Οι δημοσκοπήσεις της Marc, της Rass και της Alco που δημοσιεύτηκαν τις τελευταίες μέρες συγκλίνουν ως προς το ότι ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει πρώτο κόμμα στην πρόθεση ψήφου. Κάπου εδώ όμως σταματούν και τα καλά νέα για το κόμμα.Κατ' αρχάς, η δημοσκόπηση Alco επιβεβαιώνει πλήρως τις παρατηρήσεις του ιστολογίου --στην ανάρτηση "Περί δημοσκοπήσεων και κυβερνητισμού" στις 30/11/2012-- για ουσιαστική στασιμότητα του κόμματος, γεγονότος που δύσκολα μπορούσε να αποκρυφθεί, παρά τους κάπως κωμικούς τίτλους των συνδεόμενων με τοn ΣΥΡΙΖΑ Μέσων περί δήθεν εκλογικής "προέλασης." Έτσι, η δημοσκόπηση Alco σημειώνει πως "ανακόπτεται η ανοδική πορεία του ΣΥΡΙΖΑ", κάτι μάλλον ήδη δεδομένο από τις δημοσκοπήσεις που εμφανίστηκαν από τις εκλογές του Ιούνη και μετά, όπως έδειξα στο κείμενο της 30ης Νοέμβρη.
Η συγκεκριμένη δημοσκόπηση τοποθετεί την διαφορά από την ΝΔ μόλις στο 1.6% (22.3% έναντι 20.7% σε μη σταθμισμένο δείγμα, ενώ και το σταθμισμένο είναι χαμηλότερο του ποσοστού και των δύο στις εκλογές), αλλά οι άσχημες --για τον ΣΥΡΙΖΑ-- εκπλήξεις δεν σταματούν εκεί. Αν και ελαφρώς ανώτερη από του ΚΚΕ (81% έναντι 78%), η εσωκομματική συσπείρωση υπολείπεται του εκτυφλωτικού 90% της Χ.Α· την ίδια στιγμή, οι μετακινήσεις ψηφοφόρων δίνουν ένα δυνατό 8.3% από την ΝΔ προς την Χ.Α, που παίρνει και άλλο ένα4.5% (έναντι 4.2% προς ΣΥΡΙΖΑ) από το ΠΑΣΟΚ, ενώ 9.7% μετακινήθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ προς το "Δεν ξέρω", και άλλο ένα 3% προς την αποχή (οι μοναδικές άλλες μετακινήσεις είναι προς λευκό, ΝΔ, και ΚΚΕ). Όπως ήταν αναμενόμενο, τα ποσοστά μετακίνησης από τους ΑΝΕΛ στην Χ.Α είναι επίσης υψηλότερα από αυτά προς ΣΥΡΙΖΑ.
Στη δημοσκόπηση RASS, η διαφορά ανάμεσα σε ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ είναι ακόμα μικρότερη, μόλις 0.7% (25.5% έναντι 24.8%). Σύμφωνα με την ίδια δημοσκόπηση, καταλληλότερος πρωθυπουργός είναι ο Αντώνης Σαμαράς, με 49.6%, με μεγάλη διαφορά δηλαδή από τον Αλέξη Τσίπρα, που συγκεντρώνει το 28.8%. Παρόμοια, στην ερώτηση «ποια κυβέρνηση θα εμπιστευόσασταν στην παρούσα φάση για την αντιμετώπιση της κρίσης», το45% των ερωτηθέντων απάντησε τη σημερινή, ενώ το 23,7% τον ΣΥΡΙΖΑ. 73.8% απάντησε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι έτοιμος να κυβερνήσει, και η πλειοψηφία (43.7%), ότι θα έφερνε χειρότερα αποτελέσματα στις διαπραγματεύσεις με την Τρόικα. Τέλος, η οριακή πλειοψηφία (47.7%) εξέφρασε την επικρότησή της για το έργο του ΥΠΟΙΚ Γ. Στουρνάρα.
Τέλος, η δημοσκόπηση της MARC περιέχει κάποια ιδιαίτερα κακά νέα σε ό,τι αφορά ευρύτερες στάσεις: για παράδειγμα, την πλειοψηφική απαίτηση για την δημιουργία νέων κομμάτων (54.5%), που εξ ορισμού δεν συμφέρει τον ΣΥΡΙΖΑ και που δρομολογείται ήδη με τη δημιουργία φορέων που φιλοδοξούν αναπόφευκτα να του "κλέψουν" ψήφους εφόσον "ψαρεύουν" εν μέρει στα ίδια νερά (ΡΙΚΣΥ/Λοβέρδος, ΠΡΑΤΤΩ/Κοτζιάς)· αλλά και την πλειοψηφική απαίτηση ο ΣΥΡΙΖΑ να μετακινηθεί ακόμα δεξιότερα (34% έναντι 22.6% που ζητάει μετακίνηση στα αριστερά).
Τι προκύπτει στην ουσία από όλα αυτά;
α) Φαινομενικά, τελεσίδικη αποτυχία του ΣΥΡΙΖΑ να χτίσει πάνω στην εκλογική του επίδοση τον Ιούνηπείθοντας περισσότερους ότι είναι η επόμενη κυβέρνηση ώστε να αντλήσει ψήφους από συντηρητικά στρώματα.
β) Σταθεροποίηση της ΝΔ, που είναι πιθανό να συνεχίσει να ενισχύεται από διαρροές από ΑΝΕΛ και αναποφάσιστους, με δεδομένες τις τάσεις που εκφράζονται σε ερωτήσεις για καταλληλότερη πρωθυπουργία, καταλληλότερη κυβέρνηση και καταλληλότερο φορέα "διαπραγμάτευσης".
γ) Αδυναμία ανάσχεσης της ανόδου της άκρας δεξιάς από την αριστερά ευρύτερα.
δ) Μια φαινομενικά μόνο παράδοξη διαλεκτική, σύμφωνα με την οποία όσο περισσότερο προσαρμόζεται στον "κυβερνητισμό" ο ΣΥΡΙΖΑ τόσο ενισχύεται στην ουσία η δεξιά και αποδυναμώνεται ο ίδιος, ενώ η κυρίαρχη απαίτηση παραμένει να μετακινηθεί ο ίδιος ακόμα δεξιότερα.
Η διαλεκτική αυτή μπορεί να περιγραφεί ως διαλεκτική της ήττας-μέσω-της-πρόσκαιρης-επιτυχίας. Με ιστορικο-θεωρητικούς όρους, την αναλύει το άρθρο του Κ. Σκολαρίκου για τον ευρωκομμουνισμό, που περιέχει, ανάμεσα σε αρκετά άλλα, το εξής συναφές και επίκαιρο δίδαγμα: "Το Ιταλικό Κομμουνιστικό Κόμμα, αντί να διαβρώσει την αστική εξουσία, διαβρώθηκε το ίδιο. Το περιβόητο σύνθημα του Ιταλικού Κομμουνιστικού Κόμματος, ότι αποτελεί ταυτόχρονα κόμμα διαμαρτυρίας και κόμμα εξουσίας, έγινε σμπαράλια στη μέγγενη του κυβερνητισμού, μέλη και ψηφοφόροι του άρχισαν να απογοητεύονται, γεγονός με άμεσο αντίκρισμα στα εκλογικά του ποσοστά".
Και ενώ ο υποφαινόμενος αποκλείει μια σημαντική διάσπαση από τα λεγόμενα "αριστερά" του κόμματος στο άμεσο μέλλον (μιας και τα "αριστερά" αυτά είναι στην πραγματικότητα πιστοί κομματικοί στρατιώτες του παλιού ΣΥΝ, συνεπείς στην κουλτούρα του οπορτουνισμού που τους γέννησε), δεν αποκλείει καθόλου μια καθοριστική διάσπαση από τα "δεξιά", όταν οι λεγόμενοι "Πασοκογενείς" διαπιστώσουν ότι το βαγόνι στο οποίο πήδηξαν πανικόβλητοι και μαζικά μετά τον Μάη αποκλείεται πια να τους οδηγήσει σε νέο εκλογικό θρίαμβο και αποκατάσταση σε κοινοβουλευτικές καρέκλες, υπουργικούς θώκους και προνομιακούς όρους διαβίωσης.
Μέχρι την άνοιξη με καλοκαίρι του 2013, θεωρώ, θα έχει φανεί πόσο αντέχει ο ΣΥΡΙΖΑ στην γρήγορη συρρίκνωση των κυβερνητικών του προοπτικών καθώς οι δεξιότερες πολιτικές δυνάμεις αναδιατάσσονται σχετικά ανεμπόδιστα, και καθώς τα μικροαστικά στρώματα αναπροσαρμόζουν τις προσδοκίες τους στον σκληρό χειμώνα του ρεαλισμού, όπου θα θρονιαστεί πια για τα καλά η αρχή της επιβίωσης με κάθε κόστος, περιλαμβανομένων των εύκολων ιδεολογικοπολιτικών και ηθικών εκχωρήσεων στον πολιτικό αυταρχισμό.
Οι μικροαστοί είναι ασταθείς πολιτικοί εραστές, και ο ΣΥΡΙΖΑ θα έπρεπε να είναι εδώ και καιρό προετοιμασμένος για το ενδεχόμενο πάθη που εκδηλώνονται σε πλατείες ή κάλπες, αλλά πάντως σε περίοδο καλοκαιρινών διακοπών, να μην αντέξουν στα βαριά κρύα και τις γκρίζες μέρες του παρατεταμένου χειμώνα της παγκόσμιας ύφεσης. Ίσως να ήταν και η δυσκολία μιας τέτοιας παραδοχής που ώθησε τον αρχηγό του κόμματος να αναζητήσει εκ νέου το παθιασμένο λάτιν θέρος, μετακινούμενος στο Νότιο ημισφαίριο για δύο γεμάτες ίντριγκα και θερμόαιμα μυστικά εβδομάδες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου