Κάποιοι προσπαθουν να πείσουν τους πάντες- και για την ώρα τα καταφέρνουν πολύ καλά- ότι "ο κόσμος" είναι ο καπιταλισμός. Οτι δεν υπάρχει ζωή εκτός καπιταλισμού. Στο βαθμο που πείθουν, όσα λένε στη συνέχεια θα μοιάζουν απόλυτα λογικά.
Ομως ο καπιταλισμός έφαγε τα ψωμιά του και τώρα προσπαθεί να κατασπαράξει και μας.
Ενα σύστημα που δεν μπορεί να δώσει ούτε καν τα στοιχειώδη στους ανθρώπους, ούτε καν μια δουλειά και τα βασικα για να ζήσει κανείς, αλλά θεωρεί οτι θα ξεπεράσει την κρίση του απολύοντας, καταργώντας, μειώνοντας, καταστρεφοντας παραγωγικες δυνάμεις, σκοτώνοντας τελικά ανθρώπους δεν μπορεί παρά να έχει πάρει το δρόμο για τη δύση.
Οταν το καταλάβουν αυτό αρκετοί, τότε αυτα που λένε οι κομμουνιστές θα μοιάζουν εντελώς λογικά και καθόλου ανεφάρμοστα. Οταν οι πολλοί πιστέψουν οτι μπορούν τίποτα δεν θα μπορεί να σταματήσει την ανατροπή. "Η απόσταση από το τίποτα στο ελάχιστο είναι μεγαλύτερη παρ' ότι από το ελάχιστο στο πολύ" έλεγε ο Ελύτης.
Οσοι δε τώρα στα στερνά του συστήματος αυτοδιαφημιζονται ως "ικανότεροι διαχειριστές" από τους προηγούμενους το μόνο που θα καταφέρνουν θα είναι να πριονίζουν το κλαρί που τους κρατάει και μας κρατάει.
Το οικοδόμημα καταρρέει κι αν θέλουμε να μη μείνουμε άστεγοι, ας αρχίσουμε με πείσμα και πίστη να κοιτάζουμε στο αύριο και να χτίζουμε το νέο μας σπίτι.
Αυτό όπου ναναι θα πέσει στα κεφάλια μας αν από φόβο επιμένουμε και δεν τολμαμε να βγούμε μια στάλα "εκεί έξω".
Οι ήλιοι και τ' άστρα τα μακρινά έχουν έρθει τώρα πιο κοντά και ζητάνε να στρέψουμε το βλέμμα προς τα κει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου