«Οι Έλληνες διαδηλωτές είναι καλύτεροι οικονομολόγοι απ’ τις Ευρωπαϊκές αρχές.»
Σ΄ έναν τόσο πυκνό ιστορικό χρόνο, πόσο καιρό ακόμα θα πάρει στις ηγεσίες της Αριστεράς να ξεπεράσουν την αμηχανία τους απέναντι τους; Και ν΄ αναγνωρίσουν ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος πέρα απ’ αυτόν της κοινής δράσης; της Νάντιας Βαλαβάνη
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΔΡΟΜΟΣ της Αριστεράς, 02.07.2011
Από το μπούνκερ του Συντάγματος…
Τετάρτη, ώρα 3.00 μεσημεριανή, μετρό Συντάγματος. Αποβάθρες-θάλαμοι αερίων. Εκατοντάδες καθιστοί κι άλλοι τόσοι όρθιοι περιμένουν να επιστρέψουνε στην επιφάνεια. Παιδιά ψεκάζουνε τα πρόσωπα των γύρω με Maalox. Με τραβάει ένα χέρι: Ο Σταύρος, φοιτητής, που εδώ κι ένα μήνα κρατάει στο Σύνταγμα μαζί με τις «κυρίες» και το Μιχάλη (όλοι εθελοντές, πρωτοήρθαν σε επαφή με την ΕΛΕ, την Πρωτοβουλία για Λογιστικό Έλεγχο επί του Ελληνικού Δημόσιου Χρέους, αρχές Μαίου μέσα απ’ το Διεθνές Συνέδριο για το Χρέος στην Αθήνα) το τραπεζάκι για υπογραφές. Στο πάτωμα καθιστή μια από τις «κυρίες», με μάσκα. Στις 15 Ιουνίου στην Πλατεία μια εικόνα εκπληκτική: ο Σταύρος όρθιος, δύο «κυρίες» μασκοφόρες καθιστές, και μπρος από το τραπεζάκι μια μικρή ουρά με μάσκες περιμένει υπομονετικά: να υπογράψουν για έλεγχο του χρέους, μες στα χημικά… Ηλεκτρονικά και χειρόγραφα, μέχρι σήμερα 60.000 υπογραφές.
Μετρό, 29-06-2011: Το παρελθόν συναντά το μέλλον. Eικόνες Δεύτερου Παγκόσμιου Πόλεμου. Welcome σε μελλοντολογική ταινία καταστροφής του Κάρπεντερ. …στο μεσοπρόθεσμο μπούνκερ της Βουλής
Η Βουλή έχει μετατραπεί σε τοπικό διοικητήριο διεξαγωγής κοινωνικού πολέμου (τα Γενικά Στρατηγεία, σε Βρυξέλλες και Ουάσινγκτον). Τι ψήφισαν οι 155; Εργασιακά μέτρα που στο επίκεντρο τους βρίσκεται η κατάργηση 8ωρου και υπερωριών: 6 συνεχείς μήνες το χρόνο ο εργαζόμενος θα δουλεύει 10ωρο με την ίδια (μειωμένη) αμοιβή. 592 μικτά οι νέοι. «Μισθωτή εφεδρεία»: προθάλαμος απολύσεων στο Δημόσιο.
Φορολογικά μέτρα που οδηγούν σε χρεοκοπία τα λαϊκά στρώματα, με πλήρη αντιστροφή της φορολογικής κλίμακας: Με εισόδημα 13.000, αύξηση της συνολικής φορολογικής επιβάρυνσης 295%. Με εισόδημα 130.000, 12%.
Ακόμα κι οι άνεργοι θα πληρώνουν «επίδομα αλληλεγγύης» (σε ποιον;). Κι οι εφοπλιστές, που δε φορολογούνται; Ο Βενιζέλος τους καλεί να προσφέρουν υποτροφίες στα παιδιά των φτωχών. Κι έτσι ξαναγυρίζουμε ολοταχώς στο 19ο αιώνα και την εποχή των εθνικών ευεργετών, λ.χ. των Συγγρών.
Παρένθεση: Welcome to Hell
Όπου ο σύγχρονος Συγγρός λέγεται Άρης Συγγρός και ως Εκτελεστικός Πρόεδρος της (δημόσιας) Invest in Greece πληρώνεται από μας. Και ενώ τα χημικά κατακλύζουν την Αθήνα, δηλώνει συνοψίζοντας την ουσία του, ακόμα όχι ψηφισμένου, Μεσοπρόθεσμου στη Guardian - στην 9η Συνάντηση του Βρετανοελληνικού Εμπορικού Επιμελητήριου (ξενοδοχείο Claridge, Λονδίνο, 28.06.2011) με θέμα «Η μεταρρύθμιση της Κόλασης ως πρόκληση» (μα το Θεό, δεν κάνω πλάκα…): «Στο μέσο μιας κρίσης υπάρχει πάντα η ευκαιρία για νέες επενδύσεις… Η κρίση προσφέρει ευκαιρίες για μεγάλα κέρδη.»
Στο δημοσιογράφο δε μένει καμιά αμφιβολία: «Ακούγοντας τις παρουσιάσεις από Έλληνες υπουργούς και αξιωματούχους για τα αεροδρόμια, τα λιμάνια και τη γη που έβγαλαν σε πλειστηριασμό, ο πραγματικός σκοπός της συνάντησης έγινε ξεκάθαρος. Εδώ, σε μια αίθουσα αρ-ντεκό με πέντε πολυελαίους και αμέτρητους καθρέφτες, δινόταν η εκκίνηση για ένα υψηλής αισθητικής ολοκληρωτικό ξεπούλημα (firesale)... Τα μεγάλα κέρδη θα πάνε φυσικά σε όποιον καταφέρει ν’ αρπάξει τα περιουσιακά στοιχεία της Ελλάδας σε τιμές ξεπουλήματος.»(1)Μάθανε πως πουλιόμαστε…
Αυτό το ξέρουν καλύτερα οι άμεσα ενδιαφερόμενοι: «Η Ελλάδα πουλιέται – φτηνά - και η Γερμανία βγαίνει για ψώνια», ξεκινά άρθρο της Wall Street Journal. Τιτλος: «Κυνήγι ευκαιριών στην Ελλάδα.»(2) Υπάρχουν κι ανταγωνιστές. Ο εφοπλιστής Γιώργος Γουρδομιχάλης δηλώνει στην «κόλαση» του Claridge: «Το κύριο μέρος των χρημάτων που θα διατεθούν για αγορά των περιουσιακών μας στοιχείων θα προέλθουν από Κίνα, Ινδία, Βραζιλία. Δεν υπάρχει πρόβλημα: Είναι αναδυόμενες κοινωνίες.»Τελικά, ας ελπίζουμε ότι έχει δίκιο η Στεφανία, γόνος εφοπλιστικής οικογένειας, που από την ίδια αίθουσα δηλώνει για τις «προσφορές»: «Μπούρδες! Και τι θα γίνει αν η Ελλάδα προχωρήσει σε αθέτηση πληρωμών; Ή αν φύγει απ’ το ευρώ; Πως θα αισθανθεί μια εταιρεία, αν βρεθεί με δραχμές;»
Γι΄αυτό, προφανώς, τη Στεφανία έχουν προλάβει τα αφεντικά των 70 μεγαλύτερων γερμανικών και γαλλικών εταιριών, από τη Siemens μέχρι τη Renault, που συναντήθηκαν για να συζητήσουν πως, με τη βοήθεια και ΜΜΕ, θα σπάσουν την αντίσταση για τη «δεύτερη διάσωση» της Ελλάδας και για προγράμματα λιτότητας παντού: «Οι 70 θεωρούν ότι η απαίτηση της απομάκρυνσης της περιφέρειας από την Ευρωζώνη είναι λάθος. Το ευρώ… που η εισαγωγή του αύξησε κατακόρυφα την ανταγωνιστικότητα αυτών των εταιριών… πρέπει να διασωθεί ακόμα κι αν χρειαστεί γι΄ αυτό να ξοδευτούν δισεκατομμύρια [σ.σ.: όχι δικά τους, των Ευρωπαίων φορολογούμενων]»(3).
«Ελλάδα, ο δουλοπάροικος της Ευρώπης»
Σε συνθήκες «κραχ ανεργίας» - σχεδιασμένου, καθώς ανεργία και ύφεση περιγράφονται ως αναγκαία κακά στην «Εισηγητική Έκθεση» -, με τους μη απασχολούμενους να ξεπερνούν σήμερα τους απασχολούμενους για πρώτη φορά στην ιστορία της χώρας, τι ξεπουλάμε, πέρα απ’ τις ζωές των ανθρώπων; Όλα τα υπόλοιπα; Λάθος! Κι αυτές μαζί. Και το μέλλον. Με το Μεσοπρόθεσμο η Ελλάδα έγινε, σύμφωνα με τίτλο της Frankfurter Allgemeine Zeitung (17.6.2011), «ο δουλοπάροικος της Ευρώπης».
Ο εφαρμοστικός νόμος είναι ένα κείμενο ασύλληπτο για τον κοινό νου (μας). Ακόμα πιο ασύλληπτη είναι η υποκρισία και η αδιαντροπιά όσων τον ψήφισαν. Σε ειδικό Ταμείο μεταβιβάζεται, ανεπιστρεπτί για τον πρώην κάτοχο, το σύνολο της δημόσιας περιουσίας. Μέχρι και οι δρόμοι. Μέχρι και η περιουσία των ΟΤΑ. Μοναδική εξαίρεση, αρχαία μνημεία και Εθνικοί Δρυμοί. Πρώτη φορά στην ιστορία παραχωρούνται (για 50 χρόνια) και οι αιγιαλοί. Τα έσοδα εισπράττουν αποκλειστικά οι δανειστές. Μαζί με τις εταιρίες περνάνε στο Ταμείο και στους δανειστές και τα αποθεματικά τους (σκεφτείτε τον ΟΠΑΠ…) Στους ίδιους περνούν, μέχρι να πουληθούν, και όλα τα έσοδα τους, ενώ τα έξοδα λειτουργίας τους, συμπεριλαμβανομένων και επιχορηγήσεων (π.χ. ΔΕΗ, ΟΣΕ), εξακολουθούν να βαραίνουν το ελληνικό κράτος. Δηλ. στους διεθνείς τραπεζίτες θα πηγαίνουν στο εξής όσα πληρώνουμε για φως, νερό, τα ενοίκια του δημόσιου κλπ. Δε θα φορολογούνται καν για το ίδιο διάστημα. Σ’ αυτούς περνούν και τα δικαιώματα εκμετάλλευσης π.χ. για πετρέλαιο, φυσικό αέριο, χρυσό, ορυκτό πλούτο. Το Δημόσιο θα συντηρεί τα ακίνητα μέχρι να πουληθούν. Με δικό του κόστος θα δημιουργεί ό,τι υποδομή απαιτούν οι «επενδυτές» και θα εξασφαλίζει όποιες αναγκαστικές απαλλοτριώσεις ζητήσουν. Η γη κτίζει περισσότερα μέτρα: Οι πολεοδομικοί κανονισμοί ισχύουν πλέον μόνο για τους Έλληνες. Ό,τι το ταμείο δεν καταφέρει να πουλήσει, θα το «σκοτώσει». Όλα αυτά τα εξασφαλίζει η υποχρεωτική γνωμοδότηση 7μελούς Συμβούλιου Εμπειρογνωμόνων, τα 3 μέλη του οποίου διορίζονται από ΕΕ και ΔΝΤ. Οι ίδιοι διαθέτουν και δύο δικούς τους παρατηρητές στο ΔΣ του Ταμείου. Όλοι μαζί, Διοίκηση και Συμβούλιο, δεσμεύονται με «ρήτρα εμπιστευτικότητας»: Οι συζητήσεις κι αποφάσεις για το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας θα είναι απόρρητες: όχι απέναντι στην Τρόικα και τους τραπεζίτες, αλλά απέναντι στον Ελληνικό λαό.(4)
Μια νέα πραγματικότητα γεννήθηκε
Μεσοπρόθεσμο και εφαρμοστικός ερημώνουν την ύπαρξη και αποξενώνουν τη συνείδηση. Η Κόλαση δεν μεταρρυθμίζεται. «Εποχή των τεράτων». Και των Βοναπάρτηδων.
Μετά το 2ήμερο όργιο για το άδειασμα των πλατειών, λαός και πάλι τις κατακλύζει. Είναι πολιτικά «άξεστος», πρώην οπαδοί των (πρώην) μεγάλων κομμάτων, «αποξενωμένοι» από την αναζήτηση πολιτικού υποκείμενου. Κι ανοικτοί στα πάντα. «32» διανοούμενοι και καλλιτέχνες τους φτύνουν, «200» καλούν σε συστράτευση μαζί τους, ένας Αμερικανός καθηγητής τους βγάζει το καπέλο: «Οι Έλληνες διαδηλωτές είναι καλύτεροι οικονομολόγοι απ’ τις Ευρωπαϊκές αρχές.»(5) Σ΄ έναν τόσο πυκνό ιστορικό χρόνο, πόσο καιρό ακόμα θα πάρει στις ηγεσίες της Αριστεράς να ξεπεράσουν την αμηχανία τους απέναντι τους; Και ν΄ αναγνωρίσουν ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος πέρα απ’ αυτόν της κοινής δράσης;
(1) Aditya Chakrabortty, “Greece crisis: Athens erupts as government flogs assets in London”. The Guardian, 28.06.2011
(2) Christopher Lawton and Laura Stevens, “Bargain Humting in Greece”. The Wall Street Journal, 07.06.2011
(3) Handelsblatt , 17.06.2011
(4) http://www.epikaira.gr/content/files/Efarmostikos_nomos_sxolia1.pdf
(5) Mark Weisbrot, “Greek Protesters Are Better Economists Than the European Authorities”. The Guardian, 17.06.2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου