"Δεν ειναι το καλύτερό μου το να μιλάω. Καλύτερα να τραγουδάω, μπορεί να έχετε δίκιο."Δεν κατάλαβα πανω στη βιασύνη την ερωτηση της Τσαπανίδου"
Παντως το μνημόνιο ή καταστροφή δεν το σχολίασε. Κι αυτό όπως και να το κανουμε δεν είναι καθόλου Αριστερή θέση.
Ζουμε σε συνθηκες εξαθλίωσης των λαικών ανθρώπων και των μαζών και σε συνθηκες ξεκάθαρης εκτροπής από τη Δημοκρατία, πραγμα που εξοργίζει. Νομίζω οτι αυτό δεν εχει το ίδιο βαρος για όλους και μάλλον είναι δύσκολο να το καταλάβουν όλοι το ίδιο καλα. Αλλη η σημασία του για έναν εξαθλιωμένο άνεργο και άλλη για κάποιον που ό,τι κι αν γίνει ποτε δε θα αντιμετωπίσει προβλημα επιβίωσης.
Δε μου άρεσε καθόλου το θεαμα ρωμαικής αρενας που είδαμε στο Ιλιον όπου το πραγμα ξεφυγε από τον πολιτικο χαρακτηρα του και ειχε από ένα σημειο και μετά αποχρώσεις ακροδεξιές κι επικίνδυνες.
Ομως αυτό που θα ήθελα εγω και οι περισσότεροι από ένα λαικό καλλιτέχνη με τόσο μεγάλο κομματι πολιτικού τραγουδιού, θα ήταν να σταθει στην πλευρά του λαού που παλευει εναντια στη βαρβαρότητα του μνημονιου και του καπιταλισμου σ' αυτη την εξελιξη του, και να χρησιμοποιήσει τα τραγούδια για να δώσουν κουράγιο για τη συνεχεια. Οι συναυλίες αυτες δεν εχουν καθόλου τετοιο χαρακτήρα κι αυτο ειναι κατι που δεν εκτιμηθηκε σωστά.
Αφου δεν μπορούσε να γίνει αυτό θα 'ηταν προτιμωτερο να μη γινουν αυτες οι συναυλιες με ελεύθερη μαλιστα είσοδο και με δηλώσεις του τύπου "Μνημόνιο Η καταστροφή" που είναι πραγματικά κόκκινο πανί για τη μεγάλη πλειοψηφία του λαού, και που μετατόπισαν αντικειμενικά το κέντρο βάρους από το καλλιτεχνικό στο πολιτικό. Μπορεί για ένα μεγάλο τραγουδιστή το κέντρο του κόσμου να είναι η τέχνη του και το τραγούδι, όμως σε μια έντονα πολιτική εποχή σαν αυτή που ζούμε αυτό είναι μια επικίνδυνη ψευδαίσθηση.
Η αγάπη και η αποδοχή ενος καλλιτέχνη έχει από οτι φαίνεται κι αυτη το όριό της. Η γραμμη μπαίνει εκεί που ο λαός νοιώθει πως απειλείται η ίδια του η ύπαρξη.Τότε σίγουρα αντιδράει ακόμη και με λάθος τρόπο. Δεν μπορεί αυτό να μη λαμβανεται υπ'όψη.
Κατα τη γνωμη μου αυτες οι συναυλίες πρεπει να σταματήσουν. Δεν εξυπηρετουν κανενα σκοπό και κανεναν από όσους συμμετέχουν ή τις παρακολουθούν.
Δεν βοηθανε καθόλου την εικόνα του Γ.Νταλαρα που μετά από 45 χρόνια σπουδαίας καρριέρας μπαίνει ανάμεσα σε διασταυρούμενα πυρα μιας τρομερά σκληρής αντιπαράθεσης στην οποία δεν καταλαβαίνω γιατί επιλέγει να γίνεται το κεντρο. Δεν προσφέρουν τίποτα ούτε στην εικόνα της Αννας Νταλαρα, δε βοηθανε ούτε τον κόσμο που αντι για συναυλία παρακολουθεί έκπληκτος και σοκαρισμένος σκηνες αρένας, δεν εξυπηρετουν ουτε καν τους μουσικούς η τους καλλιτέχνες που συμμετέχουν και που δεχονται κι αυτοι επίθεση, δεν βοηθανε ουτε τα τραγούδια τα ίδια.
Με τον τρόπο μαλιστα που ειναι οργανωμενες εχουν σοβαρό κινδυνο να γινουν χειρότερα ή να γινουν στόχος αγριας προβοκάτσιας που δεν ξερω τι συνέπειες μπορεί να έχει. Αυτη είναι η δικη μου γνωμη. Μπορεί να κανω λάθος αλλά πρεπει να το σκεφτουν όλοι καλύτερα.
Συνυπογράφω...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιωργο σε διαβαζω πανω απο ενα χρονο και ειναι πρωτη φορα που θα διαφωνησω μαζι σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Γιωργος Νταλαρας ειναι ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ με τους δημιους των λαικων στρωματων.
Οι δωρεαν συναυλιες του σε εργατογειτονιες ειναι μερος του σχεδιου χειραγωγησης του λαου.
Οσο και να μας θλιβουν τα γεγονοτα στο Ιλιον,
ΗΤΑΝ ΑΝΑΓΚΑΙΑ.
Στον ψυχολογικο πολεμο που διεξαγει η ντοπια και ξενη πλουτικρατια στα λαικα στρωματα, ο Γιωργος Νταλαρας, ειναι συνειδητα ταγμενος στρατιωτης.
Γι αυτο το οπλο, Νταλαρας, επρεπε να εξουδετερωθει.
Ακομη και η μη σημετοχη του κοσμου θα ηταν ηττα των λαικων στρωματων στον ψυχολογικο πολεμο που διενεργουν οι δημιοι της ντοπιας και ξενης τοκογλυφιας.
Το φαινόμενο της εμφανισης φασιστικής βιας που σήμερα στρέφεται εκεί και αυριο θα στραφεί πρωτα και κυρια στους κομμουνιστές και το λαό-αυτός είναι ο λόγος ύπαρξής του φασισμού άλλωστε τα άλλα είναι παραπλάνηση και προπόνηση- δεν μπορώ να το δεχτώ. Και από πολιτική άποψη και από κάθε άλλη. Ολα τα άλλα που ειχα να πω τα ειπα και σ' αυτο το άρθρο και σε άλλα που δημοσιευσα η αναδημοσίευσα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομιζω οτι ειναι σαφη τα οσα λεω και δε μασαω τα λογια μου. Εγω δεν θα πηγαινα να τραγουδησω σ αυτες τις συναυλιες όπου οπως ειπα το κεντρο βαρος απο λαθος ή όχι μετατοπίστηκε στο πολιτικό και όχι στο καλλιτεχνικό.
"Πολεμος στον πολεμο των αφεντικων"
Διαγραφήειναι το συνθημα που ακουγεται στο δυλεπτο βιντεο
και αυτο επρεπε να ειχε ακουστει.
πως θα ηταν αν η συναυλια ειχε επιτυχια;
οσο για την φασιστικη βια αυτη υπαρχει και οταν ακομη απουσιαζει παντελως το ταξικο κινημα.
το ειδαμε χθες στην Ροδο, οπου βδομαδες τωρα καλουσαν οι Χρυσαυγιτες σε δυναμικη παρεμβαση.
ειδαμε και το αποτελεσμα της απουσιας των ταξικων δυναμεων.
Να επιβαλλει η χρυσαυγη με την αγαστη ανοχη των ΜΑΤ (που ηταν εκει αλλα δεν κουνηθηκαν)
να γινει η παρελαση μονο με την παρουσια των πασοκονατοικων
και του παπαδαριου και την χοροδια της χρυσαυγης να τραγουδα εμβατηρια.
Μήπως,λέω μήπως πρέπει πρώτα να οριστεί ποια μορφή βίας ονομάζουμε φασιστική και ποιοι είναι οι κομμουνιστές σήμερα; Τη γλώσσα πριν τη γράψουμε καλό θα ήταν να τη σκεφτόμαστε,
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ φασιστικη βια είναι η φασιστικη βια. Οποιος δεν τη βλέπει τι να κάνουμε τώρα.Να την ορίσουμε με λόγια; Βαριέμαι να μιλάω σε κλειστά αυτιά. Οι κομμουνιστές είναι οι κομμουνιστές επίσης. Οι πολυλογίες είναι για να μπερδευόμαστε.Απλα είναι τα πράγματα. Οσο για το ρόλο των φασιστών σα δύναμης ανάσχεσης των λαικων κινημάτων και τσακισματος με τη βία των πρωτοποριων ανατρέχουμε στην ιστορία της ανόδου του ναζιζσμού και στην Ελλάδα από το Μεταξά μεχρι και το τέλος της χούντας κυρίως. Τα άλλα με τη γλώσσα περιττά σοφε dion
ΑπάντησηΔιαγραφή