Aυλαία για τους Ολυμπιακούς του Λονδίνου.Σκασίλα μας. Δε με νοιάζει καθόλου ούτε το ότι άρχισαν ούτε το ότι τελειώνουν.
Σιγά να μη χτύπαγε η καρδιά του πλανήτη στο Μπιγκ Μπεν τοσες μέρες.
Η καρδιά του πλανήτη είναι πληγωμένη και ειδικά το δικό μας κομμάτι εδώ αιμορραγεί.
Δεν είχε την πολυτέλεια να χτυπάει αλλού.
Όσοι έφαγαν στο κεφάλι τα 40 άρια της Αθήνας και των άλλων πόλεων γιατί δεν είχαν για να πάνε ούτε βόλτα για μπάνιο, το ξέρουν καλύτερα.
Έτσι κι αλλιώς όμως, αυτοί οι αγώνες καμιά σχέση δεν έχουν πια, ούτε με τους Ολυμπιακούς και το αρχαίο πνεύμα σε κώμα, ούτε με τον αθλητισμό. Η κατασκευή υπερανθρώπων συνεχίζεται και πουλιέται κανονικά. Όταν κάποιος από τους πολλούς Τζαμαικανούς φτεροπόδαρους χαθεί αλά Τζόινερ θα το ξανακαταλάβουμε.
Τι πράγμα κι αυτό...Σε άνδρες και γυναίκες το μικρό νησί ΄σαρωσε στις ταχύτητες. Στα 200 πήρε και τα 3 μετάλια! Τί πίνουν ρε φίλε... Να κάνουμε εισαγωγή νερό από τη Τζαμάικα να πηγαίνουμε στη δουλειά τρέχοντας.
Τέλος πάντων. Ας πούμε ότι χαζέψαμε λιγάκι.
Οσο για τους πλούσιους αθληταράδες που δάκρυζαν τυλιγμένοι με τις σημαίες της πατρίδας τους μας ράγισαν την καρδιά. Φυσικά ό,τι έκαναν το έκαναν για τη σημαία, την πατρίδα και το λαό τους...Τι άλλο κίνητρο θα μπορούσαν να έχουν άλλωστε;
Βεβαια στο δωμάτιο μετά, με το κομπιουτεράκι στο χέρι, λογάριαζαν τα δεκαχίλιαρα στα μήτινγκ, τις διαφημίσεις και τις γενναιόδωρες χορηγίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου