Πριν καλά καλά στεγνώσει το… μελάνι της υπογραφής της συμφωνίας Αθήνας- Ελσίνκι ανάλογο ζήτημα θέτει ωμά και ξεκάθαρα η Βιέννη. Συμπτωματικό θα πείτε, πως η Αυστρία, όπως η Φινλανδία υπολογίζονται στο «γερμανικό μπλοκ» και κατά παράδοση στηρίζουν θέσεις του Βερολίνου, λειτουργούν σαν… λαγοί των συμφερόντων της γερμανικής σχολής.
Εάν την αυστριακή ένσταση ακολουθήσει με διαφορά μερικών ημερών μία τρίτη χώρα (από το ίδιο μέτωπο) τότε θα πρέπει άπαντες να πονηρευόμαστε για κάτι πιο μεθοδευμένο, συντονισμένο.
Θα ακολουθήσει το Άμστερνταμ, το Λουξεμβούργο ή κάποιος πρόθυμος από το «πρώην ανατολικό μπλόκ» λ.χ. η Μπρατισλάβα, η Λιουμπλιάνα ή θα… δείξει. Οπότε και θα είναι ξεκάθαρο, πως δεν έχουμε να κάνουμε με κάτι μεμονωμένο και… τυχαίο.
Προσωπικά μας έκανε ιδιαίτερη εντύπωση κάτι που εκ πρώτης ανάγνωσης μπορεί να φαίνεται πως δεν έχει σχέση με όλο αυτό το παιχνίδι που εξελίσσεται.
Δεν μπορεί- για παράδειγμα- τη μία μέρα οι αποφάσεις της συνόδου κορυφής να χαρακτηρίζονται ως ενδεδειγμένες για τη ρύθμιση του ελληνικού χρέους. Και λίγο μετά να έρχεται ο πολύς Τζορτζ Σόρος με συνέντευξη του σε… γερμανικό έδαφος (στο περιοδικό Der Spiegel) και να ζητάει την έξοδο της Ελλάδας και της Πορτογαλίας από το ευρώ. Δεν μας φαίνεται για τυχαίο αυτό το… συμβάν.
Το ενδιαφέρον είναι πως ανάλογη εκτίμηση φέρεται να εξέφρασε τελευταία και ο υπουργός Οικονομικών, Ευ. Βενιζέλος, ο οποίος εμφανίζεται ανήσυχος και για αυτά τα… τυχαία συμβάντα.
Οι επόμενες κινήσεις θα δείξουν εάν όντως εξυφαίνεται κάτι πιο σύνθετο από ό,τι είχε διαφανεί μετά τη σύνοδο κορυφής του Ιουλίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου