Η Κυβέρνηση αρνείται στους ανασφάλιστους να έχουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.

Ανατολικά της εδέμ

Με το επιχείρημα ότι δεν είναι δυνατόν να επιβαρυνθεί ο κρατικός προϋπολογισμός, η κυβέρνηση απέρριψε το αίτημα για τη χορήγηση πλήρους και δωρεάν ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης σε όλους τους ανασφάλιστους και τους ανέργους χωρίς όρους και προϋποθέσεις.

Το θέμα έφερε χτες στη Βουλή με Επίκαιρη Ερώτηση ο Θανάσης Παφίλης, και ο αναπληρωτής υπουργός Εργασίας, Γ. Κουτρουμάνης, παρά τα ανέξοδα λόγια συμπάθειας προς τους ανέργους ήταν ξεκάθαρος. Δεν μπορεί, ανέφερε, να λέμε όλα τα βάρη να τα αναλάβει το κράτος γιατί έτσι θα οδηγηθούμε σε αύξηση της φορολογίας προκειμένου να καλυφθούν οι ανάγκες περίθαλψης και στο τέλος θα επιβαρυνθούν οι απλοί φορολογούμενοι. Εάν, είπε, καταργούνταν οι εισφορές των εργαζομένων για τον κλάδο υγείας τότε το ΕΣΥ θα οδηγούνταν σε κατάρρευση. Κατά τον Γ. Κουτρουμάνη στον τομέα της περίθαλψης δίνονται αρκετά χρήματα χωρίς όμως να παρέχονται οι αντίστοιχες υπηρεσίες, αφού δε γίνεται σωστή διαχείριση των πόρων.

Καταλάβατε τώρα γιατί τα πολυιατρεία των Γιατρών του Κόσμου τον τελευταίο καιρό κατακλύζονται εκτός από τους λαθρομετανάστες και τους τσιγγάνους, με ένα σωρό Έλληνες πολίτες μακροχρόνια άνεργους, οι οποίοι δεν έχουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη; Ούτε οι ίδιοι, ούτε τα παιδιά τους; Ευτυχώς που υπάρχουν αυτοί οι εθελοντές γιατροί στις πόλεις που δίνουν ακόμα στην ιδιότητα του γιατρού, καλό όνομα.

Αλλά κι αυτοί όπως μου έχουν εξομολογηθεί κάποιοι φίλοι, βρίσκονται συχνά στη δυσάρεστη θέση, αφού έχουν εξετάσει τον άρρωστο, στη συνέχεια να χρειάζεται να του συνταγογραφήσουν κάποιο φάρμακο ως μέρος της θεραπείας. Όμως με τι χρήματα θα αγοράσει το αντιβιοτικό ή τα παυσίπονα ο άνεργος που δεν έχει ούτε γάλα στο παιδί του να αγοράσει; Οι γιατροί βλέπουν πολλές φορές τους ασθενείς να βγαίνουν κρατώντας τη συνταγή στο χέρι, περισσότερο απελπισμένοι από ότι ήταν όταν μπήκαν.

Γι’ αυτό αγαπητοί μου συνάνθρωποι, δείξτε λίγη ανθρωπιά. Παρανομήστε. Αν έχετε κάποιον συγγενή ή φίλο που χρειάζεται φάρμακα και είναι ανασφάλιστος, δώστε του το βιβλιάριό σας να τα γράψει. Βρείτε κάποιον γιατρό που έχει ανθρωπιά (ευτυχώς υπάρχουν) και του έχετε εμπιστοσύνη και εξυπηρετήστε έναν συνάνθρωπό σας. Αμαρτία είναι στις μέρες μας να μένουν άνθρωποι δίπλα μας που πονάνε και υποφέρουν χωρίς να μπορούν να αγοράσουν μια αντιβίωση ή ένα απλό εισπνεόμενο. Χρειάζονται 120 ένσημα, δηλ. 5 μήνες δουλειά κάθε χρόνο, για να έχει κάποιος περίθαλψη. Σας άγχωσα;

Ο χειμώνας πλησιάζει, οι άνεργοι κοντεύουν το ένα εκατομμύριο, ακούμε τους εφιάλτες του, βρίσκονται μια ανάσα δίπλα μας, ας προσπαθήσουμε να τους βοηθήσουμε όπως μπορούμε. Ακόμα και παρανομώντας.

Ναι, ρε! Μαζί τα φάγαμε. Μαζί τα τρώμε τα λεφτά! Γιατί δεν αφήνουμε το γείτονα να πεθάνει από πνευμονία...