Εκλογές ενόψει

Αριστερά και πολιτική

Μέχρι τον Μάιο τα νέα σκληρά μέτρα δεν θα έχουν προλάβει να ρημάξουν πλήρως τον λαό και το μαύρο μέτωπο δεν θα έχει βάλει μπρος τα νέα, ακόμη πιο εξοντωτικά, μέτρα του μνημονίου της πλήρους χρεοκοπίας. Συνεπώς είναι ιδανικός χρόνος να γίνουν εκλογές, να νομιμοποιηθούν όλα τα μνημόνια και να μας πουν τα κόμματα της άρχουσας τάξης το γνωστό «Ω γέγονε, γέγονε»! Μια «νέα» κυβέρνηση μαύρου μετώπου θα αναλάβει και δεν θα ξέρει «τίποτα» για τους «φόνους» και τη σφαγή των δικαιωμάτων του λαού. Έτσι θα επιχειρήσουν να πάρουν «λαϊκή εντολή» για νέα σφαγή, αναγκαία πάντα για τη νέα σωτηρία του λαού και του έθνους!



Επιχείρηση παραπλάνησης και υποκλοπής της ψήφου


ΕΕ, τρόικα, δικομματισμός, μέσα ενημέρωσης και άρχουσα τάξη συντονίζονται από 1/3/2012 σε ένα μοτίβο: επιχείρηση εκλογών – ξανα- υποκλοπής της ψήφου του ελληνικού λαού. Σε λίγο θα εξαφανιστούν από προσώπου γης η κακή τρόικα, τα απάνθρωπα μνημόνια, οι καρατομήσεις μισθών και συντάξεων, οι αιματηροί φόροι, και τα νέα και ξανά νέα αντιλαϊκά μέτρα. Το μοτίβο θα αλλάξει. Το νέο στυλ θα είναι ο,τι έγινε, έγινε «και τώρα ανάπτυξη». Ανάπτυξη, έργα, ανταγωνιστικότητα. Οι άνεργοι θα εξαφανιστούν (στο μέλλον) οι μισθοί θα ανέβουν (στο μέλλον) οι άστεγοι θα αποκτήσουν στέγη… μόνο για λίγο, όσο χρειάζεται για να ξεχαστείτε με την ιδέα ότι όλα αύριο θα είναι ρόδινα αρκεί να ψηφήσετε Αντωνάκη, Βαγγελάκη και τους συνοδοιπόρους του νέου μαύρου μετώπου.

Τα μέσα ενημέρωσης του κεφαλαίου θα ξεχάσουν τον πόλεμο «κατά των 300» και θα κάνουν κάποια δακρύβρεχτα ρεπορτάζ για φτωχούς, ανέργους, άστεγους «απαιτώντας» από τους πολιτικούς «αυτή τη φορά να μη τους ξεγελάσουν» και να δώσουν ελπίδα πραγματική! Και φυσικά αυτοί θα δώσουν… «ελπίδα» και κατόπιν όλα τα μέσα θα καλούν το λαό να ψηφίσουν την… ελπίδα και όχι Αριστερά και ιδίως το ΚΚΕ που «δεν έχει προτάσεις» και κυρίως δεν δίνει άμεση ελπίδα σε αυτούς τους ανθρώπους που υποφέρουν!


Κάποτε η άρχουσα τάξη έπαιζε το μοτίβο της πλούσιας χώρας που μοιράζει λεφτά (προεκλογικά πάντα). Σήμερα παίζει το μοτίβο της συμπόνιας στη φτώχεια και της ελπίδας μέσα από τη φτώχεια. Και «απαιτεί» από τους πολιτικούς υπηρέτες της να δώσουν ελπίδα στα θύματα της ληστείας της που από γεννησιμιού της κάνει.


Να μου το θυμηθείτε. Από δω και πέρα θα ακούμε μόνο για ανάπτυξη και το καλό μέλλον που έρχεται!


Προσοχή. Μην έχετε την αφέλεια να πείτε ότι αυτή τη φορά ο λαός θα τους μουντζώσει. Μην παρασύρεστε από τις σημερινές δημοσκοπήσεις. Σε λίγο αυτές θα εξαφανιστούν και στη θέση τους θα εμφανιστεί ένα μπλοκ κομμάτων μαύρου μετώπου με σταγονίδια φαιού και ξεθωριασμένου ροζέ χρώματος που όλοι μαζί, με τη ΝΔ επικεφαλής και την ΕΕ συμπαραστάτη, θα σώσουν το λαό! Η ελπίδα των συγκροτημάτων, του ΜΕΓΚΑ, ΣΚΑΪ, ΑΝΤ1 κλπ για να συνεχίσουν τα κεφάλαια να κερδοφορούν και να κερδοσκοπούν είναι να τουμπάρουν για άλλη μια φορά τον λαό και θα κάνουν το παν για να τα καταφέρουν. Άλλωστε αν δεν έχουν στο χέρι τη σιγουριά ότι θα κερδίσουν τις εκλογές δεν θα τις κάνουν ποτέ. Η εξουσία ποτέ δεν λαθεύει εκτός από μια φορά: Όταν ανατρέπεται.


Ας μη παραπλανόμαστε. Η άρχουσα τάξη και το κεφάλαιο έχουν τεράστιες δυνάμεις και μπορούν να αλλοιώνουν τις συνειδήσεις και την εκλογική προτίμηση. Οι παγίδες άρχισαν ήδη να στήνονται. Όταν ακούμε «καλά λόγια» από τους αξιωματούχους της ΕΕ σε λίγο αυτό θα γενικευτεί. Και οι λέξεις «ανάπτυξη», «μέλλον» και «ελπίδα», κενές περιεχομένου βέβαια, θα πνίξουν την πραγματικότητα της φτώχειας, των μέτρων και των μνημονίων.

Πολλοί μικροαστοί «αγανακτισμένοι» από αυτούς που «έκοβαν τα χέρια τους» και τα ύψωναν μουντζώνοντας τους «300», θα αρχίσουν και πάλι να σκέφτονται την συναλλαγή της ψήφου που τόσο τους έλειψε. Θα μας «την πουν» κιόλας ρωτώντας σαν εισαγγελείς: «και τι θέλετε να καταστραφεί η χώρα ή να μη ψηφίσουμε την έστω μικρή ελπίδα; Εσείς έχετε προτάσεις για αύριο, τι θέλετε να μείνει η χώρα χωρίς λεφτά, χωρίς ευρώ και να πεινάσει ο κόσμος;». Έτσι με ελαφρά τη συνείδηση, θα ρίξουν για μια ακόμη φορά την ψήφο στην κάλπη και τον λαό, μαζι και τον εαυτό τους οι περισσότεροι, στην άβυσσο. Δεν θα είναι η πρώτη φορά που η πολιτική συνείδηση αντιφάσκει με την ταξική και ψηφίζει αντίθετα από τα πραγματικά της συμφέροντα.

Σε όλα αυτά, ας μην έχουμε αυταπάτες, μόνο η σε βάθος οργάνωση της εργατικής τάξης και του λαού σε όλα τα επίπεδα, πολιτικό, συνδικαλιστικό, κοινωνικό μπορεί να αντιπαραταχθεί. Αυτό όμως δεν είναι καθόλου εύκολο και απαιτεί πολλές θυσίες και αγώνες. Κανένας δεν πρόκειται να μας χαρίσει τίποτα.