Ξύπνησαν τα βρετανικά συνδικάτα

Εθνος

Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ

Πολεμικό κοινωνικό κλίμα διαπερνούσε τις πρώτες σελίδες των βρετανικών σοβαρών εφημερίδων τη Δευτέρα. "Βγείτε στους δρόμους να καταπολεμήσετε τις περικοπές, λένε τα συνδικάτα", ήταν π.χ. ο κεντρικός τίτλος των συντηρητικών "Τάιμς" του Λονδίνου, που είναι φιλοκυβερνητική εφημερίδα. "Η απειλή κοινωνικής αναταραχής σηματοδοτεί την έναρξη της διάσκεψης των βρετανικών συνδικάτων" υπογράμμιζε ο υπότιτλος. "Κατευθυνόμαστε προς έναν ακόμη χειμώνα δυσαρέσκειας;" αναρωτιόταν στο ολοσέλιδο θέμα της πρώτης σελίδας της η μετριοπαθής κεντρώα εφημερίδα "Ιντιπέντεντ", προσθέτοντας στον πρωτοσέλιδο υπότιτλο ότι "Τα συνδικάτα αυξάνουν ταχύτητα για απεργιακή δράση, καθώς το πρόγραμμα περικοπών του κυβερνητικού συνασπισμού Συντηρητικών - Φιλελεύθερων συναντά το πρώτο κύμα αντίστασης". Στο ίδιο πνεύμα η πρώτη σελίδα και του κεντροαριστερού "Γκάρντιαν", μιας εφημερίδας που βρίσκεται πιο κοντά στην αριστερή πτέρυγα του Εργατικού Κόμματος: "Κάλεσμα για απεργίες και διαμαρτυρίες, για να αντιταχθούμε στις περικοπές" ήταν ο δικός της τίτλος.

Σήμερα ολοκληρώνει τις εργασίες του το ετήσιο συνέδριο της συνομοσπονδίας των βρετανικών συνδικάτων (TUC), που άρχισε τη Δευτέρα. Μελέτη που παρουσιάστηκε σε αυτό εκτιμά σε 150.000 τις θέσεις εργασίας που περικόπτονται στον ευρύτερο δημόσιο τομέα εξαιτίας του προγράμματος λιτότητας της κεντροδεξιάς κυβέρνησης. Από δημόσιοι υπάλληλοι έως γιατροί και νοσηλευτικό προσωπικό του εθνικού συστήματος υγείας, πυροσβέστες ή αστυνομικοί - δεν γλιτώνει κανείς! Επιπροσθέτως άλλες 45.000 θέσεις εργαζομένων στην τοπική αυτοδιοίκηση βρίσκονται ήδη σε διαδικασία κατάργησης λόγω των μέτρων λιτότητας. "Κυβέρνηση κατεδάφισης" την αποκάλεσε ο γενικός γραμματέας της TUC, Μπρένταν Μπάρμπερ, κατά την εναρκτήρια ομιλία του και συνέχισε λέγοντας: "Οι υπουργοί πρέπει να καταλάβουν πως ό,τι γκρεμίσουν τώρα μπορεί να χρειαστούν γενιές για να ξαναχτιστεί. Οι αξιοπρεπείς δημόσιες υπηρεσίες είναι η κόλλα που κρατάει ενωμένη μια πολιτισμένη κοινωνία και εμείς την ελαττώνουμε με δικό μας κίνδυνο. Περικόψτε υπηρεσίες, θέσατε σε κίνδυνο θέσεις εργασίας και αυξήστε την ανισότητα - αυτός είναι ο δρόμος που θα κάνει τη Βρετανία πιο σκοτεινό, πιο κτηνώδες, πιο τρομακτικό μέρος".

"Το φτωχότερο 10% των Βρετανών θα χάσει 13 φορές περισσότερα εξαιτίας των περικοπών του κυβερνητικού σχεδίου λιτότητας από όσο το πλουσιότερο 10% του πληθυσμού" έγραψε σε άρθρο του στον "Ιντιπέντεντ" ο Μπ. Μπάρμπερ και υπογράμμισε: "Πρέπει να νικήσουμε! Οχι μόνο χάρη απλώς των μελών μας, αλλά για τον ίδιο τον κοινωνικό ιστό που συγκρατεί ενωμένη την κοινωνία μας".

Πολύ πιο μαχητικός ήταν ο Μπομπ Κράου, γενικός γραμματέας του συνδικάτου μεταφορών RΜΤ, o οποίος κάλεσε εν μέσω θυελλωδών χειροκροτημάτων σε "εκστρατεία πολιτικής ανυπακοής".

"Η TUC δεν θα προκηρύξει γενική απεργία" δήλωσε και συνέχισε: "Αντιμετωπίζουμε τον ίδιο εχθρό και πρέπει να ενώσουμε τις δυνάμεις μας. Ομάδες εργαζομένων πρέπει να δράσουν την ίδια στιγμή. Οι εργάτες πρέπει να βγουν στους δρόμους... Δεν υποστηρίζω ότι πρέπει να τριγυρνούν και να σπάζουν βιτρίνες καταστημάτων, αλλά λέω ότι πρέπει να υπάρξει μια εκστρατεία πολιτικής ανυπακοής... 'Η θα ξαπλώσουμε στο χώμα ή θα σηκωθούμε όρθιοι και θα δώσουμε μάχη!".

Η μαχητική στάση των συνδικάτων ανησυχεί πολύ έντονα τους συντηρητικούς βρετανικούς κύκλους, καθώς συνδυάζεται με μια αυξανόμενη δυσφορία του βρετανικού πληθυσμού στο σύνολό του απέναντι στην κυβερνητική πολιτική λιτότητας.

"Τα τρία τέταρτα των ψηφοφόρων απορρίπτουν την ταχύτητα και το εύρος των κυβερνητικών περικοπών των δημόσιων δαπανών" γράφουν χαρακτηριστικά οι "Τάιμς" παρουσιάζοντας τα αποτελέσματα δημοσκόπησης που διενεργήθηκε για τη συντηρητική εφημερίδα. "Η συντριπτική πλειοψηφία συντάσσεται με τους Εργατικούς ή τα συνδικάτα στις επικρίσεις τους ότι οι περικοπές γίνονται πολύ γρήγορα και είναι πάρα πολύ άγριες" προσθέτει.

Το κλίμα επιδεινώνεται. Ηδη το 65% των Βρετανών πιστεύει ότι η οικονομική κατάσταση της χώρας θα χειροτερέψει στο επόμενο διάστημα.

ΔΥΣΦΟΡΙΑ
Προς πολιτικές ανακατατάξεις

ΠΥΡΟΔΟΤΕΙ πολιτικές ανακατατάξεις η πολιτική λιτότητας της κεντροδεξιάς βρετανικής κυβέρνησης. Τέσσερις μόλις μήνες μετά τις εκλογές και ήδη το ποσοστό των Εργατικών ανεβαίνει στις δημοσκοπήσεις, φτάνοντας σχεδόν εκείνο των Συντηρητικών (37% έναντι 39%) ενώ οι Φιλελεύθεροι πέφτουν διαρκώς. Πέρα όμως από τις δημοσκοπικές διαθέσεις του πληθυσμού, που είναι αναμενόμενες, το σοβαρότερο στοιχείο ανησυχίας του βρετανικού κατεστημένου είναι άλλο: μήπως αυτή η δυσφορία οδηγήσει σε ήττα του θεωρούμενου ως απόλυτου φαβορί για την ηγεσία των Εργατικών Ντέιβιντ Μίλιμπαντ, ο οποίος ανήκει ψυχή τε και σώματι στο κατεστημένο και αποτελεί κακέκτυπο του Τόνι Μπλερ! Στις 25 Σεπτεμβρίου, που θα βγουν τα αποτελέσματα, θα μάθουμε.