Ο Μίκης Θεοδωράκης, με αφορμή μια συζήτηση στο διάλειμμα της συναυλίας στο Ηρώδειο για τα 50 χρόνια στο τραγούδι της Μαρίας Φαραντούρη, έγραψε άρθρο που δημοσιεύτηκε σε ιστοσελίδα. Αποσπάσματα αυτού του άρθρου αναδημοσιεύει ο «Ριζοσπάστης».
Γράφει μεταξύ άλλων: «Βρεθήκαμε στο Ηρώδειο για τα 50 χρόνια της Μαρίας Φαραντούρη. Καθισμένοι πλάι πλάι παλιοί σύντροφοι, όπως ο Κουτσούμπας, ο Κουβέλης, ο Τσίπρας και η αφεντιά μου. "Είμαστε εδώ τέσσερις γενιές αριστερών", τους είπα. "Εμείς προσπαθήσαμε ξανά και ξανά να χτυπήσουμε την πόρτα της Εξουσίας. Δεν τα καταφέραμε. Τώρα την χτυπά ο νεότερος...". "Και;;;", ρώτησε κάποιος από το πηγαδάκι που είχε σχηματιστεί γύρω μας. "Ακου φίλε", του είπα, "μπορεί όλοι εσείς να σκέφτεστε (και με το δίκιο σας) ένα σωρό πράγματα για μας, όμως η Ελληνική Αριστερά είναι ένα ποτάμι. Το ίδιο. Βρεθήκαμε μπροστά σε βράχους. Χωριστήκαμε σε διχάλες. Εν πάση περιπτώσει. Τώρα την πόρτα χτυπά ο νεότερος...". "Και τι να ψηφίσουμε;" μπήκε κάποιος στο ψητό. "Τσίπρα", του λέω, "τι άλλο;". Ο Κουτσούμπας χαμογέλασε αμήχανα. "Και ΚΚΕ βέβαια...". Κάποια κυρία με κοίταξε επιτιμητικά. "Το ΚΚΕ είναι ο βράχος μας", της είπα. Αυτή είναι η ολοκληρωμένη μου απάντηση. Δηλαδή και Τσίπρα και ΚΚΕ.
Δυστυχώς αυτά είναι λόγια που λέγονται στην ανάλαφρη ατμόσφαιρα του διαλείμματος μιας συναυλίας. Πίσω όμως κρύβεται η ωμή πραγματικότητα και η προσωπική μου τραγωδία. Που μεγαλώνει όσο λιγοστεύει το λαδάκι στο καντήλι μου. Και μιας και η "Αυγούλα" (σ.σ. αναφέρεται στην εφημερίδα "Αυγή") μου έκανε την τιμή να με αναφέρει αδράχνοντας την ευκαιρία, για να προβάλει ένα προεκλογικό σύνθημα, θα πρέπει νομίζω να μου δώσει την ευκαιρία να ξεδιπλώσω ολοκληρωμένα την σκέψη μου σχετικά με τις πολιτικές εξελίξεις και τον ρόλο της Αριστεράς».
Στη συνέχεια το άρθρο αναφέρεται στις εξελίξεις γύρω από την οικονομική κρίση και πώς κατά την άποψή του πρέπει να αντιμετωπιστεί, αλλά και σε συνάντηση που είχε για το ίδιο θέμα «με τους Γλέζο, Τσίπρα, Δραγασάκη». Το άρθρο καταλήγει: «Συμπτωματικά αυτή η συνάντηση των τεσσάρων (σ.σ. του ίδιου και των τριών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ) έτυχε να γίνει την επομένη μέρα που έβαλα τη λέξη "ΤΕΛΟΣ" κάτω από το έμβλημα της Κίνησης Ανεξάρτητων Πολιτών στην Ιστοσελίδα της. Φυσικά "ΤΕΛΟΣ" όχι για την Σπίθα αλλά για τη δική μου ολοκληρωτική αποστράτευση ως μαχόμενου πολίτη, έπειτα από αγώνες 70 χρόνων, μιας και οι απόψεις μου δεν έγιναν τελικά γνωστές στον Λαό ούτε αποδεκτές από τις συγγενέστερες πολιτικές ηγεσίες. Η συνάντηση αυτή έγινε επίσης την επομένη της δημοσίευσης ενός προφητικού, για άλλη μια φορά, άρθρου μου, στο οποίο έγραφα ότι η Χρυσή Αυγή έχει περάσει στη φάση του αίματος και του θανάτου, με κύριο στόχο την Αριστερά. Θα ήθελα λοιπόν από την "Αυγή" να προβάλει αυτή την έκκληση που διατύπωσα χθες στους παλιούς συνοδοιπόρους μου υπενθυμίζοντας, ει δυνατόν, ορισμένα αποσπάσματα από το άρθρο μου εκείνο. Αν δεν τους ενώνει η επίθεση, ας τους ενώσει η άμυνα! Ηδη χθες ήρθε η επιβεβαίωση της προειδοποίησής μου, είχαμε τον πρώτο νεκρό! Ο κίνδυνος είναι πολύ μεγάλος για τη χώρα».
Γράφει μεταξύ άλλων: «Βρεθήκαμε στο Ηρώδειο για τα 50 χρόνια της Μαρίας Φαραντούρη. Καθισμένοι πλάι πλάι παλιοί σύντροφοι, όπως ο Κουτσούμπας, ο Κουβέλης, ο Τσίπρας και η αφεντιά μου. "Είμαστε εδώ τέσσερις γενιές αριστερών", τους είπα. "Εμείς προσπαθήσαμε ξανά και ξανά να χτυπήσουμε την πόρτα της Εξουσίας. Δεν τα καταφέραμε. Τώρα την χτυπά ο νεότερος...". "Και;;;", ρώτησε κάποιος από το πηγαδάκι που είχε σχηματιστεί γύρω μας. "Ακου φίλε", του είπα, "μπορεί όλοι εσείς να σκέφτεστε (και με το δίκιο σας) ένα σωρό πράγματα για μας, όμως η Ελληνική Αριστερά είναι ένα ποτάμι. Το ίδιο. Βρεθήκαμε μπροστά σε βράχους. Χωριστήκαμε σε διχάλες. Εν πάση περιπτώσει. Τώρα την πόρτα χτυπά ο νεότερος...". "Και τι να ψηφίσουμε;" μπήκε κάποιος στο ψητό. "Τσίπρα", του λέω, "τι άλλο;". Ο Κουτσούμπας χαμογέλασε αμήχανα. "Και ΚΚΕ βέβαια...". Κάποια κυρία με κοίταξε επιτιμητικά. "Το ΚΚΕ είναι ο βράχος μας", της είπα. Αυτή είναι η ολοκληρωμένη μου απάντηση. Δηλαδή και Τσίπρα και ΚΚΕ.
Δυστυχώς αυτά είναι λόγια που λέγονται στην ανάλαφρη ατμόσφαιρα του διαλείμματος μιας συναυλίας. Πίσω όμως κρύβεται η ωμή πραγματικότητα και η προσωπική μου τραγωδία. Που μεγαλώνει όσο λιγοστεύει το λαδάκι στο καντήλι μου. Και μιας και η "Αυγούλα" (σ.σ. αναφέρεται στην εφημερίδα "Αυγή") μου έκανε την τιμή να με αναφέρει αδράχνοντας την ευκαιρία, για να προβάλει ένα προεκλογικό σύνθημα, θα πρέπει νομίζω να μου δώσει την ευκαιρία να ξεδιπλώσω ολοκληρωμένα την σκέψη μου σχετικά με τις πολιτικές εξελίξεις και τον ρόλο της Αριστεράς».
Στη συνέχεια το άρθρο αναφέρεται στις εξελίξεις γύρω από την οικονομική κρίση και πώς κατά την άποψή του πρέπει να αντιμετωπιστεί, αλλά και σε συνάντηση που είχε για το ίδιο θέμα «με τους Γλέζο, Τσίπρα, Δραγασάκη». Το άρθρο καταλήγει: «Συμπτωματικά αυτή η συνάντηση των τεσσάρων (σ.σ. του ίδιου και των τριών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ) έτυχε να γίνει την επομένη μέρα που έβαλα τη λέξη "ΤΕΛΟΣ" κάτω από το έμβλημα της Κίνησης Ανεξάρτητων Πολιτών στην Ιστοσελίδα της. Φυσικά "ΤΕΛΟΣ" όχι για την Σπίθα αλλά για τη δική μου ολοκληρωτική αποστράτευση ως μαχόμενου πολίτη, έπειτα από αγώνες 70 χρόνων, μιας και οι απόψεις μου δεν έγιναν τελικά γνωστές στον Λαό ούτε αποδεκτές από τις συγγενέστερες πολιτικές ηγεσίες. Η συνάντηση αυτή έγινε επίσης την επομένη της δημοσίευσης ενός προφητικού, για άλλη μια φορά, άρθρου μου, στο οποίο έγραφα ότι η Χρυσή Αυγή έχει περάσει στη φάση του αίματος και του θανάτου, με κύριο στόχο την Αριστερά. Θα ήθελα λοιπόν από την "Αυγή" να προβάλει αυτή την έκκληση που διατύπωσα χθες στους παλιούς συνοδοιπόρους μου υπενθυμίζοντας, ει δυνατόν, ορισμένα αποσπάσματα από το άρθρο μου εκείνο. Αν δεν τους ενώνει η επίθεση, ας τους ενώσει η άμυνα! Ηδη χθες ήρθε η επιβεβαίωση της προειδοποίησής μου, είχαμε τον πρώτο νεκρό! Ο κίνδυνος είναι πολύ μεγάλος για τη χώρα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου