Συνέντευξη στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» παραχώρησε ηΛιάνα Κανέλλη βουλευτής του ΚΚΕ. Παρατίθεται ολόκληρη η συνέντευξη.
Κυρία Κανέλλη, στις ανακοινώσεις για τον «902» το ΚΚΕ αποφεύγει κάθε αναφορά σε απολύσεις εργαζομένων. Κάποιοι αναρωτιούνται γιατί το ΚΚΕ δεν έδωσε, αφού θέλει τα μέσα παραγωγής στους εργάτες, τον «902» στους εργαζομένους για αυτοδιαχείριση. Δεν είναι απολύσεις;
- Όχι μωρέ! Δεν είναι απολύσεις, με την έννοια του ότι το ΚΚΕ δεν είναι ο Μάνεσης. Δεν μειώνει την παραγωγή της η βιομηχανία του καπιταλιστή στον ταξικό πόλεμο για να αποφύγει τη μείωση κερδών. Δείτε τι λένε οι ίδιοι οι εργαζόμενοι. Πόνος είναι. Και ζωής και ψυχής. Αναγκαστική οικονομία πυρομαχικών, για να μην πάει ούτε σφαίρα χαμένη, τελικά.
Stricto sensu οι άνθρωποι που δούλευαν εκεί και αυτά που έδιναν δεν πληρώνονταν έτσι κι αλλιώς. Οπότε και να αποζημιωθούν πρέπει και να μη μένουν ακάλυπτοι ασφαλιστικά. Αν έκλεινε ο «902», απλώς θα έμεναν και χωρίς τα χρειώδη. Προτάσεις, σχόλια, δηλητηριώδη ερωτήματα γιατί ο Σαμψών ΚΚΕ έχασε την κόμη του δεν μπορεί, ρε φίλε, να τις κρίνει η Δαλιδά που την έκοψε σύρριζα, με τον Τζήμερο να παίρνει μάτι.
Αν θες να ανοίξουμε συζήτηση για αυτοδιαχειριζόμενο κουρείο στο καπιταλιστικό Mall, δώσε μου δυο σελίδες και είμαι μέσα.
Πώς σχολιάζετε την επικοινωνιακή προσέγγιση του ΣΕΒ προς τον ΣΥΡΙΖΑ;
- Όπου γάμος και χαρά, η Βασίλω πρώτη! Οι σεβάσμιοι καπιτάλες του ΣΕΒ δεν 'πιάναν απλώς στασίδι στο όποιο γκουβέρνο, ακόμα και ενδιάμεσο, περιστασιακό ή οπορτουνίστικο. Φροντίζουνε και κάτω απ' το χώμα και κάτω απ' τις ρίζες να φυτεύουν τα συμφέροντα και τα κονέ τους εγκαίρως. Άσε που προστατεύουν και την ΠΑΣΟΚική τους επένδυση που «μπόλιασε» το δέντρο της Αριστεράς. Τα άνθη του ταξικού κακού δεν παραπέμπουν σε ερωτήματα Μποντλέρ και δεν ξεγελάνε κανέναν.
Έχετε δηλώσει πως «οι τυφλοί-λαμόγια, οι ανοιχτομάτηδες δεν αρκούν για να πληρώνουμε φόρο στους δανειστές». Να μην πληρώνουμε φόρους;
- Κατ' αρχήν δεν είναι φόροι. Είναι χαράτσια, φόροι κεφαλικοί ταξικών υπόδουλων, σαν να πληρώνεις το συγχωροχάρτι των αστών, που σου κάνουν τη χάρη να ζεις στο τσιφλίκι τους. Αμαρτία ένα πράγμα. Και για να έχεις εσύ την ενοχή, ο δαρμένος και απογυμνωμένος από δικαιώματα και κεκτημένα, σου λένε ότι πληρώνεις έναντι των λαμόγιων.
Παλιά μου τέχνη κόσκινο, του κεφαλαίου! Πουλάει την κονσέρβα με πέντε ντοματάκια καθαρά κι ένα βρόμικο. Τη σφραγίζει, τη διαφημίζει, την αγοράζεις, την ανοίγεις, βρομάει, ζητάς τα λεφτά σου πίσω και σου λέει: «σκάσε και φά' τα. Δεν φταίω εγώ, εσύ φταις που την άνοιξες».
Έχετε αναφερθεί κατ' επανάληψιν στην έννοια της πατρίδας. Θεωρείτε ότι η Αριστερά την άφησε ανυπεράσπιστη προς «εκμετάλλευση» στη Δεξιά και σε πατριδοκάπηλους;
«Έκαναν τη χώρα οικόπεδο»
- Η πατρίδα, εκτός από γλώσσα και τόπος, είναι και τρόπος. Τρόπος του σκέπτεσθαι, τρόπος του ζην, τρόπος του αγαπάν, τρόπος του θνήσκειν. Αυτός ο τρόπος είναι που διακορεύτηκε από πολλά τρυπάνια αλαζονικών και μικρόψυχων, που ακόμα και σήμερα κοιτάνε στον καθρέφτη κι αναφωνούν κατά λουδοβίκεια παράφραση... η πατρίδα είμαι εγώ. Το εμείς χάθηκε. Κάπου ανάμεσα στη Μακρόνησο και στη Μέση Ανατολή.
Ναι. Η Αριστερά που τόλμησε να σκεφτεί πως οι τόποι εξορίας μπορεί να γίνουν θέρετρα την αλλοίωσε την έννοια πατρίδα. Κι ύστερα τα μαύρα κοράκια μαζί με την Ευρωπαϊκή Ένωση έκαναν τη χώρα χώρο = οικόπεδο = εκμετάλλευση = εσύ κι εγώ, διαλέγεις, ενοικιαστές ή δούλοι.
Κάθε φορά που με ρωτάτε για την πατρίδα, βλέπω αυτούς που άδουν «Κύπρος, χρυσοπράσινο φύλλο ριγμένο στο πέλαγο» και νοούν δολάριο. Κι ακούω στο βάθος κι από κάτω «νύχτωσε χωρίς φεγγάρι...» και ξέρω ότι η πατρίδα είναι ό,τι επιλέγεις ν' ακούς. Τρόπος.
Τι έχει αλλάξει από τότε που δηλώσατε ότι η Χρυσή Αυγή έχει εισχωρήσει σε αστυνομία και στρατό;
- Αλλάξει; Πολλά στο ναζιστικό φαίνεσθαι και τίποτα στο ναζιστικό είναι της χώρας. Δημοσκοπικά ανέβηκαν τα ποσοστά της κι έτσι τώρα η κυβέρνηση, που της έτρεχαν τα σάλια να φάει απ' τη μαύρη τρούφα, απέκτησε το άλλοθι να μαγειρεύει και μάλιστα δημόσια το ακριβό της ακροδεξιό μενού. Πολύ παλιό το εστιατόριο-χούντα στην Ελλάδα. Τώρα έβγαλε και την ταμπέλα στη μόστρα. Το λογαριασμό, όμως, θα τον πληρώσουν οι θαμώνες του. Στο εγγυώμαι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου