Πρωί -Γ.Σεφέρης

Πρωί

Άνοιξε τὰ μάτια καὶ ξεδίπλωσε
τὸ μαύρο πανὶ πλατιὰ καὶ τέντωσέ το
ἄνοιξε τὰ μάτια καλὰ στύλωσε τὰ μάτια
προσηλώσου προσηλώσου τώρα ξέρεις
πὼς τὸ μαύρο πανὶ ξεδιπλώνεται
όχι μέσα στὸν ύπνο μήτε μέσα στὸ νερὸ
μήτε σὰν πέφτουνε τα βλέφαρα ρυτιδωμένα
καὶ βουλιάζουνε λοξὰ σαν κοχύλια,
τώρα ξέρεις πὼς τὸ μαῦρο δέρμα τοῦ τυμπάνου
σκεπάζει ολόκληρο τὸν ορίζοντά σου
όταν ἀνοίξεις τὰ μάτια ξεκούραστος, έτσι.
Ανάμεσα στὴν ισημερία τῆς άνοιξης καὶ την ισημερία
τοῦ φθινοπώρου
εδώ είναι τα τρεχάμενα νερὰ εδώ είναι ὁ κήπος
εδώ  βουίζουν οι μέλισσες μὲς στὰ κλωνάρια
καὶ κουδουνίζουνε στ᾿ αυτιὰ ενὸς βρέφους
καὶ ὁ ήλιος να! και τὰ πουλιὰ του παραδείσου
ένας μεγάλος ήλιος πιὸ μεγάλος ἀπ᾿ τὸ φως.