Πέμπτη 24 Μαΐου 2012

Τότε και τώρα περί ΕΕ


Πολύ χρήσιμα να τα θυμόμαστε, από το Αριστερά και πολιτική

«Πέντε κόμματα - δύο πολιτικές»

Αυτό ήταν ένα παλιό σύνθημα του ΚΚΕ που εμπεριείχε και την αντίθεση πάνω στην ΕΕ και δέχονταν χλευαστικές κριτικές. Νομίζει κάποιος ότι σήμερα μπορεί να το χλευάσει ξανά;


Στις νέες εκλογές του Ιουνίου ’12 θα έχουμε όπως φαίνεται «30 κόμματα - 2 πολιτικές». Αυτή θα είναι η μάχη. Είναι κάποιος που έχει αντίρρηση ως προς τις πολιτικές; Βιάζεται κάποιος μήπως να χλευάσει τις πολιτικές του ΚΚΕ; Ας προσέχει πάντως, αν δεν είχε προσέξει επί Μάαστριχτ, ΟΝΕ και ευρώ…


Περί της Συνθήκης του Μάαστριχτ.


Δεν ξεχνώ.


Το 1993 το βασικό θέμα πολιτικής αντιπαράθεσης στις εκλογές ήταν η Συνθήκη του Μάαστριχτ, η Λευκή Βίβλος, και η «Ενιαία Αγορά» του 1992. Τότε το ΚΚΕ ήταν το μόνο κόμμα που υποστήριζε το «ΟΧΙ» και στα τρία, μαζί με τη θέση για αποδέσμευση από την ΕΕ. Πόσο πήρε τότε το ΚΚΕ; Πήρε 4,54%! Ναι 4,54%! Τα άλλα κόμματα που ήταν υπέρ του «ΝΑΙ» πήραν τα υπόλοιπα! Ποιος είχε δίκαιο; Έλα μου ντε, ποιος είχε δίκαιο;


Να θυμηθώ ότι στις εκλογές του 2000 το κεντρικό ζήτημα ήταν η ΟΝΕ και το ΕΥΡΩ; Να θυμηθώ και πάλι το «ΟΧΙ» του ΚΚΕ και το σύσσωμο «ΝΑΙ» όλων των άλλων; Και πόσο πήρε το 2000 το ΚΚΕ; Πήρε 5,52%! Ναι μόνο 5,52%!!!


Μια βασική αλήθεια: Η αλήθεια δεν υπάγεται σε πλειοψηφίες ούτε σήμερα, ούτε ποτέ.


Να θυμηθώ ότι στις αναλυτικές περιγραφές του το ΚΚΕ περιέγραψε για κάθε τομέα την καταστροφή του θα έρθει και κάποιοι το χλεύαζαν ως δήθεν «μαντικές» αναχρονιστικές ιδεοληψίες της θεοκρατικής μαρξιστικής ιδεολογίας που... «πέθανε» και ότι δήθεν ο καπιταλισμός άλλαξε και το ΚΚΕ δεν το κατάλαβε;


Πόσοι και πόσοι τότε χλεύαζαν το ΚΚΕ για τις «αναχρονιστικές» θέσεις του; Πού είναι σήμερα και τι λένε; Σήμερα τολμούν να ισχυριστούν τα ίδια για τότε; Οι περισσότεροι όχι. Κάνουν όμως κάτι «καλύτερο». Τα «ξεχνούν» όλα σαν τον ένοχο που κάνει πως δεν ξέρει τίποτα για το φόνο και εφορμούν για νέες δόξες αντικομουνισμού κατά του ΚΚΕ γιατί (σήμερα και όχι παλιά) δεν υποτάσσεται στο συρμό του ΣΥΡΙΖΑ. Τα ίδια κι απαράλλακτα δηλαδή! Παλιά μικροαστική πρακτική των βολεμένων.


Αν θέλει κάποιος να μου πει σήμερα ότι το ΚΚΕ έχει άδικο με τα «στείρα» και «απολιθωμένα» «ΟΧΙ» του έναντι των «ευέλικτων» (και εύκαμπτων) «ΝΑΙ» του ΣΥΡΙΖΑ και τον κομμάτων του συστήματος, ας μη προτρέχει, ας δει την ιστορία για να δει, όχι τι θα πάθει ο ίδιος αλλά τι θα πάθει ο λαός. Και εδώ θα έχει ευθύνες.


Δεν έχω δηλώσει ποτέ προφήτης ή έξυπνος μάντης. Όμως από τότε είχα γράψει τι θα συμβεί πχ με την Συμφωνία του Μάαστριχτ. Να κάποια απόσπασμα για να μη ξεχνιόμαστε που περιγράφουν αυτό που έγινε τελικά:


Η προαναγγελθείσα πτώχευση και τα μνημόνιά της



Οικονομική Πολιτική μέσα από την Συνθήκη του Μάαστριχτ
(Απρίλιος 1992)


«Όσοι όμως νόμισαν ότι το κακό τελειώνει με την εκχώρηση εθνικών αρμοδιοτήτων γελάστηκαν, γιατί "το Συμβούλιο παρακολουθεί τις οικονομικές εξελίξεις σε κάθε κράτος - μέλος ... και προβαίνει τακτικά σε συνολική αξιολόγηση" και "όταν διαπιστώνεται ... ότι η οικονομική πολιτική ενός κράτους- μέλους αντιβαίνει προς τους γενικούς προσανατολισμούς ... αποφασίζοντας με ειδική πλειοψηφία (πάλι) μπορεί να απευθύνει τις αναγκαίες συστάσεις ..." τις οποίες "με ειδική πλειοψηφία μπορεί να ανακοινώσει δημόσια" (άρθρο 103).

Με απλά λόγια τα παραπάνω σημαίνουν αυστηρός οικονομικός έλεγχος και αστυνόμευση της χώρας μας από το Συμβούλιο, το οποίο έχει εξουσία να επιβάλλει κυρώσεις.

ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΝ ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ Η ΑΠΛΗ ΦΡΑΣΗ "ΣΥΣΤΑΣΕΙΣ" ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΟΤΙ ΟΤΑΝ ΓΙΝΟΝΤΑΙ, ΤΟΤΕ ΟΙ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ Η ΘΑ ΚΟΒΟΥΝ ΤΑ ΔΑΝΕΙΑ Η ΘΑ ΑΝΕΒΑΖΟΥΝ ΤΑ ΕΠΙΤΟΚΙΑ, ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΘΑ ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΑΦΕΡΕΓΓΥΟ, Η ΡΟΗ ΤΩΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΘΑ ΔΥΣΚΟΛΕΥΕΤΑΙ, ΤΟ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟ ΘΑ ΦΕΡΝΕΙ ΒΟΥΤΙΑ ΚΑΙ ΣΥΝΟΛΙΚΑ Η ΧΩΡΑ ΘΑ ΑΠΕΙΛΕΙΤΑΙ ΜΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΣΦΥΞΙΑ.


(…)


Τι εθνικός διασυρμός, τι υποτέλεια! Ποιός ως σήμερα (1992) οπαδός του Μάαστριχτ την προσυπογράφει με οποιοδήποτε αντάλλαγμα;»


Για τη Συνθήκη του ΜΑΑΣΤΡΙΧΤ


(10.11.1996)


«Η Ε.Ε. είναι κίνηση συμφερόντων και όχι κίνηση ιδεών. Οι ιδέες, οι συμφωνίες και οι συνθήκες απλά επικαλύπτουν αυτή την κίνηση συμφερόντων. Το ίδιο ακριβώς κάνει και η Συνθήκη του Μααστριχτ. Ενώ φαίνεται σαν κίνηση ιδεών και διατύπωση της θέλησης των λαών, στην πραγματικότητα είναι μια λεπτομερής καταγραφή των στόχων του πολυεθνικού κεφαλαίου της Ευρώπης


(…..)


«Έτσι, στην πράξη βλέποντας την συνθήκη του Μααστριχτ ανακαλύπτουμε όχι ιδέες αλλά τα συμφέροντα των πολυεθνικών και η οποιαδήποτε συζήτηση για αναθεώρηση η βελτίωσή της δεν είναι δυνατόν να ανατρέπει αυτή τη βασική αλήθεια.


(…..)


Αν δούμε τι σημαίνει ελευθερία κίνησης κεφαλαίων και εμπορευμάτων όλοι το ξέρουμε αμέσως. Αφελληνισμός της οικονομίας, εξαγορές, πολυκαταστήματα, αφανισμός της τοπικής οικονομίας.


Αν δούμε τι σημαίνει κοινή οικονομική πολιτική, θα δούμε μόνο την επιβολή της οικονομικής άποψης των πολυεθνικών επί ποινή οικονομικού στραγγαλισμού για τους παραβάτες.


Αν δούμε τι σημαίνει δημοκρατική Ευρώπη, θα δούμε όργανα ανεξέλεγκτα που αποφασίζουν για μας, θα δούμε μια πλειοψηφία των ισχυρών που αποφασίζει για τα πάντα, θα δούμε μετατροπή των εθνικών κοινοβουλίων και των εθνικών κυβερνήσεων να καταντούν πρωτοκολλητές των αποφάσεων των διευθυντηρίων.


Αν δούμε την κίνηση του πλούτου τους, φανερώνεται μια ταχύτατη συσσώρευση κεφαλαίου και κερδών στις πολυεθνικές από τη μία όψη και φτώχειας από την άλλη.»


(…)


Τι είναι η ΕΕ;


«Η Ε.Ε. συνολικά επιβάλλει ένα μοντέλο οικονομικής κίνησης προς την ταχεία συγκέντρωση και συγκεντροποίηση του κεφαλαίου για να αντιμετωπίσει τις πολυεθνικές των άλλων ανταγωνιστικών κέντρων. Για τον σκοπό αυτό ενώ παρουσιάζεται ως θεματοφύλακας της φιλελεύθερης πολιτικής, της αποκρατικοποίησης της οικονομίας κ.τ.λ., στην πράξη κάνει ακριβώς τα αντίθετα όταν συμφέρει τις πολυεθνικές. Εκατοντάδες οδηγίες, συστάσεις, αποφάσεις κ.τ.λ. αποτελούν στην ουσία μια καθημερινή πολιτική παρέμβασης και εναρμονισμού της οικονομίας. Από όργανο φιλελεύθερης πολιτικής μετατρέπεται σ’ ένα γραφειοκρατικό τέρας που θέλει να ρυθμίσει τα πάντα: κέρδη, μισθούς, επιτόκια, δημόσιο χρέος, δίκαιο, εργασιακές σχέσεις, τον όγκο παραγωγής στην γεωργία, τον όγκο κρατικού τομέα κ.τ.λ. κ.τ.λ.»
***
Αμφιβάλει κανείς σήμερα ότι το ιμπεριαλιστικό μονοπωλιακό «γραφειοκρατικό τέρας» της ΕΕ ρυθμίζει τα πάντα, «κέρδη, μισθούς, επιτόκια, δημόσιο χρέος, δίκαιο, εργασιακές σχέσεις, τον όγκο παραγωγής στην γεωργία, τον όγκο κρατικού τομέα κ.τ.λ. κ.τ.λ.»; Τότε όμως μόνο χλευασμό εισέπρατταν τέτοια κείμενα.


Όποιος θέλει να είναι συνεπής με τον εαυτό του διαβάζοντας αυτά που γράφονταν τότε, θα πρέπει να σκεφτεί πολύ περισσότερο αυτά που του λέει σήμερα το ΚΚΕ από το να το λοιδορεί για άλλη μία φορά, στέλνοντας το λαό στην κόλαση της ΕΕ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου