Στοιχειωμένη Ηπείρου

www.kathimerini.gr Tου Παντελη Μπουκαλα
Δεν είναι τόπος για να ζεις το κέντρο της Αθήνας. Κυβερνήσεις και δήμαρχοι, ανήμποροι ή αδιάφοροι, παρακολουθούν την υποβάθμισή του και την εξαλλοίωσή του σ’ ένα τόπο για να πεθαίνεις – και να πεθαίνεις τραγικά εύκολα, για ένα τίποτα· για μια κάμερα, σαν τον Μανώλη Καντάρη, στη γωνία Ηπείρου και 3ης Σεπτεμβρίου, που έπεσε μαχαιρωμένος, «πιθανότατα από αλλοδαπούς», όπως αμέσως γνωστοποίησε η αστυνομία. Αμέσως, επίσης, η πολιτεία σταύρωσε τα χέρια, παρατηρώντας απαθής (αν όχι ιδιοτελώς σκεπτόμενη) την εκμετάλλευση από τους ακροδεξιούς της αγανάκτησης των περιοίκων. Δεν το κάνει τώρα πρώτη φορά. Παρ’ ότι γνωρίζει ότι ο Πιλάτος δεν καθάρισε τα χέρια του όσο κι αν τα έπλυνε, λατρεύει τον ποντιοπιλατισμό ως μέθοδο πολιτικής.
Οι χρυσαυγίτες ξαμολιούνται από χρόνια σε εκκαθαριστικές επιχειρήσεις, στα Πατήσια, αλλά και στη Νίκαια και στον Κορυδαλλό. Ανενόχλητοι, αν όχι με τη συνεργασία ομοϊδεατών τους που στο μεροκάματό τους φορούν στολή και στον ελεύθερο χρόνο τους διασκεδάζουν σπάζοντας σκούρα ή μαύρα κεφάλια. Ισως ορισμένοι στα υψηλά υποθέτουν ότι ο αποτελεσματικότερος τρόπος για να λυθεί το μεταναστευτικό είναι ο τρόμος και το αίμα. Και δεν συνειδητοποιούν ότι ανοίγουν τον δρόμο προς την ηθική, πνευματική και κοινωνική χρεοκοπία, πολύ πιο βαριά από την οικονομική.
Αν η δολοφονία του εικοσάχρονου μετανάστη από το Μπανγκλαντές, στα Πατήσια, είναι έργο ακροδεξιών χειρών, απόρροια του δόγματος «αίμα στο αίμα» που ήδη θριαμβεύει στο Διαδίκτυο, θα το πουν η Aστυνομία και η Δικαιοσύνη, όταν ασχοληθούν. Τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ αντιμετώπισαν τον φόνο αυτό σχεδόν ομοθυμαδόν και πάντως αυθορμήτως (δεν χρειάζεται άνωθεν εντολή σε τέτοιες περιπτώσεις) σαν μια παρωνυχίδα που την κόβεις και ξενοιάζεις. Το πογκρόμ, ωστόσο, κατά των μεταναστών έχει ήδη αρχίσει και συνεχίζεται, όχι μόνο στην Αθήνα. Και πώς να θυμηθείς με τέτοιο βρασμό πως η οδός Ηπείρου ήταν ήδη στοιχειωμένη: Εκεί, Οκτώβριο του 1989, είχε πέσει πισώπλατα πυροβολημένο το ένατο από τα δέκα θύματα του Παντελή Καζάκου (δεν πέθαναν όλοι, κάποιοι μαρτυρούν διά βίου), ινδάλματος, υποθέτω, των σημερινών εκκαθαριστών.