Λίγο μετά την επιστράτευση, το ΠΑΜΕ κάλεσε σε συγκέντρωση αλληλεγγύης (φωτ.)
Το μεσημέρι της περασμένης Πέμπτης, η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι επιστρατεύει τους εργαζόμενους στα μέσα σταθερής τροχιάς (μετρό, ηλεκτρικός, τραμ) που απεργούσαν για το δικαίωμά τους να δουλεύουν με δικαιώματα, ενάντια στην κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων. Η ανακοίνωση αυτή ανέδειξε ότι τα μονοπώλια και τα όργανά τους δε θα ανεχθούν καμιά παρέκκλιση από τα αντεργατικά τους σχέδια. Ταυτόχρονα, ανέδειξε ό,τι τόνιζε το ΠΑΜΕ στην ανακοίνωση με την οποία καταδίκαζε την επιστράτευση:«Ερχονται νέα κύματα αντιλαϊκών μέτρων, αντιλαϊκών και αυταρχικών πολιτικών και απαιτείται από το εργατικό και λαϊκό κίνημα ανεβασμένη ετοιμότητα και αποφασιστικότητα στην απόκρουσή τους».
Λίγο μετά την ανακοίνωση της επιστράτευσης, η γενική συνέλευση των εργαζομένων στα λεωφορεία (ΕΘΕΛ), τα σωματεία στα τρόλεϊ και η Ομοσπονδία Σιδηροδρομικών έβγαλαν αποφάσεις για απεργίες που ξεκινούν είτε την ίδια είτε την επομένη και διαρκούν μέχρι τη Δευτέρα. Σε απεργιακή κινητοποίηση προχώρησαν την Παρασκευή και οι εργαζόμενοι σε Μετρό, ΗΣΑΠ και ΤΡΑΜ, συμμετέχοντας στην 24ωρη απεργία που προκήρυξαν για τις αστικές συγκοινωνίες τα ΕΚ Αθήνας και Πειραιά.
Αμεση έκφραση αλληλεγγύης από το ΠΑΜΕ
Το ΠΑΜΕ, αντιδρώντας άμεσα, έβγαλε ανακοίνωση, καλώντας ξεκάθαρα τους εργαζόμενους «να μην υποκύψουν στην επίταξη, στην επιχείρηση της καταστολής και τρομοκράτησης. Να μη φοβηθούν. Να αντισταθούν. Πολλές φορές στο παρελθόν, τέτοιου είδους αποφάσεις τσακίστηκαν κάτω από τη μαζική - μαχητική στάση των εργαζομένων και με την αλληλεγγύη. Το παράδειγμα των ναυτεργατών, με τις 10άδες απεργίες σε συνθήκες επίταξης, δείχνει το δρόμο».
Με δεύτερη ανακοίνωση, καλούσε το βράδυ της ίδιας μέρας σε συγκέντρωση στο αμαξοστάσιο του μετρό στα Σεπόλια και ανακοίνωνε συλλαλητήριο για χτες, Σάββατο, στην Ομόνοια. Πρόβαλλε το σύνθημα «ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΑΞΗ! ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΠΕΡΓΙΑΚΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ!» και αναδεικνύοντας το βασικό περιεχόμενο που πρέπει να αποκτήσει η πάλη υπογράμμιζε: «ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΜΕΣΩΝ ΜΑΖΙΚΗΣ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ, ΣΤΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥΣ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΩΝ! ΦΘΗΝΕΣ, ΑΣΦΑΛΕΙΣ, ΑΞΙΟΠΙΣΤΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΕΣ!»
Το ίδιο βράδυ, συνδικάτα, συνδικαλιστές και εργαζόμενοι που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ έδωσαν μαζικά το «παρών» στο αμαξοστάσιο. Στο χώρο πήγε και αντιπροσωπεία του ΚΚΕ με επικεφαλής την ΓΓ της ΚΕ, Αλ. Παπαρήγα, η οποία μεταξύ άλλων δήλωσε: «Είμαστε στο πλευρό των εργαζομένων στα μέσα συγκοινωνίας από ιδεολογία, από πίστη, από γνώση ότι σ' αυτόν τον τόπο δεν μπορεί να γίνει τίποτα δίχως τον εργατικό μόχθο, δίχως την προσφορά των εργαζομένων. Να μην υποκύψουν στους εκβιασμούς και στους εκφοβισμούς. Να σταθούμε όλοι σαν μια γροθιά».
Εστειλαν τα ΜΑΤ απέναντι στους απεργούς
Λίγες ώρες αργότερα, περίπου στις 3.30 μ. μ. το πρωί της Παρασκευής, οι δυνάμεις καταστολής, με εντολή της συγκυβέρνησης, εισέβαλαν στο αμαξοστάσιο. Απομάκρυναν όσους βρίσκονταν μέσα και έκαναν τρεις προσαγωγές, οι οποίοι στη συνέχεια αφέθηκαν ελεύθεροι.
Με το άκουσμα της είδησης, συνδικάτα, συνδικαλιστές και εργαζόμενοι που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ έσπευσαν στο χώρο για να δηλώσουν τη συμπαράστασή τους. Μαζί τους ο Γιάννης Πρωτούλης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, και ο Χρήστος Κατσώτης, μέλος της ΚΕ και βουλευτής του ΚΚΕ. Κατέφθασαν συνδικάτα και εργαζόμενοι από διάφορους χώρους. Οι αστυνομικές δυνάμεις προσπάθησαν να εμποδίσουν την πρόσβαση στο αμαξοστάσιο, καθώς τα ΜΑΤ είχαν στήσει φραγμό παραπλεύρως της Λ. Κηφισού στην κατεύθυνση προς Λαμία, περίπου 300 μέτρα πριν την είσοδο. Επίσης, είχαν αποκλείσει την πεζογέφυρα που διασχίζει τη λεωφόρο και βρίσκεται κοντά στο αμαξοστάσιο. Ο Χρ. Κατσώτης κατήγγειλε την επέμβαση των ΜΑΤ και υπογράμμισε την ανάγκη οργάνωσης ενιαίων αγώνων του συνόλου των εργαζομένων ενάντια στην επίθεση που δέχονται. Επίσης, την ίδια μέρα, το ΚΚΕ κατέθεσε Επίκαιρη Ερώτηση στη Βουλή, με την οποία ζητούσε την άρση της επιστράτευσης.
Στο μεταξύ, από το βράδυ της Πέμπτης και ολόκληρη την Παρασκευή επιδίδονταν τα φύλλα επιστράτευσης. Απέναντι σε αυτήν την επίδειξη κρατικής τρομοκρατίας, τον εξαναγκασμό των εργαζομένων να σταματήσουν τον αγώνα τους, οι συνδικαλιστικές ηγεσίες των Σωματείων έδειξαν ότι δεν είχαν κανένα αποτελεσματικό σχέδιο αντιμετώπισής της. Δεν αξιοποίησαν το κύμα αλληλεγγύης για να τονωθεί το ηθικό των απεργών.
Χαρακτηριστική είναι η ενημέρωση που έκανε το πρωί της Παρασκευής ένας από τους δικηγόρους του Σωματείου Εργαζομένων Λειτουργίας Μετρό (ΣΕΛΜΑ) στους απεργούς. Μεταξύ άλλων, ανέφερε ότι μίλησε με το Σωματείο (σ.σ. εννοούσε το ΔΣ του Σωματείου) και ότι «η εντολή του είναι όσοι παίρνετε φύλλα πορείας, μη δημιουργήσουμε προβλήματα (...) Μπαίνετε μέσα. Οσων έχουν θυροκολληθεί, να τα πάρετε και να έρθετε»! Ακολούθησε η σταδιακή κυκλοφορία των συρμών στα μέσα σταθερής τροχιάς.
Το επόμενο επεισόδιο κρατικού αυταρχισμού ήταν η προσφυγή της συγκυβέρνησης στο δικαστήριο, ζητώντας να κηρυχθεί παράνομη και η απεργία των εργαζομένων στα λεωφορεία και τα τρόλεϊ. Αργά το απόγευμα της Παρασκευής το δικαστήριο έκρινε νόμιμες τις κινητοποιήσεις.
ΠΑΜΕ: Να βγουν συμπεράσματα
Με βάση τις παραπάνω εξελίξεις ο Γιώργος Σκιαδιώτης, μέλος της ΕΓ του ΠΑΜΕ και υπεύθυνος του τομέα Μέσων Μαζικής Μεταφοράς, έκανε την εξής δήλωση:
«1. Η αγανάκτηση των εργαζομένων του Μετρό από την κυβερνητική πολιτική που τους καταργεί τη Συλλογική Σύμβαση, τσακίζει τους μισθούς και τους συκοφαντεί προκλητικά και προσβλητικά είναι δικαιολογημένη και δε χωράει συζήτηση ότι έπρεπε να αντισταθούν. Ο αγώνας τους ήταν και δίκαιος και επιβεβλημένος.
2. Ας μην πανηγυρίζει η κυβέρνηση και τα αφεντικά της γιατί υποχρέωσε, με το μαχαίρι στο λαιμό, τους εργαζόμενους να γυρίσουν στη δουλειά τους.
Η εργατική τάξη θα διδάσκεται κάθε μέρα από την πείρα της και θα ορθώσει την οργανωμένη δύναμή της στην καπιταλιστική βαρβαρότητα και τότε θα μπει ο κάθε κατεργάρης στον πάγκο του.
Κανένας αγώνας δεν πάει χαμένος και όταν δεν έχει πάντα άμεσα χειροπιαστά αποτελέσματα. Γι' αυτό δε δικαιολογείται καμία απογοήτευση. Από όλους τους αγώνες, η εργατική τάξη διδάσκεται και γίνεται πιο δυνατή.
3. Η οργάνωση αγώνων για την απόκρουση της σχεδιασμένης αυτής κυβερνητικής πολιτικής - που τα υποτάσσει όλα με τη φωτιά και το σίδερο στην προστασία των μονοπωλιακών ομίλων - απαιτεί καλή οργάνωση, σχέδιο και όχι ενέργειες αποσπασματικές.
4. Η ανοργάνωτη υποχώρηση των εργαζομένων χωρίς συλλογική απόφαση, με μόνη τη συμβολή ενός νομικού, πρέπει να διδάξει και τους εργαζόμενους και όλους όσους παίζουν με τα προβλήματα των εργαζομένων, τι σημαίνει στις σημερινές συνθήκες οργάνωση αγώνων.
5. Απαιτούνται αγώνες με σχέδιο, με καλή προετοιμασία των εργαζομένων, συμμαχία, κλιμάκωση, κατάλληλη διαφώτιση, συλλογική ευθύνη, προετοιμασία για εναλλαγή μορφών πάλης, πρόβλεψη και ετοιμότητα χειρισμών μπροστά σε κάθε είδους σχέδια της εργοδοσίας, του κράτους.
Απαιτείται πάνω απ' όλα η συμμετοχή και η σύμφωνη γνώμη των εργαζομένων, των άμεσα ενδιαφερομένων σε κάθε φάση του αγώνα.
Σε αυτόν τον αγώνα, οι εργαζόμενοι του Μετρό δεν ήταν προετοιμασμένοι για τέτοιον αγώνα.
Δεν υπήρχε ούτε σχέδιο, ούτε οργάνωση για σκληρό αγώνα. Ελειπε από ένα τέτοιο σχέδιο ο ενιαίος και συντονισμένος αγώνας με τους υπόλοιπους εργαζόμενους στις συγκοινωνίες.
6. Απαιτείται ηγεσία ικανή και έμπειρη να σχεδιάζει, να σταθμίζει όλα τα δεδομένα. Δε φτάνει η όποια αγωνιστική θέληση ορισμένων ηγεσιών, προσώπων ή ομάδων, πολύ περισσότερο όταν υποτάσσουν τους αγώνες σε επικοινωνιακούς, συγκυριακούς και μικροπολιτικούς στόχους.
Ολοι πρέπει να βγάλουμε συμπεράσματα γιατί μπροστά μας είναι τα μεγάλα προβλήματα.
Συμπεράσματα για το τι κίνημα χρειάζεται και πώς αυτό το κίνημα προετοιμάζεται για να έχει αποτελέσματα.
Κίνημα σχεδιασμένο και οργανωμένο για ρήξεις και ανατροπές, που δε γίνεται με μεγάλα λόγια και συνθήματα για απεργίες διαρκείας χωρίς ετοιμότητα».
Χ. Μ.
Με βάση τις παραπάνω εξελίξεις ο Γιώργος Σκιαδιώτης, μέλος της ΕΓ του ΠΑΜΕ και υπεύθυνος του τομέα Μέσων Μαζικής Μεταφοράς, έκανε την εξής δήλωση:
«1. Η αγανάκτηση των εργαζομένων του Μετρό από την κυβερνητική πολιτική που τους καταργεί τη Συλλογική Σύμβαση, τσακίζει τους μισθούς και τους συκοφαντεί προκλητικά και προσβλητικά είναι δικαιολογημένη και δε χωράει συζήτηση ότι έπρεπε να αντισταθούν. Ο αγώνας τους ήταν και δίκαιος και επιβεβλημένος.
2. Ας μην πανηγυρίζει η κυβέρνηση και τα αφεντικά της γιατί υποχρέωσε, με το μαχαίρι στο λαιμό, τους εργαζόμενους να γυρίσουν στη δουλειά τους.
Η εργατική τάξη θα διδάσκεται κάθε μέρα από την πείρα της και θα ορθώσει την οργανωμένη δύναμή της στην καπιταλιστική βαρβαρότητα και τότε θα μπει ο κάθε κατεργάρης στον πάγκο του.
Κανένας αγώνας δεν πάει χαμένος και όταν δεν έχει πάντα άμεσα χειροπιαστά αποτελέσματα. Γι' αυτό δε δικαιολογείται καμία απογοήτευση. Από όλους τους αγώνες, η εργατική τάξη διδάσκεται και γίνεται πιο δυνατή.
3. Η οργάνωση αγώνων για την απόκρουση της σχεδιασμένης αυτής κυβερνητικής πολιτικής - που τα υποτάσσει όλα με τη φωτιά και το σίδερο στην προστασία των μονοπωλιακών ομίλων - απαιτεί καλή οργάνωση, σχέδιο και όχι ενέργειες αποσπασματικές.
4. Η ανοργάνωτη υποχώρηση των εργαζομένων χωρίς συλλογική απόφαση, με μόνη τη συμβολή ενός νομικού, πρέπει να διδάξει και τους εργαζόμενους και όλους όσους παίζουν με τα προβλήματα των εργαζομένων, τι σημαίνει στις σημερινές συνθήκες οργάνωση αγώνων.
5. Απαιτούνται αγώνες με σχέδιο, με καλή προετοιμασία των εργαζομένων, συμμαχία, κλιμάκωση, κατάλληλη διαφώτιση, συλλογική ευθύνη, προετοιμασία για εναλλαγή μορφών πάλης, πρόβλεψη και ετοιμότητα χειρισμών μπροστά σε κάθε είδους σχέδια της εργοδοσίας, του κράτους.
Απαιτείται πάνω απ' όλα η συμμετοχή και η σύμφωνη γνώμη των εργαζομένων, των άμεσα ενδιαφερομένων σε κάθε φάση του αγώνα.
Σε αυτόν τον αγώνα, οι εργαζόμενοι του Μετρό δεν ήταν προετοιμασμένοι για τέτοιον αγώνα.
Δεν υπήρχε ούτε σχέδιο, ούτε οργάνωση για σκληρό αγώνα. Ελειπε από ένα τέτοιο σχέδιο ο ενιαίος και συντονισμένος αγώνας με τους υπόλοιπους εργαζόμενους στις συγκοινωνίες.
6. Απαιτείται ηγεσία ικανή και έμπειρη να σχεδιάζει, να σταθμίζει όλα τα δεδομένα. Δε φτάνει η όποια αγωνιστική θέληση ορισμένων ηγεσιών, προσώπων ή ομάδων, πολύ περισσότερο όταν υποτάσσουν τους αγώνες σε επικοινωνιακούς, συγκυριακούς και μικροπολιτικούς στόχους.
Ολοι πρέπει να βγάλουμε συμπεράσματα γιατί μπροστά μας είναι τα μεγάλα προβλήματα.
Συμπεράσματα για το τι κίνημα χρειάζεται και πώς αυτό το κίνημα προετοιμάζεται για να έχει αποτελέσματα.
Κίνημα σχεδιασμένο και οργανωμένο για ρήξεις και ανατροπές, που δε γίνεται με μεγάλα λόγια και συνθήματα για απεργίες διαρκείας χωρίς ετοιμότητα».
Χ. Μ.
πηγή: Ριζοσπάστης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου