Mιά ο Ομπάμα, μιά ο Ολάντ, μιά ο "Ευρωπαικός νότος" και η "αλλαγή συσχετισμών στο Ευρωκοινοβούλιο" που θα φέρει λέει τα πάνω κάτω, αλλά και άλλα παράξενα λαθάκια.
Και τι λένε όλα αυτά. Οτι υπάρχουν και καλοί Ιμπεριαλιστές που αποτελούν ελπίδα για τους λαούς! Οτι υπάρχει και καλός καπιταλισμός με καλούς ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς που τους αλλάζεις χαρακτήρα με εκλογές χωρίς κόπους και φασαρίες! Και κυρίως χωρίς να χρειαστεί να τρέχεις να οργανώνεις εργαζόμενους και να βάζεις σε μπελάδες το σύστημα βοηθώντας να ριζοσπαστικοποιηθεί ο λαός, να ανέβει η θερμοκρασία των εργατικών αγώνων και να περάσει η πίεση το επικίνδυνο κατώφλι που μπορεί να αρχίσει να μετατρέπει τις "μικρές" ποσοτικές αλλαγές σε ποιοτικές δηλαδή σε συνολική ανατροπή. Γιατί εδώ που τα λέμε το άτιμο το νερό μπορεί στους 90 βαθμούς να καίει και λίγο πιο πάνω να κάνει φυσαλίδες αλλά στον αμέσως επόμενο βαθμό βράζει κι εξατμίζεται.
Οπότε καλύτερα να "αλλάζεις χαρακτήρα" στο σύστημα σιγά-σιγά τόσο που να μην το καταλαβαίνει ούτε εκείνο αλλά τελικά ούτε κι εσύ...
"Μα είναι δώρο άδωρο να αλλάξεις χαρακτήρα..."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου