, τους πληστηριασμούς, το πρωτογενές πλεόνασμα κλπ. έδειξε ότι υπάρχουν και άλλου τύπου ηγέτες που δε χρειάζεται να στηρίζονται σε ψέματα και υπερβολές.

Ποινές φυλάκισης σε στέλεχος του ΠΑΜΕ και δημοσιογράφο του «Ριζοσπάστη»

Η κατασκευασμένη κατηγορία αφορούσε σε παρέμβαση σε δελτίο ειδήσεων της ΕΤ3, στη διάρκεια απεργίας το 2009

Από παλιότερη κινητοποίηση έξω από τα δικαστήρια της Θεσσαλονίκης για τις συνδικαλιστικές διώξεις 

Ποινή φυλάκισης 6 μηνών με 3ετή αναστολή επέβαλε, χτες, το Α' Μονομελές Πλημμελειοδικείο Θεσσαλονίκης στον Σωτήρη Ζαριανόπουλο, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ, και στη δημοσιογράφο του «Ριζοσπάστη» Αννα Ανανιάδου.



Παρά την απαλλακτική πρόταση του εισαγγελέα, που εισηγήθηκε ότι δεν τεκμηριώθηκε η κατηγορία για «διατάραξη οικιακής ειρήνης», το δικαστήριο τους καταδίκασε για την παρέμβαση που έκαναν στο δελτίο ειδήσεων της ΕΤ3, στο πλαίσιο της πανελλαδικής απεργίας στις 17 Δεκέμβρη 2009, για να βγάλουν «στον αέρα» το απεργιακό δελτίο του ΠΑΜΕ. Η κατασκευασμένη κατηγορία δεν στηρίχθηκε ούτε από τις καταθέσεις των μαρτύρων κατηγορίας.

Σε ανακοίνωση, η Γραμματεία Θεσσαλονίκης του ΠΑΜΕ σημειώνει μεταξύ άλλων: «Η απόφαση αυτή είναι μικρό μέρος της βιομηχανίας μηνύσεων και διώξεων κατά συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ, κάθε εργαζόμενου που αντιδρά στη βαρβαρότητα. Βιομηχανία που την έχουν στήσει οι εργοδότες και το κράτος τους. Και αυτές οι καταδικαστικές αποφάσεις των δικαστηρίων τους δεν έχουν σαν κύριο στόχο τα στελέχη του ΠΑΜΕ και των ταξικών συνδικάτων, που βέβαια δεν λυγίζουν. Ο κύριος στόχος τους είναι να τρομοκρατηθεί κάθε εργαζόμενος, να μη συμμετάσχει στο σωματείο του, να μην οργανωθεί, να μην αντιδράσει, να μην απεργήσει, να μη διεκδικήσει.

Ολα αυτά την ώρα που έρχεται νέο τσουνάμι μέτρων, που μπορεί να προκαλέσει εργατικές εξεγέρσεις. Αυτές θέλουν να προλάβουν. Η Γραμματεία Θεσσαλονίκης του ΠΑΜΕ καλεί τους εργαζόμενους να μη φοβηθούν, να μη σκύψουν το κεφάλι. Δεν έχουν τίποτα να χάσουν από τον αγώνα τους. Εχουν μόνο να χάσουν από το φόβο και την ανοχή. Να οργανωθούν στα σωματεία τους, να συσπειρωθούν στο ΠΑΜΕ, να οργανώσουν τους αγώνες τους».

ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΙ ΛΑΪΚΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ- Βαθμιαία απελευθέρωση από το Γενάρη

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Μέχρι το τέλος της βδομάδας αναμένεται η κατάθεση στη Βουλή της ρύθμισης για τα «κόκκινα» στεγαστικά δάνεια των λαϊκών νοικοκυριών, με την οποία ξεκινά η σταδιακή εφαρμογή του μέτρου για την άρση της παρεχόμενης προστασίας ακόμη και για την πρώτη κατοικία. Σύμφωνα με πληροφορίες, η κυβέρνηση θα φέρει στη Βουλή τη σχετική νομοθετική ρύθμιση αύριο, Πέμπτη, με τη διαδικασία του κατεπείγοντος, ενταγμένη σε νομοσχέδιο του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και με σκοπό να συζητηθεί στην αρμόδια Επιτροπή την Παρασκευή και στην Ολομέλεια της Βουλής το Σάββατο.

Η τμηματική έναρξη των πλειστηριασμών από την 1η Γενάρη του 2014 αξιοποιείται εκβιαστικά προκειμένου να σύρουν λαϊκά νοικοκυριά στα γκισέ των τραπεζών, αναγκάζοντάς τα να κόψουν από στοιχειώδεις δαπάνες που αφορούν στην κάλυψη αναγκών της καθημερινότητας. Σύμφωνα με πληροφορίες, για πρώτη δόση, κατά το μεταβατικό διάστημα του 2014, μειώνονται τα όρια των αντικειμενικών τιμών (σήμερα ξεκινούν από 300.000 ευρώ) που ισχύουν για την προστασία της πρώτης κατοικίας, ενώ παράλληλα θα προβλέπονται εισοδηματικά και περιουσιακά κριτήρια. Επίσης, καταργείται η προστασία που ισχύει σε οποιαδήποτε ακίνητη περιουσία (δεύτερη κατοικία, εξοχικά, γραφεία κ.ά.) για χρέη στις τράπεζες μέχρι 200.000 ευρώ.

Η βαθμιαία απελευθέρωση των πλειστηριασμών έχει στόχο την προστασία του συλλογικού συμφέροντος των τραπεζών αφού το ενδεχόμενο μαζικών πλειστηριασμών, σε σύντομο διάστημα, θα έριχνε απότομα τις τιμές των ακινήτων, θα προκαλούσε νέες επισφάλειες στους τραπεζίτες, θα διόγκωνε και τις ανάγκες πρόσθετης «ανακεφαλαιοποίησης» και αυτό σε μια περίοδο που βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη οι ανταγωνισμοί γύρω από τους τρόπους διάσωσης των τραπεζών της ΕΕ.

Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι η Τράπεζα της Ελλάδας στην «ενδιάμεση έκθεση για τη νομισματική πολιτική» απέφυγε να πάρει συγκεκριμένη θέση για την προωθούμενη ρύθμιση. Σε αυτό το πλαίσιο και με στόχο τον κατευνασμό του φαινομένου καλεί τις τράπεζες σε επαγρύπνηση για τον «πρώιμο εντοπισμό αρνητικών εξελίξεων», σε «καθορισμό προτεραιοτήτων στη διαχείριση των μη εξυπηρετούμενων δανείων», στην «αξιολόγηση της οικονομικής κατάστασης των δανειοληπτών, με σκοπό την εξεύρεση επιλογών που θα οδηγούν σε μακροχρόνια διατηρήσιμες λύσεις». Οι συγκεκριμένες αναφορές έχουν να κάνουν και με τα πολύ μεγάλα «κόκκινα» τραπεζικά και ομολογιακά δάνεια μεγάλων επιχειρήσεων.

Απέναντι σ' αυτή την προοπτική το ΚΚΕ κατέθεσε στη Βουλή μια σημαντική τροπολογία για την προστασία της λαϊκής στέγης. Η τροπολογία έχει τίτλο: «Απαγόρευση διενέργειας πλειστηριασμών σε βάρος των λαϊκών οικογενειών και μέτρα για την ουσιαστική ελάφρυνση των χρεών τους».Η προστασία αφορά σε λαϊκές οικογένειες με ετήσιο εισόδημα μέχρι 40.000 ευρώ και με προσαύξηση 5.000 ευρώ για κάθε παιδί, διαγραφή του συνόλου των κάθε μορφής τόκων, διαγραφή του 50% της οφειλής για στεγαστικά δάνεια μέχρι 200.000 ευρώ κ.ά.

Σαν σήμερα 18 Δεκεμβρίου

1737 Πεθαίνει ο διάσημος Ιταλός κατασκευαστής εγχόρδων Αντόνιο Στραντιβάρι.
1940 Ο Α. Χίτλερ υπογράφει την οδηγία υπ' αριθ. 21 για την επίθεση κατά της Σοβιετικής Ενωσης («Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα»).

1942 Τμήμα του ΕΛΑΣ του Αρχηγείου Ρούμελης χτυπά την εμπροσθοφυλακή του ιταλικού συντάγματος Καρπενησίου. Η μάχη αυτή, που έληξε με νίκη του ΕΛΑΣ, ήταν η πρώτη που έδωσε σε ανοιχτό χώρο κατά πολυάριθμης δύναμης του εχθρού.

1944 Υστερα από πολυήμερες σκληρές μάχες, οι δυνάμεις του ΕΛΑΣ καταλαμβάνουν ολόκληρο το οχυρωμένο συγκρότημα των φυλακών Αβέρωφ. Νικηφόρες επιθετικές και αμυντικές επιχειρήσεις διεξήχθησαν, επίσης, στους Αμπελόκηπους, στην Κηφισιά, στον Αρδηττό, στο Μνημείο του Φιλοπάππου, στη Νέα Σμύρνη, στο Δουργούτι και την Καλλιθέα. (Δεκέμβρης 1944)

1945 Το Πατριωτικό Μέτωπο Βουλγαρίας, όπου συμμετείχαν το Κομμουνιστικό, το Αγροτικό, το Σοσιαλδημοκρατικό - Εργατικό, το Ριζοσπαστικό - Δημοκρατικό Κόμμα, καθώς και το κόμμα «Ζβένο», σημειώνει θριαμβευτική νίκη στις εκλογές για τη Λαϊκή Εθνοσυνέλευση, λαμβάνοντας το 88,1% των ψήφων. Το Κομμουνιστικό Κόμμα εξέλεξε τους 94 από τους 275 συνολικά βουλευτές του Πατριωτικού Μετώπου.

1962 Την αποστολή αμερικανικών δυνάμεων στο Κονγκό αποφασίζει ο Αμερικανός Πρόεδρος Κένεντι.

1991 Συνέρχεται το 14ο Συνέδριο του ΚΚΕ (18-21/12/1991). Το Συνέδριο έβαλε το καθήκον της ανασυγκρότησης και ανάπτυξης του Κόμματος, εξέτασε τις αιτίες της δημιουργίας της δεξιάς σοσιαλδημοκρατικής παρέκκλισης των στελεχών που αποχώρησαν από το Κόμμα και εντάχθηκαν στον ΣΥΝ και επεξεργάστηκε πολιτική ανάπτυξης και στόχους πάλης προς όφελος των λαϊκών μαζών. Το Συνέδριο έκανε και τις πρώτες τοποθετήσεις για τις εξελίξεις στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες.

Σχετικά με την πολιτική συμμαχιών, το 14ο Συνέδριο εκτίμησε ότι «η όλη πορεία και τελική κατάληξη του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου δίνει πολύτιμα διδάγματα στο Κόμμα για την πολιτική συμμαχιών, που πρέπει να βρίσκονται στο κέντρο της προσοχής του». Η διασφάλιση της αυτοτέλειας του Κόμματος πρέπει να είναι πρωταρχική προϋπόθεση και συνεχής επιδίωξη.

Το 14ο Συνέδριο εκτίμησε ότι η αντιμετώπιση της σοσιαλδημοκρατίας στην Ελλάδα δεν ήταν πάντοτε πλήρης και αποφασιστική, ότι υποτιμήθηκε η ιδεολογική δουλειά μέσα στο Κόμμα, ότι ήταν λειψή η δουλειά για την ανάδειξη των στελεχών, ότι δεν υπήρχε πάντα αποφασιστική προσήλωση στις αρχές λειτουργίας του Κόμματος αλλά και σωστή εφαρμογή της πολιτικής των συμμαχιών.

Το Συνέδριο εξέτασε τις νέες δύσκολες συνθήκες μέσα στις οποίες καλείται να δράσει το Κόμμα. Κατέληξε, τέλος, να εξετάσει σε πανελλαδικές συνδιασκέψεις την πολιτική του Κόμματος απέναντι στην ΕΟΚ μετά από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ και τις αιτίες ανατροπής των σοσιαλιστικών καθεστώτων και της ΕΣΣΔ.

Ξεφτίλα Μισελ Λιάπης -Να τους χαίρονται

Ο Μιχάλης Λιάπης με χειροπέδες!
Να λοιπόν που το αστικό σύστημα δεν κάνει διακρίσεις!
Δεν πιάνει εφοπλιστές βέβαια, αλλά στις πινακίδες δε χαρίζεται...

Ξεφτίλα λοιπόν για τον γαλαζοαίματο με το βαρύ όνομα κ.Λιάπη, που έκανε και υπουργός μεταφορών παρακαλώ και μάλιστα αύξησε και τα πρόστιμα...
Πλαστές πινακίδες για να γλυτώνει το φόρο!
Φαντασθείτε τι άλλο έχει περάσει από το μυαλό του και τι άλλο έχει κάνει κι αυτός και άλλοι .

Χαμός και στο twiter από τους χιουμορίστες του πληκτρολογίου.
"Free Liapis", "Η ΝΔ δεν τρομοκρατείται", "Συνταξιούχος θυμα του μνημονίου ο Μισελ" κλπ.
Κάποιος άλλος έγραφε: "Πανηγύρι στον ΣΥΡΙΖΑ. Άφησαν τον Τσουκαλά κι έπιασαν το Λιάπη τα ΜΜΕ."

Πανελλήνιος Μουσικός Σύλλογος : Γιορτή για τους άνεργους

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ – ΚΑΛΕΣΜΑ

Συνάδελφοι,

Το ζήτημα της ανεργίας στο χώρο των καλλιτεχνών σήμερα είναι το κύριο ζήτημα που απασχολεί την συντριπτική πλειοψηφία των συναδέλφων. Ακόμα και το εποχιακό βοήθημα που πριν χρόνια το έπαιρναν πολλοί συνάδελφοι σήμερα έχουν τις προϋποθέσεις πολύ λίγοι για να το πάρουν, αντίθετα μεγαλώνει ο αριθμός των συναδέλφων που έρχονται στο Σωματείο για να πάρουν τα δικαιολογητικά που απαιτούνται για το Βιβλιάριο απορείας.

Ζητήματα που αφορούν αδυναμία συναδέλφων να κάνουν και την αναγκαία για την υγεία τους θεραπεία σε Δημόσια νοσοκομεία, κόψιμο παροχών ρεύματος, ακόμα και ειδοποιήσεις για πλειστηριασμούς σπιτιών, έρχονται όλο και πιο συχνά στο Σωματείο μας.

Θεωρούμε ότι το Σωματείο πρέπει να γίνει το εργαλείο διεκδίκησης για την υπεράσπιση ακόμα και των βασικών ανθρώπινων δικαιωμάτων στην Υγεία, τη στέγη, τη θέρμανση, την Παιδεία και τον Πολιτισμό.

Το Σωματείο πρέπει να έχει τη φροντίδα ακόμα και για το πιάτο φαί που λείπει από το συνάδελφο και την οικογένειά του, ενώ συγχρόνως να συσπειρώνει την πλειοψηφία των συναδέλφων ενάντια στις πολιτικές που δημιουργούν τη φτώχεια και την ανέχεια.

Να συγκρούεται με τα συμφέροντα των μεγάλων μονοπωλίων για να ξεπεραστεί η κρίση με το μεγάλωμα της κερδοφορίας τους. Να συγκρούεται με τις αντιλήψεις της εργοδοσίας, να κάνουμε όλοι μαζί θυσίες για να ξεπεραστεί η κρίση που αυτοί δημιούργησαν.

Να συμβάλλουμε στην ανάπτυξη του ταξικού μετώπου μέσα στο εργατικό κίνημα και με την καλλιτεχνική ιδιότητά μας.

Οι σημαντικότερες σελίδες της εκατοντάχρονης ιστορίας του Σωματείου μας γράφτηκαν, όταν οι μουσικοί συνδέθηκαν και έγιναν μέρος των αγώνων του λαού μας.

Για όλους αυτούς τους λόγους αποφασίσαμε τη Δευτέρα 23 Δεκέμβρη και ώρα 14.00 να οργανώσουμε γιορτή για τους ανέργους συναδέλφους, στην αίθουσα του Συλλόγου των εμποροϋπαλλήλων οδός Φιλοθέης 5 Β (πίσω από την Μητρόπολη).

Θα ξεκινήσουμε με παιδική παράσταση από την ομάδα «TROMPETINI» και θα ακολουθήσει γλέντι με κρασί και μεζέ.

Την πρωτοβουλία για τη διοργάνωση την αναλαμβάνουν οι δυνάμεις των καλλιτεχνών του ΠΑΜΕ, με στόχο να συμβάλλουμε συλλογικά όλοι οι συνάδελφοι στην υπεράσπιση των συναδέλφων μας που έχουν ανάγκη σε αυτή τη δύσκολη φάση της καπιταλιστικής κρίσης. Με το σύνθημα «κανείς μόνος του στην κρίση» καλούμε όλους τους συναδέλφους με τις οικογένειές τους να περάσουμε μαζί μια ευχάριστη στιγμή σε δύσκολους καιρούς.

Θα βοηθούσε την προσπάθειά μας να έφερναν όσοι μπορούν μια βοήθεια για τους ανέργους (χρήματα, τρόφιμα, ρούχα, σχολικά είδη, κ.α.).





Για το Δ.Σ.

Ο Πρόεδρος Ο Αν. Γ. Γραμματέας

Βασίλης Παρασκευόπουλος Κώστας Σταυρόπουλος

Η θεατρική ομάδα του ΠΑΜΕ συνεχίζει τις παραστάσεις για μικρούς και μεγάλους

ΠΑΜΕ

Μετά την οργανωμένη από τους εκπαιδευτικούς του ΠΑΜΕ στον Πειραιά παράσταση με τον επίκαιρο πάντα ΜΠΡΕΧΤ και το έργο «Τρόμος και αθλιότητα στο Γ΄Ράιχ» σειρά έχουν οι παραστάσεις που οργανώνουν:
Η ΔΑΣ εργαζόμενων στο Νοσοκομείο Αμαλία Φλέμιγκ και
το συνδικάτο των Ιδιωτικών εκπαιδευτικών "Ο ΒΥΡΩΝΑΣ" στις 21/12/2013

Αξιοποιείται από συνδικάτα, λαϊκές επιτροπές, εργατικά κέντρα και συλλόγους η παιδική παράσταση της θεατρικής μας ομάδας με το έργο "Το δέντρο της γης και οι καλικάντζαροι".

Ήδη έχουν προγραμματιστεί οι παρακάτω παραστάσεις:
20/12/2013 στην Καισαριανή από το Σύλλογο Δημοκρατικών Γυναικών
22/12/2013 στην Ηλιούπολη από το συνδικάτο εργαζόμενων στο δήμο Ηλιούπολης
22/12/2013 στο εργατικό Κέντρο Λαυρίου
28/12/2014 στη Φυλή από το σύλλογο Γυναικών
29/12/2013 στο σύνδεσμο Υδραυλικών
04/01/2014 από τον Σύλλογο Εργαζομένων στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση Αττικής
12/01/2014 στο σωματείο Ηλεκτρολόγων Αθήνας
19/01/2014 στο Συνδικάτο Τύπου και Χάρτου

Υπενθυμίζουμε ότι όσα Συνδικάτα και μαζικοί φορείς θέλουν να κλείσουν παραστάσεις να έρχονται σε επικοινωνία με το ΠΑΜΕ στα τηλέφωνα 210 – 3301847, 3833786.

Ακούστε το τελευταίο "ΠΑΜΕ ΔΡΟΜΟ"

Για όποιον δεν αντέχει να ακούει άλλο τα γνωστά ΜΜΕ εδώ μπορεί να ακούσει το τελευταίο "ΠΑΜΕ ΔΡΟΜΟ" με τρομερές μουσικές κσι το Γιώργο Σαρρή να σχολιάζει ό,τι συμβαίνει.

Καπιταλιστικός ..."σοσιαλισμός"

Διαβάζουμε:
«Το νέο κυβερνητικό νομοσχέδιο στοχοποιεί περαιτέρω τη μικρή και μεσαία ιδιοκτησία», σχολιάζει με ανακοίνωσή του το γραφείο Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ υπογραμμίζοντας «ότι η οικονομία δεν αντέχει τη συνέχιση της ίδιας πολιτικής λιτότητας».

Πιο κάτω στην ανακοίνωση  βλέπουμε:

«Η οικονομία δεν αντέχει τη συνέχιση της ίδιας πολιτικής λιτότητας, η κοινωνία εξοντώνεται από τους μνημονιακούς «σωτήρες» της. Η ρήξη με τη μνημονιακή πολιτική και η χάραξη μιας νέας στρατηγικής για τη στήριξη της ανάπτυξης και της αναδιανομής του πλούτου αποτελεί προϋπόθεση επιβίωσης για τη χώρα και τον λαό της».
..........

Δεν μπορεί να μην προσέξει κανείς την προσπάθεια που κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ στη χρήση ενός όλο και πιο "ουδέτερου" λεξιλόγιου.
Η "κοινωνία", η "οικονομία", η "χώρα"... και πάει λέγοντας.

Στην "κοινωνία" και στη "χώρα" φυσικά ανήκουν και οι πλούσιοι και οι φτωχοί, και οι απολυμένοι και οι κροίσοι που απολύουν.

Άλλωστε η ανησυχία και για "την οικονομία"(λές και είναι η οικονομία όλων μας και όχι του καπιταλισμού), που κι αυτή "δεν αντέχει", τα λέει όλα.

Μεγάλο το ενδιαφέρον του ΣΥΡΙΖΑ για την αναθέρμανση της "οικονομίας μας", που όμως είναι η οικονομία  των καπιταλιστών.
Μεγάλη και η φροντίδα να μη φανεί ότι ο κόσμος αυτός δεν είναι ένα, να κρυφτεί τελικά το ότι δεν βρισκόμαστε "όλοι" στην ίδια πλευρά και ότι ο καπιταλισμός αυτή τη στιγμή με κάθε τρόπο βρυχάται σαν άγριο πληγωμένο θηρίο το "ο θάνατός σου η ζωή μου".
Έτσι τα καλά λόγια για την "υγιή επιχειρηματικότητα" και το ρόλο που θα παίξει στην πολυπόθητη "ανάκαμψη"(τίνος άραγε αν όχι της κερδοφορίας και επομένως της εκμετάλλευσης;) δίνουν και παίρνουν.
Δεν μπορεί φυσικά να περασει ασχολίαστη η καούρα των αρθρογράφων της ΑΥΓΗΣ όπως ο Δ.Χρήστου, για το υψηλό κόστος που έχουν οι επιχειρήσεις  όπως η ΒΙΟΧΑΛΚΟ στην Ελλάδα, που τις αναγκάζει να φύγουν στο εξωτερικό...
Να υποθέσουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα μειώσει τα ενεργειακά και άλλα κόστη των επιχειρήσεων;
Και τότε ποιος άραγε θα πληρώσει τη νύφη πάλι;;;

Αν δούμε όλη την εικόνα τώρα, μπορούμε να βγάλουμε εύκολα το συμπέρασμα.
Η "ανατροπή" που τάζει ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι τίποτα παραπάνω απο ανατροπή της κυβέρνησης χωρίς όμως να ανατρέπεται καμία από τις αιτίες που σπρώχνουν όλες  τελικά τις αστικές κυβερνήσεις, ανεξάρτητα από χρώμα, υποσχέσεις ή και αρχικές προθέσεις στον ίδιο δρόμο. 
Η άτιμη η μανία να σωθεί, για το καλό "όλων", η οικονομία του καπιταλισμού, δηλαδή η κερδοφορία των επιχειρήσεων και δη των  μεγάλων όπως η ΒΙΟΧΑΛΚΟ, που φυσικα θα καταπιούν τις μικρές, δεν μπορεί να αφήσει περιθώρια για φιλολαικά μέτρα ειδικά μέσα σε συνθήκες τρομερής καπιταλιστικής κρίσης.

Τι Αριστερά είναι αυτή λοιπόν που παλεύει για "το καλό όλων" και τελικά για την κερδοφορία των επιχειρήσεων για να μην καταστραφει "ο τόπος";
Το είπε πολύ ωραία ο Χ.Κατσώτης.
"Καπιταλιστική Αριστερά".
Και τι σοσιαλισμός είναι άραγε αυτός που υπόσχεται έτσι γενικά " ανάπτυξη  και αναδιανομή του πλούτου", χωρίς καν να μπει στον κοπο να ξεκαθαρίσει ούτε ποιοι θα είναι οι πρωταγωνιστές αυτής της "ανάπτυξης", ούτε υπερ ποιών θα γίνει η αναδιανομή;

Αν πούμε καπιταλιστικός ..."σοσιαλισμός" πόσο μακριά είμαστε;

Εδω που τα λέμε πως αλλιώς θα βλέπαμε τόσα χαμόγελα και χειραψίες με ανθρώπους του ΣΕΒ, αλλά και τόσους άλλους επιφανείς εκπροσώπους αυτού του "δίκαιου" κόσμου του καπιταλισμού εντός και εκτός Ελλάδας να τους χτυπάνε φιλικά και με νόημα την πλάτη...

Μηταράκης: Κατέχει τίτλους σε εταιρεία που εκμεταλλεύεται τον ελληνικό χρυσό

Κατέχει τίτλους αξίας άνω των 155.000 λιρών Αγγλίας
κουτί της πανδώρας
Δυο μείζονα πολιτικά θέματα προκύπτουν με το πόθεν έσχες του υφυπουργού Ανάπτυξης Νότη Μηταράκης.

Αφενός, ο κ. Μηταράκης δηλώνει ότι να κατέχει τίτλους αξίας άνω των 155.000 λιρών Αγγλίας, της εταιρείας Fil UK Pension Plan, θυγατρική του ομίλου Fidelity ο οποίος όμως έχει εξασφαλίσει -μέσω της συμμετοχής της στον επιχειρηματικό όμιλο «Eldorado Gold»- άδειες για την εκμετάλλευση των χρυσωρυχείων στη Χαλκιδική και στον Έβρο.

Προκύπτει σαφώς σοβαρό πολιτικό και νομικό ζήτημα καθώς ο κ. Μηταράκης ειναι μεταξύ άλλων ο αρμόδιος υφυπουργός και για τις επενδύσεις χρυσού στη χώρα μας. Μάλιστα, επί των ημερών του εγκρίθηκαν και οι σχετικές άδειες. Δημιουργούνται τουλάχιστον σοβαρά ερωτηματικά για τον ρόλο που πιθανά να διαδραμάτισε ο κ. Μηταράκης απο τη θέση του αρμόδιου υφυπουργού προκειμένου να διευκολυνθεί η επένδυση εταιρείας στην οποία ο ίδιος ειναι μέτοχος.

Το έτερο ζήτημα που γεννάται ειναι σχετικά με την αγορά ακινήτου αξίας άνω του 1,3 εκατ. ευρώ απο τον κ. Μηταράκη στο Λονδίνο. Το ερώτημα που τίθεται στη προκειμένη περίπτωση είναι το "πόθεν", δηλαδή απο ποια πηγή ο υφυπουργός εξασφάλισε αυτο το τεράστιο ποσό για την αγορά του ακινήτου. Τίθεται λοιπόν για μια ακόμη το πολιτικό ερώτημα εάν η Βουλή εκτός απο το "έσχες" θα αναζητήσει και το "πόθεν" των πολιτικών της χώρας.

Έρευνα MRB -Τάσεις εξαμήνου

Αντιπολίτευση με θέσεις ΣΕΒ

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ


Γράφει η «Αυγή» 11/12/2013 για την ομιλία του Αντ. Σαμαρά για τον προϋπολογισμό. «Με άφθονα ψέματα και δύο-τρία παλαιοημερολογίτικα τσιτάτα καθάρισε και αυτοχρίστηκε επαναστάτης που σώζει τον τόπο! Εκτός από την ανεργία, σε όλα τα άλλα, πρωτογενές πλεόνασμα, ανάπτυξη, ανταγωνιστικότητα, βιωσιμότητα χρέους, σκίζουμε, είπε. Αλλά τι νόημα έχει να απαντήσουμε εμείς; Ας φιλοξενήσουμε τις απαντήσεις εκπροσώπων της οικονομίας. Στην τελευταία προ μηνός ανακοίνωση του Συνδέσμου Βιομηχανικών επιχειρήσεων, μεταξύ άλλων, υπήρχε αναφορά και στην ικανότητα της κυβέρνησης Σαμαρά, σημειώνοντας: "Στη σημερινή Ελλάδα της ύφεσης και της απο-ανάπτυξης, στην Ελλάδα που αναλαμβάνει σε λίγες εβδομάδες την προεδρία της Ε.Ε., ο όρος "βιομηχανική πολιτική" δεν υπάρχει στον δημόσιο διάλογο, η λέξη "βιομηχανία" έχει γίνει περίπου μεταφορική, η έννοια της βιομηχανικής αναγέννησης φαντάζει εξωτική. Παρά την ξεκάθαρη ευρωπαϊκή γραμμή, ο όρος "βιομηχανική πολιτική" λάμπει διά της απουσίας του και στα επίσημα κείμενα για τις προτεραιότητες της ελληνικής προεδρίας. Ας γίνει επιτέλους συνείδηση ότι η παραγωγική βάση της χώρας καταρρέει. Το όριο της ανήκεστης βλάβης είναι κοντά"». Ωστε αντιπολίτευση στην κυβέρνηση με θέσεις ΣΕΒ. Χρειάζεται άλλη απόδειξη ότι είναι με το κεφάλαιο; Ο λαός να το συνειδητοποιήσει και να τους γυρίσει την πλάτη.

Στάθης Σταυρόπουλος: έφτασε στον «αυριανισμό» και συνεχίζει...

902.gr



Ο κύριος Στάθης συνεχίζει να λιβελογραφεί στο «Ενικός» κατά του ΚΚΕ με αμείωτη ένταση και εμπάθεια, αποδεικνύοντας ότι όταν πάρεις την αντιΚΚΕ κατρακύλα τα φρένα «καίγονται»!

Ήταν φαίνεται μεγάλος ο πειρασμός για τον κ. Στάθη η νέα συκοφαντική επίθεση που έχουν ξεκινήσει κατά του ΚΚΕ, οι χρεωμένοι για αυτό, στο «ΒΗΜΑ», το «ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ», την «Αυγή» κ.α. και είπε να βάλει και αυτός τις δικές τους πινελιές. Και το έκανε με την εμπάθεια και την αμετροέπεια ενός πασόκου αυριανιστή που και ο κ. Στάθης κάποτε με σιχασιά αντιμετώπιζε!

Μάζεψε ό,τι το πιο διαστρεβλωτικό, συκοφαντικό και ανυπόστατο γράφτηκε και ειπώθηκε τις τελευταίες εβδομάδες κατά του ΚΚΕ, πρόσθεσε και μια αριστερή σάλτσα και την εκτόξευσε με ύφος εξοργισμένου!

Φτάνει μάλιστα στο σημείο

Χρυσή Αυγή: Ναζιστική «λεβεντιά»

 Νίκος Μπογιόπουλος  enikos

Ο χρυσαυγίτης βουλευτής «Καιάδας» λέει ότι το κόμμα του δεν είναι ναζιστικό και για να αποδείξει την «δημοκρατική» καταγωγή του ιδίου καθώς και της ναζιστικής συμμορίας του δήλωσε ότι προέρχεται από μια οικογένεια που ο παππούς του πήγαινε τη δεκαετία του ’60 και αγόραζε τον «Ριζοσπάστη» από το περίπτερο… Μόνο που ο «Ριζοσπάστης», τη δεκαετία του ’60 (και του ’50, και τη μισή δεκαετία του ’70) δεν κυκλοφορούσε στα περίπτερα. Ήταν παράνομος…

Αριστερά: Η «Χρυσή Αυγή» (τεύχος 132, Μάιος – Ιούνιος 2007) ξεχειλίζει από τη λατρεία της για το Χίτλερ και το ναζισμό. Δεξιά: Ο λατρεμένος της Χρυσής Αυγής, ο ναζί εγκληματίας Ρούντολφ Ες, «κοσμεί» το εξώφυλλό της (Ιούλιος 2006)…

Ο χρυσαυγίτης βουλευτής Ηλιόπουλος ισχυρίζεται πώς όταν έκανε το ναζιστικό τατουάζ στο χέρι του ήταν μικρός και «δεν ήξερε»… Αλλά τώρα που μεγάλωσε και «έμαθε» δεν φαίνεται να αγχώνεται και ιδιαίτερα.

Η «Χρυσή Αυγή» (τεύχος 26, Μάιος 1987) αφιερώνει το εξώφυλλό της στον ηγέτη της Αδόλφο Χίτλερ. Στο άρθρο του με τίτλο «Χίτλερ για Χίλια Χρόνια», ο αρχηγός του Ηλιόπουλου, ο Μιχαλολιάκος, κάνει λόγο για τον «οραματιστή» της Νέας Ευρώπης», τον «εμψυχωτή και απόστολο της Επαναστάσεως του Αγκυλωτού Σταυρού»…

Ο χρυσαυγίτης βουλευτής Παναγιώταρος

Ενιαίος Φόρος Ακινήτων: Τέρμα τα ψέματα,ο ΕΝΦΙΑλτης και η λεηλασία συνεχίζοναι

Άλλη μια  "δέσμευση" των κομμάτων της συγκυβέρνησης πάει στα σκουπίδια, άλλος ένας νόμος φορολεηλασίας και αρπαγής λαικής περιουσίας έρχεται. 

Η "κατάργηση" του χαρατσιού υλοποιείται με ένα νέο μόνιμο και άγριο χαράτσι. Ενας πραγματικός Ε(Ν)ΦΙΑλτης βρίσκεται στο τελευταίο του στάδιο πριν την ψήφιση.

Αυτοί που έψαχναν σε άδειες τσέπες για να πληρώσουν τους τόσους λογαριασμούς που έρχονται βροχή, από τα βασικά και το ρεύμα μέχρι τους όλο και περισσότερους νέους φόρους, τώρα πρέπει να ματώσουν για για να βρούν όσα χρειάζεται για να πληρωθεί ο ΕΝ.Φ.Ι.Α.

Η λαϊκή περιουσία βρίσκεται ολοφάνερα στο στόχαστρο των τραπεζών και των διαφόρων funds ακινήτων που περιμένουν σαν γύπες πραγματικοί πάνω από τους νέους κατεστραμένους για να ...επενδύσουν και να σωθεί η παγκόσμια οικονομία, δηλαδή η  αδηφαγία του καπιταλισμού. Εννοείται πως οι έχοντες, είτε θα φοροδιαφύγουν(νόμιμα μέσω offshore π.χ.), είτε θα απαλλαγούν είτε θα πληρώσουν αν χρειαστεί ως έχοντες που είναι. 

Η φτωχολογιά όμως που είχε το θράσος να αποκτήσει ένα "κεραμίδι" θα κλάψει πικρά.

Η "σωτηρία"

Σαν σήμερα - Καλάβρυτα, Δεκέμβρης

Άνδρες της 117 Μεραρχίας του γερμανικού στρατού ξεκουράζονται, ενω πίσω τους καίγονται τα Καλάβρυτα

Σαν σήμερα στα Καλάβρυτα το 1943, πόσο περήφανα θα είναι τα εγγόνια των Ναζί για τη σφαγή, το Δεκέμβρη του 1944 όταν ο λαός της Αθήνας έδινε τη μεγάλη μάχη ενάντια στον εδώ φασισμό και τον Αγγλικό ιμπεριαλισμό, το '59 στην Κύπρο και το '68 της μουσικής του Μάνου Λοίζου

1943 Η σφαγή των Καλαβρύτων. Γερμανικές δυνάμεις κατοχής και ταγματασφαλίτες συγκεντρώνουν όλους τους άνδρες των Καλαβρύτων στην πλατεία και τους εκτελούν ομαδικά. Στο τέλος πυρπολούν και την ηρωική κωμόπολη. Ηταν ένα από τα μεγαλύτερα ναζιστικά εγκλήματα κατά αμάχων στη διάρκεια του Β' Παγκόσμιου Πολέμου.

1944 Το 3ο Σύνταγμα της 2ης Μεραρχίας του ΕΛΑΣ Αθήνας επιτίθεται ενάντια στις βρετανικές δυνάμεις που ήταν στρατοπεδευμένες στα Παραπήγματα (Αμπελόκηπους) και αιχμαλωτίζει σχεδόν ένα ολόκληρο Σύνταγμα. Την ίδια μέρα ο ΕΛΑΣ κυριεύει τα αεροδρόμια της Ελευσίνας και του Τατοΐου. Ο ΕΛΑΣ Πειραιά βάλλει κατά των θέσεων των Βρετανών και των Χιτών στο μέγαρο Σπυράκη και την Ηλεκτρική (Δεκέμβρης 1944).

1959 Προεδρικές εκλογές στην Κύπρο. Ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος (που υποστηρίχθηκε από το Ενιαίο Δημοκρατικό Μέτωπο Δημιουργίας) εκλέγεται πρώτος Πρόεδρος της Κύπρου με ποσοστό 66,85%. Ο Ιωάννης Κληρίδης (υποψήφιος της Δημοκρατικής Ενωσης που υποστηρίχθηκε και από το ΑΚΕΛ) έλαβε το 33,15%.

1967 Εκδηλώνεται βασιλικό στρατιωτικό κίνημα, το οποίο γρήγορα αποτυγχάνει. Επρόκειτο, ουσιαστικά, για την προσπάθεια της αντικατάστασης της χούντας των «συνταγματαρχών» από τη χούντα των στρατηγών. Οπως είναι γνωστό, την ίδια περίοδο που η χούντα των «συνταγματαρχών» ετοιμαζόταν για το πραξικόπημα της 21ης Απρίλη 1967, ο βασιλιάς Κωνσταντίνος προετοίμαζε δικό του πραξικόπημα με την ηγεσία του ελληνικού στρατού.

1968 Κυκλοφορεί ο πρώτος δίσκος του Μάνου Λοΐζου με τίτλο «Ο σταθμός».

Λ. Κανέλλη: Η Χρυσή Αυγή είναι εγκληματική οργάνωση γιατί ο φασισμός είναι εγκληματική ιδεολογία (VIDEO)

Μια από τις καλύτερες, αν όχι η καλύτερη, εμφανίσεις της Λιάνας Κανέλλη στην τηλεόραση.
"Οι Έλληνες δε είναι  λαός που θα γίνει φασίστας επειδή είναι φτωχός" είπε.
Πολύ καλό ειδικά το τέλος !(απο το 13' και μετά)

Σχετικά με το «Ιρλανδικό Μοντέλο για τους πλειστηριασμούς»

902.gr



Τις τελευταίες μέρες προκειμένου να εμποδιστεί η πάλη ενάντια στους πλειστηριασμούς της πρώτης κατοικίας και προς αναζήτηση διαφόρων παραπλανητικών «λύσεων» προβάλλεται το παράδειγμα της Ιρλανδίας, το οποίο αποτελεί κι αυτό παράδειγμα καπιταλιστικής βαρβαρότητας.

Με βάση το νόμο του 2012 για τη χρεοκοπία φυσικών προσώπων, εισήχθησαν νέοι μηχανισμοί για να γίνουν διακανονισμοί (πάντα με τη συμφωνία της τράπεζας/πιστωτή) και για να επιτευχθεί η απαλλαγή χρέους (debtforgiveness) με διατήρηση του καθεστώτος ατομικής χρεοκοπίας για 3 χρόνια. Ο νόμος αυτός ανεβάζει το χρηματικό όριο χρέους για να θεωρηθεί κάποιος χρεοκοπημένος σε 20,000 ευρώ, από 1900 ευρώ που ίσχυε μέχρι πριν με νόμο του 1988. Με αυτό το ποσό και πάνω ο πιστωτής έχει δικαίωμα να ξεκινήσει τη διαδικασία χρεοκοπίας του δανειζόμενου και πλειστηριασμού. Αν ο αιτούμενος πετύχει ένα διακανονισμό με τη τράπεζα μπορεί να αποφύγει τη χρεοκοπία ή να βγει από τη χρεοκοπία πιο νωρίς. Αν δεν τηρούνται οι όροι, το σπίτι/περιουσία ή κατάσχεται ή δίνεται στην τράπεζα και γίνεται ένας δημόσιος πλειστηριασμός, και με αυτό τον τρόπο θα επιτευχθεί η λεγομένη απαλλαγή χρέους.

Σημειώνουμε ότι στις 5/9/2013 ο επικεφαλής της Τράπεζας της Ιρλανδίας, Ρίτσι Μπούτσερ, δήλωσε ότι «η άφεση των χρεών δεν αποτελεί πολιτική της τράπεζας επειδή η τράπεζα πρέπει να προστατέψει τη κερδοφορία των μετόχων της». Επίσης είπε ότι «δεν μπορεί να γίνει διακανονισμός αν ο πελάτης δεν μπορεί να καλύψει το πλήρες επιτόκιο του δανείου».

Ο αριθμός ενυπόθηκων ακινήτων που υπάρχει αδυναμία εξυπηρέτησης φτάνει στα 141.520 (από ένα σύνολο 768.136), δηλαδή το 18.4%, με συνολική αξία πάνω από 2 δις ευρώ. Υπολογίζεται ότι περίπου 750.000 άνθρωποι ζουν σε αυτά τα σπίτια. Το σύνολο πλειστηριασμών το 2013 ανέρχεται σε 2.961. Ο Γενικός Γραμματέας του υπουργείου Οικονομίας, Τζον Μόραν, σημείωσε ότι «το επίπεδο των κατασχέσεων παραμένει αφύσικα χαμηλό» και «οι ιδιοκτήτες σπιτιών δεν μπορούν να περιμένουν ότι οι φορολογούμενοι θα τους χρηματοδοτήσουν να παραμένουν σε ένα σπίτι που δεν έχουν τα μέσα να συντηρήσουν».

Οι πλειστηριασμοί γίνονται δημόσια με μεγάλη συμμετοχή. Στις 11/12/2013 έγινε ένας τέτοιος πλειστηριασμός στη πόλη του Κορκ όπου 140 ακίνητα μπήκαν σε πλειστηριασμό, με αξία 24 εκατ. ευρώ και με συμμετοχή περίπου 1.000 ενδιαφερομένων. Με κυνικό τρόπο ο Διευθυντής των πλειστηριασμών στην ιδιωτική εταιρία Allsop, Ρόμπερτ Χόμπαν, δήλωσε ότι «Ο πλειστηριασμός είχε τεράστια επιτυχία και αποτελεί σημάδι ότι η αγορά ακινήτων στην Ιρλανδία παίρνει μπρος».

Αν αποδεικνύει κάτι το παράδειγμα της Ιρλανδίας είναι ότι δεν μπορεί να υπάρξει κανένας εφησυχασμός από τους εργαζόμενους ότι δήθεν «κανένας δεν θα βρεθεί να θέλει να αγοράσει ακίνητα εργατικών - λαϊκών οικογενειών σε πλειστηριασμό». Όπως και στην Ιρλανδία έτσι και στην Ελλάδα υπάρχουν ήδη επιχειρηματικοί όμιλοι που εποφθαλμιούν προκειμένου να ορμήξουν στα εναπομείναντα υπάρχοντα της εργατικής - λαϊκής οικογένειας και να συγκεντρωθεί ο πλούτος της ακίνητης περιουσίας σε λίγα χέρια. Άρα κανένας εφησυχασμός! Άμεσα να οργανωθεί η πάλη σαν μια γροθιά όλοι οι εργαζόμενοι, οι Λαϊκές Επιτροπές, τα Συνδικάτα να μην επιτρέψουν ούτε έναν πλειστηριασμό.

Το ΚΚΕ έκανε καθαρό ότι η μόνη ξεκάθαρη λύση είναι η άμεση απόρριψη κάθε μέτρου που, με οποιονδήποτε τρόπο, ανοίγει ή αφήνει ανοιχτό το δρόμο σε πλειστηριασμούς λαϊκών κατοικιών. Η λαϊκή στέγη δεν είναι κι ούτε μπορεί να θεωρείται πολυτέλεια, είναι δικαίωμα. Για αυτό κατέθεσε στη Βουλή σχετική τροπολογία με την οποία προβλέπεται ρητά: «Απαγόρευση διενέργειας πλειστηριασμών σε βάρος των λαϊκών οικογενειών και μέτρα για την ουσιαστική ελάφρυνση των χρεών τους».

Κώστας Πατέρας, Μέλος του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ του ΚΚΕ

Η ΤΕΧΝΗ ΣΤΗΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ -Κ.Μαρξ

Ακόμα κι εδώ, όπως πάντοτε, ο Sancho είναι άτυχος στα πρακτικά του παραδείγματα. Σκέφτεται ότι κανένας δε θα μπορούσε «να κάνει στη θέση σου τις μουσικές σου συνθέσεις, να φτιάξει τους πίνακες που σχεδίασες. Κανείς δεν μπορεί ν’ αντικαταστήσει τα έργα του Ραφαήλ». Αλλά ο Sancho θα ’πρεπε να ξέρει ότι κάποιος άλλος, κι όχι ο Μότσαρτ, έγραψε και σύνθεσε το μεγαλύτερο μέρος του Requiem του Μότσαρτ, ότι ο Ραφαήλ «εκτέλεσε» προσω­πικά το μικρότερο μέρος των τοιχογραφιών του.

Αυτός φαντάζεται ότι οι αποκαλούμενοι οργανωτές της εργασίας θέλουν να οργανώσουν την ολική δραστηριότητα του κάθε ατόμου, ενώ ακριβώς αντίθετα αυτοί κάνουν διά­κριση μεταξύ της άμεσα παραγωγικής εργασίας, που οργα­νώνεται, και της μη άμεσα παραγωγικής εργασίας. Αλλά σε τούτα τα έργα αυτοί δε σκέφτονται, όπως φαντάζεται ο Sancho, ότι ο οποιοσδήποτε θα ’πρεπε να εργάζεται στη θέση του Ραφαήλ, αλλά ότι οποιοσδήποτε έχει τα προσόντα του Ραφαήλ πρέπει να μπορέσει ν’ αναπτυχθεί ανεμπόδιστα.

Ο Sancho φαντάζεται ότι ο Ραφαήλ ζωγράφισε τους πίνακές του ανεξάρτητα από τον καταμερισμό της εργασίας που υπήρχε στη Ρώμη στον καιρό του. Αν συγκρίνει τον Ραφαήλ με τον Λεονάρντο Ντα Βίντσι και τον Τιτσιάνο θα δει ότι τα έργα του πρώτου επηρεάστηκαν από την άν­θιση της Ρώμης εκείνης της εποχής, που γνώρισε μια πλήρη ανάπτυξη χάρη στη φλωρεντινή επιδράση, ότι τα έργα του Λεονάρντο επηρεάστηκαν από την κατάσταση στη Φλωρεν­τία κι εκείνα του Τιτσιάνο, αργότερα, από την καθόλου διαφορετική ανάπτυξη της Βενετίας. Ο Ραφαήλ, όπως κάθε άλλος καλλιτέχνης, επηρεαζόταν από τις τεχνικές προόδους της τέχνης, που επιτεύχθηκαν πριν απ’ αυτόν, από την οργάνωση της κοινωνίας και τον καταμερισμό της εργασίας στην πόλη του και τέλος από τον καταμερισμό της εργασίας σ’ όλες τις χώρες με τις οποίες σχετίζονταν η πόλη του. Τα αν ένα άτομο όπως ο Ραφαήλ μπορεί ν’ αναπτύξει το ταλέντο του εξαρτάται από τον καταμερισμό της εργασίας κι από τις πολιτιστικές συνθήκες των ανθρώπων που προκύπτουν από αυτόν (τον καταμερισμό).

Διακηρύσσοντας τη μοναδικότητα της επιστημονικής και καλλιτεχνικής εργασίας ο Stirner τοποθετείται εδώ σε πολύ χαμηλότερο επίπεδο από την αστική τάξη. Έχει θεωρηθεί ήδη αναγκαίο να οργανωθεί αυτή η «μοναδική» δραστηριότητα. Ο Horace Vernet δε θα είχε τον καιρό να ζωγραφίσει ούτε το δέκατο μέρος των κάδρων του αν τα είχε θεωρήσει εργασίες «που μόνο αυτός ο μοναδικός μπορεί να εκπληρώσει». Στο Παρίσι η μεγάλη ζήτηση vaudevilles και μυθιστορημάτων δημιούργησε μια οργάνωση για την παραγωγή αυτών των ειδών που δίνει πάντα καλύτερα αποτελέσματα από τους «μοναδικούς» ανταγωνιστές της στη Γερμανία. Στο χώρο της αστρονομίας άνθρωποι σαν τον Arago, τον Herschel, τον Encke και τον Bessel θεώρησαν αναγκαίο να οργανωθούν για από κοινού παρατηρήσεις, και μοναχά αφού το έκαναν μπόρεσαν να πραγματοποιήσουν ένα κάποιο ικανοποιητικό αποτέλεσμα. Στην ιστοριογραφία είναι εντελώς αδύνατο να κάνει κανείς κάτι για το «μοναδικό» κι εδώ επίσης οι γάλλοι, χάρη στην οργάνωση της εργασίας, έχουν ξεπεράσει εδώ και πολύ καιρό τα άλλα έθνη. Από την άλλη πλευρά, εννοείται ότι όλες αυτές οι οργανώσεις που είναι θεμελιωμένες στο σύγχρονο καταμερισμό της εργασίας δεν οδηγούν ακόμα παρά σε εξαιρετικά περιορισμένα αποτελέσματα κι αντιπροσωπεύουν μια πρόοδο μονάχα σε σχέση με τη στενόχωρη απομόνωση του παρελθόντος.

Πρέπει ακόμα να υπογραμμιστεί ειδικότερα ότι ο Sancho συγχέει την οργάνωση της εργασίας με τον κομμουνισμό κι έτσι φτάνει να εκπλήσσεται επειδή «ο κομμουνισμός» δεν ανταποκρίνεται στις αμφιβολίες του σχετικά μ’ αυτή την οργάνωση. Με τον ίδιο τρόπο ένα χωρικός από τη Γασκώνη εκπλήσσεται επειδή ο Arago δεν ξέρει να του πει πάνω σε πιο αστέρι έχει στήσει την αυλή του ο καλός Θεός.

Η αποκλειστική συγκέντρωση του καλλιτεχνικού ταλέντου σε μερικά άτομα κι η κατάπνιξή του στη μεγάλη μάζα, με την οποία είναι συνυφασμένο, είναι συνέπεια του καταμερισμού της εργασίας. Ακόμη κι αν σε ορισμένες κοινωνικές συνθήκες ο καθένας μπορούσε να είναι εξαιρετι­κός ζωγράφος, αυτό δε θά απέκλειε το να είναι ο καθένας ένας πρωτότυπος ζωγράφος, έτσι που ακόμα κι εδώ η διά­κριση μεταξύ «ανθρώπινης» εργασίας και «μοναδικής» εργασίας καταλήγει σε καθαρό παραλογισμό. Σε μια κομ­μουνιστική οργάνωση της κοινωνίας παύει σε κάθε περί­πτωση η ταξινόμηση του καλλιτέχνη σε στενά τοπικά κι εθνικά όρια, που απορρέει αποκλειστικά από τον καταμε­ρισμό της εργασίας, και η ταξινόμηση του ατόμου μέσα σε μιά καθορισμένη τέχνη, εξ αιτίας της οποίας αυτός είναι αποκλειστικά ένας ζωγράφος, ένας γλύπτης, κ.λπ.: ονό­ματα που εκφράζουν βέβαια επαρκώς την περιοριστικότητα της επαγγελματικής του ανάπτυξης και την εξάρτησή του από τον καταμερισμό της εργασίας. Σε μια κομμουνιστική κοινωνία δεν υπάρχουν ζωγράφοι, αλλά το πολύ πολύ άν­θρωποι που, κοντά στ’ άλλα, ζωγραφίζουν.

πηγή: Κείμενα για τη λογοτεχνία και την τέχνη, Μαρξ-΄Ενγκελς, παρ. C. Salinary, εκδ. Εξάντας

via redflyplanet

Αγοραστής υπηρεσιών ο ΕΟΠΥΥ, σχεδόν 10.000 διαθεσιμότητες στην Υγεία

902.gr


Σχεδόν 10.000 εργαζόμενοι και γιατροί μπαίνουν σε διαθεσιμότητα από το χώρο της Υγείας μετά και την απόφαση της κυβέρνησης να μετατρέψει τον ΕΟΠΥΥ από πάροχο σε αγοραστή υπηρεσιών Υγείας, εξυπηρετώντας την κερδοφορία της επιχειρηματικής δραστηριότητας στο χώρο.

Ο σχεδιασμός εγκρίθηκε στη σημερινή συνεδρίαση τουκυβερνητικού Συμβουλίου Μεταρρύθμισης όπου ο υπουργός Υγείας, Άδωνις Γεωργιάδης, παρουσίασε το πόρισμα της επιτροπής αξιολόγησης του ΕΟΠΥΥ.

Περίπου 8.500 εργαζόμενοι του ΕΟΠΠΥ και 1.200 από δημόσια νοσοκομεία τίθεται στο καθεστώς της διαθεσιμότητας. Οι γιατροί του ΕΟΠΥΥ θα κληθούν να επιλέξουν είτε την αποκλειστική απασχόληση στο ΕΣΥ, δηλαδή να κλείσουν τα ιδιωτικά ιατρεία, είτε να είναι συμβεβλημένοι με τον ΕΟΠΥΥ.

Σύμφωνα με την απόφαση όλες οι δομές του ΕΟΠΥΥ θα περάσουν στο ΕΣΥ, δηλαδή υπαγωγή των 576 μονάδων του Οργανισμού στις Υγειονομικές Περιφέρειες (ΥΠΕ) που είναι η μία από τις τρεις προτάσεις στο πόρισμα της επιτροπής αξιολόγησης. Ωστόσο δεν είναι σαφές τι θα απογίνει το σύνολο του προσωπικού διότι το πόρισμα δεν καταγράφει τις απαραίτητες ειδικότητες για την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας.

Ερωτηματικό παραμένει και το πως και πόσο θα χρηματοδοτείται ο ΕΟΠΥΥ και η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας που επίσης δεν ξεκαθαρίζεται στο επίμαχο πόρισμα.

Μέχρι τις 19 Δεκέμβρη συνεχίζουν τις απεργιακές τους κινητοποιήσεις οι γιατροί του ΕΟΠΥΥ, ενώ αύριο Παρασκευή αποφασίζουν στην συνεδρίαση της Ολομέλειας το μέλλον των απεργιακών τους κινητοποιήσεων.

Σε δηλώσεις του ο υπουργός Υγείας δήλωσε «δεν συζητώ με απεργούς, το κράτος δεν εκβιάζεται, είναι πάγια αρχή μου. Δεν είναι ώρα για αγωνιστικές διεκδικήσεις, είναι ώρα για δουλειά. Ελπίζω οι γιατροί να το καταλάβουν. Θέλουμε να είναι μέρος της μεταρρύθμισης, να συζητήσουμε μαζί και να βρούμε λύσεις. Αν, όμως, επιλέξουν τη συνέχιση της απεργίας η μεταρρύθμιση θα προχωρήσει χωρίς αυτούς».

Για το ρόλο του ΚΕΑ

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Το λεγόμενο Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς (ΚΕΑ) οργανώνει το 4ο συνέδριό του στις 13 - 15 Δεκέμβρη.

Τόσο στις προσυνεδριακές θέσεις όσο και σε άλλες τοποθετήσεις, το κόμμα αυτό επιχειρεί, με δουλεμένη τεχνική, να καλλιεργήσει τη λογική των ψεύτικων προσδοκιών και να παρουσιάσει ως νέα λύση για τους λαούς πεπαλαιωμένες οπορτουνιστικές - σοσιαλδημοκρατικές αυταπάτες που πατάνε στο έδαφος της καπιταλιστικής διαχείρισης.

Ακριβώς αυτό διανθίζει με μια ψευτο-συνθηματολογία που διαστρέφει τις επιστημονικές έννοιες του καπιταλισμού, του σοσιαλισμού, της ταξικής πάλης, δίνοντας αυθαίρετους ορισμούς που του επιτρέπουν να ελίσσεται για να ενδυναμώνει την αποτελεσματικότητα της ενσωμάτωσης των εργαζομένων στις επιδιώξεις του κεφαλαίου.

Επί της ουσίας κινείται μέσα στα όρια των δεσμεύσεων που έχει απέναντι στην ΕΕ, η οποία έχει χαράξει τα όρια της δράσης των λεγόμενων ευρωπαϊκών κομμάτων.

Τι μέθοδο ακολουθεί το ΚΕΑ;

Πρώτο, αναφέρεται στα προβλήματα της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, που προκαλεί και οξύνει ο καπιταλισμός, φαίνεται να αποδέχεται αυτό το γεγονός, δηλώνει (ανέξοδα) ότι ο καπιταλισμός δεν εξανθρωπίζεται, αλλά έχει άλλα στο μυαλό του.

Δεν μιλάει για τον πραγματικό καπιταλισμό, το σύστημα

Aν ο Βλαδίμηρος

«Θα ήταν λάθος να νομίζει κανείς ότι οι επαναστατικές τάξεις έχουν πάντα αρκετή δύναμη για να πραγματοποιήσουν την επανάσταση, όταν αυτή η επανάσταση έχει ωριμάσει πέρα για πέρα λόγω των συνθηκών της κοινωνικο-οικονομικής εξέλιξης. Όχι, η ανθρώπινη κοινωνία δεν είναι συγκροτημένη τόσο έλλογα και τόσο βολικά για τα πρωτοπόρα στοιχεία. Η επανάσταση μπορεί να ωριμάσει, ενώ οι δυνάμεις των επαναστατικών δημιουργών αυτής της επανάστασης μπορεί να φανούν ανεπαρκείς για την πραγματοποίησή της. Τότε η κοινωνία σαπίζει και αυτό το σάπισμα παρατείνεται κάποτε ολόκληρες δεκαετίες». Β.Ι.Λένιν

Aν ο Βλαδίμηρος συνέβαινε να ζει τώρα και  έλεγε κάτι τέτοιο, ειδικά εδώ στην Ελλάδα, ποιος ξέρει τι θα του έσουρναν. Τα "αμάν πια μ'αυτό τον υποκειμενικό παράγοντα..." θα έδιναν και θα έπαιρναν. 

Το θέμα βέβαια πάντα είναι οτι κάποιοι στην ιστορία βάζουν σα σκοπό τους τη νίκη της επανάστασης και τέτοιος ήταν ο Λένιν. Αυτοί βάζουν το κεφάλι κάτω και δουλεύουν ασταμάτητα γι αυτό και με όποιο κόστος.

Κάποιοι άλλοι πάλι βάζουν σκοπό τους την ήττα της, ενώ κάποιοι άλλοι μόνο τη δόξα της καθώς είναι ευχαριστημένοι με το να φαντάζονται τον εαυτό τους πάνω στα οδοφράγματα με μια κόκκινη σημαία, λίγο πριν πέσουν για ύπνο.

Απεργία διοικητικών -Απεργοσπάστες οι νικητές!(για ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών

ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΕΑΑΚ καταγγέλλουν τις κατακτήσεις του αγώνα των εργαζομένων στο ΕΜΠ



Οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΕΑΑΚ κατηγορούν το ΠΑΜΕ ότι με την πρότασή του, που υιοθετήθηκε από τη συνέλευση των εργαζομένων στο ΕΜΠ, έσπασε η απεργία.

Χαρακτηριστικά:

Στο Διοικητικό Συμβούλιο του Πολιτικού της Νομικής, η ΑΡΕΝ (η φοιτητική παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ) κατέθεσε ψήφισμα καταγγελίας της πρότασης του ΠΑΜΕ στην γενική συνέλευση των εργαζομένων του ΕΜΠ και ουσιαστικά χαρακτήρισε τους εργαζόμενους απεργοσπάστες, ψήφισμα το οποίο στήριξαν ΠΑΣΠ και ΕΑΑΚ.

Στη Φιλοσοφική, η ΕΑΑΚ μαζί με την ΑΡΕΝ κατηγορούν τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ ότι είναι απεργοσπάστες, ότι έκαναν κομπρεμί και ότι τα βρήκαν με την κυβέρνηση για το ΕΜΠ.

Η Ειρήνη Δαφέρμου (στέλεχος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο Πάντειο) κατηγορεί το ΠΑΜΕ ότι τα βρήκε με την ΠΑΣΚΕ για να σταματήσει η Ομοσπονδία των διοικητικών την απεργία.

Το ίδιο αναπαράγει σε πολλά άρθρα και η εφημερίδα ΑΥΓΗ.

Ουσιαστικά καταγγέλλουν τους εργαζόμενους, που με τον αγώνα τους απέσπασαν δέσμευση ότι δεν θ’ απολυθεί κανείς και την ίδια στιγμή συνεχίζουν την πάλη τους για να μην περάσει η αντιλαϊκή πολιτική κυβέρνησης-ΕΕ-πλουτοκρατίας! Αυτή την απόφαση πήραν οι εργαζόμενοι!!!

Κατηγορούν για «κομπρεμί» τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ, ενώ ως γνωστόν στις διαπραγματεύσεις με το Υπουργείο συμμετείχε η Ομοσπονδία των διοικητικών υπαλλήλων και τα 8 σωματεία εργαζομένων των πληττόμενων ΑΕΙ.

Δηλαδή ο αγώνας που έδωσαν για 13 εβδομάδες οι εργαζόμενοι, που πίεσε το Υπουργείο, το ανάγκασε σε έστω προσωρινή αναδίπλωση και απέσπασε δεσμεύσεις, ήταν αγώνας «κομπρεμί» και οι εργαζόμενοι απεργοσπάστες!!!

Γιατί κρύβουν τις αλήθειες;

Γιατί δεν λένε τι πρόταση κατέθεσαν οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ στη συνέλευση των εργαζομένων στο ΕΜΠ; Πρότειναν να αποδεχτούν οι εργαζόμενοι τη συμφωνία με το Υπουργείο και να συνεχιστεί η απεργία γιατί… έχει και το ΕΚΠΑ (!!!).

Γιατί δεν λένε τι πρόταση κατέθεσε στη συνέλευση των εργαζομένων στο ΕΜΠ η Ειρήνη Δαφέρμου, στέλεχος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ; «Να καταθέσουμε ασφαλιστικά μέτρα για να μην γίνει εργατικό ατύχημα όταν πιάσουμε δουλειά»(???) Μόνο!!! Γιατί δεν μας λέει η κ. Δαφέρμου που είναι εκλεγμένη στο ΔΣ του σωματείου εργαζομένων στο Πάντειο, γιατί δεν έχει πάει στις 3 τελευταίες συνελεύσεις εκεί;

Γιατί δεν λένε ότι ένα μέρος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ (που έχει την πλειοψηφία στο ΔΣ του σωματείου των εργαζομένων στο ΕΜΠ), όπως π.χ. ο Λαμπράκης, στήριξε την πρόταση που κατέθεσε το ΠΑΜΕ στη συνέλευση των εργαζομένων του ΕΜΠ;

Γιατί δεν αποκαλύπτουν πως τοποθετούνται οι εκπρόσωποι του ΣΥΡΙΖΑ στις συναντήσεις με τον Υπουργό Παιδείας όπως ο κ. Τριγάζης (μέλος της Διοίκησης της Ομοσπονδίας των Διοικητικών, στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ) που είπε ενώπιων των εκπροσώπων της Ομοσπονδίας των διοικητικών και των 8 σωματείων: «Αν τηρηθούν οι δεσμεύσεις του Υπουργείου εμείς θ’ αναστείλουμε την απεργία».

Ο τυχοδιωκτισμός αυτών των δυνάμεων δεν έχει τέλος και όριο! Δεν τους ενδιαφέρει πραγματικά ο αγώνας των εργαζομένων και κάθε αγώνας, το πώς θα μπορεί να πιέζει και να αποσπά δεσμεύσεις, το πως θα δυναμώνει μέρα με την μέρα.

Το μόνο που τους νοιάζει μάλλον, είναι το να κάνουν επικοινωνιακή κόντρα με την κυβέρνηση, το να κάτσει ο ΣΥΡΙΖΑ στην κυβερνητική καρέκλα και το να βγει ο Τσίπρας πρόεδρος της Κομισιόν!

Στηρίζουμε την απόφαση της ΓΣ των εργαζομένων του ΕΜΠ που τονίζει ότι «ο αγώνας δεν σταματάει εδώ αλλά με ενότητα, με αγωνιστική ετοιμότητα, με πείσμα και αποφασιστικότητα θα επιβάλλουμε το δίκιο μας».

Καλούμε όλους τους φοιτητές να κάνουν στην άκρη αυτές τις δυνάμεις, να μπουν στον αγώνα για τις σπουδές και το μέλλον που έχουμε ανάγκη!!!