Απόσπασμα άρθρου από το Ριζοσπάστη
Κανένας επιχειρηματίας, από αυτούς που κόπτονται για τις... αποκρατικοποιήσεις όπως τις λένε, δεν σκοπεύει να ψωνίσει στα τυφλά. Αντίθετα στοχεύουν σε ορισμένες από τις καλύτερες, τις ισχυρότερες, τις παραγωγικότερες επιχειρήσεις που διαθέτει η χώρα. Επιδιώκουν να βάλουν στο χέρι τα ομορφότερα, πλουσιότερα και πλέον αξιοποιήσιμα κομμάτια γης. Ποντάρουν σε χρυσές δουλειές πατώντας στο πλούσιο υπέδαφος της χώρας και τον ορυκτό της πλούτο.
Οι ιδιωτικοποιήσεις δεν γίνονται επειδή έτσι συμφέρει το λαό. Είναι απαίτηση της άρχουσας τάξης για να εξασφαλίσει νέους κερδοφόρους τομείς για να επενδύσει τα υπερσυσσωρευμένα κεφάλαιά της. Είναι η γενικευμένη σε ολόκληρη την ΕΕ πολιτική, που στόχο έχει να προσφέρει ζωτικό χώρο σε κεφάλαια, που λόγω της ακόμα εξελισσόμενης οικονομικής κρίσης και της συνεχούς όξυνσης των ενδοκαπιταλιστικών αντιθέσεων, κινδυνεύουν να απαξιωθούν. Την ίδια στιγμή, οι ιδιωτικοποιήσεις είναι ένας ακόμα τρόπος για τη μαζική αμφισβήτηση εργασιακών δικαιωμάτων και την ακύρωση καταχτήσεων που είχαν πετύχει ορισμένες σημαντικές σε αριθμό ομάδες εργαζομένων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου