Ο ουρανός θα βρέξει... Περσείδες

 Εθνος

ΤΗ ΝΥΧΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ

Θα πέφτουν περίπου 100 "πεφταστέρια" την ώρα, τα οποία δεν είναι τίποτε άλλο από μικρά απομεινάρια ενός κομήτη που περνά κοντά από τη Γη και αναφλέγονται κατά την είσοδό τους στην ατμόσφαιρα, προσφέροντας ένα μοναδικό θέαμα

Οι Περσείδες όταν μπαίνουν στην ατμόσφαιρα της Γης αναφλέγονται σε ύψος περίπου 100 χιλιομέτρων και σχηματίζουν μια φωτεινή σφαίρα που κινείται με την ιλιγγιώδη ταχύτητα των 200.000 χιλιομέτρων την ώρα

Ενα από τα πιο εντυπωσιακά αστρονομικά φαινόμενα, τη βροχή των Περσειδών θα απολαύσουν και φέτος όσοι αποφασίσουν να μείνουν ξύπνιοι τη νύχτα της Παρασκευής. Σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό Μετεώρων κατά τη διάρκεια της κορύφωσης του φαινομένου, το οποίο ξεκίνησε στις 26 Ιουλίου και θα διαρκέσει μέχρι τις 16 Αυγούστου, θα πέφτουν περίπου 100 μετέωρα την ώρα προσφέροντας εντυπωσιακό θέαμα.
Παρά τον χαρακτηρισμό τους ως "πεφταστέρια", οι Περσείδες δεν είναι τίποτε άλλο από μικρά απομεινάρια, μέχρι και σε μορφή σκόνης, του κομήτη Σουίφτ Τατλ, τα οποία συναντά η Γη μία φορά τον χρόνο γύρω στις αρχές του Αυγούστου. Οταν μπαίνουν στην ατμόσφαιρα της Γης τα σωματίδια αναφλέγονται σε ύψος περίπου 100 χιλιομέτρων και σχηματίζουν μια φωτεινή σφαίρα που κινείται με την ιλιγγιώδη ταχύτητα των 200.000 χιλιομέτρων την ώρα. Κατά τη διάρκεια της εισόδου τους στην ατμόσφαιρα, αφήνουν πίσω τους μια "ουρά" που ονομάζεται διάττοντας αστέρας, μετέωρο ή πεφταστέρι, και φαίνεται από τη Γη με γυμνό μάτι.
Ονομάζονται Περσείδες, επειδή το ακτινοβόλο σημείο τους προβάλλεται στον αστερισμό του Περσέα, φαίνεται δηλαδή ότι έρχονται από την κατεύθυνση αυτή. Το μεγαλύτερο μέρος του υλικού του κομήτη περιπλανάται στο διάστημα περίπου 1.000 χρόνια από τη στιγμή που αποκολλήθηκε από την ουρά του. Υπάρχει, πάντως, και μια λωρίδα υλικού που αποσπάστηκε από τον Σουίφτ Τατλ το 1862. ταν, κατά τη διάρκεια της περιστροφής της, η Γη περνά από το σημείο που βρίσκεται η συγκεκριμένη λωρίδα ο αριθμός των μετεώρων που μπορεί να παρατηρήσει κάποιος είναι πολύ μεγαλύτερος.
Το 1991 και το 1992 σημειώθηκε έξαρση του φαινομένου καθώς έπεφταν περίπου 400 μετέωρα την ώρα. Ο αριθμός αυτός μειώθηκε στα τέλη της δεκαετίας πέφτοντας στα 100 μετέωρα την ώρα ενώ το 2000 ήταν πολύ λιγότερα.

Ο αριθμός των μετεώρων που μπορούμε να δούμε συνδέεται με την περίοδο που ο κομήτης Σουίφτ Τατλ περνάει από το ηλιακό μας σύστημα, δηλαδή περίπου κάθε 130 χρόνια. Αυτό σημαίνει ότι όσο απομακρύνεται η απόσταση του κομήτη από τη Γη, τόσο λιγότερα μετέωρα βλέπουμε.
Οι αστρονόμοι επισημαίνουν ότι για την καλύτερη παρατήρηση των Περσείδων θα πρέπει κάποιος να βρεθεί σε περιοχή που έχει απόλυτο σκοτάδι, δηλαδή όσο πιο μακριά γίνεται από κατοικημένες περιοχές.
Παρατηρήσεις των Περσειδών αναφέρονται εδώ και περίπου 2000 χρόνια με αρχαιότερη μια περιγραφή τους που έγινε στην Άπω Ανατολή. Στις Ρωμαιοκαθολικές χώρες οι Περσείδες ονομάζονται και "Δάκρυα του Αγίου Λαυρεντίου" καθώς στις 10 Αυγούστου τιμάται η μνήμη του μαρτυρίου του.
Στέλιος Βογιατζάκης
svogiatzakis@pegasus.gr