Απεργιακό κύμα στη Γαλλία
ενάντια στην αντιασφαλιστική μεταρρύθμιση
Τα μάτια των εργατών ολόκληρης της Ευρώπης είναι σήμερα στραμμένα στη Γαλλία. Η εργατική τάξη στη Γαλλία έχει παράδοση εξεγέρσεων και μεγάλων απεργειακών κινητοποιήσεων. Σήμερα ο αγώνας που δίνει τη φέρνει στην πρωτοπορεία της σύγκρουσης με τις πολιτικές που προωθούν οι αστικές τάξεις των ευρωπαϊκών κρατών. Γύρω από το απεργειακό κίνημα στη Γαλλία έχει συγκροτηθεί ένα τεράστιο κοινωνικό μπλοκ που αγκαλιάζει ολόκληρη την κοινωνία και αποκτά μεγαλύτερη δυναμική από τις πρακτικές της νεολαιίστικης δράσης και αμφισβήτησης. Μέσα από τις περιγραφές αυτών των κινητοποιήσεων αναδύονται εικόνες εξέγερσης.
Παρακάτω παρουσιάζουμε δύο κείμενα από τη Γαλλία. Το πρώτο είναι η μαρτυρία του Dan Tue, συνδικαλιστή σε διυλιστήριο την οποία αποφασίσαμε στο «Αφορμή» να τη μεταφράσουμε γιατί τη θεωρούμε εντυπωσιακή.
Το δεύτερο κείμενο που δημοσιεύουμε είναι η συνέντευξη του Ολιβιέ Μπεσανσενό στην Le Monde, αναδημοσίευση από το Κόκκινο, μετάφραση-επιμέλεια: Γ. Μητραλιάς.
Μαρτυρία του Dan Tue, συνδικαλιστή σε διυλιστήριο.
Είμαι εξαντλημένος.
Έχω περάσει τις τελευταίες τρεις ημέρες πηγαίνοντας από μπλόκο σε μπλόκο, μαζί με εκπαιδευτικούς, εργαζόμενους σιδηροδρόμου, οδηγούς φορτηγών, νοσοκόμες, κλπ. Μέχρι τώρα, στα διυλιστήρια, έχουμε κατορθώσει να διατηρήσουμε εντελώς κλειστή τη δεξαμενή πετρελαίου Arnages από τις 4 το πρωί της Παρασκευής! Το αποτέλεσμα είναι να κλείσουν όλα τα πρατήρια καυσίμων σε ακτίνα 70 χιλιομέτρων, επειδή ξέμειναν από καύσιμα.
Κοιμήθηκα 4 ώρες το βράδυ της Παρασκευής, 6 ώρες το Σάββατο, 2 τη Δευτέρα…
Σήμερα, προσκαλέσαμε το μεγαλύτερο σωματείο των δασκάλων να απευθύνει έκκληση σε όλους του απεργούς εκπαιδευτικούς να έρθουν και να βοηθήσουν στο μπλοκάρισμα όλων των υπόλοιπων δεξαμενών καυσίμων.
Η αστυνομία δεν μπορεί να παρέμβει, επειδή οι οδηγοί φορτηγών έχουν δημιουργήσει μπλόκα στις μεγάλες οδικές αρτηρίες που οδηγούν στη δεξαμενή πετρελαίου.
Αυτό που μοιάζει απίστευτο είναι ότι, παρά το γεγονός ότι δεν υπάρχει διαθέσιμο πετρέλαιο, και ως εκ τούτου οι άνθρωποι είναι αποκλεισμένοι στα σπίτια τους, μια ηχηρή πλειοψηφία 71% του πληθυσμού εγκρίνει την απεργία (σύμφωνα σημερινές δημοσκοπήσεις).
Το κίνημα αναμένεται να διαρκέσει τουλάχιστον για μια ακόμη εβδομάδα. Πέρασα όλο το βράδυ της Κυριακής με εργαζόμενους στις μεταφορές (σιδηροδρομικούς και φορτηγατζήδες) παίζοντας χαρτιά και πίνοντας μπύρα. Είχε αρκετό κρύο (2 ° C), γύρω στις 4 το πρωί, αλλά οι σιδηροδρομικοί είχαν φέρει αρκετές ξύλινες παλέτες και ανάψαμε μια μεγάλη φωτιά.Οι εργαζόμενοι από το γειτονικό εργοστάσιο της Renault έφεραν φωτοβολίδες και περάσαμε τις πρώτες πρωινές ώρες ανάβοντάς τες. Οι εργαζόμενοι είναι αποφασισμένοι να αγωνιστούν μέχρι τέλους. Εργαζόμενοι που επέλεξαν να μην προχωρήσουν σε απεργία ενθαρρύνονται να δωρίσουν μέρος του μισθού τους στους εργαζόμενους των πιο «στρατηγικών» τομέων, ιδιαίτερα του διυλιστηρίου DONGES.
Προσωπικά, αυτή είναι η 6η απεργιακή μου ημέρα. Η απεργία είναι αορίστου χρόνου που μπορεί να μην είναι ο καλύτερος τρόπος για να προχωρήσουν τα πράγματα, ωστόσο συμφωνούν όλοι ότι με “εκ περιτροπής” απεργίες (15% του εργατικού δυναμικού σε απεργία την κάθε δεδομένη ημέρα) θα μπορέσουμε να αντέξουμε περισσότερο.
Η υποστήριξη από τους «απλούς ανθρώπους» είναι εκπληκτική. Όταν δημιουργούμε μπλόκα σε αυτοκινητόδρομο, οι οδηγοί συχνά φωνάζουν συνθήματα για να μας στηρίξουν, μας δίνουν χρήματα, καθημερινές εφημερίδες, έστω και αν τους κρατάμε αποκλεισμένους στα αυτοκίνητά τους.
Έχω αποφασίσει να παραμείνω στην απεργία για τρεις ακόμη ημέρες, αλλά και να περνάω περισσότερο χρόνο με την οικογένειά μου, κάτι που και το Σωματείο συμβουλεύει. Μερικοί σύντροφοι έχουν περάσει 4 ημέρες χωρίς να πάνε σπίτια τους και το Σωματείο ανησυχεί ότι αυτό μπορεί να προκαλέσει οικογενειακά προβλήματα με τις συζύγους, που είναι υποχρεωμένες να φροντίσουν τα παιδιά, κάτι το οποίο θα υπονόμευε την αποφασιστικότητά μας.
Και τα 12 γαλλικά διυλιστήρια πετρελαίου βρίσκονται σε απεργία μέχρι την επόμενη Παρασκευή. Πολλές δεξαμενές είναι μπλοκαρισμένες. Οι μισοί σιδηροδρομικοί σταθμοί (συμπεριλαμβανομένων των μεγαλύτερων) είναι κλειστοί. Φορτηγατζήδες έχουν αποκλείσει τους δρόμους που οδηγούν στις κύριες παραγωγικές περιοχές, και εργοστάσια δεν μπορούν να λειτουργήσουν λόγω έλλειψης πρώτων υλών (δεν έχουν αποθέματα υλικών επειδή η αποθήκευση κοστίζει χρήματα).
Σε κάθε περίπτωση, η διάθεση των εργαζομένων είναι απερίγραπτη. Οι εργαζόμενοι από όλους τους τομείς της οικονομίας είναι ενωμένοι και αποφασισμένοι, και για πρώτη φορά, πολλοί εργαζόμενοι μπορούν να συνομιλήσουν με άλλους εργαζόμενους που απασχολούνται σε άλλους κλάδους, γνωρίζοντας ότι μοιράζονται ένα κοινό στόχο.
Το μόνο πρόβλημα είναι ότι θα είναι δύσκολο, πολύ δύσκολο, να επιστρέψουμε στη δουλειά. Αλλά χάρη στην κυβέρνηση, οι άνθρωποι είναι διατεθειμένοι να παραμείνουν στην απεργία μέχρι την επόμενη εβδομάδα. Τότε θα δούμε.
Πρόκειται για μια γενική απεργία και πολλοί απλοί εργαζόμενοι, με τους οποίους έχω μιλήσει, είναι αποφασισμένοι να μην επιστρέψουν στην εργασία τους μέχρι το όριο συνταξιοδότησης να επανέλθει στα 60 χρόνια.
Την ευθύνη της μετάφρασης έχει ο Άγγελος Κ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου