Μες στης οθόνης το χάσιμο- Γιώργος Σαρρής

Ένα τραγούδι που έγραψα πριν λίγο καιρό για τις οθόνες που μας κοίμιζαν γλυκά στους καναπέδες τόσα χρόνια

Στης οθόνης το χάσιμο
Μές στης οθόνης το χάσιμο, κάποιο βλέμμα διάσημο
απο τα μάτια μάτια μου μπαίνει κι απ' το μανίκι με σέρνει

Λόγια άδεια και ψεύτικα, που σφυρίζουνε κλέφτικα
όταν κλαίω και πονάω και βοήθεια ζητάω

Βράδυ άδειο κι απρόσωπο, πάλι ζω με αντιπροσωπο
μήνυμα στέλνω ψηφίζω, άει μοναξιά σε χωρίζω

Πληροφορίες και θαύματα, βλέπω κι είμαι στα πράγματα
στον καναπέ με ριάλιτυ, φεύγει η ζωή μου παράλυτη

ΡΕΦΡΑΙΝ
Ξένο τ'όνειρο που μπαίνω κι απ' την άλλη όταν βγαίνω
λόγια όλα γυαλιά σπασμένα, μα ποιός νοιάζεται για σένα
 Ξένο τ'όνειρο που μπαίνω κι απ' την άλλη όταν βγαίνω
όλο τρέχω και δε φτάνω, κάτι αξλιζω παραπάνω

Ζάπινγκ κι αλλάζω κανάλι, φεύγει η ζωή μαύρο χάλι
τύποι πιασμένοι στα χέρια, αει κιτσαριό και μιζέρια

Φέρτε ψευτοδιλλήματα, παραμύθια και ποιήματα
μα αν δε μας δουν χέρι χέρι, πως να μας βρεί φως κι αστερι

Φίλε φτωχέ μου μα πλούσιε, της μοναξιάς ομοούσιε
δες τη ζωή μας ποιός γράφει και ποιό μελάνι υπογράφει

Έλα να βγούμε στο δρόμο, χωρίς θηλιά κι αστυνόμο
στα χείλη μου το τσιγάρο, ευχαριστώ δεν θα πάρω

ΡΕΦΡΑΙΝ
Ξένο τ'όνειρο που μπαίνω κι απ' την άλλη όταν βγαίνω
λόγια όλα γυαλιά σπασμένα, μα ποιός νοιάζεται για σένα
Ξένο τ'όνειρο που μπαίνω κι απ' την άλλη όταν βγαίνω
όλο τρέχω και δε φτάνω, κάτι αξλιζω παραπάνω