Πως είναι να βάζεις τα παιδιά να παίζουν κυνηγητό για να ζεσταθούν μες στο σπίτι;
Να λες "είτε στο βουνό είμαστε είτε στο σπίτι είναι το ίδιο";
Να κοιτάς το καλοριφέρ φορώντας πουλόβερ και παλτό στο σαλόνι και να σκέφτεσαι "τα ωραία χρόνια που άναβε";
Να ντρέπεσαι για τα 600 ευρώ που σε κατάντησαν να παίρνεις και που δε φτάνουν, και την ίδια στιγμή να λές "δόξα τω θεώ" που τα παίρνεις κι αυτά;
"Το πετρέλαιο είναι για τους λίγους... είναι για εκλεκτούς" λεει μια νεαρή μάνα 2 παιδιών κάπου σ'αυτή τη χώρα των μεγάλων αγωγών και των κοιτασμάτων, που όμως ποτέ δε θα δώσουν ζεστασιά στα σπίτια των φτωχών.
Αυτή είναι η "ευτυχία" του καπιταλισμού του 2013 που παρά την άπειρη μαυρίλα που χαρίζει με γενναιοδωρία δεν μπορεί να υποσχεθεί τίποτα καλύτερο. Κάθε άλλο...
Όποιος άκουσε την κυρία Αννα Μισέλ Ασημακοπούλου της ΝΔ αυτές τις μέρες κατάλαβε τι μας περιμένει αν δεν κάνουμε ό,τι πρέπει για να αλλάξει πραγματικά αυτός ο κόσμος.
"Έχουμε όλοι ευθύνες" είπε με θράσος, "για τις κοινωνικές παροχές που δόθηκαν μετά τη εταπολίτευση"!!
Φυσικά το δικό της σπίτι δεν έχει τέτοια προβλήματα. Αλλα δεν είμαστε κι όλοι ίδιοι, μη μπερδευόμαστε...
Υ.Γ.:Τίποτα δεν "δόθηκε" και τίποτα δε χαρίστηκε κυρία Μισέλ, όλα κερδήθηκαν με ιδρώτα, αίμα και αγώνες. Και με αγώνες θα ξανακερδηθούν, αλλά οριστικά αυτή τη φορά.
Προβάλλουμε και από την πλευρά μας το θέμα σας στη στήλη «ΕΜΦΑΣΗ» του blog «Ευρυτάνας ιχνηλάτης». Η συγκεκριμένη στήλη βρίσκεται στην κάθετη πλαϊνή μπάρα του ιστολογίου μας και η προβολή γίνεται με απευθείας παραπομπή στο δικό σας ιστότοπο. Καλή συνέχεια…
ΑπάντησηΔιαγραφή