Αναδρομική έκθεση του Πολ Γκογκέν στην Tate Modern

blogART

Μία εμβληματική έκθεση του διάσημου μετα-ϊμπρεσιονιστή ζωγράφου Πολ Γκογκέν, πλούσια σε αυτοπροσωπογραφίες, εγκαινιάζεται αύριο στην Tate Modern του Λονδίνου.

Η έκθεση, η πρώτη μετά από πενήντα χρόνια στη Βρετανία, συγκεντρώνει περίπου 50 πίνακες και αμέτρητα σχέδια, γλυπτά και ντοκουμέντα, που εξυμνούν την καλλιτεχνική ιδιοφυΐα του Γκογκέν, χωρίς να αποκρύπτουν όμως τις ταραχώδεις πτυχές της ιδιωτικής του ζωής.

Διότι ο Παρισινός χρηματιστής δεν εγκατέλειψε χάριν της τέχνης μόνον το επάγγελμά του, αλλά και τη Δανή γυναίκα του και τα πέντε παιδιά τους, για να αφιερωθεί στη ζωγραφική, πρώτα στη Βρετάνη, μετά στην Αρλ της Προβηγκίας, κατόπιν στην Ταϊτή και τέλος στα νησιά Μαρκέσας, όπου έζησε μέχρι τον θάνατό του, το 1903.

Πριν την έναρξη της έκθεσης, η εφημερίδα «Daily Telegraph» έγραψε πως ο Γκογκέν «ήταν ταυτόχρονα ένας συφιλιδικός παιδεραστής αλλά και ένας καλλιτέχνης σπουδαιότερος από τον Βαν Γκογκ», καταλήγοντας πως «είναι δύσκολο κανείς να δείξει συμπάθεια στον διάβολο».

Μεταξύ των διάσημων πινάκων που θα εκτεθούν στο Λονδίνο περιλαμβάνεται και το «Nevermore O Tahiti», που παρουσιάζει μία Ταϊτινή καλλονή ξαπλωμένη στο πλάι. Πρόκειται για τον πίνακα που έχει αναπαραχθεί σε εκατομμύρια καρτ ποστάλ και αφίσες.

Ανάμεσα στα μουσεία που δάνεισαν πίνακες για την αναδρομική του Γκογκέν είναι η Εθνική Πινακοθήκη της Ουάσιγκτον, το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης (ΜΟΜΑ) της Νέας Υόρκης, το Μουσείο Πούσκιν της Μόσχας και το Μουσείο Ορσαί του Παρισιού.

Η έκθεση συμπίπτει με τη συμπλήρωση δέκα χρόνων λειτουργίας της Tate Modern, η οποία -με 5 εκατ. επισκέπτες ετησίως- διεκδικεί επάξια τον τίτλο του πλέον επισκέψιμου μουσείου μοντέρνας τέχνης στον κόσμο.
Πηγή:http://www.tovima.gr

Οι συνδικαιστές του ΠαΣοΚ απαντούν στον Πάγκαλο

καφενείο

Μέχρι και οι συνδικαλιστές του ΠαΣοΚ δεν άντεξαν και με αφίσα απαντούν στον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης που δήλωσε "μαζί τα φάγαμε". Σκληρή αλλά αλήθειες λέει η αφίσα που έβγαλε η ΠΑΣΚΕ Ο.Τ.Α.
Ο Μπαλασσόπουλος ο αρχισυνδικαλιστής του ΠαΣοΚ στην Αυτοδιοίκηση δήλωσε. " Είναι η πρώτ

Εφυγε η Δούκισσα στα 79

Μόνο καλά λόγια είχα να πώ.Καλό ταξίδι

ΒΡΗΚΕ ΤΗΝ ΑΦΟΡΜΗ ΠΟΥ ΕΨΑΧΝΕ...

FIMOTRO

ΔΕΝ ΒΓΗΚΕ ΣΤΟ ΔΕΛΤΙΟ ΤΟΥ MEGA ΛΟΓΩ ΔΟΛ Ο ΠΡΕΤΕΝΤΕΡΗΣ
Η ΤΡΙΤΗ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΑΝΑΣΤΕΛΛΕΤΑΙ Η ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΥ ΒΗΜΑΤΟΣ
Δραματικές οι εξελίξεις στο ΒΗΜΑ. Η αγωνία και ο εκνευρισμός των δημοσιογράφων και των υπαλλήλων έχει φτάσει στα ύψη. Ο Πρετεντέρης (ο οποίος δεν βγήκε σήμερα στο Mega) πρωτοστάτησε στο...
να γίνει Γενική Συνέλευση και να μαζευτούν υπογραφές. Προς τιμήν του ο τρόπος που αντέδρασε και το ότι προσπάθησε να υπερασπιστεί τους εργαζόμενους. Πριν από λίγο ο ίδιος ο Ψυχάρης έδωσε εντολή στον αρχισυντάκτη να ανασταλεί η καθημερινή έκδοση του φύλλου. Τα περιθώρια να πάρει πίσω την απόφασή του είναι ελάχιστα. Και αυτό γιατί διαφαίνεται ότι η εξέλιξη αυτή αποτελεί μια καλή αφορμή για να υλοποιήσει τα σχέδιά του. Θα είναι η τρίτη φορά από το 1922 που θα ανασταλεί η έκδοση του καθημερινού Βήματος. Και στις τρεις περιπτώσεις διευθυντής ή εκδότης ήταν ο Στ. Ψυχάρης. Αύριο θα κυκλοφορήσει κανονικά η εφημερίδα και από μεθαύριο τέλος!...

Επιστολή Μηχανοδηγού προς τοπικό Βουλευτή

youpayyourcrisis

Κυρία Βουλευτά

Είμαι ο Σελερίδης Τριαντάφυλλος, μηχανοδηγός στον ΟΣΕ

Δεν είχα την τύχη να σας γνωρίσω προσωπικά πριν την εκλογή σας. Τυχαίνει όμως να είμαι φίλος του Α. Κ.. Χάριν λοιπόν του Α. σας τιμήσαμε με την ψήφο μας εγώ και η οικογένεια μου, χωρίς καμία απολύτως ιδιοτέλεια η προσμονή κάποιου οφέλους. Απόδειξη αυτού είναι ότι δεν γνωρίζω καν που είναι το γραφείο σας η κάποιο τηλέφωνο σας. Βρήκα το email σας...

από το βιογραφικό σας στην ιστοσελίδα του ΠΑΣΟΚ.

Η πρώτη γνωριμία μαζί σας ήταν προ μηνών, σε μια περιοδεία σας στα πλαίσια της επαφής σας με τους ψηφοφόρους σας σε ένα καφενείο του Διδ/χου. Εκεί σας εξέθεσα κάποιες σκέψεις και ανησυχίες για τον ΟΣΕ. Κρατήσατε το τηλέφωνο μου και υποσχεθήκατε να μου τηλεφωνήσετε γιατί σας ενδιέφερε σοβαρά το θέμα. Βέβαια το τηλεφώνημα δεν έγινε ποτέ. Δικαιολογημένα άλλωστε αφού σαν νέα στο κοινοβούλιο είχατε πολλά πιο σοβαρά πράγματα να κάνετε, όπως π.χ. να διαβάσετε, να κατανοήσετε πλήρως και να ψηφίσετε ένα μνημόνιο.

Πρόσφατα, πριν λίγες εβδομάδες,

Γ. Χουρμουζιάδης: «Μήτρα του πολιτισμού είναι η κοινότητα»!

Αριστερό βήμα

Συνέντευξη στην ιστοσελίδα του Αριστερού Βήματος

«Γεννήθηκα στη Θεσσαλονίκη και θα ήθελα να πεθάνω στην Κεντρική Ασία, ακριβώς πάνω στο Δρόμο του Μεταξιού. Άρχισα να γράφω από οκτώ χρονώ. Στην αρχή έγραφα κρυφά, προσευχές και βωμολοχίες. Ύστερα εκθέσεις ιδεών, ποιήματα. Αποπειράθηκα να γράψω κι ένα μυθιστόρημα: "Το κορίτσι με τα γκρίζα μαλλιά". Από τότε δε σταμάτησα να γράφω παντού και τα πάντα. Διηγήματα, θεατρικά μονόπρακτα, σενάρια, αρχαιολογικά άρθρα, βιβλιοκρισίες, διαλέξεις, δοκίμια, ευθυμογραφήματα, συστατικές επιστολές, εγκυκλοπαιδικά λήμματα, ανακοινώσεις για επιστημονικά συνέδρια, πολιτικές προκηρύξεις και πολιτικά άρθρα, επιφυλλίδες σε εφημερίδες, στίχους για λαϊκά τραγούδια, χαιρετισμούς για πολιτικές συγκεντρώσεις, ακόμα και για ένα γάμο στο Ασχαμπάτ, όπου με είχανε καλέσει, όταν επισκέφτηκα το Τουρκμενιστάν.... Και σε έναν τοίχο, όταν ήμουνα πρόσκοπος, έγραψα με μεγάλα κόκκινα γράμματα "Σ΄ αγαπώ". Κι όσο περνάει ο καιρός γράφω ασταμάτητα, γιατί εκείνο που θέλω να γράψω δεν το έγραψα ακόμα! Κι όταν πια δεν έχω τι άλλο να γράψω, θα πάρω το Δρόμο του Μεταξιού»!
Μ’αυτά τα λόγια περιέγραφε τη βιωματική σχέση του με το γραπτό λόγο o καθηγητής του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης, Γιώργος Χ. Χουρμουζιάδης. Η συνέντευξη αυτή είναι άλλη μια άσκηση γραπού λόγου από μια πολυεδρική προσωπικότητα, που συνδυάζει τις ανησυχίες του διακεκριμένου αρχαιολόγου, του στρατευμένου αγωνιστή (και πρώην βουλευτή) στο χώρο του ΚΚΕ και του σκεπτόμενου πολίτη, που αγωνιά για την κοινωνική αποδόμηση στην εποχή της τρόικας και του μνημονίου. Εκ των προσωπικοτήτων που πήραν την πρωτοβουλία για τη συγκρότηση του «Αριστερού Βήματος Διαλόγου και Κοινής Δράσης», ο Γιώργος Χουρμουζιάδης καταθέτει τους προβληματισμούς του για τα πιεστικά προβλήματα της πολιτικής συγκυρίας, αλλά και για τα βαθύτερα ερωτήματα, που αφορούν στη σχέση του ατομικού με το συλλογικό, της στράτευσης με την ανανέωση, της εξουσίας με τη χειραφέτηση.


Ο πρώτος γύρος της αναμέτρησης μετά την επιβολή του εξοντωτικού μνημονίου πέρασε χωρίς σοβαρές απώλειες για την κυβέρνηση. Οι Fnancial Times εγκωμιάζουν τον Γιώργο Παπανδρέου ως τον «άνθρωπό τους στην Ελλάδα» κι οι εργατικοί αγώνες μπήκαν σε τροχιά αποκλιμάκωσης μετά τη μεγάλη απεργία της 5ης Μαίου. Περιμένετε ότι το φθινόπωρο και ο χειμώνας θα είναι πιο θερμοί από την άνοιξη και το καλοκαίρι, ότι θα υπάρξει δεύτερος γύρος με διαφορετική έκβαση;

Όχι. Τη «θερμότητα» μιας κινητοποίησης την προκαλεί η τόλμη και η σαφήνεια της πολιτικής ουσίας του Επιχειρήματος και όχι η στιγμιαία «επαναστατικότητα» ενός καταγγελτικού συνθήματος. Η «ντουντούκα» έπαψε πια να δρομολογεί το πλήθος. Η σηκωμένη γροθιά, κινδυνεύει να μετατραπεί σε ερωτική οπτικοποίηση μιας αγωνιστικής ρουτίνας. Έχουμε απόλυτη ανάγκη από ένα ανανεωμένο «λεκτικό και οπτικό σοσιαλιστικό ρεαλισμό»


Τι φταίει και τόσο στην Ελλάδα, όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, οι κοινωνικές αντιδράσεις καθηλώνονται πολύ χαμηλότερα από το ύψος της πρόκλησης;

Οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές, που παράγουν τις προκλήσεις στο ύψος που λέτε, κατάφεραν ταυτόχρονα και να τις εξατομικεύσουν στο πεδίο της εφαρμογής τους.

Επ’ αριστερά οι Αγγλοι Εργατικοί

ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΒΗΜΑ

ΤΟΥ Γ.ΔΕΛΑΣΤΙΚ

Από το «Έθνος» της Δευτέρας, 29 Σεπτεμβρίου 2010


Καθόλου δεν άρεσε στη βρετανική Δεξιά η μέχρι πρότινος απροσδόκητη επικράτηση του σαφώς κεντροαριστερού Εντ Μίλιμπαντ στη μάχη για την ηγεσία του Εργατικού Κόμματος που έδωσε εναντίον τού κατά πολύ δεξιότερου αδελφού του, Ντέιβιντ Μίλιμπαντ, ο οποίος είναι ένα κακέκτυπο αντίγραφο του Τόνι Μπλερ στις πολιτικές θέσεις του. Προπαντός δεν άρεσε στους Συντηρητικούς καθόλου ότι ο... «κόκκινος Εντ», όπως τον αποκαλούσε με κραυγαλέα υπερβολικό τρόπο ο δεξιός βρετανικός Τύπος προσπαθώντας να τον δυσφημήσει στους πιο μετριοπαθείς ψηφοφόρους των Εργατικών, εξελέγη χάρη στην υποστήριξη των εργατικών συνδικάτων.

«Ο Εντ Μίλιμπαντ δεν ήταν η επιλογή των βουλευτών του κόμματός του, δεν ήταν η επιλογή των μελών του Εργατικού Κόμματος, αλλά τοποθετήθηκε στην εξουσία από τις ψήφους των συνδικάτων» δήλωσε η πρόεδρος του Συντηρητικού Κόμματος Σαγίντα Ουαρσί και συνέχισε: «Το γεγονός ότι ο Εντ Μίλιμπαντ οφείλει τη θέση του στις ψήφους των συνδικάτων δεν προοιωνίζεται τίποτα καλό. Για την ώρα μοιάζει σαν ένα μεγάλο άλμα προς τα πίσω για το Εργατικό Κόμμα».

Δεν έχουν καθόλου άδικο να ανησυχούν οι Συντηρητικοί για την εκλογή του Εντ Μίλιμπαντ. Τα βάρβαρα μέτρα λιτότητας που προωθεί η κυβέρνηση συνασπισμού που έχουν συγκροτήσει με τους Φιλελεύθερους προκάλεσαν ήδη τη φραστική μέχρι στιγμής αφύπνιση των βρετανικών συνδικάτων, τα οποία καλούν τους εργαζομένους να βγουν στους δρόμους για να αντιμετωπίσουν την κυβερνητική πολιτική. Το γεγονός ότι μέσα σε αυτό το κλίμα οι εργατικές ενώσεις έπαιξαν τον καθοριστικό ρόλο για τη εκλογή ως αρχηγού των Εργατικών του Εντ Μίλιμπαντ, υπερνικώντας την αντίσταση του κοινοβουλευτικού και του κομματικού κατεστημένου των Εργατικών, είναι εμφανέστατα ενδεικτικό του αυξημένου ρόλου και της απήχησης των συνδικάτων σε μια ιδιαιτέρως λεπτή κοινωνικοπολιτική κατάσταση.

Σαν να μην έφτανε αυτό, τα εξαγγελθέντα σκληρά μέτρα λιτότητας έχουν προκαλέσει ένα ακόμη πρωτοφανές γεγονός: πριν καν κλείσουν πέντε μήνες από τις βουλευτικές εκλογές, οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι οι Εργατικοί έφτασαν και οριακά ξεπέρασαν τους Συντηρητικούς στην πρόθεση ψήφου, ενώ η δημοτικότητα των Φιλελευθέρων καταποντίζεται. Οι οπαδοί και οι ψηφοφόροι τους φαίνεται πως δεν τους συγχώρησαν το γεγονός ότι δέχθηκαν να συμμετάσχουν υπό τους Συντηρητικούς σε κυβέρνηση συνασπισμού που εφαρμόζει τόσο ανάλγητα μέτρα λιτότητας.

Στις δημοσκοπήσεις οι Φιλελεύθεροι εμφανίζονται να έχουν χάσει ήδη πάνω από το ένα τρίτο της δύναμής τους! Αν αυτό παγιωθεί, ενδέχεται να προκληθεί πολιτική κρίση, που θα οδηγήσει σε κατάρρευση του κεντροδεξιού κυβερνητικού συνασπισμού, αν αποχωρήσουν οι Φιλελεύθεροι προκειμένου να διασώσουν το κόμμα τους.

Ενας κυβερνητικός συνασπισμός που κλυδωνίζεται, τα συνδικάτα επί ποδός πολέμου, ένας ηγέτης των Εργατικών που εξελέγη πρωτίστως χάρη στη στήριξη των συνδικάτων και επομένως είναι καταρχήν διατεθειμένος να τα υποστηρίξει πολιτικά και όλα αυτά σε ένα πλαίσιο της σοβαρότερης οικονομικής κρίσης που αντιμετώπισε ποτέ η Βρετανία σε καιρό ειρήνης, συνθέτουν οπωσδήποτε ένα εκρηκτικό μείγμα.

Οι πρώτες δηλώσεις του Εντ Μίλιμπαντ κάθε άλλο παρά βοήθησαν να κατευναστούν οι ανησυχίες των συντηρητικών κύκλων. Επέκρινε δημοσίως την απόφαση της κυβέρνησης των Εργατικών υπό τον Τόνι Μπλερ να συμμετάσχει στον πόλεμο των Αμερικανών για την κατάκτηση του Ιράκ. Τάχθηκε αναφανδόν υπέρ της επιβολής πρόσθετου φόρου στις τράπεζες και δήλωσε χωρίς περιστροφές ότι η απορρύθμιση του τραπεζικού συστήματος που προώθησε ο Μπλερ «δεν ήταν σε καμιά περίπτωση η λύση του προβλήματος».

«Γιατί είναι σημαντικό να πάρουμε περισσότερα από τις τράπεζες; Γιατί αυτές προκάλεσαν την κρίση, αλλά και επειδή η κυβέρνηση πρέπει να κάνει οτιδήποτε μπορεί για να προστατεύσει τον λαό αυτής της χώρας που εξαρτάται από τις δημόσιες υπηρεσίες επί των οποίων βασίζεται» δήλωσε σε συνέντευξή του στο BBC. «Καλούμε τον Εντ Μίλιμπαντ να καταστήσει κορυφαία προτεραιότητα των πρώτων μηνών στο αξίωμά του την αποκατάσταση της σύνδεσης με τις επιχειρήσεις» ζήτησε προσεκτικά ο Ανταμ Μάρσαλ, πολιτικός διευθυντής του Βρετανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου.

ΜΙΛΙΜΠΑΝΤ
Οι άνθρωποι πάνω από το έλλειμμα

Κατηγορηματικός ήταν ο νέος ηγέτης του βρετανικού Εργατικού Κόμματος Εντ Μίλιμπαντ: «Θέλουν να μας πουν ότι το μόνο πράγμα που έχει σημασία στην κοινωνία μας είναι να εξαλείψουμε το δομικό έλλειμμα μέσα στην επόμενη τετραετία.

Δεν συμφωνώ με αυτό, γιατί αυτό θα προκαλέσει τεράστιες ζημιές στις κοινότητές μας» δήλωσε σε συνέντευξή του στο BBC. Χαρακτηρίζοντας τη βρετανική κοινωνία «εξαιρετικά άνιση», πρόσθεσε: «Πιστεύω ότι πρέπει να μειώσουμε το έλλειμμα, αλλά πιστεύω ότι πρέπει να κάνουμε πολύ περισσότερα από αυτό για να έχουμε μια οικονομία που να εργάζεται για τα συμφέροντα του λαού αυτής της χώρας που δουλεύει σκληρά».

Εκτός από τα ελλείμματα, υπάρχουν και οι άνθρωποι...

Το τέλος του Δημόσιου Πανεπιστημίου, του Παναγιώτη Σωτήρη

Alfavita.gr

Παναγιώτης Σωτήρης

Οι εξαγγελίες Διαμαντοπούλου και Παπανδρέου στην περιβόητη «συνάντηση εργασίας» στους Δελφούς σηματοδοτούν της έναρξη της μεγαλύτερης πολεμικής επιχείρησης ενάντια στο Δημόσιο Πανεπιστήμιο. Εκμεταλλευόμενοι τη συνθήκη «έκτακτης ανάγκης» που έχει επιβληθεί με το Μνημόνιο, επιδιώκουν να ανατρέψουν οτιδήποτε όρισε την ανώτατη εκπαίδευση στον τόπο μας και να εμπεδώσουν μια ακραία εκδοχή επιχειρηματικής εμπορευματοποιημένης κατάρτισης. Η παρουσία στη συνάντηση εργασίας του Πορτογάλου Υπουργού Επιστήμης, Τεχνολογίας και Ανώτατης Εκπαίδευσης, ενός πραγματικού «εκπαιδευτικού δολοφόνου» που σχεδίασε την πλήρη εφαρμογή της «Διαδικασίας της Μπολόνια» στην Πορτογαλία, κάθε άλλο παρά τυχαία ήταν.

Η εικόνα του μελλοντικού πανεπιστημίου που σκιαγράφησε η Διαμαντοπούλου ήταν εφιαλτική. Η πάγια κρατική χρηματοδότηση θα αντικατασταθεί από το περιβόητο «κουπόνι» (voucher) του φοιτητή και τα πανεπιστήμια θα διαγκωνίζονται για την προσέλκυση φοιτητών για να μην χρεοκοπήσουν, ενώ με αυτό τον τρόπο ανοίγει και ο δρόμος για την επιβολή διδάκτρων. Στο όνομα της αυτοτέλειας τα ΑΕΙ θα εξωθηθούν στην άγρα χορηγών και στην αναγκαστική εμπορευματοποίηση των παροχών τους. Η χρηματοδότηση θα εξαρτάται από μηχανισμούς τιμωρητικής αξιολόγησης με βάση αγοραία κριτήρια. Κάθε έννοια αυτοδιοίκησης και ακαδημαϊκής αυτοτέλειας των ΑΕΙ θα αναιρεθεί. Οι σύγκλητοι θα υποκατασταθούν από «συμβούλια διοίκησης» με εκπροσώπους των επιχειρήσεων και διορισμένους μάνατζερ, ενώ κάθε είδους συμμετοχή στη διοίκηση των φοιτητών και του μεγαλύτερου μέρους των διδασκόντων θα καταργηθεί. Με τις υποχρεωτικές συγχωνεύσεις ΑΕΙ και τον περιβόητο «εκπαιδευτικό Καλλικράτη» θα δούμε μαζικές καταργήσεις τμημάτων και συρρίκνωση ιδρυμάτων. Η μετάβαση από τα τμήματα στις Σχολές θα οδηγήσει σε ακόμη μεγαλύτερη ρευστοποίηση των πτυχίων και πλήρη αποσύνδεση ακαδημαϊκών τίτλων και επαγγελματικών δικαιωμάτων. Τα προγράμματα σπουδών θα «πιστοποιούνται» από ιδιωτικές εταιρείες οδηγώντας σε ακραίες μορφές τυποποίησης και ιδεολογικής αποστείρωσης. Οι αλλαγές στο σύστημα εξετάσεων και τους ρυθμούς σπουδών θα οδηγήσουν σε μαζικές διαγραφές φοιτητών. Η ζωντανή διδασκαλία και ο διάλογος μέσα στο αμφιθέατρο θα υποκατασταθεί από τα πακέτα «εκπαιδευτικού λογισμικού».

Εάν εφαρμοστούν αυτά τα μέτρα, τότε θα μιλάμε για το τέλος του Δημόσιου Πανεπιστημίου, για την αναίρεση του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα του, για την πλήρη ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, για την αποστείρωση από κάθε κινηματική δράση, για την υπονόμευση του εργασιακού μέλλοντος των φοιτητών, για τον υποχρεωτικό εξοστρακισμό της κριτικής επιστημονικής σκέψης και του ριζοσπαστικού στοχασμού.

Η συμπόρευση όλων των πρυτανικών αρχών με την κυβερνητική πολιτική, η ανοιχτή συναίνεση της ηγεσίας της ΠΟΣΔΕΠ στον πυρήνα των μεταρρυθμίσεων, η επιμελώς καλλιεργημένη εχθρότητα προς τις κινητοποιήσεις, οι αυταπάτες όσων από την πανεπιστημιακή αριστερά θεώρησαν ότι το μείζον είναι οι «θετικές προτάσεις» και η εκκαθάριση της προηγούμενης αγωνιστικής ηγεσίας της ΠΟΣΔΕΠ, τροφοδότησαν, δυστυχώς, την αλαζονεία της κυβέρνησης.

Απέναντι σε μια πρόκληση τέτοιου μεγέθους όσοι επιμένουν να αγωνίζονται για μια δημόσια ανώτατη εκπαίδευση που να αντιστοιχεί στις ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας και τις διεκδικήσεις των κοινωνικών κινημάτων δεν έχουν άλλο δρόμο από αυτό την καθολική σύγκρουση με την επίθεση στο Δημόσιο Πανεπιστήμιο. Η συγκρότηση μαχητικού αγωνιστικού μετώπου πανεπιστημιακών, φοιτητών, εργαζομένων στο πανεπιστήμιο, η κλιμάκωση των κινητοποιήσεων, η εμπιστοσύνη στη δημοκρατία των γενικών συνελεύσεων, η συμμαχία με το υπόλοιπο εκπαιδευτικό κίνημα και τους εργαζομένους μπορούν να κάνουν αυτή τη σύγκρουση νικηφόρα. Το οφείλουμε, ως αναπόδραστο ηθικό χρέος, σε όσους αγωνίστηκαν εδώ και πολλές δεκαετίες για τη δημόσια ανώτατη εκπαίδευση.

Σε παράγκες 1 δισ. άνθρωποι!

Έθνος

Μίνα Αγγελίνη

Τα στοιχεία του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού αποτυπώνουν τη σκληρή πραγματικότητα: Σχεδόν το 1/6 του παγκόσμιου πληθυσμού - δηλαδή 1 δισεκατομμύριο άνθρωποι- ζουν σε παραγκουπόλεις, εκτεθειμένοι στο έλεος των στοιχείων της φύσης και της κοινωνικής βίας λόγω παντελούς έλλειψης υποδομών και υπηρεσιών κοινής ωφέλειας.

Τα απογοητευτικά στοιχεία βλέπουν το φως της δημοσιότητας μόλις μία ημέρα αφότου έγινε γνωστή η δραματική καθυστέρηση υλοποίησης του «Προγράμματος της Χιλιετίας» για τον αναπτυσσόμενο κόσμο, το οποίο είχε υιοθετήσει με τυμπανοκρουσίες τον Σεπτέμβριο του 2000 ο ΟΗΕ.

«Περίπου ένα δισεκατομμύριο πολίτες ζουν σε ανθυγιεινά σπίτια, σε πολύ επικίνδυνες περιοχές, χωρίς να υπάρχει καμία υποδομή ούτε και οι αναγκαίες υπηρεσίες που θα βοηθούσαν να μειωθούν οι καθημερινοί κίνδυνοι που αντιμετωπίζουν», αναφέρεται στην ετήσια έκθεση της Διεθνούς Ομοσπονδίας του Ερυθρού Σταυρού με θέμα τις φυσικές καταστροφές στον κόσμο. Οι κίνδυνοι για όσους ζουν σε φαβέλες εστιάζονται κυρίως στην κλιματική αλλαγή, στην κακοκαιρία και στην έλλειψη υγειονομικών υπηρεσιών. Ωστόσο, κινδύνους εγκυμονούν και η εγκληματική και κοινωνική βία που κατά κανόνα ενδημούν σε τέτοιες περιοχές.

Οι ειδικοί προβλέπουν ότι ο αριθμός των ανθρώπων που θα ζουν σε παραγκουπόλεις μπορεί να φθάσει και το 1,4 δισεκατομμύριο το 2020, εάν η διεθνής κοινότητα δεν κινητοποιηθεί άμεσα προκειμένου να βελτιωθούν οι συνθήκες των ανθρώπων που ζουν υπό άθλιες συνθήκες.

Αξίζει να σημειωθεί ότι σε ορισμένες πόλεις, όπως το Ναϊρόμπι στην Κένυα και το Μουμπάι στην Ινδία, περίπου οι μισοί από τους κατοίκους τους ζουν σε παράγκες.

Οπως επισημαίνει η γενική γραμματέας της Διεθνούς Ομοσπονδίας του Ερυθρού Σταυρού, Μέκελ Τζελέτα, οι παραγκουπόλεις και οι προσωρινοί καταυλισμοί ποτέ δεν έγιναν αποδεκτοί σε όλο τον κόσμο, με αποτέλεσμα να αυξάνεται ο αριθμός των ατόμων που ζουν σε αυτές χωρίς κανείς να ενδιαφέρεται πραγματικά για την τύχη τους, παρά μόνο εντελώς προσωρινά, όταν μία μεγάλη καταστροφή, όπως για παράδειγμα, ο σεισμός στην Αϊτή, φέρει τους ανθρώπους αυτούς στο προσκήνιο.

Εν έτει 2010, περίπου 825 εκατομμύρια πολίτες ζουν σε προσωρινά καταλύματα, σκηνές ή παράγκες, όταν, σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία, ο αριθμός τους ήταν 776 εκατομμύρια πριν από δέκα χρόνια.

3 ευρώ! (καλό)

Μην προσπαθείς να γίνεις πιο "κακός"




το είδα στην "αλεπου του Ολύμπου"

Η φόρμουλα του «αναγκαίου κακού»

kathimerini.gr

Του Παντελη Μπουκαλα

Ωστε λοιπόν, αν ασπαστούμε όσα διατείνονται οι υπουργοί του ΠΑΣΟΚ στην προσπάθειά τους να πείσουν τους διαμαρτυρόμενους βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος, η περαίωση είναι «αναγκαίο κακό». Είναι δηλαδή αναπόφευκτος ο εμπαιγμός των φορολογικώς συνεπών και αναπόδραστο το συχωροχάρτι σε όσους οφείλουν στη συστηματική φοροδιαφυγή ή και τη φοροκλοπή μέγα μέρος του πλούτου τους και του κοινωνικού ή και παραπολιτικού τους κύρους. Σαν αναγκαίο κακό μάς παρουσιάζουν επίσης οι κυβερνητικοί τη σκοπούμενη εκχώρηση του Ελληνικού στους κεφαλαιούχους του Κατάρ, παρότι ακόμα ακούγονται τα αστροπόβροντα που είχε εξαπολύσει ο κ. Γ. Α. Παπανδρέου μόλις ενάμιση χρόνο πριν, ως ηγέτης της αξιωματικής αντιπολίτευσης τότε, ότι «αποτελεί εγκληματική πολιτική το ξεπούλημα και των τελευταίων ελεύθερων χώρων που έχουν απομείνει στην πόλη».

Σαν αναγκαίο κακό εμφανίζουν επίσης το Μνημόνιο, για την επιβολή του οποίου κατέβαλαν εργώδεις προσπάθειες οι κυβερνώντες, όπως άλλωστε και οι κατά δήλωσή τους αντιμνημονιακοί της Νέας Δημοκρατίας. Με τη φόρμουλα του αναγκαίου κακού νομιμοποιούνται σε τακτά χρονικά διαστήματα τα αυθαίρετα, το ίδιο άλλοθι επιστρατεύεται για να συγχωρεθεί η μερική ή πλήρης ιδιωτικοποίηση των επιχειρήσεων κοινής ωφελείας, το ίδιο τέχνασμα θα χρησιμοποιηθεί πιθανότατα και για να δικαιολογηθεί προχείρως το σφράγισμα νοσοκομείων. Και για να μη λησμονούμε τη μέγιστη πληγή, τους Ολυμπιακούς Αγώνες, σαν αναγκαίο κακό μάς είχαν παραστήσει πράσινοι και γαλάζιοι την απευθείας ανάθεση των χρηματοβόρων (των ελλαδοβόρων μάλλον) έργων, διότι πίεζε λέει ο χρόνος και δεν υπήρχε η δυνατότητα για διαγωνισμούς και λοιπές πολυτέλειες. Και όπως πάντοτε, επρόκειτο γα κατασκευασμένη «ανάγκη».
Το ξέρουμε πως «ανάγκα δ’ ουδέ θεοί μάχονται»· σοφός άνθρωπος το είπε, ο Πιττακός ο Μυτιληναίος, ένας από τους Επτά, κάτι παραπάνω κατείχε.
Ξέρουμε επίσης πως οι πολιτικοί μας δεν είναι θεοί, παρότι το συνηθίζουν να μεσσιανίζουν και παρότι αρέσκονται να τους λατρεύουν σαν είδωλα οι πιστοί τους. Ουδείς λοιπόν απαιτεί να αναμετρηθούν με την Ανάγκη ως Ειμαρμένη. Αλλα, ανθρώπινα πράγματα αναμένει κανείς. Να δρουν εγκαίρως, όταν ανοίγει κάποια πληγή και τη βλέπουν, όταν δηλαδή είναι ακόμα αντιμετωπίσιμη, να μην την αφήνουν να βαθαίνει ώστε κατόπιν να κρυφτούν πίσω από το αναπόδραστον του πράγματος. Και να σέβονται ελαφρώς τα ίδια τους τα λεγόμενα, τις «κάθετες δεσμεύσεις» τους, ώστε να μην εκτίθενται, να μην αυτοπαραδίδονται στον δημόσιο καγχασμό ως κραυγαλέα ασυνεπείς ή απλώς ως επαγγελματικά ψευδολογούντες. Την πληγή της φοροαποφυγής, λόγου χάρη, φυσικά και την έβλεπαν και οι νυν κρατούντες και οι προκάτοχοί τους· δισεκατομμύρια χάνονταν, όχι λιανά. Προτίμησαν όμως να μην ενοχλήσουν τους φοροφυγάδες, γιατί ανάμεσά τους βρίσκονταν και «δικά τους παιδιά», και στυλοβάτες του συστήματος εν γένει. Δεν πρόκειται λοιπόν για «αναγκαίο κακό» ούτε στην περίπτωση της περαίωσης ούτε και σε καμία άλλη. Για την πολιτική ως εμβρυουλκό και τροφό του κακού πρόκειται, το πέρας της οποίας, δυστυχώς, παραμένει αόρατο.

Βίζα για το Ελ Ελληνικό

radar-gr

Του ΡΙΧΑΡΔΟΥ ΣΩΜΕΡΙΤΗ

somerit@otenet.gr

Το αρχικό σχέδιο για τον Ιππόδρομο, στο Φαληρικό Δέλτα, προέβλεπε πάρκο. Τώρα θα έχουμε κάποιο πράσινο κοντά στη νέα Οπερα και στη νέα Βιβλιοθήκη. Καλώς; Σίγουρα: ποιος βάρβαρος δεν θέλει όπερα και βιβλιοθήκη, έστω και σε μεριά χωρίς μετρό, όταν μάλιστα προσφέρονται από ευεργέτες;


Ο «ελαιώνας» ήταν και αυτός να γίνει πράσινο συν άλλα, αλλά μάλλον γήπεδο θα γίνει και εμπορικό κέντρο και όσοι άλλοι τον έχουν καταπατήσει εκεί θα μείνουν. Εξάλλου, από δεκαετίες, οι Αρχές φρόντισαν να δημιουργήσουν τις συνθήκες που δικαιολογούν το μέγα επιχείρημα: «Καλέ, ποιος ελαιώνας, σκουπιδότοπος πάσης κακίας είναι». Πώς να αρνηθεί κανείς ένα γηπεδάκι και ένα μαγαζάκι στον Παναθηναϊκό, στον Βωβό και στον Κακλαμάνη-αναπλάθω-κόβω δέντρα;

Με το Γουδί, όλο και για κάποια σχέδια αξιοποίησης γίνεται λόγος, που άρχισαν με τους Ολυμπιακούς, συνεχίζονται με συναυλίες και παραστάσεις και ο καθένας μπορεί να προβλέψει τη συνέχεια κυρίως αν βρεθεί σεΐχης.

Οπως αυτός που (παρά τις διαψεύσεις) λένε ότι βρέθηκε για το παλαιό αεροδρόμιο του Ελληνικού και που (λένε ότι) θέλει - και αφού το θέλει έτσι θα γίνει, σιγά που θα ακούσουμε την Μπιρμπίλη και το Συμβούλιο της Επικρατείας- να μετατρέψει την περιοχή σε αυτοδύναμο ημιαυτόνομο Λας Βέγκας λες και το δυστυχές Λεκανοπέδιο το αντέχει αυτό (ηλεκτροδότηση, σκουπίδια, νερό, αποχέτευση, οδικό δίκτυο κ.ά.).

Είναι φυσικά πολύ πιθανόν οι φήμες για τον σεΐχη να προετοιμάζουν το έδαφος για δικούς μας «επενδυτές» που θα εμφανιστούν σαν «πράσινοι».

Ερώτημα: γιατί η πολύτιμη ανάπτυξη πρέπει να συμβαδίζει σαδιστικά με καταστροφές στις πιο ευπαθείς περιοχές;

Αλλοι ελεύθεροι χώροι στο Λεκανοπέδιο που ασφυκτιά δεν υπάρχουν, εφόσον θυσιάσαμε ήδη τα Μεσόγεια και συρρικνώνεται «αναπτυξιακά» ακόμη και ο Υμηττός.

Παλαιότερα, η τυχερή Αθήνα είχε την Πάρνηθα, την Πεντέλη και ένα πολύτιμο θαλάσσιο μέτωπο. Τώρα έχει τα αποκαΐδια των δασών.

Υπήρχε ελπίδα με τον Ελαιώνα, το Γουδί, το Ελληνικό. Μάλλον πρέπει να την ξεχάσουμε.

Οσο για την ακτή, οι «περίπατοι» πάνε περίπατο εκ των πραγμάτων: πώς πεζοί και ποδηλάτες θα διασχίζουν τα νεοσκυλάδικα που δεν γκρεμίζονται και πού θα κάνουμε μπάνιο; Και μάλιστα πού θα τρέχει με το ποδήλατό του ο Πρωθυπουργός;


Οσοι έχουν παιδιά και εγγόνια αλλά όχι και τη δυνατότητα διακοπών στην Ελβετία, στα νησιά της Καραϊβικής, στο κότερό τους ή έστω στην Πάρο, ας το σκεφτούν αυτό το απλό: πώς θα επιζήσουν στην άδεντρη, υποβαθμισμένη και βρωμερή πρωτεύουσα της πατρίδας μας;

Ιρλανδία: Από Κέλτικη Τίγρις, βρεγμένη γάτα

CYNICAL

Αυτή την εποχή πολλά ζευγάρια μάτια έχουν στραφεί προς τη μεριά της Ιρλανδίας, με ένα και μόνο ερώτημα στα χείλη: Θα έχει η Ιρλανδία την τύχη της Ελλάδας; Θα σαλπίσουν επίθεση οι κερδοσκόποι, θα της κλείσουν την πόρτα οι αγορές, θα βρεθεί μπροστά στο σκληρό δίλημμα «Μνημόνιο ή Χρεοκοπία;»

Ήδη από την περασμένη εβδομάδα άρχισαν να πέφτουν οι πρώτες προειδοποιητικές τουφεκιές από τις αγορές, ανεβάζοντας την απόδοση του δεκαετούς ομολόγου στο 6,5% και τα spreads στις 410 μονάδες βάσης, εξαναγκάζοντας έτσι την ΕΚΤ να προβεί σε περιορισμένη αγορά ομολόγων, και να βγάλει μπροστά τον Ολι Ρεν να διαψεύδει τα περί επικείμενης στάσης πληρωμών και πιθανής προσφυγής στο ΔΝΤ. Θυμίζει καθόλου αυτή η μεθόδευση την ελληνική περίπτωση; Θα έλεγα πως ναι.

Τι είναι αυτό που ανησυχεί πιο πολύ τις αγορές;

Μα η συνεχής ροή κρατικού χρήματος, για τη διάσωση της αμαρτωλής και ήδη κρατικοποιημένης από πέρσι Anglo Irish τράπεζας, η οποία εκτεθειμένη σε δάνεια €75 δις, περίπου όσο το μισό ΑΕΠ, έχει ως τώρα απορροφήσει περί τα €22.9 δις, με εκτιμήσεις ότι θα χρειαστούν τουλάχιστον €35 δις στο προσεχές μέλλον. Το συνολικό δε δημόσιο χρήμα που έχει διοχετευτεί στις τράπεζες ανέρχεται στα €73 δις, θυμίζοντας Ελλάδα!!!

Η Ιρλανδία, το πουλέν της νέας οικονομίας και της αγοράς, ο φορολογικός παράδεισος και η παιδική χαρά των πολυεθνικών, η Ιρλανδία της ευελιξίας, της απελευθέρωσης της εργασίας, της ελαστικότητας, της κινητικότητας, των μεγάλων ξένων επενδύσεων, της απορρύθμισης, των χαλαρών τραπεζικών ελέγχων, των πρωθυπουργικών οικονομικών σκανδάλων, των εξαγωγών και της εκρηκτικής ανόδου, η, και γι αυτό επηρμένη Ιρλανδία, από Τίγρις της δεκαετίας του ’90 κατέληξε στη βρεγμένη γάτα του 2010. Με διψήφιους ρυθμούς ανάπτυξης τη δεκαετία του 1990, το ΑΕΠ έφτασε να συρρικνωθεί κατά 14% μόνο τη διετία 2008-2009. Από αγροτική χώρα στη δεκαετία του 1980, με το κατά κεφαλή ΑΕΠ στα 2/3 του ευρωπαϊκού μέσου όρου, βρέθηκε ξαφνικά το 2000 να ξεπερνά ακόμα και τη Βρετανία.

Η Ιρλανδία ήταν η πρώτη χώρα της ευρωζώνης που χτυπήθηκε από την κρίση, και ο πρώτος τομέας που την ένοιωσε ήταν ο κατασκευαστικός, με επενδύσεις κοντά στο 20% του ΑΕΠ και απασχόληση γύρω στο 25% του εργατικού δυναμικού. Από κει και πέρα η κρίση όπως ήταν φυσικό ξαπλώθηκε και στους υπόλοιπους τομείς της οικονομίας.

Ποια είναι η κατάσταση σήμερα;

Εν ολίγοις η Ιρλανδία είναι η περισσότερο ανά κάτοικο, χρεωμένη χώρα της Ευρωζώνης. Τα δημόσια οικονομικά από πλεονασματικά το 2006 (+3%), παρουσίασαν τεράστιο έλλειμμα της τάξης του 14.3% το 2009. Ενώ το δημόσιο χρέος από 12% to 2007, υπερέβη το 57% το 2009.

Οι κατοικίες σήμερα έχουν χάσει το 30% με 50% της αξίας τους σε σχέση με το 2006, και οι κατασχέσεις πηγαίνουν σύννεφο. Η ανεργία από το 4.5% το 2007, εκτινάχτηκε κοντά στο 14% το 2009, με τους ανέργους να ανέρχονται στους 432,000. Με τέτοια νούμερα και με 800 επιχειρήσεις να έχουν κλείσει μόνο το πρώτο εξάμηνο του 2010, ήταν φυσικό τα έσοδα από φόρους να πέσουν κατά 9%. Οι δημόσιες επενδύσεις μειώθηκαν κατά 7.5% του ΑΕΠ, με δραστικές μειώσεις στους μισθούς του δημοσίου κατά 15%, στις κοινωνικές και οικογενειακές παροχές, και με την προοπτική να μειωθούν περαιτέρω κατά 10% μέσα στην προσεχή τριετία.

Η ζέση με την οποία η Ιρλανδική κυβέρνηση προχώρησε σε περικοπές, θορύβησε την ΕΚΤ, η οποία σε πρόσφατη ανακοίνωσή της, συνέστησε συγκράτηση από το φόβο πλήρους εξαέρωσης της οικονομίας. Κάτι παρόμοιο ψέλλισε και το ΔΝΤ κατά τη δική μας μεριά, αλλά η κυβέρνηση δεν φαίνεται να το πιάνει. Όπως και στην Ελλάδα, των περικοπών προηγήθηκε φυσικά μια ξεγυρισμένη προπαγάνδα περί άθλιων δημοσίων υπαλλήλων και ενάρετων ιδιωτών, με αποτέλεσμα τη στροφή του μένους των πολιτών προς τους πρώτους, και τις διαμαρτυρίες να παραμένουν αναιμικές, εκτός από τη δυναμική διαδήλωση των 100,000 Ιρλανδών το Φεβρουάριο του 2009.

Ποιες είναι οι προοπτικές;

Με εκτιμήσεις περί ανόδου του ελλείμματος στο 25% του ΑΕΠ, λόγω του μεγάλου κόστους «διάσωσης» των τραπεζών, με τις αγορές νευρικές και να πιέζουν, και με τις φήμες περί χρεοκοπίας να φουντώνουν, η Ιρλανδία δύσκολα θα μπορέσει να ξεφύγει από την πατρική αγκαλιά του ΔΝΤ.

Τουρκική κορβέτα μεταξύ Εύβοιας και Άνδρου

kafeneio

Τον χαβά τους οι Τούρκοι

Σε απόσταση μικρότερη των έξι ναυτικών μιλίων από την Κύθνο, το Σούνιο, την Κέα και την Άνδρο, δηλαδή μέσα σε ελληνικά χωρικά ύδατα έφτασε η φρεγάτα του τουρκικού πολεμικού ναυτικού «Μπεϊκόζ», παραβιάζοντας κάθε κανόνα αβλαβούς διέλευσης!

Η τουρκική κορβέτα απέπλευσε το πρωί της Δευτέρας από το ναύσταθμο του Ακσάζ και χωρίς προφανή λόγο κινήθηκε δυτικά. Πέρασε βόρεια της Κρήτης και ξεκίνησε την περιπλάνησή της στο Αιγαίο...

Η «Μπεϊκόζ» συνέχισε με βόρεια πορεία και διέπλευσε τα Κύθηρα και την Μήλο, στο πλαίσιο υποτίθεται της αβλαβούς διέλευσης. Ενώ κινούνταν δυτικά της Κύθνου, το τουρκικό πολεμικό πλοίο άλλαξε ρότα και κατευθύνθηκε νότια προς το Σούνιο.

Παραβίασε τα ελληνικά χωρικά ύδατα και συνέχισε τον πλου εντός περιοχής ελληνικής δικαιοδοσίας. Περιέπλευσε το στενό Σουνίου – Τζιας και συνέχισε κινούμενη ανάμεσα στην Εύβοια και την Άνδρο, όπου βρίσκεται αυτή την ώρα.

Την προκλητική πορεία της τουρκικής κορβέτας παρακολουθεί η πυραυλάκατος του Πολεμικού Ναυτικού «Κρυσταλλίδης», το πλήρωμα της οποίας έχει καλέσει επανειλλημένα την «Μπεϊκόζ» να απομακρυνθεί από τα ελληνικά χωρικά ύδατα, όμως χωρίς αποτέλεσμα τουλάχιστον προς το παρόν.

Πηγή: protothema.gr 

Πανευρωπαική κινητοποίηση 29 Σεπτέμβρη

giorgossarris.blogspot.com

Ο ρόλος της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ είναι γνωστός και δεδομενος.
Λειτουργούν πάντα σαν βαλβίδες εκτόνωσης της λαικής οργής και σέρνονται πίσω από τις κινητοποιήσεις όταν δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς.
Όμως μια πανευρωπαική κινητοποίηση δεν είναι κάτι που συμβαίνει καθε μέρα, ούτε κάτι που δεν έχει ιδιαίτερο νόημα ειδικά στο παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον που ζούμε.
Ας μη λειψει κανείς λοιπόν.
Τουλάχιστον από αυτούς που υποψιάζονται σε ποιόν Καιάδα σπρώχνεται η ζωή μας

 ΤΕΤΑΡΤΗ 29 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 6 ΜΜ  ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΛΑΥΘΜΩΝΟΣ

Νεάτερνταλ: Είναι μακρινά μας αδέλφια και όχι ξαδέλφια

apolitistosteki

Οι Νεάντερταλ, οι ανταγωνιστές και πρόδρομοι του σύγχρονου ανθρώπου (homo sapiens), είχαν μεγαλύτερη έφεση και ικανότητα στην ανάπτυξη τεχνολογικών καινοτομιών, πράγμα που τους είχε επιτρέψει να δημιουργήσουν και να χρησιμοποιήσουν εργαλεία χωρίς καμία έξωθεν βοήθεια, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική μελέτη, που θέτει σε αμφισβήτηση την κυρίαρχη μέχρι σήμερα αντίληψη, ότι οι στενοί συγγενείς μας μπόρεσαν να κάνουν αξιοσημείωτες προόδους μόνο όταν ήρθαν σε επαφή με τους πρώτους homo sapiens...

To Σοσιαλιστικό Ενωτικό Κόμμα του Hugo Chávez κέρδισε τις εκλογές στη Βενεζουέλα!

σίβυλλα

Ο Hugo Chávez με το Σοσιαλιστικό Κόμμα (Partito Socialista Unitario – PSUV), μέχρι τώρα κερδίζει 96 από τις 165 έδρες στο κοινοβούλιο της Βενεζουέλας.

Η ΕΝΩΜΕΝΗ αντιπολίτευση 61-64 έδρες, για τη δεξιά και ακροδεξιά, με τα φιλοαμερικάνικα πολιτικά κόμματα (MUD, Tavola di Unità Democratica)...

Οι υπόλοιπες έδρες θα κατανεμηθούν σε μικρότερα κόμματα: τουλάχιστον 2 έδρες για ένα αριστερό κόμμα ιθαγενών και οι υπόλοιπες έδρες σε μικρότερα κόμματα, σύμφωνα με τις διαδοχικές κατανομές…

Εκλογικές διαδικασίες που εξέπληξαν για τη δημοκρατικότητα διεξαγωγής όλους τους δυτικούς παρατηρητές, μετά από μια τεράστια καμπάνια προπαγάνδας και άφθονων δολαρίων της Cia, για το «δικτατορικό καθεστώς του Hugo Chávez).

Ο Hugo Chávez κερδίζει σε όλες τις μεγάλες περιφέρειες της χώρας (στο Καράκας εκλέγει 7 από τους 10 βουλευτές) και η αντιπολίτευση κέρδισε στις πλούσιες περιοχές που συνορεύουν με την Κολομβία (Zulia, Táchira)… Τυχαίο γεγονός;

Τώρα οι πολιτικοί και οικονομικοί αναλυτές της Δύσης, που εξέφραζαν με τις «αναλύσεις» τους την πολιτική των ΗΠΑ, αλλά και ο πολίτης της δύσης που βομβαρδίζεται καθημερινά από τις επιχειρήσεις της CIA μέσω των δυτικών ΜΜΕ αναρωτιούνται: γιατί κερδίζει τις εκλογές ο Hugo Chávez;

Ηθελημένα οι...
 μεγαλοδημοσιογράφοι, πολιτικοί και οικονομικοί αναλυτές, σχολιαστές, δεν λαμβάνουν υπόψη:

1. Ο Hugo Chávez αρνήθηκε την οικονομική υποταγή και κατοχή της πατρίδας του, από το ΔΝΤ…

2. Εθνικοποίησε τις Τράπεζες, αφού διαπιστώθηκαν παράνομες τραπεζικές συναλλαγές και απάτες των τραπεζιτών…

3. Ίδρυσε την πρώτη σοσιαλιστική τράπεζα (Banco Bicentenario)…

4. Αύξησε μισθούς και συντάξεις…

5. Καλυτέρευσε και αύξησε σημαντικά το επίπεδο ζωής των πολιτών της Βενεζουέλας…

6. Κράτησε ψηλά τη σημαία της Εθνικής Ανεξαρτησίας και της Λαϊκής Κυριαρχίας, χωρίς να υποκύψει στις δεκάδες επιχειρήσεις των ΗΠΑ για την ανατροπή του…

► Tι εμπόδισε τα κοράκια του ΔΝΤ και των ΗΠΑ να βάλουν “χέρι” και “πόδι” στη Βενεζουέλα; Το γράφαμε στις 2 Γενάρη… "Κι όμως ιδρύθηκε η πρώτη σοσιαλιστική Τράπεζα στον κόσμο"

► Banco Bicentenario: η πρώτη σοσιαλιστική τράπεζα ιδρύθηκε στο Καράκας

► Πέρασαν οκτώ χρόνια από το στρατιωτικό πραξικόπημα των ΗΠΑ και του ΔΝΤ στη Βενεζουέλα. Η άνοιξη για τη Λατινική Αμερική που αντιστέκεται!

Εξουσία και Χρήμα: Οι επίσημες αμοιβές των ηγετών

καφενείο

Γράφει ο Αλέξανδρος Πιστοφίδης

Στη σημερινή του online έκδοση, το γερμανικό περιοδικό “Der Spiegel” έχει μια λίστα με τις ετήσιες αποδοχές μερικών ηγετών. Τις αποδοχές του έλληνα πρωθυπουργού τις έχω πάρει από δημοσιεύσεις στον ελληνικό τύπο.

Σιγκαπούρης*	1.700.000  ευρώ
Κένυας	335.000
Αντιπρόεδρος ΕΕ	320.000
ΗΠΑ	300.000
Γερμανίας	284.000
Γαλλίας	230.000
Καναδά	230.000
Ιρλανδίας	220.000
Αυστραλίας	220.000
Ιαπωνίας	210.000
Ν. Αφρικής	209.000
Ν. Ζηλανδίας	209.000
Βενεζουέλας	200.000
Μ. Βρετανίας	170.000
Ελλάδας	110.000
Ισπανίας**	78.180
Αργεντινής	57.000
Ινδίας	38.000

* Ο πρωθυπουργός της Σιγκαπούρης είναι ο γιος του ιδρυτή του κράτους ( ο μπαμπάς φρόντισε καλά το........
γιο του). Οσο για τον κενυάτη πρωθυπουργό, πρωθυπουργός αφρικανικής χώρας είναι κάνει ότι γουστάρει.

**Ο Ισπανός Πρωθυπουργός, το 2009 είχε ετήσιες αμοιβές 92.000 και το 2010, με αφορμή την κρίση, μείωσε τις αμοιβές του κατά 15%.

Οι περισσότεροι πρωθυπουργοί των βορειοευρωπαϊκών χωρών αλλά και των ΗΠΑ, που δεν μπήκαν πλούσιοι στην πολιτική και δεν λαδώθηκαν (όχι γιατί δεν ήθελαν αλλά γιατί στις χώρες τους δεν είναι τόσο εύκολο), μετά τη θητεία τους ασχολούνται με τη συγγραφή βιβλίων, διαλέξεων ή κάνουν άλλες δουλειές εκμεταλλευόμενοι τον τίτλο τους. Οι πρώην καγκελάριοι της Γερμανίας, Σμιτ και Κολ, μένουν στα σπίτια που έμεναν και πριν μπουν στην πολιτική και τα οποία είναι σπίτια ενός μικρομεσαίου κατοίκου της χώρας τους (όχι πάντως βίλες). Η σημερινή καγκελάριος μένει με το σύζυγό της σε ένα απλό διαμέρισμα ενός νεοκλασικού σπιτιού της πρώην ανατολικής Γερμανίας μαζί με άλλους ενοίκους (μέχρι πρόσφατα απ’ ότι γνωρίζω). Αυτά για κάποιους δικούς μας (ψωνάρες), όχι πρωθυπουργούς αλλά πρώην υπουργούς με βίλες και πισίνες. O Seneca έλεγε :«ο νάνος, ακόμα κι αν ανεβεί σε ένα βάθρο, δεν παύει να παραμένει νάνος». Για τους έλληνες πολιτικούς ισχύει το αντίθετο:«το ψώνιο, όταν αποκτήσει βίλα με πισίνα και κότερο, γίνεται μεγαλύτερο ψώνιο».

«EAM, EAM, φωνή Λαού»

κόκκινος άνεμος

Σ' ένα φτωχικό σπίτι στο κέντρο της Αθήνας, στις 27 Σεπτέμβρη του 1941, ιδρύεται το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο, με πρωτοβουλία του ΚΚΕ. Εκλήθησαν τότε όλα τα κόμματα, αλλά - πέραν του ΚΚΕ - μόνον η Ενωση Λαϊκής Δημοκρατίας, το Σοσιαλιστικό Κόμμα Ελλάδος και το Αγροτικό Κόμμα Ελλάδας υπέγραψαν το Ιδρυτικό του ΕΑΜ. Ολα τ' άλλα αστικά κόμματα απουσίασαν, από αυτό το εθνικό προσκλητήριο! Αρνήθηκε τη συμμετοχή το παλαιό κατεστημένο, των κομματαρχών... Τις κρίσιμες στιγμές για την Ελλάδα, «συνιστούσε» «υπομονή» στη σκλαβιά, ή «αναμονή» για μελλοντικές καταστάσεις, με σκοπό τα πολιτικά τους οφέλη... Το ΕΑΜ έδωσε φτερά στο σκλαβωμένο λαό. Τα μηνύματα: Ηταν η επιβίωση - απελευθέρωση του έθνους μας, απ' τον ξένο ζυγό, η απόκτηση της πλήρους ανεξαρτησίας της χώρας μας - με λαϊκή κυριαρχία. Βρήκαν απήχηση, όχι μόνο στην τεράστια πλειοψηφία της εργατικής τάξης, των φτωχών αγροτών - της κατεστραμμένης μεσαίας τάξης, αλλά και σε «φωτισμένους αστούς» πατριώτες, κληρικούς κλπ. Αποκτούσε έτσι παλλαϊκό χαρακτήρα.

Το πατριωτικό πρόγραμμα του ΕΑΜ γίνεται το κέντρο πολιτικής έκφρασης. Οι αποφάσεις, εκκλήσεις, προκηρύξεις, ανακοινώσεις, ενάντια στη γερμανική κατοχή, αγκάλιασαν κάθε ηλικία. Ο αριθμός των μελών της ΕΠΟΝ, σύμφωνα με τον ανταποκριτή του «Nation» Μάικλ Κλαρκ, υπολογίζονταν σε 500.000. Ο Αντονι Ιντεν απέδιδε στο ΕΑΜ την υποστήριξη του 80% του ελληνικού λαού. Οι «Τάιμς» του Λονδίνου τού απέδιδαν το 91%. Αλλά και απ' την Αλεξάνδρεια, το Κάιρο της Αιγύπτου, απλοί φαντάροι, αξιωματικοί, ναύτες του ναυτικού στρατού, υποστήριζαν τη βάση μιας καθολικής εξέγερσης. Οι οργανώσεις του ΕΑΜ (ΕΛΑΣ, ΕΠΟΝ, ΕΛΑΝ), με τη δράση τους, έγραψαν ιστορία. Οι διαδηλώσεις, οι γενικές απεργίες στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη εμπόδισαν τις επιστρατεύσεις δουλεργατών στη Γερμανία. Σταμάτησαν τη στρατολόγηση για το γερμανικό στρατό. Οργάνωσε συσσίτια και έδωσε ψωμί στο φτωχό λαό: «ΕΑΜ, ΕΑΜ, ΕΑΜ, ΕΑΜ φωνή λαού που φτάνει ως τ' άστρα τ' ουρανού».

Η λαμπρή και υπέροχη ιστορία της Εθνικής Αντίστασης, στις σημερινές εξελίξεις σε παγκόσμια κλίμακα, την κάνουν ακόμη πιο επίκαιρη. Το ΕΑΜ ήταν ένας συναγερμός ψυχών και δείχνει το δρόμο στο σημερινό κόσμο της διευρυνόμενης βαρβαρότητας, των εφιαλτικών σεναρίων του πολέμου της «Νέας Τάξης» του αίματος απ' τους ιμπεριαλιστές. Διδάσκει όλους εκείνους, που παλεύουν για τα οράματα της πλατιάς Δημοκρατίας - του Σοσιαλισμού. Για τα οράματα, που πάλεψαν οι συνιστώσες του ΕΑΜ, με επικεφαλής τους κομμουνιστές. Η ατσάλινη δύναμη του ΕΑΜ αποτελεί φάρο του μεγάλου και ηρωικού λαϊκού κινήματος, έναν ανεκτίμητο πλούσιο - ιστορικό θησαυρό: «Αδέλφια όλοι στ' άρματα / με μια καρδιά και γνώμη. / Το Εικοσιένα στο ΕΑΜ / σύγκορμο ξαναζεί / για κάθε τίμιο Ελληνα, / που λευτεριά ποθεί!» (Στάθης Πρωταίος). Γι' αυτές τις ιδέες «πολεμάνε και τραγουδάνε» οι αντιιμπεριαλιστές.

Παναγιώτης ΚΑΡΑΒΑΣΙΛΗΣ

http://www1.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=1971719 

Φεῦγε πολέμιον και τύραννον δανειστήν!

ανατολικά της εδέμ

Από: Αλεπού του Ολύμπου

Φεῦγε πολέμιον και τύραννον δανειστήν,

οὐ γῆν αἰτοῦντα καὶ ὕδωρ ὡς ὁ Μῆδος,

ἀλλὰ τῆς ἐλευθερίας ἁπτόμενον καὶ προσγράφοντα τὴν ἐπιτιμίαν.

Κοίτα να ξεφύγεις από τον εχθρικό και τυραννικό Δανειστή,

ο οποίος δεν ζητάει «γήν και ύδωρ», όπως οι Μήδοι,

αλλά βάζει χέρι στην Ελευθερία σου και προσημειώνει τα Πολιτικά και Περιουσιακά σου Δικαιώματα!

Πλούταρχος, Ηθικά-Περί Δανειστών (ή Περί ΔΝΤ!!!)

Γιώργος Σαρρής... ο δικός μας blogger και τραγουδοποιός...

ζητειται ελπίδα(marianaonice)

Μη μου θυμώνεις μάτια μου, που φεύγω για τα ξένα, πουλί θα γίνω και θαρθώ πάλι κοντά σε σένα...
Πόσους δεν έχει πονέσει αυτό το τραγουδάκι, πόσοι δεν δάκρυσαν ψυθιρίζοντάς το, φέρνοντας στο νου τους μια δική τους μικρή, πικρή ιστορία χωρισμού αθέλητου, από εκείνους που δεν τους αντέχει η καρδιά και η ψυχή τους κουβαλά μαζί της, μέχρι το θάνατο...



Τα Σμυρνέϊκα τραγούδια ποιός σου τάμαθε... Αχ αυτή η παλιά Ελλάδα... άλλη μια ιστορία που πονάει κάθε αληθινό Έλληνα, πέρα από τις κομματικές ταμπέλες και τα χρώματα, που μας φόρεσαν για να μας ξεχωρίζουν και να μας αποδεκατίζουν πολύ πιο εύκολα.



Ήταν από εκείνες τις βραδιές που λες να μη τελειώσουν...
Ποτάκι, παρεούλα και γλέντι και τραγούδι από τον φίλο και συμblogger Γιώργο Σαρρή και την μπάντα του, στο ΟΞΥΓΟΝΟ LIVE,  με υπέροχα πραγματικά συλλεκτικά τραγούδια!
Το ρεπερτόριο άφθαστο!!
Κι όποιος γουστάριζε έριχνε και τις στροφές του, ανάμεσα στα τραπεζάκια...
Όλο το μαγαζί λες και ήταν μια παρέα... μια ζεστή, όμορφη παρεούλα που τραγουδούσε και παλλόταν σύσσωμη στους ρυθμούς των τραγουδιών,  με αρχηγό το Γιώργο και τους συνεργάτες του!

'Ηταν εκεί και οι φίλοι του, από τη μπλογκόσφαιρα, ο Νάσος, το Λημέρι, η αφεντιά μου και άλλοι που εγώ δεν γνώριζα. Αυτό έκανε ακόμη πιο συντροφική τη βραδιά, με τους @συνοδοιπόρους μας στην ορθή, ακομμάτιστη, με ήθος και ελευθερία, πολιτική σκέψη!
Μια ματιά στα δύο μπλογκ του Γιώργου (θα τα βρείτε στο προφίλ του) θα σας πείσει πως ο άνθρωπος αυτός δεν είναι απλά ένας τραγουδιστής, είναι όντως ένας τραγουδοποιός με ήθος και  σεμνότητα, πολιτικοποιημένος και ελεύθερος άνθρωπος!
Είμαστε περήφανοι για σένα φίλε μας, σ' ευχαριστούμε για την όμορφη βραδιά που μας χάρισες, σου υποσχόμαστε ότι δεν θα χάσουμε και την επόμενη, το άλλο Σάββατο, στις 2 Οκτωβρίου.
Όμως θα έχω έτοιμη και παραγγελιά, οκ?
:)))

Evolution...

busy bee

Όταν τα έργα του Van Gogh ζωντανεύουν...

Press-gr

Aπό http://www.psaxtiria.com/

Χρησιμοποιώντας ένα ειδικό φακό, η Serena Malyon η οποία σπουδάζει φωτογραφία, κατάφερε να δώσει στα έργα του Βαν Γκογκ την ψευδαίσθηση ότι πρόκειται για μικροσκοπικά μοντέλα.
Ένα  πραγματικά εντυπωσιακό αποτέλεσμα, χρησιμοποιώντας...
λίγες απλές γνώσεις φωτογραφίας.

Φοβερή διαφήμιση τυριού!

Μου το στείλανε και γέλασα όσο δε λέγεται.

Διόδια : η μεγάλη κλοπή!!! Πουλημένα τομάρια!

youpayyourcrisis

 

ΠΗΓΗ: Ακρίβεια Stop

Η χρήση των ελβετικών αυτοκινητόδρομων και οδών ταχείας κυκλοφορίας υπόκειται για όλα τα μηχανοκίνητα οχήματα σε υποχρέωση πληρωμής διοδίων. Για μηχανοκίνητα οχήματα με μέχρι 3,5 t (ΕΙΧ, μοτοσικλέτες και τροχόσπιτα) υπάρχει υποχρέωση ειδικού σήματος (βινιέτας). Πριν από τη χρήση αυτοκινητοδρόμων και οδών ταχείας κυκλοφορίας πρέπει να αγοραστεί μία βινιέτα, η οποία ισχύει για απεριόριστες διαδρομές σε όλους τους αυτοκινητόδρομους και οδούς ταχείας κυκλοφορίας.

Μέλη της Εθελοντικής Ομάδας Δράσης Ν. Πιερίας ταξίδεψαν αυτή την εβδομάδα στο εξωτερικό, βρέθηκαν με ΙΧ επιβατικό αυτοκίνητο στην Ελβετία και αγόρασαν μια vignette. Το κόστος της; 31 Ευρώ για όλο το χρόνο, δηλαδή μέχρι το τέλος του 2010, με τη δυνατότητα χρήσης απεριόριστων διαδρομών, εννοείται και των πολυάριθμων τούνελ της ορεινής χώρας.

Δηλαδή, ο Ελβετός πολίτης πληρώνει 31 ευρώ το χρόνο και έχει τη δυνατότητα να χρησιμοποιεί ελεύθερα ολόκληρο το εθνικό οδικό δίκτυο της χώρας του.

Ο Έλληνας πολίτης, π.χ. ο κάτοικος Κατερίνης που εργάζεται στην Θεσσαλονίκη και πηγαινοέρχεται καθημερινά, πληρώνει 1.344 Ευρώ μόνο γι αυτή τη διαδρομή (20 εργάσιμες Χ 12 μήνες Χ 5,80 € καθημερινά) και δεν έχει τη δυνατότητα αγοράς εκπτωτικής κάρτας, όπως συμβαίνει σε ολόκληρο τον κόσμο!

Οι Ελβετοί συνάδελφοι των φίλων μας δεν μπορούσαν να το πιστέψουν, λέγοντας: «Αυτό λέγεται κλοπή!». Οι δε πολιτικοί που υπέγραψαν την παραχώρηση της χρήσης των εθνικών μας δρόμων, κάτω από τέτοιους όρους, είναι πουλημένα τομάρια!

Αυτό, το τελευταίο, δεν είπαν οι Ελβετοί! Το είπαν οι Τσέχοι που καθόταν στο ίδιο τραπέζι! Κι εμείς βέβαια τους εξηγήσαμε, πως… απλά «ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ».

Εθελοντική Ομάδα Δράσης Ν. Πιερίας

Η Δεξιά επιτίθεται ιδεολογικά

Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ

 Σουηδία. Δανία. Γαλλία. Βέλγιο. Αυστρία. Ολλανδία. Ελβετία. Ιταλία. Νορβηγία. Ουγγαρία. Σε ολόκληρη σχεδόν την Ευρώπη τα ακροδεξιά κόμματα εισβάλλουν εκλογικά στα αντίστοιχα κοινοβούλια. Η Ευρώπη του 2010 αρχίζει να μοιάζει επικίνδυνα με την Ευρώπη του 1930.

Ξεπουλημένοι εργατοπατέρες !!!

redfly planet

Σε όλη την Ευρώπη η εργασιακή δυσαρέσκεια εξαπλώνεται, στις 29 Σεπτεμβρίου έχει ήδη προγραμματιστεί πανευρωπαϊκή κινητοποιήση .... αλλά στην Ελλάδα η ΓΣΕΕ έχει αντίθετη άποψη !

«Εχουμε κάνει τόσες πολλές απεργίες, παρ' όλα αυτά οι σκληρές πολιτικές, αυτές που προβλέπονται στο Μνημόνιο Ε.Ε.-ΔΝΤ, έχουν εφαρμοστεί και δεν υπάρχουν προφανείς εναλλακτικές λύσεις», δηλώνει στο REUTERS ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, Γ. Παναγόπουλος.

«Δεν υπάρχουν σχέδια για γενική απεργία στο άμεσο μέλλον» συνεχίζει, επικρίνοντας έμμεσα τον συνεχιζόμενο απεργιακό οίστρο της ΑΔΕΔΥ. «Οι δημόσιοι υπάλληλοι έχουν αισθανθεί μεγάλες περικοπές μισθών και την πιο βίαιη επίθεση κατά των δικαιωμάτων τους. Η τακτική και η στρατηγική τους είναι σεβαστή αλλά δεν μπορούμε να ακολουθήσουμε», τονίζει.

Με λίγα λόγια .... Κάναμε μερικές απεργίες για τα μάτια του κόσμου, τώρα βουλώστε το και δεχτήτε το Μνημόνιο ως δεδομένο !

Ο φόβος στην υπηρεσία των "νόμιμων" τρομοκρατών.

βραχόκηπος

Άντε, διάλεξε ένα όνομα ρε!
Φανούρης; Εντάξει!
Διάλεξε τώρα και μια ασχολία, επάγγελμα, ότι θες;
Άνεργος;
Γιατί ρε Φανούρη άνεργος; Πόσο χρονών είσαι ρε συ;
27; Τι λε ρε;
Και τι κατέχεις ρε Φανουράκη, αν επιτρέπεται;
Καθηγητής φιλόλογος;
Ωχ αμάν!....

Ούτε έναν φανταστικό διάλογο δεν μπορείς να κάνεις την επιτηρημένη σήμερον ημέραν ρε παιδιά! Σε κάθε σκέψη σου η κρίση, σε κάθε βήμα σου στην έχει στημένη η "νέα τάξη πραγμάτων", πίσω από κάθε γωνία καραδοκούν νόμιμοι ληστές, σε κάθε δρόμο σου βάζει χέρι ο φόβος, αντί για ίσκιο σέρνεις πίσω σου την ανασφάλεια.
Άντε, τι να κάνω τώρα; Φανούρης και άνεργος καθηγητής μου έλαχε, ας του κάνω λιγάκι παρέα.

Ρε συ φιλαράκο, για πε μου, πόσους ανθρώπους έχεις ρε συ υπό σου; Πόσους ρίχνεις δηλαδή; Πόσοι είναι σε χειρότερη μοίρα από σένα σ΄αυτή εδώ την πανέμορφη έως να μη της πάρει ο διάολος τον πατέρα, χώρα;
Όχι ρε, χωρίς τσι αρρώστοι!

Σκέφτεται τώρα το παιδί, σε χειρότερη μοίρα από ένα νέο αδιόριστο έλληνα εκπαιδευτικό δεν μπορεί να είναι κανείς στην χώρα της σοσιαλιστικής παπαριάς, φτου φτου φτου, κουνηθείτε από τη θέση σας! Ίσως μόνο οι άνεργοι αλβανοί που δεν πρόλαβαν να μπουν και να κάνουν προκοπή στην Ελλάδα.

Κατέβασε το κεφάλι ο Φανούρης και κάρφωσε το βλέμα στο πάτωμα. Δεν ξέρω τι κάνουν τα μάτια του, ίσως νάναι κλειστά, ίσως δακρυσμένα. Μπροστά είναι η δουλειά, πάνω τα όνειρα, κάτω στο πάτωμα το αδιέξοδο και η απελπισία. Ξέρει η καρδιά του Φανούρη που κοιτάει...

Δεν μπορώ να το βλέπω να υποφέρει το παιδί, δικό μου παιδί, δημιούργημά μου ντε, γι΄αυτό στέλνω τον Μάκη να πα να του βαρέσει τη πόρτα. Ο Μάκης είναι υπαρκτό πρόσωπο, ξύπνιος άνθρωπος και προπάντων καλό παιδί. Μπαίνει λοιπόν μέσα, κόβει τον Φανούρη σε επιταφιακή κατάσταση, τραβάει την καρέκλα και κάθεται δίπλα του.

"Πάλι στις μαύρες βαφές ρε Φάνο; Φτάνει ρε! Αμάν ρε αδερφέ, θα ρέψεις! Σήκω το κεφάλι! Άμα το κατεβάσουμε όλοι, χαθήκαμε! Αυτό θέλουν κι΄αυτοί: Κατεβασμένα κεφάλια και γενική συνθηκολόγηση άνευ όρων. Τι φοβάσαι ρε; Δουλειά δεν έχεις, λεφτά δεν έχεις, προοπτικές δεν έχεις, ε τι φοβάσαι; Έχεις να χάσεις τίποτα;"

Α, ξέχασα να πω, ότι είναι και οι φουκαράδες οι Φανούρηδες υπαρκτά πρόσωπα. Ακόμα και οι δικοί μου....

Ο φόβος κόβει και ράβει στην χώρα.

Φόβος μην χαθεί αυτό που υπήρχε, φόβος μην χαθεί ότι απόμεινε.

Ο φόβος είναι η Κερκόπορτα από όπου μπήκαν οι εχθροί στην πόλη!

Χρεωκοπία, τρέμε Έλληνα!

Βουλιάζουμε, τρέμε Έλληνα, πλήρωνε και σκάσε!

Φόβος, τηλεοπτική τρομοκρατία, πειθαρχία....

Φτάνουν μια πολιτικά ανώριμη κοινωνία στο σημείο να υποφέρει τα πάνδεινα για να μη χάσει την εξαθλίωσή της!

Έτσι, με την απατεωνιά του εκφοβισμού και της τρομοκρατίας, αλλιώς "δικομματικό δίλλημα", αναγκαστήκαμε να ανεχόμαστε τους γελοίους ξεφτύλες της πράσινης μούχλας όπως ανεχτήκαμε και τους ισότιμους μπλε ομόλογούς τους.

"Η Πολιτική, φαίνεται σήμερα να υφίσταται μόνο σαν μια καρικατούρα του εαυτού της: Σαν πανικός." γράφει ο καθηγητής κοινωνιολογίας του πανεπιστημίου του Kent, Frank Furedi, σε άρθρο με τίτλο "Η πολιτική του φόβου".

"Η πολιτική του φόβου φαίνεται να κυριαρχεί στην δημόσια ζωή του δυτικού κόσμου.... Η πολιτική του φόβου είναι ενδεικτική της γενικής εξάντλησης του ανθρώπου, και της αποξένωσής του από την δημόσια ζωή" συνεχίζει ο Frank Furedi.

Η αποχώρηση των πολιτών από τον πολιτικό βίο εκφράζεται συνήθως με το γνωστό "δεν πιστεύω κανένα πολιτικό", που απορρέει από τον βαθειά ριζωμένο φαταλισμό, ότι η πολιτική δεν έχει απολύτως κανένα νόημα. Ο φαταλισμός αυτός είναι φυσικά προϊόν της συνεχής εξαπάτησης του ψηφοφόρου από τα κόμματα εξουσίας.

Η πολιτική του φόβου έχει τόσο μεγάλη ανταπόκριση, γιατί το Άτομο σήμερα ισχύει κυρίως σαν δυνητικό θύμα. Ο πολίτης "πείθεται" δια του φόβου ότι "τίποτα δεν αλλάζει", ότι η μείωση του στάτους κβο σε ένα ελάχιστο της αρχικής του μορφής είναι προτιμότερο από την εξαφάνισή του. Κάλλιο τέσσερα, τρία, δυο και στο χέρι, παρά χρεωκοπία δηλαδή.

Ο φόβος αποσκοπά πάντα-και στα φασιστικά καθεστώτα του παρελθόντος, και στην δημοκρατία, και στις κοινοβουλευτικές χούντες εξαρτημένων κρατών- στον απόλυτο κοινωνικό έλεγχο. Ο ρόλος των ΜΜΕ είναι καταλυτικός! Ο συνεχής βομβαρδισμός με ειδήσεις και σχόλια χιλιάδων κινδυνολογικών μεγατόννων συμβάλλει αποφασιστικά στην τρομοκρατία ολόκληρης της κοινωνίας. (Εκτός της πλουτοκρατικής ελίτ φυσικά) Φόβος στην καημένη την Μεσαία Τάξη λοιπόν μη χάσει τα αυγουλάκια της, τρόμος στην Εργατική Τάξη για τα καλαθάκια, φόβος και τρόμος και στους....Φανούρηδες μην χάσουν και το...τίποτα που τους έμεινε.

Για έλα πάλι εδώ ρε Φανούρη.
Για απάντησέ μου σε παρακαλώ:

Άμα παίζεις μονά-ζυγά και κερδίζεις, τι είσαι; Μπράβο, τυχερός!
Και άμα δεν κερδίσεις; Έτσι μπράβο, άτυχος!
Και άμα ποντάρεις και στα δύο; Φυλακισμένος, για να περνάει η ώρα, ωραία!
Και άμα ποντάρεις και στα δύο και χάνεις; Κορόϊδο, μάλιστα!
Και αν το κάνεις μια ζωή ολόκληρη; Μαλάκας; Τι μαλάκας ρε; Η επιτομή του μαλάκα!

Ναι ρε Φανούρη, για Πασόκ και ΝΔ μιλάμε! Αυτούς που μας φτάσανε μέχρι εδώ! Που μας φτάσανε μέχρι εδώ με την ίδια μέθοδο: Τρέμε μαλάκα! Κίνδυνος μαλάκα! Αν δεν, εμένα, θα σε, αυτός!

Και ποιοί είναι αυτοί που σε φοβίζουνε ρε Φανούρη; Οι παπατζήδες της πασόκας που θέλουν να ξαναβάλουν τα φρουτάκια για να παραμείνει η....ελπίδα ζωντανή; Ή μήπως είναι τα άλλα γαϊδούρια, που τώρα κάνουν την παρθένα επειδή έχουν καινούριο (;)...σαμάρι;

Γράφει ο Frank Furedi:

"Στον 21 αιώνα νοείται το άτομο στον δυτικό κόσμου κυρίως σαν δυνητικό θύμα. Αν και τα ιδανικά της αυτοδιάθεσης, της αυτονομίας του ατόμου συνεχίζουν να ισχύουν σαν ιδεώδη, οι αξίες που συνδέονται με αυτά τα ιδανικά πνίγονται όλο και περισσότερο από ένα είδος...συναγερμού, που αναφέρεται συνεχώς στις εγγενείς αδυναμίες της ανθρώπινης φύσης. Αυτό που έχω ονομάσει σε άλλο σημείο "κουλτούρα της θεραπείας», θέτει σε αμφισβήτηση την ικανότητα του κάθε ατόμου να ανταποκριθεί στις προκλήσεις και στην επίλυση των προβλημάτων. Ακόμη και για απλά καθημερινά προβλήματα μας συμβουλεύουν σήμερα να αναζητήσουμε την βοήθεια ειδικού...Η υποτιθέμενη ευαισθησία-μημουαπτισμός μας χρησιμοποιείται σαν πολιτιστική αλληγορία, που εκφράζει ότι οι άνθρωποι και οι κοινωνίες δεν είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν την Αλλαγή συναισθηματικά και ψυχολογικά, να λαμβάνουν ανεξάρτητες αποφάσεις ή να επιλύουν προβλήματα. Οι αδύναμοι όμως δεν θα μπορέσουν ποτέ να ανταποκριθούν στον ρόλο του Ενεργού Πολίτη. Αντ΄αυτού θα βρίσκονται σαν πιθανά φοβισμένα θύματα κάτω από την κηδεμονία του κράτους."
Πρέπει να αντιταχτούμε στον φόβο! Δεν είναι μόνο σύνθημα, δεν είναι μόνο λογική, είναι η ενεργοποίηση του ένστικτου της αυτοσυντήρησης!

Ο φόβος είναι ένας μονόδρομος που δεν οδηγεί μόνο στην οικονομική εξαθλίωση, αλλά και στην απώλεια της αξιοπρέπειας και του αυτοσεβασμού.

Το Πασόκ που μας "σώζει" είναι αυτό, που χέρι-χέρι με την νουδούλα, μας έφερε εδώ που είμαστε.

Πρέπει επιτέλους να σωθούμε μια και καλή από αυτούς!

Είναι καιρός να αντιστρέψουμε τους ρόλους:

ΑΣ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΕΜΑΣ!

http://vraxokipos.blogspot.com